~OHIJNIMłłTI"
T AD.E.USZ BAiR'l1KOWSKJI
O BUDOWIE
GŁĘBSZEGO PODŁOŻA KOŁA
.NAD
WARTĄ
·
w
związku ,z opracowywaniem fizjografii Koła nadWartą ll:ostał zgromadzony pr:rez zespól Fi'Zjogra-fiC'llily MiastoprojeMu w Poznaniu archiwalny
mate-riał wiertniczy, który pozwala na bliższe p01ID.anie
w-dowy głębszego podloża miasta. Malteriał ten, w ilości ·23 prdtoikolów wietniczych, pochodzi
z
dwóch źródeł: część z nich to protokoły !Wierceń wykonanych w roku. 1941' ·W Kole przez władze okupacyjne, pozostale zaś są odpisami protokółów wiertniczych, będących w
po-siadaniu wiertacza Jana Pod<raski z Kola,· te wierce-nia zostały wykonane w różmym cza&ie · (przed I1
woj-ną światową) przez róimych wiertaczy (częścioiWo przez sarne.go J . .PodrlliSkę). Ostatni rnal.ell'iał nas.tręcrz:a ~o trudności w interpretacji. Spotyka się
tu tak!e
Olkreśle-·nia, jak leta1 kreda, kamień itd. Letę .zdołano
ziden-tyfikować (na podstawie. ~isu J. Podraslti), jako .ił,
296
kamień natomiast jako wapień albo piaskowiec
wap-nisty. ·
· !Na .podstawie wyżej wymienionego materiBiłu, przy
współpcacy mgr L. IPila;rczyka, opracowany Z06tał sze-:reg przek.rojÓIW geologicmych,.,z któ:rych najważniejsze 2Xlis't111ly ·niżej załączane. W pmekrojach .zastosowano
10-eiokrotne przewyższenie. Na załącz0111ej dooatlkO'Wo
mapce sytuacyjnej, poza przebiegiem linii !l)nekrojów zaznaczono pew.ne ,g1ÓW!Ile ·elementy m<lii'Ifolog.ii • tere-nu, oparte illa wlasnym .zdjęciu .terenowym. Dane te
~az z. _ charakterysJtl'-ką 'budowy geologicznej po-wierzchniowej zostaly. uwzględ'Iliione ·W celu lli:a'twie-nia zrozumielli:a'twie-nia niektórych zagadnień
straltygraficz-:nycll. Oharakiterystyka budowy II!!OOlog-icmej
.powierzch-:n:iow~ o:I1iera się 111a. 'Wielkiej Ilości (ca 1:'7{)) wiereeń płyt'kidJ. (do ą,o m) wykonanych pr.zez zespól
fizjo-graficzny M1astoprojekltu. Obszar objęty badallliem
wy-no!iił ca 10 km2, pTZY czym najwięklsza iiość wierceń
(około 150) wy!l)adla na prswyro b.meg:U Woar.ty (ca 20
na
l ·:km1). .· \Na Om-awianym terenie wywrtępują następujące ele-menty rzeźby powierzchni: tarasy (zalewowy, średni i wysoki) oraz wysoczyzna plejstoceńska.
· Taras zalewowy Warty wznosi się na 90-~ m . n.p.-m.
