Άί 3 5 ' t r j ) %~ι> $ ο 7 / / S '
U
?
/9
,
ζΓ ^ ’ - f % 3 .Λ
V
A
E
S
C
H
Y
L
I
T
R
A
G
O
E
D
I
A
E
.
A DE X E M P L A R G L A S G Y E N S E
a c c v r a t e e x p r e s s a e. E D I T I O S T E R E O T Y P A iL I P S I A E
E X O F F I C I N A C A R . T AV C II N IT 1 1 .1 S 1 9.
Α Ι 2 Χ Υ Α Ο Υ
Τ
Ρ
Α
Γ
Ω
ι
Δ
Ι
Α
Ι
.
2 Υ Ν Π Λ Ε Ι 2 Τ Η * Α Κ Ρ Ι Β Ε Ι Α »
2 Τ Ε Ρ Ε Ο Τ Υ Π 2 2
Ε Κ Α Ο Θ Ε Ι Σ Α Ι .
Ε Ν Λ Ε Ι Ψ Ι Α » ΕΚ Τ Ο Υ Τ Υ Π Ο Γ Ρ Α Φ Ε ΙΟ Υ Κ Α Ρ . Τ Ο Υ Τ Α Υ Χ Ν Ι Ζ Ι Ο Υ . 1 8 1 9 .Β Ι Ο Σ Α Ι Σ Χ Υ Λ Ο Υ .
Α ια χ ν ί.ο ς δ Τραγίν,δς, γένοςμεν ψ
’Λ&ηνοίιος, Βλενσινιος το ν δήμ ον, νιος Β νφοοίω νος, Κ ννα ιγεί- qov αδελφός καί *Λμεινίον, εξ ευπατριδών την φύσα' έ χ ω ν νέος δέ ήρξατο τω ν τραγωδιών, και πολύ τούς προ α υ τού ύπερήρε κατά τε τη ν π οίησιν, και την δια&εοιν της σκηνής, την τε λαμπρότητα της χ ο φ - γ ια ς , και τη ν σκευήν των υποκριτών, την τε του χορού σεμνότητα, ώ$ καί Α ριστοφάνης φησιν, Α λλ ω π ρ ώ το ς τω ν Β λληνω ν π ν ρ γ ώ σ α ς ρ ή μ α τα σεμ νά — και κ οσμ ή σα ς τρ α γικ ό ν λήρον. σννεχρ όνισε δέ Π ινδ ά ρ ω , γ ε γ ο νω ς κ α τά τη ν τεσσα ρ α κ ο σ τή ν Ο λνμπ ιά δα . γ ε ν ν α ίο ν δέ φ α σ ιν α υ τό ν , και μ ετα σχ είν τή ς έν Μ α ρα & ω νι μάχης σ υ ν τω άδελφω Κ ν ν α ιγ ε ίρ ω , τή ς τε εν Σ α λ α μ ίν ι ν α υ μ α χ ία ς , σ υ ν τ φ νεωτερο) αδελφω Α μ ε ιν ία , κ αί τή ς εν ΙΙλ α τ α ια ίζ π&- ζομαχίας. κ α τά δέ τ η ν σύν& εσιν τή ς π οιή σεω ς ζή λοι τ ό α δ ρ ό ν usi καί υπ έ ρ ο γκ ο ν, ο ν ο μ α το π ο ιία ις τε και επι& έτοις, ε τι δέ καί μ ετα φ ορ α ϊς, καλ πάσε το ίς A eschyl. Αδυναμένοις ογχον τη φ ρ ά σ ει περι&ίΐναι χρώμενος. α ί τε διαϋέαεις τ(~,ν δραμάτων ου πολλάς ιχύτω πε ριπέτειας xul πλανάς ΐχουοιν, ως παρά τοΊς νεωτέ- ροις. μ όνον γ ά ρ σπ ούδαζα τό βάρος περιτι&έναι τοίς προαώποις, αρχαϊον είναι χρίνων τ ο υ τ ί τό μέ ρ ος, μεγαλοπρεπές τε χαι ήρωϊχόν · το δε πανούρ γ ο ? , χομψοπρεπές τε και γνωμολογιχδν, αλλότριον της τραγωδίας ηγούμενος· ωοτε διά το πλεονάζειν τω βιίρει των προσόντων χωμωδίΐται παρά ίΐρια το- φιίνονς. έν μέν γάρ τμ Νιοβμ εως τρίτης ημέρας έπιχαΟημένη τώ τάφοι των παίδων ουδέν φ&έγγεπαι έγκεκαλνμμένη· έν δε δη το~ις "Εχτορος λύτροις Αχιλλεύς ομοίως έγχεχαλυμμένος οίφ & έγγετα ι, πλήν έν άρχάΐς ολίγα προς 'Enμην αμοιβαία, διά έχλογαΐ μεν πας αντω τη χοπασχευμ διαφέρουααι πάμπολτ- λαι αν εύροθελεν' γνω μαι δε η ανμπά&ειαι, η Άλλο τ ι τω ν δ-νναμένων εις δάχρυα ά γ α γ ε ιν , ού π ά νυ- τα ίς τε γάρ δψεαι xul τοΐς μίίλοις προς εχπληξιν τχρατόιδη μάλλον ή’ προ? απάτην χέχρηται. απμρεδε ως Ίέρωνα τον Σικελίας τύ ρ α ννο ν, χατά τινας μέν, &ς ν 7ΐό Α θηναίω ν χατααπονδαα&εις καί ησση&έις νέω άντι τω 2οφοχλε~ι· χατά δΐ ένίονς, έν τω εις τους έν Μ α υα ϋω νι τε&νηχότας έλεγείω ήαση&εϊς Ειμω νίδμ· τό γάρ έλεγηον πολύ της περί τό ο ν μ - πα&ές λεπτάτητος μετέχειν -ίλέλει, ΰ του Α ισχύλον, ά ςε φ α ιιε ν, έστιν αλ,λύτριον. τινΐς δ ί φααεν, έν τη έπιδείξει των Ε υμενιδώ ν σποράδην είοαγαγόντα τόν χορ&ν, τ ο ο ο ίιο ν έχπλήξαι το ν δήμον, ωατε τά μέν νήπια έχψύζαι, τά δε έμβρυα εζαμβλωέληναι.
