• Nie Znaleziono Wyników

Wyniki wykrywania powtórzeń semantycznych za pomocą słowników przedideograficznych

4. 1. T e k s t „A”

W tekście tym wyróżniamy: powtórzenie synonimiczne тишина —

покой 'cisza — spokój’ (szereg ,,спокойствие” ‘spokój’ według [21]);

25 Z auw ażm y, że g d yb y o d stęp ten zn a la zł się n ie po czw a rty m w ersie, lecz przed nim , w ó w cza s p o tw o rzen ie czasu tera źn iejszeg o z esp a la ło b y za led w ie d ziesięć w ersó w 4— 13, p oten cjaln a p er fe k ty w n o ść w yrazu разнузданы b y ła b y o d czu w an a

antonimiczne powtórzenie шум — тишииа ‘szum, zgiełk — cisza’ (według [23]) oraz złożone powtórzenia шум — греметь ‘szum, zgiełk — grzmieć, rozbrzm iewać’ będące superpozycją synonimicznego (według [21]) i rdze­ niowego (według [20]) powtórzenia греметь = Syn (шуметь) = Syn (v ( шум)) oraz тишина = A nt ( гром ‘grzmot') = Ant (N (греметь) gdzie v oznacza „deryw at” czasownikowy, a N — „deryw at” substan- tyw ny (term iny według [24, s. 201]). Te cztery powtórzenia faktycznie w yczerpują listę powtórzeń odczuwanych intuicyjnie, z w yjątkiem w praw ­

dzie takiego istotnego powtórzenia antonimicznego jak столица — глу­

бина ‘stolica — głębokość’. Takie pełne wykrycie powtórzeń semantycz­

nych na poziomie przedideograficznym pozwala nam na zbudowanie schem atu stru k tu ry tekstu „A”, nie czekając na wyniki zastosowania słownika ideograficznego. Schem at zależności, uwzględniający powtó­ rzenia semantyczne w ykryte za pomocą słowników, a także wymienione poprzednio spójki i powtórzenia gramatyczne, został przedstawiony na rys. 1 (krawędzie, które odpowiadają powtórzeniom semantycznym, po­ dane zostały linią ciągłą, natom iast odpowiadające związkom gram a­ tycznym — linią przerywaną).

Przejdźm y obecnie do rozczłonkowania tekstu „A” na SB. Na pierw ­ szy rzut oka granicę między SB całości tekstu należałoby przeprow a­ dzić po IV, ponieważ tu taj kończy się powtórzenie шум — тишииа odznaczające się największym zasięgiem spośród w ykrytych powtórzeń semantycznych, a zaczynających się od m aksyntem y I. Po tym powtó­ rzeniu następuje jednakże powtórzenie synonimiczne тишина — покой

i zgodnie z praw em n aturalny m у = Syn (Ant (x)) -> у = A nt (æ) wspólne powtórzenie obejm uje faktycznie V, a przez to również całość tekstu, albowiem VI jest niewątpliw ie zespolone z V w jeden subtekst dzięki spójce u 26. Klasa sem antyczna, będąca agensem tego powtórzenia (umownie można go nazwać „cisza i jej zakłócenie”), może więc być w y­ brana, tak samo jak i powtórzenie czasu teraźniejszego, w charakterze „adnotacji” całości tekstu (szczegółowo zabieg ten przeprowadzamy na tekście „B” w § 5.2.5), ale nie może być zastosowana przy rozczłonko­ w aniu tekstu na SB. W w ypadkach, kiedy powtórzenie antonimiczne obejm uje cały tekst, granicę SB tekstu najlepiej jest przeprowadzić nie

zn aczn ie słab iej, n a to m ia st środ k iem p o w ią za n ia tych d ziesięciu w e r só w z w ersa m i 1— 3 b y ła b y tylk o sp ójk a но.

