• Nie Znaleziono Wyników

Badania mineralogiczno-petrograficzne okruszcowania Pb-Zn w triasie dolnym w północnej części regionu śląsko-krakowskiego

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Badania mineralogiczno-petrograficzne okruszcowania Pb-Zn w triasie dolnym w północnej części regionu śląsko-krakowskiego"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Badania mineralogiczno-petrograficzne okruszcowania Pb-Zn

w triasie dolnym w pó³nocnej czêœci regionu œl¹sko-krakowskiego

Witold Dymowski

1

Mineralogical-petrographic study of Pb-Zn ores in Lower Triassic rocks in the northern part of Silesian-Cracow region. Prz. Geol., 67: 159–160; doi: 10.7306/2019.7

A b s t r a c t. The study of new occurrences of Pb-Zn mineralization in the Lower Triassic rocks in the NE part of the Silesian-Cracow region was performer. Pb-Zn ore minerals occur in sandstones, gravels and oolitic dolomites and are represented by galena, sphale-rite, pysphale-rite, marcasite and an admixture of chalcopyrite. Vein minerals: barite with celestite, calcite and partly anglesite were also found.

Keywords: Pb-Zn mineralization, Bunter, Upper Silesian region

Badania utworów ni¿szego pstrego piaskowca na NE obrze¿eniu Górnoœl¹skiego Zag³êbia Wêglowego (GZW) rozpoczê³y siê po natrafieniu na bogat¹ mineralizacjê ga-lenowo-sfalerytow¹ w silnie porowatych, rozsypliwych, dobrze wysortowanych, warstwowanych przek¹tnie pia-skowcach dolnego triasu w otworze 72-KM w Kozie-g³owach (Przenios³o i in., 1974). Po kilkunastu latach w 1986 r. stwierdzono kolejne interesuj¹ce okruszcowanie utworów dolnego triasu w otworze 25-BN w Biskupicach. Poza piaskowcami mineralizacja objê³a tu równie¿ dolomi-ty oolitowe i zlepieñce œródformacyjne sp¹gu retu. W kilku otworach napotkano œlady mineralizacji siarczkowej. Inne-go typu wzbogacenia odkryto w zwietrzelinach. Powszech-ne jest w nich okruszcowanie tlenkowe.

OBSZAR BADAÑ

Badaniami objêto pó³nocno-wschodni¹ czêœæ obrze¿e-nia GZW, obszar po³o¿ony na pó³noc od Zawiercia–Bru-dzowic – od rejonu Kalet (na zachodzie) po Niegow¹ (na wschodzie), siêgaj¹c na pó³nocy po okolice Czêstochowy.

METODYKA

Badania mineralogiczno-petrograficzne objê³y: – mikroskopiê kruszcow¹ (mikroskop Reichert – 32

polery);

– badania w mikroobszarze: mikrosonda elektronowa SEM (mikroskop JEOL, 112E, 20kV); SEM Quant – pó³iloœciowo: Pb, Zn, Cd, Ag, Cu, Fe, Mn, S, Ga, Ge, As, Sb – 24 oznaczenia punktowe oraz mapki roz-k³adu pierwiastków – Pb, Zn, Cd, Ag, Cu, Fe, Mn; – badania rentgenostrukturalne minera³ów ¿y³owych

(dyfraktometr Philips Analytical PW 1840 z lamp¹ Cu, 40kV, 45mA – 3 próbki z otw. 25-BN);

– analizê katodoluminescensyjn¹ CL – w pojedyn-czych wybranych próbkach.

WYNIKI BADAÑ

W wyniku badañ okreœlono rodzaj mineralizacji utwo-rów ni¿szego pstrego piaskowca. Badaniami

mikroskopo-wymi wyró¿niono dwa genetycznie odmienne typy mine-ralizacji. S¹ to:

– dominuj¹ca siarczkowa – zwi¹zana z przemytymi, porowatymi, fluwialnymi utworami klastycznymi ni¿szego pstrego piaskowca, dolomitami ooidowymi i piaszczystymi retu oraz ¿y³kami w wêglanowych utworach dewonu;

– podrzêdna tlenkowa – zwi¹zana z facj¹ br¹zowych i brunatnych zlepieñców oraz innych zwietrzelin w otworze 24-WB oraz 25-BN.

