FOLIA OECONOMICA 251, 2011
Cezary Gradowicz
∗, Krzysztof Pasek
∗∗NOWOCZESNE TECHNOLOGIE I SYSTEMY INFORMACYJNE
W ZARZĄDZANIU ŁAēCUCHEM DOSTAW
W CENTRACH LOGISTYCZNYCH
WSTĉP
Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi, Īe rozwój firm
logistycz-nych uzaleĪniony jest od stosowania róĪnorodlogistycz-nych technik zarządzania w
łaĔ-cuchu dostaw oraz implementacji nowoczesnych rozwiązaĔ technologicznych
w powiązaniu z systemami informatyczno-informacyjnymi. Ta korelacja wydaje
siĊ byü właĞciwym podejĞciem w procesie długofalowego rozwoju kaĪdej firmy
z branĪy logistycznej.
Zaprezentowane rozwaĪania zawierają zarówno koncepcje teoretyczne, jak
i przykłady praktycznych rozwiązaĔ, z którymi autorzy mieli kontakt pracując
lub wizytując nowoczesne magazyny i centra logistyczne.
W dobie globalizacji czynnikami, które mogą wyróĪniü dany region na tle
innych są: Ğcisła współpraca władz samorządowo-terytorialnych z firmami
pro-dukcyjnymi, usługi dla tych firm, pozyskiwanie inwestorów, operatorów, a takĪe
lub przede wszystkim połoĪenie geograficzne z bogactwami naturalnymi
znaj-dującymi siĊ na danym terenie. Powiązanie tego typu, które tworzy swego
rodzaju nierozerwalne połączenie – symbiozĊ, w którym kaĪdy z podmiotów
pracuje dla siebie, jak i dla rozwoju regionu nazywamy klastrem przemysłowym
(logistycznym)
1.
∗ Dr, adiunkt w Zakładzie Logistyki, Wydziału Zarządzania UŁ.
∗∗ Doktorant w Zakładzie Logistyki, Wydziału Zarządzania UŁ oraz Warehouse Assistant
Manager w firmie Humax Poland sp. z o.o.
1
RóĪne definicje traktują pojĊcie „klastra” bardzo szeroko, przykładowo: „system produk-cyjny”, „okrĊg przemysłowy”, „skupisko innowacji”, [w:] J. K a Ĩ m i e r s k i, Logistyka a rozwój regionu, Wyd. UŁ, ŁódĨ 2009, s. 172.
Klastry same w sobie są bardzo interesującym partnerem businessowym dla
obecnych, ale i przyszłych firm. Jednym z warunków sprawnego
przemieszcza-nia produktów w strukturze klastra jest tworzenie wĊzłowych punktów
modal-nych sieci logistycznej, nazywamodal-nych centrami usług logistyczmodal-nych. PrzejĞciową
formą tworzenia centrów usług logistycznych były i są jeszcze zintegrowane
zespoły magazynów, zwane dzielnicami magazynowania lub po prostu Centrum
Logistyczne.
1. INTEGRACJA LOGISTYKI DZIĉKI WYKORZYSTANIU SYSTEMÓW INFORMATYCZNYCH
W kaĪdym podmiocie gospodarczym mamy do czynienia z funkcjonującym
w nim „systemem informacyjnym”. Termin ten moĪna podzieliü na nastĊpujące
kategorie (modele systemów informacyjnych)
2:
Ɣ
System nieformalny (system pierwszego poziomu) – nazywamy nim
mo-del systemu, który obejmuje bez wyjątku wszystkich pracowników organizacji,
nie posiada jednak jasno okreĞlonego zakresu ich odpowiedzialnoĞci oraz nie
podlega przejrzystej kontroli;
Ɣ
System formalny (system drugiego poziomu) – to model równieĪ
obejmu-jący wszystkich pracowników firmy, jednak w odróĪnieniu od poprzedniego,
jest dodatkowo precyzyjnie usystematyzowany i poddawany kontroli;
Ɣ
System trzeciego poziomu (system skomputeryzowany) – to model nie
bĊdący, jak by siĊ mogło wydawaü, odrĊbną kategorią systemów
informacyj-nych, lecz zazwyczaj bĊdący elementem systemu formalnego. Mówimy
„ele-mentem”, gdyĪ moĪe nie obejmowaü wszystkich bez wyjątku pracowników
firmy oraz wszystkich stanowisk pracy. Wspomniany system
skomputeryzowa-ny nazywa siĊ potocznie „systemem informatyczskomputeryzowa-nym”. Jego działanie moĪe byü
oparte na:
– sprzĊcie komputerowym,
– sieciach teleinformatycznych,
– odpowiednich programach uĪytkowych, z rodziny „baz danych”.
W tradycyjnym systemie (systemie 2-go poziomu, bez technik
komputero-wych) zarządzanie przedsiĊbiorstwem, wydzielanie a nastĊpnie weryfikowanie
optymalnoĞci kosztów związanych z miejscem ich powstawania, wymagało
przeprowadzania uciąĪliwej selekcji, przeliczeĔ i analiz rachunkowych
róĪno-rodnych dokumentów, które dodatkowo metodycznie były niejednorodne, czyli
nie gwarantowały wiarygodnoĞci ujmowania łącznych kosztów przepływów
materiałowych. Ograniczenia zarządzania opartego na systemie 2-go stopnia
2 S. K o t, Nowe kierunki rozwoju logistyki, Wyd. Politechniki CzĊstochowskiej,
wynikały z faktu, iĪ było ono oparte na autonomicznych modułach, działających
niezaleĪnie.
