• Nie Znaleziono Wyników

Zasady zachowania (pdf),

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Zasady zachowania (pdf),"

Copied!
53
0
0

Pełen tekst

(1)

Elektrodynamika

Część 7

Zasady zachowania

Ryszard Tanaś

Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

(2)

Spis treści

8 Zasady zachowania 3

8.1 Ładunek i energia . . . 3

(3)

8 Zasady zachowania 8.1 Ładunek i energia 8.1.1 Równanie ciągłości Q(t) = Z V ρ(r, t) dτ ładunek w obszarze V

(4)

8 Zasady zachowania 8.1 Ładunek i energia 8.1.1 Równanie ciągłości Q(t) = Z V ρ(r, t) dτ ładunek w obszarze V dQ dt = − Z S

(5)

8 Zasady zachowania 8.1 Ładunek i energia 8.1.1 Równanie ciągłości Q(t) = Z V ρ(r, t) dτ ładunek w obszarze V dQ dt = − Z S

J · da zasada zachowania ładunku

Z V ∂ρ ∂t dτ = − Z V ∇ · J dτ

(6)

8 Zasady zachowania 8.1 Ładunek i energia 8.1.1 Równanie ciągłości Q(t) = Z V ρ(r, t) dτ ładunek w obszarze V dQ dt = − Z S

J · da zasada zachowania ładunku

Z V ∂ρ ∂t dτ = − Z V ∇ · J dτ ∂ρ ∂t = −∇ · J równanie ciągłości

(7)

8.1.2 Twierdzenie Poyntinga

We = 0 2

Z

(8)

8.1.2 Twierdzenie Poyntinga We = 0 2 Z E2 Wm = 1 0 Z B2

(9)

8.1.2 Twierdzenie Poyntinga We = 0 2 Z E2 Wm = 1 0 Z B2 Uem = 1 2 Z 0E2 + 1 µ0 B 2 !

całkowita energia zmagazynowana w polu elektromagnetycznym

(10)

8.1.2 Twierdzenie Poyntinga We = 0 2 Z E2 Wm = 1 0 Z B2 Uem = 1 2 Z 0E2 + 1 µ0 B 2 !

całkowita energia zmagazynowana w polu elektromagnetycznym

Ogólniejsze wyprowadzenie:

(11)

8.1.2 Twierdzenie Poyntinga We = 0 2 Z E2 Wm = 1 0 Z B2 Uem = 1 2 Z 0E2 + 1 µ0 B 2 !

całkowita energia zmagazynowana w polu elektromagnetycznym

Ogólniejsze wyprowadzenie:

F · dl = q(E + v × B) · v dt = qE · v dt

(12)

dW

dt =

Z

V

(13)

dW dt = Z V (E · J ) dτ E · J = 1 µ0 E · (∇ × B) − 0E · ∂E ∂t z prawa Ampère’a-Maxwella

(14)

dW dt = Z V (E · J ) dτ E · J = 1 µ0 E · (∇ × B) − 0E · ∂E ∂t z prawa Ampère’a-Maxwella ∇ · (E × B) = B · (∇ × E) − E · (∇ × B) pochodne iloczynów

(15)

dW dt = Z V (E · J ) dτ E · J = 1 µ0 E · (∇ × B) − 0E · ∂E ∂t z prawa Ampère’a-Maxwella ∇ · (E × B) = B · (∇ × E) − E · (∇ × B) pochodne iloczynów ∇ × E = −∂B ∂t prawo Faradaya

(16)

dW dt = Z V (E · J ) dτ E · J = 1 µ0 E · (∇ × B) − 0E · ∂E ∂t z prawa Ampère’a-Maxwella ∇ · (E × B) = B · (∇ × E) − E · (∇ × B) pochodne iloczynów ∇ × E = −∂B ∂t prawo Faradaya E · (∇ × B) = −B · ∂B ∂t − ∇ · (E × B)