—
3 —
’Μ λθώ ν τ ο ί ν ν ν t ίς Σ ικ ελ ία ν, '1'έρανος τό τε τη ν Α ϊτ ν η ν χ τίζ ο ν τα ς , έπ εδείξατο τά ς Α ίτν α ς , οίω νιζό- ιιενος β ίο ν u yn tiov το ϊς α υνοικ οϋα ι τή ν πόλιν. χα ί σ φ όδρ α τω τ υ ρ ά νν ω 'Ιέρ ω νι και τ ο ϊς Γελώ οις τι μ η - θ ε ι ς , έπιζήαας τ ρ ίτ ο ν ε το ς , ών ετώ ν πέντε π ρός τ ο ϊς εξή κ οντα , τ ο ϋ τ ο ν ετελεύτα τ ό ν τ ρ ό π ο ν . α ετός χελ ώ νην ά ρ π ά σ α ς , ώς εγκ ρατής γ ε ν έ α θ α ι τή ς ά γρ α ς ο υχ ϊα χ υε ν, άφ ίηαι κ α τά πετρώ ν α υ τ ή ν , συν& λά σα ν τ ύ δέρμα, ή δέ ένεχθεϊα α κ α τά τ ο ν π ο ν η τ ο ν , φ ο νεύει α υ τ ό ν , χ ρη σ μ ός δέ ή ν α ΰ τω δ ο θ ε ίς ό ντω ς, Ο υρ ά νιόν οε βέλος κ α τακ τα νεΐ. ά π ο θ α ν ό 'ντα δέ Γ ε λοίοι π ολντελώ ς εν τ ο ϊς δη μ οα ίοις μ νή μ α α ι θ ά ψ α ν - Τες, ε τίμ η σ α ν μεγαλοπρεποις, έπ ιγρ ά φ α ν τε ς ο ν ιοις * Α ισ χ ύ λ ο ν Μ ύφ ορίω νος 'Α θ η ν α ϊο ν τάδε κ εύθει μ νή μ α κ α τα φ θ ίμ ε ν ο ν π υ ρ ο φ ό ρ ο ιο Γ έλ α ς αλκήν δ ευδοκ ιμ ον Μ α ρ α θ ώ ν ιο ν άλσος ά ν εϊποι, και β α θ ν χ α ιτή ε ις Μ ή δ ο ς έπ ιστά μ ενος Μις τό μ ν ή μ α δέ φ οιτω ντες,. οσοις έν τρ α γω δία ις η ν ο β ιο ς, ενη γιζο ν τε κιχΐ τα δ ρ ά μ α τα ύπ εκ ρίνοντο. 'Α θ η να ίο ι δέ τ ο σ ο ϋ ιο ν ή γά π η α α ν Α ισ χ ύ λ ο ν , ώς φ η- φ ίσ α σ θ α ι μ ε τά θ ά ν α τ ο ν α υ τ ο ϋ , τ ό ν β ο ν λ ό μ ε νο ν δι- δάσκειν τ ά Α ισ χ ύ λ ο ν χ ρ υ σ ό ν λα μ β ά νειν. εβίω σε δέ εξή κ οντα και τρ ία ετη , έν οίς έποίηαε δ ρ ά μ α τα έ- β δ ο μ η κ ο ν τα , και επ ι τ ο υ τ ο ις σα τυρ ικ ά ά μ φ ί τά πέντε, νίκ ας δέ τ ά ς π ά σ α ς εί/.ηφε τρειςχαίδεκα · ούκ ολί γ ο ς δέ καί μ ε τά τελ ευτή ν νίκ ας ά π η νέγκ α το Α aI
Κ Α Τ Α Λ Ο Γ Ο Σ
TJ
2N ΑΙΣΧΤΛΟΤ JPAMATSliS
Κ Α Τ Α Σ Τ Ο Ι Χ Ε Ι Ο Ν. Α γ α μ έ μ ν ω ν , Α θ ά μ α ς , Α ιγύ π τιο ί, Α ίτναίοι γνή σιοι, ΑΪ,τναίοι ν ό θ ο ι, Ά μ νμ ώ νη , Α ο γεϊο ι, Αργό, ή Κωπενστής, Αταλάντη. Βάχχαι, Βασσάραι. Γ λαύ κος ποτνιιΰς. Α αναΐδες, Λ ικτνουργοί. ’Ελενο7- ν ιο ι, Ε π ίγονοι, 'Ε πτά έπί Θήβας, Ευμενίδες. ’/!- δ ω ν’ο ί, ‘ Ηλιάδες, ‘ΐΐραχλεϊδαι. θεόδωροι η ’ίο υ - μ οιααταί, Θρήϊασαι. Ίκέτιδες, ’ΐξίω ν , Ιφιγένεια. Κ άβ ειροι, Καλλιατόι, Κάρες η Ε υρώ πη, Κ ερχϋων, Κήρνκες, Κίρκοι σατυρικοί, Κ ρήασαι. Λ άιος, Λ ί- ω ν, Λ ή μ νιοι, Λ υκούργος. Μ έμ νω ν, Μ υρμιδόνες, Μ να οί. Νεανίσκοι, Νεμέα, Ν ηρψδες, Νιόβη. Σάντριαι. Ο ίδίπους, "Οπλων κρίαις, ’ Οστολόγοι, ΙΤ ενθ εΰ;, Π ερραιβίδες, Π έρααι, Πηνελόπη, Π ολυ- δέκτη;, Π ρομ η θείς δεσμώτης, Π ρομ η θ είς πυρφόρηςζ Η ρ υμ η θ εδ; λυόμενος, ΙΙροπομποί, Πρωτεΰς. Σαλα- μ ίνιοι, Σεμέλη ν ‘ Τδροφόρος, Σ ίσυφ ος δραπέτης, Σφ ίγξ. Τήλεφος, Τοξότιδες, Τροφοί. ‘ Τ'ψιπίλη. Φιλοκτήτης, Φορκίδες, Φρύγες ν'Ε χτορ ος λύτρα, Φ ρύγιοι. Χοηφόροι. Ψυχαγωγία. Ψυχοστασία.Τ Π 0 Θ Ε Σ Ι 2
τ r ς τ ο υ
Α Ι Σ Χ Τ Λ Ο Τ Τ Ρ Λ Γ Ϊ Ι ι Λ Ι Α Σ
ΤΙΡ Ο Μ Π Θ Ε Λ Σ A E 2 M S IT 0 T . -ίΤ-ρομη&έως έν Σχνθία δεδεμένον διάτό χεχλ,οφέναι τό π υ ρ , π νν& ά νετα ι’ΐώ πλανωμένη, δτι χαι Λ'ίγυ- π*°ν γενομ ένη , έκ της έπαφήαεως τοΰ Α ιός τέξεται τον Επαφον. Ερμης δέ παρά/εται απειλών ιιντω κεραυναν&ήσεσ&αι, έάν μι) εΐπη τά μέλλοντα εσια&αι τω A lt. προέλ.εγε γάρ δ ϋρομη& ευς, ωςέξωα&ήοεται ο Ζευς της αρχής υπό τίνος οικείου υιοΰ. τέλος δέ, βροντής γενομένης, αφανής ό ΙΓρυμη&ίΰς γίνεται. Κ έίτα ι δέ ή μνΟοποιία έν παρεχβάσει παρά 2 ο - φοκλέΐ έν Κόλχοις, παρά δέ Ε υριπίδη δλως ον χιϊ- ται. η μέν σκηνή του δράματος ΰπόχέιται έν Σ χ υ- ίλία έπί τό Κ ανχά οιον όρος' ο δέ χορός σννέυτψ εν έξ όΐκεανίδων νυμφών, τό δέ χιφά λαιον α ν τ ον έστι, ΙΙρομη&έως δέαις. ΐοτέον δέ, δτι ου κατά τόν κοινόν λόγον ένΚ α ν- χασω φησί δεδέσχλαι τόν Ερομη&έα, αλλά πρός τοίς Ε υρωπαίοις μέρεοι το ΰ ’ όλχεανον, ώς από τώ ν πρός τήν ’/ ώ λεγομένων ΐξεατι ανμβαλείν.Λ Λ Λ JI Σ.
