33. Miêdzynarodowy Kongres Geologiczny
Oslo, 6–14.08.2008
Najwa¿niejszym wydarzeniem ostat-nich miesiêcy na miêdzynarodowym forum geologicznym w zakresie prezen-tacji i promocji nauk o Ziemi oraz wymiany myœli naukowej by³ 33. Miê-dzynarodowy Kongres Geologiczny (International Geological Congress — IGC). Odby³ siê on w dniach 6–14 sierpnia w Norwegii, w Lillestrøm k. Oslo. Patronowa³a mu Miêdzynarodowa Unia Nauk Geologicznych (International Union of Geological Sciences — IUGS).
W spotkaniu, pod przewodnim has³em: System nauk o Ziemi — fundamentem zrównowa¿onego rozwoju, wziê³o udzia³ 6200 uczestników ze 113 krajów, w tym kilkudzie-siêcioosobowa delegacja z Polski. Najliczniejsze delegacje przys³a³y: Rosja (485 osób) oraz Chiny i USA (po oko³o 370 osób). Dziewiêæ kongresowych dni wype³ni³o 16 sek-cji tematycznych, wyk³ady plenarne, 4300 referatów, 2200 posterów, 37 terenowych wycieczek geologicznych przed-i pokongresowych (zorganprzed-izowanych na terenprzed-ie wszyst-kich krajów skandynawswszyst-kich, jak równie¿ Grenlandii, Spitsbergenu, Wysp Owczych, Rosji i Ukrainy) oraz wiele imprez towarzysz¹cych o charakterze integracyjnym i kul-turalnym. W trakcie kongresu w Oslo odby³o siê równie¿ wiele spotkañ o charakterze biznesowym, zorganizowano liczne kursy oraz warsztaty. Przy okazji zaprezentowania tej imponuj¹cej statystyki warto odnotowaæ, ¿e w poprzed-nim spotkaniu we Florencji uczestniczy³o 7414 osób ze 119 krajów. Nie oznacza to jednak spadku zainteresowania geologi¹ i naukami o Ziemi, lecz wynika z faktu, ¿e w Nor-wegii s¹ wysokie ceny oraz koszty utrzymania.
Historia miêdzynarodowych kongresów geologicz-nych siêga 1876 r., kiedy to odby³o siê pierwsze spotkanie w Pary¿u. Od tamtej pory, ju¿ przesz³o 100 lat, kongres jest najwa¿niejszym spotkaniem geologów, umo¿liwiaj¹cym im wymianê idei i doœwiadczeñ w skali œwiatowej. Nazy-wany jest tak¿e „geologicznymi igrzyskami olimpijskimi”, poniewa¿ jest organizowany w cyklu czteroletnim. Przez lata zainteresowanie kongresem systematycznie ros³o, co wyra¿a³o siê liczb¹ uczestników; od 312 osób podczas
pierwszego spotkania w Pary¿u do 7414 osób w trakcie 32. kongresu w 2004 r. W latach ubieg³ych kraje skandynaw-skie dwukrotnie goœci³y uczestników obrad; w Sztokhol-mie w 1910 r. oraz w Kopenhadze w 1960 r. Piêæ krajów skandynawskich (Norwegia, Szwecja, Dania, Islandia i Finlandia) po³¹czy³o swe si³y i zg³osi³o chêæ organizowa-nia tej imprezy w trakcie spotkaorganizowa-nia w Rio de Janeiro w 2000 r. Formalna aplikacja zosta³a z³o¿ona dwa lata póŸ-niej, a ostateczna decyzja podjêta podczas 32. kongresu we Florencji.
W sk³ad Komitetu Organizacyjnego 33. Miêdzynaro-dowego Kongresu Geologicznego weszli przedstawiciele wspomnianych krajów skandynawskich, a jego przewod-nicz¹cym zosta³ prof. Arne Bjørlykke ze s³u¿by geologicz-nej Norwegii (NGU). Przygotowania do organizacji 33 IGC w Oslo zajê³y 8 lat. M³odzi naukowcy mieli mo¿liwoœæ uzyskania dofinansowania uczestnictwa w kongresie z pro-gramu GeoHost. Stypendia przyznano 577 osobom z 71 krajów. Uczestnicy spotkania byli obs³ugiwani przez 100-osobow¹ grupê wolontariuszy — studentów geologii z Finlandii, Szwecji, Danii i Norwegii.
