„Zaburzenia płynności mowy – teoria i praktyka. Edycja II”
(Katowice, 25–26 sierpnia 2016)
nr 4, 2017
138 Małgorzata Grzonka, Aleksandra Weber
sumowała swoje wieloletnie badania prowadzone w tej dziedzinie. Zwróciła uwagę także na wielowymiarowość giełkotu, opisała najskuteczniejsze metody terapii tego zaburzenia płynności mowy. Po dyskusji oraz krótkiej przerwie uczestnicy konferencji mieli okazję wysłuchać kolejnych trzech wykładów mistrzowskich. Martine Vanryckeghem wygłosiła wykład pt. Wielowymiarowa, oparta na dowodach diagnoza prowadząca do wielopłaszczy-znowej terapii. Badaczka pracuje w Departamencie Nauk o Komunikacji i jej Zaburzeniach na Uniwersytecie Centralnej Florydy w USA. Podczas swojego wystąpienia zapoznała słu-chaczy z kilkoma bateriami testów do badania osób jąkających się (dorosłych oraz dzieci).
Kolejnym występującym był honorowy przewodniczący Izraelskiego Stowarzyszenia Osób Jąkających się (AMBI), Benny Ravid, który wygłosił mowę Jąkanie to także możliwości.
Posługując się przykładem swojej osoby, przekonywał uczestników, że jąkanie się stwarza wiele okazji do poznania ludzi, naukowców, a także uczy człowieka, jak radzić sobie z trud-nościami w codziennym życiu. Ostatni wykład mistrzowski pt. Czy można zaufać takiej mowie? wygłosił Zdzisław Gładosz z Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Osób Jąkających się
„Ostoja”. Prelegent zwrócił uwagę na konieczność podjęcia terapii przez osoby jąkające się, a także na negatywne podejście społeczeństwa do osób z zaburzeniami płynności mowy.
Podczas rozpoczętej w drugiej części konferencji sesji posterowej uczestnicy mieli możli-wość porozmawiania z twórcami plakatów naukowych o zagadnieniach związanych z kwe-stiami logopedycznymi, które dotyczyły między innymi metod leczenia jąkania się (Metoda Wystukiwania Sylab – założenia i skuteczność, autorzy: Łukasz Kowalczyk, Karolina Jan-kiewicz-Kuźniewska; Terapia jąkania małego dziecka z wykorzystaniem metody Lidcombe.
Studium przypadku, autorka: Aleksandra Boroń), treningu uważności („Mindfulness” a za-burzenia płynności mowy u dzieci, autorki: Łucja Skrzypiec, Magdalena Skrzypiec), wyników badań nt. skuteczności terapii z wykorzystaniem dodatkowych elementów (Relaks w terapii jąkania, autorki: Agnieszka Siwińska, Katarzyna Wysocka; Trening umiejętności interperso-nalnych w terapii zaburzeń płynności mowy, autorki: Patrycja Warzecha, Magdalena Wnuk, Katarzyna Węsierska), stanu logopedii w różnych krajach (Mowa bezładna w niemieckiej logopedii. Co praktycy, logopedzi i terapeuci wiedzą o giełkocie?, autorka: Alexandra Schnell;
Stan interwencji logopedycznej w jąkaniu w Libanie, autorki: Selma Saad Merouwe, Nouhad Abou Melhelm), wyników badań nt. wiedzy rodziców o postępowaniu z dzieckiem jąka-jącym się (Wczesna interwencja w jąkaniu w opinii rodziców – wyniki międzynarodowych sondażowych badań porównawczych, autorki: Karin Koltay, Loryn McGill, Hana Lacikova, Katarzyna Węsierska, Kortney Spencer, Janet Dodd, Trisha Thapar), a także postawy wobec jąkania się (Postawa wobec jąkania w Polsce – wstępne wyniki badań z użyciem POSHA-S wśród księży katolickich, nauczycieli religii oraz studentów teologii specjalności nauczyciel-skiej i pastoralnej, autorzy: Roman Buchta, Katarzyna Węsierska, Kenneth O. St. Louis).