J - Jηομη·ί)ίο>ς έκ Λ ιος κεκλοφότος το rrvg r.al δεδω- κότος άν&ρώποις, δ ί ον τέχνας πάσας uv&Qbmoi εν- ροντο, οργκι&ιίς δ Ζευς, παραδίδωαιν αυτόν Κ ράτει καί E ia, τόις α ντοΰ νπηρέταις, κ α ί’ΐΐφαίατω, ωςΐΐν άγαγόντες πρός τδ Κ αυκάσιον δρος, δεαμοϊς σιδη- οοϊς αυτόν έκεϊ,προσηλώααιεν. ο ν γενομένου, παρα γίνοντα ι πίχσαι αι Ωκεαναίαι νύμφαι πρύςπαραμ ν- &ίαν α ν τ ο ΰ , καί αυτός δ ’ Ω κεανός, δ ; δ»; καί λέγει τω ΧΓρομη-9 εί, ϊνα άπελ&ών πρός τόν J ia δεήοευι καί λιταΰς πείαμ α υ τό ν έκλΰααι το υ ΰεσμοΰ Π ρομηϋέα. χαί ΤΓρομηίλεύς οΰκ έά, τδ του /Ιιύς είδώς ίίκαμπτον καί &ρααύ. καί ιχναχωρήσαντος του 3 Ω κεανόν παρα- γίνεται ’ΐώ πλακωμένη, ή τ ο υ ’ΐν ά χ ο ν , καί μαν&άνε· παρ α ν τ ο ΰ , α , τε πέπον&ε καί « πείθεται, καί οτι τϊς των αυτής απογόνων λύσει α υ τό ν, ΰς ήν δ //ιός ΊΙρακλής, καί οτι έκ τής έπαφήαεως το υ J io ς τέξει τόν"Ετιηφον. ϋ·ραα νατομ οΰπ ι δε Προμη&εί κατά Ji0g, δνς έχ?καεϊται τής αρχής ύφ ο ν τέξεταιπαιδδς, καί ίΐίλα βλάσφημα λέγοντι, παραγίνεται ‘Ερμής, Jidg πέμ φ α ντός, απειλών α ν τω κεραυνόν, εί μ ή τά μέλλοντα σνμβήσεσ&αι τω J u εΐπη · καί μή βυυλό- ιιενον βροντή καταρραγεϊαα αυτόν αφανίζει. ’11 μέν σκηνή το υ δράματος ΰπύκειταιένΣκν& ία έπϊ τδ Κ αυκάαιον δρος, ή δέ επιγραφή το ύ το ν, Π Ρ Ο Μ Ι Ι Θ Ε Τ 2 J E 2 M S L Τ 1 Ι 2 .Τ Π 0 Θ Ε 2 Ι 2 Τ Υ Σ T O T
Α Ι Σ Χ Τ Α Ο Τ T P A r j f l i / Ι Ι Α Σ
Η Ε Π Ι Γ Ρ Α Φ Ε Τ Α Ι Ε Π Τ Α Ε Π Ι Θ Η Β Α Σ . Ό Λ άιος, τ ο ν Α α β δ ά κ ο ν ν ϊο ς ων, έβασίλενεν εν ΘίΓ β αις, γυναίκα κεκτημένος ’ίοχ ά σ τη ν, τ ήν •θυγατέρα τοϋ Μενοικέως · ή αννελθεϊν καϊ τέκνα ποιησαι οι/, έχόλμα, τά ς το υ Πέλοπος δεδτώς ιχράς. φ α οί γάρ, δτι τον του Πέλοπος νίδν Χ ρύσιππον, ος ψ α im»e| άλλης γυναικδς, και ουκ έκ της θ υ γα τρ δ ς τ ο ν Οιν ο- μάου ‘Ιπποδάμειας, δ Λ ά ιος ηρπααεν, έραα&άς αυ τόν, και αυτοί οννεγένετο, και πρώτος ϊν ανθρικποις την αρρενοφ θορίαν υπέδειξε, καθώςπερ δη και ο Ζευς έν ϋ ε ο ϊς , το ν Γ αννμ ήδην άρπάαας. οπερ <5 Π έλοψ μαθών, τον Λ ά ιο ν κατηράαατο έξ οικείας q u- νενθ η να ι γονής, έπεί γο ϋ ν δ Λ ά ιος δι ον εϊρηται τοόπον άπμις ηδη παρήκμαζεν, ε’ις τδ του Απόλλω νος μαντεϊον παρεγένετο, έρωτήαων, ει δέοι τεχνω- σ α σ ϋ α ι· έξήνεγκε δέ α ίτώ τδ χρηατήριον, Μ η οπεϊρε τέκνων άλοχα δαιμόνων βία. λαβών δε τύν χρησμόν καί άπελθών έφύλαττε μί; αυνεννα σθα ι τη ίδια γννα ικ ί. έν μια δε τώνημι-Qmv τ ω οίνοι βαρυνθείς, συνήλθε τη γ ν ν α ι κ ί α ίτο ν , ά φ ης εαχε τον Οιδίποδα · φοβηθείς i t τον χρησμόν i Ιπόντα, Κε γάρ τεκνώαεις π α ίδ', άποκτενεϊ α’ ό φ όξ, κηθως καί ΙΙέλοψ κατηράαατο,ήνίκα ό Ο ιδίπονςέγεν- ν ή θ η , διατορήσας τούς πύδας α υ τοϋ καί χρυοέους κρίκους διαπερονηαάμενος, εν Κ ιθ α ιρώ νι τού το νΪΠ - θ ε το . ευ ράντες δέ τινες αυτόν ποιμένες καί αναλα- β όντες, ιά νή νιγκ α ν τώ τότε βααιλεϊ Κ ό ρ ιν θ ό ν Π ο λύβιο- ος λαβών α υ τ ό ν , έπιμελείας ήξίωαε, και εις άνδρών ηλικίαν ήγαγεν. ’έπειτα δέ Οιδίπονς παρά τίνος ίβ ρ ισ θ είς , χαί όνειδιαθείς, ως νόθος έστί καί ου γνήσιος το υ Π ολύβ ον, άπήλθεν έρωτήσων είςτήν Ι Ι ν θ ί α ν , ή γονν εις τά το υ 'Απόλλωνος μαντείαν, τις τε εΐη χαί τίνος νίός. είπε δέ αότω τό μαντεΐον, ότι πρόκειται σοι φονεϋααι τόν πατέρα ο ο ν, χαί μη- το ί σου συνευνααθήναι. άχούσας τε τυ ΰ χρησμού, ν.ατέλειψεν άπελθεϊν εις Κ ό ρ ινθ ο ν πρός το ν ΙΙόλυ β ό ν διά τά είρημένα, ώ ; δοκών τόν ΙΙόλνβον λέγειν το χρηστηριον πατέρα,] καί τήν α υ τοϋ γυναίκα μ ψ τέρα ■ καί άπήλθεν εις τή ν ές Θήβας οδόν. διεπο- ρεύετο δέ τή ν όδόν εκείνην καί δ Λ ά ιο ς, δ το ύ το υ ΐιατήρ, απερχόμενος καί οντος εις τό μαντείο ν, έρω τήσων περί το υ παρ’ α υτοϋέχτεθέντοςπ αιδός, ή γ ονν τού Οΐδίποδος, τ ί γέγονε. έπεϊ δέ σννήντηααν αμφω, οΐ το υ Λ ά ιο ν δορυφόροι πρός τόν Οιδίποδα ε'ιπον- παραχώρησαν, ω ξένε τω βααιλεί τής δδοϋ. δ δ ’ ονκ ίπ είαθη- πληγείς δέ παρά τυΰ Λ ά ιο υ , έμάνη έπΐ τούτοι, καί άπίκτεινεν α υ τόν χιά πάντ ας τούς μετ
