Udział δ QS Bhf σ A2:A3 % [mm/s] [mm/s] [T] [T] 57FePd 88(3) 0.22(5) 0.08(5) 26.52(2) 2.15(4) 2.98(4):1 12(5) 0.56(59) 0.01(63) 4.87(20) 2.51(1.1) 4:1 57FePd+10% Cu 82(3) 0.18(5) 0.03(5) 20.63(4) 2.55(6) 3.05(3):1 18(5) 0.45(13) 0.13(20) 5.65(18) 1.69(23) 4:1 Tabela 9.4: Parametry nadsubtelne próbek 57FePd i 57FePd+10% Cu wygrzanych w warunkach UHV poprzedzonych wygrzewaniem metod ˛a RTA.
9.2 Warstwy na nanosferach SiO
29.2.1 Niewygrzane wielowarstwy
Na rysunku 9.8 przedstawiono widmo mo¨ssbauerowskie wielowarstwy [Cu/57Fe/Pd]*5 naniesionej na podło˙zu z matrycy nanosfer SiO2 o ´srednicy 100 nm. W porównaniu do
Rysunek 9.8:Widmo mo¨ssbauerowskie próbki [Cu/57Fe/Pd]*5 naniesionej na nanosferach SiO2o ´srednicy 100 nm.
9.2 Warstwy na nanosferach SiO2 111
Udział δ QS Bhf σ A2:A3
% [mm/s] [mm/s] [T] [T]
[Cu/57Fe/Pd]*5 71(2) 0.17(4) 0.01(3) 26.60(5) 5.13(6) 4:1 29(2) 0.33(8) 0.01(4) 4.50(2) 0.74(9) 4:1
Tabela 9.5:Parametry nadsubtelne wielowarstwy [Cu/57Fe/Pd]*5 naniesionej na matrycy nanosfer SiO2.
warstw na płaskich podło˙zach, zasadnicz ˛a ró˙znic ˛a jest kształt widma z mniej wyra´znym rozszczepieniem zeemanowskim i du˙zym udziałem dwóch wewn˛etrznych linii sekstetu. Do widma dopasowano dwie składowe, a wyniki analizy numerycznej zestawiono w tabeli 9.5. Pierwsza ze składowych o udziale 71(2)%, charakteryzuje si˛e warto´sci ˛a pola nadsub-telnego Bhf = 26.60(5) T z półszeroko´sci ˛a rozkładu σ = 5.13(6) T. Du˙za szeroko´s´c połów-kowa rozkładu tej składowej ´swiadczy o przypadkowym rozkładzie statystycznym atomów Pd i Cu w najbli˙zszym s ˛asiedztwie atomów ˙zelaza. Nieznacznie wi˛ekszy udział tej skła-dowej wynosz ˛acy 71(2)% w porównaniu do wielowarstw na płaskim podło˙zu (65%) jest konsekwencj ˛a du˙zej szorstko´sci podło˙za wynikaj ˛acej z zastosowania matrycy nanosfer.
Druga składowa widma, o udziale 29% z warto´sci ˛a pola nadsubtelnego Bhf = 4.50(2) i niewielk ˛a półszeroko´sci ˛a rozkładu σ = 0.74(9) T, zwi ˛azana jest z atomami powierzchnio-wymi, niejednorodnym rozło˙zeniem materiału na nanosferach, tworzeniem odizolowanych wysp, a przez to wzrostem defektów.
Obie opisane składowe charakteryzuj ˛a si˛e stosunkiem intensywno´sci pierwszych trzech linii sekstetu 3:4:1 typowym dla namagnesowania w płaszczy´znie. W porównaniu do pró-bek na płaskim podło˙zu, widmo nie zawiera składowej pochodz ˛acej od litego Fe. ´Swiadczy to o tym, ˙ze wprowadzenie krzywizny podło˙za spowodowało wi˛eksze wymieszanie atomów Fe z Cu i Pd ani˙zeli na płaskim odpowiedniku. Warto´s´c ´srednia pola nadsubtelnego (oko-ło 20.19 T) jest ni˙zsza w porównaniu do wyników dla próbki na płaskim pod(oko-ło˙zu (oko(oko-ło 27.78 T). Nie zaobserwowano zwi˛ekszenia warto´sci rozszczepienia kwadrupolowego, któ-rego warto´s´c jest bliska zeru.
