Sałatka jarzynowa

Cele główne:

− umuzykalnianie dzieci,

− zachęcanie do wykonywania prostych potraw.

Cele operacyjne:

Dziecko:

− inscenizuje tekst piosenki,

− wykonuje sałatkę jarzynową.

Środki dydaktyczne: piosenka Idą witaminki, warzywa, ich sylwety, obrazki, koszyk, składniki na sałatkę jarzynową, fartuszki, nożyki plastikowe, deseczki, miseczki, łyżki, szarfy, krążki w kolo-rach szarf, plastelina, tamburyn, trójkąt, kołatka, grzechotka, obrazki warzyw z piosenki, kartoniki z imionami dzieci, książka, s. 21, karty pracy, cz. 1, s. 55, 56, karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 10.

Przebieg dnia 1. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 10. I

Liczenie, ile razy w nazwach obrazków występuje głoska a. Wpisywanie do ramek obok ob-razków odpowiednich liczb. Pisanie cyfr: 1, 2, 3.

2. Zabawa warzywami.

Dzieci stoją w rozsypce. Każde dziecko trzyma jedno warzywo i kładzie je (lub trzyma) względem siebie według wskazówek nauczyciela. Np.

Połóżcie warzywo przed sobą, za sobą, między sobą a kolegą (koleżanką).

Weźcie warzywo do lewej ręki.

Weźcie warzywo do prawej ręki.

Połóżcie je na prawym kolanie.

Połóżcie je na lewym kolanie.

Dotknijcie go prawym łokciem, a potem lewym łokciem.

Przerzućcie warzywo z ręki do ręki.

Trzymajcie je wysoko.

3. Karta pracy, cz. 1, s. 55.

Tworzenie nazw warzyw – łączenie pierwszych głosek z nazw obrazków. Rysowanie warzyw, których nazwy powstały.

Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie.

Ćwiczenia poranne – zestaw VI (przewodnik, s. 74).

Zabawy przy piosence Idą witaminki. II 1. Ćwiczenia inhibicyjno-incytacyjne.

Dzieci swobodnie biegają po sali przy akompaniamencie tamburynu, przeskakując z nogi na nogę. Na dźwięk grzechotki łączą się w pary i poruszają się cwałem bocznym po obwodzie koła. Gdy usłyszą kołatkę, łączą się w pary i tańczą.

2. Zabawa słuchowa Poruszaj się, jak ci zagram.

Nauczyciel gra na głośno brzmiącym instrumencie, np. tamburynie. Dzieci poruszają się po sali, tupiąc. Kiedy gra na instrumencie wydającym ciche dźwięki, np. trójkącie – chodzą na palcach.

3. Słuchanie piosenki Idą witaminki (sł. i muz. K. Gowik).

Za pu ka ła raz mar chew ka do przed szko la, za mar -F

7

C

F

B C

F

F

d A B d

B F g C F

F C

F

F B F

C

C C

C G

che-wką i - dą gro-szek i fa - so - la. Z ty-łu się ce - bul - ka to - czy i

prze-cie - ra zło - te o - czy. Do przed-szko-la dzi - siaj chce-my wszy-stkie wejść!

I dą, i dą wi ta min nki dla ca łej przedszkolnej ro

-dzin - ki. Sa - mo zdro - wie, sa - mo zdro-wie, każ - dy ci to po - wie!

Sa - mo zdro - wie, sa - mo zdro - wie, ka - żdy ci to po - wie!

I. Zapukała raz marchewka do przedszkola, za marchewką idą groszek i fasola.

Z tyłu się cebulka toczy i przeciera złote oczy.

Do przedszkola dzisiaj chcemy wszystkie wejść!

Ref.: Idą, idą witaminki dla całej przedszkolnej rodzinki.

Samo zdrowie, samo zdrowie, każdy ci to powie!

Samo zdrowie, samo zdrowie, każdy ci to powie!

II. Nagle znowu do przedszkola dzwoni dzwonek, a za drzwiami stoją warzywa spóźnione:

pomidory i koperek, dwa buraczki i selerek.

