Produkty prezentowane na targach różnią się moc-no pomiędzy sobą, mimo że spełniają te same moc- nor-my homologacyjne i kierowane są do tej samej gru-py odbiorców. Z tego powodu musieliśmy przyjąć jakąś obiektywną punktację za elementy, na które zwracamy szczególną uwagę. Komisja dzieli się na pary, które mają za zadanie ocenić – niezależnie od siebie – wszystkie pozycje specjalnej ankiety konkursowej. Jeśli pojazd w ogóle nie ma jakiegoś rozwiązania, które powinno się w nim znajdować ze względu na podnoszenie dostępności lub je-śli zainstalowane rozwiązanie jest złe i nie spełnia celu, w ankiecie zaznaczamy 0 punktów. Jeśli mamy
w ydarzenia
Produkty prezentowane na targach różnią się mocno pomiędzy sobą, mimo że spełniają te same normy homologacyjne i kierowane są do tej samej grupy odbiorców
44
drobne zarzuty do zainstalowanego rozwiązania, ale zauważamy, że zostało ono zaimplementowane w pojeździe, przyznajemy 1 punkt. Za rozwiązanie spełniające w pełni nasze oczekiwania i podnoszące dostępność pojazdu przyznajemy 2 punkty. Jeśli chcemy dodatkowo docenić producenta za jakieś bardzo przemyślane rozwiązanie i znaczne pod-niesienie dostępności, przyznajemy dodatkowe punkty.
Oto lista kryteriów przyjętych w regulaminie kon-kursu, który jest jawny i przed konkursem znany wszystkim wystawiającym:
• oznakowanie zewnętrzne pojazdów – piktogramy z przodu i z boku pojazdu. Oceniamy ich umiejsco-wienie i czytelność, a także czy nie wprowadzają w błąd,
• oznakowanie wewnętrzne pojazdów – piktogra-my znajdujące się wewnątrz pojazdu. Również oceniamy ich umiejscowienie i czytelność, odpo-wiadając sobie na pytanie, czy spełniają swój cel,
• wyposażenie pomagające przy wsiadaniu i wy-siadaniu – pochylnia wjazdowa znajdująca się przy drzwiach z piktogramem wózka. Ocenia-my nie tylko to, czy platforma jest zainstalowana w pojeździe, ale także to, czy jej krawędzie po roz-łożeniu oznaczone są kontrastującą barwą i czy zastosowano antypoślizgową powierzchnię,
• ergonomia wnętrza – to kryterium odnosi się do szerokości drzwi i ciągów komunikacyjnych we-wnątrz pojazdu, a także organizacji przestrzeni dla wózków,
• aranżacja wnętrza – oceniamy głównie kolory-stykę siedzeń pod kątem osób słabowidzących.
Zwracamy uwagę głównie na kontrastowość tych elementów w stosunku do zmiennego tła,
• poręcze i uchwyty – oceniamy logikę umiejsco-wienia poręczy i uchwytów oraz ich kontrast w stosunku do tła (srebrne i połyskujące uchwyty i poręcze są najmniej kontrastujące),
• krawędzie w pojeździe – odpowiadamy na pyta-nie, czy wszystkie stopnie w pojeździe oznaczone są w sposób kontrastujący z podłogą (srebrne obramo-wanie krawędzi nie jest specjalnym oznaczeniem),
• wyposażenie dodatkowe w bezpośrednim są-siedztwie siedzenia specjalnego – oceniamy, czy w pobliżu miejsc specjalnych jest odpowiednia ilość przestrzeni dla psa przewodnika i czy sie-dzenia mają dodatkowe uchwyty z boku,
• wyróżnienie siedzeń specjalnych w pojeździe – sprawdzamy, czy poza piktogramem producent wyróżnił mocniej siedzenie specjalne na przykład po-przez zastosowanie innej barwy poszycia, niestety, nie było takich elementów na tegorocznych targach,
• dostępność siedzeń specjalnych – oceniamy głównie odległość siedzenia od podłogi kory-tarza. Idealne siedzenie specjalne jest dostępne z poziomu podłogi bez stopni i podestów,
• liczba miejsc przeznaczonych dla wózków inwa-lidzkich – najczęściej pojazdy ekspozycyjne po-siadały tylko jedno miejsce dla wózka, podczas gdy niektóre modele autobusów – te przegubowe, powinny mieć więcej niż jedno miejsce,
w ydarzenia
Na targach GMV Innovating Solutions wyróżniony został nie tylko za dynamiczny system informacji pasażerskiej oraz za system zarządzania flotą i informacją pasażerską
4545
w ydarzenia
• wyposażenie zapewniające bezpieczeństwo osób niepełnosprawnych poruszających się na wózku inwalidzkim – sprawdzamy, czy stanowiska na wózki mają podporę, pas biodrowy i poręcze,
• instrukcja użytkowania urządzenia przytrzymujące-go – jest ona konieczna, ponieważ nie każdy asys-stujący osobie na wózku wie, jak poprawnie przy-piąć pasażera do podpory. Instrukcja powinna być zrozumiała i umiejscowiona w widocznym miejscu,
• urządzenia łączności we wnętrzu pojazdu – ocenia-my, czy przycisk jest dostępny i dobrze oznaczony.