Dla sprawdzenia wpływu grubo´sci warstwy na parametry nadsubtelne wykonano po-miary mössbauerowskie dla próbki [Cu/57Fe/Pd]*3 naniesionej na takim samym podło˙zu z nanosfer SiO2. Zebrane widmo wraz z wynikiem analizy numerycznej przedstawiono na rysunku 9.9. Dopasowanie teoretyczne widma przeprowadzono w oparciu o model za-stosowany dla wielowarstwy [Cu/57Fe/Pd]*5. Parametry nadsubtelne uzyskane w wyniku dopasowa´n danych eksperymentalnych do krzywej teoretycznej przedstawiono w tabeli 9.6. W tym przypadku zaobserwowano mniejsze rozszczepienie zeemanowskie i du˙ze zmiany w udziale poszczególnych składowych w porównaniu do wyników uzyskanych dla wielo-warstw na płaskich podło˙zach jak równie˙z dla wielowielo-warstwy [Cu/57Fe/Pd]*5 na podło˙zu z nanosfer. Pierwsza ze składowych widma (udział 44(4)%) charakteryzuje si˛e warto´sci ˛a pola nadsubtelnego Bhf= 24.52(19) T o du˙zej półszeroko´sci rozkładu σ = 7.05(24) T.
9.2 Warstwy na nanosferach SiO2 112
Rysunek 9.9:Widmo mo¨ssbauerowskie wielowarstwy [Cu/57Fe/Pd]*3 naniesionej na nanosferach SiO2.
Druga składowa widma o polu nadsubtelnym 4.39(2 T) ma udział 56(3)% i mał ˛a pół-szeroko´s´c rozkładu σ = 0.92(6) T. Znacz ˛acy wzrost udziału tej składowej w porównaniu do próbki [Cu/57Fe/Pd]*5 kosztem spadku udziału składowej stopowej jest efektem zwi˛ek-szenia liczby atomów powierzchniowych w stosunku do liczby atomów obj˛eto´sciowych wynikaj ˛acym ze zmniejszenia grubo´sci wielowarstwy.
Udział δ QS Bhf σ A2:A3
% [mm/s] [mm/s] [T] [T]
[Cu/57Fe/Pd]*3 44(4) 0.23(12) 0.02(10) 24.52(19) 7.05(24) 4:1 56(3) 0.34(4) 0.01(2) 4.39(2) 0.92(6) 4:1
Tabela 9.6:Parametry nadsubtelne wielowarstwy [Cu/57Fe/Pd]*3 naniesionej na matrycy nanosfer SiO2.
9.2 Warstwy na nanosferach SiO2 113
9.2.2 Warstwy stopowe
Na rysunku 9.10 zestawiono widma stopów 57FePd+10% Cu o grubo´sci 11 nm oraz 57FePd+10% Cu o grubo´sci 6.6 nm powstałych po wygrzewaniu wielowarstw [Cu/57Fe/Pd]*5 oraz [Cu/57Fe/Pd]*3 za pomoc ˛a metody RTA i dodatkowo w warunkach UHV. Analiza numeryczna, której wyniki zebrano w tabelach 9.7 i 9.8 przeprowadzona została w oparciu o podobny model jak zastosowany dla niewygrzanych wielowarstw na nanosferach.
a) b)
c) d)
Rysunek 9.10: Widma mo¨ssbauerowskie stopów: 57FePd+10% Cu o grubo´sci 11 nm powstałe-go przez wygrzewanie wielowarstwy [Cu/57Fe/Pd]*5 metod ˛a a) RTA, b) w warunkach UHV po-przedzonym wygrzewaniem RTA oraz stopu57FePd+10% Cu o grubo´sci 6.6 nm powstałego przez wygrzewanie wielowarstwy [Cu/57Fe/Pd]*3 metod ˛a c) RTA, d) w warunkach UHV poprzedzonym wygrzewaniem RTA. Stopy otrzymano na podło˙zu z nanosfer.
Z uzyskanych rezultatów wynika, ˙ze pole nadsubtelne wszystkich próbek le˙zy w płasz-czy´znie. ´Swiadczy o tym stosunek intensywno´sci pierwszych trzech linii 3:4:1. Zmniej-szanie grubo´sci stopu nie wpływa na zmian˛e tej orientacji. Warto´sci pól nadsubtelnych
9.3 Podsumowanie rozdziału 114 Udział δ QS Bhf σ A2:A3 % [mm/s] [mm/s] [T] [T] 11 nm57FePd+10% Cu 80(2) 0.18(4) 0.03(4) 21.18(3) 2.54(4) 4:1 RTA 20(2) 0.35(37) 0.03(79) 4.78(6) 0.77(40) 4:1 RTA + UHV 80(2) 0.18(6) 0.03(7) 20.74(7) 2.19(6) 4:1 20(3) 0.37(59) 0.07(39) 5.38(16) 1.16(36) 4:1 Tabela 9.7: Parametry nadsubtelne stopu 57FePd+10% Cu o grubo´sci 11 nm powstałego przez wygrzewanie dwiema metodami wielowarstwy [Cu/57Fe/Pd]*5 naniesionej na nanosferach SiO2.