(17)

dW dt = Z V (E · J ) dτ E · J = 1 µ0 E · (∇ × B) − 0E · ∂E ∂t z prawa Ampère’a-Maxwella ∇ · (E × B) = B · (∇ × E) − E · (∇ × B) pochodne iloczynów ∇ × E = −∂B ∂t prawo Faradaya E · (∇ × B) = −B · ∂B ∂t − ∇ · (E × B) B · ∂B ∂t = 1 2 ∂t(B 2 ), E · ∂E ∂t = 1 2 ∂t(E 2 )

(18)

E · J = −1 2 ∂t 0E 2 + 1 µ0 B 2 ! 1 µ0 ∇ · (E × B)

(19)

E · J = −1 2 ∂t 0E 2 + 1 µ0 B 2 ! 1 µ0 ∇ · (E × B) dW dt = − d dt Z V 1 2 0E 2 + 1 µ0 B 2 ! dτ − 1 µ0 I S (E × B) · da

Twierdzenie Poyntinga: praca wykonana nad ładunkami przez siły elektromagnetyczne jest równa ubytkowi enegii zmagazynowanej w

polach, pomniejszonemu o energię, która wypłynęła przez powierzchnię ograniczającą obszar

(20)

E · J = −1 2 ∂t 0E 2 + 1 µ0 B 2 ! 1 µ0 ∇ · (E × B) dW dt = − d dt Z V 1 2 0E 2 + 1 µ0 B 2 ! dτ − 1 µ0 I S (E × B) · da

Twierdzenie Poyntinga: praca wykonana nad ładunkami przez siły elektromagnetyczne jest równa ubytkowi enegii zmagazynowanej w

polach, pomniejszonemu o energię, która wypłynęła przez powierzchnię ograniczającą obszar

S ≡ 1

(21)

dW dt = − dUem dt I S S · da

(22)

dW dt = − dUem dt I S S · da dW dt = d dt Z V

umech praca wykonana nad ładunkami zwiększa ich energię mechaniczną

(23)

dW dt = − dUem dt I S S · da dW dt = d dt Z V

umech praca wykonana nad ładunkami zwiększa ich energię mechaniczną

uem = 1 2 0E 2 + 1 µ0 B 2 !

(24)

dW dt = − dUem dt I S S · da dW dt = d dt Z V

umech praca wykonana nad ładunkami zwiększa ich energię mechaniczną

uem = 1 2 0E 2 + 1 µ0 B 2 !

gęstość energii pola

d dt Z V (umech + uem) dτ = − I S S · da = − Z V (∇ · S) dτ

(25)

dW dt = − dUem dt I S S · da dW dt = d dt Z V

umech praca wykonana nad ładunkami zwiększa ich energię mechaniczną

uem = 1 2 0E 2 + 1 µ0 B 2 !

gęstość energii pola

d dt Z V (umech + uem) dτ = − I S S · da = − Z V (∇ · S) dτ ∂t(umech + uem) = −∇ · S

(26)

8.2 Pęd

8.2.2 Tensor napięć Maxwella

F = Z V (E + v × B)ρ dτ = Z V (ρE + J × B) dτ

(27)

8.2 Pęd

8.2.2 Tensor napięć Maxwella

F = Z V (E + v × B)ρ dτ = Z V (ρE + J × B) dτ

(28)

8.2 Pęd

8.2.2 Tensor napięć Maxwella

F = Z V (E + v × B)ρ dτ = Z V (ρE + J × B) dτ

f = ρE + J × B gęstość siły

f = 0(∇ · E)E + 1 µ0 ∇ × B − 0 ∂E ∂t ! × B

(29)

8.2 Pęd

8.2.2 Tensor napięć Maxwella

F = Z V (E + v × B)ρ dτ = Z V (ρE + J × B) dτ

f = ρE + J × B gęstość siły

f = 0(∇ · E)E + 1 µ0 ∇ × B − 0 ∂E ∂t ! × B ∂t(E × B) = ∂E ∂t × B ! + E × ∂B ∂t ! tożsamość

(30)

∂B

(31)

