K SZTAŁCENIE PRZYSZŁYCH K A PŁ ANÓ W
DO PRACY ZE ŚRODKAMI
SPO ŁE C Z N E G O KO M UNIKOW ANIA
Instrukcja Kongregacji cis. Wychowania Katolickiego
T
e o rety czn e rozw inięcie nauki K ościoła o kom u n ik acji społecznej znalazło także sw oje o d zw iercied len ie praktyczne. Z a lecen ia dla c ałeg o stanu du c h o w n e g o w y ra ż o n e w d ekrecie “ Inter m irifica” (nr 16) i ro zw in ięte w instru kcji d u szp astersk iej “ C o m m u n io et p ro g ressio ” (nr 111) z a in s p iro w a ły K o n g re gację ds. W y c h o w a n ia K atolickiego do o p ra c o w a n ia k o n k re tn y c h w s k a z ó w e k i n o rm , które p o w in n y znaleźć się w p ro g ram ach placó w ek p rz y g o to w u ją c y c h do k ap łań stw a.W 1970 roku K o n g re g a c ja ta o p raco w ała d o k u m e n t “ R atio fundam entalis institutionis s a c e rd o ta tis”, na m o c y którego te m a ty k a społecznej k o m u n ik a c ji i ś ro d k ó w sp o łe c z n e g o k o m u n ik o w a n ia m a w ejść na stałe do p ro g ra m ó w kształ c e n ia tak, aby adepci tych p lacó w ek posiadali o d p o w ie d n ie w y k sz ta łc e n ie teo retyczne i prak ty czn e, p o zw alające im św iad o m ie o d n aleźć się w tych z a g a d n ie n iach i w przyszłości p o m a g a ć w tym w iernym . A utorzy, w y szczeg ó ln iając z ag ad n ie n ia , k tó ry ch p o z n a n ie je s t niezb ęd n e dla alu m n a, stw ie rd z a ją również:
K a p ł a ń s t w o s ł u ż e b n e p e ł n i o n e j e s t d z iś w z u p e ł n i e i n n y c h w a r u n k a c h . C h a r a k te r y z u j ą się o n e n o w y m i p o t r z e b a m i ludzi i s p e c y f i k ą w s p ó ł c z e s n e j k u l t u r y [..•] A s p e k t y tej k u l t u r y m u s i o n m i e ć sta le p r z e d o c z y m a , p o n i e w a ż ż y c i e i d z ia ła n ie k a p ł a n a , j a k i p r z y g o t o w a n i e d o k a p ł a ń s t w a , m u s z ą j e u w z g l ę d n i a ć . M ło d z ie ń c y , k t ó r z y d z i ś w s tę p u j ą do S e m i n a r i u m , z w i ą z a n i są z e s p o ł e c z e ń s t w e m , w k tó ry m istn ie ją p r z e r ó ż n e f o r m y s p o ł e c z n e g o k o m u n i k o w a n i a , k t ó r e z k o l e i m a j ą w p ł y w na r e lig ię i k s z t a ł t u ją ż y c i e a s z c z e g ó l n i e d z ia ł a n i e k a p ła n a .
N a l e ż y n a u c z y ć ich ta k ie g o ro d z a j u w y p o w i a d a n i a się, k t ó r e o d p o w i a d a lU" d z i o m d z i s ie j s z y c h c z a s ó w , n a u c z y ć sz tu k i m ó w i e n i a i p is a n ia , k t ó r e k a p ł a n o w i s4 r z e c z y w i ś c i e n ie z b ę d n e .
P o n i e w a ż w d z is ie js z e j k u ltu rz e lu d z i k sz t a ł t u ją n ie t y l k o k s i ą ż k i i n a u c z y c i e l e ,
M A T E R I A Ł Y 115 b a r d z o c e l o w e , b y i o n i u m ie li j e w y k o r z y s t a ć , a w i ę c n ie t y l k o u m i e l i j e p a s y w n i e o d b i e r a ć , le c z b y byli z d o l n i w y d a ć o n ic h sąd k r y t y c z n y 1.