Następnie odbyły się cztery sesje panelowe. W ich skład wchodziły: dwa miniseminaria, podczas których wystąpili: Aleksandra Boroń i Peter Schneider (Metoda Mini-KIDS w tera-pii jąkania wczesnodziecięcego: studium przypadku), Zenobia Bogdanowska („Bądź eksper-tem od samego siebie”. Podejście skoncentrowane na rozwiązaniach w pracy z osobami z za-burzoną płynnością mówienia), Isabella Reichel (Międzynarodowe akcenty w programach kształcenia z zakresu giełkotu), Jan Dezort (Studium przypadku jąkającego się szesnastolatka na podstawie modelu ICF ). Kolejną sesję panelową poświęcono wygłoszeniu referatów, które zaprezentowały: Monika Kaźmierczak (Jąkający się na maturze ustnej. Przygotowanie,
Sprawozdanie z konferencji naukowej „Zaburzenia płynności mowy…
przebieg egzaminu), Aleksandra Jastrzębowska (Balbutologopedia – dziedzina obca logo-pedom?), Katarzyna Węsierska (Misja i cele Międzynarodowego Stowarzyszenia Giełkotu – International Cluttering Association, ICA). Podczas jednego z paneli zorganizowano także warsztaty przeprowadzone przez Martine Vanryckeghem (Badanie postaw związanych z mó-wieniem na różnych etapach życia. Implikacje terapeutyczne).
W czwartkowy wieczór odbyła się uroczysta kolacja, podczas której uhonorowano Cer-tyfikatami im. Gene’a J. Bruttena dwie młode polskie badaczki – Aleksandrę Jastrzębowską i Jadwigę Tuchowską. Certyfikat przekazała osobiście fundatorka grantu – Martine Vanry-ckeghem. Następnie wręczono Nagrodę im. księdza Stanisława Wilczewskiego. Laureatem nagrody został Mieczysław Chęciek, który przyjął ją z rąk ks. prałata Władysława Basi-sty, Katarzyny Sujkowskiej-Sobisz – prezes Fundacji Wiedzy i Dialogu Społecznego „Agere Aude”, oraz ks. Romana Buchty z Wydziału Filologicznego UŚ.
Drugi dzień Międzynarodowej Konferencji Logopedycznej rozpoczął się wykładem mi-strzowskim Jane Harley pt. Widzimy to, co chcemy odnaleźć – odkrywanie istoty uwagi w terapii jąkania się. Autorka jest specjalistką z Ośrodka Michaela Palina w Londynie, gdzie pracuje z jąkającymi się dziećmi, młodzieżą oraz osobami dorosłymi. Wykład Jane Harley był interaktywny – uczestnicy mieli możliwość wczucia się w role osób zmagają-cych się z negatywnymi myślami towarzyszącymi tej dysfunkcji. Prelegentka w swoim wystąpieniu położyła nacisk na znaczenie uwagi w procesie terapeutycznym jąkania się.
Z kolei z wykładu Hany Lacikovej słuchacze mogli dowiedzieć się, jakie jest – w Instytucie Mowy Dzieci w Bratysławie – podejście do wczesnej interwencji w stosunku do dzieci ją-kających się. Prelegentka opisywała między innymi podejście -interwencyjne (KIIP), przedstawiła również cele interwencji i główne założenia tej me-tody terapii. Jako trzecia wystąpiła Isabella Reichel, przewodnicząca Komitetu Krajowych Przedstawicieli w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Giełkotu (ICA), która omówiła temat udzielania wsparcia jąkającym się dzieciom w wieku szkolnym. Zapoznała ona uczestników z różnicami pomiędzy dysfunkcjami mowy a jąkaniem się u dzieci oraz wyzwaniami, jakie czekają na idące do szkoły dzieci jąkające się. Po dyskusji oraz krótkiej przerwie wykłady mistrzowskie kontynuował Karel Neubauer z Wydziału Edukacji i Logopedii Uniwersytetu Hradec Kralove w Czechach. Zaprezentował wykład pt. Program „Nie bój się pauzy” – po-dejście kognitywno-behawioralne oraz aspekt samokontroli wypowiedzi u dorosłych osób jąkających się. Z wystąpienia uczestnicy dowiedzieli się między innymi, jakie są przyczyny jąkania się, w jaki sposób powinna wyglądać prawidłowo przeprowadzona terapia według podejścia kognitywno-behawioralnego oraz dlaczego i jak ważna jest samokontrola pod-czas wypowiedzi ustnej osoby jąkającej się. Jako ostatni wystąpił Krzysztof Szamburski (Uniwersytet Warszawski), przedstawiając autorską metodę opartą na wystukiwaniu sylab, wspomagającą uzyskiwanie płynności mówienia. Po jego wykładzie nastąpiła dyskusja, podczas której prelegenci odpowiadali na pytania uczestników konferencji.