O systemie 3-go poziomu mówi siĊ, Īe jest zintegrowanym systemem
in-formatycznym, gdyĪ jego uĪytkownicy
3kontaktują siĊ z innymi jednostkami
funkcjonalnymi za pomocą informatycznego kanału komunikacyjnego, który
cechuje zdecydowanie wyĪsza sprawnoĞü.
Wraz z rozwojem techniki, komputery i ich moĪliwoĞci stają siĊ coraz
po-wszechniejszym narzĊdziem zwiĊkszającym: szybkoĞü, efektywnoĞü,
optymal-noĞü, kompleksowoĞü i bezpieczeĔstwo, działania klasycznych procesów
lo-gistycznych. WdraĪanie systemu informatycznego musi byü przedsiĊwziĊciem
biznesowym, wpływającym na poprawĊ skutecznoĞci operacyjnej oraz
umacnia-nie strategii, a umacnia-nie przedsiĊwziĊciem czysto informatycznym
4.
Efekty i korzyĞci wdroĪonych systemów informatycznych moĪna
rozpatry-waü na dwóch płaszczyznach: cząstkowej oraz globalnej. W poniĪszej tabeli
zamieszczono szczegóły w podziale na obie płaszczyzny.
Tabela 1. Efekty wdroĪonych systemów informatycznych Efekty jednostkowe Efekty globalne Redukcja kosztów
Wzrost zysku
ħródła nowych moĪliwoĞci
Wspomaganie techniczne realizacji produkcji
Wspomaganie planowania i kontroli realizacji produkcji Optymalizowanie gospodarki materiałowej:
– terminowa realizacja wysyłek – wysoka rotacja towarów – optymalne stany magazynowe Wspomaganie zbytu wyrobów gotowych Wspomaganie procesów zatrudniania i płac
Efekty techniczne Efekty ekonomiczne Efekty organizacyjne Efekty psychosocjologiczne
ħ r ó d ł o: J. K i s i e l n i c k i, H. S r o k a, Systemy informacyjne biznesu, Placet, Warszawa 2005, s. 272 i 275.
3
ListĊ przykładowych uĪytkowników systemu informatycznego wymienia J. Majewski. Są nimi na przykład: konstruktorzy, technolodzy, planiĞci spływu produkcji, planiĞci zapasów, zaopatrzeniowcy, operatorzy przyjĊcia zakupów, planiĞci sprzedaĪy, sprzedawcy, dyspozytorzy wysyłki, kontrolerzy produkcji, kontrolerzy magazynów, analitycy kosztów wyrobu, ksiĊgowi [w:] J. M a j e w s k i, Informatyka dla logistyki, Wyd. ILiM, PoznaĔ 2006, s. 35 i nastĊpne.
4
A. S z y m o n i k, Systemy informatyczne w realizacji funkcji logistycznych, Wydawnictwo Naukowe WyĪszej Szkoły Kupieckiej, ŁódĨ 2006, s. 58, 65, 145.
DziĊki dobrze zorganizowanemu elektronicznemu obiegowi informacji
uzy-skuje siĊ nastĊpujące korzyĞci:
– pracownik, dziĊki otrzymaniu wskazówek o lokalizacji konkretnych
towa-rów oraz znajomoĞci harmonogramu procesu, jest w stanie w bardzo krótkim
czasie zrealizowaü powierzone zadanie;
– odbiorca oraz dostawca są w stanie utrzymywaü w swoich magazynach
mniejsze iloĞci zapasów, nie obniĪając poziomu obsługi klienta;
– minimalizacja stanów magazynowych pozwala ograniczyü Ğrodki
pieniĊĪ-ne zamraĪapieniĊĪ-ne w kapitale obrotowym;
– szybkie i precyzyjne fazy przyjmowania zleceĔ oraz ich realizacja w
pro-cesach magazynowych pozwalają na lepsze przygotowanie wysyłek (lepsza
konsolidacja, zmniejszenie liczby transportów, ograniczenie pustych
prze-biegów itp.);
– narzĊdzia informatyczne w znacznym stopniu wpływają na utrzymanie
odpowiednich standardów; moĪliwy jest dziĊki nim wgląd w historiĊ
wzajem-nych kontaktów, co pozwala prowadziü politykĊ sprzedaĪy w sposób
indywidu-alny wzglĊdem odrĊbnych klientów. DziĊki informacjom o niezadowoleniu
klientów, istnieje moĪliwoĞü podejmowania działaĔ korygujących.
2. CENTRA LOGISTYCZNE JAKO PRZEJAW INTEGRACJI W RAMACH ŁAēCUCHÓW DOSTAW
Współczesne skuteczne zarządzanie łaĔcuchami dostaw, wymaga
stosowa-nia systemów informatycznych, ale równieĪ współdziałastosowa-nia z innymi niĪ
logistyczna koncepcjami zarządzania, takimi jak chociaĪby: reengineering,
benchmarking, lean management, zarządzanie operacyjne, time based
manage-ment, organizacje wirtualne, organizacje sieciowe czy outsourcing
5.
ħródłem koncepcji outsourcingu logistycznego są m.in.:
– przesłanki kosztowe – głĊbsza specjalizacja zewnĊtrznego wykonawcy,
dają w efekcie lepszą wydajnoĞü;
– przesłanki finansowe – zmniejszenie zapotrzebowania firm na własne
Ğrodki finansowe i przeniesienie ryzyka finansowego na wykonawców;
– przesłanki konkurencyjne – koncentracja firm na ich kluczowych
kompe-tencjach, umoĪliwia poprawianie przewagi konkurencyjnej.
