• Nie Znaleziono Wyników

Widok Prof. dr hab. Józef Ścibor CSsR

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Widok Prof. dr hab. Józef Ścibor CSsR"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

S u m m a r i u m 46 (66) – 2017

PROF. DR HAB. JÓZEF ŚCIBOR CSsR

3 czerwca 2017 r. w Tuchowie zmarł prof. dr hab. Józef Ścibor CSsR, emerytowany pro-fesor Instytutu Muzykologii KUL, ceniony badacz teorii muzyki średniowiecza, wycho-wawca wielu pokoleń polskich muzykologów, członek czynny Wydziału Teologii TN KUL.

Józef Ścibor urodził się 20 stycznia 1930 r. w Kobierzynie koło Krakowa. W latach 1943--1947 uczęszczał do gimnazjum przy klaszto-rze Redemptorystów w Krakowie. W 1947 r. wstąpił do Zgromadzenia Najświętszego

Od-kupiciela (redemptorystów), gdzie 2 sierpnia 1948 r. złożył pierwsze śluby zakonne. Kontynuował naukę w prowadzonym przez redemptorystów Li-ceum Ogólnokształcącym im. Kopernika w Toruniu, uzyskując tam w 1949 r. świadectwo dojrzałości. W latach 1950-1956 odbył studia filozoficzno--teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów (Toruń i Tuchów), a 19 czerwca 1955 r. przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1956-1959 studiował w Instytucie Muzykologii Kościelnej KUL pod kierun-kiem m.in. profesorów H. Feichta CM i K. Mrowca CM, a w latach 1960-1964 na Wydziale Fortepianu i Organów Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie w klasie organów pod kierunkiem prof. F. Rącz-kowskiego, wieńcząc studia tytułem zawodowym magistra sztuki. W 1965 r. uzyskał magisterium w Instytucie Muzykologii KUL na podstawie pracy

Autentyczność cysterskich traktatów muzycznych XII wieku, napisanej pod

kierunkiem prof. H. Feichta CM. W 1973 r. w Instytucie Muzykologii KUL obronił rozprawę doktorską Chorał Cystersów w świetle ich traktatów

muzycznych XII w., której promotorem był prof. dr hab. J. Chomiński.

W 1977 r. został adiunktem Katedry Chorału Gregoriańskiego. Dalszą dzia-łalność naukową i dydaktyczną związał z KUL. W 1976 r. został powołany na członka-współpracownika Towarzystwa Naukowego KUL. Od 1981 r. do 1995 r. sprawował funkcję opiekuna studentów muzykologii KUL, a od 1985 r. do 1998 funkcję kuratora Chóru Akademickiego KUL. Habilitował się

(2)

IN MEMORIAM 152

w 1991 r. na podstawie dorobku naukowego oraz dysertacji Geneza struktur

modalnych w świetle traktatów „Musica Enchiriadis” i „Commemoratio Brevis”. Od 1991 r. pełnił funkcję dyrektora Instytutu Muzykologii KUL

oraz od 1992 r. kierował nowo utworzoną Katedrą Teorii i Historii Muzyki Średniowiecznej, a rok później został powołany na członka Rady Naukowej Instytutu Jana Pawła II KUL. W 1995 r. otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego KUL, przedstawiając monografię Geneza struktur

modal-nych chorału gregoriańskiego w świetle traktatów enchiriadis, w 2001 r. zaś

tytuł profesora, a w 2002 r. stanowisko profesora zwyczajnego KUL. Po przejściu na emeryturę mieszkał w Lublinie, a od 2015 r. w Tuchowie.

Problematyka badań naukowych o. prof. J. Ścibora koncentrowała się wokół modalności chorału gregoriańskiego w świetle średniowiecznych trak-tatów teoretycznych. Kierowane przez niego prace badawcze skupiały się na zagadnieniach średniowiecznej teorii muzyki. Jest to tematyka wciąż mało znana nie tylko w kręgach profesjonalnych muzyków wykonujących muzykę średniowiecza, ale także wśród muzykologów.

Paralelą do zainteresowań stricte naukowych o. Józefa Ścibora była jego twórczość muzyczna, napisał m.in. mszę liturgiczną w języku polskim.

Należał do Rady Naukowej Instytutu Jana Pawła II KUL, Towarzystwa Naukowego KUL oraz Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych. Za swoją wielowymiarową działalność uhonorowany został Nagrodą im. św. Brata Alberta-Adama Chmielowskiego (2000), odznaką Zasłużony Działacz Kultury przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego (2001), Złotym Dyplomem Wydziału Teologii KUL z okazji 50-lecia kapłaństwa „w dowód uznania i wdzięczności za długoletnią, owocną i twórczą pracę naukową, dydaktyczną i wychowawczą” (2005).

Ci, którzy spotkali się osobiście z o. Ściborem, bez wahania powiedzą, że był on człowiekiem niezwykłym, niekonwencjonalnym i oryginalnym, w swoich odruchach, gestach i powiedzeniach.

Zmarł w domu zakonnym redemptorystów w Tuchowie. Msza św. pogrze-bowa została odprawiona 6 czerwca 2017 r. w bazylice Nawiedzenia NMP w Tuchowie. Po Mszy św. złożono ciało na miejscowym cmentarzu.

Na podstawie materiałów internetowych*

opracował Stanisław Sarek

* P. W

IŚNIEWSKI, Pamięci o. prof. Józefa Ścibora, „Przegląd Uniwersytecki” 29 (2017), nr 4-5 (168-169), s. 43-44 (online: http://www.kul.pl/files/075/przeglad_uniwersytecki/przeg_xxix_168_ nr_4_podglad.pdf); http://www.kul.pl/odszedl-o-prof-jozef-scibor-cssr,art_75198.html.

Cytaty

Powiązane dokumenty

wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Wydawcę w celach współpracy i marketingowych zgodnie z art. Zapoznałem się z moimi prawami do wglądu, zmiany,

Mo¿na tu wymieniæ jego dzia³alnoœæ najpierw jako przedstawiciela m³odej kadry w Radzie Wydzia³u UW (od 1975 r.), potem w Komisji do spraw M³odej Kadry, czy w Komisji

Praca ma na celu opis i analizę warunków technicznych przygotowania wysokiej jakości produktu rozdrabniania (mikronizacji) biomasy przy zastosowaniu mikronizatora a

czyć, iż w ramach prac koncentrujących się na problematyce przyczyn kryzysu współczesnej teologii moralnej dwaj członkowie Zarządu Instytutu ks.. Szostek

sytecie Lubelskim Jana Pawła II odbyła się uroczystość wręczenia Medalu za Zasługi dla KUL dwóm wybitnym tego uniwersytetu profesorom: Kardynałowi Profesorowi

Między innymi był członkiem Komisji Geodezyjnej Państw Bałtyckich, sekretarzem Polskiego Towarzystwa Astronomicznego od 1920 r., członkiem założycielem Narodowego

Key words: Alzheimer’s disease, b-amyloid, treatment of AD, transgenic models, vascular endothelial growth factor (VEGF)... 125 Alzheimera nie

W sytuacji niemal beznadziejnej czy w momentach całkowitej bezradnos´ci jakiegos´ studenta zawsze spieszył ze skuteczn ˛ a pomoc ˛ a, stawał sie˛ jego rzecznikiem i