• Nie Znaleziono Wyników

Dr Jan Wiśniewski (1928-1998)

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dr Jan Wiśniewski (1928-1998)"

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)

A C T A U N IV E R S IT A T IS L O D Z IE N S IS

FOLIA BOTANICA 15 257-262 2000

(Acta Univ. Lodz., Folia bot.)

KRONIKA

CRONICLE

J a n T . S ic iń s k i

D R J A N W IŚ N IE W S K I (1928-1998) D r J a n W iśniewski w swej działalności n a u k o ­ w o-badaw czej zajm ow ał się głów nie flo rą i ro ś ­ lin nością segetalną o raz ich przem ianam i p od wpływem działalności człowieka. G łów nym obiek­ tem b a d a ń pozo staw ał przez cały okres teren po w iatu łowickiego.

Był długoletnim i zasłużonym pracow nikiem U niw ersytetu Ł ódzkiego, pracu jąc n a różnych stanow iskach, od asystenta technicznego, starszego asysten ta i ad iu n k ta.

U ro d z ił się w rodzinie chłopskiej, z ojca J a n a i m a tk i F ran c isz k i z W ięckow iczów , 29 lipca 1928 r. w Z łakow ie K ościelnym , gm inie Zduny, powiecie łowickim , wojew ództwie łódzkim , w k ra ­ jo b raz ie „rów ni jed n ak o w y ch i sennych” - ja k opisyw ała M a ria K o n o p n ic k a , znanym rów nież

z dzieł m alarsk ich Józefa C hełm ońskiego i niedzielnych św iętokrzyskich k az ań radiow ych ks. b p a Jó ze fa Z aw itkow skiego, w sercu w ciąż żywej k u ltu ry ludow ej daw nego K sięstw a Łow ickiego.

D o Szkoły Pow szechnej uczęszczał w Z du n ach .

O k res o k u p ac ji spędził w raz z ro dzicam i w Z łak o w ie K o ścieln ym . W tym czasie uczęszczał n a tajn e k om plety n au czan ia, ko ń cząc zakres dw óch klas gim nazjum . P o wyzwoleniu nau k ę k o n ty n u o w ał w G im nazjum i Liceum O gólnokształcącym w Z dunach, gdzie w 1949 r. uzyskał św iadectw o dojrzałości.

(2)

N astęp n ie studiow ał biologię n a W ydziale Biologii i N a u k o Ziem i U niw ersytetu Ł ódzkiego. W ro k u 1952 otrzym ał dyplom u ko ń czen ia studiów wyższych I sto p n ia z zakresu biologii.

O d 15 lipca 1952 r. praco w ał w Instytucie Przem ysłu W łó kien Ł ykow ych w P o zn an iu , w Z akładzie P rzędzalnictw a i T k ac tw a w Ł odzi, n a stan o w isk u a sy ste n ta w p ra co w n i k o to n in y . O p ra co w a ł i o d d a ł d o w y k o rz y sta n ia w p rzem y śle trzy w n io sk i n a u k o w o -te c h n ic z n e , d o ty czę ce b io lo g ic z n o - -chem icznego „u szlach etn ien ia” w łókna lnu i k o no pi.

30 w rześnia 1958 r. z pow o d u reorganizacji zak ład u , p rz estał p racow ać w Instytucie.

Przez pewien okres w ykonyw ał prace zlecone w Z akładzie E nd ok ryn olog ii A kadem ii M edycznej w Ł odzi o ra z od 2 m a ja d o 31 lipca 1959 r. p raco w ał w Z a k ła d z ie Z w alczan ia S zk o d n ik ó w Z b o żo w o -M ącz n y ch , O kręgow ym B iurze n a woj. łódzkie z siedzibą w Ł odzi, ja k o k o n tro le r techniczny, skąd zw olnił się na w łasną pro śb ę z p o w o d u b ra k u zaintereso w an ia tym rodzajem pracy.

P ro f. d r Ja k u b M ow szow icz, kierow nik Z a k ła d u S ystem atyki i G eog rafii Roślin, zatrudnił G o 15 września 1959 r. n a stanow isku asystenta technicznego, n a k tó ry m p o zo stał d o 30 w rześnia 1962 r.