Udział δ QS Bhf σ A2:A3 % [mm/s] [mm/s] [T] [T] 6.6 nm57FePd+10% Cu 43(4) 0.19(20) 0.02(23) 20.75(9) 1.78(14) 4:1 RTA 57(3) 0.45(40) 0.13(30) 5.27(9) 0.93(19) 4:1 RTA + UHV 52(7) 0.21(11) 0.02(10) 19.38(15) 3.25(14) 4:1 48(7) 0.32(9) 0.01(8) 5.37(11) 2.04(17) 4:1 Tabela 9.8: Parametry nadsubtelne stopu 57FePd+10% Cu o grubo´sci 6.6 nm powstałego przez wygrzewanie dwiema metodami wielowarstwy [Cu/57Fe/Pd]*3 naniesionej na nanosferach SiO2.
składowych wysokopolowych s ˛a zbli˙zone do (około 21 T) warto´sci wyznaczonych dla sto-pów FePdCu na płaskich podło˙zach. Z otrzymanych wyników mo˙zna wywnioskowa´c, ˙ze wygrzewanie próbek na podło˙zu z nanosfer prowadzi do formowania si˛e podobnej struk-tury stopu jak w przypadku próbek na płaskich podło˙zach. Zaobserwowano, ˙ze dodatkowe wygrzewanie w pró˙zni nie wpływa znacz ˛aco na parametry nadsubtelne stopu57FePd+10% Cu o grubo´sci 11 nm. W przypadku stopu57FePd+10% Cu o grubo´sci 6.6 nm po dodatko-wym wygrzewaniu zwi˛ekszył si˛e udział składowej wysokopolowej z 43(4) do 52(7)%, co mo˙ze ´swiadczy´c o zwi˛ekszeniu si˛e stosunku liczby atomów obj˛eto´sciowych do powierzch-niowych.
9.3 Podsumowanie rozdziału
W rozdziale opisano badania spektroskopii mo¨ssbauerowskiej wielowarstw 57Fe/Pd i Cu/57Fe/Pd oraz stopów 57FePd i 57FePd+ 10% Cu otrzymanych poprzez wygrzewanie RTA i wygrzewanie w warunkach UHV. Zbadano próbki przygotowane na płaskich pod-ło˙zach SiO2 i podło˙zach z nanosfer SiO2o ´srednicy 100 nm. Poprzez analiz˛e numeryczn ˛a otrzymanych widm CEMS wyznaczono parametry nadsubtelne atomów57Fe oraz okre´sla-no najbli˙zsze s ˛asiedztwo atomowe próbnika57Fe. Do najwa˙zniejszych wniosków z bada´n nale˙zy zaliczy´c nast˛epuj ˛ace spostrze˙zenia:
9.3 Podsumowanie rozdziału 115
• Niewygrzane wielowarstwy [57Fe/Pd]*5 i [Cu/57Fe/Pd]*5 posiadaj ˛a składowe litego Fe, składowe stopowe i składowe z nisk ˛a warto´sci ˛a Bh f. Obecno´s´c tych składowych w widmie, zgodnie z przyj˛etym modelem, wskazuje na warstwowo´s´c układu, a wyso-ki udział składowych stopowych ´swiadczy o rozmytych granicach mi˛edzywarstwo-wych. Ponadto szeroki rozkład pól tych składowych oznacza du˙ze zró˙znicowanie otoczenia lokalnego atomów57Fe.
• Wygrzewanie układu powoduje redukcj˛e liczby składowych do składowej stopowej i składowej niskopolowej, potwierdzaj ˛ac uformowanie si˛e stopu, w którym około 85% atomów57Fe posiada otoczenie zgodne ze struktur ˛a L10
• Konfiguracje atomowe po wygrzaniu zarówno metod ˛a RTA, jak i po wygrzewaniu w warunkach UHV poprzedzonym wygrzewaniem RTA s ˛a zbli˙zone. Jedynie wpro-wadzenie Cu powoduje spadek warto´sci pola nadsubtelnego składowej stopowej.
• Wygrzewanie metod ˛a RTA próbek [57Fe/Pd]*5 nanoszonych na płaskich podło˙zach powoduje odchylenie kierunku pola nadsubtelnego od płaszczyzny o 14°. Wzrost warto´sci tego k ˛ata do 22° zaobserwowano dla próbek zawieraj ˛acych Cu. Warto´s´c 22° okazała si˛e warto´sci ˛a graniczn ˛a i dalsze wygrzewanie w warunkach UHV nie zwi˛ekszyło tego odchylenia.