W drugiej części piątkowych obrad uczestnicy ponownie mogli spotkać się i porozma-wiać z twórcami plakatów naukowych. Po sesji posterowej odbyła się kolejna sesja pa-nelowa. W trakcie miniseminariów wyniki swoich badań zaprezentowali: Izabela Michta, Arkadiusz Ceglarski, Radosław Lewandowski (Autoterapia dla osób jąkających się w uję-ciu Malcolma Frasera), Lucyna Jankowska-Szafarska (Praktyczne zastosowanie podejścia modyfikacji jąkania się u młodzieży i dorosłych – pokonywanie barier psychologicznych),
140 Małgorzata Grzonka, Aleksandra Weber
Karin Koltay („Trzy w jednym” – studium przypadku trójjęzycznej osoby jąkającej się), Ka-mil Kupiec, Paulina Michalska (Odnieś sukces z Klubem J – tworzenie i prowadzenie grupy samopomocowej dla osób jąkających się), Agnieszka Płusajska-Otto, Joanna Wyszyńska (Wykorzystanie technik emisyjno-dykcyjnych w terapii jąkania się), Anna Szerszeńska (Stu-dium przypadku 7-letniego jąkającego się chłopca na podstawie modelu ICF ), Maria Faści-szewska, Jadwiga Tuchowska, Piotr Wolski (Narzędzia diagnostyczne stosowane w ocenie postaw i zachowań dorosłych osób jąkających się). W innej sekcji zostały zaprezentowa-ne referaty: Grzegorza Chmielewskiego (Potrzeby i oczekiwania rodziców dzieci z objawami jąkania się związane z uczestnictwem w grupach wsparcia), Bogusława Pietrusa (Grupy samopomocowe, Kluby J – ważny element kompleksowego systemu wsparcia osób jąkają-cych się), Anny Cholewiak („Mówienie” i „niemówienie” w wypowiedzi. Tempo wypowiedzi w badaniach pilotażowych). Uczestnicy konferencji podczas sesji panelowej mogli również wziąć udział w warsztatach prowadzonych przez Florence Ling Myers (Diagnoza i terapia giełkotu – mowy bezładnej) z gościnnym udziałem Rutgera Wilhelma z Holandii, przewod-niczącego Komitetu ds. Konsumenckich Międzynarodowego Stowarzyszenia Giełkotu (ICA).
Inne spotkanie warsztatowe prowadzili Krzysztof Szamburski i Milena Mrozowska (Metoda wystukiwania sylab w ćwiczeniach i przykładowych scenariuszach). Warsztaty ukazywały możliwości praktycznego zastosowania autorskiej metody terapii jąkania się.
Druga edycja Międzynarodowej Konferencji Logopedycznej „Zaburzenia płynności mowy – teoria i praktyka” zakończyła się sukcesem. Świadczą o tym nie tylko licznie przy-byli goście z Polski i z zagranicy, ale i szerokie grono słuchaczy, którzy uczestniczyli w ob-radach w trakcie dwóch dni konferencji. Duża liczba zainteresowanych potwierdza, że temat zaburzeń płynności mowy, a także diagnozy, badań oraz terapii tychże zaburzeń jest istotną częścią logopedii, ponieważ służy poprawieniu zdolności i umiejętności komunikowania się, która, jak już zostało powiedziane, jest jedną z najważniejszych czynności człowieka.