Do przedszkola dzisiaj chcemy wszystkie wejść!

Ref.: Idą, idą…

III. Już pietruszka tańczy na chudziutkich nóżkach, a kalafior wskoczył prosto do garnuszka.

Dzieci szybko myją ręce i czekają, by czym prędzej z jarzynkami przy stolikach spotkać się!

Ref.: Idą, idą…

4. Rozmowa na temat utworu.

− Jakie warzywa zjawiły się w przedszkolu?

− Co zrobiły dzieci?

5. Nauka refrenu fragmentami, metodą ze słuchu.

6. Inscenizacja tekstu piosenki.

Chętne dzieci dostają obrazki warzyw wymienionych w piosence. Pozostałe osoby będą dzieć-mi z przedszkola. Wszyscy stoją w kole. Najpierw maszeruje po kole marchewka, dochodzi do niej groszek z fasolą, a następnie cebulka. Podczas refrenu maszerują dalej, a pozostałe dzieci wyklaskują rytm piosenki i śpiewają z nauczycielem refren. Potem dołączają pozostałe warzywa. Refren śpiewają wszystkie dzieci. Przy ostatniej zwrotce wszystkie dzieci tańczą w parach.

7. Zabawa Warzywna pantomima.

Nauczyciel umieszcza w koszyku sylwety warzyw (lub warzywa). Chętne dzieci wybierają z niego warzywo i oglądają je w taki sposób, by nie widziały go pozostałe dzieci, które siedzą w kręgu.

Potem dziecko pokazuje to warzywo za pomocą mimiki, gestów, rysowania w powietrzu itp.

Wykonanie sałatki jarzynowej.

1. Rozmowa na temat potraw z warzyw.

− Do jakich potraw używamy warzyw?

− Które warzywa są w kuchni najczęściej wykorzystywane?

− Co można zrobić z kapusty?

− Co można zrobić z ziemniaków?

2. Oglądanie przygotowanych produktów. Określanie, co można z nich wykonać.

Dzieci nazywają przygotowane produkty.

3. Książka, s. 21.

Czytanie z nauczycielem tekstu wyrazowo-obrazkowego – przepisu na sałatkę jarzynową.

4. Dokładne umycie rąk, założenie fartuszków; przygotowanie stanowisk pracy.

Dzieci dobierają się w pary. Każda para dostaje dwie małe deseczki, dwa plastikowe nożyki, miseczkę na sałatkę, łyżkę.

5. Wykonanie sałatki.

Wykonane sałatki, oznaczone kartonikami z imionami wykonawców, dzieci zjedzą na pod-wieczorek.

6. Porządkowanie stanowisk pracy.

Dzieci myją ręce, oddają deseczki do mycia, wyrzucają jednorazowe nożyki, ścierają stoliki, odkładają fartuszki.

Zabawy na placu przedszkolnym.

1. Lepienie z plasteliny ulubionego warzywa.III

2. Wypowiadanie zdania: Warzywa są źródłem witamin, z różnym natężeniem głosu – od szeptu do krzyku i od krzyku do szeptu.

3. Zabawa Poruszamy się po śladach warzyw.

Nauczyciel dzieli dzieci na trzy zespoły: buraki – czerwone szarfy, kapusty – zielone szarfy, papryki – żółte szarfy. Potem układa na dywanie warzywne ślady – krążki w takich samych kolorach jak szarfy, w określonym rytmie. Zadaniem dzieci jest przejście wyznaczonej trasy.

Stawiają małe kroki – gdy ślady są blisko siebie, a duże – gdy są w większych odległościach.

4. Karta pracy, cz. 1, s. 56.

Rysowanie po śladach rysunków warzyw. Nazywanie warzyw.

Kolorowanie rysunków.

Zabawa ruchowo-naśladowcza Jestem warzywem.

Dzieci poruszają się swobodnie po sali przy akompaniamencie piosenki. Podczas przerwy w muzyce zamieniają się w wybrane warzywa.