W. Pogorzelski,Z. Hendel
Bogomice, st. 15, gm. Kotla, woj.
legnickie, AZP 67-19/116
Informator Archeologiczny : badania 27, 51-52
Inform ator Archeologiczny 51
Archeologiczne w G dańsku. D w unasty sezon badań. C m entarzysko ku ltu ry wielbarskiej z okresu wpływów rzymskich.
C m entarzysko k u ltu ry wielbarskiej z k u rh an am i i kręgam i kam iennym i, typu Od- ry-W ęsioiy-G rzybnica, badane je st system atycznie od 1978 r. {szczegółowe spraw ozdania w „Recherches Archéologiques” 1978-1992), W 1993 г. przebadano jeden z trzech kręgów kam iennych, znąjdujący się w północno-wschodniej części cm entarzyska, w którego obrę bie znąjdowało się kilka grobów szkieletowych i ciałopalnych, wyeksplorowanych w po przednich sezonach. W sąsiedztwie wspom nianego kręgu natrafiono na 2 groby jamowe bez wyposażenia i 3 groby szkieletowe. W jednym z nich znaleziono przęślik i dwie sztab- kow ate bransolety brązowe, znajdujące się na kościach prawej ręki zmarłej. P rzytrzym y wały one kilka stosunkowo dobrze zachowanych deseczek? drew nianych. W nosić stąd należy, że zm arła m iała najprawdopodobniej złam aną rękę w łupkach uchwyconych b ra n soletam i. W innym grobie szkieletowym znaleziono kilka paciorków szklanych i b u rszty nowych. Trzeci grób szkieletowy, o dużej głębokości, przykryty brukiem kam iennym , był całkowicie wyrabowany. W wypełnisku znaleziono wypalony pień drzewa, złożony tam najprawdopodobniej po wyrabowaniu grobu.
W sąsiedztw ie kręgu natrafiono ponadto na 3 wiążące się ze sobą skupiska przepalo nych kam ieni, pod którym i zalegała miejscami w arstw a popiołu. Kamienie te pochodziły najprawdopodobniej z obróbki stel kam iennych, tworzących krąg; funkcja obiektu, pozba wionego zresztą m ateriału archeologicznego, nie je st jednak jasna.
W południowo-zachodniej części cm entarzyska natrafiono na 2 groby szkieletowe, które, z powodu b raku możliwości wyeksplorowania ich, zostały ponownie zasypane i przeznaczone do przebadania w 1994 r.
B ie lic e , s t . 1 M uzeum Śląska Opolskiego w Opolu g m . Ł a m b in o w ic e , w o j. o p o l
s k ie
AZP 92-33/—
B adania prowadziły m gr m gr B arbara Jaro sz i Ewa M atuszczyk (kierownik). Finansow ane przez Opolskie Kopalnie Surowców M ine ralnych. Drugi sezon badań. Osada hutnicza k u ltu ry przeworskiej z późnego okresu wpływów rzymskich.
N a powierzchni 55 arów, na zachód od obszaru przebadanego w 1992 r., odkryto i prze badano 24 obiekty archeologiczne. Wśród nich wydzielono 14 palenisk, 3 obiekty m ieszkal ne, 6 jam o nieokreślonej funkcji oraz jam ę być może współczesną, z dobrze zachowanymi kośćmi zwierzęcymi w układzie anatom icznym .
Odkryto dużą ilość fragm. naczyń ręcznie lepionych i nieliczne fragm. naczyń „si wych”, dużą ilość żużla występującego w w ypetniskach jam i na powierzchni stanow iska, a także 3 przęśliki.
M ateriały oraz dokum entacja znajdują się w M uzeum Śląska Opolskiego w Opolu.
B o g o m ic e , s t. 15 M uzeum A rcheologiczno-H istoryczne gm . K o tla , w o j. le g n ic k ie w Głogowie
A Z P 6 7 -1 9 /1 1 6
Badania prowadzi! m gr W Pogorzelski {autor spraw ozdania) przy współpracy mgr. Z. Hendla. Finansow ane przez H utę Miedzi w
Gto-52 M łodszy okres przedrzym ski — okres wpływów rzym skich
gowie. Osada z epoki brązu, okresu lateńskiego, wpływów rzym skich oraz wczesnego średniowiecza.
