Zarządca w porozumieniu z dłużnikiem składa sędziemu-komisarzowi plan restrukturyzacyjny w terminie trzydziestu (30) dni od dnia otwarcia postępowania sanacyjnego. Jeżeli zarządca nie porozumie się z dłużnikiem co do treści planu, składa plan, dołączając zastrzeżenia dłużnika i uzasadnienie przyczyn, dla których tych zastrzeżeń nie uwzględnił (art. 313 ust. 1 Pr. Rest.).
W uzasadnionych przypadkach termin do złożenia planu restrukturyzacyjnego może zostać przedłużony przez sędziego-komisarza do trzech (3) miesięcy (art. 313 ust. 2 Pr. Rest.).
Zarządca realizuje plan restrukturyzacyjny po zatwierdzeniu przez sędziego-komisarza (art. 316 Pr. Rest.).
„W odróżnieniu od pozostałych postępowań, plan restrukturyzacyjny w postępowaniu sanacyjnym podlega zatwierdzeniu przez sędziego-komisarza”.
P. Filipiak, [w:] Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, red. A. Hrycaj, P. Filipiak
Zarządca sporządza i składa sędziemu-komisarzowi spis wierzytelności w terminie trzydziestu (30) dni od dnia otwarcia postępowania sanacyjnego (art. 320 Pr. Rest.).
Sędzia-komisarz zwołuje zgromadzenie wierzycieli w celu głosowania nad układem niezwłocznie po zrealizowaniu całości lub części planu restrukturyzacyjnego przewidzianej do wykonania w toku postępowania sanacyjnego, nie później jednak niż przed upływem dwunastu (12) miesięcy od dnia otwarcia postępowania sanacyjnego (art. 321 ust. 1 Pr. Rest.).
Jeżeli w terminie, o którym mowa w art. 321 ust. 1 Pr. Rest., nie został zatwierdzony spis wierzytelności lub nie została zakończona procedura uzyskiwania zgody na udzielenie pomocy publicznej, sędzia-komisarz zwołuje zgromadzenie wierzycieli w celu głosowania nad układem niezwłocznie po zatwierdzeniu spisu wierzytelności lub zakończeniu procedury uzyskiwania zgody na udzielenie pomocy publicznej (art. 321 ust. 2 Pr. Rest.).
Jeżeli po złożeniu spisu wierzytelności zostanie ujawniona wierzytelność, która nie została umieszczona w spisie, nadzorca albo zarządca sporządza uzupełnienie spisu wierzytelności. Przepisy art. 84-91 Pr. Rest. stosuje się odpowiednio (art. 100 ust. 1 Pr. Rest.).
Sędzia-komisarz zmienia spis wierzytelności stosownie do przedstawionych mu prawomocnych orzeczeń. Przepisy art.
89-91 Pr. Rest. stosuje się odpowiednio (art. 101 ust. 2 Pr.
Rest.).
W postępowaniu układowym oraz postępowaniu sanacyjnym w terminie dwóch (2) tygodni od dnia obwieszczenia o dacie złożenia spisu wierzytelności uczestnicy postępowania mogą złożyć do sędziego-komisarza sprzeciw co do umieszczenia wierzytelności w spisie wierzytelności. Dłużnik może złożyć sprzeciw, o ile spis wierzytelności nie jest zgodny z jego oświadczeniem, o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 9 Pr. Rest. Jeżeli dłużnik nie złożył oświadczenia, może złożyć sprzeciw tylko w przypadku, gdy wykaże, że nie złożył oświadczenia z przyczyn od niego niezależnych (art. 91 ust. 1 Pr. Rest.).
W terminie, o którym mowa w art. 91 ust. 1 Pr. Rest., dłużnik lub wierzyciel, który nie został umieszczony w spisie wierzytelności, może złożyć sprzeciw co do pominięcia wierzytelności w spisie wierzytelności (art. 91 ust. 2 Pr. Rest.).
Sprzeciw powinien odpowiadać wymogom formalnym pisma procesowego, a ponadto wskazywać pominiętą lub zaskarżoną wierzytelność oraz zawierać wniosek co do pominięcia lub umieszczenia wierzytelności w spisie wierzytelności wraz z uzasadnieniem i wskazaniem dowodów na jego poparcie (art.
92 ust. 1 Pr. Rest.).
Sprzeciw co do pominięcia wierzytelności w spisie wierzytelności powinien ponadto spełniać wymogi formalne, o których mowa w art. 92 ust. 2 Pr. Rest.
Sędzia-komisarz, zastępca sędziego-komisarza lub wyznaczony sędzia rozpoznaje sprzeciw na posiedzeniu niejawnym w terminie dwóch (2) miesięcy od dnia jego wniesienia (art. 95 ust. 1 Pr. Rest.).