26 Z akres d ziałan ia łą czn ik ó w m ięd zy zd a n io w y ch , charak ter ich w sp ó ło d d z ia ły ­ w a n ia i sto su n ek do p ow tórzeń zm u szen i je ste śm y o k reślać w y łą c z n ie in tu icy jn ie. S fo rm u ło w a n ie reg u ł k o n stru k ty w n y ch ta k ieg o o k reślen ia w y d a je się n a jp iln iejszy m p rob lem em tego k ieru n k u badań jed n o stek p on ad zd an iow ych , k tóry podąża od zd a ­ nia do tek stu . B ez rozw ią za n ia tego p roblem u ro zp o w szech n io n e ob ecn ie p o jęcie złożonej ca ło stk i sy n ta k ty czn ej (jed n o stk i p on ad zd an iow ej) n ad al p ozb aw ion e b ę ­ dzie sensu.

ε\

A

b

* \ ' «

po maksyntemie, w której po raz pierwszy w ystępuje człon antoni- miczny, lecz przed nią, czyli — w naszym wypadku — przed IV, co podtrzym uje zarówno spójka a, jak i zasygnalizowane już wyżej ukryte powtórzenie в столицах (zauważmy także, że obszar oddziaływania nie­ ujawnionego powtórzenia antonimicznego столицах — глубине pod­ trzym anego przez wskazujące там pokryw a się z obszarem oddziały­ wania шум — тишина. Wyróżnione składowe samego tekstu A 1 = = {I—III} oraz A2 = (IV —VI} w ydają się zbudowane identycznie: m ają po trzy m aksyntemy, a w każdej trójce dwie pierwsze m aksyntem y są połączone powtórzeniem albo synonimiczno-rdzeniowym, albo synoni- micznym. Mogłoby się więc wydawać, że rozgraniczyć je należy w opar­ ciu o urw anie się tych powtórzeń także jednakowo: na I—II i III oraz na IV—V i VI. Dla A x rozkład taki rzeczywiście w ydaje się najbardziej n atu raln y i znajduje naw et dodatkowe uzasadnienie w zjawisku „jed­ ności szeregu wierszowego” [44, s. 94— 108]: I i II ujęte w ram y jednego w ersu są powiązane mocniej niż II i III (lub tym bardziej I i III) usy­ tuowane w różnych wersach. Tymczasem w A2 rozkład taki w ydaje się niewłaściwy: dwie spójki — w ew nętrzna u oraz zew nętrzna лишь — związek V z VI czynią bardziej zw artym od związku V z IV. Dla A2 w ybieram y zatem rozkład A2 = A21 ^ A22, gdzie A21 = IV oraz A22 = = V—VI, bez względu na fakt, że w tym celu musimy najpierw wyróż­ nić SB nie przylegającą do lewego boku swej bezpośredniej zaw ierają­ cej 27. W w yniku drugiego etapu rozczłonkowania na SB uzyskujem y człon czteroelementowy A = (An ^ A12) w (A21 w A22) · A12 = III oraz A2i = IV są pojedynczymi m aksyntem am i i już same przez się stanowią jednostki term inalne, natom iast A n oraz A22 rozpadają się na jednostki term inalne w jedyny sposób. Ostateczny schemat SB przedstawia rys. 2.

T e k st "A*

R ys. 2

27 Jed n ostk a X jest b ezp ośred n ią za w iera ją cą (BZ) dla jed n o stek X u X 2, ..., X n w te d y i tylk o w te d y , jeżeli X u ..., X n są b ezp o śred n im i sk ła d o w y m i X . [...]

Istotną i charakterystyczną cechę tego schem atu hierarchicznej stru k ­ tu ry tekstu „A” stanowi ścisła sym etria lustrzana [52, w ykład I]. Sche­ m at SB, którego jednostkam i term inalnym i są już nie m aksyntem y, lecz w ersy (otrzym ujem y go ze schematu na rys. 2 łącząc wierzchołki I i II oraz wprowadzając rozgałęzienie wierzchołków IV i VI), właściwości tych już nie posiada: w rozkładzie jednostek syntaktycznych według wersów sym etria zostaje zachwiana 28.

