"Teatr prawdziwy a teatr telewizyjny", Jan Trzynadlowski, "Roczniki Humanistyczne KUL", t.XXIV, z.1, Lublin 1978 : [recenzja]

Jerzy Bakanacz

"Teatr prawdziwy a teatr

telewizyjny", Jan Trzynadlowski,

"Roczniki Humanistyczne KUL",

t.XXIV, z.1, Lublin 1978 : [recenzja]

Biuletyn Polonistyczny 21/4 (70), 242

/ V / MAG ALA Sławom ir: T eatr studencki w kulturze studenckiej "D ialog" 1978 nr 6 s . 106-113.

Tytułowy problem dzieli autor na cztery różne zagadnienia o k re śla ­ jące ch arakter teatru studenckiego. Po pierw sze - pokazuje związki tego teatru z innymi dziedzinami młodej sztuki: z p oezją, plastyką i muzyką; po drugie t omawia znaczenie teatrów studenckich dla ich odbiorców;

po trzecie - analizuje funkcjonowanie artystycznego ruchu studentów w mechanizmach organ izacji studenckich; po czw arte - przedstaw ia jego związek z sytuacją społeczno-polityczną P R L . W pow racających stale dyskusjach nad problemem romantyzmu w kulturze nie zauważono wpro­ wadzonego p rzez studencki ruch artystyczny odrodzenia rom antyczności, rozumianej jako podejmowanie zastępczo w sztuce zagadnień życia spo­ łecznego, dla których rozw iązania nie istn ieją inne formy w rzeczyw i­ stości społecznej. N ajw ażniejszą cechą młodej kultury je st jej pluralizm , wspólną cechą młodych twórców - "niezgoda na światopogląd dyżurny".

B P /7 0 /9 6 M a r.P .

/V / TRZYNADLOWSKI Jan: T eatr prawdziwy a teatr telewizyjny. "Roczniki Humanistyczne K U L ", t. XXIV, z. 1, Lublin 1976 (wyd.

1978), s . 287-296.

Autor snuje reflek sje nad możliwymi opozycyjnymi cechami teatru "prawdziw ego" i telewizyjnego. Sprow adzają się one do kilkunastu wy­ różników charakteryzujących owe teatry . Analizowane są przy tym cechy: 1) dram aturgiczne, 2) inscen izacyjne, 3) r e ż y se rsk ie , 4) autorskie, 5) formy przekazu, 6) publiczności, 7) formy odbioru. Tekst ma charakter dwuczęściowy. W pierw szej analizowany je st teatr "praw dziw y", a w drugiej - telewizyjny.