uuroE · tvct δέ μόνον άφήκεν, υς στραφείς οΐχο. α πήγγειλε πάντα, ελ&ών δε εϊς Θήβας δ Οιδίπονς νσ τε ρ ον, ευρε κακδν αυτούς επικείμενον μέγα, την Σ φ ίγ γ α ' ήτις αινίγματα ελεγε, καί τον μ>) Ισχί’οντα λήσαι αυτά χατήσ&ιε. προέκειτο δί τότε παρά τω ν Θηβαίων τω ευρόντι τδ αίνιγμα τής 2 φ ιγ γ δ ς βρα- βεϊον, ή τον Α α ΐο υ γυνή 'ΐοχάστη, δο&ησομένη αΰ- τώ εις γάμ ον, είπούαης ονν τής Σ φ ιγγδς τδ αίνι γμ α τ δ , τετράπους δίπους τε καί πάλιν τρίπονς, ο σημαίνει το ν ά νθ ρ ω π ο ν, έφεϋρε τούτο δ Ο ιδίπ ονς' ή δε 2 φ ί γ ξ μανεϊσα άνεϊλεν αυτήν, σννελ&ών ονν ό Οιδίπονς τβ Ιδία μητρί, παϊδας έποίησε τέσσαρας, το ν Π ολννείχην καί το ν ’Ε τεοχλήν, τήν Α ντιγόνη ν καί τή ν Ισ μ ψ η ν. ύστερον δέ μα&ών τ ί ανόμημα ο έδρασεν, έτίιφλωοεν εα ντδ ν, τοϊς δέ είρημένοις υιούς α υ τό ν τή ν βασιλείαν χατέλειψεν. (πει δέ ο ν- τοι τούτον ό ντα τυφ λόν έν οίκίσκω καίλεύρξαν, χα- τηράσατο α υ το ύ ς , ώστε διά ξίφους καί πολέμου τήι βασιλείαν διαμερίσασ&αι. ο ν ένεκα καί φοβούμενοι, το δ μ ου μέν είναι έν τα ϊς β ή β α ις καί βααιλενειν ν.ατέλειψαν σνμπεφωνήκασι δ έ , ΐνα το υ ενός έξερ- χομένον τής πόλεως καί απ οδη μ οϋντος, επί χρόνον ένα δ ετερος βααιλεύοι, καί πάλιν το υ άποδημουν- το ς εισερχομένου, υποχωροίη δ ετερος, ώς ίΐν εκ τού το υ φυγωσι τή ν άράν. δ γ ο ύ ν Πολυνείκης, πρώτος ων, έκράτησεν ένα χρόνον τής βασιλείας, εϊτα έξηλ- Α ε , τω Ετεοκλεύ παραχωρήαας αυτής. τ ο ύ χρόνον δέ συμπληρωθ-έντος, επί τδ βασίλευαν δ Πολυνείκης ■και αυ&ις £Ϊ τ άς Θήβας παρεγένετο κατά τδ ανμ
-πεφωνημένον ■ μή παραδεχθείς δέ υ π δ ’Ετεοκλέονς, Βις τδν το υ "Αργους βαα ιλέα’ίΑδραατον άπήλθε, καί το ύ τ ο υ γαμβρός επί θ ν γ α τ ρ ί γέγονεν, έπί ύποαγέαει το ια ν τη , ϊνα αυνεργήσμ αυτοί δ "Αδραστος έπανελ- θ έ ιν εις τή ν Ιδίαν πόλιν, καί βασιλείας δράξασθαι. λαβών το ίν ν ν έκ το ν Ά ρ γους στρατιάν πλείστην, ά - πεισιν εις Θήβας κατά το υ οικείου αδελφού. ΐιΌ α καί αυτός καί ό αδελφός αΰτοϋ υπ’ αλλήλων έφο- νεύθησαν. ‘I I μέν ο ν ν σκηνη το υ δράματοζ ίν Θήβαις υπό- κ ιιτα ι' δ δέ χορός έκ Θηβαίων έστί π α ρ θ έ ν ω ν ή δε υπόθεσις, στρατιάΛ ργείω ν πολιορκούσα Θηβαίους τούς καί νικήααντας- καί θ ά να τος 'Ετεοκλέους κυ,ί ΙΙολυνείκους. έπιγέγραπται δέ υπόθεσις των επτά έπί Θήβας, διά τά επτά στρατη γούς φνλάσαειν τάς πύλας τω ν Θηβων. εισι δε αυται αι Θήβαι επτάπνλοε* αί δέ έν τη Α ιγύπτιο ουααι εκατόντάπνλοι.
Τ Π 0 Θ Ε Σ Ι 2
τ r .2 r o r
Λ Ι Σ Χ Τ Λ Ο Τ Τ Ρ Λ Γ Ι Ι ι / Ι Ι Λ Σ
Η Ε Π Ι Γ Ρ Α Φ Ε Τ Α Ι Π Ε Ρ 2 Α Ι .—
11
—
Γ λ α ύ κ ος έν τοϊς περί Αίαχΰλου μΰ&ιον έχ ίων Φοινιααωνφηαϊ Φ ρύνιχον τούςΙΐέρσαςπαραπ εποιή- α&αι. έκτίίίηαι δέ χιά τήν αρχήν το υ δράματος τα ϋτην, Τ ά δ ’ έστί ΙΙερσών τω ν πάλαι, βιβηχύτων. πλην έχιί ευνονχύς έατιν άγγέλλοιν έν αρχή τήν τον ίϊέρξου η τταν υτρωννΰς τε ϋ ρ ό ν ο νς τινάς τοϊς τής άρχής παρέδροις. ένταϋ&α δέ προλογίζει χορδς πρες- β υτω ν. τω ν δέ χο ρ ώ ν τά μέν ΐατι παροδικά, ως οτε λέγει, δι 'ήν αιτίαν τσίρεατιν, ως τδ, Τ ύριον οίδμα λ ιπ οϋ α α ' τά δέ στά σιμ α , ώς δτε ϊσ τα τα ι, καί αρχεται τής συμφοράς το υ δράματος· τά δέ κομματικά, ore λοι π όν έν χλρήνω γίνεται, χ α ίεοτιν ή μέν σκηνή του δράματος παρά τω τάφοι Π αρειού·’ η δέ υπόϋεαις, £έρξης στρατευσάμενος κατά τ ή ς ‘Ελλάδος μετά δν- νάμεως πολλής, 'ίππον μένοίμετρονέπαγόμένος, ναυς δέ φιλίας διακοοίας επ τά , ή καί δεχατέσααρας· καίπιί?/ !ιεν έν Π λαταιαίς νιχη&εϊς, ναυτική δέ έν Σ α - λαμίνι, χαί διά Θεσσαλίας φεύγων, διεηεραιώθη εις τήν Α σίαν. ’ΐστέον δέ, δτι οΐ "Έλληνες τριακοαίας μόνον νήας εϊχον. πρώτη έφοδος Ιίεραών επί Αντ ρείου έδυστύχησε περί Μ αραθώ να. δεντέρα, επί Ζέρξον, περί Σαλ.αβΐνα χαί ΐΏ,αταιάς, το ν Θεμιστο κλέους στρατηγόν' οντος τότε των Α θηναίω ν χαί ρή τορας, χαί νήας είπόντος ποιησαι χαί άντιτά ϊα αθ αι πρός τον' Ζέρξην. ον^ χαί γενομ ένον, περιεγένοντο α υ το ί. δ 'Απόλλων γάρ τοίςΆ & ηναίοις μαντενομέ- νοις, πως των Ιίεραών περιγενήαονται, είπε τείχη ^νλ,ινα κατασκενασαι, χαι οντω περιγενέσ ίλαι τιντών χαϊ οί μέν τείχη ϊλεγον ποιησαι εϊς τήν πόλιν ξύλινα ά ντϊ τω ν λ ίθ ινω ν' ό δέ Θεμιστοκλής ονχ υΐτω ς αλλά νήας είπε ποιησαι, αϊ πολλάχις διά τω ν ο ί χείων τειχών αώζονσι τούς ά νθ ρ ώ τονς. επί Μ ένω- ■νος τραγωδών Αίσχύλος ένίχα Φινεί, ΓΙέρααις, ίΛ α ύ - χο, π οτνιεί, Π ρομηθεϊ. το ύ τ ο ν το ν Ζέρξου πατήρ μέν ψ Α α ρ ε ϊο ς ο ΙΙεραΐεν βασιλεύς, μήτηρ δέ Α τοα- ι ί « . γίνωαχε δέ, οτι Α χρείοι τρεις ε ί α τ πρώτου δέ τούτω ν νιος ‘Τ ατά σπ ον, προχριθεϊς ίιπύ των ίίερ- σων, χαι βααιλεύαας αυτών, ος ην καί Ζέρξον πατήο το ϋ στρατεύααντος επί τούς "Έλληνας' δεύτερος δέ δ Α ρταξέρξου πατήρ, λΖίροςπροοαγορενθείς, ή Λ ά θ ο ς· έσχατος δε Ααρεϊος ο νπ Α λεξάνδραι το υ Φιλίππου κ αιαλυθείς. τινές δέ καί τέταρτον Ααρεϊον λέγονσιν είναι.