W p ro w a d z e n ie w życie w sk azó w ek zaw arły cli w “ R alio lu n d a m e n ta lis ” p o w ierzo n e zostało K o n feren cjo m E p isk o p a tó w w p o s z c z e g ó ln y c h krajach. W 1977 roku K o n g re g a c ja N au czan ia K atolickiego p rz y g o to w a ła an k ietę o b e jm u jąca w szy stk ie se m in aria, której celem było sp raw d zen ie, j a k w p ra k ty c e re a li z ow ane są je j p o stu laty o rozszerzeniu p rogram u k ształcen ia o z a g a d n ie n ia z d ziedziny przek azu społecznego. A naliza w y n ik ó w ankiety p o z w o liła w y c ią g nąć w n io sek , że p rzed sięw zięcie to, choć n a ogół z ro z u m ia n e i z a a k c e p to w a n e, w prak ty ce nie j e s t realizo w an e w zad o w alający m stopniu. P o w o d e m o k a z a ł się brak o d p o w ie d n ie g o , c a ło ścio w eg o program u, który by p re c y z o w a ł zakres i m etody kształcenia. W tym stanic rzeczy K o n g reg acja zajęła się p r z y g o to w a niem n o w ej instrukcji, która uzupełniłaby te braki i stan o w iła p o d sta w ę do p o p raw y sytuacji.
Po w ielu p rz y g o to w a n ia c h i z m ian ach 19 III 1986 roku K o n g re g a c ja W y c h o w an ia K ato lick ieg o o p u b lik o w a ła instrukcję zaty tu ło w an ą: “ W s k a z ó w k i o d nośnie do form acji p rz y szły ch k apłanów w zakresie śro d k ó w sp o łe c z n e g o k o m u n ik o w a n ia ” . O tw ie ra je stw ierdzenie, że w w ielu k o śc ie ln y c h p la c ó w k a c h n a u k o w y c h i sem inariach d u c h o w n y c h p ro b le m a ty k a ta j e s t z a n ie d b y w a n a , a poziom je j n a u c z a n ia p o z o sta w ia wiele do życzenia. N astęp n ie o m ó w io n o p o krótce p o d s ta w o w e p o jęcia z dzied zin y k o m u n ik o w a n ia s p o łe c z n e g o o ra z w pływ d y n a m ic z n e g o rozw oju m ed ió w na w sp ó łc z e sn e g o c z ło w ie k a i całe społeczeństw o. N o w o c z e s n e m ed ia kształtują n o w ą w iżliwość, ich w szcch - o b e c n o ść w życiu p o w o d u je , że zm ien ia się c h arak ter p o strz e g a n ia rz e c z y w is to ści, z lin earn eg o — charakterystycznego w epoce dni ku, na m o z a ik o w y — oparty na obrazie. N ak ła d a to rów nież na K ościół k o n ie c z n o ść d o s to s o w a n ia narzędzi i m e to d p rzekazu do w y m o g ó w w sp ółczesności i w łą c z e n ia śro d k ó w k o m u n ik o w a n ia sp o łeczn eg o do codziennej pracy d u szpasterskiej. W sz y stk o to po w o d u je n iez b ę d n o ść rozszerzenia p ro g ram ó w n au czan ia i form acji in telek tu alnej i d u c h o w e j p rz y sz ły c h księży o te zagadnienia.
C hodzi tu nie tylko o w y kształcenie g rona p ro fesjo n alistó w — d u ch o w n y c h , którzy z a jm ą się w przyszłości d zien n ik arstw em i p racą n a u k o w ą w dzied zin ie k o m u n ik o w a n ia . Jeszcze istotniejsze w ydaje się p rzy g o to w a n ie p rz y sz ły c h k ad r do pracy w n o w y m zm ie n io n y m świecie, a do tego n ie zb ęd n e j e s t p o zn an ie natury m e d ió w , ich w p ły w u na ludzi i p rzy g o to w an ie do św ia d o m e g o odbioru. Innym i sło w y , chodzi o to, aby przyszli d uchow ni lepiej rozum ieli czasy, w których przyjdzie im żyć i p racow ać, oraz aby w pracy duszpasterskiej lepiej w y k o rzy sty w ali w ielkie m ożliw ości, jak ie przed nimi o tw ie ra ją m e d ia m aso w e.