Okruszcowanie siarczkowe wystêpuje w postaci wy-pe³nieñ pustych przestrzeni, zazwyczaj rozproszonych wpryœniêæ, skupieñ plamistych, rzadziej drobnych, regu-larnych kryszta³ów w obrêbie pierwotnej, czasem wtórnej porowatoœci w skale. Niekiedy jest bardzo intensywne, powoduj¹c impregnacjê ska³y, wtedy miejscami stanowi spoiwo szkieletu ziarnowego.

Oznaczono nastêpuj¹ce minera³y siarczkowe: galenê (dominuj¹ca), sfaleryt (rzadki), piryt (podrzêdny), marka-syt (wyj¹tkowy), chalkopiryt (œladowy), oraz tlenkowe: hematyt i uwodnione tlenki Fe. Poni¿ej zamieszczono opis zarówno tych minera³ów, jak i charakterystykê wspó³wy-stêpuj¹cej mineralizacji ¿y³owej (baryt, dolomit, kalcyt).

Galena – rozproszone, nieregulane do automorficznych,

ró¿nej wielkoœci kryszta³y od drobnych do osi¹gaj¹cych 1–2 mm. Wype³niaj¹ one puste przestrzenie por pomiêdzy ziarnami szkieletu kwarcowego, czasem daj¹c nieregular-ne, plamiste skupienia, lokalnie tworz¹c spoiwo piaskow-ców. Wystêpuj¹ dwie generacje galeny: galena I – starsza, oraz galena II – m³odsza.

Sfaleryt – rzadko wystêpuje w klastycznych osadach

ni¿szego pstrego piaskowca, czêœciej i nieco liczniej w górnej czêœci profilu – ska³ach retu. Bardzo rzadko obecny samodzielnie. Wyró¿niono cztery generacje sfalerytu.

Siarczki ¿elaza – g³ównie piryt, wyj¹tkowo markasyt,

mo¿liwe, ¿e bardzo drobnokrystaliczne, rzadkie skupienia w pirycie to melnikowit. Drobne kryszta³ki pirytu wystê-puj¹ na brzegach ziaren kwarcu, czasem wzd³u¿ smug ila-stych czy stylolitów. Bardzo drobne framboidy spotyka siê na granicach lub wewn¹trz ziarnistych sk³adników ska³y w

159

Przegl¹d Geologiczny, vol. 67, nr 3, 2019

1

(2)

dolomitach ooidowych, dolomitach piaszczystych do piaskowców dolomitycznych.

Chalkopiryt – zazwyczaj tworzy bardzo drobne kro -pelkowe odmieszania w ciemnym sfalerycie I, rzadko w galenie I. Wyj¹tkowo wystêpuje samodzielnie jako bardzo drobne wpryœniêcia na powierzchniach ziaren. W formie samodzielnych wydzieleñ zanika ku górze profilu.

Hematyt – wystêpuje g³ównie w zlepieñcach, gdzie

tworzy nieregularne nerkowate skupienia, np. otw. 24-WB.

Baryt – doœæ czêsty, towarzyszy mineralizacji o³owio -wej jako bardzo rzadkie, cienkie p³ytki lub skupienia rozet-kowe, dendroidalne dobrze widoczne zw³aszcza w spoiwie dolomitów ooidowych. Jego istnienie potwierdzono tak¿e badaniami Rtg, a tak¿e SEM, gdzie poza barytem wykryto obecnoœæ celestynu, niekiedy przerastaj¹cego siê z barytem.

Dolomit – wystêpuje w spoiwie dolomitów i czêœci

piaskowców, czasem jako wyraŸne, drobne romboedry w brze¿nych partiach galeny I lub II.

Kalcyt – wystêpuje rzadko jako spoiwo, nieco czêœciej

gniazda i druzy oraz drobne wrostki w galenie I. Obserwa-cjami w mikroskopie katodoluminescencyjnym wykryto trzy generacje kalcytu – dwie generacje kalcytu pasowego oraz jedn¹ kalcytu grubokrystalicznego (o bardzo s³abej luminescencji), wystêpuj¹cego wewn¹trz druzy. Towarzy-szy³ czystemu chemicznie sfalerytowi, który wykazywa³ siln¹ b³êkitn¹ luminescencjê.