—
13 —
Τ Π Ο Θ Ε Σ I Σ Τ Η Σ Τ Ο ΐΑ Ι Σ Χ Τ Λ Ο Τ Τ Ρ ATSlt Α Ι Α Σ
Η Ε Π Ι Γ Ρ Α Φ Ε Τ Α Ι ι Α Γ Α Μ Ε Μ Ν Λ Ν . Α γ α μ έ μ ν ω ν εϊς "Ιλιον άπιοιν, τμ Κ λυταιμνήστρα, ει πορθήσει τό "Ιλιον, ντιίσχιτο τής αυτής ημέρας σημαίνειν διά πυρσού. ο&εν σκοπόν έκάθισεν έπί μισθοί Κλυταιμνήστρα, ινα τηροίη τον πυρσόν, καί δ μεν Ιδών ά π ή γγειλ εν αυτή δέ τον των πρεσβυ τώ ν οχλον μεταπέμπεται, περί του π νραοϋ ΐρ οΰα α · έξ ών χαϊ δ χορός αννίατατα ί' ο'ίτινες- αχούσαντες παιανΐζονσι. μ ετ ου πολύ δέ καί Τ αλθύβιος παρα γίνετα ι, χαί τά χατά το ν πλ.ονν διηγείται. Α γα μέμνων δ 5 επί άπήνης έρχεται· ε'ίπετο δ 1 αυτω ίτί- Qa άπήνη, ε'ν&α ήν τά λύφνρα καί ή Κ ασάνδρα. α υ τό ς μέν ουν προιιαέρχεται εις τόν οίχον συν τί] Κ λυ ταιμνήστρα. Κ αοάνδρα δέ προμαντεύεται, πριν εις τά βασίλεια είσελθείν, τόν εαυτής χαί τού ’Α γαμέ- μνονος θ ά να το ν, χαί τη ν έζ ’ Ορέστου μητροκτονίαν, χαί είαπηδά ως θ α νουμ ένη , ρίιγααα τά στέμματα, τούτο δέ τ'ο μέρος τού δράματος θαυμάζεται, ως χαί εχπληξιν χαί οίκτον ικανόν εμποιείν. ιδίως δέ Α ι- • σχύλος το ν ’Α γαμ έμνονα επί σκηνής άναιρείαθαι ποιεί· τόν δέ Κ αοά νδραςοιω π ή σα ςθ άνα τον, νεκρόναυτήν υπέδειξε. πεποίηκέ τ ι Αϊγια& ον χαί κ λ υ ταιμνήστραν, εκάτερον διϊαχνριζόμενον πεοί τής « - ναιρέσεως, ενί κεφαλαίο)· τήν μεν, τή αναιρέσει’ί φ ι- γενείας · το ν δι, ταϊς τοΰ πατρός Θυέατου εξ 'Αιρέως ονμφοροίΐς. Εδιδάχ&η τ& δριχμα επί άρχοντος ΦιλοκΗονς, Ολνμπιάδι εικοστή όδύτ, *), ?ΤΜ δεντέριο. πρώτος Αισχύλος^ Άγαμέμνονι, Χοηφόροις, ΕυμενΙαι, ΧΙρωτεϊ σατνρΜω. εχορηγευ Ζενοχλης ’Λφίδνενς, —
14
— A B . G V M E N T V MA E S C H Y L I T R A G O E D I A E
Q V A E I N S C R I B I T T RC H O E P H O R A E .
O r es tes iussu O raculi ima cum P y la d e A r
gos rev ersu s, tumulum p a tris sui A g a m e
mnonis in v is it; ubi virginum coetu i Clytae
mnestrae, fa m u la ru m occu rrit, quas illa s o
mnio e x te r r ita c o n s u ltis coniectoribus, a d
p la ca n d os manes m a riti cum in feriis m ise
rat. H is ad iu nxerat se soror eius E le c tr a ;
cu i Orestes p er va ria in d ic ia . in o lescit,
) Correxerunt viri ducti, δγδοηκοΰτή' {quod f a cile mutari p o tu it m δνδδΐ] είκοατή.)
—
15
—
ji b iis totam rem edoctus, regias aedes a c
ced it, viatorem se fin g en s e P h o cid e JDau-
liensem ,
qui o b iter m andata acceperat
O restis mortem parentibus eius nunciandi.
A eg isth u m , hoc ut a u d ia t, lubenter egres
sum, derepente in terficit; cuius clamore evo
cata Clytaem nestra , et p ro vita sua ap olo-
g ia brevi u sa , a filio suo interem pta est.
11 ac p a tra ta ca ed e, m aternis fu r iis a g ita
tus Orestes D elp h o s p rofu git.
Scena F a bulae A r g is con stitu itu r:
Chorus autem constat ex virginibus cum in
fe r i is a d tumulum A gam em nonis profectis.
Titulus T ragoediae C H O E P H O R A E .
T H 0 Q E 2 1 2 ΤΗ Σ r o rΑ Ι Σ Χ Τ Α Ο Τ Τ Ρ Α Γ Α Ι ι Α Ι Λ Σ
Η Ε Π Ι Γ Ρ Α Φ Ε Τ Α ΙΕ Τ Μ Ε Ν Ι Π Ε 2
y j ρέστης- εν Πελφοίς περιεχδμενος ΐιπό τω ν ’Ε ριν- ννω ν , βουλή Απόλλωνος παρε/ένετο εις ’Α&ήνας εις τό Ιερόν τήςΑ&ην&ς · ής βουλή νιχήαας, χατήλϋεν ειςΖίργος. τά ς δέ Ε ριννύας πραννας, π ροσηγόριυ- αεν Ε υ ιιε νίδ α ς . παρ' ούδιτέρφ χέϊται ή μνΟοποίία.A R G V M E N T V M
A E S C H Y L I T R A G O E D I A E
Q V A E I N S C R I B l T f R .S F P P L I C E S .
—
16
—
T ^ a n a ifilia e quinquaginta,patruelium , A e -
gyp ti filioru m , nuptias evita n d i g ra tia , per
mare in terram Argivam, a u fu g iu n t: de
quarum adventu rex certior fa c tu s , sa te lli
tibus stipatus eas adit, in opin i appulsus ra
tionem postulaturus. I lu ic et prosapiam
suam , et fu g a e causam expon un t: a quo.
non sine p leb is consultu ( praesertim quod
ab Io ex A rg is oriundae fu e rin t) hospitio
excipiuntur.
Confestim ex p a rte filioru m
A eg y p ti supervenit p r a ec o , n i traderentur
ei virgines, bellum in d ictu ru s: cuius spretis
minis, A r g iv i D a n a id es in urbem recipiu n t.
Π Ρ Ο Μ Η Θ Έ Υ Σ
Δ Ε Σ Μ Ω Τ Η Σ .
i ·■ : 'Λ Λ ' I
Τ Α Τ Ο Ύ /■.1 Ρ Α Μ Α Τ 0 Σ Π Ρ Ο Σ Ω Π Α
Κ Ρ Α Τ Ο Σ Κ Α Ι Β Ι Α . I I Φ Α Ι Σ Τ Ο Σ . Π Ρ Ο Μ Ι Ι Θ Ε Τ Σ . Χ Ο Ρ Ο Σ J I K B A N IA S L N Κ Τ Μ Φ Λ Κ . Β Κ Έ Α Ν Ο Σ . IJ I Η Ι Ν Α Χ Ο Τ . Κ Ρ Μ Ι Ι Σ .Α Ι Σ Χ Ύ Λ Ο Ύ
Π Ρ Ο Μ Η Θ Ε Ε Σ Α Ε Σ Μ Π Τ Η Σ .
κ ρ .
Κ Ρ Α Τ Ο Σ Κ Α Ι Β ΙΑ , Η Φ Α ΙΣ Τ Ο Σ ,ΠΡΟΜΙΙΘΕΤΣ.