∂B ∂t = −∇ × E prawo Faradaya ∂E ∂t × B = ∂t(E × B) + E × (∇ × E)

(32)

∂B ∂t = −∇ × E prawo Faradaya ∂E ∂t × B = ∂t(E × B) + E × (∇ × E) f = 0[(∇ · E)E − E × (∇ × E)] 1 µ0 [B × (∇ × B)] − 0 ∂t(E × B) + 1 µ0 (∇ · B)| {z } =0 B

(33)

∂B ∂t = −∇ × E prawo Faradaya ∂E ∂t × B = ∂t(E × B) + E × (∇ × E) f = 0[(∇ · E)E − E × (∇ × E)] 1 µ0 [B × (∇ × B)] − 0 ∂t(E × B) + 1 µ0 (∇ · B)| {z } =0 B ∇(A · B) = A × (∇ × B) + B × (∇ × A)

(34)

∂B ∂t = −∇ × E prawo Faradaya ∂E ∂t × B = ∂t(E × B) + E × (∇ × E) f = 0[(∇ · E)E − E × (∇ × E)] 1 µ0 [B × (∇ × B)] − 0 ∂t(E × B) + 1 µ0 (∇ · B)| {z } =0 B ∇(A · B) = A × (∇ × B) + B × (∇ × A)

+ (A · ∇)B + (B · ∇)A pochodne iloczynów

(35)

E × (∇ × E) = 1 2∇(E 2 ) − (E · ∇)E B × (∇ × B) = 1 2∇(B 2 ) − (B · ∇)B

(36)

E × (∇ × E) = 1 2∇(E 2 ) − (E · ∇)E B × (∇ × B) = 1 2∇(B 2 ) − (B · ∇)B f = 0[(∇ · E)E + (E · ∇)E] + 1 µ0 [(∇ · B)B + (B · ∇)B] 1 2 0E 2 + 1 µ0 B 2 ! − 0 ∂t(E × B)

(37)

E × (∇ × E) = 1 2∇(E 2 ) − (E · ∇)E B × (∇ × B) = 1 2∇(B 2 ) − (B · ∇)B f = 0[(∇ · E)E + (E · ∇)E] + 1 µ0 [(∇ · B)B + (B · ∇)B] 1 2 0E 2 + 1 µ0 B 2 ! − 0 ∂t(E × B) Tij ≡ 0  EiEj 1 2δijE 2  + 1 µ0  BiBj 1 2δijB 2  tensor napięć Maxwella

(38)

E × (∇ × E) = 1 2∇(E 2 ) − (E · ∇)E B × (∇ × B) = 1 2∇(B 2 ) − (B · ∇)B f = 0[(∇ · E)E + (E · ∇)E] + 1 µ0 [(∇ · B)B + (B · ∇)B] 1 2 0E 2 + 1 µ0 B 2 ! − 0 ∂t(E × B) Tij ≡ 0  EiEj 1 2δijE 2  + 1 µ0  BiBj 1 2δijB 2  tensor napięć Maxwella δij =      1 dla i = j 0 dla i 6= j delta Kroneckera

(39)

Txx = 1 20(E 2 x − Ey2 − Ez2) + 1 0 (B 2 x − By2 − Bz2) Txy = 0(ExEy) + 1 µ0 (BxBy) itd.

(40)

Txx = 1 20(E 2 x − Ey2 − Ez2) + 1 0 (B 2 x − By2 − Bz2) Txy = 0(ExEy) + 1 µ0 (BxBy) itd. (a · T ) j = X i=x,y,z

(41)

Txx = 1 20(E 2 x − Ey2 − Ez2) + 1 0 (B 2 x − By2 − Bz2) Txy = 0(ExEy) + 1 µ0 (BxBy) itd. (a · T ) j = X i=x,y,z

aiTij iloczyn wektora a z tensorem T

(∇ · T ) j = 0  (∇ · E)Ej + (E · ∇)Ej 1 2∇jE 2  + 1 0  (∇ · B)Bj + (B · ∇)Bj 1 2∇jB 2 