A u to rzy p o d k reślają, że now e kształcenie k a p ła n ó w p rz y g o to w u ją c e do ż y cia i pracy w sy m b io zie ze środkam i przekazu p o w in n o c e c h o w a ć się in te g ra l nością, p rzez co n ależy rozum ieć nie tylko w p ro w a d z e n ie o d p o w ie d n ic h p r z e d 1 K o n g re g a c ja W y c h o w a n ia K ato lickie go: "R alio fu n d am en talis institu tionis s ac e rd o ta lis ” . [W :] K o śc ió ł a środki sp o łe c z n e g o p rzekazu. Praca zb io ro w a pod red. Jana C h ra p k a, C S M A . P a llo ttin u m , W a r s z a w a 1990. s. 255 -2 5 6 .
MATERIAŁY
m io tó w do loku kształcenia, ale rów nież p o k a z y w a ć w z a je m n e relacje i p o w ią zania p rzy okazji n au czan ia innych p rz e d m io tó w . Instrukcja p ro p o n u je w p ro w a d z e n ie do p ro g ra m ó w trzech stopni — p o z io m ó w kształcenia.
Pierw szy, p o d s ta w o w y poziom , którym pow inni b yć objęci w sz y sc y adepci sem in a rió w w y ż sz y c h i niższych, to w yrabianie w nich “ form acji o d b io rc ó w ”. P o n ie w a ż w szy scy oni su o dbiorcam i m ed ió w , dlatego p o w in n i p o z n a ć naturę i ję z y k tych śro d k ó w i p rzy g o to w a ć się do św iad o m eg o , k ry ty c z n e g o o dbioru.
P o z io m drugi, ró w n ież o b ejm u jący w szystkich klery k ó w , p o w in ie n p rz y g o to w ać ich do w y k o rz y sta n ia m ed ió w m a s o w y c h w przyszłej p racy d u sz p a ste r skiej. A b y było to skuteczne, m u sza oni re sp ek to w ać naturę tych śro d k ó w i znać p ra w a rządzące pro cesem przekazu społecznego. T e n poziom kszta łc e n ia p o w i nien ich ró w n ież p rzy g o to w a ć do podjęcia w przyszłości pracy nad o d p o w ie d nim k sz tałcen iem sw oich w iernych w lej dziedzinie.
N a trzecim p o z io m ie p rzy g o to w y w a ć się b ędzie specjalistów , a w sz c z e g ó l ności p rzy sz ły c h p ra c o w n ik ó w śro d k ó w k o m u n ik o w a n ia oraz, a n a w e t przede w sz y stk im , p rzy szłe kad ry do pracy naukow ej i n a u c z a n ia na d w ó c h p ie rw sz y c h p o zio m ach .
