T E O R E T Y C Z N A I S T O S O W A N A
3 4 22 (1984)
W P Ł Y W W A R U N K Ó W Z R Z U T U N A R U C H Z A S O B N I K A W P O B L I Ż U N O S I C I E L A I P A R A M E T R Y U P A D K U
J E R Z Y M A R Y N I A K K A Z I M I E R Z M I C H A L E W I C Z Z Y G M U N T W I N C Z U R A Politechnika Warszawska 1. Wstęp W celu zbadania osobliwoś ci lotu obiektów zrzucanych z samolotów w zakresie prę d
koś ci poddź wię kowych, rozpatrzono dynamikę zasobnika w chwili zrzutu z nosiciela oraz
wpływ w a r u n k ó w począ tkowych na parametry lotu w punkcie upadku.
Obiekt traktowano jako u k ł a d mechaniczny sztywny [2, 4, 8] o sześ ciu stopniach
swobody składowe prę dkoś ci: p o d ł u ż na U poprzeczna W i boczna V oraz przemieszczenia
ką towe; ką ty przechylenia Ф , pochylenia в i odchylenia 4J
.
Wyprowadzono r ó w n a n i a ruchu zasobnika i opracowano programy [7] do obliczeń na E M C , stosując numeryczne całkowanie równań za pomocą metody Mersona. Charak terystyki aerodynamiczne uzyskano w wyniku b a d a ń modelowych w aerodynamicznym
tunelu poddź wię kowym w Instytucie Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej Poli
techniki Warszawskiej. Charakterystyki masowe wyznaczono na drodze obliczeń teore tycznych.
2. Dynamiczne równania ruchu obiektu
D o opisu ruchu obiektu zrzucanego z nosiciela przyję to nastę pują ce układy odniesienia
[4, 5. 8, 9, 10, 11, 13];
— układ sztywno zwią zany z poruszają cym się obiektem Oxyz rys. (1 i 2).
— układ prę dkoś ciowy zwią zany z kierunkiem przepływu o ś r o d ka Oxayaza (rys. 2).
— układ grawitacyjny zwią zany z poruszają cym się obiektem Oxgygzg (rys. 1). r ó w n o
legły do u k ł a d u O x . ^ j Z , .
— nieruchomy układ grawitacyjny zwią zany z Ziemią 0x1y1z1 (rys. 1).
Badając ruch klasycznego zasobnika lotniczego założ ono, że jest on ciałem sztywnym osiowosymetrycznym, a stałej masie [1, 2, 5, 8, 9, 10, 11, 13].
Układ róż niczkowych r ó w n a ń ruchu zasobnika lotniczego, uwzglę dniają cy nielinio
woś ci geometryczne kinematyczne i aerodynamiczne w zapisie macierzowym ma postać [8,11.13]:
P i ( / ) + N ( x , x , r ) = 0, (1)
N = m(t) (RVQW) + m(t)g sindXQQX m(t)(PrV—RU) — m(t)gcos6sin0— YRR—Y m(t) (QUPV) m(t)gcos 6cos<P — ZQQZ L„PL [Jx(t)Jx(t))PRMQQM I (4) [Jy(t)Jx(t)]PQNRRN
PcosG (Qs'm<P + Л cos Ф ) sin 0 6 c o s 0 + i ? s i n 0
[_Qs'm<P + Rcos<P.
W celu uzyskania pełnego u k ł a d u r ó w n a ń uzupełniano równania ( 1 ) nastę pują cymi zwią zkami kinematycznymi [4, 8, 1 1 , 1 3 ] :
c o l [ X j , , ż ,] = Ayl
co\[U, V, W], ( 5 )
col[<M,'ń =
Л Б ' С О Ц Р , Q,R], ( 6 )gdzie Ay,An macierze transformacji [4, 8, 13].
K ą t y: natarcia a i ś lizgu у zdefiniowano j a k o :
W a = arc sin gdzie: у = arcsm vi = U2 + V2 +łV2 . ( 7 ) ( 8 ) (9)
Pochodne aerodynamiczne XQ, YR, ZQ, MQ, NR wystę pują ce w macierzy N ( 4 ) ba
danego zasobnika przedstawiono w pracach [ 1 1 , 13].