(42)

Txx = 1 20(E 2 x − Ey2 − Ez2) + 1 0 (B 2 x − By2 − Bz2) Txy = 0(ExEy) + 1 µ0 (BxBy) itd. (a · T ) j = X i=x,y,z

aiTij iloczyn wektora a z tensorem T

(∇ · T ) j = 0  (∇ · E)Ej + (E · ∇)Ej 1 2∇jE 2  + 1 0  (∇ · B)Bj + (B · ∇)Bj 1 2∇jB 2  f = ∇ · ←T − → 0µ0 ∂S ∂t

(43)

F = I S ←→ T · da − 0µ0 d dt Z V S dτ

(44)

F = I S ←→ T · da − 0µ0 d dt Z V S dτ

8.2.3 Zasada zachowania pędu

F = dpmech dt

(45)

F = I S ←→ T · da − 0µ0 d dt Z V S dτ

8.2.3 Zasada zachowania pędu

F = dpmech dt dpmech dt = −0µ0 d dt Z V S dτ + I S ←→

(46)

F = I S ←→ T · da − 0µ0 d dt Z V S dτ

8.2.3 Zasada zachowania pędu

F = dpmech dt dpmech dt = −0µ0 d dt Z V S dτ + I S ←→

T · da zasada zachowania pędu

pem = 0µ0

Z

V

(47)
(48)

em = 0µ0S gęstość pędu pola

∂t(℘mech + ℘em) = ∇ ·

←→

(49)

em = 0µ0S gęstość pędu pola ∂t(℘mech + ℘em) = ∇ · ←→ T ←→

(50)

8.2.4 Moment pędu uem = 1 2 0E 2 + 1 µ0 B 2 ! gęstość energii

(51)

8.2.4 Moment pędu uem = 1 2 0E 2 + 1 µ0 B 2 ! gęstość energii ℘em = 0µ0S = 0(E × B) gęstość pędu

(52)

8.2.4 Moment pędu uem = 1 2 0E 2 + 1 µ0 B 2 ! gęstość energii ℘em = 0µ0S = 0(E × B) gęstość pędu

(53)

8.2.4 Moment pędu uem = 1 2 0E 2 + 1 µ0 B 2 ! gęstość energii ℘em = 0µ0S = 0(E × B) gęstość pędu

`em = r × ℘em = 0[r × (E × B)] gęstość momentu pędu

Cytaty

Powiązane dokumenty

Dorysuj wektor pędu zgodnie z wartościami podanymi

Przedstaw i wyjaśnij uczniom cel wprowadzenia zasad i reguł zachowania: każdy uczeń czuje się w klasie i szkole bezpiecznie; każdy w szkole zasługuje na szacunek

• Niemożliwe jest za pomocą jakiegokolwiek postępowania, niezależnie od stopnia jego wyidealizowania, sprowadzenie dowolnego układu do temperatury zera bezwzględnego

Jaką odległość przejadą na poziomym odcinku po zjechaniu ze zbocza, jeśli na całej drodze współczynnik tarcia wynosi 0.2?. Oblicz prędkości końcowe (po upadku na Ziemię)

Wydaje się, że duża swoboda, z którą Lakoff i Núñez biorą się za rekonstruowanie kolejnych pojęć matematycznych na drodze budowania metafor pojęciowych bierze się

Jeżeli wypadkowa sił zewnętrznych działających na układ cząstek jest równa zeru (układ jest izolowany) ą j ( j y) oraz całkowita liczba cząstek w układzie pozostaje

 Prawo Gaussa stosujemy do obliczania natęŜenia pola elektrycznego gdy znamy rozkład ładunku lub do znajdowania rozkładu ładunku gdy znamy pole..  Prawo Gaussa moŜemy

Naci"nij przycisk INPUT (WEJVCIE) na pilocie zdalnego sterowania w celu wybrania sygnału wej"ciowego.. W przypadku braku sygnału wej"ciowego po kilku sekundach