R ecenzje
173
w tworzeniu w ied zy o morzu, niem niej poznanie dalszych faktów i zjaw isk po zw oli precyzyjniej w yw ażyć udział poszczególnych ośrodków, n ie tylko polskich, w kształtow aniu tej nauki, pozw oli n iejeden sąd, obecnie form ułow any, zw ery fikować.
Edm und K o ta rsk i .
(Gdańsk)
B iogram y uczonych polskich. Część I: Nauki społeczne. Zeszyt 1: A -J. Oprać.
Andrzej Sródka i P aw eł Szczawiński. Polska Akadem ia Nauk, Ośrodek Inform acji N aukow ej. Prace OIN PAN. W rocław—W arszawa—K raków —Gdańsk—Łódź 1983, 550 ss. + ilustr.
1
.
Ośrodek Inform acji Naukow ej Polskiej A kadem ii N auk przystąpił do edycji techniką m ałej poligrafii słow nika biograficznego nieżyjących polskich uczonych — członków' A kadem ii U m iejętności, Tow arzystw a N aukow ego W arszawskiego, Polskiej Akadem ii U m iejętności i Polskiej A kadem ii Nauk w latach 1872—1980.
W ydawnictw o to ma obejm ować ok. 1300 biogram ów. Zostało ono podzielone na siedem części odpow iadających siedm iu w ydziałom PAN: nauk społecznych, biologicznych, ścisłych, technicznych, rolniczych i leśnych, m edycznych, nauk o Z ie mi. N ajobszerniejsza okazała się część pierw sza obejm ująca przedstaw icieli nauk społecznych. Toteż postanow iono w ydać ją w trzech zeszytach.
Zeszyt pierw szy ukazał się w 1983 r.
Zaw iera on słow o Od W y d a w cy ; W stąp — od autorów; W y k a z w a żn ie jszy ch
s k ró tó w ; biogram y 142 osób ułożone w k olejności alfaibetycznej, z których część
jest opatrzona portretem; indeks osób; indeks dyscyplin naukow ych oraz p row e n iencję ilustracji.
Biogram y zostały opracow ane w edług 16-punktow ego schem atu obejm ującego: 1. daty ram ow e życia z podaniem m iejscow ości, 2. inform acje o rodzinie, 3. w y kształcenie, 4. nazw iska w ybitn ych pedagogów, 5. stopnie n auk ow e z odesłaniem do tytułu rozprawy, 6. przebieg pracy, 7. działalność dydaktyczną, 8a. kierun ki badań, 8b. tytu ły w ażniejszych prac, 8c. oryginalne osiągnięcia naukowe, 9. dzia łalność literacką i publicystyczną, 10. nazwiska w ybitn ych uczniów, 11. działalność za granicą, 12. członkostwo A kadem ii i TNW, 13. członkostw o w ażniejszych tow a rzystw naukowych, 14. w yróżnienia i odznaczenia, 15. działalność polityczna, p a triotyczna i w ojskow a, 16. inform acje dodatkowe, charakterystyka osobista, p seu donimy, zainteresow ania poza naukowe, ostatn i adres zam ieszkania. Do każdego biogram u jest dołączona skrótowa bibliografia z zaznaczeniem pozycji, w której został podany spis prac.
P rzyjęty układ um ożliw ił podanie licznych i w m iarę m ożliw ości w yczerpują cych danych unikając przy tym zbędnej narracji. Jest przejrzysty.
W ydawnictw o ukazało się na papierze offsetow ym III klasy. Ilu stracje są w yraźne. Czcionka jest rów nież wyraźna, chociaż została pomniejszona.
Do m ankam entów m ożna natom iast zaliczyć brak objaśnień 16-punktow ego układu biogram u. We W stęp ie znajdują się tylko w yryw k ow e inform acje o treści tych punktów . N iektórych z nich trzeba się domyślać, a to zajm uje czas i rozprasza uwagę czytelnika. To objaśnienie należałoby podawać w każdym kolejnym tom ie w ydaw nictw a.