ν. ι—1-5
-^-χλονός μέν είς τηλονρδν ηχομεν πεδον, Σκυίλην ές οιμον, α β α τον (Ις ερημιάν. Η φ αιστε, αοϊ δέ χρή μέλειν επιστολής, ας σοι πατήρ έφέίτο, τόνδε πρός πέτραις νψηλοχρημνοις τόν λεωργόν όχμάααι, αδαμαντινών δεσμών έν άρρήχτοις πέδαίς, τδ σύν γάρ uv&oc, παντέχνον πνρος σέλας, {λνητοϊαι χλίψκς ωπαα'εν τοιααδέ τ οι αμαρτίας υφέ δέί ϋ ε ο ϊς δούναι δίνην * ι»ς α ν διδαχ&μ τήν Α ώ ς τνρα ννίδα στεργειν, φ ιλάνθρω πον δέ πανεα&αι τρόπον Η φ . Κ ράτος, Β ία τε, σιρων μέν έντολή Αιδς εχει τέλος δή, χονδέν έμποδίον ετι· έγια δ άτολμός είμι ανγγενή &εδν δήααι β ία φάραγγι πς&ς δνσχειμέριο.J3 a
20
1 Ί Ρ0 Μ. A E 2 M S I T H 2 .
».ΐ6~44 πάντως 5’ ανάγκη τωνδέ μοι τόλμαν σχέ&ειν' έξωριάζειν γάρ πατρός λόγονς βαρύ. της όρ&οβούλον Θέμιδος αιπνμήτα παί, ακοντά σ ’ αχων δναλντοις χαλκεύμασι προσπαασαλεύσω το>δ άπαν&ρώπω παγερή ϊν οντε φωνήν, ο ντε το ν μορφήν βροτων δψει, ατα&ευτός δ ηλίον φοίβη φλογί, χροιάς αμείψεις άνθος· άαμένω δέ σοι ή ποικιλείμων ν ν ξ άποκρΰψει φάος · πάχνην θ ’ ίωαν ήλιος σκεδα πάλιν · άεί δέ τοϊι παρόντος άχΟηδών κακόν τρύσει σ · 6 λωφήσων γάρ ου πέφνκέ πω. το ια ντ άπηϋρώ το ν φιλαν&ρώπον τρόπ ον, θ ίό ς θεών γάρ οΰχ νποπ τήσσων χόλον, β ροτοϊσι τιμάς ωπααας πέρα δίκης, άνθ· ων ατερπή τήνδε φρουρήσεις πέτραν, άρ&οστάδην, ιΐύπνος, ου κάμπτων γ ό ν ν πολλούς δ υδυρμούς και γόους άνεοφελεϊς φ&έγξει' Λ ιδς γάρ δυσπαραίτητοι φ ρένες;άπας δέ
τραχύς, υστις άν νέον κράτη. Κ Ρ . εΐεν · τ ί μέλλεις και «ατοικτίζει μ ά τη ν; τ ί τόν θεοΐς ΐχ!)ιστόν ου στνγέϊς ϋε όν, οατις τό σόν ■ίλνητούαι προνδωκεν γέρ ας; ΙΙΦ . τό ξυγγενές τοι δεινόν, ή θ ’ ομιλία. Κ Ρ . ξύμ φ η μ , άνηκονστεϊν δέ των πατρός λόγων οιόν τε π ω ς; ο ν τούτο δειμαίνεις πλέον; ΙΙΦ . άεί γε δή νηλύς ού, και {λράσους πλέως. Κ Ρ . άκος γάρ οΰδέν τόνδε ϋ-ρηνέϊσ&ιχι· αύ de τά μηδέν ωφελονντα μή πόνει μάτην.ν.45—73
ΠΡΟ Μ. Α Έ Σ Μ Λ Τ Η 2 .
21 Η Φ . ώ πολλά μιση&πσα χειρωναξία. Κ Ρ . τ ί νιν σ τυ γέΐς; πόνων γάρ, ως άπλω λόγω, των νυ ν παρόντων ονδέν αιτία τέχνη. Η Φ . εμπας τις αυτήν άλλος ωψελεν λαχείν. Κ Ρ . άπ αντ έπράχθη πλήν &εοϊσι κυι(>ανέίν, έλεύθ-ερος γάρ ουτις έστϊ πλήν Α ιός. ' Η Φ . εγνωχα, τοΐςδε χονδέν άντειπεϊν έχω. Κ Ρ . ονχονν έπείξει δεσμά τωδε περιβαλεϊν, ως μή ο έλιννύοντα ποοοδίρχθ.ή πατήρ; Η Φ . καί δή πρόχειρα ψάλια διρκεσ&αι πάρα. Κ Ρ . λαβών νιν, άμφί χερσίν έγχρατεϊ α&ένει ραιατηρι ϋεϊνε, παααάλενε πρ&ς πέτραις. Η Φ . περαινεται δή κου μ α τα τονρ γον τόδε. Κ Ρ . αρασσε μάλλον, σφίγγε, μηδαμή χάλα. διιν&ς γ ά ρ ευρεΐν χάξ άμηχάνων πύρονς. Η Φ . άραρεν ήδέ γ ωλένη δυαεκλύτως. Κ Ι . και τηνδε νυν πόρπααον ασφαλώς· ίνα μ α ϋ η σοφιστής ων Α ιός νωϋέστερος. ΠΦ. πλην τοΐιδ' αν ούδιις ένδίκως μέμψαιτό μοι. Κ Ρ . αδαμαντίνου νυ ν σφηνός ανΦάδη γ ν ά θ ο ν στέρνων διαμπιχξ πασοάλιυ έρρωμένώς. Η Φ . αΐ α ί Π^ομη&εΰ, αών υπερστένω πόνω ν. Κ Ρ . συ δ α ν κατοκνέϊς, τω ν Α ιός τ εχθρών νπιρ ατενείς,· οπως μι) α α υ τόν οίκτιεϊς ποτέ. Η Φ . ορίίς θέαμ α δυσ&έατον δμμασιν. Κ Ρ . οροί κνροϋντα τόνδε των επαξίων. αλλ" αμφί πλενραΐς μασχαλιστήρας βάλε. Η Φ . δρΰν τιτυτ ανάγκη, μηδέν έγκέλεν άγα ν. Κ Ι . η μ η ν κελευαω, κάπιθωνςω γ ί πρός,Π Ρ Ο M. J ES MS I T HJ ' .
