• Nie Znaleziono Wyników

wyznaczanie równoważnika elektrochemicznego miedzi i stałej Faraday'a.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "wyznaczanie równoważnika elektrochemicznego miedzi i stałej Faraday'a."

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Wyznaczanie równoważnika

elektrochemicznego miedzi i stałej Faradaya

34b

CEL ĆWICZENIA

 Praktyczne zapoznanie się ze zjawiskiem elektrolizy.  Wyznaczenie równoważnika elektrochemicznego miedzi.

ZAGADNIENIA TEORETYCZNE

1. Dysocjacja i rekombinacja jonów w elektrolicie. Stopień dysocjacji. 2. Zjawisko elektrolizy, prawa Faradaya.

3. Mechanizm przewodnictwa elektrycznego elektrolitów, prawo Ohma dla elektrolitów.

4. Równoważnik chemiczny i elektrochemiczny pierwiastka, stała Faradaya, definicje, jednostki w układzie SI.

5. Wyznaczenie równoważnika elektrochemicznego miedzi.

PRZEBIEG ĆWICZENIA

1. Ważymy katodę przeczyściwszy ją uprzednio papierem ściernym.

2. Łączymy układ według poniższego schematu, zwracając uwagę by katoda i anoda były odpowiednio połączone z biegunami źródła prądu stałego (spolaryzowane). Wlewamy elektrolit do naczynia.

Zamykając wyłącznik regulujemy opornicą suwakową w ten sposób, aby wartość natężenia prądu mieściła się w zakresie 0.4-0.6 A. Włączamy stoper.

(2)

3. Podczas elektrolizy powinniśmy zadbać o utrzymanie stałego natężenia prądu. W przypadku zaobserwowania jego zmiany, doprowadzamy je przy pomocy opornicy suwakowej do wartości początkowej.

4. Po ok. 40 minutach wyłączamy prąd i zatrzymujemy stoper. Katodę spłukujemy delikatnie wodą destylowaną i suszymy suszarką (nie należy niczym dotykać wydzielonego metalu). Następnie, po osuszeniu, ważymy ją powtórnie i wyznaczamy masę wydzielonej miedzi (m) oraz notujemy czas elektrolizy t. 5. Na podstawie uzyskanych danych wyznaczamy równoważnik elektrochemiczny:

t I m k  

oraz stałą Faradaya:

k R F

(potrzebny do obliczeń równoważnik dla miedzi (R) znajdujemy z tablic). 6. Błąd maksymalny wyznaczamy metodą pochodnej logarytmicznej.

LITERATURA

1. H. Szydłowski, Pracownia fizyczna, PWN, Warszawa 1997.

2. J. Smela, T. Zamorski, A. Puch, Pierwsza pracownia fizyczna – przewodnik, Wydawnictwo Oświatowe FOSZE, Rzeszów 1995.

3. T. Dryński, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, PWN, Warszawa 1980.

PRZYRZĄDY POMIAROWE I MATERIAŁY

waga, amperomierz 0,75-1,5-3 A, opornica 50Ω, naczynie, elektrody miedziane, stoper, uchwyt na elektrody, roztwór CuSO4.

Cytaty

Powiązane dokumenty

W pliku ”opor.dat” podane są dane eksperymentalne uzyskane podczas wyznaczania współ- czynnika oporu cieplnego miedzi4. Wykonać wykresy: danych ekperymentalnych z

W przypadku takich związków jak NaCl, których struktura jest juŜ jonowa w stanie bezwodnym, woda nie powododuje rozpadu na jony, jej wpływ ogranicza się jedynie do oddalenia jonów

Błona komórkowa staje się przepuszczalna dla jonów sodowych (otwierają się w niej tzw. kanały sodowe).. Silny strumień kationów Na+ wnika do wnętrza komórki,

Elektromagnes staje się silniejszy wtedy gdy jest więcej zwojów oraz większe natężenie prądu, który płynie

Pręd- kość tego wypływu jest stała tak długo, aż poziom wody w butelce opadnie poniżej dolnego końca pionowej słomki przechodzącej przez zakrętkę.. Prędkość

Kryterium wejścia do bazy. Kryterium wyjścia

[r]

Zakłada się, że ładunki elektryczne wszystkich kationów są równe, wobec tego masa miedzi wydzielonej na katodzie jest proporcjonalna do ładunku elektrycznego, płynącego