4. 2. T e k s t „B”

Na przedideograficznym poziomie analizy stru k tu ra tek stu ,,B” u jaw ­ nia się nieco słabiej: nie w ystępują tu w ogóle powtórzenia rdzeniowe, za powtórzenie synonimiczne można by uznać chyba jedynie parę пав

шие — убитого 'polegli — zabitego’; za pomocą [21] nie sposób go

stwierdzić z powodu braku wyrazu павший ‘poległy’, jednakże strata nie w ydaje się zbyt wielka, albowiem rola tego powtórzenia w organiza­ cji tekstu nie jest duża: a) z powodu wielkiej odległości dzielącej oba te człony w tekście oraz b) z powodu ich peryferyjnej pozycji w fu n k ­ cjonalnej strukturze odpowiednich m aksyntem (są bowiem członami zda­ nia trzeciej rangi).

O wiele istotniejszą rolę odgryw ają w tym tekście takie powtórzenia, które mogą być opisane jako powtórzenia elementów jednej klasy para­ m etrycznej. Faktycznie, cały wiersz został oparty na w rażeniach słu­ chowych: w I i II mówi się, że ktoś zamilkł, tj. nie można go więcej usłyszeć; w IV mówi się o nieodpowiadaniu [безответственности] kraju, a zatem — kraj milczy, nie słychać go. I w końcu w VI czytamy, że coś jednak słychać. I właśnie param etry sem antyczne pozwalają opi­ sać tę konstrukcję opartą na „wrażeniach słuchowych” : смолкнуть = = Finj (звук 'dźw ięk’) = Fin2 (звучать 'brzm ieć’); звук 'dźw ięk’ = Ge­ n er (голос 'głos’) = Gener (S2 {слышать 'słyszeć’)). Dlatego смолкли —

голос-23 G d yb yśm y ro zczło n k o w a li A! n ie na A n = (I—II) oraz A 12 = III, lecz na А 'п = (I) oraz A '12 = (II—III), w ó w cza s sch em at SB , k tórego jed n o stk a m i term i­ n a ln y m i są m a k sy n tem y , od zn aczałb y się już n ie lok aln ą, lecz przen ośn ą sym etrią [52, w y k ła d 2] S B sam ego tek stu , tj. p od d rzew o rd zen iu A \ i A '2. P rzek szta łcen ie te g o sch em atu w sch em at, k tórego jed n o stk a m i term in a ln y m i są w ersy , w y m a g a ło b y ju ż n ie ty lk o r o zg a łę zien ia i łą cze n ia w ierzch o łk ó w k o ń co w y ch , a le ta k że albo p o­ p rzed zającego łą cze n ie p rzew iesza n ia g a łęzi II (a to w za sa d zie od p ow iad ałob y p rzejściu do ro zczłon k ow an ia na A u i A 12), albo też za k łó cen ia p ostaci drzew a u zy ­ sk iw a n e g o grafu z p ow od u p od p orząd k ow ania jed n o stk i term in a ln ej 1 (p ierw szego w ersu ) naraz dw óm w ierzch o łk o m pop rzed zającego p oziom u A 'n i A '1?. Co w ięcej, w sz y stk ie w y m ien io n e tu p rzek szta łcen ia m ożna op isać jako k om b in ację m in im a l­ n y ch p rzek ształceń , ca łk iem an alogiczn ych do zap rop on ow an ych dla drzew a za leż­ n o ści w [53, s. 44— 47].

— слышно stanowi powtórzenie semantyczne, jest w łaśnie pow tórzeniem elementów klasy param etrycznej, którą umownie określić można jako

„dźwięk (i jego brak)” 29.

Znacznie trudniej wykazać, że elem entem tego powtórzenia jest rów ­ nież wyraz безответная 'nieodpow iadający (kraj)’, ponieważ nieobec­ ność odpowiedzi nie musi być powiązana z brakiem właśnie dźwięku. Jednakże, jeżeli zastosujemy zawężony wywód logiczny X — безответ­

ный — X, m. in. nie mówi w odpowiedzi, to wówczas otrzym am y wyraz говорить 'mówić’, który już należy do param etrycznej klasy „dźwięk”.