Autorzy trzym ali się zasady, aby w punkcie drugim w ym ieniać, poza rodzi cami, tylko zasłużonych członków rodziny. Sądzę, że b yłoby w skazane podaw anie
174
R ecenzjerów nież zawsze — z zasady — w spółm ałżonka i dzieci. Jest to korzystne dla ew en tualnego biografa poszukującego rodziny danego uczonego celem uzyskania bar dziej szczegółow ych inform acji o jego życiu i działalności. N iew ątpliw ie pomocą będzie służyć podany adres ostatniego m iejsca zam ieszkania. Informacja jednak o najbliższej rodzinie byłaby bardzo pożądana.
Szkoda również, że w bibliografii nie zaznaczono, gdzie znajdują się fotografie om aw ianych uczonych.
A utorów było dwóch. N ie zostało jednak zaznaczone (przynajm niej inicjałam i) spod czyjego pióra w yszły poszczególne biogram y. A taka inform acja m ogłaby się przydać czytelnikow i, który chciałby uzyskać od autora bliższe w iadom ości o interesującym go uczonym lub w yjaśnić pew ne w ątpliw ości. M ankam enty te będzie m ożna usunąć przy edycji kolejnych tom ów słownika.
Przy okazji drobna uwaga: warto było zaznaczyć, że do uczniów M aurycego Handelsm ana należała Helena W ięckowska.
Niem niej jednak w kład pracy autorów n ależy 'docenić. .W ydawnictwo to będzie cenną pomocą dla historyków nauki i ośw iaty, naukoznaw ców i in. pracowników nauki.
Nakład w ynoszący 1 800 egzem plarzy zapew ne szybko się rozejdzie. Na kolejne tom y w ydaw nictw a, które m ają się ukazywać „sukcesywnie, w m iarę m ożliw ości autorskchi i w ydaw niczych”, czyteln icy będą n iecierpliw ie czekać.
Teresa O strow ska
(Warszawa)
2
.
Inicjatyw a Ośrodka inform acji naukowej Polskiej A kadem ii Nauk opraco w an ia „wielotom owego inform atora zaw ierającego około 1300 biogram ów n ie żyją cych już uczonych polskich, członków Akadem ii U m iejętności w K rakowie, T ow a rzystw a N aukow ego W arszaw skiego, Polskiej Akadem ii U m iejętności i Polskiej Akadem ii Nauk w latach 1872— 1980” zasługuje n iew ątpliw ie na uwagę.
Część pierw szą inform atora stanowią nauki społeczne, zaplanowane na trzy zeszyty: A -J, K-C, P-Ż . W roku 1983 ukazał się zeszyt 1, zaś w roku 1984 ma ukazać się zeszyt 2.
Przechodząc do szczegółow ego om ówienia pierwszego zeszytu informatora, n a leży przede w szystkim zakw estionow ać przyjętą przez autorów m etodę selek cjo nowania m ateriałów. Jako kryterium wyboru przyjęto fakt przynależności do n a j w ażniejszych stow arzyszeń naukowych w Polsce, mimo pełnej świadom ości, iż (...) w konsekw encji takiego doboru instytucji naukow ych pom inięto w opracowaniu te osoby, które nie b yły członkam i żadnej z nich. Stąd brak tu biogram ów uczo nych często bardzo w ybitnych...” W ydaje się, że jest to pow ażny błąd. Przyjęta zasada była w praw dzie bardzo pomocna w doborze haseł, ale jednocześnie dopro w adziła do pow stania takich paradoksów jak zam ieszczenie w inform atorze biogra mu: „Fredro A leksander”, choć —• jak czytam y a a stronie 375 —- Fredro był „bez stopni naukowych” oraz „nie prowadził badań naukowych”.
Co prawda tom B iogram ów uczonych polskich nosi podtytuł: M ateriały o życiu
i działalności członków AU w K ra k o w ie, TN W , PAU , PA N , jednakże w yekspono
w anie w tytu le podstaw ow ym określenia „uczeni polscy” sugeruje ujęcie w pracy całokształtu nauki polskiej. Także ze w zględu na okoliczność, że informator tego rodzaju n ie pow staje zbyt często i — można się tego spodziew ać — będzie przez
R ecen zje
175
d ługie lata słu żył jako kompendium w ied zy o nauce polskiej, ograniczenie się tylko do członków w spom nianych instytucji nie jest słuszne.