Jeżeli sędzia-komisarz, zastępca sędziego-komisarza lub wyznaczony sędzia uzna za potrzebne wyznaczenie rozprawy, zawiadamia o niej nadzorcę sądowego albo zarządcę, dłużnika oraz wierzyciela, który złożył sprzeciw, i wierzyciela, którego wierzytelności sprzeciw dotyczy.
Niestawiennictwo tych osób, nawet usprawiedliwione, nie wstrzymuje wydania postanowienia (art. 95 ust. 2 Pr. Rest.).
„W tym kontekście pojawia się problem, jaki organ powołuje sędziego wyznaczonego, gdyż prawo restrukturyzacyjne nie podaje w tym zakresie żadnych rozwiązań, jak to ma miejsce w przypadku zastępcy sędziego-komisarza. Możliwe są tutaj dwa wyjścia. Pierwsze polega na zastosowaniu per analogiam art. 21 ust. 1 Pr. Rest. i w tej koncepcji sędziego wyznaczonego powoływałby sąd restrukturyzacyjny. Drugie rozwiązanie opiera się na odpowiednim zastosowaniu konstrukcji wyznaczonego sędziego, o której mowa w art. 235
§ 1 KPC i którą można zaadaptować do niniejszego przypadku za pośrednictwem odesłania wynikającego z art. 209 Pr. Rest.
Wedle tej koncepcji sędzia wyznaczony byłby ustanawiany przez sędziego-komisarza”. D. Chrapoński, [w:] Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, red. A. Torbus, A. Witosz, A.J. Witosz
Na postanowienie w przedmiocie sprzeciwu zażalenie przysługuje dłużnikowi, nadzorcy sądowemu albo zarządcy oraz wierzycielom (art. 95 ust. 5 Pr. Rest.).
„Zażalenie może wnieść każdy z wierzycieli danego dłużnika. Nie tylko ten, który uprzednio wniósł sprzeciw, czy ten, którego wierzytelności sprzeciw dotyczył. Na powyższe wskazuje redakcja art. 95 ust. 5 Pr. Rest., który odmiennie niż art. 95 ust. 2 i 3 Pr. Rest. posługuje się ogólnie pojęciem wierzyciela, bez rozróżnienia już na wierzyciela, który złożył sprzeciw, i wierzyciela, którego wierzytelności sprzeciw dotyczy”.
Ł. Lipowicz, [w:] Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, red. A. Hrycaj, P. Filipiak
„Umieszczenie wierzytelności w spisie na skutek sprzeciwu ma wpływ na prawa i obowiązki innych wierzycieli, albowiem oddziałuje na zdolność zaspokojenia wierzycieli w ramach postępowania restrukturyzacyjnego, w szczególności na propozycje układowe”.
D. Chrapoński, [w:] Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, red. A. Torbus, A.
Witosz, A.J. Witosz
Po uprawomocnieniu się postanowienia uwzględniającego sprzeciw w spisie wierzytelności dokonuje się zmian w zakresie określonym w postanowieniu (art. 96 Pr. Rest.).
W postępowaniu układowym oraz sanacyjnym po upływie terminu do złożenia sprzeciwu, a w przypadku jego złożenia – po uprawomocnieniu się postanowienia w przedmiocie sprzeciwu, sędzia-komisarz zatwierdza spis wierzytelności (art. 98 ust. 1 Pr. Rest.).
W postępowaniu sanacyjnym zarządca przedstawia na zgromadzeniu wierzycieli sprawozdanie z wykonania planu restrukturyzacyjnego w toku postępowania sanacyjnego oraz efekty podjętych działań, a także główne działania, które zgodnie z planem restrukturyzacyjnym zostaną podjęte po przyjęciu układu (art. 114 ust. 2 Pr. Rest.).
Nadzorca sądowy albo zarządca składa na zgromadzeniu wierzycieli opinię o możliwości wykonania układu (art. 115 Pr. Rest.).
postępowanie wywołane sprzeciwem
Otwarcie postępowania sanacyjnego powoduje wygaśnięcie prokury oraz innych pełnomocnictw udzielonych przez dłużnika. Zarządca może w toku postępowania sanacyjnego udzielać pełnomocnictw, w tym prokury (art. 293 Pr. Rest.).
Z dniem otwarcia postępowania sanacyjnego mienie służące prowadzeniu przedsiębiorstwa oraz mienie należące do dłużnika stają się masą sanacyjną (art. 294 Pr. Rest.).
