zasada kompensaty (art. 100 i art. 104 KPC).
ì
KAZUSY
KAZUS 1
Przed sądem rejonowym toczy się postępowanie przeciwko Adamowi Nowakowi. Jan Kowalski wytoczył przeciwko niemu powództwo o zapłatę kwoty 30.000,00 zł z tytułu umowy pożyczki. W trakcie postępowania Adam Nowak został całkowicie
ubezwłasnowolniony, jednak w dalszym ciągu stawiał się osobiście na posiedzenia i działał samodzielnie. Sąd kontynuował postępowanie aż do momentu wydania orzeczenia.
Pytania:
Czy sąd prawidłowo kontynuował postępowanie?
KAZUS 2
Powód Mariusz Iksiński w sprawie o zapłatę kwoty 100.000,00 zł przedłożył m.in. prywatną ekspertyzę sporządzoną przez rzeczoznawcę majątkowego. Domagał się on zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego zwrotu kosztu uzyskania tej prywatnej opinii. Sąd apelacyjny, rozpoznający apelację powoda, uznał zgłoszone przez apelującego żądanie za niezasadne.
Sąd zwrócił uwagę, iż nie zaszły przesłanki ku temu, by pozwany zwrócił powodom wydatki poniesione na uzyskanie tej opinii.
Pytanie:
Oceń zasadność rozstrzygnięcia sądu apelacyjnego.
KAZUS 3
Sąd okręgowy w sprawie o zapłatę 100.000,00 zł wydał postanowienie, którym m.in. ustalił wymiar zaliczki na poczet dowodu z opinii biegłego. Jednocześnie sąd ustalił wymiar tzw.
wydatku. Powód Marian Kowalski nie zgodził się z tym rozstrzygnięciem i wniósł zażalenie.
Według sądu okręgowego było ono niedopuszczalne. Sąd okręgowy wskazał, że z art. 394
§ 1 pkt. 9 KPC nie wynika prawo do zaskarżenia wymiaru wydatku. W art. 394 § 1 pkt 9 KPC wskazano mianowicie jedynie na możliwość zaskarżenia wymiaru opłaty, a nie wymiaru wydatku. W związku z tym sąd I instancji odrzucił zażalenie w tym zakresie.
Marian Kowalski wskazywał z kolei, że sąd okręgowy nie mógł zobowiązać go do uiszczenia zaliczki. Ponadto został on zwolniony od ponoszenia kosztów sądowych w 90%, a
zwolnienie go z kosztów sądowych w części ma wpływ na zaliczkę, którą miał pokryć.
Pytanie:
Jakie powinno być rozstrzygnięcie sądu apelacyjnego? Oceń zasadność powoływanych argumentów przez sąd i stronę.
KAZUS 4
Pozwany Janusz Kowalski wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku w sprawie o zapłatę. Sąd okręgowy 29 marca 2019 r. odrzucił jego skargę uznając, że nie została ona prawidłowo opłacona. Sąd wskazał, że skarżący
postanowieniem dnia 13 marca 2019 r. został zwolniony od ponoszenia opłaty od skargi w części. Janusz Kowalski został także wezwany do uiszczenia pozostałej części opłaty od skargi. Odpis orzeczenia sądu został doręczony jego pełnomocnikowi w dniu 17 marca 2019 r. Janusz Kowalski uregulował zaś opłatę w dniu 27 marca 2019 r. (polecenie przelewu opłaty sądowej zostało złożone bankowi w dniu 23 marca 2019 r. co zostało wykazane na podstawie dowodu w postaci wydruku historii operacji z banku), a zatem po upływie tygodniowego terminu o którym mowa w art. 112 ust. 3 KSCU Odrzucając skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia sąd okręgowy ograniczył się jedynie do stwierdzenia, że opłata sądowa została uiszczona w dniu 27 marca 2019 r. a zatem po upływie tygodniowego terminu. Skarżący wniósł zażalenie po powyższe
rozstrzygnięcie i domagał się uchylenia postanowienia.
Pytanie:
Oceń zasadność zażalenia.
KAZUS 5
W sprawie o zapłatę kwoty 80.000,00 zł przewodniczący sądu okręgowego zwrócił pozew z uwagi na to, że Jacek Romanowski (który został częściowo zwolniony z ponoszenia kosztów sądowych) został zobowiązany do uiszczenia opłaty od pozwu w kwocie 390 zł w terminie tygodniowym od daty doręczenia wezwania, pod rygorem zwrotu pozwu. Powód jednak we wskazanym terminie nie uiścił wskazanej opłaty, co poskutkowało zwrotem tego pisma.
W zażaleniu na zarządzenie o zwrocie pozwu Jacek Romanowski wskazał, że składał wniosek o rozłożenie na raty opłaty od pozwu w kwocie 390 zł, lecz sąd okręgowy nie odniósł się do jego wniosku. Skarżący wyjaśnił, że jego sytuacja rodzinna i majątkowa jest trudna: posiada on znaczne zadłużenie, a ponadto nadto w obliczu tego, że jego dzieci idą do szkoły, powstaje konieczność zakupienia dla nich podręczników i materiałów szkolnych.
Powód zaznaczył, że od czasu udzielenia mu przez sąd częściowego zwolnienia od kosztów sądowych jego sytuacja nie uległa poprawie. Jacek Romanowski zaznaczył, że on i jego najbliżsi krewni zbierają środki na uregulowanie opłaty od pozwu, ale uiszczenie tej kwoty jednorazowo byłoby dla nich sporym obciążeniem i "odbiłoby się kosztem dzieci". W
związku z tym w zażaleniu złożył wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych w całości albo o rozłożenie części opłaty, której dotyczyło wezwanie, na raty.