τ ./4—302 χώσει κάτω, σκέλη δέ κίρχωσον βία. Η Φ · και πέπραχται το ϋ ρ γο ν ου μαχρω πάνω. Κ Ρ · έρύωμένως ν υ ν θεινε διατόρονς πέδας, ά ϊ δυπιτιμητής γε τω ν εργιον βαρύς. Η Φ . ομοια μορφή γλωσσά οον γηρνεται. Κ Ρ . α ν μ αλθαχίζον, την δ' εμήν α υ θ α δ ία ν οργής τε τραχύτητα μή πίπλησαέ μοι. ΙΙΦ . στείχωμεν, ώς χώλοισιν άμφίβληατρ έχει. ΠΡ. εντα ύθ α νυ ν ύβριζε, χαι θεώ ν γέρα συλών, έφημίροισι προστίθει. τ ί αοι οίυί κ θ νη τοί τώ νδ' άπαντλήααι π ό νω ν; φευδωνΰμως αε δαίμονες Π ρομηθέα χ α λ ο ϋ σ ιν α υτόν γάρ αε δει προμηθέως, δτο» τρόπω τήι,δ' ϊχχυλιαθήαει τύχης. Π Ρ : ω δΓιος α ιθή ρ χαί ταχύπτεροι πνοαι, π ο τα μ ώ ν τε πηγαί, ποντίω ν τε κυμάτων ’θ ··' ιίνήριθμον γέλασμα, παμμήτόρ τε γή , J καί τ ο ν πανόπτην κύκλον ήλιον χαλώ · ϊΰεσ&έ μ , οϊα πρός θεώ ν πάσχω θεός. δέρ χθη θ', οιαις αΐκίαισιν 4 διαχναιύμενος τόν μνριετή χρόνον άθλεύαω. το ίό νδ 1 δ νέος τα γό ς μαχάρων έξενρ έπ έμοϊ δεσμόν άειχή. φευ φευ τό παρόν, τό, τ έπεργόμενον πήμα στενάχω. πή ποτε μ όχθω ν χρή τέρματα τώ ν δ ’ έπιτεϊλαι. χαίτυι τ ί φ η μ ι; πάντα προόξεπίαταμαι j ' ακεθι>ώς τά μέλλον τ , ουδέ μ ο ι π οταίνιον Α :Ι ’Λ .πήμ ουδέν ήξει. τή ν πεπρωμένην δέ χρή αισαν φέρειν ώ ; (ιΰατα, γιγνώ σχονθ', οτι τό τής άνάγχης ϊσ τ αδήριτον σθένος. άλλ' ούτε σιγάν, υντε μή σιγάν τύχης οίάντε μοι τά α δ' έατί. θ νη τοϊς γάρ γέρα ηορών, άνάγχαις τα ΐο δ ' υπέζενγμαι τέλας' ναρθηχοπλήρωτον δέ θηρωμιχι πνρός πηγήν χλοπαίαν, ή διδάσχαλος τέχνης πάοης βροτοϊς πίφηνε, χαί μέγας πόρος. τοιάσδε ποινής άπλακημάτων τίνω, υπ αίθριος δεσμοΐυι πααααλεντδς ών, τ τ » ιχ α, εα εα. τις αχώ, τις όδμά προσέπτα μ άφεγγης, θεόαυτος, ή βρόιειος, ή χεχραμένη· V yi.A fX . ί&εΠιΡ/Λ ϊχετο τερμόνιον επί π ά γ ο ν , , ,
,
,
- Λ
, "η
*►'■'·'»·· i V n - V / ' * 1
πόνω ν εμων -θεωρός, υ τ ι δη θ ε ίω ν ; ' , όρίχτε δεσμώτην με δύσπ οτμ ον θ ε ό ν ,’ '' ” το ν Πιδς εχθρόν, τδ ν πίΐαι θεοίς δ ί απεχθείας έλθόνθ ', δπόαοι τ ή ν Π ιό ς α υ λ ή ν ε ια ο ιχ ν ε ϋ α ιν , ί , % , ν Α ε . διά τήν λίαν φιλότιμα βροτών. φευ φευ, τ ί π οτ αυ χινάθισμα χλΰω πέλας ο ιω ν ώ ν α ιθή ρ δ 1 έλαφραϊς πτερύγω ν ριπαΐς υποσυρίζει. παν μοι φοβερόν τδ προσέρπον. % 0 . μηδέν φ οβηθής ■ φιλία γάρ ήδε τάξις στρ. ά πτερύγω ν θ ο α ϊς άμίλλαις προσέβα τόνδε πάγον, πατρώας μόγις παριιποϋαα φρένας. ▼.103—131ΠΡ Ο Μ. J E 2 M J 1 T I I 2 .
23'2 4 ΠΡΟΜ. /JE2MSI TU 2. τ .1 3 2 - 1 6 0 κραιπνοφάροι δί μ επεμψαν α νρ α ι· χτύπ ον γάρ άχώ χάλνβος dif/ξεν Άντραν μυχόν, έκ δ ’ επληζέ μ ο υ τά ν &εμερώπιν αιδώ· αυ&ην δ 5 απέδιλ,ος οχω πτερωτοί. I I P . ai t/i ai ai. της πολυτέκνου Τη&νος ε'κγονα, το υ περι πααάν εϊλισσομένον γ β ύ ν ακοίμητοι ρεύματι πα'ιδες πατρός ’ Λ κεανοΰ- δέρχ&ητ, έσίδεσ&>, οϊιρ δεσμω προαπορπατός, τη ο δε φάραγγος ακοπίλοις έν ακροις φρουράν Άζηλον δχήσω. Χ Ο . λίύοσω, Προ/ίη&εϋ ■ φοβερά ύ ’ έμοϊσιν όσαοις ομίχλη προοήξε πλήρης {αντ. ά. δακρύων, οόν δέμας εΙσιδοΰση · πέτραις προααναινόμενον Ι ΐ 'έ/ ί ' ! · ! ,. ταϊα& άδαμαντοδίτοισι λύμαις· % νέοι γά ρ οίακονόμοι κρατονα Ό λυμ π ον · νεοχμόις δέ δή νδμοις Ζευς ά&έτως κρατύνει, τα πριν δε πελώρια νυ ν αίατδϊ. Π Ρ . ει γάρ μ υπό γην, νέρ&εν τ δ/ίδον το υ νεκροδέγμονος είς απέραντον Τάρταρον ήκεν, δεσμοΐς αλύτοις ι αγρίως πελάαας" ώς μήτε έλεος, μήτε τις Άλλος τοΊοδ’ έπεγήίλει. . νυ ν δ αίθεριον κίννγμ ό τάλας - ί ,·„·*. έχ&ροΐς έπίχαρτα πίπον&α/ Χ Ο . τις ωδε τλησικάρδιος οτρ. βέ, ϋεώ ν, ίίτιρ τάδ\ έπιχαρη·
c.161— 189 ΠΡΟ Μ. ΛΕ2Μ&ΤΗΣ.
25
τις ου ξυνασχαλά καν.οίς ^ τεοϊσι, δίχα γε /Ιιός;ο <5°
έπικότιας άεί ίλέμενος α γνα μ π τον νύον, ■ δήμναται ουρανίαν γ έ ν ν α ν ουδέ λήξει, πριν αν ϊ) κορέος χέαρ, ή παλάμη τινϊ τη ν δ ν σ άλωτον ελτ] τις αρχή ν., · '; i,, ν /j Λ Π Ρ . η μήν ϊ τ έμοϋ, καίπερ κρατεραϊς -V ι ' , , ι * « έν γνιοπέδαις αΐκιζομένον, χρείαν ΐ'ξει μαχάρων πρύτανις, διϊξαι τό νέον β ούλ ενμ , υφ δτου οχηπτρον τιμάς τ άποσνλάται. καί μ ουτι μελιγλώααοις πει&ονς επαοιδαϊσιν ίλέ/.'ξει, στερεής τ ο νπ ο τ απειλής πτήξας, τ ό δ ’ εγώ καταμηνύοω, πριν αν έξ αγρίων δεσμών χαλάσΐ], ποινής τε τίνειν τ ή υ δ ' οικίας έ&ελήσΐ]. Χ Ο . σύ μεν ιθρασύς τε καί πικραΐς άντ. (?. δυαισιν ονδέν έπιχαλας, uyav δ* έλεν&εροατομείς, εμάς δέ φρένας ήρέ&ιαε διάτορος φόβος· δέδια γά ρ άμφί σάϊς τυχαις, π α ποτε τώνδε πόνω ν χρή σε τέρμα κέλααντ έαιδεϊν. ακίνητα γά ρ v - U f 4 h v i t-vhjL· ή&εα, χαι κέαρ άπαράμν& ον ίχ ειΧ ρ όνονπ α ΐς.' , Π Ρ. οίδ , οτι τραχύς και παρ εαντω τό δίκαιον έχων Ζευς. άλλ' εμπας μαλακ ογνώμων ευται :ιοΟ υτα ν τα νττ] ραισ&β·26 Π Γ Ο Μ . J E 2 M S I T I I 2 . τ.190—218 τη ν δ’ άτέραμνον στορέσας οργήν, εις ιχρϋμόν έμοι χαί φιλότητα απευδων απεύδοντί π ο θ ’ ήξει. Χ Ο . π ά ντ έχχάλυψον χαί γέγω ν ήμίν λόγον, ποιοι λαβών αε Ζευς έπ α ιτώ μάτι, όντω ς ατίμως χαί πιχρώς αίχίζεται· δίδαξον ημάς, εΐ τι μή βλάπτει λόγω. I IP . αλγεινά μέν μοι χαί λέγειν έυτίν τάδε, άλγος δέ σιγάν, πανταχή δέ δύαποτμα. «,,:V έπεί τάχιατ ηρξαντο δαίμονες χόλον, στάσις τ έν αλλήλοιαιν ώροθίινετο, οί μέν θέλοντες εχβαλέίν έδρας Κ ρόνον, ως Ζεΰς άνάσαοι δήθεν, οί δέ τοϋμπαλιν απείδοντες, ως Ζευς μήποτ αρξειεν θεών · έ ν τ α ΰ θ ’ έγώ τά λωστα βονλεύων, π ιθ ιίν Τιτάνας, Ουρανόν τε καί Χ θ ο νύ ς τέκνα, οΰχ ή δννή & η ν αίμύλας δέ μηχανάς άτιμ άσανιες καρτεροϊς φρονήμασιν, ω οντ αμοχ&εί πρός β ία ν τέ δεσπόαειν' έμοι δέ μήτηρ ουχ άπ αξ μ όνον Θέμις, χαί Γ αία, πολλών ονομάτων μορφή μία, τ δ μέλλον ή χριχίνοιτο προυτεθεαπίχει, ως ού χατ ίσχνν, ουδέ πρός τό καρτεράν χρείη, δόλω δέ τούς ΰπεραχόντας χηατΛν. τ ο ια ΰ τ έμοϋ λύγοιοιν έξηγουμένον, ουχ ήξίωσαν ουδέ προαβλέψαι τό παν. χράτιστα δ ή μ οι των παρεατοποιν τότε έφαίνετ είναι, προσλαβόντιχ μητέρα, έ χ ο ν θ ' εχύντι Ζηνί αυμπαραατατιϊν.