Do ustalenia składu masy sanacyjnej przepisy art. 274 ust. 1 i art. 275 Pr. Rest. stosuje się odpowiednio (art. 296 ust. 2 Pr.
Rest.).
Ze stosowanego odpowiednio art. 274 ust. 1 Pr. Rest. wynika, że w terminie trzydziestu (30) dni od dnia otwarcia postępowania sanacyjnego zarządca ustala skład masy sanacyjnej na podstawie wpisów w księgach dłużnika oraz dokumentów bezspornych.
Ze stosowanego odpowiednio art. 275 Pr. Rest. wynika, że:
- ustalenie składu masy sanacyjnej następuje przez sporządzenie spisu inwentarza,
- wraz ze spisem inwentarza dokonuje się oszacowania mienia wchodzącego do masy sanacyjnej.
W postępowaniu sanacyjnym przepisy art. 247-256 Pr. Rest.
stosuje się odpowiednio (art. 297 Pr. Rest.).
Ze stosowanego odpowiednio art. 252 ust. 1 Pr. Rest. wynika, że od dnia otwarcia postępowania sanacyjnego do dnia jego zakończenia albo uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu postępowania sanacyjnego, spełnianie przez dłużnika albo zarządcę świadczeń wynikających z wierzytelności, które z mocy prawa są objęte układem, jest niedopuszczalne.
Otwarcie postępowania sanacyjnego nie wyłącza możliwości wszczęcia przez wierzyciela postępowań sądowych, administracyjnych, sądowoadministracyjnych i przed sądami polubownymi w celu dochodzenia wierzytelności podlegających umieszczeniu w spisie wierzytelności (art.
310 zd. 1 Pr. Rest.).
Postępowania sądowe, administracyjne, sądowo-administracyjne i przed sądami polubownymi dotyczące masy sanacyjnej mogą być wszczęte i prowadzone wyłącznie przez zarządcę albo przeciwko niemu. Postępowania te zarządca prowadzi w imieniu własnym na rzecz dłużnika (art. 311 ust. 1 Pr. Rest.).
„[…] przepisy ust. 1 i 2 art. 311 Pr. Rest. odnoszą się do wszystkich postępowań »dotyczących masy sanacyjnej«, a nie tylko do postępowań, których przedmiotem są wierzytelności podlegające umieszczeniu w spisie wierzytelności […]”.
S. Gurgul, Prawo upadłościowe. Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz
„Niewątpliwie do postępowań, które dotyczą masy układowej lub masy sanacyjnej, należy zaliczyć wszystkie postępowania, których wynik może oddziaływać na skład lub stan masy Prawa Handlowego. Tom 6, red. A. Hrycaj, A. Jakubecki, A. Witosz
„[…] to zarządca wytacza pozew przeciwko pozwanemu w imieniu własnym, tzn. powodem jest on sam, a w oznaczeniu pozwu powinien być określony jako: »Zarządca masy sanacyjnej dłużnika ABC sp. z o.o. w restrukturyzacji«
[…]”.
P. Filipiak, [w:] Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, red. A. Hrycaj, P. Filipiak
Sąd zawiesza postępowanie z urzędu, jeżeli postępowanie dotyczy masy sanacyjnej i ustanowiono zarządcę w postępowaniu restrukturyzacyjnym (art. 174 § 1 pkt 4 KPC).
W przypadkach wymienionych w art. 174 § 1 pkt 1, 4 i 6 KPC zawieszenie ma skutek od chwili zdarzeń, które je spowodowały. Zawieszając postępowanie, sąd z urzędu uchyla orzeczenia wydane po nastąpieniu tych zdarzeń, chyba że nastąpiły one po zamknięciu rozprawy (art. 174 § 2 KPC).
Sąd postanowi podjąć postępowanie z urzędu z chwilą ustalenia osoby pełniącej funkcję zarządcy (art. 180 § 1 pkt 5 lit. d KPC).
Zgodnie z art. 174 § 3 KPC sąd wezwie zarządcę do udziału w sprawie.