3. Przykład liczbowy i wnioski
Numeryczne rozwią zanie r ó w n a ń ( 1 ) ь ( 9 ) otrzymano na maszynie cyfrowej O D R A , wykorzystując do całkowania metodą Mersona [7]. Analizę numeryczną przeprowadzono w Instytucie Technicznym Wojsk Lotniczych.
Obliczenia wykonano dla nastę pują cych w a r u n k ó w począ tkowych:
— prę dkoś ci zrzutu Vp = 175 [m/s], — wysokoś ci zrzutu И = 5 0 0 [m], — ką ta pochylenia toru 0o = 2°; 1 ° ; 0 ° ; 1 ° ; 2 ° , — ką ta natarcia <x„ = 2 ° ; 1 ° ; 0 ° ; Г ; 2 ° , — ką ta odchylenia Wp = 0 ° ; 1 ° ; 2 ° , dla zasobników o róż nej masie oraz przy zachowaniu stałych charakterystyk geometrycz nych i aerodynamicznych. Charakterystyczne wyniki obliczeń badanego obiektu przedstawiono na wykresach rys. 3 1 4 . Z analizy uzyskanych rezultatów obliczeń wynika, że profil toru lotu zasobnika z, =
436 J . M A R Y N I A K , К . M I C H A L E W I C Z , Z . W I N C Z U R A
= z^{xi) i у i = yi(^i) silnie uzależ niony jest od p a r a m e t r ó w lotu samolotu w chwili
oddzielenia (rys. 3, 5, 9, 11, 12), jak również charakterystyk masowych zasobnika (rys. U , 12).
Począ tkowy kąt pochylenia zasobnika 6„ ma istotny wpływ na zasięg (rys. 3) oraz na
kąt upadku 6k (rys. 4), przy czym wzrost ką ta dp powoduje zwię kszenie zasię gu i ką ta
Z,lm] 5 0 0 400 200 x ; \ \ V \ 9 p = 2 ' o° x x x 1 ° \ x u 500 1000 1500 x,[m]
R y s . 3. f o r y l o t u z a s o b n i k a przy r ó ż n y ch p o c z ą t k o w y ch k ą t a ch p o c h y l e n i a 0,
0,2 0, 4 V 2 ° 5 ^ i l N N \ o 0 500 1000 1500 x,|m]
R y s . 4. Z m i a n y k ą ta p o c h y l e n i a z a s o b n i k a 0
upadku. Istotny wpływ na profil toru zasobnika w pobliżu nosiciela ma począ tkowy kąt
natarcia xp.
Z rys. 5 wynika, że przy małej masie zasobnika m = 50 kg i ujemnym ką cie natarcia
<xp = 2° nastę puje przewyż szenie toru nosiciela o ok. 1,75 m, co może s p o w o d o w a ć
R y s . 5. T o r y l o t u z a s o b n i k a przy r ó ż n y ch p o c z ą t k o w y ch k ą t a ch n a t a r c i a a . N. 0 100 200 0.03 0.03 0.06
R y s . 6. Z m i a n y k ą ta p o c h y l e n i a d l a r ó ż n y ch w a r t o ś ci p o c z ą t k o w y ch 0P
N a rys. 6 przedstawiono zmianę ką ta pochylenia 0 zasobnika w pobliżu nosiciela dla
róż nych wartoś ci począ tkowych 6P.
Kolejne wykresy przedstawiają oscylację ką ta natarcia a zasobnika (rys. 7a, b) oraz ką ta ś lizgu у (rys. 8) przy róż nych wartoś ciach począ tkowych tych p a r a m e t r ó w . Wynika z nich, że ruch zasobnika na torze ma charakter oscylacji tłumionych, a amplituda oscylacji zależy od wartoś ci począ tkowych ką tów xp i yp.