Już sama długość przeprowadzonej operacji świadczy o stosunkowo nis­ kim stopniu pokrewieństwa znaczeniowego w yrazu безответная z in­ nym i członami tego powtórzenia. Udział безответная w ogólnej donio­ słości powtórzenia zmniejsza się także przez to, iż w yraz ten w najlep­ szym razie należy do trzeciej rangi członów zdania, gdy tymczasem

смолкли i слышно — do pierwszej, а голоса — do drugiej.

Drugim powtórzeniem param etrycznym jest tu para народ — страна 'naród — k ra j’: страна = Sloc (народ), tj. kraj — to typowe „miejsce zamieszkania” narodu. Jednakże funkcjonalna waga tego powtórzenia jest stosunkowo niewielka, oba w yrazy, będąc członami zdania trzeciej rangi, zajm ują bowiem w swych m aksyntem ach pozycję raczej peryfe­ ryjną.

P aram etry nie w yczerpują możliwych powiązań semantycznych mię­ dzy wyrazam i i obejmują tylko najbardziej regularne. Tak np. w roz­ patryw anym tekście intuicyjnie dostrzegamy pewne pokrewieństwo se­ mantyczne wyrazów жестокий 'o k ru tn y ’, разнузданы, 'rozpasane’, злоба 'złość’, бешенство 'wściekłość’, враги 'wrogowie’, кровожадные 'krwio­ żercze’, ядовитые 'jadow ite’, pokrewieństwo, które nie podlega żadnym usystem atyzow anym relacjom typu param etrów . Zaproponowane w [24, s. 216—218] pojęcie „indyw idualnej funkcji leksykalnej” tu taj się nie przydaje, ponieważ z samej swej istoty jest sprzeczne i stanowi jedynie

29 A b strah u jąc od fak tu , że w tym w y p a d k u p o łą czy liśm y w k la sę sło w a z w ią ­ zane n ie tylk o sto su n k a m i sy n o n im iczn y m i i an to n im iczn y m i, a le też d o w o ln y m i stosu n k am i p aram etryczn ym i, n ie sp osób n ie zau w ażyć, że je s t to w ła śc iw ie ta sam a k lasa, którą w y żej za p ro p o n o w a liśm y dla tek stu „A ”, ok reśla ją c ją jako „ cisza i jej z a k łó cen ie”. B ardzo w y m o w n a je s t jed n ak że różnica sem a n ty czn eg o w y a k c e n to w y w a n ia w tych sy n o n im iczn y ch n azw ach , p rzeciw leg ło ść ich „p u n k tów w y jśc io w y c h ”, ich „ ak tu aln ego r o z czło n k o w a n ia ”, p rzeciw leg ło ść, która sta n o w i o d ­ b icie p rzeciw sta w n eg o rozw oju ty ch d w u te k stó w w obrębie w sp ó ln eg o pola sem a n ­ ty czn eg o i od zw iercied lon ej w n ich h iera rc h ii w a rto ści poetyck ich : p unkt w y jś c io w y te k stu „A ” sta n o w i otaczający p o etę „szum , z g ie łk ”, którem u p rzeciw sta w ia s ię n a stęp n ie k ojącą ciszę; in aczej w te k ś c ie „B ” — tutaj p an u je p rzygn iatająca cisza, b ęd ąca p r zeciw sta w ien iem p o p rzed n ich „ g ło só w ”, a p od k reślan a przez obecne od ­ g ło sy triu m fu w roga.

uznanie naturalnego niepełnego stanu systemu, nie zaś środek przezwy­ ciężenia tego niepełnego stanu. Środkiem obiektywnego notowania re ­ lacji tego typu może się stać jedynie SI, k tó ry opisuje wielorakość związ­ ków indyw idualnych uwzględnionych w nim wyrazów.

5. W ykrywanie powtórzeń semantycznych za pomocą „Thesaurusa” Rogeta. Budowanie schematów struktury tekstu „B”

5. 1. T e k s t „A”

Jakkolw iek stru k tu rę tego tekstu przeanalizowaliśmy już dostatecz­ nie, niemniej dokonaliśmy także w ykryw ania powtórzeń za pomocą [27] w tym celu, aby sprawdzić uprzednio obcojęzyczny SI na m ateriale, który został już przebadany za pomocą słowników rosyjskich 30.