J a k o ek stern ista p o d jął dalsze stu d ia n a kursie m ag istersk im (m ik ro ­ biologia) p o d kierunkiem i opiek ą prof. dr. W acław a M o ch y i d r. F a u sty n a K rasn o d ęb sk ieg o ; 21 czerw ca 1961 r. uzyskuje stopień m a g istra biologii w K a te d rz e M ik robiologii Szczegółowej.

U chw ała R ad y W ydziału Biologii i N a u k o Ziem i U Ł z d n ia 23 m a rc a 1962 r. pozw oliła R ek to ro w i przenieść m gr. J a n a W iśniew skiego od 1 p a ź ­ dziern ik a 1962 r. n a stanow isko starszego asystenta nauko w o -d yd akty czn ego ; zajm ow ał je d o 30 w rześnia 1968 r.

N a w niosek K iero w n ik a K a te d ry S ystem atyki i G eog rafii R oślin i przy p o p arciu R ad y W ydziału aw ansow ał n a stan ow isk o a d iu n k ta d n ia 1 p aź­ dziern ik a 1968 r., p ra cu jąc n a nim d o 30 w rześnia 1981 r.

S topień d o k to ra n a u k przyrodniczych n a d a ła M u R a d a W ydziału B N Z U Ł 21 m aja 1968 r. T em atem pracy doktorskiej były „Z biorow iska chw astów segetalnych p o w iatu łow ickiego (woj. łódzkie)” . P ro m o to rem był prof. d r J a k u b M ow szow icz, a recenzentam i prof. d r W łodzim ierz T ym rakiew icz i prof. d r D o m in ik F ijałkow ski.

D ziałalność naukow o-badaw cza dr. Ja n a W iśniewskiego obejm uje szeroko pojętą geobotanikę, ale dom inującym kierunkiem badaw czym były zagadnienia zw iązane z roślinam i segetalnymi (polnym i) - florystyka, soq'ologia, geografia - o ra z ich przem iany p o d wpływem działalności człow ieka. Tej tem atyce p o zo staw ał w ierny przez cały okres swej p racy n aukow ej, a wiąże się to zapew ne ze znajom ością tej prob lem aty k i od najm łodszych lat, w yniesioną z pracy w gospodarstw ie rolnym rodziców . C hoć sto sun ko w o dług o m ieszkał

(3)

w dużym m ieście, to ciągle p o zostaw ał w em ocjonalnej więzi z łanam i pól, przeniesionym i n a łow icki strój ludow y, a także ch a rak tery sty czn y m ró w n in ­ nym k rajo b razem lat dziecięcych i m łodzieńczych. B liskość p rz y ro d y i jej rozum ienie zdecydow ały p ra w d o p o d o b n ie o w yborze k ie ru n k u stu d ió w oraz tem atyki b a d a ń naukow ych. P raw ie wszystkie publik acje (p a trz spis) d o ty czą o b sz a ru Jeg o M ałej O jczyzny, p rzyczyniając się d o p o z n a n ia jej flo ry i roślinności segetalnej.

O d 1972 r. należał d o grupy b o tan ik ó w (dr A. U . W a rch o liń sk a, doc. R. Sow a, d r Z. W nuk i d r J. T . Siciński) realizującej p ro blem reso rto w y „O p raco w an ie rejonizacji chw astów segetalnych w P olsce” . R ezu ltatem tych b a d a ń tere n o w y ch były liczne arty k u ły zam ieszczone w w ielu p o lsk ich czasopism ach n au k ow ych o ra z referaty w ygłoszone n a zjazd ach , sym pozjach o ra z k o n fe ren c ja ch m ię d z y n a ro d o w y ch , a ta k ż e zesp o ło w a n a g ro d a II sto p n ia p rz y zn an a przez R e k to ra U Ł za osiągnięcia u zyskane w b ad a n ia c h n au k o w y ch w ro k u 1988. P odczas ich o p raco w y w an ia d a ł się p o zn a ć ja k o niezaw odny członek zespołu, pełen inwencji, w y jątk ow o koleżeński, a przy tym pogo d n y , m im o o g ro m u pracy i napiętych term inów .