Przyciski dotykowe, niekontrastujące z barwą tła i nieopisane, są niedostępne dla dużej liczby nie-pełnosprawnych pasażerów,
• urządzenia łączności na zewnątrz pojazdu – oce-niamy umiejscowienie przycisków i ich dostępność.
(Z lękiem odnotowujemy tendencję do wykorzysty-wania przycisków dotykowych niedostępnych dla osób niepełnosprawnych wzrokowo),
• urządzenia do sterowania drzwiami wewnątrz po-jazdu – sprawdzamy, czy są na odpowiedniej wy-sokości, czy sąsiedztwo innych przycisków nie po-woduje pomyłek i czy przyciski są dobrze opisane.
(Producent wykorzystujący alfabet brajlowski ma z pewnością lepsze notowania u jurorów),
• urządzenia do sterowania drzwiami na zewnątrz pojazdu – analizujemy dostępność przycisków, ich umiejscowienie, opis,
• oświetlenie pozwalające osobom mającym ogra-niczoną możliwość poruszania się na bezpiecz-ne wsiadanie i wysiadanie – naczęściej spotykamy
lampki halogenowe nad wejściem do pojazdu, ale szczególnie dobrze oceniamy te autobusy, które mają dodatkowe halogeny na zewnątrz autobusu. Poprawia-ją one znacznie bezpieczeństwo wysiadaPoprawia-jących,
• wyświetlacze zewnętrzne – idealne są wyświetla-cze ledowe, które na czarnym tle mają dużą, żółtą czcionkę. Wyświetlacz nie może być zbyt jasny, bo obniża to jego funkcjonalność,
• wyświetlacze (monitory) wewnętrzne – również najbardziej czytelne są te ledowe, natomiast mo-nitory LCD mogą być dostępne pod warunkiem utrzymania odpowiedniego kontrastu – najlepiej ciemne tło i jasne, duże litery,
• informacja głosowa – wszystkie pojazdy w te-gorocznym konkursie miały wewnętrzny system dźwiękowej informacji pasażerskiej. Tylko jeden autobus posiadał również zewnętrzny głośnik, co poprawia dostępność dla osób niewidomych.
Warto dodać, że w ciągu czterech lat nie spotkali-śmy się z pojazdem idealnym, spełniającym wszyst-kie kryteria dostępności. W moim odczuciu jest to efekt bardzo niskiej świadomości dostawców na temat barier, braku testów na większej grupie osób niepełnosprawnych oraz nieanalizowania poczynań konkurencji pod kątem dostępności dla niepełno-sprawnych. Sprawiedliwie jednak muszę powiedzieć, że w tym roku ogólny poziom dostępności pojazdów prezentowanych na targach podniósł się minimalnie w stosunku do lat ubiegłych. Pozostaje mieć nadzieję, że taka tendencja się utrzyma i że dostępne pojazdy
zaczną dominować na ulicach naszych miast.
Nagrody w konkur-sie na produkt w komunikacji miejskiej przyjazny osobom
z niepełnosprawno-ścią dla firm GMV i Autosan. Rozdano również medale tar-gów SilesiaKOMU-NIKACJA dla firm GMV i KOLEN
46