Z wykresu toru lotu zasobnika w płaszczyź nie ć br, j>x (rys. 9) wynika, że odchyla się
on od płaszczyzny rzutu, przy czym zboczenie to jest uzależ nione od począ tkowego ką ta
odchylenia 4'p. Wię kszy począ tkowy kąt odchylenia powoduje wię ksze znoszenie boczne.
N a rys. 10 przedstawiono oscylacje ką ta odchylenia 4J
100 x.l m l
?00 300
R y s . 7a, b. Oscylacje k ą ta natarcia a z a s o b n i k a
R y s . 8. Oscylacje k ą ta ś lizgu у z a s o b n i k a
wartoś ciach począ tkowych Ч 'р = 0°, Г i 2°. Wykonuje on jedynie stabe oscylacje odchy
lania wokół ustalonej wartoś ci począ tkowej ką ta x
l'p, bez zmiany jego ś redniej wartoś ci.
Kolejne wykresy przedstawiają profil toru lotu zasobników o róż nej masie dla róż nych wartoś ci począ tkowych ką tów pochylenia (rys. 11). Profil ten zależ ny z a r ó w n o od wa runków zrzutu, jak również od charakterystyk masowych zasobników przy niezmienionych charakterystykach geometrycznych. Zasobnik o wię kszej masie charakteryzuje się wię kszą
6,0 4.0 2.0 / 4 = 2 ° 100 x. [m] 200
R y s . 9. Przemieszczenie ś r o d ka masy o b i e k t u w p ł a s z c z y ź n ie bocznej
0,04
0.03
100 x,[m)
R y s . 10. Z m i a n y k ą ta o d c h y l e n i a !P
200
donoś noś cią, co uzależ nione jest od stosunku działają cych sił aerodynamicznych do sil
masowych.
Charakter zmian ką ta pochylenia zasobników o róż nych masach, dla róż nych wartoś ci
począ tkowych 0P, przedstawia rys. 13. Ruch zasobnika o mniejszej masie m = 50 kg
charakteryzuje się oscylacjami o wię kszej czę stotliwoś ci i mniejszej amplitudzie niż za
sobnika o masie duż ej.
Przebieg zmian ką ta natarcia na torze lotu (rys. 14) wyraź nie wskazuje na oscylacyjny charakter ruchu zasobnika. Ruch zasobnika o masie m = 50 kg jest silnie tłumiony, co wynika z duż ego stosunku sił aerodynamicznych do sił masowych.
440 J . M A R Y N I A K , К . M I C H A L E W I C Z , Z . W I N C Z U R A
4. Wnioski ogólne
W y n i k i analizy własnoś ci dynamicznych zasobnika lotniczego w chwili oddzielenia od nosiciela wskazują, że małe odchyłki od założ onych p a r a m e t r ó w zrzutu dają duże błę dy w punkcie upadku ( x j , zx, 6k), jak również w przebiegu lotu swobodnego. W y n i k a stąd
konieczność stosowania na samolotach czujników mierzą cych kąt położ enia oraz prę dkoś ci
э 0. 05; 0.10 ^ ^ > J T i = 5 0 ^ ~ ~ ^ 5 0 m = 2 2 ( N N — 20 22TJ 0 100 2 0 0 300 x, [m ]
R y s . 13. Oscylacje k ą ta pochylenia 0 z a s o b n i k ó w o r ó ż n y ch masach
0.02 — 0 a 0,02
\l
\
1
у / m= 50 \rr =220 I 0 100 , 2 0 0 300 x,Irr,lR y s . 14. Oscylacje k ą ta natarcia a z a s o b n i k ó w o r ó ż n y ch m a s a c h
Innym problemem wynikają cym z przedstawionej analizy jest zagadnienie zrzutu oraz pierwszej fazy lotu zasobników o małej masie, a duż ych siłach i momentach aerodynamicz nych. Obliczenia, j a k również praktyka wykazały, że zasobnik o małej masie po zrzucie
z samolotu przy ką tach natarcia «p ф 0 może zderzyć się z nosicielem. Powstaje więc
kwestia stosowania wymuszonego oddzielania zasobników od nosiciela, bą dź rozwią zań
technicznych eliminują cych moż liwoś ci kolizji.