1032
Przegl¹d Geologiczny, vol. 56, nr 12, 2008
Ryc. 2. GeoExpo. Stoisko S³u¿by Geologicznej Australii, gospo -darza 34. Miêdzynarodowego Kongresu Geologicznego, który odbêdzie siê w 2012 r. Fot. I. Œmietañska
Ryc. 1. GeoExpo. Stoisko Pañstwowego Instytutu Geologicznego.
Fot. I. Œmietañska
Ryc. 3. Hall g³ówny w centrum kongresowym w Lillestrøm k. Oslo.
Fot. B. ¯bikowska
33 IGC zosta³ zorganizowany w Miêdzynarodowym Roku Planety Ziemia (IYPE). Jego kluczowe tematy s¹ zgodne z priorytetami IYPE. Profesor Eduardo de Mulder, dyrektor wykonawczy IYPE, w wywiadzie udzielonym gazecie kongresowej Daily News powiedzia³: Zarówno 33IGC jak i IYPE powinny byæ wykorzystane jako unikalna mo¿liwoœæ przyci¹gniêcia uwagi m³odych ludzi, aby mo¿na by³o ukszta³towaæ now¹ generacjê naukowców — geolo-gów w celu zaspokojenia pilnych potrzeb sektora prze-mys³owego i publicznego.
Ceremonia otwarcia kongresu zosta³a okraszona muzyk¹ oraz prezentacj¹ wideo, ukazuj¹c¹ uroki przyrody krajów skandynawskich. Arne Bjørlykke w trakcie swoje-go inauguruj¹ceswoje-go wyst¹pienia podkreœli³ potrzebê wspó³pracy pomiêdzy organizacjami i instytucjami dzia³aj¹cymi w zakresie nauk geologicznych oraz koniecz-noœæ komunikowania siê naukowców ze spo³eczeñstwem. Nasze badania i wiedza s¹ niezbêdne dla pomyœlnoœci i zdrowia wszystkich ludzi — powiedzia³ prof. Bjørlykke. Uroczystoœæ otwarcia obrad uœwietni³a obecnoœæ króla Nor-wegii Haralda V, który obj¹³ nad nimi patronat ju¿ podczas prac przygotowawczych w 2006 r. Król Harald V dokona³ oficjalnego otwarcia spotkania, nawi¹zuj¹c do wspomnia-nego poprzednio porównania pomiêdzy kongresem geolo-gicznym a igrzyskami olimpijskimi, które notabene rozpoczê³y siê tydzieñ póŸniej w Pekinie.
G³ównym sponsorem kongresu by³ StatoilHydro — jeden ze œwiatowych liderów w przemyœle naftowym. Przedstawiciele tego norweskiego koncernu wielokrot-nie podkreœlali w trakcie spotkania, ¿e bez badañ i eks-pertyz geologicznych nie by³oby przemys³u naftowego i gazowego.
Program naukowy kongresu obejmowa³ ró¿norodne aspekty badañ geologicznych, ze szczególnym uwzglêd-nieniem ich interdyscyplinarnoœci, zwi¹zku z interesami spo³eczeñstw i zasadami zrównowa¿onego rozwoju. Pro-gram poszczególnych dni obrad by³ podporz¹dkowany tzw. tematom dnia, z których wybrano siedem najwa¿niejszych:
7.08 — Pocz¹tki ¿ycia na Ziemi i przetrwanie najle-piej dostosowanych — Czy Darwin mia³ racjê?
8.08 — Zmiany klimatu: przesz³oœæ, czasy wspó³cze-sne, przysz³oœæ — które z nich maj¹ charakter antro-pogeniczny?
9.08 — Geozagro¿enia — czy mo¿na im zapobiec?
11.08 — Woda, ludzkie zdrowie i œrodowisko — czy wody podziemne s¹ zagro¿one?
12.08 — Zasoby surowcowe w szybko rozwijaj¹cej siê ekonomii œwiatowej — czy s¹ naturalne ograni-czenia?