τ .2 1 3 - 2 4 7 ΠΡΟΜ. /1KSMSI Τ112 27 έμαίς δε βονλαΐς, Ταρχάρον μελαμβα&ής χεν&μών καλύπτει τον παλαιγτνή Κ ρόνον, αυτοισι σνμμάχυισι. τοιά δ έ'ς εμοΰ δ των &εων τύραννος ωφελημένος, χαχάΐαι ποινάίς ταΐαδέ μ. έξημείψατο. ενεστι γάρ πως τοΰτο τι] τνρ α ννίδι νόσημα, τοις φίλοισι μή πεποι&έναι. ο δ ’ ονν έρ ω τα τ, alila v χα&' ήντινα α'ιχίζεταί με, τοΰτο δή ααφψ’ΐώ. όπως τάχιστα τον πατρωον ες χλρόνον 11 ■■ *. y.ravtriuA χ α ϋ έζε τ, εΰ&ΰς δαίμοαιν νέμει γέρα αλλοιοιν άλλα, χαι διεστοιχίζετο α ρ χ ή ν βροτών δέ τω ν ταλαίπωρων λόγον ονκ εοχεν ουδέν ■ άλλ άϊατώοας γένος τό παν, ΐχορζεν άλλο φ ιτναα ι νέον. χαι το'ιαιν οϋδείς άντέβαινε πλήν έμον, εγώ δ' έτόλμησ · έξερναάμψ β ροτούς τ ο υ μή διαρραισ&εντας είς^Αιδου μολέίν. τω τρ ι τοιαίσδε πημοναϊσι χάμπτομαι, πάσχειν μέν άλγειναισιν, οίχτριχϊσιν ιδέίν · θ νη το ύ ς
<5’
έν οιιιτωπρο& έμενος,τούτου τγχ ή * ουχ ίιζιώθτιν αυτός, άλκ ανηλεώς utk*. 'ΐι-ιΑ * *Η ώ δ' έρρύίέμιαμαι, Ζηνι δυαχλεής χλέα. f Χ Ο . σιδηρόφρων τε χάχ πέτρας εΐργαομένος, οστις, Π ρομηΟεν, σοΰσιν,ου ξνναυχιιλα μόχ&οις' έγώ γ ά ροντ
άν είοιδεΐν τάδβ tί
εχρηζον, είαιδοΰαά τ ήλγύν&ην χέαρ.0
νχ.1
Η Ο .Ο Ά { , Π Ρ . χαί μην φίλοις έλεινός είαοραν εγώ. Χ Ο . μή που τ ι προυβης τωνδε χαι περαιτέρω; ·} /;.·>· r f / ί ό ψ ,t v i
ν κ ψ28
Π Ρ Ο Μ . d P X M J I T H S . ν .2 4 8 — 2 7 6 Π Ρ . λλνητονς γ |πανσα μ ή ποοδΐρκεσΟαι μόοον. Χ Ο . το ποϊον ευρών τήσδε φάρμακον νό σ ο υ ; 1ΤΡ. τυφλάς έν αυτολς ελπίδας κατοίκισα. Χ Ο . μ ίγ ωφέλημα το ΰ τ έδωρήσω βροτοΊς. Π Ρ . προς τοΊςδε ιιέντοι πυρ έγώ σφιν ώπασα. Χ Ο . καί νυν φλογωπόν πϋρ εχονα εφήμεροι; Π Ρ . άφ ονγε πολλάς έκμα&ήσονται τέχνας. Χ Ο . τοιοίαδε δι) σε Ζευς έπ αΐτιάμασιν αΐκίζεταί τε, κουδαμή χαλα κακών; o v i ’ ϊα τιν ά β λ ο ν τέρμα αοι προκιίμενον; Π Ρ . ουκ αλλο γ ονδέν, πλην 3ταν κιΐνιρ δοκμ. Χ Ο . δύξει δέ π ω ς; τις ελπίς; ουχ δράς, ότι ημαρτες; ως<5’
ήμαρτες, ο ν τ (μοι λέγειν κα&’ ηδονήν, σοί τ άλγος. «ΑΑά τα ν τα μέν με&ώμεν, αϋλω ν δ ’ εκλυσιν ζήτει τινά. Π Ρ . έλαφρδν, όστις πημάτων εξο) πόδα εχιι, παραινεϊν νον& ετιΐν τε τους κακώς πρασσοντας. εγοι δε τα υ Ο άπ αντ ήπιστάμτρι εκών εκών ϊίμαρτον, ουκ άρνήσομοα- ϋ νη το ϊς δ3 άρήγων, α ΰ ιό ς ευρόμην πύνονς. ο υ μήν τι ποινάίς γ ωόμην τοίαιαί με I’ ' t κατισχνανΰα& αι προς πέτραις πεδαρσίοις, τνχ όντ ερήμου τ ο ϋ δ ‘ άγείτονος π ά γον, καί μ οι τά μέν παρόντα μή δΰρεαϋ·1 αχη. πεδοϊ δέ β ΰα α ι τάς προαιρπούσας τΰχας άκούσαίλ , ως μάΟητε διά τέλους τδ παν. πενθ'εσ&έ μοι, πείθ-εσ&ε, συμπονήσατε τω ν ν ν μ ογονντι. τα ντά τοι πλανωμένη προς αλλοτ α Π ον πημονή προαιζάνει.Χ Ο . ουκ ακοίσαις έπεθώΰξοις τ οϋτο, Ηρομηθεϊι. καί ν υ ν έλαφρω ποδί κραητνόαντον θ α κ ο ν πρρλιποΰα, αιθέρα θ ’ αγνόν πόρον οιωνών, υκριοέσστ) χ θ ο ν ί τμΰε πελώ· τους σ ο υ ; δέ πόνους χρμζω διαπαντός ακοϋσαι. JIK. ήκω δολιχής τέρμα κελεΰθου διαμειψάμενος πρός σε, Π ρομηθεΰ, τό ν πτερνγωκή τύ ν δ ’ οιωνόν γνώ μη στομίων ατερ ευθυνώ ν ' τα ίς σαίς δέ τΰχαις, ΐαθι, ανναλγώ. το, τε γάρ,με, δοκώ, ξυγγενές οΰτως έσαναγκάζει, χωρίς τε γένους ουκ εατιν οτιρ μείζονα μοίραν νείμ αιμ, ή αοί. γνώαει δέ τ ά δ ’ ώς ε τ ν μ , ουδέ μ ύτη ν χα ριιογλω α αΰν ϊνι μ οι· φέρε γάρ αημαιν , δ, τι χρή αοι ξυμπράσσειν· ου γάρ π οτ ίρεϊς, ώς ’ Ηκεανοϋ φίλος έστί βεβαιότερος α ο ι»
