• Nie Znaleziono Wyników

STRUKTURA POSZKODOWANYCH W WYPADKACH PRZY PRACY WEDŁUG LICZBY DNI NIEZDOLNOŚCI DO PRACY W 1999 R

Urząd Statystyczny w Krakowie

STRUKTURA POSZKODOWANYCH W WYPADKACH PRZY PRACY WEDŁUG LICZBY DNI NIEZDOLNOŚCI DO PRACY W 1999 R

brak niezdolności

Wśród 30 osób, które poniosły śmierć-15 (najwięcej) pracowało w jednostkach należących do sekcji

„Budownictwo", 5 poszkodowanych w sekcji „Handel i naprawy", a w jednostkach pozostałych sekcji liczba ta nie przekroczyła 2. Większość, bo 21 ofiar śmiertelnych pracowało w podmiotach należących do sektora prywatnego.

Z 6100 osób, które uległy wypadkom powodującym niezdolność do pracy 98 osób przebywało na zwolnieniach lekarskich do 3 dni, 2451 osób otrzymało 4 - 28 dni zwolnienia, a najliczniejsza grupa 3551 osób była nieobecna w pracy przez więcej niż 28 dni. W 1998 r. absencja spowodowana wypadkami przedstawiała się podobnie - nieznaczna część osób (135) przebywała na najkrótszych zwolnieniach, a najwięcej (4078 poszkodowanych) było niezdolnych do pracy przez 29 dni i więcej.

przypadało 1 poszkodot

wypadkach związanych z pracą przebywały i 1 tys. dni. Zatem przeciętnie na 1 poszkodowane;

dni). Najwyższą absencję na sekcji „Budownictwo" (62 dni), osoby poszkodował

)wych łącznie przez

dni niezdolności do pracy (wśród kobiet 45

;odowanego zanotowano w jednostkach należących do sei najniższą w podmiotach sekcji „Pośrednictwo finansowe" (33 dni),

lok wcześniej łączna liczba dni niezdolności do pracy wynosiła 369,4 tys., a na 1 poszkodowanego przypadało 49 dni czyli tyle samo co w omawianym okresie. Najwyższą absencję zanotowano wówczas w podmiotach należących do sekcji „Górnictwo i kopalnictwo" (68 dni), a najniższą w jednostkach sekcji „Pośrednictwo finansowe" (38 dni na 1 poszkodowanego).

mym okresie 101 poszkodowanych uległo wypadkom powodującym ciężkie czyli z grupy obrażeń naruszających podstawowe funkcje organizmu lub

należących

mym okres uszkodzenia ciała czyli z grupy ol

zdrowia, choi podstawowe funkcje

vodujących rozstrój zdrowia, chorobę nieuleczalną, zagrażającą życiu albo trwałą chorobę psychiczną i innych ciężkich skutków w tym z poważnym zeszpeceniem lub zniekształceniem ciała.

Najwięcej z tych poszkodowanych - 39 pracowało w podmiotach należących do sekcji

„Działalność produkcyjną", 26 w jednostkach sekcji „Budownictwo”, 10 w podmiotach sekcji „Handel i naprawy". W jednostkach pozostałych sekcji liczba osób, które odniosły ciężkie obrażenia ciała nie przekroczyła 4.

Wśród 101 osób uczestniczących w wypadkach powodujących ciężkie uszkodzenia ciała większość, bo 75 pracowało w podmiotach należących do sektora prywatnego. 12 spośród tych poszkodowanych to kobiety, a 2 poszkodowanych to młodociani czyli osoby poniżej 18 roku życia.

W 1998 r. liczba poszkodowanych z ciężkimi uszkodzeniami ciała była znacznie wyższa (171 osób), ale podobnie jak w 1999 r. najwięcej z tych osób zatrudniały podmioty należące do sekcji: „Działalność produkcyjna", „Budownictwo" oraz „Handel i naprawy".

W 1999 r. wśród 6222 wypadków 37 to wypadki zbiorowe, w których poszl lodowanych 9 poniosło śmierć, a 10 odniosło cii.