Wspomniany outsourcing logistyczny, jako współczesny paradygmat
zarzą-dzania logistycznego, przyczynił siĊ do powstania i rozwoju nowego działu
gospodarki, jakim jest branĪa usług logistycznych, zwana potocznie „branĪą
5
T-S-L” (transport – spedycja – logistyka). Jednym z podstawowych podmiotów
reprezentujących rynek usług logistycznych, bĊdących gwarantem sprawnej
organizacji systemów przemieszczania produktów są centra usług logistycznych
(potoczna nazwa „centra logistyczne” – CL)
6.
PrzejĞciową formą powstania centrów usług logistycznych były i są jeszcze
zintegrowane zespoły magazynów, zwane dzielnicami magazynowania.
Zinte-growany zespół magazynowy to wyodrĊbniony urbanistycznie teren wraz z
bu-dynkami, magazynami wysokiego lub niskiego składowania, wyposaĪeniem
magazynowo-transportowym, zlokalizowany na wyodrĊbnionym obszarze wraz
z uwzglĊdnieniem jego otoczenia w postaci układów
transportowo-komuni-kacyjnych
7.
Centra logistyczne to miĊdzyregionalne jednostki gospodarcze, w których
koordynuje siĊ usługi produkcji, magazynowania i transportu na małe i duĪe
odległoĞci, wraz z przepływem informacji i systemem kontroli przedmiotowej
działalnoĞci.
Główne zadania centrów logistycznych dotyczą
8:
– terminowej realizacji przyjĊü oraz wysyłek,
– wysokiej rotacji towarów,
– optymalnych stanów magazynowych,
– optymalizacji kosztów gospodarki magazynowej,
– optymalizacji powierzchni składowania,
– zarządzania opakowaniami oraz paletami,
– standaryzacji systemów transportowych i magazynowych,
– automatyzacji zadaĔ w przepływie produktów logistycznych,
– komputerowego wspomagania procesów podejmowania decyzji oraz
inte-gracji elektronicznych systemów przetwarzania danych,
– koordynacji działaĔ pomiĊdzy przedsiĊbiorstwami produkcyjnymi,
usłu-gowymi i transportowymi.
Nie jest to jedyna klasyfikacja, gdyĪ wspomnieü moĪna miĊdzy innymi
o podziale na funkcje:
– egzogeniczne – czyli funkcje usługowe, skierowane na zewnątrz, do
klien-tów centrum logistycznego,
– endogeniczne – czyli działania skierowane do wewnątrz centrum
logi-stycznego, do przedsiĊbiorstw funkcjonujących w jego strukturze
9.
6
M. C i e s i e l s k i, Rynek usług logistycznych, Difin, Warszawa 2005, s. 57.
7
J. D ł u g o s z, Nowoczesne technologie w logistyce, PWE, Warszawa 2009.
8
„Logistyka a JakoĞü” 2008, nr 6, s. 39.
9
M. M i n d u r, Logistyka. Infrastruktura techniczna na Ğwiecie. Zarys teorii i praktyki, Wyd. Instytut Technologii Eksploatacji, PaĔstwowy Instytut Badawczy, Warszawa–Radom 2008, s. 96 i 99.
Jeszcze inną klasyfikacjĊ zadaĔ realizowanych przez Centra Logistyczne
przedstawia Marzena Walczak
10. Wymienia Ona podział na:
– funkcje podstawowe,
– funkcje uzupełniające,
– funkcje pomocnicze,
– funkcje rynkowe.
Powstanie i funkcjonowanie centrum logistycznego sprowadza siĊ do:
– moĪliwoĞci natychmiastowego reagowania na zmiany wielkoĞci i
struktu-ry popytu, co wynika z wysokiej dyspozycyjnoĞci transportu i magazynowania,
– znacznego obniĪenia jednostkowych kosztów logistycznych przy duĪych
obrotach centrum logistycznego,
– zmniejszenia nakładów inwestycyjnych na centra logistyczne dziĊki
reali-zacji wspólnych przedsiĊwziĊü, w których uczestniczy zarówno samorząd
terytorialny oraz grupa firm bezpoĞrednio zaangaĪowanych w budowĊ CL.
WyjątkowoĞü centrum logistycznego polega na jego podejĞciu do realizacji
postawionych przed nim zadaĔ, a mianowicie
11:
– całodobową, wszechstronną obsługĊ produktu logistycznego wraz z
za-pewnieniem wszystkim pracownikom, kierowcom wszelkich usług hotelowo-
-gastronomiczno-bytowych,
– Ğwiadczenie wszechstronnych usług w zakresie magazynowania, z
uwzglĊ-dnieniem magazynów specjalizowanych, a takĪe udostĊpnieniem składów
celnych,
– umoĪliwienie, w wydzielonych strefach lub magazynach, kompletacji
i dekompletacji ładunków, pakowania, znakowania, kontroli fitosanitarnych,
a dla artykułów szybko rotujących zapewnienie zasady „first in first out”,
– moĪliwoĞü przeładunków towarów z jednego Ğrodka transportu na drugi,
samochód-wagon, samochód-samolot itp.,
– kompletowanie jednostek transportowych do całej ładownoĞci w celu
op-tymalizacji powierzchni, jak i unikniĊcia „pustych przejazdów”.
W centrach logistycznych znajdują siĊ takĪe zakłady remontowe, stacje
pa-liw, myjnie, specjalistyczne sklepy motoryzacyjne dostĊpne całą dobĊ. CL
umoĪliwia firmom magazynowanie produktów w oczekiwaniu na wystąpienie
na nie popytu, jak i zmianĊ wymagaĔ rynku, jednoczeĞnie specjaliĞci CL pełnią
funkcjĊ doradców, konsultantów w zakresie form i metod obsługi ładunku,
obsługi prawnej i celnej
12.
