9. Semestr 3
10. Typ zajęć stacjonarne
11. Koordynator dr in. Bronisław Kurek 12. Liczba godzin W/15, Ćw./15, L/15, /E 13. Prowadzący
14. Język wykładowy polski 15. Zakres nauk
podstawowych Nie 16.
Zajęcia
ogólnouczelniane/ na innym kierunku
Nie
17.
Przedmioty
wprowadzające oraz wymagania wstępne
Fizyka, Matematyka, Mechanika techniczna; Podstawowymi przedmiotami wprowadzającymi są: Matematyka (rachunek
różniczkowy, równania różniczkowe zwyczajne) i Mechanika (reakcje więzów, warunki równowagi, siły wewnętrzne).
18. Cel przedmiotu
Celem przedmiotu jest zdobycie przez studenta umiejętności rozwiązywania podstawowych problemów technicznych z zakresu wytrzymałości materiałów oraz przeprowadzania podstawowych analiz wytrzymałościowych elementów maszyn i urządzeń mechatronicznych.
19. Efekty kształcenia:
Nr. Opis efektu kształcenia Metoda
sprawdzenia efektu kształcenia
Forma prowadzenia
zajęć
Odniesienie do charakterystyk II stopnia PRK
MT1P_W13 Ma podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów
Egzamin, Testy na ćwiczeniach,
kolokwia, Pytania i sprawozdania z
ćwiczeń laboratoryjnych
Wykład, Ćwiczenia, Laboratorium
P6S _WG
MT1P_W10 MT1P_W12 MT1P_W13
Umie formułować i rozwiązywać proste zadania
dotyczące analizy wytężenia belek prętów i ram Testy na ćwiczeniach,
kolokwia Ćwiczenia P6S _WG
MT1P_U10 MT1P_U12 MT1P_U16 MT1P_U27
Potrafi wykonać podstawowe obliczenia wytrzymałościowe elementów układu mechanicznego
Testy na ćwiczeniach,
kolokwia Ćwiczenia
P6S_UW P6S_UO P6S_UK P6S_UU MT1P_U10
MT1P_U12 MT1P_U16 MT1P_U27
Potrafi zaplanować i przeprowadzić badania laboratoryjne wybranych właściwości sprężystych materiałów, opracować wyniki i przedstawić je w formie czytelnego sprawozdania
Pytania i sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych
Laboratorium
P6S_UW P6S_UO P6S_UK P6S_UU
MT1P_K03
Ma świadomość ważnościwiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów i rozumie w tym zakresie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Ocena testów i zadań projektowych
Wykład,
Ćwiczenia P6S_KK P6S_KO
20.
Formy zajęć dydaktycznych i ich wymiar (liczba godzin)
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
15 15 15
21. Treści kształcenia: (oddzielnie dla każdej z form zajęć dydaktycznych W./Ćw./L./P./Sem.) Wykład
1. Wprowadzenie do wytrzymałości materiałów. Rodzaje prostych stanów obciążenia. Siły we-wnętrzne. Podstawowe metody badań wytrzymałościowych.
2. Rozciąganie lub ściskanie prętów prostych – zagadnienia statycznie wyznaczalne; wykresy siły wewnętrznych. Naprężenie normalne, odkształcenie liniowe. Jednowymiarowy model Hooke’a ciał sprężystych.
3. Statyczna próba rozciągania metali. Wyznaczanie właściwości wytrzymałościowych na podstawie wykresu rozciągania. Obliczenia wytrzymałościowe na rozciąganie lub ściskanie; warunki wy-trzymałości; naprężenia dopuszczalne.
4. Statycznie niewyznaczalne przypadki rozciągania lub ściskania. Warunki nierozdzielności prze-mieszczeń lub odkształceń. Naprężenia a odkształcenia montażowe lub cieplne.
5. Analiza stanu naprężenia i stanu odkształcenia. Transformacja składowych stanu naprężenia i sta-nu odkształcenia. Kierunki główne, koła Mohra.
6. Płaskie i przestrzenne stany naprężenia lub odkształcenia - przykłady. Trójosiowy model Hooke’a ciał sprężystych.
7. Ścinanie. Prawo Hooke’a dla ścinania. Warunki wytrzymałości w zagadnieniach ścinania. Oblicze-nia wybranych typów połączeń konstrukcyjnych pracujących na ścinanie.
8. Charakterystyki geometryczne przekrojów elementów zginanych lub skręcanych - przykłady.
Twierdzenie Steinera. Transformacja charakterystyk geometrycznych przy obróceniu układu odnie-sienia.
9. Swobodne skręcanie prętów o przekroju kołowym. Największe naprężenia styczne, kąt skręcenia.
Statycznie niewyznaczalne przypadki skręcania. Obliczenia wytrzymałościowe na skręcanie – wa-runek wytrzymałości a wawa-runek sztywności. Wskaźnik wytrzymałości przekroju kołowego na skręcanie.
10. Płaskie zginanie belek; wykresy sił wewnętrznych i zależności różniczkowe między nimi.
11. Wskaźnik wytrzymałości przekroju na zginanie. Obliczenia wytrzymałościowe belek zginanych;
warunek wytrzymałości a warunek sztywności.
12. Zginanie łuków, zginanie ram.
13. Wyboczenie sprężyste lub sprężysto-plastyczne prętów ściskanych.
Ćwiczenia
1. Wyznaczanie sił wewnętrznych w prostych stanach obciążenia.
2. Obliczanie naprężeń i odkształceń prętów rozciąganych lub ściskanych.
3. Wyznaczanie obciążeń dopuszczalnych lub wymiarowanie prętów rozciąganych lub ściskanych na podstawie warunków wytrzymałości.
