• Nie Znaleziono Wyników

Tytuł profesora nauk społecznych dla Elżbiety Kowalskiej-Dubas

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Tytuł profesora nauk społecznych dla Elżbiety Kowalskiej-Dubas"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Awanse naukowe

Tytuł profesora nauk społecznych dla

elżbiety Kowalskiej-Dubas

Dnia 13 maja 2019 r. nominację profesorską otrzymała znana i  ceniona w środowisku andragogów i gerontologów prof. dr hab. elżbieta Dubas.

Jej aktywność naukowo-dydaktyczna jest związana z Uniwersytetem Łódzkim. W 1980 r. ukończyła studia na kierunku pedagogika, pod kierun-kiem prof. Olgi Czerniawskiej przygotowała pracę magisterską pt. „Doro-słość i  jej osiąganie w  opiniach młodych dorosłych”. W  tym samym roku została zatrudniona w tej uczelni jako asystentka w zakładzie Oświaty Do-rosłych. W 1988 r. również pod kierunkiem prof. Czerniawskiej przygotowa-ła dysertację doktorską pt. „Potrzeby edukacyjne osób starszych”, na pod-stawie której otrzymała stopień doktora nauk humanistycznych na UMCS w Lublinie. Ta problematyka do chwili obecnej odgrywa ważną rolę w reali-zowanych przez nią projektach badawczych. W 2001 r. na podstawie ogól-nego dorobku i rozprawy habilitacyjnej pt. „edukacja dorosłych w sytuacji samotności i  osamotnienia” uzyskała na Wydziale Humanistycznym Uni-wersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki-andragogiki. Profesor dr hab. Kowalska-Dubas była zatrudniona na stanowisku profesora nadzwyczajne-go w Uniwersytecie Łódzkim. Przez cztery kadencje pełniła funkcję prodzie-kana Wydziału Nauk o Wychowaniu, była kierownikiem zakładu Oświaty Dorosłych na tym wydziale w latach 2002–2005, a następnie została kierow-nikiem zakładu Andragogiki i gerontologii Społecznej – stanowisko to pia-stuje do chwili obecnej.

Przedmiotem zainteresowań naukowo-badawczych prof. dr hab. Ko-walskiej-Dubas jest uczenie się i rozwój w okresie dorosłości, a także w póź-nej dorosłości; tego zakresu dotyczą wszystkie jej publikacje w okresie poha-bilitacyjnym. Wśród zainteresowań badawczych można wyodrębnić cztery zasadnicze zakresy tematyczne:

• podejście biograficzne w badaniach andragogicznych; • dorosłość i rozwój jako przedmiot badań andragogiki; • starość i starzenie się w przestrzeni badawczej geragogiki; • wybrane konteksty uczenia się i edukacji dorosłych.

(2)

Awanse naukowe 238

Rocznik Andragogiczny t. 26 (2019)

Najważniejszym jej osiągnięciem naukowym są badania i  publikacje dotyczące podejścia biograficznego w  andragogice. Podejmowana proble-matyka jest merytorycznie pogłębiona, nowatorsko ujmowane są zagadnie-nia andragogiczne, a teksty oparte na bogatej, aktualnej polskiej i obcej li-teraturze. Szczególnie ważne dla polskiego środowiska andragogicznego są dokonania prof. dr hab. Kowalskiej-Dubas dotyczące realizowania, popula-ryzowania badań biograficznych i włączania do nich innych badaczy, m.in. poprzez kierowanie zespołem zajmującym się tymi zagadnieniami.

Jako jedna z pierwszych badaczek podjęła się opisania czasu w biogra-fii z perspektywy społeczno-kulturowej, ukazując wzajemne związki między czasem, życiem, biografią i uczeniem się. Jest również autorką oryginalnej koncepcji „łańcucha poznania biograficznego” oraz analizy i  opracowania narracji autobiograficznej. zachodzące we współczesnym świecie przemia-ny społeczno-kulturowe były dla niej inspiracją do rozważań nad zmiennoś-cią dorosłości. Przedstawiła tę kwestię również z perspektywy historycznie odmiennych typów społeczeństw, w jakich funkcjonował człowiek dorosły. Na przykładzie charakterystyki rozwojowej i edukacyjnej kategorii wieko-wej 50+ oraz podejmowanego w tym czasie kształcenia/uczenia się opraco-wała autorską pięcioetapową klasyfikację dorosłości, jak również przedsta-wiła propozycję pięciu ujęć dorosłości, tj. socjologicznego, aksjologicznego, auksologicznego, edukacyjnego i biograficznego.