W ramach kampanii społeczno-edukacyjnej Labirynty Komunikacji, która towarzyszyła Międzynarodowej Konferencji Logopedycznej, zostały zorganizowane warsztaty Palin PCI – Terapia interakcyjna rodzic – dziecko dla jąkających się dzieci w wieku do lat 7. Prowadziła je Katarzyna Węsierska w konsultacji z Jane Harley. Podczas spotkania uczestnicy mieli możliwość poszerzenia swojej wiedzy na temat identyfikacji dzieci z grupy ryzyka płynności mowy. W trakcie warsztatów poruszono także zagadnienia dotyczące diagnozy i terapii zaburzeń płynności mowy dzieci. Warsztaty te były wyjątkową inicjatywą, ponieważ po raz pierwszy to popularne na świecie podejście terapeutyczne zostało zaprezentowane lo-gopedom polskim.
Kolejne szkolenie również było unikatowym na skalę światową wydarzeniem. The In-ternational Fluency Association (Światowe Stowarzyszenie Zaburzeń Płynności Mowy) we współpracy z organizatorami konferencji po raz pierwszy przeprowadziło warsztaty logope-dyczne: The IFA Global Workshop, które zostały przygotowane przez Jane Harley. Spotkanie miało służyć opanowaniu podstawowych zasad terapii dzieci w wieku szkolnym, a więc umiejętności współpracy z rodziną w celu wdrożenia terapii odwołującej się do zasad praktyki popartej wynikami badań naukowych, umożliwiającej skupienie się na mocnych stronach dziecka. Oprócz ponad 30-osobowej grupy polskich logopedów w wydarzeniu udział wzięli terapeuci z Czech, Libanu, Niemiec i Słowacji. Warsztaty były prowadzone w języku angielskim z konsekutywnym tłumaczeniem na język polski.
Sprawozdanie z konferencji naukowej „Zaburzenia płynności mowy…
W ramach kampanii Labirynty Komunikacji odbył się także sobotni panel dyskusyjny, w którym uczestniczyły osoby zainteresowane zarówno problematyką barier w komuniko-waniu się, jak i zdobyciem wiedzy na temat skutecznego ich pokonywania. Organizatorkami sobotniego spotkania były studentki i absolwentki filologii polskiej: Barbara Matuszczyk, Małgorzata Grzonka oraz Aleksandra Weber. Wśród występujących znaleźli się eksperci zajmujący się tematyką zaburzeń mowy. Pierwszym prelegentem był ks. prałat Władysław Basista (Archidiecezja Katowicka). Następnie, o tym, jak zapobiegać wadom wymowy i dla-czego ważna w życiu małego dziecka jest pionizacja języka, opowiedziała Joanna Trzaskalik (Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. kardynała Augusta Hlonda). Jako ostatnia w tej sekcji wystąpiła psycholog Agnieszka Skorupa (Uniwersytet Śląski). Podzieliła się ona refleksjami z badań własnych (przeprowadzonych we współautorstwie z Anną Guzy (Uniwersytet Śląski)) dotyczących barier komunikacji w szkolnictwie wyższym.
W drugiej części sobotniego spotkania siostra Monika Polok poruszyła zagadnienia komunikacji z osobami niesłyszącymi. Kolejną prelegentką była Łucja Skrzypiec (Centrum Logopedyczne w Katowicach), która przedstawiła referat Jak sprawić, żeby dzieci pokochały czytanie? W ostatnim wystąpieniu ks. Łukasz Pasuto podjął próbę opisu języka migowego.