Na poziomie haseł [27] udaje się odnotować następujące powtórzenia:

столицах — вершинам 'stolicach — szczytom’ (wspólne hasła 34 „Su­

periority. Starszeństwo, przew aga” ; 213 „S u m m it. Szczyt, góra (wierzch)”); шум — гремят 'szum — rozbrzmiewają, grzm ią’ (400 „Loudness. Głoś­

ność”; 528 ,,Publication. Ogłoszenie, publikacja”); кипит — вершинам 'wrze — szczytom’ (355 „Bubble. Cloud: air and water m ixed 31. Bańki Obłok: przemieszanie powietrza i wody”); кипит — дугою 'w rze — lu ­ kiem ’ (379 „Heat. Gorąco”); глубине — бесконечных 'głębokości — bez­

kresnych’ (32 ,,Greatness. Wielkość; w przeciwieństwie do „małości” — S. G.)”; тишина — покою 'cisza — spokoju’ (266 ,,Quiescence. Spokój, bezruch”; 399 „Silence. Cisza” ; 677 „Inaction. Bezczynność”); ветер —

вершина 'w iatr — szczytom’ (315 „Rotation. K rążenie”).

Ja k widać, oba powtórzenia synonimiczne шум — гремят oraz

тишина — покою zostały wyjawione również na poziomie haseł The­

saurusa, przy czym, jeżeli bezpośrednie synonimy тишина i покой

m ają trzy wspólne hasła, to bardziej odległe шум i греметь (jak pa­ miętamy, ich powtórzenie stanowi superpozycję dwóch powtórzeń) mają w przekroju tylko jedno hasło wspólne. Taki zaś fakt, że na poziomie haseł nie w ystąpiło antonimiczne powtórzenie шум — тишина, znaj­

30 [W yniki a n a lizy sem a n ty czn ej podano w D o d a tk u (w ta b eli I), p om in iętym w n in iejszy m p rzekładzie.]

31 N azw y h a seł [27] m ają w ła sn ą sk ład n ię: sło w a p o d a w a n e przez kropkę są r ó w n o p ra w n e i tw orzą ch a ra k tery sty k ę n a zy w a n ej k la sy ty lk o zesp ołow o, gdy ty m ­ czasem słow a n a stęp u ją ce po d w ukropku i p isa n e m ałą literą sta n o w ią ob jaśn ien ie tych słó w p o d sta w o w y ch , zn ajd u jących się przed d w u k rop k iem . W P la n ie k la s y f i­ k a c ji i w S y n o p ty c z n e j ta b e li k a te g o r ii [27] te pom ocn icze sło w a na ogół są p o ­ m ijan e.

duje swe naturalne wytłum aczenie w ogólnej stru k tu rze Thesaurusa Rogeta: antonim y do słów danego hasła zawsze się w nim przenosi do hasła następnego (tak np. hasło 266 ,,Quiescence. Spokój. Bezruch” na­ stępuje po 265 ,,Motion: successive change of place. Ruch: stopniowa zmiana m iejsca”). Dlatego właśnie antonim y z zasady nie mogą być w y­ k ryte na poziomie haseł i dlatego w celu ich wykrycia należałoby w pro­ wadzić specjalny poziom pośredni, którego semantyczne ,,Α-klasy” po­ w stają dzięki połączeniu dwóch kolejnych haseł antonimicznych (hasła

zaś, które nie m ają odpowiednich haseł antonimicznych, stanowią sa­ modzielne A-klasy). Tak np. powtórzenie шум — тишина ujawnia się jako powtórzenie A-klasy i jest utworzone dzięki połączeniu haseł 398

„Sound. Dźwięk”, wchodzącej do obrazu semantycznego słowa шум-

oraz 399 „Silence. Cisza, milczenie”, wchodzącej do obrazu słowa ти­

шина. N atom iast powtórzenie столицах — глубине, którego nie zdo­

łaliśmy odnotować za pomocą [23], nie może być zanotowane także za pomocą A-klas, albowiem obrazy tych słów nie zaw ierają haseł anto­ nim icznych (leez zaledwie „zbliżone” 213 „Sum m it” oraz 211 „Depth”). Spośród innych powtórzeń ветер — вершина pozostaje środkiem powiązania wersów w obrębie jednej m aksyntemy, а столицах —