13.08 — Poœcig za energi¹ — czy zaistnieje w przysz³oœci konglomerat ró¿nych energii?
14.08 — Ziemia i jej otoczenie — z kosmicznej per-spektywy.
Otwiera³y je wyk³ady wyg³aszane przez wybitnych specjalistów z oœrodków naukowych z Australii, Francji, Szwajcarii, USA, Wielkiej Brytanii oraz innych krajów. Do wyg³oszenia referatów plenarnych zostali zaproszeni wybitni naukowcy, wœród nich prof. Richard A. Fortey z Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, paleontolog, któ-ry z du¿¹ swad¹ przedstawi³ wspó³czesne podejœcie do dar-winizmu, czy te¿ Herbert. H. Einstein z MIT (Massachusets Institute of Technology, USA), który mówi³ o mo¿liwo-œciach zredukowania ryzyka towarzysz¹cego naturalnym zagro¿eniom. Tylko w latach 2004–2005 wiêcej ni¿ 200 tysiêcy osób straci³o ¿ycie w wyniku klêsk ¿ywio³owych, a
straty materialne by³y szacowane na 300 miliardów dola-rów. Specjalny wyk³ad poœwiêcono niezwykle silnemu trzêsieniu Ziemi, które mia³o miejsce 12 maja 2008 r. w prowincji Sichuan w Chinach (magnituda 8.0 w skali Rich-tera). Minister œrodowiska Islandii Thorunn Sveinbjarnar-dottir wyg³osi³ przemówienie na temat geozagro¿eñ wystêpuj¹cych w tym kraju. Sporym zainteresowaniem cieszy³ siê te¿ wyk³ad plenarny prof. Geralda Haug’a z ETH (Swiss Federal Institute of Technology) w Zurychu na temat zwi¹zków pomiêdzy paleoklimatem w kenozoiku a histori¹ ludzkoœci. Prezentacja podzieli³a audytorium na zwolenników i przeciwników pogl¹dów Haug’a, który mie-dzy innymi powiedzia³: Jesteœmy w trakcie globalnego ocieplenia klimatu. Szybkoœæ zmiany klimatu mo¿e byæ równie wa¿na jak na przyk³ad wp³yw wydarzeñ spo³ecz-no-politycznych. Zdaniem Haug’a Miêdzynarodowy Panel ds. Zmian Klimatycznych (Intergovernmental Panel on Climate Change — IPCC) nie doszacowuje zmian pozio-mu morza w przysz³ym stuleciu. Profesor Ghislain de Mar-sily z Uniwersytetu Piotra i Marii Curie w Pary¿u zaprezentowa³ wyk³ad nt. problematyki zasobów wód pit-nych, scenariuszy dotycz¹cych suszy i niedoboru wody oraz zmniejszania siê jej zasobów. Z wody podziemnej korzysta oko³o 2 miliardów ludzi na œwiecie, jej zasoby staj¹ siê najczêœciej wykorzystywanym surowcem natural-nym. Surowce mineralne, rozpoznanie ich zasobów i eks-ploatacja by³y tematem wielu wyst¹pieñ kongresowych. Wyk³ad plenarny poœwiêcony tym zagadnieniom wyg³osi³ dr Neil Williams (CEO of Geoscience, Australia), prze-wodnicz¹cy Society of Economic Geologists. Zdaniem dr. Williams’a nie mo¿na mówiæ w najbli¿szej przysz³oœci o niedostatku zasobów surowców mineralnych na œwiecie, problem le¿y jedynie w naszej rosn¹cej niezdolnoœci do odkrywania nowych znacz¹cych z³ó¿. Geolodzy powinni zmieniæ sposób podejœcia do poszukiwañ z³ó¿, zamiast opisywaæ typy ska³ powinni zrozumieæ ich w³asnoœci i kon-centrowaæ siê na systemach mineralnych zamiast na poszcze-gólnych z³o¿ach.