W ramach kampanii Labirynty Komunikacji odbyły się także: otwarte spotkanie dla dzieci jąkających się i otwarte spotkanie dla ich rodziców, a także coroczny Ogólnopolski Zjazd Osób Jąkających się. Zdzisław Gładosz, prezes Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Osób Jąkających się „Ostoja”, który współorganizował towarzyszący konferencji Ogólnopolski Zjazd Osób Jąkających się, w liście do organizatorów podsumował to, co wydarzyło się w sierpniu na Uniwersytecie Śląskim, takimi słowami: „Dziękujemy za zaproszenie także środowiska samopomocowego do aktywnego uczestnictwa w tym przedsięwzięciu. Dzię-kujemy, że nasz głos również był słyszalny, a dialog trwa”.
W dniach 19–21 października 2016 roku w Wiśle odbyła się konferencja naukowa nt.
„Wędrówka, podróż, migracja w języku i kulturze”. Wydarzenie było wspólną inicjatywą Zakładu Historii Języka Polskiego oraz Zakładu Lingwistyki Tekstu i Dyskursu Instytutu Języka Polskiego im. Ireny Bajerowej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Wśród po-ruszanych kwestii znalazły się przede wszystkim zagadnienia podróżowania i migrowania jednostek językowych, wyobrażeń i kategorii kulturowych, a także zmian społecznych zwią-zanych z przemieszczaniem się. Problematyka została zaprezentowana w zróżnicowanych ujęciach: od lingwistycznych przez literaturoznawcze po kulturoznawcze. Stała się również okazją do skonfrontowania różnorodnych perspektyw i punktów widzenia specjalistów reprezentujących ośrodki naukowo-badawcze z całej Polski – wśród prelegentów znaleźli się bowiem przedstawiciele: Instytutu Slawistyki PAN, Katolickiego Uniwersytetu Lubel-skiego im. Jana Pawła II, Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwer-sytetu Łódzkiego, UniwerUniwer-sytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, UniwerUniwer-sytetu Mi-kołaja Kopernika w Toruniu, Uniwersytetu Rzeszowskiego, Uniwersytetu Szczecińskiego, Uniwersytetu w Białymstoku, Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu Wrocławskiego, Uniwersytetu Zielonogórskiego oraz Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
Uczestnicy konferencji mieli okazję wziąć udział w obradach plenarnych oraz w sekcjach panelowych, podczas których łącznie wygłoszono prawie czterdzieści referatów. W progra-mie wydarzenia zaplanowano również koncert tria akordeonowego Symetrio zatytułowany Zasłyszane w drodze, na który złożyły się utwory nawiązujące do podróżniczej tematyki konferencji, a także wizytę w Muzeum Beskidzkim w Wiśle, gdzie uczestnicy spotkania mogli wysłuchać prelekcji badaczki folkloru Małgorzaty Kiereś (Podróż, wędrówka, migracja u gó-rali śląskich. Chętnie o podróży, czyli naszym rozmaitym cestowaniu, poopowiadam). Niniejsze sprawozdawcze ujęcie nie pretenduje do miana szczegółowego omówienia wszystkich za-gadnień merytorycznych poruszanych przez poszczególnych prelegentów. Nie jest to zresztą konieczne, ponieważ w najbliższym czasie nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Śląskiego ukaże się monografia wieloautorska zbierająca wystąpienia ze sprawozdawanej konferencji.
Licznie przybyłych uczestników przywitali organizatorzy konferencji – Joanna Przyklenk i Artur Rejter (Zakład Historii Języka Polskiego) oraz Ewa Biłas-Pleszak i Katarzyna Suj-kowska-Sobisz (Zakład Lingwistyki Tekstu i Dyskursu). Uroczystego otwarcia spotkania do-konały: Magdalena Pastuch, prodziekan ds. promocji i współpracy z otoczeniem Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, Mirosława Siuciak, dyrektor Insty-tutu Języka Polskiego im. Ireny Bajerowej i kierownik Zakładu Historii Języka Polskiego w tym Instytucie, oraz Bożena Witosz, kierownik Zakładu Lingwistyki Tekstu i Dyskursu w Instytucie Języka Polskiego im. Ireny Bajerowej.