Jest on
wyścielony piaskami .rz.ecznymł,zawie-ra-jącymi wkladki lllamułów, mlllłów, a ·nawet iłów rzec7lllych .. Taras średni, .położony llla wysokości 95-97 m n.p.m. 'WZllosi się 5-7 m nad dno doliny, ,towarzy-sząc rzece po s'tlronie prawej i posiadając wyraźni(' się za'2lila<:zającą krawędź. Jest . on zbudowany z glin.y zwałowej, która
w
kilku miejscach wyStępuje na po-wierzchni; poza tym zaś ,przytk!ryty jest mnie1 lub więcej gTubym (2---3 m) :płaszczem ,piasków taraso-wych ('Patrz ,przekroje}, c:o !WStatzuje na Charakterero-zyjno-akumu.lacyjlny tego .tarasu. Podobny charakter jak d taras średni ma taras wysoki, WZ!l.O!lr.Zący słę 1{)-'15 m nad dato dolilny i osiągający wysokość·
too-105 m n.p.m., jakdmlwiek przeważa tu grinla zwałlowa, · która zajmuje większą cżęść pawiernchni całegotara-su. Taras ten leży u stóp wysoozywy plejgt;oceńskiej, w .k'tó.rą nieznacznie prz,echodzi. WySOC!L}'zna,
zbudo-wana .również z gliny zwałowej. o dużej mi§ŻSZ~ (do 10 m) osiąga wysokość 1"20-130 m lll.p.m. Uległa
ona
bardzo silnemu .znis7Jczeniu i wy!kazuje wielkie~XWprzest:rrzen-ienie dl·ugich moczy, o łagodnych spad-kach i jedynie IJla ws$odzie, gd.zie styka się lbezpo-·
średnio z tarasem średnim, Zbocze jej j~t krótsze i ba~rdziej strome . . Wymienione wyżej <tarasy
w
dolinie Warty, ~tóra tworzy tu /kolejny odc.ialek pradoliny war8zaw!Sko-oberlińskiej, rozwdni.ęte są szczególnie wy-!l."a:bnie .po prawej stronie pradolillly, .gdy tymczasem!PO lewej olbrzymią przeswzeń zajmuje was zalewo-wy tworzący ,tu szerokie i stoswnk~o płatdde pra-doliny.
O budowie głębszego podłoża .informują przekroje gealogliome przeprowadzone wzdklż i
w
pqprzek pr.a-· dolilny. :Fmzeklró.j A, przeprqwadzany poprzeczniew
stosunku do pradoliny,. przedstawia najwaZniejsze szczegóły budowy głębszego podłoża. Na samym spo-·dzie leiy ser:ia Piaskowców ·i ~li IWapniStyell lub nawet samych wa!l)ieni a 'Więc uttworów o
charakte-rze skał zbiftyeh. Jaik widać ;z przekroju, -powierzchnia tej serjji jest nierówna i wykazuje w części SW wiel-kie IWdlęcie dolinne, siegaj~WCe 'ro--80 m głębokości.
Nad ·tymi ubworami leży seria zastois:kowa, złożona z iłów o l'ÓŻilej ·baiTwlie (nlł'jczęśc.iej białej i czamej), prrewars~Jwionych piaskliem lub żwirem (patrz o prze-krój C). Wypełriia ona wspomnianą wyżej doli!llę aż po 'brzegi i zjawia się nawet w n'iekitórych miejscach już ,POZa Obrębem dolin:!'. O przyn&aeżnaśoi strat~a ficznej serii rz:astoisk:OI\Vej jak rówmeż i 1nnycih
utwo-«"ÓW będzie mowa dalej. Nad utworami !Zasto8rowy-mi leży na obszarze tarasu zalefWI:)Wego sei'Ii.a ultwO!l'ów rzecznycll, gdy .tymczasem llla !WYSoczYźnie plejstoceń skiej występują utwory be-zpośredniej akumulacji lo-d.Qwoowej i WIOdnolodowcovirej. Na .serię ~rzeczną śkla dają się .piaski i żwiry z wkładkami iMw (przekroje
A i C). U:bw'ory berzpośredniej akumulacji lodOwcow~j . i wodnolodowcowej !reprezentowane są przez
fluwio-glacjalile piaski i żwiry oraz przez glilnę Z/Wałową. Na obsza.rZe tarasu średniego występują Itru. i ówdzie piaski
tarasawe.