„Może to być niesprawdzona wiadomość; sąd nie musi dysponować fizycznie postanowieniem o otwarciu postępowania i ograniczeniu dłużnika w zarządzie lub też ustanowieniu tymczasowego zarządcy w postępowaniu zabezpieczającym, wystarczy, że taki zarzut podniesie jedna ze stron postępowania. Sąd zawiesi postępowanie i zwróci się do właściwego sądu rejonowego – sądu gospodarczego (wydziału ds. upadłościowych i restrukturyzacyjnych) o przesłanie odpisu postanowienia, w którym pozbawiono dłużnika zarządu. Po otrzymaniu takiego postanowienia sąd podejmie postępowanie i następnie wezwie zarządcę (tymczasowego zarządcę), określonego z imienia i nazwiska […], do udziału w sprawie”. A. Malmuk-Cieplak, [w:] Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, red. A. Torbus, A. Witosz, A.J. Witosz
Zgodnie z art. 312 Pr. Rest.:
- postępowanie egzekucyjne skierowane do majątku dłużnika wchodzącego w skład masy sanacyjnej wszczęte przed dniem otwarcia postępowania sanacyjnego ulega zawieszeniu z mocy prawa z dniem otwarcia postępowania,
- sędzia-komisarz może na wniosek uchylić zajęcie dokonane przed dniem otwarcia postępowania sanacyjnego w postępowaniu egzekucyjnym lub zabezpieczającym skierowanym do majątku dłużnika wchodzącego w skład masy sanacyjnej, jeżeli jest to konieczne dla dalszego prowadzenia przedsiębiorstwa,
„Zawieszenie postępowań egzekucyjnych dotyczy zarówno postępowań dotyczących wierzytelności objętych z mocy prawa układem, jak i postępowań, które dotyczą wierzytelności nieobjętych z mocy prawa układem, w tym również wierzytelności, które są zabezpieczone na mieniu dłużnika hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską”.
A. Hrycaj, [w:] Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, red. A. Hrycaj, P. Filipiak
- skierowanie egzekucji do majątku dłużnika wchodzącego w skład masy sanacyjnej oraz wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu roszczenia lub zarządzenia zabezpieczenia roszczenia na tym majątku jest niedopuszczalne po dniu otwarcia postępowania sanacyjnego,
- w odniesieniu do roszczeń, co do których jest niedopuszczalne wszczęcie postępowania egzekucyjnego oraz wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu roszczenia lub zarządzenia zabezpieczenia roszczenia, z dniem otwarcia postępowania sanacyjnego bieg przedawnienia roszczenia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu przez czas trwania postępowania sanacyjnego.
„Po drugie, po otwarciu postępowania sanacyjnego niedopuszczalne jest skierowanie do majątku dłużnika wchodzącego w skład masy jakiegokolwiek postępowania egzekucyjnego oraz wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu roszczenia, niezależnie od tego, czy postępowania egzekucyjne lub zabezpieczające dotyczy wierzytelności objętej z mocy prawa układem czy też wierzytelności, która układem nie jest objęta”.
A. Hrycaj, [w:] Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, red. A. Hrycaj, P. Filipiak
Składniki mienia należącego do dłużnika i wchodzącego w skład masy sanacyjnej mogą zostać zbyte przez zarządcę, za zgodą sędziego-komisarza, który określa warunki ich zbycia (art. 323 ust. 1 zd. 1 Pr. Rest.).
Sprzedaż, o której mowa w art. 323 ust. 1 Pr. Rest, wywołuje skutki jak sprzedaż dokonana przez syndyka w postępowaniu upadłościowym (art. 323 ust. 3 Pr. Rest.).
W przypadku, gdy zbycie składników mienia odbywa się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i nie przekracza zakresu zwykłego zarządu, przepisów art. 323 ust.
1-4 Pr. Rest. nie stosuje się (art. 323 ust. 5 Pr. Rest.).
Od sprzedaży składników mienia dłużnika w trybie art. 323 Pr.
Rest. odróżnić należy sprzedaż dokonywaną w wykonaniu układu.
Propozycje układowe mogą przewidywać również zaspokojenie wierzycieli przez likwidację majątku dłużnika (art. 159 ust. 1 Pr. Rest.).
Sprzedaż dokonana w wykonaniu układu, który przewiduje zaspokojenie wierzycieli przez likwidację majątku dłużnika, nie wywołuje skutków sprzedaży egzekucyjnej (art. 159 ust.
2 Pr. Rest.).
Zgodnie z art. 170 Pr. Rest.:
- z dniem uprawomocnienia się postanowienia zatwierdzającego układ postępowania zabezpieczające i egzekucyjne prowadzone przeciwko dłużnikowi w celu zaspokojenia wierzytelności objętych układem ulegają umorzeniu z mocy prawa,
- zawieszone postępowania zabezpieczające i egzekucyjne prowadzone przeciwko dłużnikowi w celu zaspokojenia wierzytelności nieobjętych układem mogą zostać podjęte na wniosek wierzyciela,
- tytuły wykonawcze lub egzekucyjne, obejmujące wierzytelności objęte układem, tracą wykonalność z mocy prawa,
- stronom przysługuje prawo wytoczenia powództwa o ustalenie, że tytuły wykonawcze lub egzekucyjne utraciły wykonalność.