Badaniami CL potwierdzono zró¿nicowanie odmian sfalerytu na:

– ciemne z wyraŸnie zaznaczon¹ budow¹ pasow¹ (25-BN, g³êb. 690,05–690,10 m),

– ciemne ze s³ab¹ poœwiat¹ niebiesk¹ (25-BN, g³êb. 690,18m),

– z siln¹ b³êkitn¹ luminescencj¹ (25-BN, g³êb. 708,65–708,70 m), w towarzystwie kalcytu pasowe-go dwóch generacji, na brzegach druzy i ciemnepasowe-go (bez luminescencji) grubiej krystalicznego w jej cen-trum.

Baryty rozetkowe obecne w czêœci por nie wykazywa³y luminescencji.

Badania galeny mikrosond¹ elektronow¹ potwierdzi³y wysok¹ czystoœæ tego minera³u, jego jednorodnoœæ oraz ma³e zró¿nicowanie. Wiêkszoœæ wyników zawartoœci do-mieszek Zn, Cu, Fe by³a znacznie poni¿ej b³êdu pomiaru. WyraŸnie podwy¿szona by³a tylko zawartoœæ Ag (ok. 0,5%). Przeanalizowane sfaleryty wykaza³y du¿o wiêksze zró¿-nicowanie zawartoœci domieszek Cd, Cu, Pb, Fe, Mn, Ag, Ga, Ge od bardzo czystych (25-BN, g³êb. 708,65–708,70 m) – sfaleryt z siln¹ luminescencj¹, do czystych ze s³ab¹ b³êkitn¹ lumniescencj¹, a zw³aszcza zawieraj¹cych pod-wy¿szon¹ iloœæ Cd (0,55–1,03%) i Cu (0,39%), co potwier-dza istnienia trzech do czterech generacji sfalerytu.

Badaniami na mikrosondzie SEM odnotowano rów-nie¿ zmienne zawartoœci strontu w barycie, a tak¿e wykry-to obecnoœæ celestynu.

Dla okreœlenia minera³ów ¿y³owych towarzysz¹cych mineralizacji kruszcowej metod¹ XRD zbadano 3 próbki:

dolomitu (25-BN, g³êb. 690,40 m), piaskowca drobnoziar-nistego (25-BN, g³êb. 691,40 m) i piaskowca ró¿noziar-nistego z mineralizacj¹ Pb oraz pomarañczowym minera³em (25-BN, g³êb. 692,40–692,60 m). W próbce dolomitu po-twierdzono istnienie sfalerytu, galeny, kwarcu, dolomitu, a tak¿e barytu. W piaskowcu drobnoziarnistym poza kwar-cem i dolomitem, zaobserwowano równie¿ sfaleryt, galenê, kalcyt. Potwierdzono mo¿liwoœæ wystêpowania szamozy-tu. Natomiast w próbce piaskowca ró¿noziarnistego wyka-zano kwarc, kalcyt, baryt, a tak¿e obecnoœæ anglezytu.

Badania przejawów mineralizacji o³owiowo-cynkowej przeprowadzone na obrze¿eniu GZW pozwalaj¹ zaliczyæ tê mineralizacjê do typu piaskowcowych z³ó¿ o³owiu –

Sandstone Lead Deposits (Bjorlykke, Sangster, 1981).

Ostatnio w rejonie badañ w osadach triasu dolnego odnotowano równie¿ wystêpowanie przejawów minerali-zacji miedziowej (Pieczonka, 2010).

WNIOSKI

1. Mineralizacja wystêpuj¹ca w utworach pstrego pia-skowca otw. 25-BN obejmuje osady o znacznie wiêkszej mi¹¿szoœci i szerszym zasiêgu stratygraficznym, ni¿ znana dotychczas z rejonu Kozieg³ów (otw. 72-KM). Obejmuje ona nie tylko piaskowcowo-zlepieñcowe utwory ni¿szego pstrego piaskowca, ale równie¿ dolomity wystêpuj¹ce w sp¹gu retu. Powoduje to wzrost mi¹¿szoœci interwa³u zmi-neralizowanego z ok. 1 m do ok. 7 m, w tym piaskowców i zlepieñców – 3,7 m, oraz 1,5 m dolomitów.