• W przypadku próbek otrzymanych na podło˙zach nanosfer SiO2 o ´srednicy 100 nm zaobserwowano, ˙ze wygrzewanie prowadzi do formowania si˛e podobnej struktury lo-kalnej stopu jak w przypadku próbek na płaskich podło˙zach. Z analizy widm wynika tak˙ze, ˙ze warstwy na nanosferach posiadaj ˛a pole nadsubtelne skierowane równolegle do płaszczyzny warstwy, a zmniejszanie grubo´sci stopu nie powoduje zmian w orien-tacji lokalnego namagnesowania.
Rozdział
10
Podsumowanie i wnioski
Celem pracy było badanie wpływu domieszkowania miedzi ˛a stopu FePd na jego wła-´sciwo´sci magnetyczne. Stop FePdCu zawieraj ˛acy od 0 do 25% Cu został przygotowany poprzez wygrzewanie metod ˛a RTA i wygrzewanie w warunkach ultrawysokiej pró˙zni ukła-du wielowarstwowego Cu/Fe/Pd przygotowanego na płaskich podło˙zach SiO2. Dodatkowo badano układy otrzymane na matrycy samoorganizuj ˛acych si˛e nanocz ˛astek SiO2o ´srednicy 100 nm.
Struktur˛e krystaliczna i wielko´s´c ziaren okre´slono przy u˙zyciu dyfrakcji rentgenow-skiej. Topografi˛e powierzchni próbek badano za pomoc ˛a skaningowego mikroskopu elek-tronowego oraz mikroskopu sił atomowych. Kontrol˛e grubo´sci i składu próbek ex-situ prze-prowadzono za pomoc ˛a reflektometrii rentgenowskiej oraz rozpraszania wstecznego jonów. Wyniki bada´n magnetycznych opieraj ˛a si˛e na pomiarach p˛etli histerezy za pomoc ˛a ma-gnetometrów SQUID i MOKE, które pozwoliły na okre´slenie kierunków namagnesowania. Uzupełnieniem powy˙zszych bada´n była spektroskopia mössbauerowska. Poprzez wyzna-czenie parametrów nadsubtelnych uzyskano informacj˛e na temat struktury lokalnej.
Przeprowadzone w ramach niniejszej pracy badania, jak równie˙z ich interpretacja po-zwoliły na sformułowanie istotnych wniosków, z których najwa˙zniejsze zebrano w poni˙z-szym zestawieniu:
• Warstwy Fe i Pd mieszaj ˛a si˛e cz˛e´sciowo na etapie preparatyki układu wielowar-stwowego. Wprowadzenie Cu do układu Fe/Pd powoduje pojawienie si˛e nieznacz-nej tendencji do zwi˛ekszenia si˛e stałych sieci, wielko´sci ziaren, a tak˙ze szorstko´sci powierzchni wielowarstw.
• Badania struktury lokalnej wielowarstw [57Fe/Pd]*5 i [Cu/57Fe/Pd]*5 dowodz ˛a du˙ze-go zró˙znicowania lokalnedu˙ze-go otoczenia atomów57Fe. Mo˙zna wyró˙zni´c przede wszyst-kim składowe pochodz ˛ace od litego Fe i nieuporz ˛adkowanego stopu tworz ˛acego si˛e na granicach mi˛edzywarstwowych. Wyniki te s ˛a potwierdzeniem struktury warstwo-wej układu.
• Optymalna procedura prowadz ˛aca do otrzymania uporz ˛adkowanego stopu FePdCu to wygrzewanie układu wielowarstwowego Cu/Fe/Pd metod ˛a RTA przez 90 sekund
117
w temperaturze 600°C, a nast˛epnie godzinne wygrzewanie w temperaturze 700°C w warunkach ultrawysokiej pró˙zni.
• Po krótkotrwałym wygrzewaniu wielowarstw Cu/Fe/Pd metod ˛a RTA powstaje nad-struktura uporz ˛adkowanego stopu o strukturze tetragonalnej. Z bada´n struktury lokal-nej wynika, ˙ze około 85% atomów57Fe posiada otoczenie zgodne ze struktur ˛a stopu FePd. Obecno´s´c Cu w układzie57FePd powoduje spadek warto´sci ´sredniej pola nad-subtelnego zwi ˛azany z cz˛e´sciowym podstawianiem atomów Fe przez atomy Cu.