Przedstawiona metoda badania własnoś ci dynamicznych zasobników lotniczych umo ż liwia analizę zachowania się zasobników lotniczych o dowolnym schemacie konstruk cyjnym na całym torze lotu swobodnego, począ wszy od zrzutu, przez fazę odejś cia od no siciela do punktu upadku.
4 4 2 J . M A R Y N I A K , К . M I C H A L E W I C Z , Z . W I N C Z U R A
W a ż n i e j s ze oznaczenia
Л , Л , Л — osiowe m o m e n t y b e z w ł a d n o ś ci z a s o b n i k a ,
m — masa c a ł k o w i t a z a s o b n i k a ,
L,M,N—aerodynamiczne m o m e n t y p r z e c h y l a j ą c e, p o c h y l a j ą ce i o d c h y l a j ą ce z a s o b n i k a ,
LR, MQ,NK — p o c h o d n e a e r o d y n a m i c z n e m o m e n t u p r z e c h y l a j ą c e g o, p o c h y l a j ą c e go i o d c h y l a j ą c e go w z g l ę d em z m i a n p r ę d k o ś ci k ą t o w y ch z a s o b n i k a ,
Л — p r ę d k o ś ci k ą t o we p r z e c h y l a n i a , p o c h y l a n i a i o d c h y l a n i a z a s o b n i k a , w u k ł a d z i e z w i ą z a n y m.
U, V, W— p r ę d k o ś ci l i n i o w e ś r o d ka masy z a s o b n i k a w u k ł a d z i e z w i ą z a n y m,
X , Y, Z — o p у r , siła b o c z n a , siła n o ś na z a s o b n i k у w w u k ł a d z i e z w i ą z a n y m,
XQ, YR, ZQ — p o c h o d n e a e r o d y n a m i c z n e o p o r u , siły bocznej i n o ś n ej z a s o b n i k a w z g l ę d em z m i a n p r ę d k o ś ci k ą t o w y ch Q i R.
a — k ą t n a t a r c i a z a s o b n i k a ,
у — k ą t ś l i z gu z a s o b n i k a ,
Ф , О , 4' — ką ty przechylenia, p o c h y l e n i a i o d c h y l e n i a z a s o b n i k a .
L i t e r a t u r a cytowana w t e k ś c ie
1. Z . D Ż Y G A D L O, A . K R Z Y Ż A N O W S K I, E . P I O T R O W S K I , Dynamika lotu osiowosymetrycznego ciała ze sztywnym urzą dzeniem hamują cym, B i u l e t y n W A T , 2 5 7 , W a r s z a w a 1974.
2. R . H . C A N O N j r , Dynamika układów fizycznych, W N T , W a r s z a w a 1973.
3. S. D U B I E L , Wież y uogólnione i ich zastosowanie do badania sterowalnoś ci obiektów latają cych. D o d a t e k d o B i u l e t y n u W A T , 2 5 6 , W a r s z a w a 1973.
4. B . E T K I N , Dynamics of Atmospheric Flight, J o h n W i l e y , N e w Y o r k 1972. 5. W . F J S Z D O N , Mechanika lotu, c z . I i II, P W N , Ł у d ź — W a r s z a wa 1961. 6. R . G U T O W S K I , Mechanika analityczna, P W N , W a r s z a w a 1971.
7. A . K R U T K O W , A . K R U T K O W Dynamika lotu zasobnika lotniczego zrzuconego z samolotu. P r o g r a m
K A M I , I T W L , W a r s z a w a 1978.
8. J . M A R Y N I A K , Dynamiczna teoria obiektów ruchomych. Prace n a u k o w e — M e c h a n i k a N r 32, Politech n i k a W a r s z a w s k a , W a r s z a w a 1975.