Pytania:
Oceń zasadność zażalenia powoda? Jakie powinno być rozstrzygnięcie sądu apelacyjnego?
KAZUS 6
Sąd okręgowy w dniu 14 listopad 2018 r. oddalił wniosek pozwanej Grażyny Miłej o zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie opłaty od apelacji. Sąd ten wskazał, iż
pozwana uzyskuje regularne dochody i prowadzi własną działalność gospodarczą. Oznacza to, że może ona ponieść opłatę od apelacji wynoszącą ok. 7.000,00 zł. Sąd okręgowy
podkreślił, że pozwana w toku postępowania powinna była gromadzić środki pieniężne na pokrycie kosztów sądowych. Pozwana ma stały dochód z uzyskiwanego świadczenia
emerytalnego, a nadto uzyskuje ona dochody z działalności gospodarczej. Jej miesięczny łączny dochód wynosi ok. 4.400,00 zł. Pozwana ponosi wydatki "na życie" a także spłaca kredyt. Z oświadczeń wynika, iż dochody pozwanej przewyższają wydatki o ok. 800 zł.
Proces toczy się od lipca 2017 roku. W toku postępowania pozwana zaczęła uzyskiwać wyższe dochody.
W zażaleniu Grażyna Miła kwestionowała ustalenie, że jest w stanie ponieść opłatę od apelacji. Skarżąca zaznaczyła w szczególności, iż posiadana przez nią nieruchomość jest obciążona istotnymi hipotekami, które uniemożliwiają jej zabezpieczenie hipoteczne ewentualnej pożyczki.
Pytania:
Oceń zasadność zażalenia. Jakie powinno być rozstrzygnięcie sądu apelacyjnego?
KAZUS 7
Adam Naiwny w dniu 15 marca 2018 r. zawarł z Piotrem Przekrętem umowę sprzedaży samochodu, termin zapłaty strony ustaliły na dzień 29 marca 2018 r. samochód został
wydany w dniu zawarcia umowy, jednak cena w wysokości 60 tys. zł nie została uiszczona w terminie. W dniu 10 kwietnia 2019 r. Adam Naiwny pozwał więc Piotra przekręt o zapłatę kwoty 60 tys. zł wraz z odsetkami od dnia 30 marca 2018 r. do dnia zapłaty. Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze zgodnie z wnioskiem powoda udzielił zabezpieczenia roszczenia o zapłatę określonego w pozwie, przez zajęcie ruchomości pozwanego, w szczególności samochodu osobowego będącego przedmiotem umowy sprzedaży. Postanowienie o udzieleniu
zabezpieczenia zostało wydanie w dniu 15 kwietnia 2019 r. W dniu 19 kwietnia 2019 r. Adam Naiwny złożył do komornika sądowego Erwina Skutecznego wniosek o wykonanie
zabezpieczenia. W dniu 29 kwietnia 2019 r. komornik sądowy wydał postanowienie w którym ustalił koszty wykonania zabezpieczenia na 6904,50 zł (6444,20 zł – tytułem opłaty egzekucyjnej oraz 460,30 zł tytułem wydatków). Postanowienie o ustaleniu kosztów
wykonania zabezpieczenia uprawomocniło się w dniu 13 maja 2019 r. W dniu 14 maja 2019 r. powód Adam Naiwny złożył wniosek o zasądzenie kosztów postępowania
zabezpieczającego. Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze 21 maja 2019 r. wydała wyrok
(wcześniej został wydany nakaz zapłaty, ale pozwany złożył sprzeciw), w którym w punkcie:
zasądza od pozwanego Piotra Przekręt na rzecz powoda Adama Naiwnego kwotę 60.000,00 zł (słownie: sześćdziesiąt tysięcy złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30 marca 2018 r. do dnia zapłaty
zasądza pozwanego na rzecz powoda kwotę 3000 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
zasądza pozwanego na rzecz powoda kwotę 6904,50 tytułem zwrotu kosztów postępowania zabezpieczającego.
KAZUS 7 c.d.
W dniu 28 maja 2019 r. pozwany Piotr Przekręt złożył zażalenie na koszty postępowania zabezpieczającego, wskazując, że koszty wykonania zabezpieczenia zostały ustalone
błędnie i powinny wynosić 3.460,30 zł, ponieważ zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych (Dz.U. z 2018 r. poz. 770) opłata stosunkowa od wniosku o wykonanie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego wynosi 5% wartości świadczenia, które ma podlegać zabezpieczeniu. Oznacza to, opłata egzekucyjna w niniejszej sprawie wynosi 3000 zł wobec tego koszty wykonania zabezpieczenia to 3460,30 zł.
Pytania:
1. Czy koszty wykonania zabezpieczenia zostały prawidłowo ustalone przez komornika sądowego Erwina Skutecznego? Czy kwota wskazana przez pozwanego w zażaleniu stanowi kotwę poprawnie wyliczonych kosztów wykonania zabezpieczenia? (założenie:
wydatki zostały ustalone prawidłowo)
2. Czy zażalenie pozwanego powinno zostać uwzględnione przez Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze?
3. W jaki sposób obowiązany mógł kwestionować wysokość kosztów wykonania zabezpieczenia ?