P recy z u ją c z a p ro p o n o w a n y m o d el kształcenia, instru k cja zaleca, aby z w r ó cić u w a g ę na term in o lo g ię przedm iotu oraz uściślić zakres n a u c z a n ia tem ató w na p o s z c z e g ó ln y c h p o zio m ach . W trakcie n au cz a n ia n ależy zw ra c a ć u w a g ę na ksz ta łto w a n ie pełni o so b o w o śc i o dbiorców — k leryków , d bać o ich p o staw ę religijną oraz u k a z y w a ć psycho-socjologiczne, ku ltu ro w e i etyczne im plikacje działalności m ediów . N a l e ż y z a p e w n i ć r ó w n o l e g l e z n a u c z a n i e m t e o r e t y c z n y m p r a k t y c z n ą u m i e j ę t n o ś ć w k o r z y s t a n i u z ty c h ś r o d k ó w z a r ó w n o p o to, a b y u ś w i a d o m i ć a l u m n o m w m i a r ę d o j r z e w a n i a e l e m e n t y k u l t u r a l n e i p o lity c z n e , re l i g i jn e i m o r a l n e , p r o d u k c y j ne i t e n d e n c y j n e w y s t ę p u j ą c e w b ie ż ą c y c h p r o g r a m a c h , j a k i po to, a b y u m ie li o c e n i a ć w s p ó ł c z e s n e t e c h n ik i z p o z y c j i r e a l i z m u i k r y t y c y z m u ; w y n i k a s t ą d p o t r z e b a, a b y s e m in a r i a i i n s ty tu ty f o rm a c ji b y ły w y p o s a ż o n e w o d p o w i e d n i s p r z ę t . W y k ła d o w c a m i tego przed m io tu m u sz ą być o so b y o sz e rszy ch h o ry z o n ta c h in telek tu aln y ch oraz spraw d zo n ej w iedzy obejm ującej ro z ezn an ie w n a jn o w sz y c h o siąg n ię c ia c h nauki św ieckiej ja k i d o g łęb n ą z n a jo m o ś ć nauki K o ścio ła w d zied zin ie śro d k ó w sp o łeczn eg o przekazu.
W drugiej części Instrukcji zebrano szczeg ó ło w e n o rm y , z a ło ż e n ia te m a ty czne i w sk a z ó w k i praktyczne, które p o w in n y być u w z g lę d n io n e w n o w y m m o d elu kształcenia. Z alecono w niej, aby przyszli adepci p o z io m u p o d s ta w o w ego d o b rz e znali “ję z y k ” poszczeg ó ln y ch m ediów . P ow inni także b yć w p r o w adzani w arkana fin an so w e m ed ió w m aso w y c h , zależności e k o n o m ic z n e , p o lity czn e i id eo lo g iczn e, szczególnie we w łasnym kraju. S tw ie rd z o n o tu, że o b e c n o ść i zn a jo m o ść tych śro d k ó w j e s t niezb ęd n y m ele m e n te m h a rm o n ijn e g o ro zw o ju intelektualnego, sp o łeczn eg o i kulturalnego k ażdego m ło d e g o c z ło w ie ka, a w p rz y p a d k u ad epta stanu duch o w n eg o , w y k ształcen ie to n ależy
rozsze-2 K o n g r e g a c ja W y c h o w a n ia K ato lick ieg o : “ W sk a z ó w k i o dnośnie do form acji p rzy szły ch k a p ł a n ó w w z a k r e sie ś ro d k ó w sp o łe c z n e g o k o m u n i k o w a n i a ” . [W:] Kośció ł a środki s p o łec z n e g o prz e k az u , j w . , s. 236.
M A T E R I A Ł Y 117 r z y ć o e le m e n ty religijne, uw zględ n iające j e g o p rzy szły m odel ż y c ia i p racy (zasady ro z tro p n o ści i ascezy). A utorzy, zw racając się do n auczycieli tego p r z e dmiotu, zalecają: ... a / n a l e ż y u n i k a ć s p r o w a d z a n i a m o r a l n o ś c i m a s s m e d i ó w d o m o r a ł i z o w a n i a , c z y te ż o g r a n i c z a ć j ą w c a ło ś c i lu b n i e o m a l w c a ło ś c i d o s fe ry e r o t y c z n o - s e k s u a l n e j , c h o ć z a w s z e s z c z e g ó l n ą u w a g ę n a l e ż y p o ś w ię c i ć te m u a s p e k t o w i , s k o r o c h o d z i o o s o b y p r z y g o t o w u j ą c e się d o ż y c i a w c e lib a c ie , b / n a l e ż y ra c z e j p r z e d k ł a d a ć p o z y t y w n e w y k o r z y s t a n i e i u ż y c ie , p r e f e r u j ą c to, c o w a r t o ś c i o w e i b u d u j ą c e p r z e d t y m , c o n e g a t y w n e , a r e z y g n o w a ć w c h w ili z o r i e n t o w a n i a się o s z k o d l iw o ś c i o d d z i a ł y w a n i a i z a g r o ż e n i a c h . ^
P odając szc z e g ó ło w e w sk azan ia dla d rugiego p o zio m u k sz ta łc e n ia czyli formacji du szp astersk iej, o b o w ią z k o w e j dla w szy stk ich a lu m n ó w , auto rzy p r a gną zrealiz o w a ć trzy cele.