Z astosow ana przez autorów m etoda doboru h aseł p ozostaw iła na uboczu także licznych uczonych polskich (w zględnie uczonych polskiego pochodzenia) pracują cych na obczyźnie czy n aw et na ziem iach etnicznie polskich podczas zaborów, jak np. W ojciecha Cybulskiego. W tym kontekście w ątp liw a ja w i się także zasada przyjęta przez autorów, aby uwzględnić w zestaw ie biogram ów „tych obcokrajow ców, którzy w ch w ili w yboru na członków b yli etatow ym i pracow nikam i w yższych uczelni lub innych polskich instytucji naukow ych”. D ecyzja odnośnie doboru haseł została w praw dzie podjęta i zrealizowana, w ypada jednak w yrazić żal, że zaprze paszczono szansę ukazania całokształtu dorobku nauki polskiej, jako że — pow tórz m y to raz jeszcze — fakt należenia do czołow ych in stytu cji naukow ych m oże być kryterium pomocniczym w opracow yw aniu doboru biogram ów pracow ników nauki polskiej, ale nie może być kryterium kw alifikującym .
Jak zaznaczono, biogram składa się z 16-punktow ego schem atu, w e w stęp ie autorzy podali nieco inform acji o układzie schem atu, jednak są to uw agi n iew y starczające, i tak np. w punkcie czwartym należy się dom yśleć, że w ym ien ien i są tutaj m istrzow ie akadem iccy danego uczonego. Poza tą uwagą układ punktow y ankiety jest logiczny, dobrze pom yślany, poszczególne punkty dają w gląd w ca łokształt dorobku naukowego i życia danej osoby.
K ilka uwag nasuwa lektura poszczególnych haseł: i tak np. w w ielu w ypad kach podana jest nazwa szkoły szczebla gim nazjalnego, należałoby trzym ać się konsekw entnie tej zasady, zwłaszcza w w ypadku uczonych bardzo znanych, kiedy uzyskanie takiej inform acji nie nastręcza w ięk szych trudności. Jako przykład m oż na podać biogram Oskara Haleckiiego, gdzie podano jedynie, iż uczęszczał do gim nazjum w W iedniu, wiadom o zaś, że b yło to elitarne, stojące na bardzo w ysokim poziom ie Schottengym nasium .
Także nieco uw ag nasuw a kom pletność w skazów ek bibliograficznych i tak n,p. m ożna w skazać na brak w haśle „Bujak Franciszek” istotnej pozycji, jaką jest 2-tom ow a edycja W yboru pism F. Bujaka z roku 1976, przynosząca życiorys naukowy i bibliografię prac uczonego. Brak rów nież w e w skazów kach biograficz nych tak istotnej pozycji jak P o rtre ty u czon ych p olskich w w yborze A ndrzeja Biernackiego z roku 1974, przynoszącej ponad 50 esejów o lum inarzach polskiej hum anistyki.
Reasum ując można w yrazić przekonanie, że inform ator B iogram y uczonych
polskich spełnia oczekiwania jedynie po części, przy czym głów nym zarzutem jest
ograniczenie biogram ów do członków w ym ienionych powyżej instytucji naukowych. Sam zaś układ i opracowanie informatora n ie budzi zastrzeżeń, jest to pożyteczne zestaw ienie najw ażniejszych danych o niektórych w ybitn ych (i czasem m niej w y bitnych) przedstaw icielach nauk społecznych w Polsce.
W ydaje się, że można podjąć decyzję w ydan ia tomu dodatkowego, który ob jął by zakresem sw ym w szystkich uczonych polskich om iniętych w tomach zaplano wanych, b yłoby to cenne i uzasadnione uzupełnienie haseł ludzi, którzy w spólnym w ysiłk iem tw orzyli naukę polską, byłoby to usunięcie sztucznej bariery, dzielącej uczonych polskich na członków i nieczłonków uczonych instytucji; bo przecież zgodzić się n ależy ze stw ierdzeniem , że nie przynależność do naukowego grem ium jest jedynym kryterium i w yznacznikiem , kto reprezentuje naukę polską. Tym kryterium w yd aje się być jed ynie dorobek naukow y danego pracownika, jego nowatorstw o i znaczenie dla nauki.
K r z y s z to f A. K u czyń ski