вершинам oraz глубине — бесконечных nie odgrywają w organizacji

tekstu szczególnej roli z powodu peryferyjnej pozycji ich członów (dość od siebie odległych) w stru ktu rze m aksyntem , a zwłaszcza z powodu różnic tych po zycji32. Za czysto szumowe, powstałe jako skutek prze­ kładu i analizy, można, jak się wydaje, uznać jedynie powtórzenia k u

пит — вершина oraz кипит — дугою·, a zatem szum w ytw arzany

przez naszą metodykę stanowi w tym w ypadku 2/11 = 18°/o (za jednostkę obliczeniową tu i dalej przyjm ujem y parę słów połączonych wspólnym hasłem ; parę słów, których obrazy semantyczne m ają n wspólnych haseł, traktu jem y jako n jednostek), czyli nie przekracza pułapu dopuszcza­ nego we współczesnych systemach automatycznego sporządzania indek­

sów i poszukiwania inform acji.

Przekonując się, że zastosowanie [27] jest skuteczne i daje wyniki dość zgodne z wynikam i uzyskanym i przy zastosowaniu słowników ro ­ syjskich, w ykorzystajm y ten słownik przy analizie tekstu „B”, dla któ­ rego słowniki rosyjskie okazały się praw ie nieprzydatne.

32 D rugie z tych p ow tórzeń , k tórego człon y m ają jed n ak ow ą liczb ę sylab n ie - a k cen to w a n y ch w części p rzed a k cen to w ej i zajm u ją jed n a k o w e m ie jsc e w r y tm ic z ­ nej stru k tu rze sw y ch w ersó w , je s t jed n ak b ardziej w id oczn e od p ierw szeg o i tw o ­ rzy sw o istą ra m ę m a k sy n tem IV— VI, a to d o d atk ow o św ia d czy na k orzyść n aszego w y ró żn ien ia tych m a k sy n tem — zob. § 4.1 — jako sk ła d o w ej bezp ośred n iej całości

5. 2. T e k s t „В”

5. 2. 1. W y k r y t e p o w t ó r z e n i a , g r a f z a l e ż n o ś c i o r a z s c h e m a t d y n a m i c z n y . Analiza na poziomie haseł [27] ujaw nia w „B” następujące powtórzenia semantyczne (zapisujemy od razu pełny szereg wszystkich słowoform połączonych powtórzeniem zaznaczonego

w nawiasie hasła:

смолкли — смолкли — павшие ''zam ilkli — zamilkli — polegli’

(405 „Non-resonance. N iebrzm ienie”); смолкли — смолкли — одинокие

'zamilkli — zam ilkli — sam otni’ (883 „Unsociability. Seclusion. Nie- towarzyskość (nierozmowność). Odosobnienie”); смолкли — смолкли —

сползаются 'zamilkli — zamilkli — spełzają się’ (525 „Conceal­

m ent. U krywanie się”); смолкли — смолкли 'zam ilkli — zam ilkli’ (145 ,,Cessation: change fro m action to rest. Zaprzestanie: przejście od dzia­

łania do spokoju”; 161 ,,Im potence. Bezsilność”; 266 „Quiescence. Spokój, bezruch”; 399 ,,Silence. Cisza, milczenie”; 479 ,,C onfutation. Obalenie”, 578 „A phony. U trata głosu”; 582 ,,T aciturnity. Milkliwość (nierozmow­ ność)”; 334 ,,Lubrication. Smar (smarowanie)”; 924 ,,Disapprobation. D ezaprobata”);

честные — доброе 'uczciwi — dobre’ (931 ,,D isinterestedness. Bez­

interesowność”);

павшие — несчастный 'polegli — nieszczęsny’ (731 „A d versity. K lę­

ska”); павшие — ночь — мрака 'polegli — ncc — m roku’ (129 „Even­

ing. A utum n. W inter. Wieczór. Jesień. Zima”);

голоса — скликаются 'głosy — z(na)wołują się’ (528 ,,Publication.