Po p ierw sze, p rzy g o to w a ć a lu m n ó w do ja k n a jp ełn iejszeg o w y k o rz y s ta n ia środków społecznej kom u n ik acji w przyszłej pracy, co b ędzie m o ż liw e , g d y będą się oni czuli p ew n ie w tej d ziedzinie i gdy b ędą um ieli sw ą w ie d z ę i um iejętności d o s to so w a ć do lo k aln y ch w a ru n k ó w , m o ż liw o śc i i o cz e k iw a ń .
Po dru g ie, p rz y g o to w a ć ich do roli p rz y szły ch nauczycieli i w y c h o w a w c ó w w tej d zie d z in ie d la sw oich w iernych. P ow inni oni um ieć n a w ią z a ć “ p ro fe s jo n aln y ” kontakt z p raco w n ik am i m ed ió w na ich terenie, starając się zo sta ć w przyszłości ich d o rad cam i, sp o w ied n ik am i, k iero w n ik am i d u ch o w y m i.
Po trzecie w reszcie, dzięki takiem u p rzygotow aniu przyszli k się ż a p o w in n i mieć w y ro b io n ą potrzeb ę stałego śledzenia rozw oju sytuacji w tej d zie d z in ie i n ad ążan ia za ty m ro zw o jem , pop rzez w łączan ie do swej pracy c o ra z n o w y c h technik w c h o d z ą c y c h w p o w sz e c h n e życie. Pow inni stać się księżm i “ in fo r m a ty c z n y m i” w “ globalnej w io sc e ” , dla których m ik ro fo n je st n atu ra ln y m i n ie o d z o w n y m n arzęd ziem pracy. A by o siągnięcie tych c eló w było m o ż liw e , nauczanie m usi zaw ierać liczne zajęcia praktyczne, zap o z n a ją c e z n o w o c z e s nym sp rzętem i tajnikam i je g o fu nkcjonow ania. N ależy także uczyć a lu m n ó w sztuki p rz e m a w ia n ia z w y k o rzy stan iem m ed ió w , zap o z n a w a ć z ich “j ę z y k i e m ” i w łaściw o ściam i — ek sp resy jn o -k o m u n ik a ty w n y m i p o szc z e g ó ln y c h śro d k ó w oraz n a u c z y ć ich p o d staw psychologii odbioru. Pod okiem fa c h o w c ó w z z e w nątrz p ow inni uczyć się z a ch o w an ia przed m ik ro fo n e m i kam erą, dy k cji, ta jn i ków “ o so b o w o śc i telew izy jn ej” . N ależy ich także przy lej okazji z a p o z n a ć z innymi technikam i przekazu, a zw łaszcza z gru p ą śro d k ó w a u d io w iz u a ln y c h , które p o w in n y być stale u żyw ane, aby ich o b ecn o ść i w y k o rz y sta n ie stały się c zym ś n o rm a ln y m , natu raln y m i n iezbędnym .
N a tym etapie kształcenia p o w in n o się popierać rozw ijanie w s e m in a ria c h w łasnej działalności i tw órczości w tej dziedzinie, np. stałe w y d a w n ic tw a , d yskusje, pisanie scen ariu szy audycji radiow ych i telew izyjnych. N ależy także z a c h ęcać k le ry k ó w do u dzielania się na zew n ątrz po p rzez w sp ó łp ra c ę z prasą, udzielan ie i p ro w a d z e n ie w y w iad ó w , w łączanie się w p racę p ro le s jo n a ln y c h m e d ió w św ieckich. O dpow iedzialni za kształcenie pow inni z a p raszać d o sem i-ł K o n g re g a c ja W y c h o w a n i a K a to lickie go: “ W sk a z ó w k i...” , jw ., s. 23 8 -2 3 9 .
