I KSZTAŁTOWANIA KRAJOBRAZU
WE WROCŁAWIU
ARCHITECTURAl AND lANDSCAPE VAlUES OF lS HOCHBUNKER SHElTERS FROM THE WORlD WAR II PERIOD
S t r e s z c z e n i e
Architectura militaris jest tematem interesującym z wielu powodów, ale jedno-cześnie trochę zapomnianym i pomijanym. Z pewnością jest to zagadnienie warte uwa-gi ze względu na wartości architektoniczne, jakie posiadają obiekty do niej zaliczane.
Przedmiotem analizy są naziemne schrony obrony przeciwlotniczej, fachowo określone mianem Luftschutz Hochbunker. Pięć niezwykłych obiektów, które wystę-pują w roli dominanty albo harmonizują z otoczeniem, stanowi element dziedzictwa kulturowego oraz architektoniczno-krajobrazowego. Na pierwszy rzut oka mogą wy-dawać się one chłodne w swej formie – po głębszej analizie stają się tajemniczymi i osobliwymi obiektami. Na szczególną uwagę zasługują niezwykłe inspiracje, który-mi kierowali się architekci przy projektowaniu tych schronów. Ze względu na rolę,
SKN Architektury Krajobrazu
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Autorzy:
Katarzyna Porębna Alicja Romaniak
Opiekun naukowy dr inż. arch. Jerzy Potyrała
KONCEPCJA REWITAlIZACJI WYBRANEGO OBSZARU W KRAKOWIE THE CONCEPT OF REVITAlIZATION OF SElECTED AREA IN KRAKOW
S t r e s z c z e n i e
W terminie 12–15 kwietnia 2011 r. odbyły się Ogólnopolskie Warsztaty Urbani-styczne Kraków 2011. Warsztaty zostały zorganizowane przez Koło Naukowe Polityki Regionalnej z kierunku gospodarka przestrzenna przy Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie. Skierowane były one do studentów z wydziałów: Architektura i Urbani-styka, Architektura Krajobrazu, Gospodarka Przestrzenna oraz Ochrona Środowiska.
Zaproszono studentów z całej Polski, którzy zajęli się opracowaniem rewitali-zacji kilku wybranych obszarów Krakowa. Studenci podzieleni zostali na grupy pro-jektowe, w ramach których realizowali swoje koncepcje. Grupa projektowa w składzie: Katarzyna Porębna, Alicja Romaniak, Wanda Sobieraj, Aleksandra Staszewska, Nata-lia Szponar (Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu), Anna Jakoniuk (Politechnika Wrocławska) oraz Izabela Ostatek (SGGW w Warszawie) opracowała zaprezentowaną koncepcję.
Organizatorzy warsztatów liczą, że dzięki tegorocznej prężnej współpracy z Władzami Miasta Kraków i IRM, opracowane koncepcje będą miały swój udział przy tworzeniu realnych założeń rewitalizacyjnych.
SKN Architektury Krajobrazu
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Autorzy:
Wanda Sobieraj Aleksandra Staszewska Natalia Szponar
Opiekun naukowy dr inż. arch. Jerzy Potyrała
BADANIA ARCHITEKTONICZNE BATERII NAVIGlIO NA WYSPIE VElIKIJ BRIJUNI W CHORWACJI ARCHITECTURAl ANAlYSIS OF BATTERY NAVIGlIO
ON THE VElIKIJ BRIJUNI ISlAND IN CROATIA S t r e s z c z e n i e
W terminie 1–10 września 2010 r. pięcioosobowy zespół (w składzie: dr inż. arch. Jerzy Potyrała, dr inż. Radosław Tatko, Wanda Sobieraj, Aleksandra Staszewska i Natalia Szponar) wziął udział w Międzynarodowych Warsztatach Ar-chitektury Fortecznej, organizowanych i finansowanych przez Ministerstwo Kultury Chorwacji.
Studentki Uniwersytetu Przyrodniczego, przy współpracy ze studentami chor-wackimi (Jurica Gulan, Ivana Hržan, Ines Huseljić, Tanja Kalac, Matija Kalčić oraz Antun Vuković), pod okiem opiekunów zinwentaryzowały pomieszczenia baterii Na-viglio na wyspie Velikij Brijuni w Chorwacji (inwentaryzacja obejmowała główne wymiary pomieszczeń, stan techniczny murów, charkterystykę uszkodzeń, ubytków mechanicznych oraz korozji biologicznej i chemicznej – glony, porosty, wysolenia itp.) oraz wykonały waloryzację krajobrazową (oceniły stopień pokrycia fortu zielenią, a także wyznaczyły punkty, osie i otwarcia krajobrazowe istotne widokowo oraz ważne krajobrazowo drzewa).