Program naukowy kongresu obejmowa³ odbywaj¹ce siê równolegle sympozja (400), które zosta³y podzielone na trzy kategorie: ogólne, specjalistyczne i tematyczne. Pierwsze z nich objê³y wszystkie g³ówne dyscypliny nauk geologicznych, a o ich wyborze zadecydowa³a grupa koor-dynatorów, z których wy³oniono nastêpnie przewod-nicz¹cych poszczególnych sesji. Druga kategoria sympozjów zosta³a zadedykowana wybranym problemom z zakresu geologii regionalnej i objê³a wszystkie kontynen-ty, w³¹cznie z Arktyk¹ i Antarktyd¹. Trzecia kategoria mia³a charakter interdyscyplinarny i objê³a szerokie spek-trum tematyczne, pocz¹wszy od zagadnieñ z zakresu geo-logii podstawowej po problematykê spo³eczn¹ i organizacjê prac geologicznych. W sympozjach tych zawarta by³a zarówno kompleksowa tematyka przewidzia-na w Miêdzyprzewidzia-narodowym Roku Planety Ziemia (IYPE), jak równie¿ w Miêdzynarodowym Roku Polarnym (IPY).
Jedn¹ z wa¿niejszych imprez naukowych kongresu sta³o siê oficjalne wprowadzenie miêdzynarodowej inicja-tywy OneGeology. Jej celem jest utworzenie opartej o internet cyfrowej bazy danych mapy geologicznej Europy i œwiata — serwisu mapowego zgodnego ze standardami geoinformatycznymi. Towarzyszy³a jej dynamiczna akcja promocyjna, której celem by³o przyci¹gniêcie nowych kra-jów do tego projektu, licz¹cego ju¿ w czerwcu br. 79 uczestników. W sesjach poœwiêconych ró¿nym aspektom OneGeology uczestniczyli przedstawiciele Pañstwowego 1033 Przegl¹d Geologiczny, vol. 56, nr 12, 2008
Instytutu Geologicznego — cz³onkowie konsorcjum pro-jektu, który jest wspó³finansowany ze œrodków Narodowe-go Funduszu Ochrony Œrodowiska i Gospodarki Wodnej na zamówienie ministra œrodowiska, a od wrzeœnia 2008 r. jest wspierany przez grant unijny programu eContentplus. W ramach projektu zostanie zgeneralizowana w wyniku cyfro-wej weryfikacji Mapa Geologiczna Polski w skali 1 : 500 000, która jako sk³adowa Mapy Geologicznej Œwiata w skali 1 : 1 000 000 bêdzie ogólnie dostêpna m.in. w przegl¹darce Google Earth jako kolejna warstwa tematyczna. Koordy-natorem projektu jest s³u¿ba geologiczna Wielkiej Bryta-nii. Szczegó³owe informacje o projekcie s¹ dostêpne pod adresem www.onegeology.org.
Sesjom kongresowym towarzyszy³a wystawa i targi GeoExpo, które zgromadzi³y 85 wystawców ze wszystkich kontynentów. By³y to zarówno instytuty badawcze, uni-wersytety, s³u¿by geologiczne, jak te¿ organizacje, stowa-rzyszenia, wydawnictwa i firmy, reprezentuj¹ce przede wszystkim przemys³ wydobywczy (surowce mineralne) i naftowy. Wielkoœci¹ i zajmowanym metra¿em wyró¿nia³y siê stoiska Chin i Rosji, zaœ oryginaln¹ aran¿acj¹ stoisko gospodarzy spotkania — Norwegii. Na stoisku rosyjskim dominowa³y prezentacje kartograficzne. Rosjanie pokazali m.in. Atlas map geologicznych centralnej Azji i obszarów przyleg³ych 1 : 2 500 000, obejmuj¹cy obszar 25 mln km2
, który powsta³ we wspó³pracy z Chinami, Kore¹ P³d., Mon-goli¹ i Kazachstanem. Czteroczêœciowy atlas zawiera informacje o geologii, tektonice, surowcach energetycz-nych i mineralenergetycz-nych. Wspólne stoisko wystawiennicze pod has³em Europejskie Regiony dla Nauk o Ziemi zorganizo-wa³y trzy regionalne s³u¿by geologiczne: Bawarii (Niem-cy), Emilia Romania (W³ochy) i Katalonii (Hiszpania). Bliskie robocze kontakty tych s³u¿b ukszta³towa³y siê ju¿ na pocz¹tku lat dziewiêædziesi¹tych i zaowocowa³y m.in.
organizacj¹ kilku edycji Europejskiego Kongresu Regio-nalnej Kartografii Geologicznej. Szósty kongres EUREGEO odbêdzie siê w Monachium w dniach 9–12 czerwca 2009 r.