10
M. W a l c z a k, Centra logistyczne. Wyzwania. PrzyszłoĞü, Wyd. WyĪsza Szkoła Cła i Logistyki, Warszawa 2008, s. 16.
11
M. M i n d u r, Logistyka, infrastruktura techniczna na Ğwiecie. Zarys teorii i praktyki, Wyd. Instytut Technologii Eksploatacji, PaĔstwowy Instytut Badawczy, Warszawa–Radom 2008.
12
Nowoczesne i kompleksowe (w odniesieniu do standardów Ğwiatowych) CL
to dopiero przyszłoĞü w Polsce. Niemniej jednak wiele z wczeĞniej opisanych
funkcji z powodzeniem zostało zaimplementowanych w naszym kraju i z
po-wodzeniem spełniają powierzone zadania. W kolejnym etapie prowadzonych
rozwaĪaĔ uwaga zostanie skupiona na kilku kluczowych aspektach dotyczących
powiązania wdraĪanych technologii oraz systemów informacyjnych w
zarządza-niu łaĔcuchem dostaw w polskich CL. Nowoczesne technologie informacyjne
w zarządzaniu łaĔcuchem dostaw to podstawa w aspekcie oszczĊdnoĞci czasu
a tym samym pieniĊdzy, zarówno swoich, jak i klienta czy współpartnera.
3. ZASTOSOWANIE NOWOCZESNYCH TECHNOLOGII PRZEZ FIRMĉ IKEA
Efektywne zarządzanie logistyczne wymaga stosowania nowoczesnych
in-strumentów i narzĊdzi, którymi są mierniki i wskaĨniki logistyczne
13. PodstawĊ
oceny wyników działania usługodawcy w outsourcingu logistycznym stanowią
miĊdzy innymi mierniki ujĊte w „gwarancji jakoĞci Ğwiadczonych usług”
(SLA)
14. WskaĨniki ujmowane w SLA dotyczą realizacji poszczególnych
rodza-jów zadaĔ logistycznych, przykładowo takich jak:
– GotowoĞü dostawcza,
– Cykl dostawy,
– ElastycznoĞü dostaw,
– StabilnoĞü dostaw w warunkach kryzysowych,
– DostĊp zleceniodawcy do informacji gromadzonych przez usługodawcĊ,
– Usprawnianie działaĔ logistycznych przez usługodawcĊ.
Skuteczne przygotowanie, a nastĊpnie korzystanie z tych wskaĨników
uła-twiają bazy danych. Bazy danych są najwaĪniejszymi komponentami wszelkich
platform przeznaczonych do wspomagania procesów biznesowych, zwłaszcza
wspomagania zarządzania łaĔcuchami dostaw. To właĞnie one stanowią rdzeĔ
najbardziej zaawansowanych systemów logistycznych, którymi bez wątpienia są
systemy klasy ERP, te zaĞ bezpoĞrednio połączone współtworzą podstawową
bazĊ dla systemów WMS.
Za początek wdroĪenia idealnego (modelowego) systemu nowoczeĞnie
funkcjonującej firmy, w Centrum Dystrybucji IKEA w Jarostach, uznano
właĞ-nie stworzewłaĞ-nie bazy danych wszystkich dostawców i podwykonawców
współ-pracujących z firmą, a nastĊpnie powiązanie wszystkich odbiorców (sklepy,
magazyny regionalne czy magazyny buforowe na całym Ğwiecie). Kolejnym
13
J. T w a r ó g, Mierniki i wskaĨniki logistyczne, Wyd. ILiM, PoznaĔ 2003, s. 5.
14 Wybrane kryteria procesów logistycznych realizowanych z usługodawcą w outsourcingu,
krokiem była implementacja systemu gospodarki magazynowej, lecz takiego
systemu, który połączyłby system klasy ERP z systemem WMS. Natychmiast
zarząd firmy IKEA podjął decyzjĊ o stworzeniu takiego programu, który
skupił-by wszystkie dane i powiązał wszystkich uczestników tego samego łaĔcucha
dostaw, powstał system ASTRO.
Zaprojektowany system zaczął siĊ spłacaü po ponad roku od momentu
im-plementacji, by w chwili obecnej dostarczaü właĞcicielowi milionowe zyski.
NajwaĪniejsze korzyĞci z korzystania z programu to:
• dzienny monitoring zamówieĔ spływających do systemu i
natychmiasto-we ich kreowanie, by „just in time” były u klienta;
• porównywanie „forecasts” z obecnym stanem zamówieĔ w celu dobrania
odpowiedniej liczby pracowników z odpowiednim wyprzedzeniem;
• monitorowanie i optymalizacja pracy na magazynie;
• włączenie w system sprzĊtu obsługującego dzienny przepływ towaru
w magazynie jak wózki widłowe, skanery, PDA, układnice;
• kontakt z przewoĨnikami w celu zamówienia odpowiedniej liczby
Ğrod-ków transportu itd.;
• potwierdzenie on-line o dostarczeniu artykułu na czas do odbiorcy;
• natychmiastowa reakcja na uszkodzenia bądĨ reklamacje jakoĞciowe.
WdraĪane technologie i systemy informacyjne – Centrum Dystrybucji IKEA
Kolejnym etapem po wdroĪeniu systemu było zoptymalizowanie miejsca
w Centrum Dystrybucji IKEA pod Piotrkowem Trybunalskim, i tak by zyskaü
wiĊkszą powierzchniĊ składowania postanowiono zbudowaü wewnątrz
magazy-nu moduł z systemem układnic typu SILO, który jest wyposaĪony w regały
z firmy Nedcon, układnice regałowe są dziełem firmy LTW, a system
zarządza-nia magazynem pochodzi ze szwedzkiej firmy Ma System. SILO, umieszczone
w Ğrodkowej czĊĞci całego Centrum Dystrybucji, pozwala na zmagazynowanie
na 22 metrach wysokoĞci 74 000 palet w jednym miejscu. Tak skonstruowany
system pozwala nam na skupienie wszystkich artykułów przeznaczonych do
dystrybucji w jednym miejscu, oszczĊdzając czas, a przede wszystkim
pienią-dze. Nowy magazyn jest ogrzewany przy pomocy pomp ciepła (o łącznej mocy
940 kW), przy czym ciepło pochodzi z wody pobieranej z 2 studni głĊbinowych.