·
Jeżeli chOdzi o :przynaleQmość wielwwą
posrozegól-nyoh utworów, to wydaje się nie llll~ć w.ątpliwości,
że piaskowce i margle wapniSte oraz wapienie należy zaliczyć do kredy i oto do piętra mastrychtu. S. Z. Ró-życki w 6'WOjej geołogic2lllej mapie Polski (5) z:naczy
w okolicy Koła bezpośrednio !pOd C"ZJWartorzędem
;wy-stępowanie mastryeh'tu, który Układając się w ooi
kre-dowej .niecki łódzkiej, wąską · Qd;nogą wysu<Wa się lku N
w
kiet1t.mku Gopła. Również SamsOill.owim w swo.jejprzeglądawej mapie geologicznej PQJJs:ki 1(7) ·znaczy pod Kołem ~kredę środ.lrową i · górną, a.
.w
pracy o ~kredo wej niecce łódz.kiej (6) umieszocza Koło-na .w.scho.dmelgranicy zas,ięgu ikredy mukronatowej, a więc ma-stryciitu. Wychodnia kredy mlJiklronatawej w Różnia towie pod Uniejewem, oddalona o ca 30 km na S8E od Koła J. zbadana przez P<>ZarySkieg<> (3), jak również
atwierdrrone przez Hesemanna (l) wrstępowanie kredy mukronatowej w K<mi.nie (ca 30 tkm .na. W od· Koła),
potwierdzaj!\ hipotezę przyaa9.eżn~ omawianych utworów do .k!redy górnej w piętrze mastrychitu.
Rozpatcując mgadinierńe zastoisl«lwyoh iłów, można się pokusić o zalicze:n.ie i~h do lbrzeciorzędu ze ~lę du na różne banwy tycll iłów oraz :na wielką
miąż-. szość, przy ezym .wchodziliby . tu
w
<rachubę przedewszystkim miocen {5, 7). Jednakże przemawlia prze-ciwko temu odmienne wy>kształceni.e facjalne mio-cenu w najbldżs·zym sąsiai2lbwle. W Koninie {l)
wy-sttępuje iiiliocen
w
po5ta.ci ser.id piaSków .IQws.roo!Wych, mullk.ĆIW i węgla hruinalbnego. Według przypuszczenia E. -RuhJego (informacja ustna), oliartego :na znajomo-ści ana110gicznej (lecz :na Jnnym podłożu) serii za&tod-skawe~ z okolic Warszawy, mogą to być plej:stoceńsklie .iJły :zastoiskowe, zlDŻane w zagłębien.iach w po-wierzchni kredowej. Na podstawie
teJ
h~pdtezy !lerię z.aStoi&kaw:ll zaliczono na prrzeklro,Ja'Ch do plejstocenu. Spoczy~WQjącew
stropie ilów opozosta,le utwu-yplej-rrtoceńsk.ie wy.ksztaloone są w
dwoJaki
stPOIS&. :Nawy-soczyźnie plejs'toceńskiej są
to
fiuwioglacjalne piaskii żwilry, przyikryite płaszczem gliny zwałowej,
tym-czasem na obszmlze tarasu zalewaw~
ilinY
brak zupełnie, a występuje tu jed~·nie gruba serła{30--35 m) utworów piaszczystych ·{d'zec2lllydh). Jerżeli
przy-jąć, że garnca OSitatniego zlodowacenia przebiega na N od Xoł:a (2), to glina zwałOIWa będzie 1118~eżała do
zlodowacenia środkowo-.polSkiego; Wiek piasków ta-rasowym, prr~Zyduywających obydwa wy71s'oi!! .tarasy i dno pradoliny, trz®a. uznać
za.
,plejstoceń~ ito
na-leżący do zlodowacenia bałtyckiego, jakikolwiek gór-· ne parli e ,pi asików na· dnie pradoliny są już wiekuholoceńskiego ~ 2'l05ta9' zlOŻOIIle ];Xt"Zez .Wartę •.