W późniejszym okresie uczestniczył w b ad a n ia ch um ow ny ch, w p rob lem ie resortow ym (R E ) dotyczącym roślinności p o łudniow ych K u jaw .

P odczas 19. lat pracy w ch arak terze nauczyciela ak ad em ickiego pro w ad ził ró ż n o ro d n e zajęcia d ydaktyczne d la stu d en tó w biologii, n a stu d iach stac­ jo n a rn y c h i zaocznych. Były w śród nich ćw iczenia z sy stem aty ki i ekologii roślin, p raco w n ia b o tan iczn a, praco w n ia specjalizacyjna i m ag istersk a o ra z ćw iczenia terenow e.

O piekow ał się w ielom a pracam i m agisterskim i. In teresu jące rezu ltaty badaw cze jednej z nich, a dotyczącej chw astów w u p ra w a c h szklarn iow ych m . Ł odzi, op u b lik o w ał w 1974 r. w spólnie ze stu d en tem p o ch od zącym z C y p ru - V ladim irosem A sp ro u .

W połow ie lat 60. prow adził n au k o w e obozy stud enck ie w pow iecie bełchatow skim i łow ickim , za co został w yróżniony n ag ro d ą.

K ilk a k ro tn ie uczestniczył w p ra cac h kom isji re k ru tacy jn y ch n a I ro k u studiów biologii, ja k o sekretarz, eg zam in ato r i członek kom isji.

P rof. d r J. M ow szow icz, w ieloletni bezpośredni przeło żon y, w o piniach d o w ładz Uczelni pisał: „N ależy podkreślić osobiste zalety c h a ra k te ru , tj. sk ro m n o ść, w ielką koleżeńskość, obow iązkow ość i b ard zo solidne w yw iązy­ w anie się z pow ierzonej sobie pracy. Z nam G o ja k o człow ieka spok ojneg o, m iłego u sp o so b ien ia i dob reg o w sp ó łp ra co w n ik a” .

Z a c z y n n ą p o staw ę i o siągnięcia w p ra cy n au k o w e j, d y d ak ty cz n ej, organizacyjnej i wychowawczej był w ielokrotnie w yróżniany n a g ro d ą R e k to ra z okazji D n ia N auczyciela. Przez wiele lat otrzym yw ał specjalny „ d o d a te k d la nauczycieli p rzodujących w pracy dydaktycznej i w ychow aw czej” .

(4)

W zw iązku z pogorszeniem się w zroku, nie m ógł dalej ko n ty n u o w ać pracy naukow o-dydaktycznej w Uniwersytecie Łódzkim i poprosił R ek to ra o rozw ią­ zanie sto su n k u pracy z dniem 1 października 1981 r.

O d tej d aty d o 1 p aździernika 1985 r. po zostaw ał w stan ie spoczynku, zakw alifikow any przez K om isję L ek arsk ą Z U S ja k o ren cista III grupy inw alidzkiej.

Ze względu n a p o praw ę stan u zdrow ia i pogorszenie w aru n k ó w m a te ria l­ nych rodziny, ponow nie p o d jął p racę od 18 p aździern ik a 1985 r. n a etacie naukow o-technicznym biologa specjalisty, p racując w różn y ch o k resach w w ym iarze 1/2 lub 1/3 etatu . W tym czasie zajm ow ał się różnym i spraw am i technicznym i i organizacyjnym i w zakładzie o raz kierow ał b u d o w ą i u rz ą ­ dzaniem o g ro d u dośw iadczalnego przy gm achu biologii.

K ierow nik Z a k ła d u G e o b o ta n ik i i O ch ro n y P rzy rod y, p rof, d r hab . R o m u ald O laczek, doceniając wkład p racy i w n io skując o w yróżnienie dr. J. W iśniew skiego n a g ro d ą R e k to ra , pisał: „ D r J. W iśniew ski pełni trudne obowiązki związane z tworzeniem ogrodu dydaktyczno-dośw iadczalnego przy G m ach u Biologii. D zięki Jego pracy zo stało w p ro w ad zo n e ok. 600 g atu n k ó w roślin i ogród m oże ju ż służyć celom d y d ak ty cz n y m ” . Z okazji D n ia E dukacji N arodow ej 14 paźd ziern ik a 1988 r. „ z a w yró żn iające się w ykonan ie obow iązków pracow niczych” R ek to r U Ł przyzn ał M u n ag ro d ę pieniężną. R ozw iązanie um ow y o pracę n astąp iło 31 g ru d n ia 1993 r.