• Preferowan ˛a orientacj ˛a ziaren wielowarstw Cu/Fe/Pd jest kierunek [111], natomiast po wygrzewaniu metod ˛a RTA ziarna stopu FePdCu zorientowane s ˛a głównie w kie-runku [001].
• Wygrzewanie wielowarstw w warunkach ultrawysokiej pró˙zni, po uprzednim wy-grzewaniu metod ˛a RTA, prowadzi do zwi˛ekszania rozmiaru krystalitów i zwi˛ekszenia liczby ziaren zorientowanych w kierunku [001].
• Otoczenie lokalne Fe oraz uporz ˛adkowanie chemiczne stopu jest niezale˙zne od me-tody wygrzewania.
• Otrzymano najwi˛ekszy wzrost udziału składowej prostopadłej namagnesowania dla stopów FePdCu z zawarto´sci ˛a 10% Cu otrzymanych po wygrzewaniu w warunkach UHV poprzedzonym wygrzewaniem metod ˛a RTA.
• Wygrzewanie metod ˛a RTA wielowarstw [57Fe/Pd]*5 nanoszonych na płaskich podło-˙zach powoduje odchylenie kierunku pola nadsubtelnego od płaszczyzny próbki o 14°. Dla stopu 57FePd+10% Cu uzyskanego po wygrzewaniu metod ˛a RTA warto´s´c tego k ˛ata wynosi 22°. Dalsze wygrzewanie stopu FePdCu w warunkach UHV nie zwi˛ek-szyło tego odchylenia.
• Zarówno układ wielowarstwowy Cu/Fe/Pd jak i stop FePdCu powstały po wygrze-waniu wielowarstw charakteryzuj ˛a si˛e struktur ˛a nanokrystaliczn ˛a o rozmiarach kry-stalitów nieprzekraczaj ˛acych kilkunastu nanometrów.
• Badania powierzchni stopów otrzymanych na płaskich podło˙zach wskazuj ˛a na to, ˙ze ich powierzchnia charakteryzuje si˛e ziarnist ˛a morfologi ˛a.
• Uzyskano matryc˛e nanocz ˛astek stopu 57FePd+10% Cu o grubo´sci 11 nm i 6.6 nm otrzymanego na podło˙zu składaj ˛acym si˛e z samoorganizuj ˛acych si˛e nanosfer SiO2 o ´srednicy 100 nm. Zaobserwowano, ˙ze stop tworzy odizolowane wyspy na wierz-chołkach nanosfer, które zachowuj ˛a swoje kształty niezale˙znie od zastosowanej me-tody wygrzewania. Zmniejszenie grubo´sci nanostrukturyzowanego stopu do 6.6 nm zapobiega ł ˛aczeniu si˛e wysp.
118
• Wygrzewanie stopu 57FePd+10% Cu o grubo´sci 11 nm otrzymanego na podło˙zach z nanosfer SiO2prowadzi do formowania si˛e podobnej struktury lokalnej jak w przy-padku stopów na płaskich podło˙zach.
• Niezale˙znie od grubo´sci, stopy57FePd+10% Cu przygotowane na podło˙zu z nanos-fer charakteryzuj ˛a si˛e namagnesowaniem w płaszczy´znie warstwy, a warto´sci pola koercji i pola nasycenia s ˛a ni˙zsze w porównaniu do stopów uzyskanych na płaskich podło˙zach. Stop o grubo´sci 11 nm posiada wy˙zsze pole koercji ni˙z stop o grubo´sci 6.6 nm ze wzgl˛edu na wi˛ekszy udział atomów obj˛eto´sciowych do powierzchniowych.
Bibliografia
[Aku29] N.S. Akulov, Z. Physik 57 (1929) 249
[Alb05] M. Albrecht, G. Hu, I. L. Guhr, T. C. Ulbrich, J. Boneberg, P. Leiderer, G. Schatz,
Nat. Mater. 4 (2005) 203
[Aug25] M.P. Auger, Compt. Rend. 180 (1925) 65; J. de Phys. Radium, 6 (1925) 205;
Compt. Rend., 182 (1926) 773, 1215
[Bad91] S.D. Bader J. Magn. Magn. Mater. 100 (1991) 493
[Ban88] M. Bander, D. L. Mills Phys. Rev. B 38 (1988) 12015
[Bau58] E. Bauer, Z. Kristallogr. 110, 372 (1958).