4. Rozwiązywanie zagadnień statycznie niewyznaczalnych przy obciążeniach osiowych.
5. Kolokwium 1.
6. Dwuwymiarowa analiza stanu naprężenia lub stanu odkształcenia.
7. Rozwiązywanie przestrzennych zagadnień stanu naprężenia lub odkształcenia.
8. Obliczanie połączeń pracujących na ścinanie: sworzniowych, nitowych, spawanych itp.
9. Obliczenia wałów skręcanych.
10. Kolokwium 2.
11. Obliczanie i rysowanie wykresów sił wewnętrznych w belkach zginanych.
12. Obliczenia obciążeń dopuszczalnych i wymiarowanie przekrojów belek zginanych.
13. Obliczanie i rysowanie wykresów sił wewnętrznych w łukach i ramach.
14. Kolokwium 3.
Laboratorium
1
. Próby wytrzymałościoweA. Statyczna próba rozciągania materiałów konstrukcyjnych.
B. Badanie twardości.
2. Metody pomiaru odkształcenia.
3. Statyczne metody badań materiałów i konstrukcji.
A. Wyznaczanie stałych sprężystych materiału izotropowego/tensometria/.
B. Wyznaczanie rozkładu naprężeń w pręcie silnie zakrzywionym.
C. Badanie płaskich stanów naprężeń.
D. Badania elastooptyczne.
E. Badanie zginania ukośnego F. Badanie wyboczenia prętów.
G. Doświadczalne wyznaczenie środka sił poprzecznych.
4. Dynamiczne metody badań.
A. Badanie drgań układu o jednym stopniu swobody.
B. Badanie udarności.
C. Badania ultradźwiękowe/wyznaczanie modułu sprężystości podłużnej i współczynnika Poisso-na.
5. Statyczna próba rozciągania.
6. Statyczne próby ściskania metali i betonów.
7. Pomiar twardości metali.
8. Próba udarności metali w temperaturze pokojowej.
9. Wyznaczanie impulsów reakcji podczas zderzenia ciał nieswobodnych.
10. Próba zginania. Wyznaczanie stałej sprężystości podłużnej materiału izotropowego.
22. Egzamin: TAK
23. Literatura podstawowa:3 M.: Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów. PWN, Warszawa, 1998.
1. Niezgodziński M., Niezgodziński T.: Zadania z wytrzymałości materiałów. Wydawnictwa Nauko-we PWN, Warszawa 2000.
24. Literatura uzupełniająca:
1. Szuścik W., Kuczyński J.: Wytrzymałość materiałów Cz. I i II. Skrypt Politechniki Śląskiej Gliwice 2008.
2. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów T. 1 i 2. WNT Warszawa 1997.
3. Szuścik W., Kuczyński J. (red.): Metodyczny zbiór zadań z wytrzymałości materiałów Cz. I i II.
Skrypt Politechniki Śląskiej Gliwice 2000.
25. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia
Lp. Forma zajęć Liczba godzin
kontaktowych / pracy studenta
1 Wykład 15 /12 w tym zapoznanie się ze wskazaną literaturą (2 h), przygotowanie się do wykładów (2h), przygotowanie do egzaminu (8 h)
2 Ćwiczenia 15/13w tym przygotowanie się do ćwiczeń (9 h) i sprawdzianów (4 h) 3 Laboratorium 15 / 21 w tym przygotowanie się do ćwiczeń laboratoryjnych (8 h) i
sprawdzianów (5 h) oraz wykonanie sprawozdań (8 h)
4 Projekt / 5 Seminarium /
6 Inne /
Suma godzin: 45/46
26. Suma wszystkich godzin: 91
27. Liczba punktów ECTS:21 4
28. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach z bezpośrednim
udziałem nauczyciela akademickiego: 1,98
29. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze
praktycznym (laboratoria, projekty): 1,58
30. Uwagi:
Zatwierdzono:
……….…. ………....
(data i podpis prowadzącego) (data i podpis Dyrektora Instytutu/Kierownika Zakładu/
21 1 punkt ECTS – 2530 godzin
PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W TARNOWIE
Nr pola Nazwa pola Opis
1. Jednostka Instytut Politechniczny 2. Kierunek studiów Mechatronika
3.
Nazwa modułu kształcenia/
przedmiotu
Komputerowe wspomaganie w mechatronice
4.
Kod modułu kształcenia/
przedmiotu
MT1P_K07 5. Kod Erasmusa 6.6
6. Punkty ECTS 4
7. Rodzaj modułu Kierunkowy
8. Rok studiów II
9. Semestr 3
10. Typ zajęć stacjonarne
11. Koordynator dr inż. Łukasz Mik 12. Liczba godzin W/30, L/30
13. Prowadzący
14. Język wykładowy polski 15. Zakres nauk
podstawowych Nie 16.
Zajęcia
ogólnouczelniane/ na innym kierunku
Nie
17.
Przedmioty
wprowadzające oraz wymagania wstępne
Analiza matematyczna, Algebra liniowa z geometrią analityczną, Fizyka, Grafika inżynierska, Metodyka i techniki programowania, Podstawy elektrotechniki, Podstawy metrologii, Mechanika techniczna.
Student rozpoczynający zajęcia powinien rozumieć podstawowe zjawiska fizyczne występujące w elektrotechnice i mechanice, jest odpowiednio przygotowany z matematyki i potrafić zapisać równania opisujące proste układy mechaniczne i
elektromechaniczne.
18. Cel przedmiotu Zapoznanie studenta z oprogramowaniem wykorzystywanym