Obecnie szwedzka grupa IKEA współpracuje z 1600 dostawcami z 55 krajów,
produkującymi artykuły wyposaĪenia domów i meble dla 186 domów
me-blowych firmy w 31 krajach na Ğwiecie (w Polsce 7). Rocznie dystrybuowanych
jest 10 tys. rodzajów róĪnych produktów o łącznej objĊtoĞci 16 mln m
szeĞ-ciennych. Do tej pory wartoĞü inwestycji grupy IKEA w Polsce wyniosła
450 mln USD.
Jak widaü, nowoczesny system informacyjny jest nierozerwalnie połączony
z rozwojem technologicznym i inwestycjami, uzyskiwane korzyĞci przejawia siĊ
przede wszystkim w:
• poprawie bezpieczeĔstwa ludzi pracujących w nowoczesnych
maga-zynach,
• oszczĊdnoĞci czasu i pieniĊdzy klienta, stając siĊ liderem rynku poprzez
dostĊpnoĞü i niezawodnoĞü,
• zauwaĪalnym procesie substytucji siły roboczej przez rozwiązania
techno-logiczne jako czynnik wspierający rozwój techniki,
• natychmiastowej reakcji na ciągłe zmiany zachodzące w Ğwiecie,
• zadowoleniu pracowników z wysokiej kultury pracy, zarobków oraz
ĞwiadczeĔ dodatkowych,
• prestiĪu firmy jako lidera rynku.
4. NOWOCZESNOĝû W FIRMIE HUMAX
KoreaĔska firma Humax jest zarówno producentem, jak i podwykonawcą
telewizorów LCD oraz dekoderów cyfrowych tzw. STB Box-ów. Początki
działalnoĞci firmy były mało efektywne, a mianowicie, po zakupieniu fabryki
z prawie gotową infrastrukturą (po starej fabryce telewizorów) do produkcji TV
oraz STB zorientowano siĊ, Īe prognozy produkcyjne znacznie przewyĪszą
moĪliwoĞci wytwórcze fabryki. Pierwszy podstawowy problem to brak
magazy-nu wysokiego składowania, który skupiłby wszystkie artykuły w jednym
miej-scu, kolejny to konieczna rozbudowa i wdroĪenie nowych technologii, które
przede wszystkim zoptymalizują i przyĞpieszą proces produkcji. Z róĪnych
wzglĊdów nie moĪna było wybudowaü magazynu przy fabryce, w związku
z czym proces magazynowy naleĪało podzieliü na dwie fazy. Pierwsza to
magazyn buforowy – na trzy dni produkcyjne, oraz magazyn główny, przez
który przechodziü bĊdą wszystkie artykuły do produkcji na najbliĪsze 3–6
miesiĊcy.
Po znalezieniu magazynu odpowiedniego pod wzglĊdem wielkoĞci oraz
bli-skiego połoĪenia od fabryki (35 km), naleĪało skumulowaü wszystkie artykuły
w jednym miejscu, które do tej pory były umieszczone w magazynach w
Beł-chatowie, Łodzi i Pruszczu GdaĔskim. Magazyn taki powstał w Logistic City
w Piotrkowie Trybunalskim. W magazynie tym rozpaletyzowano około 300
palet, na których znajdowały siĊ róĪne artykuły do produkcji, a nastĊpnie
skumulowano te same artykuły na jedną paletĊ, by zmagazynowaü ją w jednej
lokacji. Tak stworzony Magazyn – LC, dawał powody do powiĊkszania iloĞci
produkcyjnych w skali miesiąca, tygodnia, a nawet dnia. Jednak najwaĪniejszą
rzeczą było potwierdzenie przygotowania produkcji na dzieĔ nastĊpny w 100%
i dostarczenie z LC do fabryki w Bełchatowie w systemie „just in time”.
Sprawne funkcjonowanie magazynu wymagało podjĊcia decyzji o
inwesty-cjach. Pierwsza z nich to stworzenie bazy danych, kolejno zakup i
„przerzuce-nie” całej bazy do systemu typu SAP WMS. RównoczeĞnie zakupiono wózki
widłowe do obsługi magazynu wysokiego składowania, preparacji-kompletacji
oraz wózki typowo załadunkowe. Planowanie równieĪ powiązano z systemem
SAP, a kluczem do prawidłowego funkcjonowania były trafne przewidywania
iloĞci produkowanych telewizorów i dekoderów – tzw. „forecast-y”.