[Ben99] J. BenYoussef, H. Le Gall, N. Vukadinovic, V. Gehanno, A. Marty, Y. Samson, B. Gilles J. Magn. Magn. Mat. 202 (1999) 277-284
[Ber03] H. Bernas, J.-Ph. Attane, K.-H. Heinig, D. Halley, D. Ravelosona, A. Marty, P. Auric, C. Chappert and Y. Samson Phys. Rev. Lett 91, 7, (2003), 077203
[Bin83] G. Binnig, H. Rohrer Ultramicroscopy 11 (1983) 157
[Bou01] C. Bourgognon, S. Tatarenko, J. Cibert, H. Boukari, V.H. Etgens, L. Carbonell, B. Gilles, A. Martyd, Y. Samson J. Crystal Growth 227–228 (2001) 893–898
[Bro91] den Broeder F J A, Hoving W and Bloemen P J H J. Magn. Magn. Mat. 93 (1991) 562–70
[Bru63] Bruce, Balmer Dielectrics 2,7 (1963)
[Bus07] J. Buschbeck, I. Lindemann, L. Schultz, S. Fähler Phys. Rev. B 76 (2007) 205421
[Car98] P. Caro, A. Cebollada, F. Briones, M.F. Toney J. of Crystal Growth 187 (1998) 426-434
Bibliografia 120
[Ceb94] A. Cebollada, D. Weller, J. Sticht, G. R. Harp, R. F. C. Farrow, R. F. Marks, R. Savoy, J. C. Scott Phys. Rev. B 50, (1994) 3419
[Che06] S. C. Chen, P. C. Kuo , A. C. Sun , C. Y. Chou , Y. H. Fang , T. H. Wu J. Magn.
Magn. Mater. 304 (2006) e47
[Che07] G. J. Chen, L. S. Tseng, P. T. Chiang, J. S. C. Jang, Y. H. Shih, Y. L. Chai Surface
& Coatings Technology 202 (2007) 937
[Cho66] J. Chojnacki Metalografia strukturalna, Wydawnictwo " ´Sl ˛ask" Katowice 1966
[Cla06] C. Clavero, J. M. García-Martín, J. L. Costa Krämer, G. Armelles, A. Cebollada, Y. Huttel, R. A. Lukaszew, A. J. Kellock Phys. Rev. B 73 (2006) 174405
[Daa91] G.H.O. Daalderop, P.J. Kelly, M.F.H. Shuurmans Phys. Rev. B 44 (1991) 12054.
[Dem97] S.O. Demokritov, Ch. Mathieu, M. Bauer, S. Riedling, O. Biittner, H. de Gronc-kel, B. Hillebrands J. Magn. Mag. Mat. 165 (1997) 496-499
[Der77] J. Dere´n, J. Haber, R. Pampuch Chemia ciała stałego PWN Warszawa 1975
[Dur95] O. Durand, J. R. Childress, P. Galtier, R. Bisaro, A. Schuhl J. Magn. Magn. Mat. 145, 1-2, (1995), 111-117
[Ehr66] G. Ehrlich, F. Hudda, J. Chem. Phys. 44 (1966) 1039
[Fre91] A. J. Freeman, Re-quian Wu J. Magn. Mag. Mater 100 (1991) 497
[Geh97] V. Gehanno, A. Marty, B. Gilles Phys. Rev. B 55, (1997) 12552.
[Geh97a] V. Gehanno, Y. Samson, A. Marty, B. Gilles, A. Chamberod J. Magn. Magn.
Mat. 172 (1997) 26
[Geh98] V. Gehanno, P. Auric, A. Marty, B. Gilles, J. Magn. Magn. Mater. 188 (1998) 310
[Geo08] T. A. George, Z. Li, M. Yan, Y. Xu, R.Skomski, D. J. Sellmyer J. Appl. Phys. 103 (2008) 07D502
[Gra86] U. Gradmann, J. Magn. Magn. Mat. 733 (1986) 54-57
[Gra91] U. Gradmann, J. Magn. Mag. Mater. 100 (1991) 481
[Grü90] P. Grütter, D. Rugar, H. J. Mamin, G. Castillo, S. E. Lambert, C. J. Lin, R. M. Valetta, O. Wolter, T. Bayer, J. Greschner Appl. Phys. Lett. 57 (1990) 1820
Bibliografia 121
[Hal02] D. Halley, P. Auric, P. Bayle-Guillemaud, B. Gilles, A. Marty, D. Jalabert J.