Ogłoszenie”);

одинокие — разнузданы 'samotni — rozpasane’ (744 „Freedom. Wolność”);

несчастный — страсти 'nieszczęsny — nam iętności’ (825 ,,S u ffe r­

ing. Cierpienie”); несчастный — жестокие — ядовитые 'nieszczęsny —

okrutny — jadow ite’ (827 „Painfulness. Umęczenie”);

народ — страна 'naród — k ra j’ (192 „Abode: place of habitation or

resort. Mieszkanie: miejsce zamieszkania”);

разнузданный — страсти — жестокие — бешенства — слетаются

'rozpasany — nam iętności — okrutne — wściekłości — zlatują się’ (176

„Violence. Przemoc”);

страсти — бешенства 'namiętności — wściekłości’ (822 „Excitabi­

lity. Podniecenie, zapalczywość”); страсти — бешенства — злобы 'na­

miętności — wściekłości — złości’ (891 „Resentment. Anger. Oburzenie. Gniew”); страсти — скликаются 'namiętności — z(na)wołują się’ (859 „Desire. Pragnienie”);

жестокие — злобы 'okrutne — złości’ (.735 „Severity. O krucieństw o”);

krwiożercze — jadow ite’ (898 „Malevolence. Zła wola, złośliwość”); же­

стокие — кровожадные — ядовитые 'okrutne — krwiożercze — jadow ite’

(645 „Badness. Nieprzydatność. Szkodliwość”); жестокие — кровожадные 'okrutne — krwiożercze’ (718 „War. W ojna”);

вихоръ — слетаются 'wicher — zlatują się’ (318 „Agitation: irregul­ ar motion. Niepokój: ruch chaotyczny”);

злобы — враги 'złości — wrogowie’ (881 „Enmity. Wrogość” ; 888

„Hatred. Nienawiść”);

бешенства — великана 'wściekłości — olbrzym a’ (970 „Fairy.

Baś-niowość”, podhasło „demon”);

носится — косится 'unosi się — kosi się’ (258 „Sm oothness. Gład­

kość”); носится — птицы — слетаются 'unosi się (lata) — ptaki — zlatują się’ (271 „Aeronautics. A eronautyka”); носится — слетаются

'unosi się — zlatują się (274 „Vehicle. W ehikuł”);

живое — слетаются'żywe. — zlatują się’ (498 ,,Intelligence. Wisdom.

Inteligencja. Mądrość”);

слышно — скликаются 'słychać — z(na)wołują się’ (400 „Loudness.

Głośność”);

ночь — мрака 'noc — m roku’ (418 „Darkness. Ciemności”); ночь — безрассветная 'noc — bez św itu’ (419 „D im ness. Przyćm ienie”);

мрака — сползаются 'm roku — spełzają się’ (523 '„Latency. Stan u k ry ty ”);

торжествуя — скликаются 'trium fując — z(na)wołują się’ (408 „Hu­

man cry. Wołanie człowieka (ludzkie)”);

скликаются — слетаются 'z(na)wołują się — zlatują się’ (547 „Indica­ tion. W skazywanie”; 38 „ Addition. Zwiększanie (dodawanie” ; 74 ,,A s­ semblage·. Zbieranie się razem ” ; 89 „Accompaniment. Towarzyszenie”);

убитого — кровожадные 'zabitego — krwiożercze’ (362 „Killing:

destruction of life. Zabójstwo: niszczenie życia”).

птицы — слетаются 'ptaki — zlatują się’ (277 „Velocity. Szybkość” ;

365 „Animality. Animal. K rólestw o zwierzęce”).