Rys. Przewidywania iloĞci produkowanych telewizorów i dekoderów Forecast w 2009 (sztuk/tydzieĔ)
Wraz z implementacją SAP-a w magazynie LC, pojawiły siĊ tzw. PDA, co
znaczy Personal Didital Assistant, czyli małe, przenoĞne komputery ze skanerem
i gospodarką magazynową w jednym. Era przygotowaĔ artykułów dziennej
produkcji przeszła do lamusa, a sama kompletacja z uciąĪliwego obowiązku
stała siĊ przyjemnoĞcią. W duĪej mierze poprawił siĊ czas przygotowania
pro-dukcji, dokładnoĞü przygotowania, a natychmiastowa moĪliwoĞü reakcji na błąd
rozpoczĊła eliminacjĊ niezgodnoĞci w przygotowaniu produkcyjnym. Cała firma
o globalnym zasiĊgu w jednej chwili mogła odtąd kontrolowaü wszystkie
działania firmy, bez znaczenia w jakim kraju zachodzą. Tak wiĊc począwszy od
bazy danych kolejne etapy wyglądały nastĊpująco:
• stworzenie systemu zarządzania bazą danych,
• połączenie wszystkich oddziałów w firmie (na całym Ğwiecie) poprzez
wdroĪenie intranetowych rozwiązaĔ,
• początki stosowania systemów ERP i łączenia ich z zarządzaniem
łaĔcu-chem dostaw,
• implementacja systemu SAP WMS,
• zakup nowoczesnego sprzĊtu do obsługi magazynu wysokiego składu,
• wdroĪenie niektórych systemów automatycznej identyfikacji jak kody
kreskowe, technologia radiowa wewnątrz magazynu,
• stworzenie sprawnej jednostki do kontroli przyjmowanych w LC
artyku-łów, tzw. Kontroli JakoĞci „ na wejĞciu” – IQC.
JeĪeli chodzi o produkcjĊ, to i tutaj nastąpiły daleko idące zmiany, i tak
sys-tem produkcji został podzielony na dwa rodzaje: produkcja ciągła-liniowa oraz
produkcja w celach-gniazdowa. Powodem takiej zmiany było stworzenie
sys-temu motywacyjnego dla kaĪdej celi z osobna oraz zabezpieczenie przed
ewentualną absencją wiĊkszej iloĞci pracowników, którzy mają ĞciĞle okreĞlone
zadania w produkcji liniowej. Kolejnym usprawnieniem wdroĪonym na
produk-cji było wdroĪenie metody Kanban, która została opracowana w latach
piĊüdzie-siątych w Japonii, jako metoda sterowania produkcją. Metoda ta opiera siĊ na
poszczególnych kartach wyrobów ich cyrkulacji i analizie. Kanban polega na
takim organizowaniu procesu wytwórczego, aby kaĪda komórka organizacyjna
produkowała dokładnie tyle, ile w danej chwili jest potrzebne. W metodzie tej,
za czynnik krytyczny zarządzania materiałami uznano sterowanie zapasami
15.
Charakterystyczną cechą tej metody jest praktyczna likwidacja magazynów
przedprodukcyjnych, miĊdzyoperacyjnych i wyrobów gotowych. Materiały
i półfabrykaty dostarczane są od dostawców z godzinową dokładnoĞcią, dziĊki
rezerwom zdolnoĞci produkcyjnych i elastycznoĞci procesu produkcji moĪliwe
jest wyprodukowanie niemal dowolnego elementu w kaĪdej chwili, a zlecenia
produkcyjne są ĞciĞle zsynchronizowane z zamówieniami otrzymywanymi od
klientów. OczywiĞcie metoda to nie do koĔca funkcjonuje zgodnie z ideą jej
wdroĪenia, niemniej jednak po pierwszym, rocznym okresie moĪna
zaobserwo-waü 17% wzrost produkcji przy tej samej obsadzie pracowników
produkcyj-nych, 32% redukcjĊ zapasów oraz 89% redukcjĊ braków.
Kolejnym systemem obecnie wprowadzanym przez dział produkcji firmy
Humax jest system 5S, który jest systemem wizualnego utrzymania porządku,
czystoĞci i dobrej organizacji w miejscu pracy. Stosowanie 5S w firmie Humax
polega, jak we wszystkich firmach, na usuwaniu nieprzydatnych przedmiotów
z miejsca pracy (1S), wizualnym umieszczaniu wszystkich potrzebnych rzeczy
na swoim miejscu (2S) oraz na utrzymaniu zakładu pracy w nienagannej
15
Najkrócej ideĊ KANBAN oddaje hasło „7 x Īadnych”: 1 – braków, 2 – opóĨnieĔ, 3 – zapa-sów, 4 – kolejek – gdziekolwiek i po cokolwiek, 5 – bezczynnoĞci, 6 – zbĊdnych operacji technologicznych i kontrolnych, 7 – przemieszczeĔ.
czystoĞci (3S). Poprzez standaryzacjĊ wykonywania tych czynnoĞci (4S),
dyscyplinĊ oraz ciągłe usprawnianie metod pracy (5S), tworzony jest trwały
system zapewniający ład i porządek, lecz tutaj wszystkie artykuły i miejsce
składowania lub przeznaczenie na produkcjĊ moĪna monitorowaü w systemie
z rodziny MM o nazwie MES – Material Equal System. Jeszcze innym
sposo-bem na „wyrobienie” przewidywanych iloĞci to wdroĪenie pakietu szkoleĔ dla
wszystkich pracowników firmy pod nazwą Lean Management prowadzonego
przez Polskie Centrum ProduktywnoĞci, w skład którego wchodzą takie metody
jak Kaizen, Poka Yoke i 5S.
Pozostał jeszcze kolejny, jakĪe waĪny, czynnik warunkujący finalny sukces
w zarządzaniu łaĔcuchem dostaw – transport. Tutaj równieĪ firma postawiła na
inwestycje oraz reorganizacjĊ dotychczas funkcjonujących stereotypów.