Badania nad procesem starzenia się i starością ujmowane z perspekty-wy edukacyjnej są kolejnym obszarem zainteresowań badawczych prof. dr hab. Kowalskiej-Dubas. Ten etap życia – późną dorosłość – postrzega jako rozwojowy i  edukacyjny, mający kontekst egzystencjalny i  aksjologiczny. Podejmowane przez nią zagadnienia gerontologiczne związane są z aktyw-nością i aktywizacją osób starszych. Profesor Dubas stara się ukazać starość w wymiarze zarówno obiektywnym, jak i subiektywnym, wskazując na indy-widualne jego doświadczanie, zdeterminowane postawą wobec życia i staro-ści, nabywane w procesie całożyciowego uczenia się i autoformacji.

Kolejnym ważnym obszarem jej zainteresowań naukowych jest szeroko rozumiane uczenie się dorosłych. Podjęła badania nad uniwersalnością my-śli Heleny Radlińskiej dotyczące podstaw wychowania, spostrzegania roz-woju człowieka, dorosłości i starości, a także zwróciła uwagę na zagadnie-nie całożyciowego uczenia się i uczenia się przez przypadek. Kontynuowała badania nad samotnością i osamotnieniem podjęte w rozprawie habilitacyj-nej. Publikacje z  tego zakresu są interesujące, zróżnicowane tematycznie, mogą być inspiracją do dalszych badań andragogicznych. Jako specjalistka w zakresie andragogiki i geragogiki regularnie uczestniczy w krajowej

(3)

dys-Awanse naukowe 239

Aktualia i recenzje

kusji naukowej nad istotnymi zagadnieniami związanymi z teorią i prakty-ką andragogiczną. Wyrazem tego są nie tylko jej opracowania, ale również udział w czterech edukacyjnych projektach międzynarodowych finansowa-nych z funduszy eU, w których pełniła funkcję koordynatora merytorycz-nego po stronie polskiej. Corocznie od 2007 r. przewodniczy w organizo-wanych cyklicznie na Uniwersytecie Łódzkim konferencjach biograficznych. Ponad 10 lat kieruje projektem krajowym pod nazwą „Biografia i badanie biografii”, mając jednocześnie nad nim merytoryczną pieczę. Jest pomysło-dawczynią i współredaktorką serii wydawniczej pod tym samym tytułem. Przez dwa lata była redaktorką naczelną serii wydawniczej Biblioteka ge-rontologii Społecznej.

Profesor Kowalska-Dubas jest cenioną promotorką i recenzentką prac doktorskich i  habilitacyjnych. Sama była promotorką czterech prac dok-torskich. Czynnie uczestniczy w życiu naukowym zarówno w kraju, jak i za granicą. Przyczynia się w ten sposób do upowszechniania wyników swoich analiz naukowych z zakresu andragogiki i geragogiki, inspirując młodszych adeptów nauki do badań w tych subdyscyplinach pedagogicznych. Na uzna-nie zasługuje jej działalność w zakresie popularyzacji nauki. Współpracuje z uniwersytetami trzeciego wieku w Łodzi i na terenie województwa łódz-kiego. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego, Akademi-ckiego Towarzystwa Andragogicznego i Polskiego Towarzystwa gerontolo-gicznego.

Składamy Pani Profesor serdeczne gratulacje z  powodu tak ważnego awansu i życzymy dalszych sukcesów naukowych.

Eleonora Sapia-Drewniak

https://orcid.org/0000-0003-3779-8004

Cytaty

Powiązane dokumenty

Analiza zarówno rysunków, jak i powyższych wypowiedzi wyraźnie wskazu- je, że wśród młodych ludzi jest wiele osób, które o starości wiedzą niewiele – albo ich wiedza

Oprócz instytucji, których działania skierowane były na rozwiązywanie problemów ludzi starszych, pojawiły się też osoby, wokół których zaczęła roz- wijać się

Analizując uzyskane wyniki ze względu na podobieństwo postaw ży­ ciowych między badaną m łodzieżą a ich rodzicami, widać, iż postawy zde­ cydowanego

Teolog, jako czło­ wiek wierzący,10 jest najpierw z ludu Bożego; jako charyzmatyk i jako człowiek przemawiający w pewien sposób jest też teolog na służbie

Pawlaka na roli, jaką przez swoje publikacje i działalność dydaktyczną odegrali w przygotowaniu podstawy do przyjęcia w Polsce i we Włocławku odradzającej się na

Status społeczny najczęściej wiąŜe się z innymi kryteriami, które stanowią jego podstawę (m.in. przynaleŜność do społeczności imigranckiej lub lokalnej oraz

I chociaż tradycja ta wydaje się raczej legendą, której źródłem jest to, iż obaj filozofo- wie pochodzili z Abdery i byli sobie mniej więcej współcześni, to wiele wska- zuje

Ta ironia musi być jednak trochę inaczej rozumia­ na niż dotychczas w schulzologii, ponieważ, jak przekonuje Jarzębski, nie poręcza opozy­ cji powierzchni i głębi, ajeśli