Po raz pierwszy na GeoExpo pojawi³o siê stoisko Pañstwowego Instytutu Geologicznego, licznie odwiedza-ne przez uczestników kongresu i wystawców, bêd¹ce zarazem sta³ym miejscem spotkañ delegatów z Polski. W pobli¿u mieœci³y siê ekspozycje wystawiennicze s³u¿b geologicz-nych z Czech, Niemiec, Francji, Wielkiej Brytanii i RPA. Pañstwowy Instytut Geologiczny zaprezentowa³ na swoim stoisku publikacje, mapy i atlasy, w tym publikacje udo-stêpnione przez Departament Geologii i Koncesji Geolo-gicznych Ministerstwa Œrodowiska, np. Atlas geochemiczny Polski 1 : 2 500 000, Atlas tektoniczny Polski, Mapê geolo-giczn¹ Polski 1 : 500 000, Sudety — przewodnik geotury-styczny oraz Katalog obiektów geoturygeotury-stycznych w Polsce. Zwiedzaj¹cy mogli siê zapoznaæ z dzia³alnoœci¹ i ofert¹ naszego instytutu, rozdawano materia³y informacyjne i promocyjne w postaci broszur, ulotek i folderów. Du¿ym zainteresowaniem cieszy³ siê okolicznoœciowy numer Przegl¹du Geologicznego wydany w j. angielskim, poœwiecony obiektom geoturystycznym w Polsce. Uwagê zwiedzaj¹cych przyci¹ga³y wyœwietlane na du¿ym monito-rze zdjêcia lotnicze autorstwa Marka Ostrowskiego z wystawy Gea — znaczy Ziemia, ukazuj¹ce krajobrazy Pol-ski widzianej z lotu ptaka oraz animowany film poœwiêco-ny trójwymiarowym modelom budowy geologicznej wybranych rejonów Polski.
Pañstwowy Instytut Geologiczny by³ gospodarzem jednej z sesji ogólnych kongresu poœwiêconej projektowi MELA (Morphotectonics of the European Lowland Areas), realizowanego w ramach 6. Programu Ramowego UE. Projekt, koordynowany przez PIG, dotyczy³ opracowania metodyki badawczej do sporz¹dzenia mapy morfotekto-1034
Przegl¹d Geologiczny, vol. 56, nr 12, 2008
nicznej Ni¿u Europejskiego. By³ on realizowany przez instytut we wspó³pracy z oœrodkami akademickimi, s³u¿ba-mi geologicznys³u¿ba-mi i instytutas³u¿ba-mi badawczys³u¿ba-mi z Nies³u¿ba-miec, Litwy, Danii, Holandii i W³och. Jego koordynatorem by³ Andrzej Piotrowski z Oddzia³u Pomorskiego PIG w Szcze-cinie. Sesja, oznaczona symbolem STN-03 3, wchodzi³a w sk³ad grupy tematycznej Geologia strukturalna i tektonika w podtemacie Neotektonika. Sesjê poprowadzili: Marek Graniczny, Andrzej Piotrowski i Jonas Satkunas (S³u¿ba Geologiczna Litwy). W jej trakcie wyg³oszono 12 refera-tów oraz zaprezentowano 17 posterów. Sesjê referatow¹ zainaugurowa³ referat poœwiêcony przedstawieniu za³o¿eñ oraz g³ównych wyników projektu MELA. Wyg³osi³ go A. Pio-trowski w imieniu grupy wspó³autorów: Z. Kowalskiego, M. Granicznego, A. Pi¹tkowskiej, J. Rylisko-Rybak, W. Domi-nika, O. Juschusa, J. Shroedera, F. Brose, W. Stacken-brandta i M. Schneidera. W drugim referacie W. Zuchiewicz wraz z J. Badur¹ i M. Jarosiñskim przedstawili aktualn¹ informacjê dotycz¹c¹ sieci aktywnych uskoków na