N ależał d o następujących tow arzystw naukow ych: P olskiego T o w arzy stw a B otanicznego, Polskiego T ow arzystw a P rzy ro d n ik ó w im. K o p e rn ik a , Ligi O chrony P rzyrody. Przez dwie kadencje był skarbnikiem Ł ódzkiego O ddziału PTB.

P ow iązan ia z wsią pow odow ały Jego przynależność d o organizacji, jak : Z w iązek M łodzieży W iejskiej „ W ic i” (194 6-1949), Z w iązek M ło dzieży Polskiej (1949-1952) i Z jednoczonego S tro n n ictw a L udow ego (od 1969), a potem Polskiego Stronnictw a Ludowego. W pew nym okresie był sekretarzem W ydziałow ego K o ła A kadem ickiego Z S L przy W ydziale B N Z U Ł o raz członkiem K om isji R olnictw a P rezydium R ad y N a ro d o w ej m . Ł odzi.

W u zn a n iu zasług w wielu dziedzinach p racy zaw odow ej i społecznej o trzy m ał liczne odznaczenia, a w tym K rzy ż K aw alerski O rd e ru O d ro d zen ia P olski (27 czerw ca 1984) o ra z H o n o ro w ą O dzn akę m . Ł o dzi (13 listo p a d a

1971).

P o przejściu na em eryturę nie zerw ał k o n ta k tó w pow stały ch w czasie długich lat pracy. U czestniczył w sp o tk an iach , zebran iach i posiedzeniach naukow ych, odw iedzał kolegów .

Był człowiekiem skrom nym , spokojnym , tak to w n y m i koleżeńskim , m a ją ­ cym bezpośredni stosunek d o ludzi. Cechow ała G o życzliwość w obec m łodzieży akadem ickiej i kolegów w pracy. W rod zo n y optym izm , h u m o r i p o g o d a - pozw alały n a p o konyw an ie k ło p o tó w i trud no ści, k tó re G o nie om ijały.

(5)

O dszedł niespodziew anie, z czym tru d n o się pogodzić, gdyż jeszcze kilkanaście dni wcześniej był w K atedrze, ja k zwykle żartujący oraz pogodny. Z m arł 19 w rześnia 1998 r. Po M szy św. żałobnej po ch o w an y zo stał na cm entarzu parafialnym w łódzkich Ł agiew nikach, żegnany przez najbliższą rodzinę, w ładze Uczelni, g ro n o kolegów z pracy i znajom ych.

Jan T. Siciński

WYKAZ PUBLIKACJI

1. W i ś n i e w s k i J. 1963. Wpływ niektórych grzybów na rozkład włókna Cannabis sativa L. Zesz. Nauk. Uniw. Łódz., ser. II, 15: 33-46.

2. W i ś n i e w s k i J. 1965. Niektóre rzadsze chwasty powiatu łowickiego. Zesz. Nauk. Uniw. Łódz., ser. II, 18: 131-134.

3. W i ś n i e w s k i J. 1966. Materiały do flo ry rowów przydrożnych i śródpolnych powiatu łowickiego. Zesz. Nauk. Uniw. Łódz., ser. II, 22: 155-159.

4. W i ś n i e w s k i J. 1967. Echinochloeto-Setarietum Kruseman et Vlieger (1939) 1940 h> uprawach ziemniaków i buraków w pow. łowickim. Zesz. Nauk. Uniw. Łódz., ser. II, 23: 133-144. 5. W i ś n i e w s k i J. 1968. Występowanie zespołu maku piaskowego - Papaveretum argemonis

w powiecie łowickim. Zesz. Nauk. Uniw. Łódz., ser. II, 28: 119-123.