Appl. Phys. 91 (2002) 9757
[Hei26] W. Heisenberg, Z. Phys. 38 (1926) 441
[Hir05] Y. Hirotsu, K. Sato Journal of Ceramic Processing Research 6, No. 3,(2005) 236-244
[Iba96] H. Ibach, H. L ¨uth Fizyka Ciała Stałego, PWN Warszawa 1996
[Iss05] Ch. Issro, W. Püschl, W. Pfeiler, P.F. Rogl, W.A. Soffa, M. Acosta, G. Schmerber, R. Kozubski, V. Pierron-Bohnes Scripta Materialia 53 (2005) 447–452
[Jar88] Z. M. Jarz˛ebski Dyfuzja w metalach i stopach, Wydawnictwo " ´Sl ˛ask" Katowice 1988
[Joh96] M. T. Johnson et al Rep. Prog. Phys. 59 (1996) 1409
[Hal02] D. Halley, P. Auric, P. Bayle-Guillemaud, B. Gilles, A. Marty, D. Jalabert J.
Appl. Phys. 92 (2002) 9757
[Hua05] W. Huang, T. H. Tu, Y. H. Huang, C. H. Lee, and C. M. Lin, IEEE Trans. Magn. 41, (2005) 941
[Kam99] P. Kamp, A. Marty, B. Gilles, R. Hoffmann, S. Marchesini, M. Belakhovsky, C. Boeglin, H. A. Dürr, S. S. Dhesi, G. van der Laan, A. Rogalev Phys. Rev. B 59 (1999) 1105
[Kan09] J. G. Kang, J. G. Ha Journal of the Korean Physical Society 55 (2009) 10
[Kay28] S. Kaya, Sci. Reports Tohoku Univ. 17 (1928) 639
[Kel80] A. Kelly, G. W. Groves Krystalografia i defekty kryształów PWN Warszawa 1980
[Kim06] Jae-Song Kim, Yang-Mo Koo, Byeong-Joo Lee, Seong-Rae Lee J. Appl. Phys. 99, (2006) 053906
[Kit74] C. Kittel Wst˛ep do fizyki ciała stałego, PWN Warszawa 1974
[Kit01] O. Kitakami, Y. Shimada, K. Oikawa, H. Daimon, K. Fukamichi Appl. Phys.
Lett. 78 (2001) 1104
[Kle03] T.J. Klemmera, C. Liu, N. Shukla, X.W. Wu, D. Weller, M. Tanase, D.E. Laugh-lin, W.A. Soffa J. Magn. Magn. Mat. 266 (2003) 79–87
Bibliografia 122
[Kru10] M. Krupinski, M. Perzanowski, A. Polit, Y. Zabila, A. Zarzycki, M. Marszalek
EXAFS and XRD studies of crystallographic grains in nanocrystalline FePd:Cu thin films wysłana do J. Appl. Phys.
[Kub01] M. Kubik - praca doktorska AGH 2001
[Kul07] A.K. Kulovits, J.P. Leonard, J.M.K. Wiezorek Intermetallics 15 (2007) 1606-1611
[Lau05] D.E. Laughlin, K. Srinivasan, M. Tanase, L. Wang Scripta Materialia 53 (2005) 383–388
[Lio99] S.H. Liou, S. Huang, E. Klimek, R.D. Kirby, Y.D. Yao, J. Appl. Phys. 85 (1999) 4334
[Mak08] D. Makarov, C. Brombacher, F. Liscio, M. Maret, M. Parlinska, S. Meier, P. Kappenberger, M. Albrecht J. Appl. Phys. 103 (2008) 053903
[Mar07] M. Marszalek, A. Polit, V. Tokman, Y. Zabila, I. Protsenko Surf. Sci. 601 (2007) 4454-4458
[Mar08] M. Marszalek, V. Tokman, S. Protsenko, M. K ˛ac, A. Polit, Y. Zabila, K. Marsza-lek Vacuum 82 (2008) 1051
[Mas90] T. Massalski, Binary Alloy Phase Diagrams, Vol. 2 (American Society for Me-tals, Metals Park, OH, 1990) (wydanie. ameryka´nskie)
[Mer49] F.C. Frank, J.H. van der Merwe, Proc. Roy. Soc. London A 198 (1949) 205
[Mer08] D. G. Merkel, F. Tanczikó, Sz. Sajti, M. Major, A. Németh, L. Bottyán, Z. E. Horváth, J. Waizinger, S. Stankov, A. Kovács J. Appl. Phys. 104 (2008) 013901
[Mic95] Micheletto, H. Fukuda, and M. Ohtsu, Langmuir 11 (1995) 3333.
[Mor70] A. H. Morrish Fizyczne podstawy magnetyzmu, PWN Warszawa (1970)
[Mor86] V. L. Moruzzi, P. M. Marcus, K. Schwarz, P. Mohn, Phys. Rev. B 34 1784 (1986)
[Mro92] S. Mróz Spektroskopia elektronów Augera, Wydawnictwo Uniwersytetu Wro-cławskiego (1992)
[Mul00] Ch. Müller, H. Mühlbauer, T. Steffl, B. Rellinghaus, G. Dumpich Journal of
Crystal Growth 218 (2000) 410
Bibliografia 123 [Nee54] L. Neel, J. Phys. Rad. 15 (1954) 225.