Pierw-szym etapem był zakup kilku samochodów do przewozu drobnicowych
elemen-tów bardzo drogiej, ale niezbĊdnej elektroniki wykorzystywanej podczas
dzien-nej produkcji, co zniwelowało przestoje produkcyjne z powodu nie dostarczenia
elementów na czas. Samochody te obsługują szczególnie trasy z lotnisk w
Ham-burgu i Wiedniu. NastĊpny krok to renegocjacje kontraktów transportowych dla
róĪnych kierunków i dla róĪnych aktywnoĞci tzn. przewozy kontenerowe,
samochodowe, lotnicze i ustalenie sposobu współpracy o rozliczanie
wskaĨni-kowe z wykonanej usługi. Samo bowiem dostarczenie towaru na miejsce nie
warunkuje wykonanie usługi, towar musi zostaü dostarczony na czas, na miejsce
oraz w odpowiedniej kondycji jakoĞciowej. Dopiero taka dostawa moĪe zostaü
zakwalifikowana do grona zrealizowanych.
Wszystkie te czynniki i wdroĪenia umacniają przewagĊ konkurencyjną na
rynku i tak firma Humax nie tylko produkuje własne telewizory i dekodery,
została równieĪ jednym z wiĊkszych autoryzowanych podwykonawców takich
firm jak LG czy JVC.
5. KAUFLAND JAKO FIRMA NOWOCZEĝNIE ZARZĄDZANA
Kolejną firmą, która od początku swego istnienia wdraĪała nowoczesne
technologie i systemy informacyjne w zarządzaniu łaĔcuchem dostaw to
nie-miecka firma Kaufland w Rokszycach pod Piotrkowem Trybunalskim
16.
Lo-gistyka Kauflanda zajmuje siĊ przede wszystkim dystrybucją towaru do sieci
własnych marketów. Dostarczenie zamawianego produktu w zdefiniowanych
16
Grupa Kaufland naleĪy do 10 najwiĊkszych przedsiĊbiorstw handlowych Europy i domi-nuje w branĪy hipermarketów. Sklepy sieci Kaufland znajdują siĊ w Niemczech, Czechach, Słowacji, Polsce, Chorwacji i Rumunii. Obecnie otwartych jest łącznie ponad 600 placówek o powierzchni od 2500 do 12 000 m2. Do Grupy Kaufland naleĪą marki Kaufland, Handelshof,
rygorystycznie barierach czasowych, wymagało wprowadzenia nowoczesnych
systemów, standardów i metod zarządzania w odniesieniu do nastĊpujących
pro-cesów dystrybucyjnych: zamawianie towarów, kształtowanie zapasów,
maga-zynowanie, transport.
Odzwierciedleniem zachodzących w tym obszarze zmian jest realizacja
pierwszego etapu budowy centrum dystrybucyjnego w Rokszycach (obiektu
o powierzchni 86 tys. m
2). Centrum posiada skomputeryzowany bank informacji
o zasobach magazynowych oraz potencjalnych potrzebach realizacyjnych.
System informatyczny magazynu LES (Logistics Execution System) oparty jest
na rozwiązaniach firmy SAP w zakresie zarządzania gospodarką magazynową
w całym obszarze Warehouse Management, który w kompleksowy sposób
steruje całoĞcią operacji w obrĊbie łaĔcucha dostaw.
Głównymi metodami funkcjonującymi w firmie Kaufland, są: metoda FIFO
(powszechnie stosowana w firmach, w których funkcjonuje dystrybucja
artyku-łów spoĪywczych), kolejnym istotnym czynnikiem zachowania Ğcisłego
przypi-sania lokacji towaru w magazynie jest wprowadzenie technologii Pick by Voice,
czyli wysoko zaawansowanego technologicznie systemu kompletacji towaru
opierającego siĊ na symulatorze mowy. System ten zastąpił tradycyjne terminale
kodów kreskowych. Proste i łatwe w obsłudze wyposaĪenie indywidualne
pracownika składające siĊ z zestawu (PDA/Headset) umoĪliwia mu
wykorzysta-nie w trakcie kompletacji obydwu rąk przyczyniając siĊ do wzrostu jego
wydajnoĞci nawet o 20 procent.
System automatycznie, bez rozdzielania pracy przez dysponentów (jak to
miało miejsce dotychczas), grupuje zadania do wykonania, takie jak np. zlecenie
kompletacji, uzupełnienia podstawy lub zwrotu. Pracownik logując siĊ do
od-powiedniej grupy automatycznie otrzymuje przydział pracy o okreĞlonym
charak-terze. Sterowanie kolejnoĞci zleceĔ odbywa siĊ poprzez zdefiniowanie
odpowied-niego priorytetu pracy w skali od 1 do 5. KaĪde potwierdzone pobranie towaru
znajduje swoje odzwierciedlenie w systemie pozwalającym na bieĪąco Ğledziü
ruch towaru w obrĊbie kanału logistycznego magazynu na linii: zapas, pobranie,
realizacja, ekspedycja. Za załadunek skompletowanych i przypisanych do
zde-finiowanych systemowo stref wydania jednostek ładunkowych odpowiedzialny
jest dział transportu.
Centrum wykorzystuje równieĪ innowacyjną technologiĊ – system Topas,
która na podstawie analizy przyjĊcia do magazynu artykułów, wielkoĞci
zamó-wieĔ, o Ğredniej iloĞci wydania, harmonogramu załadunku, odległoĞci pomiĊdzy
marketami, czasem dostawy oraz przydziałem tras pomiĊdzy spedytorów potrafi
okreĞliü wzorcowy model podziału tras dystrybucyjnych. Przy pomocy rĊcznego
skanera skanowana jest kaĪda z wjeĪdĪających na samochód palet, co
automa-tycznie związane jest z wyksiĊgowaniem w magazynie i zaksiĊgowaniem w
mar-kecie danej dostawy. Ruch ten zostaje natychmiast zarejestrowany w systemie
centralnym. Specyfikacja dostawy zostaje wydrukowana bezpoĞrednio w
mar-kecie, ograniczając biurokratyczne nakłady pracy oraz umoĪliwiając odbiorcy
weryfikacjĊ iloĞci zamówionego towaru przed zrealizowaniem zamówienia.