obsza-rze Polski, ze szczególnym uwzglêdnieniem obszarów ni¿-owych, które by³y przedmiotem zainteresowania w projek-cie MELA. W kolejnym wyst¹pieniu J. Cyziene oraz J. Sa-tkunas omówili morfotektonikê czwartorzêdowych form rzeŸby na ba³tyckim wybrze¿u Litwy. Nastêpnie grupa autorów z Niemiec, w sk³adzie: B. Oehm, H. Shröder, J. Hardt, przedstawi³a trójwymiarowe modele (3D) struktur solnych na przedpolu Harzu. Inny zespó³ autorski (R. Lehne i F. Siroc-ko) zaprezentowa³ wspó³czesn¹ aktywnoœæ struktur wg³êbnych i ich wp³yw na powierzchniê terenu w obrêbie Centralnego Basenu Europejskiego. Znaczenie naukowe, jak równie¿ eko-nomiczne procesów glacjotektonicznych oraz halotektonicz-nych w okolicach Drenthe (Holandia) omówi³ E. Bregman z Holandii. W nastêpnym referacie M. Graniczny, w imieniu zespo³u: A. Piotrowski, A. Pi¹tkowska, Z. Kowalski, J. Wasow-ski, F. Bovenga, J. Cyziene i J. Satkunas, przedstawi³ wyni-ki analizy satelitarnych danych interferometrycznych PS–InSar pod k¹tem przemieszczeñ powierzchni terenu na wybranych obszarach testowych w Wilnie, Szczecinie i Inowroc³awiu. Kolejny referat zaprezentowa³a grupa geolo-gów z Danii pod przewodnictwem J. Piotrowskiego, pozostali wspó³autorzy to T. Kristensen, L. Klintoe, H. Mads, H. Lykke--Andersen i O. Clausen, dotyczy³ on wystêpowania „tuneli podlodowcowych” w Morzu Pó³nocnym jako dowodów subglacjalnej erozji. Nastêpna grupa autorów: S.Uœcino-wicz, R. Kramarska, G. Miotk-SzpiganoS.Uœcino-wicz, J. Zacho-wicz, M. Graniczny i R. Dobracki przygotowa³a referat na temat struktury geologicznej, ewolucji w holocenie oraz zjawisk neotektonicznych na polskim wybrze¿u Po³udnio-wego Ba³tyku. Ostatnie trzy referaty dotyczy³y modelowa-nia g³êbokiego kr¹¿emodelowa-nia wód zasolonych cyrkulacji (E. Holzbe-cher, C. Kohfal, A. B¹cik, M. Dobies, M. Schneider, M. Ma-zurowski), strukturalnej ewolucji budowy paleogenu i neo-genu na Wschodnim Pomorzu (J. Kasiñski, R. Kramarska) oraz procesów geologicznych w litewskiej strefie brzego-wej Po³udniowego Ba³tyku (A. Bitinas). Sesja cieszy³a siê znaczn¹ frekwencj¹, wed³ug licznych opinii uczestników by³a ona ciekawa i ró¿norodna.
Kongres geologiczny by³ „widoczny” nie tylko w oto-czeniu centrum kongresowego w Lillestrøm, lecz i w samym Oslo. Towarzyszy³a mu akcja promocyjna, do któ-rej aktywnie w³¹czy³ siê uniwersytet w Oslo, organizuj¹c w swojej siedzibie w centrum miasta stoisko informacyjne o 33 IGC i jego dzia³aniach, a zainteresowani tematyk¹ kon-gresow¹ mieli dostêp do prezentacji za poœrednictwem internetu. Najm³odsi — potencjalni przyszli adepci nauk
geologicznych, uczestniczyli w konkursie nadania imienia modelowi mezozoicznego Plesiosaurusa, w skali 1 : 1, któ-ry prezentowa³ swoje bogate uzêbienie przed centrum kon-gresowym w Lillestrøm.
