MECHANIKA 2
Wykład Nr 15
Moment gn
ą
cy, siła
tn
ą
ca, siła normalna
Prowadzący:
WPROWADZENIE
Działanie odrzuconej w myśli części pręta zastępujemy
siłą wypadkową W i parą sił o momencie M
0(rys. 1a).
Wypadkową W rozkładamy na dwa prostopadłe kierunki:
•
kierunek normalnej do przekroju (składowa normalna N);
•
kierunek styczny (składowa styczna T) (rys. 1b).
Dowolny
przestrzenny
układ
sił
mo
ż
na
zredukowa
ć
do jednej siły wypadkowej i do
jednej pary sił wzgl
ę
dem obranego bieguna.
WPROWADZENIE
Wektor M
0rozkładamy na dwie prostopadłe składowe:
• składową M
gstyczną do przekroju poprzecznego,
• składową normalną M
sdo przekroju poprzecznego.
Moment M
spowoduje skręcanie pręta.
Moment M
gpowoduje zginanie pręta.
Rys. 1. Rozkład wektora głównego W na składową normalną N i tnącą T oraz momentu głównego M0 na moment gnący Mg i skręcający Ms
z W M0 y x 0 z W N y x 0 T z Mg M0 y x 0 Ms c)
ROZKŁAD WEKTORA SIŁY I MOMENTU
Zginanie czyste
- jeżeli w danym przekroju układ sił zewnętrznych sprowadza się do jednej składowej Mg (rys.2a).Zginanie z udziałem sił poprzecznych
– przy zginaniu czystym występuje równocześnie siła tnąca T (rys.2b).Zginanie proste (płaskie)
– występuje, gdy siła tnąca (poprzeczna) T oraz para sił powodująca zginanie pręta działają w jednej płaszczyźnie zawierającej osie główne centralne przekrojów poprzecznych pręta (rys.2c).z Mg=|My| T y x 0 c z Mg y x 0 a Mz My b z M g y x 0 Mz My T Ty Tz
Rys. 2. Typowe przypadki zginania: a) zginanie czyste, b) zginanie z udziałem sił poprzecznych, c) zginanie proste (płaskie)
RODZAJE ZGINANIE
Jeżeli siły czynne (obciążenia) działające na pręt zginany leżą w jednej płaszczyźnie, to płaszczyznę tą nazywamy
płaszczyzną zginania.
• Momentem gnącym Mg w danym przekroju belki nazywamy sumę momentów (względem środka ciężkości tego przekroju) wszystkich sił zewnętrznych działających na część belki odciętą tym przekrojem.
MOMENT GNĄCY
x Mg Mg y 0 x Mg Mg y 0Rys. 3. Określenie znaków momentów gnących Mg
Moment gnący Mg będzie dodatni, jeżeli wycięty w myśli element belki stara się wygiąć wypukłością do dołu.
• Siłą tnącą T w danym przekroju poprzecznym belki
nazywamy rzut na płaszczyznę tego przekroju wypadkowej wszystkich sił zewnętrznych działających na część belki odciętą tym przekrojem.
SIŁA TNĄCA
x T x T dx x T x T dxRys. 4. Określenie znaków sił tnących T
Siła tnąca T będzie dodatnia, jeżeli ma wycięty w myśli element
belki siła ta będzie się starała obrócić zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
•
Siłą normalną N
w danym przekroju poprzecznym belki nazywamy rzut na kierunek normalnej, wypadkowej wszystkich sił zewnętrznych działających na część belki odciętą tym przekrojem.x N x N dx normalna zewnętrzna x N x N dx normalna zewnętrzna
Rys. 5. Określenie znaków sił normalnych N: a) rozciągających (+), b) ściskających (-)
Siła normalna N
będzie dodatnia, jeżeli ma zwrot zgodny ze zwrotem normalnej zewnętrznej danego przekroju belki.Powtórzenie
Belki proste maja podparcia w postaci:
podpory przegubowej stałej
podpory przegubowej przesuwnej
utwierdzenia całkowitego
R
xR
yR
yR
xR
yM
uZginanie czyste
można
zaobserwować
w
przypadku zginania belki pryzmatycznej obciążonej
jak na rys. 6. Część CD tej belki jest obciążona
tylko momentem gnącym.
Rys. 6. Belka obciążona siłami poprzecznymi P w sposób symetryczny
Belka poddana czystemu zginaniu
1. Wyznaczenie reakcji w podporach belki 2. Wyznaczenie momentów gnących w poszczególnych przedziałach belki
Rys. 6. Belka obciążona siłami poprzecznymi P w sposób symetryczny
Rys. 6. Belka obciążona siłami poprzecznymi P w sposób symetryczny
3. Wyznaczenie sił tnących w poszczególnych przedziałach belki
4. Wyznaczenie sił normalnych w poszczególnych przedziałach belki
Na pryzmatycznym pręcie o przekroju prostokątnym na jego powierzchni bocznej narysujmy siatkę utworzoną z linii równoległych do osi pręta oraz linii obwodowych leżących w płaszczyznach przekrojów poprzecznych pręta (rys.7a).
Rys. 7. Część CD belki z naniesioną siatką: a) przed obciążeniem, b),c) po obciążeniu
Belka poddana czystemu zginaniu
a’ d c b a b’ c’ d’ z y x Mg Mg z D C a) b b h oś obojętna z y c) b) Mg Mg D C z d c b b’ c’ d’ a’ a warstwa obojętna
1. Krzywizna belki na odcinku CD jest stała i belka
wygina się w kształt koła.
2. Płaskie
przekroje
prostopadłe
do
osi
belki
po
odkształceniu
pozostają
płaskie
i
prostopadłe
do
zakrzywionej osi belki (hipoteza płaskich przekrojów).
3. Wskutek obrotu przekrojów wzdłużne włókna doznają
odkształceń.
4. Przyjmujemy
założenie
o
braku
nacisków
włókien na siebie.
5.
Zakładamy
że
włókna
podlegają
tylko
rozciąganiu lub ściskaniu (wydłużeniu lub skr.)
6. Między tymi włóknami istnieje warstwa, której
włókna nie ulega ani wydłużeniu, ani skróceniu
(warstwa obojętna)
Reakcja:
Moment gnący:
Moment gnący:
Siła tnąca:
Wniosek!
Siła tn
ą
ca belki T(x) jest pochodn
ą
momentu
gn
ą
cego belki M
g(x) po zmiennej x.
gdzie:
E – moduł Younga;
I – geometryczny osiowy moment bezwładności przekroju belki; y(x) – ugięcie belki;
Mg(x) – moment gnący belki.
W poprzednim przykładzie:
Warunki brzegowe:
Linia ugięcia:
Przykład
Narysować wykres momentu gnącego, siły tnącej i siły normalnej belki.
Dane liczbowe: a = 2 m, F = 100 N, α = 30°, M = 100 Nm, q = 50 N/m.
Reakcje:
Przykład
Narysować wykres momentu gnącego, siły tnącej i siły normalnej belki.
Dane liczbowe: a = 2 m, F = 100 N, α = 30°, M = 100 Nm, q = 50 N/m.
a q Qρ = ρ
M
gT
Równia pochyła
Narysować wykres momentu gnącego, siły tnącej i siły normalnej belki,
opartej końcem B o gładką równię pochyłą.
Dane : a, G, α = 60°.
Obliczyć momenty gnące, siły tnące i siły normalne ramy w poszczególnych
przedziałach i narysować wykresy dla danych liczbowych: a = 1 m, b = 2 m,
α = 45°,
F1 = F2 = 20 N.