Beata Duda
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Sprawozdanie z konferencji naukowej
„Wędrówka, podróż, migracja w języku i kulturze”
(Wisła, 19–21 października 2016)
nr 4, 2017
144 Beata Duda
Naukową część konferencji otworzyło wystąpienie Bogdana Walczaka z Uniwersyte-tu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, zatyUniwersyte-tułowane Migracje a dzieje języków i języko-wa mapa świata. Punktem wyjścia do rozjęzyko-ważań stał się schemat rozwoju prajęzyka oraz wynikające z niego konsekwencje w postaci zróżnicowania się języka Słowian. Analiza przeprowadzona została zarówno w układzie chronologicznym, jak i geograficznym oraz kulturowym, a także zilustrowana licznymi przykładami historycznymi. Z zagadnień języ-koznawczych do literaturoznawczych przeniósł słuchaczy kolejny referat, którego autorką była Barbara Kudra z Uniwersytetu Łódzkiego, omawiająca problematykę kształtowania wizerunku pisarza przez pryzmat doświadczenia podróży i migracji. Prelegentka w swoim wystąpieniu „Życie podróżą jest…” – o podróży w głąb siebie (na podstawie nieznanych, prywatnych, oryginalnych listów Jerzego Szaniawskiego z lat 1965–1966) zwróciła uwagę na złożoność i wielowymiarowość korespondencji prowadzonej przez artystę, a także przez jego żonę – Anitę Szatkowską. Ostatni (w tej części obrad plenarnych) referat Opowia-danie mapy. O języku i geopoetyckim kształcie Niewiadomszczyzny, przedstawiony przez Małgorzatę Karwatowską oraz Adama Siwca z Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, dotykał kwestii związanych z wynikami analizy książki Andrzeja Niewiadom-skiego pt. Mapa. Prolegomena. Badacze zwrócili szczególną uwagę na kwestie związane z kategorią mapy oraz z jej miejscem w strukturze fabularnej omawianej powieści. Podnieśli nadto wiele istotnych, formułowanych w kontekście analizowanego utworu zagadnień, jak specyfika dyskursu eseistycznego, problemy imagologii terytorialnej czy istota złożonych relacji między mapą a reprezentacją.
Po krótkiej przerwie kontynuowano obrady plenarne. Iwona Burkacka z Uniwersytetu Warszawskiego w referacie Słowotwórczy obraz podróży i wędrówki dokonała pogłębionej analizy językowej, porównując rodziny słowotwórcze obu tytułowych wyrazów i wskazu-jąc na zależności między nimi. W badaniach uwzględniła także leksem turysta i pochod-ne odeń wyrazy. Kolejna prelegentka, Małgorzata Gębka-Wolak z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, zaprezentowała referat pt. Trudne powroty do polszczyzny. Wybrane problemy językowe dzieci polskich reemigrantów, w którym zwróciła uwagę na kwestie związane z dwujęzycznością dzieci i młodzieży oraz potrzebę dostosowania polskiego sy-stemu edukacji do norm europejskich, w tym zwłaszcza do potrzeb edukacyjnych dzieci polskich reemigrantów.
W drugim dniu konferencji odbywały się sesje panelowe. Przed południem uczestnicy mieli okazję wysłuchać referatów w trzech równoległych sekcjach. Pierwsza z sekcji obfi-towała w wystąpienia dotyczące lingwistycznego ujęcia złożonej i wielowymiarowej kate-gorii pojęciowej, jaką jest droga. Jolanta Migdał z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zaprezentowała referat, w którym wskazała na zmiany zachodzące w dawnej leksyce, koncentrując się na analizie leksemów pąć i peregrynacja. Z kolei Katarzyna Wyr-was z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach przedstawiła zebranym wyniki badań nt.
rekonstrukcji kulturowo determinowanego pojęcia drogi w językach indoeuropejskich na podstawie danych etymologicznych rzeczowników nazywających drogę jako wydzielony pas terenu służący przemieszczaniu. Kinga Wąsińska z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach skupiła się w swoim wystąpieniu na wędrówce i migracji wybranych słów (np. znawca, poznawać, doznawać, wyznawać ) w historii polszczyzny.