6. W i ś n i e w s k i J. 1969. O występowaniu zespołu Digitarietum ischaemi R. Tx.et. Prsg. (1942) 1950 w powiecie łowickim. Zesz. Nauk. Uniw. Łódz., ser. II, 31: 111-115. 7. W i ś n i e w s k i J. 1970. Zespół Vicietum tetraspermae Kruseman et Vlieger 1939

w pow. łowickim (woj. łódzkie). Zesz. Nauk. Uniw. Łódz., ser. II, 36: 53-61.

8. W i ś n i e w s k i J. 1971. O zespole Lamio-Veronicetum politae Kornaś 1950. Zesz. Nauk. Uniw. Łódz., ser. II, 41: 141-144.

9. W i ś n i e w s k i J. 1971. Zespól Arnosero-Scleranthetum (Chouard 1925) Tx. 1937 w pow. łowickim (woj. łódzkie). Zesz. Nauk. Uniw. Łódz., ser. II, 41: 135-139.

10. W i ś n i e w s k i J. 1971. Zespół Centunculo-Anthoceretum (W . Koch 1926) Moor 1937. Zjesz. Nauk. Uniw. Łódz., ser. II, 41: 131-134.

11. W i ś n i e w s k i J. 1972. Chwasty polne woj. łódzkiego, cz. I. Zesz. Nauk. Uniw. Łódz., ser. II, 51: 93-103.

12. W i ś n i e w s k i J. 1974. Chwasty polne woj. łódzkiego, cz. II. Tjesz. Nauk. Uniw. Łódz., ser. II, 54: 41-45.

13. W i ś n i e w s k i J. 1974. Zmiany w składzie zbiorowisk segetalnych w PGR Różany ( woj. łódzkie) w latach 1964-1973. „Phytocenosis. Biuletyn Fitosocjologiczny”, 3. 3/4: 251-258.

14. W i ś n i e w s k i J. 1976. Chwasty polne północnych obszarów woj. łódzkiego, cz. III. Zesz. Nauk. Uniw. Łódz., ser. II, 2: 49-58.

15. W i ś n i e w s k i J. 1976. Chwasty polne północnych obszarów woj. łódzkiego, cz. IV. Zjesz. Nauk. Uniw. Łódz., ser. II, 8: 17-29.

16. W i ś n i e w s k i J. 1978. O zmianach zachwaszczenia upraw roślin okopowych i warzywnych w wybranych stanowiskach na obszarze Polski Środkowej. Acta Uniw. Lodz., Zesz. Nauk. Uniw. Łódz., ser. II, 20: 171-182.

17. W i ś n i e w s k i J., A s p r o u V. 1974. Chwasty w uprawach szklarniowych m. Łodzi. Zesz. Nauk. Uniw. Łódz., ser. II, 54: 47-57.

(6)

18. S i c i ń s k i J. T., S o w a R., W a r c h o l i ń s k a A. U., W i ś n i e w s k i J., W n u k Z. 1974. Kalcyfilne chwasty woj. łódzkiego i póln.-zach. części woj. kieleckiego. [W:] Kuźniewski E. (red.). Rejonizacja chwastów segetalnych dla potrzeb rolnictwa. M ateriały Sympozjum zorganizowanego tv ramach realizacji problemu 104. IU N O , Puławy: 223-244.

19. S i c i ń s k i J. T., S o w a R., W a r c h o l i ń s k a A. U., W i ś n i e w s k i JL, W n u k Z. 1976. Wpływ stosowania herbicydów na zmiany stanu i stopnia zachwaszczenia upraw zbóż iv środkowej Polsce. [W:] Sbornik dokładov VIII-go naućnogo simpoziuma po ternie „Ekologiles- kie aspekty mnogoletnego primenenija gerbicydov w seiskom chozajistve". 1UNG, Wrocław: 269-284.

20. S i c i ń s k i J. T., S o w a R., W a r c h o l i ń s k a A. U. , W i ś n i e w s k i J., W n u k Z. 1977. Wyniki badań nad rejonizacją chwastów segetalnych w różnych kompleksach rołniczo- produkcyjnych tv woj. łódzkim i północno-zachodniej części woj. kieleckiego. [W:] Kuźniewski (red.). W yniki badań nad rozmieszczeniem niektórych gatunków chwastów segetalnych iv różnych regionach kraju. Sprawozdanie z tematu resortowego 104. 02 za lata 1971-1975. Puławy-Opole: 137-167.