W 1998 r. w łącznej liczbie 7430 wypadków 46 to wypadki zbiorowe, w których poszkodowane zostały

99 osób. Spośród tych poszkodi iszkodowanych z

3 ciężkie obrażenia ciałs izkodowi

III. WYDARZENIA, PRZYCZYNY I CZYNNIKI POWODUJĄCE WYPADKI Wśród wydarzeń powodujących wypadki związane z pracą dominują 3 grupy:

1. grupa - uderzenie, pochwycenie, przygniecenie człowieka przez maszyny, ich części, urządzenia narzędzia i środki transportu,

2. grupa - upadek (z wysokości, do zagłębień), potknięcie, pośliźnięcie się na płaszczyźnie 3. grupa - zetknięcie się człowieka z ostrymi czynnikami materialnymi oraz z substancjami chemicz­

nymi i innymi niebezpiecznymi substancjami.

w podmiotach sekcji „Górnictwo i kopalnictwo", „Działalność produkcyjna". ..Budownintwn"

przeładunek, Wydarzenia i

i produkcyjna stacjonarnych maszyi

;z pomocy środków technicznych.

! w 1999 roku stanowiły 31,5%, a w 1 /ypadki w jedni łrgię elektryc

r. 29,8% ogółu wydarzeń :h należących do sekcji:

Trzecia grupa wydarzeń stanowiła w 1999 r. 17,5% (w 1998 r. 18,5%) wszystkich wydarzeń powodujących wypadki. Grupa ta dominowała w podmiotach sekcji „Hotele i restauracje".

1. Przyczyny wypadków

nością zagrożenia i zasad bezpiecznej pracy, lekceważeniem zagrożenia i poleci przełożonych, niedostateczną koncentracją uwagi na wykonywanej czynności, zaskoczenie niespodziewanym zdarzeniem, niewłaściwym tempem pracy, brakiem doświadczenia i innyi

Szczegółową strukturę grup przyczyn wypadków w 1999 r. i rok wcześniej zamieszczono w tablicy.

TABL. 2 PRZYCZYNY WYPADKÓW PRZY PRACY

WYSZCZEGÓLNIENIE

w procentach OGÓŁEM... 100,0 100,0

Nieprawidłowe zachowanie się pracownika... 50,4 50,3 Niewłaściwa organizacja pracy i stanowiska pracy... 15,0 14,7 Niewłaściwy stan czynnika materialnego... 12,1 12,8 Brak lub niewłaściwe posługiwanie się czynnikiem materialnym... 9,4 9,0 Niewłaściwe, samowolne zachowanie się pracownika... 8,4 8,3 Niewłaściwy stan psychofizyczny pracownika... 2,6 2,8 Nieużywanie sprzętu ochronnego... 2,1

materialnym, nieużywanie sprzętu ochronnego przez pracowników oraz niewłaściwe, sai zachowanie się pracowników to przyczyny przeważające wśród wypadków zaistniałych w czasie obsługi produkcyjnej maszyn i urządzeń. Niewłaściwa organizacja pracy i stanowiska pracy to przyczyny przeważające w wypadkach, które wydarzyły się podczas transportu, przeładunku oraz składowania, a nieprawidłowe zachowanie się pracowników i niewłaściwy ich stan psychofizyczny to

wykon)

najczęstsze przyczyny wypadków w czasie wykonywania innych czynni 2. Czynniki powodujące wypadki

Wśród czynników, które spowodowały wypadki związane z pracą w 1999 r. dominowała grupa związana z cechami stanowiska pracy - 38,2% ogółu czynników wobec 34,6% rok wcześniej.

'mienione upadku, nia jakąś powodujące wypadki ko drugą pod względem wielkości należy uznać grupę czynników inne (nie wyr

klasyfikacji) obejmującą między innymi: powierzchnie - wypadki potknięcia,

^prawidłowego postawienia stopy; - nieruchome czynniki materialne - wypadki uderzeń ęścią ciała w te czynniki; - ciała obce - wpadające do oka; - środki transportu - powodujące drogowe.

Udział czynników tej grupy w 1999 r. wynosił 22,8% ogółu czynników, a rok wcześniej 25,6%

wszystkich czynników.

ików, także rok wcześniej wszystkich czynnik

Trzecią pod względem częstości występowania grupę czynników powodujących wypadki w 1999 r stanowiły przemieszczające się maszyny i wyroby oraz ruchome części maszyn.

Czynniki tej grupy stanowiły w omawianym okresie niemal 20% ogółu czynników udział tej grupy czynników ukształtował się na takim samym poziomie.

Niemniej czynniki analizowanej grupy dominowały w wypadkacł

i wyroby oraz ruchome części maszyn - wynosił wśród wypadków śmiertelnych : ciężkich 31,7% ogółu czynników. Natomiast w 1998 r. odpowiednio 25,7% i 32,7%.

zgłoszone w 1999 roboczogi

icować (np. [ poszkodowanemu).