Dodatkową zaletą systemu jest automatyczne, na podstawie danych
systemo-wych, tworzenie dla spedytorów rachunków pro forma, które po weryfikacji są
automatycznie ksiĊgowane w centralnym systemie wspomagania zarządzania
i dostĊpne pracownikom działu rozliczenia rachunków.
Mimo tak rozbudowanego technologicznie i informatycznie Centrum
Dys-trybucji władze firmy podjĊły decyzjĊ o budowie automatycznego magazynu
wysokiego składowania o pojemnoĞci 33 tysiĊcy palet euro. Skomputeryzowany
system w sposób automatyczny sterowaü bĊdzie ruchem palet po przenoĞnikach
rolkowych w taki sposób, aby płynnie przemieszczały siĊ z miejsca przyjĊcia
poprzez miejsce składowania do miejsca wydania towaru. Kody kreskowe
poruszających siĊ po przenoĞniku rolkowym palet odczytywane bĊdą przez
skanery rozmieszczone w miejscach poprzedzających zmianĊ kierunku ruchu
palet. Zastosowanie automatycznych wind, zaprojektowanych do pracy w
wąs-kich korytarzach i na wysokoĞciach do 30 metrów, zostało podyktowane
koniecznoĞcią maksymalnego wykorzystania dostĊpnej kubatury magazynowej.
Bezdokumentowa realizacja zleceĔ, automatyzacja, permanentna kontrola i
aktua-lizacja stanu magazynowego, optymaaktua-lizacja czasu realizacji oraz ograniczenie
liczby pomyłek uzasadniają wdroĪenie tego nowatorskiego rozwiązania.
PODSUMOWANIE
DziĊki zastosowaniu systemów komputerowych i odpowiedniego
oprogra-mowania wspomagającego, operacje logistyczne mające wiele złoĪonych zadaĔ,
takich jak planowanie dostaw i zarządzanie zapasami, stały siĊ w duĪej mierze
zadaniami rutynowymi. Co wiĊcej, symulacje komputerowe całych systemów
logistycznych umoĪliwiają opracowanie optymalnego rozwiązania
zapewniają-cego odpowiedni poziom obsługi klienta. Warunkiem sukcesu we współczesnej
logistyce jest wdraĪanie nowoczesnych technologii i systemów informacyjnych,
które w powiązaniu ze strategiami łaĔcuchów dostaw w pełni zaspokajają
zmienne postulaty obecnych i przyszłych klientów.
Firmy produkcyjne, dystrybucyjne, outsourcingowe, bez systemów
informa-tycznych, automatycznej identyfikacji towarów czy elektronicznej wymiany
danych nie mają dziĞ czego szukaü w łaĔcuchach dostaw czy jakiejkolwiek
działalnoĞci, nie mówiąc o logistyce, co z góry skazuje je na poraĪkĊ. WaĪne
jest, by na kaĪdym etapie zarządzania w firmie mieü ĞwiadomoĞü potrzeby
stosowania nowoczesnych technologii logistycznych oraz systemów
informa-cyjno-telematycznych.
Ten szeroko otwarty temat wciąĪ siĊ rozwija i wymusza poszukiwanie
wła-snych rozwiązaĔ na drodze do coraz to nowszych rozwiązaĔ w łaĔcuchu dostaw
w kaĪdym Centrum Logistycznym oraz Uczelniach zajmujących siĊ
problema-tyką i zastosowaniem nowoczesnych technologii i systemów informacyjnych
w logistyce XXI wieku.
LITERATURA
C i e s i e l s k i M., Rynek usług logistycznych, Difin, Warszawa 2005. D ł u g o s z J. Nowoczesne technologie w logistyce, PWE, Warszawa 2009. K a Ĩ m i e r s k i J., Logistyka a rozwój regionu, Wyd. UŁ, ŁódĨ 2009.
K i s i e l n i c k i J., S r o k a H., Systemy informacyjne biznesu, Placet, Warszawa 2005.
K o t S., Nowe kierunki rozwoju logistyki, Wyd. Politechniki CzĊstochowskiej, CzĊstochowa 2008. „Logistyka a JakoĞü” 2008, nr 1.
„Logistyka a JakoĞü” 2008, nr 6.
M a j e w s k i J., Informatyka dla logistyki, Wyd. ILiM, PoznaĔ 2006.
M i n d u r M., Logistyka, infrastruktura techniczna na Ğwiecie. Zarys teorii i praktyki, Wyd. Instytut Technologii Eksploatacji, PaĔstwowy Instytut Badawczy, Warszawa–Radom 2008. S z y m o n i k A., Systemy informatyczne w realizacji funkcji logistycznych, Wyd. Naukowe
WyĪszej Szkoły Kupieckiej, ŁódĨ 2006.
T w a r ó g J., Mierniki i wskaĨniki logistyczne, Wyd. ILiM, PoznaĔ 2003.
W a l c z a k M., Centra logistyczne. Wyzwania. PrzyszłoĞü, Wyd. WyĪszej Szkoły Cła i Logistyki, Warszawa 2008.
Cezary Gradowicz, Krzysztof Pasek
Modern Technologies and information systems in supply
chain management at logistic centers
One of the major factors affecting the economic development is widely understood im-provement methods and management. Formation of ever newer, more accurate solutions shows how important and indispensable role in modern technology meet in today, let alone the future of logistics. Information technology in the logistics, of setting new trends that are rapidly positioned company, and have been leaders in the industry. Companies from the logistics services, which do not introduce modern management systems at an accelerating pace lose their importance as an attractive business partner.