Pozostaje
des?JCZe
do omóWienia 2B~gadn.ie:IUe genezy stosunków sllraltygrafiCI'lJlYc.h. MliątmJość 1118wiercanycll rutworów ·kiredowych Idosięga 54 m i choć w więklszo·ści otworów naw~ercono jedynie pmę metrów
utwo-TÓW kredytowych, wydaje si~ nie ulegać wątpliwości, :i:e uzy&kane wy.sokości stropu kredy przedStawłają • r~ wyniesienie powierzcłmi kredowej. Nasu~ wa się wobeC ,powyższego p)'ltanie, ja:ka• .jest geneza \;.twierdzonego wyżej zagłębienia dolinnego w kredzie? Do . naświetlenia · ·tego .zagadnienia posłużą przekroje. .Tak widać oz ;przeklroju A, stwlerda:ma wierceniem
· głębokość .dna doliny kredowetj słęga pondżej poziomu . morza (ściślej do 7 m pod paz. morza), gdy w
odae-glości :niespelina l lkm na iN i S · powierzclmia kredy
· utrzymuje się na wysokości 60-aO m n. p.m., co ilu-. struje prze'klrój B, ·P.rzeprowadiony wzdłuż . krawędzi
tarasu · śrec;l!lliego. Przekrój C, prze(llrowa&ony JW cen-trum opisywalllej doli:ny, przedstawia. dalsze szczegóły rze2lby samego jej dna. .Występują, tu bair<bo wielkie różn.'ice wysolrości na ·b81I'dzo malej przestrzeni,
wyno-szące 37
m
wysokości względnej· lila piTZ.EEI'trzeń.i ca175
m,
co daj.e spadelk: wynoszący 9kolo 170. TakIW'iel-kie zróżnicowal!lie ·powierzchni kredowej nasuwa
przy-pu.s?.CZen:ie,
re
jest to powi~hnia wymodelowanaerozją. W. Pożalryski (4), pisząc o podłożu
mezozoicz-nym .Krujarw, wyk~je b.rtm:łę wyżłObioną przez
.Pra-wartę w podłoilu
krooowY'in
do głębokości ca 30 mnad tpO'lli<mem
morza,
czylio
ca 40 m wyiej niż obec-. nie strWierdrono, mającą ~ałt odpowiadający mniejwięcej d2lisiejszej dolinie Warty. Nasuwa się pY!tanie, jaka jest il'Zeczywiście geneza owej dol.tiny. Pożaryski (op. cit.) przy:jmuje dla alEzaru Kujaw intensywną
·erozję zarówno. ·W J'IlaStrychcie i daln.ie, jak i w
paleo-genie. Sprzyjać temu moglo wydźwilgnięcie całości
niecki łódzddej :na granicy paleogenu .f ·neogenu. Mi-mo to wydaje się, oże należy się :również ltczyć .także
.z 'te'ktcmiC2!1lyttn pabrzas!kam·em 'kredy, gdy~ !Według Pożarymego strefa bm.eżna walu lmjaiWISkiego ule-gala jesz~ ..
w
paleogende ruChom· fałdowym odstro-ny południowo-za~hodllliej:
B
"A
SW
40 30 2Ó 10 l 10 .20 Ji V ~ .l
1
~ . ~- li ~ _L"
! i,
,
Jl,
,.
IJ'
r, '. _/_ _h_ ~ h 'l _L,
.
f 1\ 11 ,, ,, 1\ _l\ 'l n •t • h .JI. /J --"-_\ . fi ..d. ..!l,,
; ĄNE
m.
n
.p
.
m
.
110.l>
.l 40 ( 30 20 .l.!. ID Dm
20NW
P R A D O L l N A WAR S Z A
W
S
K
O-B E R
L
l
H
s
·
K-
A
Taras średniB
SE
c
NW
P
R
AD
O
LI
N
A
•
m.n
.
p
.
m.
100.
W
ARS
ZA
WSK
O-
B.E
RUNSKA
flln.
p.m.