9. .1. M A R Y N I A K , K . M I C H A L E W I C Z , Z . W I N C Z U R A , Badanie teoretyczne w ł a s n o ś ci d y n a m i c z n y c h lotu
o b i e k t у w z r z u c a n y c h z s a m o l o t u . M e c h a n i k a T e o r e t y c z n a i S t o s o w a n a , Zeszyt 1, W a r s z a w a 1977. 10. J . M A R Y N I A K . K . M I C H A L E W I C Z , Z . W I N C Z U R A , Wpływ spadochronu na ruch zasobnika osiowosyme
trycznego zrzuconego z samolotu, M e c h a n i k a T e o r e t y c z n a i S t o s o w a n a , Zeszyt 1, W a r s z a w a 1978.
11. K . M I C H A L E W I C Z , Modelowanie matematyczne i badanie statecznoś ci ruchu przyś pieszanych obiektów zrzucanych z samolotu hamowanych aerodynamicznie, Praca d o k t o r s k a , n i e p u b l i k o w a n a , P o l i t e c h n i k a
W a r s z a w s k a , W a r s z a w a 1978.
12. I. N . N I E L S E N , M i s s i l e A e r o d y n a m i c s , N e w Y o r k , T o r o n t o , L o n d o n 1960.
13. Z . W I N C Z U R A , Badanie teoretyczne własnoś ci dynamicznych obiektów osiowosymetrycznych z rakieto wym układem hamują co przyś pieszają cym zrzucanych z samolotu. Praca d o k t o r s k a , n i e p u b l i k o w a n a ,
P o l i t e c h n i k a W a r s z a w s k a , W a r s z a w a 1978.
14. T . Z A W A D Z K I , Balistyka zewnę trzna rakiet, c z . II, W A T , W a r s z a w a 1976. 15. S. Z I E M B A , Analiza drgań , t o m I i II, P W N , W a r s z a w a 1957.
P e :i ю M e
В Л И Я Н И Е У С Л О В И И С Б Р О С А Н А Д В И Ж Е Н И Е А В И А Ц И О Н Н О Г О К О Н Т Е Й Н Е Р А Б Л И З К О Н О С И Т Е Л Я II П А Р А М Е Т Р Ы Е Г О П А Д А Н И А
И с п ы т а н о о с о б е н н о с т и п о л ё т а о б ъ е к т о в , с б р а с ы в а е н ы х и з с а м о л е т о в п р и д о з в у к о в ы х с к о
т е л я , а т а к ж е в л и я н и е н а ч а л ь н ы х у с л о в и й н а д и н а м и к у к о н т е й н е р а в т о ч к е п а д е н и я . А в и а ц и о н н ы й к о н т е й н е р п р и н я т о к а к м е х а н и ч е с к у ю с и с т е м у о ш е с т и с т е п е н я х с в о б о д ы . В ы в е д е н о у р а в н е н и я д в и ж е н и я и п р и м е р н о с д е л а н о в ы ч и с л е н и я . И з ч и с л е н н ы х р е з у л ь т а т о в в и д н о , ч т о м а л ы е о т к л о н е н и я п р и н я т ы х п а р а м е т р о в с б р о с а д а ю т к р у п н ы е о ш и б к и в т о ч к е п а д е н и я и в л и я ю т н а т р а е к т о р ю с п о б о д о г о п о л ё т а к о н т е й н е р а . S u m m a r y
I N F L U E N C E O F T H E D R O P P I N G C O N D I T I O N S O N T H E C O N T A I N E R M O T I O N N E A R C A R R I E R A N D O N T H E I M P A C T P A R A M E T E R S
Peculiar feature o f the container flight, d r o p p e d from the subsonic aircraft were studied. C o n t a i n e r dynamics at the d r o p p i n g p o i n t as well as influence o f the i n i t i a l c o n d i t i o n s o n the flight parameters near the impact p o i n t were evaluated. C o n t a i n e r was considered as a r i g i d object h a v i n g six degrees o f freedom. E x e m p l a r y n u m e r i c a l calculations were performed. It was f o u n d that the small divergence from the assumed d r o p p i n g c o n d i t i o n s lead to the significant deviation o f the impact point.