W porównaniu do 1998 roku wielkość strat czasu pracy wzrosła aż o 90%, a bezwzględnych o ponad 2,2 tys. roboczogodzin.

Także znacznie wyższe niż rok wcześniej były straty materialne zakładów pracy (uszkodzone budynki, maszyny, urządzenia, narzędzia) w związku z zaistniałymi wypadkami. W 1999 roku wielkość tych strat wyszacowano na kwotę niemal 2219 tys. zł wobec ponad 1733 tys. rok wcześniej.

pomocy

liczbach

Opracowała: Iwona Kędzior, Dział Statystyki Społecznej - Oddział US w Tarnowie

Urząd Statystyczny w Krakowie Iriibrmacj a sygnalna

Kraków, październik 2000 r. Nr 14

WYPADKI PRZY PRACY POZA ROLNICTWEM INDYWIDUALNYM W WOJEWÓDZTWIE MAŁOPOLSKIM W 1999 ROKU W 1999 roku z zakładów pracy położonych na terenie województwa małopolskiego zgłosz 6222 wypadki przy pracy i traktowane na równi z wypadkami przy pracy 1, w których poszkodow zostały 6284 osoby. W porównaniu do roku 1998 zarówno liczba wypadków, ja poszkodowanych zmniejszyła się o 16,3%, a w liczbach bezwzględnych odpowiedi (wypadków) i o 1224(osoby).

łaszono lowane liczba wypadków, jak i osób

i poszkodowanych w omawianym okresie 6159 osób (w tym 4562 kobiety) uczestniczyło w wypadkach przy pracy, a 125 (w tym 77 -ftebiet) w wypadkach traktowanych na równi z wypadkami przy pracy - w czasie trwania podróży

Wśród |

rwania podróży służbowej.

tcych własnością prywatną krajową, ową i zagraniczną). Z poszkodowi

lodmiotach będący«

rch w sektorze pi icią mieszaną lublicznym zdecydowaną ) 70% osób, które

będących własnością państwową.

Liczbę wypadków i ich natężenie w niektórych rodzajach działalności przedstawiono w tablicy.

TABL.1. POSZKODOWANI W WYPADKACH PRZY PRACY WEDŁUG SEKCJI EKD Poszkodowa-SEKCJE EKD

w osobach 1998=100 ni na 1000

pracujących OGÓŁEM... 7508 6284 83,7 6,8

Działalność produkcyjna...

Budownictwo... 855 10,7

10,2 Ochrona zdrowia i opieka socjalna...

618 859 8,8

Handel i naprawy...

Transport, gospodarka magazynowa i łączność...

Pozostałe sekcje... 1570

lii

5,84,6 W omawianym okresie najbardziej zmniejszyła się liczba wypadków w działalności produkcyjnej, niemniej w przeliczeniu na 1000 pracujących sekcja ta charakteryzuje się bardzo wysoką, obok budownictwa, wypadkowością - blisko 11 poszkodowanych na 1000 pracujących, przy współczynniku niewiele ponad 10%o w budownictwie.

I. STRUKTURA DEMOGRAFICZNO - SPOŁECZNA POSZKODOWANYCH

W łącznej liczbie poszkodowanych w wypadkach zarówno w 1999 r., jak i rok wcześniej przeważały osoby w wieku od 30 do 44 lat, stanowiące blisko połowę wszystkich poszkodowanych.

Najniższy odsetek poszkodowanych zanotowano wśród pracowników mających 65 lat i więcej (0,4%) oraz poniżej 18 lat (0,8%), co wiąże się z ich niewielkim udziałem w populacji pracujących.

1 W dalszej części opracowania określenie "wypadki przy pracy i traktowane na równi z wypadkami przy pracy" zastąpiono skrótem "wypadki" lub "wypadki związane z pracą".

. Wśróc cje", „F

)d poszkodowanych pracujących w podmiotach tych sekcji widoczna co związane jest ze znaczną feminizacją zakładów pracy w wymienionych sekcja,

owe", „Edukacja", „O, Imiotach tych sekcji v

Wśród osób, które uległy wypadkom w obu omawianych okresach najliczniejszą grupę (ok. 30% ogółu) stanowili poszkodowani o stażu pracy na zajmowanym stanowisku 1 rok i mniej.