Wyniki badań przedstawione zostały w formie kart inwentaryzacyjnych każde-go z pomieszczeń w forcie (w językach: polskim, chorwackim oraz angielskim), a także w formie posterów przedstawionych podczas prezentacji przeprowadzonej ostatniego dnia warsztatów.
SKN Dendrologii Stosowanej
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Autor
Robert Sobolewski Opiekun naukowydr Elżbieta Szopińska
SOlITERY W PARKACH WROCŁAWIA SOlITERS IN WROCŁAW PARKS
S t r e s z c z e n i e
Przez określenie soliter (syngielton) rozumiemy drzewo rosnące pojedynczo o pokroju charakterystycznym dla danego gatunku. Dzięki swojej strukturze może stać się unikalnym elementem kompozycji, tworzącym każdy park.
Solitery można spotkać na wszystkich terenach zieleni miejskiej Wrocławia, ale czy tak naprawdę przyciągają uwagę? Jaką mają wartość kompozycyjną? Poprzez analizę drzew w stanie bezlistnym łatwiej jest określić ich pokrój i ocenić prawidło-wość wykonywania pielęgnacji, a także stwierdzić, jakie gatunki uznano za odpowied-nie do pełodpowied-nienia ww. funkcji.
Na podstawie analizy drzew parkowych autor podjął próbę odpowiedzi na po-wyższe pytania.
SKN Dendrologii Stosowanej
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Autorzy:
Martyna Gruszczyńska Natalia Rychlik
Opiekun naukowy dr Elżbieta Szopińska
ZASADY KSZTAŁTOWANIA PRZESTRZENI WOKÓŁ PlACÓWEK OŚWIATOWYCH NA PRZYKŁADZIE NIEPUBlICZNEGO PRZEDSZKOlA
IM. J.C. JANCZARSKIEGO WE WROCŁAWIU POD KĄTEM FUNKCJI EDUKACYJNYCH
PRINCIPlES OF MAKING THE SPACE AROUND THE EDUCATIONAl INSTITUTIONS AS AN EXAMPlE OF NON-PUBlIC NURSERY THEM. J.TH. JANCZARSKI IN WROClAW FOR EDUCATIONAl FUNCTIONS
S t r e s z c z e n i e
Główną funkcją placówek oświatowych, w tym przedszkoli, jest funkcja spo-łeczno-edukacyjna. W XXI w. duży nacisk kładzie się na edukację ekologiczną. Pogłę-bia ona wiedzę na temat roślinności i zwierząt oraz kształtuje umiejętności korzystania z odnawialnych i nieodnawialnych zasobów przyrody w sposób racjonalny. Poza tym edukacja ekologiczna uwrażliwia najmłodszych na potrzebę obcowania z naturą oraz współistnienia człowieka z przyrodą.
Celem niniejszej pracy było stworzenie odpowiedniego otoczenia i miejsc na terenie przedszkola, w których dzieci będą mogły rozwijać swój zapał poznawczy. Wynikiem pracy jest projekt zagospodarowania ogrodu przedszkolnego, który pełni funkcję wychowawczo-dydaktyczną. W związku z tym teren przedszkola podzielono na strefy funkcjonalno-przestrzenne, kompozycyjnie ze sobą powiązane. Wydzielono zatem strefy: reprezentacyjną z budynkiem, gospodarczą, biocenozy nadmorskiej, róż-norodności roślinnej, roślinności użytkowej, wyżynnych wzniesień, naturalnego placu zabaw, roślinności izolacyjnej, rekreacji, nasadzeń kolorystycznych oraz edukacji eko-logicznej. Na każdym obszarze zaproponowano urządzenia i elementy, które umożli-wiają prawidłowy rozwój fizyczny i intelektualny dzieci. Wszystkie rozwiązania mają na celu zwiększenie ich chęci do zdobywania wiedzy o świecie przyrodniczym oraz zachęcenie do nauki poprzez zabawę. Wszystko zostało zaprojektowane ze szczegól-nym naciskiem na zapewnienie bezpieczeństwa najmłodszych.
SKN Planowania Przestrzennego Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Autorzy:
Paulina Chrostowska Urszula Cyganik
Opiekun naukowy dr inż. Beata Warczewska
TRANSPORT A ZRÓWNOWAŻONY ROZWÓJ