W 1993 r. z 1 h a stanow iska zajmującego powierzchnię 2 h a zajęto sprzętem ciężkim hum us i przystąpiono do eksploatacji piasku. Prace te doprowadziły do całkowitego zni szczenia części obiektów oraz zniszczenia w arstw stropowych wielu innych obiektów. Po interw encji K onserw atora Zabytków eksploatację piasku w strzym ano i przeprow adzono badania wykopaliskowe.
O dsłonięto, zadokum entow ano i wyeksplorowano pozostałości po 27. obiektach. A nali za pozyskanych zabytków pozwala stwierdzić, że osada zasiedlana była w II-III okresie epoki brązu (1 obiekt oraz fragm. naczyń zebrane z części zniszczonej), k u ltu ry łużyckiej (2 obiekty oraz fragm. naczyń zebrane z części zniszczonej), okresie lateńskim {1 obiekt), okresie B2/C 1-C 2 wpływów rzym skich (2 obiekty), późnym okresie wpływów rzym skich (4 obiekty) oraz wczesnym średniowieczu (3 obiekty). W przypadku trzech obiektów pozy skano zabytki, k tóre datują je ogólnie na okres wpływów rzym skich, a z je d en astu nie pozyskano zabytków umożliwiających określenie chronologii.
M ateriały i dokum entacja znajdują się w M uzeum A rcheologiczno-H istorycznym w Głogowie.
D a n k ó w , e t. 5 U n iw ersy tet Jag iello ń sk i In s ty tu t Ar-g m . L ip ie , w o j. c z ę s to c h o w s k ie cheotogii w K rakow ie
A Z P 8 3 -4 5 /2
B adania prowadziła m gr B arbara Gedl. Finansow ane przez In sty tu t Archeologii U niw ersytetu Jagiellońskiego. Osada k u ltu ry łużyckiej z epoki brązu i osada k u ltu ry przeworskiej z okresu wpływów rzym skich.
B adania ratow nicze prowadzone były w związku z dziką eksploatacją piasku na stan o wisku. Zbadano 10 obiektów, palenisk i jam . W paleniskach oprócz przepalonych kam ieni i dużej ilości węgla drzewnego znąjdowano ułam ki ceram iki z okresu wpływów rzymskich. W jednej z jam natrafiono na ułam ki ceram iki k u ltu ry łużyckiej.
D o b r y ń M ały, s t. V II W ojewódzki K o n se rw a to r Z abytków gm . Z a le s ie , w o j. b ia ls k o p o d la - w Białej Podlaskiej (Państw ow a Służ-s k i e ba O chrony Zabytków)
A Z P 6 0 -8 9 /2 2
B adania ratow nicze prowadzili Mieczysław Bienia i Sław om ir Żół kowski. Finansow ane przez Wojewódzkiego K onserw atora Zabytków w Białej Podlaskiej. O sada i cm entarzysko k u ltu ry jasto rfsk iej z młodszego okresu przedrzymskiego.
Stanow isko zostało odkryte podczas badań powierzchniowych AZP w kw ietniu 1984 r. przez dr. W Nowakowskiego.
B adania ratow nicze n a stanow isku VII w Dobryniu Małym były rezu ltatem prowadzo nej od 1991 r. przez Państw ow ą Służbę Ochrony Zabytków w Białej Podlaskiej system a tycznej weryfîkaqji stanow isk archeologicznych zagrożonych zniszczeniem.
Stanowisko ząjmtye powierzchnię porośniętej łąką i młodym lasem piaszczystej wydmy. Położone jest n a zachód od rzeki Młyniec, prawobrzeżnego dopływu Krzny, po południowej stronie drogi prowadzącej z Dobrynia Małego do Dobrynia Dużego. C entralna oraz zachodnia część stanow iska została prawie całkowicie zniszczona przez wybiórkę piasku.