Na poziomie haseł nie będą odnotowane następujące, oczywiste dla intuicji, powtórzenia: смолкли — голоса 'zam ilkli — głosy’; смолкли — слыш­

но 'zam ilkli — słychać’; живое — убитого 'żywe — zabitego’; павшие-

— живое 'polegli — żywe’; павшие — убитого 'polegli — zabitego’;

несчастный — безответная 'nieszczęsny — milcząca (nieodpowiadają-

ca)’; скликаются — сползаются 'z(na)wołują się — spełzają się’ oraz

слетаются — сползаются 'zlatu ją się — spełzają się’. Co praw da, więk­

szość z nich w ykryliśm y już za pomocą innych środków — słownika synonimów oraz słownika param etrycznego. Nic jednak nie stoi na prze­ szkodzie, aby wszystkie te powtórzenia w ykryć również za pomocą [27]. Dotychczas korzystaliśmy bowiem wyłącznie z haseł, choć jak mówiliśmy w § 2.2.4.2, [27] pozwala także na analizę i na poziomach większych klas

sem antycznych.. Nie podejmując system atycznej analizy tego rodzaju, wskażmy tylko, że смолкли — голоса — слышно stanowi powtórzenie elementów podrozdziału Spoken Language, który obejm uje hasła 577— 585, natom iast смолкли — слышно — скликаются stanowi powtórzenie elementów podrozdziału Sound in General, obejmującego hasła 399— 409. Павшие —- живое — убитого — to powtórzenie elementów pod- podrozdziałów „Vitality in General” (hasła 358—363). I wreszcie несча

стный — безответная rozpoznajemy jako powtórzenie semantyczne dzięki

temu, iż jego człony należą do podrozdziału VI.11.1° Passive Personal

affections. Słowa жестокий i косится mogą być zinterpretow ane jako

powtórzenie tylko na poziomie podrozdziałów poprzez podrozdział Subser­

vience, który obejm uje aż 40 haseł 628—668 (wielka moc klasy świadczy

o stosunkowo niskim stopniu wspólnoty semantycznej członów dwu ostat­ nich powtórzeń). Jeżeli natom iast idzie o powtórzenia afiksalno-sem an- tyczne скликаются — сползаются, слетаются — сползаются, to nie zo­ stały one odnotowane wyłącznie z tego względu, iż [29], podając ekw i­ w alenty dla czasowników niedokonanych, sprowadza сползать do спалзы-

вать i odpowiednio traci formę zw rotną сползаться, proponując jedyny

przekład creep down, podczas gdy dla form y сползаться lepiej zapro­ ponować creep together, a to od razu pozwoliłoby na wykrycie szeregu trójczłonowego скликаются — слетаются — сползаются, zespolonego przez powtórzenie trzech haseł semantycznych 38, 74 i 89 (zresztą, w ję­ zyku angielskim powtórzenie to staje się leksykalne, w ystępuje w po­ staci odrębnego wyrazu together).

Tak się przedstawia kwestia powtórzeń, które utraciliśm y podczas analizy na poziomie haseł. Zobaczmy obecnie, czy zaproponowana ana­ liza nie wprowadziła „szumu”, tj. takich powtórzeń, w których członach intuicja nie wykazuje żadnej wspólnoty znaczeniowej. Jak się wydaje, do takich powtórzeń należą pary страсти — скликаются, носится —

косится, живое — слетаются, скликаются — слетаются, będące powtó­

rzeniem hasła 547 oraz смолкли — смолкли będące powtórzeniem hasła 3 3 4 33. Każdy z tych wypadków można wytłum aczyć konkretną przy­ czyną i z każdym z nich można walczyć (np. wprowadzając jako miarę tożsamości nie zwyczajne trafianie do jednego hasła, lecz ilość słów.

*3 J ak o szu m ow e m ożna rozp atryw ać tak że p o w tó rzen ie hasła 744 одинокие — разнузданы. Jed n ak że jego w y o d ręb n ien ie m oże być u sp ra w ied liw io n e p rzyn ajm n iej h istoryczn ie: zw ią zek w yrazu одинокий 'sa m o tn y ” z p o jęciem „sw ob od y” je s t dość o c z y w isty ró w n ież w sp ó łcześn ie, а разнузданы 'rozp asan y” zgodnie z form ą w e ­ w n ętrzn ą to свободный от уздынузбаны 'w oln y od c u g li’ lu b 'od p a sa ’. M izerny u d ział tego p ow tórzen ia w tek ście w y n ik a raczej z p ery fery jn ej p ozycji w yrazu одинокие

Powiązane dokumenty