2. Badaniami mikroskopowymi w osadach dolnego triasu wyró¿niono ogólne dwa typy mineralizacji – siarcz-kow¹ i tlensiarcz-kow¹.

3. Mineralizacja siarczkowa sk³ada siê z: dominuj¹cej galeny, wystêpuj¹cego podrzêdnie sfalerytu oraz œlado-wych iloœci chalkopirytu. Towarzysz¹ jej minera³y ¿y³owe: baryt, dolomit, kalcyt, wyj¹tkowo te¿ celestyn i anglezyt.

4. Badania SEM i CL potwierdzi³y wystêpowanie wœród siarczków: dwóch generacji galeny i czterech gene-racji sfalerytu oraz celestynu towarzysz¹cemu barytowi, jak te¿ kilku odmian kalcytu.

5. W sk³ad mineralizacji tlenkowej wchodz¹ hematyt i uwodnione tlenki ¿elaza.

6. Analiza rentgenostrukturalna minera³ów ¿y³owych potwierdzi³a obecnoœæ anglezytu w skupieniach z barytem. 7. Wiêkszoœæ cech mineralizacji Pb-Zn wystêpuj¹cej w utworach pstrego piaskowca z NE obrze¿enia GZW, jak te¿ podobnej z Gór Œwiêtokrzyskich pozwala zaliczyæ j¹ do znanego w œwiecie typu piaskowcowych z³ó¿ o³owiu –

Sandstone Lead Deposits.

LITERATURA

BJORLYKKE A., SANGSTER D.F. 1981 – An Overview of Sandstone Lead Deposits and their Relation to Red-Bed Copper and Carbonate-Ho-sted Lead-Zinc Deposits. Econom. Geol., 75: 179–213.

PIECZONKA J. 2010 – Polymetallic mineralization in Triassic strata of the NW part of the Kraków-Czêstochowa Monocline. Mineral. 41 (1–2): 35–53.

PRZENIOS£O S., STÊPNIEWSKI M., WIELGOMAS L. 1974 – Mine-ralizacja galenowo-sfalerytowa piaskowców dolnego triasu z rejonu Kozieg³ów. Kwart. Geol., 18 (2): 279–285.

160

Cytaty

Powiązane dokumenty

Streszcze- nia referatów i komunikatów II Wszechzwiązkowej Konferencji wydane zostały drukiem przez Akademię Nauk ZSRR (316 s.), streszczenia zaś referatów i komu- nikatów

interpretacji związek izotopowy Pb w wapieniach oksfordzkich i w złożach Zn-Pb wydaje się być

zainteresowano siê w naszym kraju niezale¿n¹ od wydobycia wêgla eksploatacj¹ otworow¹ metanu i od tej chwili jest on traktowany równie¿ jako kopalina g³ówna.. Metan

Resztkowe, rozpro- szone zasoby bilansowe siedmiu z³ó¿ wynosz¹ oko³o 360 mln ton wêgli, g³ównie typów 34-42.. Wystêpuj¹ one w bardzo trudnych warunkach

Jureczka J., Krieger W., Kwarciñski J., Wilk S., Galos K., Szlugaj J., Kamyk J., 2007a – Studium mo¿liwoœci ponownego zagospodarowania z³ó¿ kopalñ wêgla kamiennego likwidowanych

Jej zawartoœæ w próbkach wêgla kamiennego pochodz¹cych z ró¿nych z³ó¿ œwiatowych kszta³tuje siê najczêœciej na poziomie od 0,03 do 0,3 mg/kg, przy czym zawartoœæ rtêci

Analiza facjalna w odniesie- niu do interwa³ów odpowiadaj¹cych mi¹¿szoœci poszczególnych ³awic wêgla ma charakter ogólny i pozwala jedynie okreœliæ dominuj¹ce œrodowisko,

Dem zweiten Teil des Kapitels liegt dahingegen die Frage nach der Professionalisierung politischer Funktionen zugrunde, die Makowski mit folgenden Worten beantwortet und auf