Wyró¿niaj¹cymi siê elementami dekoracyjnymi hallu centrum kongresowego by³y eksponaty z wystawy The Fossil Art, uprzednio ju¿ znane wielu polskim uczestnikom kongresu. Wystawa autorstwa dr. Adolfa Seilachera to naturalnych rozmiarów odlewy skamienia³oœci z ca³ego œwiata, stanowi¹ca niezwyk³e po³¹czenie sztuki i nauki. Wystawa The Fossil Art goœci³a m.in. w Warszawie, w Muzeum Ewolucji Instytutu Paleobiologii PAN, w Ba³towskim Par-ku Jurajskim, a po prezentacji w Oslo zawita do Krakowa.
Podczas kongresu odby³y siê posiedzenia narodowych przedstawicieli Miêdzynarodowej Unii Nauk Geologicz-nych (IUGS). Nowym przewodnicz¹cym IUGS zosta³ wybrany prof. Alberto Riccardi (Argentyna), który zast¹pi³ na tym stanowisku prof. Zhanga Hongrena (Chiny). G³oso-wano nad propozycjami organizacji 35. kongresu, zg³oszo-nymi przez Indie, Maroko i RPA. Miejscem organizacji spotkania w 2016 r. bêdzie Kapsztad (RPA), na który odda-no najwiêksz¹ liczbê g³osów podczas obrad IUGS-IGC. Mamy niezwykle interesuj¹c¹ geologiê, niezwyk³e miasto i wspania³¹ przyrodê. Jesteœmy w stanie zorganizowaæ nie-drogi kongres — mówili przedstawiciele RPA.
Dyrektorzy oraz przedstawiciele krajowych i regional-nych s³u¿b geologiczregional-nych zgromadzili siê na posiedzeniu Miêdzynarodowego Konsorcjum S³u¿b Geologicznych (ICOGS). Uczestniczyli w nim cz³onkowie EuroGeoSu-rveys i liczni reprezentanci pozaeuropejskich s³u¿b geolo-gicznych. Spotkanie prowadzili Arne Bjørlykke, przewodnicz¹cy 33 IGC i zarazem orêdownik idei rozwoju ICOGS jako formalnego stowarzyszenia i jego wiod¹cej roli w sterowaniu projektem OneGeology oraz Patrice Christmann, sekretarz generalny EuroGeoSurveys. Potrze-ba rozwoju miêdzynarodowej asocjacji s³u¿b geologicz-nych o zasiêgu œwiatowym wynika z koniecznoœci zwiêk-szenia znaczenia i „widocznoœci” badañ geologicznych w ramach programu Globalny System Systemów Obserwacji Ziemi (GEOSS), którego inicjatywa powsta³a podczas Œwiatowego Szczytu Zrównowa¿onego Rozwoju w Johannes-burgu w 2002 r. i zosta³a przyjêta przez grupê G8. Miêdzy-narodowe Konsorcjum S³u¿b Geologicznych, dotychczas nieformalna organizacja s³u¿b geologicznych, by³o wyko-rzystywane jako platforma wymiany informacji pomiêdzy s³u¿bami oraz jako organizator sympozjów towa-rzysz¹cych kolejnym kongresom geologicznym. Inicjaty-wa sformalizoInicjaty-wania dzia³añ ICOGS nie uzyska³a jednomyœl-nego poparcia uczestników spotkania, aczkolwiek zdoby³a liczne g³osy wspieraj¹ce. Inicjatorzy posiedzenia ICOGS przedstawili projekt statutu organizacji i jej nazwy: Miê-dzynarodowa Asocjacja S³u¿b Geologicznych (The Inter-national Association of Geological Surveys — IAGS).
W 2012 r. gospodarzem œwiatowego kongresu geolo-gicznego bêdzie Brisbane (Australia). Maskotki 34. Kon-gresu — miœ koala i znaczek z kangurem, rozdawane na stoisku Australii w ramach akcji promocyjnej, by³y mile widzianymi souvenirami. Kolejny kongres odbêdzie siê ju¿ wszak¿e za cztery lata. Jego organizatorzy przypusz-czaj¹, ¿e ze wzglêdu na koszty podró¿y liczba uczestników bêdzie skromniejsza ni¿ podczas imprezy w Oslo i wynie-sie od 4000 do 5000 osób.
Marek Graniczny, Ilona Œmietañska & Ewa Zalewska 1035 Przegl¹d Geologiczny, vol. 56, nr 12, 2008