M A T E R I A Ł Y n a rió w s ła w y nauki I praktyki w lej dziedzinie, ab y alum ni n a u czy li się z nim i ro z m a w ia ć , n a w ią z a ć kontakt, d y skutow ać.
D o tego etapu k ształcen ia n ależy p rz y w ią z y w a ć d uże znaczen ie, p o w in ie n on b yć o b o w ią z k o w y , p ro w a d z o n y w pełn y m w y m ia rz e i k o ń c z y ć się e g z a m i nem . O p ró c z tego p o szczeg ó ln e zag ad n ien ia p o w in n y b y ć w łą c z o n e w p ro g ra m y in n y ch p rz e d m io tó w h u m a n isty czn y ch , so c jo lo g iczn y ch i teologicznych.
Po u kończeniu d w ó c h p ierw sz y c h stopni kształcenia, ci “ którzy j u ż pracują w m a s s m e d ia c h oraz ci, którzy m ają do tego zdolności i p re d y s p o z y c je ” p o w in n i przejść trzeci etap — specjalizację. A depci tego etapu p o w in n i stać się w p rzy szło ści d z ien n ik arzam i w prasie, radiu, filmie i telew izji, a tak ż e s tw o rzyć kadrę n a u c z y c ie lsk ą dla szk o ln ictw a k atolickiego oraz w szelk ieg o rodzaju instytucji z w ią z a n y c h ze środkam i k o m u n ik o w a n ia spo łeczn eg o . N a tym etapie w ła d z e d u c h o w n e p o w in n y p o m ó c k a n d y d ato m w n a w iązan iu w s p ó łp ra c y z instytucjam i św ieck im i, które m o g ą za p e w n ić o d p o w ie d n ie p rz e sz k o le n ie te o retyczne i praktyczne.
Instrukcję u z u p e łn ia ją d w a dodatki: aneks z a w ierający n a jw a ż n ie js z e teksty z n a u c z a n ia K o śc io ła w dzied zin ie śro d k ó w sp o łeczn eg o przek azu o raz w y k az pra w ic 4 0 te m a tó w czek a ją c y ch na szybkie n a u k o w e o p raco w an ie.
In stru k c ja K o ngregacji W y c h o w a n ia K atolickiego je s t istotnym d o k u m e n tem S to licy A p ostolskiej, o k reślający m jej sto su n ek do ś ro d k ó w k o m u n ik o w a n ia sp o łe c z n e g o . O tw iera o n a n o w y rozdział w jej nauce o k o m u n ik o w a n iu , g d y ż w p ro w a d z a ją trw ałe i p o w szech n ie do sy ste m u kształcenia. Z alecen ia zaw a rte w tym d o k u m e n c ie stają się o b o w ią z u ją c e d ła całego św iata k ato lic k ie go, a n a u k a o k o m u n ik acji społecznej i m ed iach staje się trw ałym i istotnym e le m e n te m w y k ształcen ia w sem in ariach d u ch o w n y ch . W sk u te k tego d o ty c h c z a s o w e d o k u m e n ty i en u n cjacje U rzędu N a u c zy cielsk ieg o p rz e sta ją być tylko p o stu latam i i o cz e k iw a n ia m i, lecz w c h o d z ą w p raktykę fu n k c jo n o w a n ia K o ścioła.
Z zaleceń Instrukcji w idać, w ja k im k ierunku p o w in n y pójść zm ian y . N a tym e tap ie ro zw o ju ś w ia ta nie w y starczy ju ż tylko zaak c e p to w a n ie m e d ió w o raz ich z n a c z e n ia w życiu cz ło w ie k a i sp o łeczeń stw czy też ich u ży teczn ej roli dla m isji K ościoła. T eraz, aby n ad ąży ć za d y n a m iz m e m zm ian, trzeba w y jść do przodu, stać sic ró w n o rz ę d n y m p artn erem , ek sp ertem w tej d ziedzinie, a nic o b s e rw a to rem , który n ie śm iało p róbuje n a u c z y ć się fu nkcjonow ania w n o w y c h w a r u n kach. N o w y d u ch o w n y , u fo rm o w a n y i w y k ształco n y w e d łu g w s k a z ó w e k In si n ik eji, p o w in ie n stać się “ księdzem n o w e g o ty p u ” . Dzięki d o b re m u p rz y g o to w a n iu te o rety czn em u i prak ty czn y m ćw iczen io m j e s t on n o w o c z e s n y m te le in fo rm a c y jn y m czło w ie k ie m , dla którego p ro ces p rzekazu i służące temu techniki nie s ta n o w ią w yłącznie św ieckiej działalności.
