Hanna Filipkowska
"Conrad i Polska", Jerzy Pietrkiewicz,
"Twórczość" nr 1 (1974) : [recenzja]
Biuletyn Polonistyczny 17/53, 229
(II) PIETRKIEWICZ Jerzy: Conrad i Polska. "Twórozość" 1974 nr 1 s. ?1 —81.
Praoa ukazuje Conrada jako jednego z wielu "dobrowolnych
wygnańoów, badających z daleka sumienia swoioh narodów".Stosu
nek Conrada do Polski porównany tu jest z postawą Chopina i
Norwida, którzy podobnie jak autor "Lorda Jima" dojrzewali w
obcym środowisku. Dramatyczność tej postawy, kształtująoej się w ustawicznym napięciu między ideallzaoją a zaostrzonym kryty cyzmem wynikłym z oddalenia, buntem wobeo własnego narodu i po czuciem solidarności, przedstawia autor jako zasadniczy j 'czynnik
w kształtowaniu się osobowości tych twórbów. Szczególną fpow-
ściągliwość Conrada, jego milczenie w sprawach polskich,tłuma-
ozy sytuacją pisarza, którego integracja z kulturą nowej oj
czyzny dokonywała się w niezwykle trudnych warunkaoh j przezwy
ciężania bariery językowej.
BP/53/61 H.P.
(II) PIWIŃSKA Marta: "Cukiernia ciast trująoyoh". "Dialog" 1974 nr 3 s. 89-94.
Przedmiotem rozważań są tu dwa nowe dramaty polskich auto
rów: "Białe małżeństwo" Różewicza i "Okapi" Groohowiaka. Utwory te umieszcza autorka w tradyojl polskich buntów i rewizji lite rackich, skierowanych przeciwko fałszom i zmyśleniom kultury na
rodowej, a równolegle - przeciw fałszom i zmyśleniom psychiki
społecznej. Ioh wspólnym tematem jest modernizm,pojmowany jako
formacja kulturowa, naznaozona nleautentyoznośoią, oderwana od
życia i dlatego stale przez żyoie - przez jego korygująoe od
działywanie - zagrożona. Między pustym idealizmem a zwierzęcą
materialnośoią rozpięta była epoka, którą opisują Różewioz i
Grochowiak. Między tymi biegunami rozpięta jest również współ
czesność. Powrót do czasów seoesji jest, zdaniem autorki, po
wrotem do własnyoh źródeł, jest poszukiwaniem zwierciadła.