[Ohk91] T. Ohkubo, J. Kishigami, K. Yanagisawa, R. Kaneko IEEE Trans. Mag. 27 (1991) 5286
[Ole98] A. Ole´s: Metody do´swiadczalne fizyki ciała stałego WNT Warszawa (1998)
[Par54] L.G. Parrat, Phys. Rev. 95 (1954) 359
[Per10] M. Perzanowski, Y. Zabila, J. Morgiel, A. Polit, M. Krupi´nski, A. Dobrowolska, M. Marszałek Acta Physica Polonica A 117, (2010) 423
[Pir07] S. N. Piramanayagam J. Appl. Phys. 102, (2007), 011301
[Pla02] C. L. Platt, K. W. Wierman, E. B. Svedberg, R. van de Veerdonk, J. K. Howard, A. G .Royand, D. E. Laughlin J. Appl. Phys. 92 (2002) 6104
[Pol07] A. Polit, M. Kac, M. Krupinski, B. Samul, Y. Zabila and M. Marszalek Acta
Physica Polonica A 112 (2007) 1281
[Pol10] A. Polit, M. Krupinski, D. Makarov, Y. Zabila, M. Kac, M. Perzanowski, M. Albrecht, M. Marszałek Local structure studies of FePd:Cu alloys ordering w przygotowaniu
[Rol05] B. Roldan Cuenya, W. Keune, Dongqi Li, S. D. Bader Phys. Rev. B 71 (2005) 064409
[Ron06] C. Rong, D. Li, V. Nandwana, N. Poudyal, Y. Ding, Zh. Lin Wang, H. Zeng, J. P. Liu, Adv. Mater. 18 (2006) 2984
[Ran91] D. G. Rancourt, J. Y. Ping Nucl. Instr. and Meth. B 58 (1991) 85
[Rug90] D. Rugar, H. J. Mamin, P. G uthner, S. E. Lambert, J. E. Stern, I. R. McFadyen, T. Yogi J. Appl. Phys. 68 (1990) 1169
[Sch69] R. L. Schwoebel, J. Appl. Phys. 40 (1969) 614
[Sel06] D. Sellmyer, R. Skomski Advanced Magnetic Nanostructures wydana przez Springer 2006
[Shi04] H. Shima, K. Oikawa, A. Fujita, K. Fukamichi, K. Ishida, A. Sakuma Phys. Rev.
B 70 (2004) 224408
[Sor06] M. Sorescu, L. Diamandescu, A. Grabias Intermetallics 14 (2006) 780–783
Bibliografia 124
[Sto48] Stoner E. C. and Wohlfarth E. P. Phil. Trans. R. Soc. London A 240 (1948) 599
[Str39] I.N. Stranski, Von L. Krastanow, Akad. Wiss. Lit. Mainz Math.-Natur. Kl. IIb 146 (1939) 797
[Sun06] A. C. Sun, J. H. Hsu, H. L. Huang, P. C. Kuo, J. Magn. Magn. Mater. 304 (2006) 106.
[Tan08] C. Tannous and J. Gieraltowski Eur. J. Phys. 29 (2008) 475
[Tsu76] V. A. Tsurin, A. E. Ermakov, Yu. G. Lebedev, B. N. Filipov Phys. Stat. Sol. 33 (1976) 325.
[Vol26] M.Volmer, A. Weber, Z. Phys. Chem. 119 (1926) 277
[War90] B. E. Warren X ray Diffraction Dover Publications, Inc., New York, (1990)
[Was04] Y. Waseda, A. Muramatsu Morphology Control of Materials and
Nanopartic-les - Advanced Materials Processing and Characterization Springer, New York
(2004).
[Wu94] R. Wu, A. J. Freeman J. Magn. Magn. Mat. 137 (1994) 127
[Xu03] H. Xu, H. Heinrich, J. M. K. Wiezorek Intermetallics 11 (2003) 963
[Yan03] M. L. Yan, N. Powers, D. J. Sellmyer J. Appl. Phys. 93 (2003) 8292
[Yan06] M. L. Yan, Y. F. Xu, D. J. Sellmyer J. Appl. Phys. 99 (2006) 08G903
[Yu07] C.C. Yu, Y.D. Yao, S.C. Chou J. Magn. Magn. Mat. 310 (2007) 2333–2335