Również osoby z wieloletnim stażem (16 lat i więcej) tworzyły liczr poszkodowanych. Najrzadziej ulegały wypadkom osoby o stażu pracy 4

wielkości grupę, z której wywodzili się poszkodowani w wypadkach w 1999 roku, tworzą górnicy

=y budowlani -12% wszystkich poszkodowanych. W grupie tej przeważali robotnicy budowlani loszkodowanych sl

ierowcy i operatorzy pojazdów i masz ział wynosił odpowiednio 8% i 7% ogółu uczestniczących w wypadkach.

była przewaga

i 1999 roku najliczniejszą inicy maszyn i urządzeń, przewagą kowali, ślusarzy i pokrewnych. Drugą pod względem się poszkodowani w wypadkach w 1999 roku, twórz;

tnicy budowlani -12% wszystkich poszkodowanych. W grupie tej przeważali robotnicy bi robót stanu surowego i pokrewni. Dość liczną grupę poszkodowanych stanowili pozostali robotnicy

;ocja In;

Biorąc pod uwagę zawód wykonywany przez poszkodowanych w 1999 roku najliczniejszą irupę stanowiły osoby pracujące jako robotnicy obróbki metali i mechanicy maszyn i urządzeń, tórych udział wynosił 20% ogółu z przewagą kowali, ślusarzy i pokrewny«

oszkodowan szkodowanyc

iczną grupę poszkodowanych stanowili pozostali roi i i operatorzy pojazdów i maszyn samojezdnych, których :emysłowi i rzemieślnicy oraz Kierc

SKUTKI WYPADKÓW

W 1999 r. wśród 6284 osób, które uległy wypadkom 30 osób poniosło śmierć (w 1998 r.

29 osób), 6100 osób uczestniczyło w wypadkach powodujących niezdolność do pracy (w poprzednim roku 7309 osób), a 154 osoby uległy wypadkom, które nie spowodowały nieobecności w pracy (rok wcześniej 170 osób).

STRUKTURA POSZKODOWANYCH W WYPADKACH PRZY PRACY WEDŁUG LICZBY DNI NIEZDOLNOŚCI DO PRACY W 1999 R

niezdolność do pracy

Wśród 30 osób, które poniosły śmierć-15 (najwięcej) pracowało w jednostkach należących do sekcji

„Budownictwo", 5 poszkodowanych w sekcji „Handel i naprawy", a w jednostkach pozostałych sekcji liczba ta nie przekroczyła 2. Większość, bo 21 ofiar śmiertelnych pracowało w podmiotach należących do sektora prywatnego.

obecna w pracy przez więcej niż 28 dni. W 1998 r. absencja spow i wiała się podobnie - nieznaczna część osób (135) przebywała na naj sniach, a najwięcej (4078 poszkodowanych) było niezdolnych do pracy przez 29 dni i więcej.

w 1999 r. osoby poszkodowane w wypadkach związanych z pracą przebywały )wych łącznie przez 308,1 tys. dni. Zatem przeciętnie na 1 poszkodowani

pracy (wśród kobiet idnostka«

zwolnieniach chorobo\

^kodowanego zanotowano przypadało

1 poszkodowanego zanotowano w jednostkach należących najniższą w podmiotach sekcji „Pośrednictwo finansowe" (33

i w omawia v podmiotach należących ich sekcji „Pośrednictwo fil omawianym okresie 10'

Najwyższą absencję na

„Budownictwo" (62 dni),

;zkodowanego

w jednostka«

uszkodzenia ciała czyli z grupy ol powodujących rozstrój zdrowia, choi

psychiczną i innych ciężkich skutków w tym z poważnym zeszpeceni ich należących do sekcji sekcji „Pośrednictwo finansowe" (33 dni).

ia dni niezdolności do pracy wynosiła 369,4 tys., a na 1 | wianym okresie. Najwyższą absent

„Górnictwo i kopalnictwo" ((

inansowe" (38 dni na 1 poszkodowanego).

poszkodowanych uległo wypadkom powodującym ciężkie ibrażeń naruszających podstawowe funkcje organizmu lub

»robę nieuleczalną, zagrażającą życiu albo trwałą chorobę liem lub zniekształceniem ciała.

nym okresie. Najwyższą absencję zanotowar :h do sekcji ^„Górnictwo i kopalnictwo" (68 dni), a najniżs;

Najwięcej z tych poszkodowanych - 39 pracowało w podmiotach należących do sekcji

„Działalność produkcyjna", 26 w jednostkach sekcji „Budownictwo", 10 w podmiotach sekcji „Handel i naprawy". W jednostkach pozostałych sekcji liczba osób, które odniosły ciężkie obrażenia ciała nie przekroczyła 4.

Powiązane dokumenty