Sprawozdanie z konferencji naukowej „Wędrówka, podróż, migracja w języku…
Druga sesja panelowa rozpoczęła się referatem Roberta Litwińskiego z Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Badacz w swoim wystąpieniu zwrócił uwagę na nie-zwykle aktualną problematykę współczesnych migracji motywowanych czynnikami natury politycznej, społecznej i ekonomicznej. Bazę materiałową stanowiły współczesne teksty.
Magdalena Graf z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu wygłosiła referat, w którym przedmiotem zainteresowania uczyniła interdyskursywność rozumianą jako wę-drówkę nazw, idei i pojęć w polskiej powieści uniwersyteckiej. Kolejna prelegentka, Izabela Domaciuk-Czarny z Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, przedstawiła roz-ważania na temat onimicznych realizacji motywu quest na przykładzie wybranych polskich utworów fantasy. Jej referat pozwolił pokazać jak przestrzeń fantastyczna opisywana jest na gruncie toponimii, na którą składają się nazwy własne zróżnicowane genetycznie, ję-zykowo i strukturalnie.
Ostatnia z sekcji (w tej części konferencji) poświęcona była badaniom medioznawczym.
Referat Ewy Szkudlarek-Śmiechowicz z Uniwersytetu Łódzkiego dotyczył zagadnień zwią-zanych z jednym z gatunków medialnych, jakim jest telewizyjny magazyn podróżniczy.
Celem podjętym w wystąpieniu była próba scharakteryzowania magazynu podróżnicze-go na tle innych przekazów medialnych, z uwzględnieniem zmian w mediach masowych, do których należy między innymi zjawisko konwergencji. Marta Smykała z Uniwersytetu Rzeszowskiego zaprezentowała wyniki badań nad zagadnieniem współczesnego „kryzysu migracyjnego” i obrazu imigranta w prasie niemieckiej, ze szczególnym uwzględnieniem wykorzystywanych technik perswazyjnych i sposobów ich manifestacji językowej. Bazą materiałową stały się artykuły publikowane na łamach tygodnika „Die Zeit”. Z kolei wy-stąpienie Ewy Ficek z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach stanowiło przykład analizy obrazów podróży i podróżowania, kreacji i intencji blogerów oraz sposobów prowadzenia narracji w tekstach blogów podróżniczych. Blogi ujmowane były w kontekście wędrówek i migracji międzygatunkowych, międzystylowych i międzydyskursywnych.
Po przerwie odbyły się kolejne sesje panelowe. W panelu pierwszym można było wy-słuchać dwóch wystąpień. Analizę dawnych rozmówek polsko-angielskich przeznaczonych dla turystów przeprowadziła Irmina Kotlarska z Uniwersytetu Zielonogórskiego. Na tej podstawie badaczka scharakteryzowała podstawowe potrzeby komunikacyjne Polaków podróżujących do krajów anglojęzycznych i/lub uczących się języka angielskiego. Druga referentka – Lucyna Jankowiak z Instytutu Slawistyki PAN – zaprezentowała wyniki badań nad leksemem apopleksja w historii polszczyzny (od XVI w. po czasy najnowsze). Cha-rakterystyka wyrazu obejmowała kwestie związane z jego pochodzeniem, znaczeniem oraz funkcjonowaniem w różnych odmianach języka polskiego. Następną sekcję, której przed-miotem stały się wybrane teksty literackie, rozpoczęła Magdalena Hawrysz z Uniwersytetu Zielonogórskiego referatem poświęconym konwencjonalnym i niestandardowym elementom przewodnika Warszawa kobiet Sylwii Chutnik. Prelegentka zaprezentowała w nim tekstową konceptualizację podróży – jej etapów, sposobów przemieszczania się oraz wrażeń z nią związanych. Z kolei Leonarda Mariak z Uniwersytetu Szczecińskiego w swoim wystąpieniu na temat deskrypcji miast w relacjach z podróży zawartych w listach prywatnych Henry-ka Sienkiewicza dokonała pogłębionej analizy osobistej korespondencji pisarza, zwracając szczególną uwagę na występujące w niej nazwy geograficzne.