21. S i c i ń s k i J. T., S o w a R., W a r c h o l i ń s k a A. U., W i ś n i e w s k i J., W n u k Z. 1978. Zróżnicowanie florystyczno-ekologiczne zbiorowisk segetalnych w środkowej Polsce. [W:] R. Sowa, A. U. Warcholińska (red.). Niektóre aspekty ekologii chwastów segetalnych. M ateriały II Krajowej Konferencji zorganizowanej h> ramach realizacji problemu 104. IU NG , Puławy-Wrocław, Inst. Biol. Środowiskowej UŁ, Łódź: 27-40.

22. S i c i ń s k i J. T., S o w a R., W a r c h o l i ń s k a A. U., W i ś n i e w s k i J., W n u k Z. 1978. Przegląd flory segetalnej środkowej Polski. [W:] Niektóre aspekty ekologii chwastów segetalnych. Materiały II Krajowej Konferencji zorganizowanej w> ramach realizacji problemu 104. IU N G , Puławy-Wrocław, Instytut Biol. Środowiskowej UŁ, Łódź: 41-57.

23. S i c i ń s k i J. T., S o w a R., W a r c h o l i ń s k a A. U., W i ś n i e w s k i J., W n u k Z. 1979. Wyniki badań nad chwastami w punktach stałych na wybranych kompleksach glebowo- rolniczych środkowej Polski. [W;] Niektóre aspekty ekologii chwastów segetalnych. M ateriały II Konferencji zorganizowanej w ramach realizacji problemu 104. Inst. Ekologii i Ochrony Środowiska AR w Szczecinie. IU N G , Puławy-Wrocław, Szczecin: 41-44.

24. S o w a R., W a r c h o l i ń s k a A. U., W i ś n i e w s k i J. 1994. Występowanie wybranych gatunków chwastów >v uprawach rolniczych. Makroregion Środkowy. Suplement 1. Woj. łódzkie. Red. H. Rola, IU N G , R. 292/5: 21-32 + rys. 30-36.

25. W a r c h o l i ń s k a A. U., S o w a R., W i ś n i e w s k i J. 1988. Występowanie wybranych gatunków chwastów w uprawach rolniczych. Makroregion Środkowy. Suplement 1. Woj. łódzkie. Red. J. T. Siciński, H. Rola, IU NG , R. 220/5: 21-30 + rys. 38-46.

Cytaty

Powiązane dokumenty

3 przedstawiono odpowiednio wartości cyklu wchodzenia oraz procentowy udział fazy podporowej w cyklu wchodzenia wyznaczone dla badanych pacjentów, przed rozpoczęciem i po

Znaczenie tego projektu stanie się jasne gdy spojrzymy na następujące cyfry: tylko w ZSRR jest ponad 300 muzeów tego typu, we Francji około 50, a w NRD 60 muzeów zosta-

Gorzów rozrósł się, potroił liczbę mieszkańców, stał się os'rodkiem o regionalnym znaczeniu.. Jest dziś' nowoczesnym 130-tysięcznym miastem ludzi młodych, dynamicznych,

Za początek badań w zakresie tw orzenia system ów w ychow aw czych uznaje się w rezultacie reinterpretacji historii w ychow ania idee kom pleksow ości (Decroly, Freinet,

Podczas pierwszej w ojny świa­ towej zgłosił się jako ochotnik do szeregów armii francuskiej, a jego zain­ teresowania zwróciły się ku studiom nad dziejami myśli

Problem dostrzeżono też na szczeblu centralnym: „Do powstania sytuacji rodzących konflikty przyczynia się często bezpodstawne poczucie bezkarności, nadmierna

In the article the author analyses the legal character of permission for dissemination of images of minors with limited legal capacity and those that are characterized by

Pozostałe dwa przedstawiają powierzchnie atomowe dla uogólnionego zbioru Penrose’a, środkowy