Jest o n św ia d o m y m , kryty czn y m odbiorcą, który na p o d sta w ie w ie d z y i praktyki m o ż e być nauczy cielem i d o ra d c ą w iern y ch w tym w z g lę d z ie , a także p artn erem w ro z m o w a c h z profesjonalistam i. Z n a on p rz e sy c o n y m ed ia m i św iat i sp ra w n ie w nim funkcjonuje. W szelkie now ości w te j dzied zin ie je s t w stanie przy ją ć i w łą c z y ć do swej pracy, dzięki czem u staną się d la niego n a tu raln e i b ę d ą k o jarzo n e z K ościo łem tak ja k d o ty ch czaso w e trad y cy jn e m e to d y k a te c h e
M A T E R I A Ł Y 119 tyczne. T aki ksiądz nic pozw oli się zep ch n ąć na teren parafii, p o zostałe sp ra w y [ » z o s ta w ia ją c św ieck im fachow com . T e ra z sam p ow inien być f a c h o w c e m , nie tylko biegłe p o słu g u jący m się tymi środkam i w e w łasnej pracy, ale w c h o d z ą cym j a k o p a rtn e r do m e d ió w św ieckich.
T aki k siąd z — o p ró c z niew ątpliw ej korzyści w postaci lepszego p o r o z u m ie nia z w iern y m i p rzez w ejście w ich św iat — m o ż e także p rz y c z y n ić się do sp ełn ian ia m arz e n ia , które od początku in ten sy w n eg o rozw oju m e d ió w to w a rzyszy K o ścio ło w i. C hodzi o u zyskanie w p ły w u na te środki i cały p ro ces k om u n ik acji społecznej, o w e g o p rz e w o d n ic tw a d u c h o w e g o , które z d an iem K o ścioła je s t p o trzeb n e, aby system społecznej kom u n ik acji służył czło w ie k o w i i światu. W p ły w len m a być realizow any z aró w n o przez w łasne m e d ia , p ro g ra m y religijne, o b e c n o ść tem atyki religijnej w św ieck ich śro d k ach p rz e k a z u , j a k i przez n aw ią z a n ie k o n ta k tó w i dialogu ze św ieckim śro d o w isk iem p ro fe s jo n a li stów i ludzi o d p o w ie d z ia ln y c h za pracę m ediów . K ościół ch ciałb y p rz y stą p ić do takiego d ialo g u ja k o “ekspert i fach o w iec" zn ający i b ad a ją c y z jaw isk o , a nie jako siła, której taki w p ły w n ależy się z racji pozycji i autorytetu m o ra ln e g o w e w szy stk ich spraw ach.
T e n w ie lo stro n n y system kształcenia w d ziedzinie k o m u n ik acji sp o łeczn ej, k tó re g o g łó w n y m celem o p ró c z w ied zy na ten tem at jest w y k sz ta łc e n ie n o w e j p o sta w y — p o sta w y o tw arcia na m ed ia, z a a k cep to w an ie ich n atury i ję z y k a , stanow i n o w ato rsk i k ro k w stosunku do szk o ln ictw a św ieckiego. T e n z a ło ż o n y p ro g ram , choć ja k zaw sze, będzie w p ro w a d z a n y z tru d n o ściam i różnej natu ry , j e d n a k staje się o b o w ią z u ją c y i stanow i w ielką szansę dla K o śc io ła u p rogu
n o w e g o tysiąclecia.