·Taras ~~edni·
m
-
r~
:J~
KREDA CZWARTORZĘD 1. Plejstocen, czę§ciowo holocen - .Piaski, niekiedy
ŻWi'Ty. z soczewkami ilu (akumulacji wodnolodowcowej i qzę.łeiowo TZecznej),
2. Plejstocen' - glina zWalowa (akumulacji lodowcowej), 3. Plejs-tocen - piaski
i żwiTY. (akumuladi wodnolqdowcowej), 4. Plejstocen"? - ily z wkladkami piasku
i żw-iTu lub · FZewaTstwionym piaskiem (utwory zastoiskowe), 5. Mastrucht - ·
piaskowce wapnjste, margle, wapienie: ·
A-Al·
~~~
§2
1
'·
~
~3
" 4" - - -
"111:t.
-~~
t}':}
?
:
ds
c=J
7
~
~
--
~
~~~
=-~~~
l. Linia przekToju, 2. Wysoczt~zna plejstoceńska,
3. Dlugie zbocza wysoCZ1/:mtl, 4. Krawędzie i gTanice zasięgu tarasów, 5. Tanu wysok~ 6. Tarał .łTedni,
7. Taras zalewowy.
29
8
"
Występowilinie domniemanej -iPiejsroceńskiej serii zastOJakawej ·bezpośrednio w erozyjruie- II'Ozciętej l«'e -dzie zciaj.e się wskazyWać na ito, że powl9taalie tej se~ · rii poprzedziła inte:mywna erozja, co do jej w'teku brak •jednak bliższych ·danych. Ponieważ zbocze SW doliny kredowej wylktreślone zostało oo podsta~ ty l-ko jednego wiercenia, niewladomO, c:zy dalej na S .
powierzołmia kredowa jest równie .płaska j-ak na pół
nocy,
crzy też ZD<łWU opada. Jak więc widać, obydwieteorie (erozyjna i -tektonac:z:na) mają za sobą poważ
n
e arg
u
men
t
y
.
Razstrzygnąć to zagadnienie może je-dynie dakłirdniejsze poznanie dalszego przebiegu ku zachodowi dOliny ·w powierzchni ikrooowej, na dbsza -rze dzisiejszej doliny W~y ~ak również stwi-erdzenie,
czy na S i SW od -Kola, pod dalem pradoliny, iStnieje _rowna pawierz.chnia kir~dowa na wysok,ości odpaw.ia
-dającej wysokości ktrooy na oN od . Warty.
LI'llERA
TURA
l. Hes·em·ann ·J.---
'Ober
die Braunkohlenvor -kommen V!Jll Konin tmd War111hestadt im War.the-gau "Jah'I'buCh des Reichisamtes :tuer Bodeni'or•
sdhung" Ja:h11ga:ng .1943, s.1lr. 468---47·5. . ·
-ziornycil na niZu europejskim. "Badania FizjQg~ra
ficme nad
PolSką Zachodlnią"n:r
2, zesz.
l,
Pb-znań 1900.
"3. .P o ż a xy s k i W. -. Klreda okolic Uniejowa. Spra-· · rwozdanie Tow. Nauk. Wan;zawskiego XXIX-19a6.
4. Pożaryski W. - Podłoże mero:ooiczne K'lljarw.
JE.hJl. .P.I.G .!llii' 55, Wwrszaw.a 1951.
5. R 6 ż y c•k i S.. Z. -:- Geologia (Pohilki) - Atlas
lPolsk:i Waa"Szawa 1953 podz. 1:2,5 ml. ·
·
a.
Samso:now.i!c-z J.·- O utW'Oil'ach klredowycllw
wierceniach ·Łodzi i budowie lliook!i łódzkiej.Bi-ul. P.I.G
m
50, Wanszawa ·1948.7. Ks·iążiltiewioz M. 1 Samsonorwi·cz J.