DONIESIENIE ZJAZDOWE
FORUM ZAKAŻEŃ 2016;7(5):397–398 © Evereth Publishing, 2016
ANETA GUZEK1 | GRZEGORZ SUWALSKI2 | ZBIGNIEW RYBICKI3
DOBRY EFEKT LECZENIA DALBAWANCYNĄ (XYDALBA®) ZAKAŻENIA
MOSTKU WYWOŁANEGO PRZEZ STAPHYLOCOCCUS AUREUS MRSA
– OPIS PRZYPADKU
GOOD EFFECT TREATMENT STERNUM INFECTION
STAPHYLOCOCCUS AUREUS MRSA BY DALBAVANCIN
(XYDALBA®) – A CASE REPORT
STRESZCZENIE: Gronkowce stanowią główną przyczynę zakażeń ran po operacjach. Przedsta-wiono przypadek braku skuteczności leczenia wankomycyną w terapii zakażenia mostka i oka-lających tkanek po operacji by-passów, wywołany przez wrażliwy na ten antybiotyk
Staphylo-coccus aureus MRSA. Szybką poprawę kliniczną i eradykację mikrobiologiczną uzyskano
za po-mocą dalbawancyny (Xydalba®).
SŁOWA KLUCZOWE: dalbawancyna, opracowanie chirurgiczne rany, sternotomia, wankomy-cyna
ABSTRACT: Staphylococcus, particulary MRSA (methicillin-resistant Staphylococcus aureus), plays important role in etiology post-operation wound infection. The case report desribes a patient with sternal infection by MRSA after by-pass operation. Treatment with susceptible to vancomycin MRSA was ineffective. Very good reply what about clinical improve and micro-biological eradication take place after administration dalbavancin (Xydalba®).
KEY WORDS: dalbavancin, debridement, sternotomy, vancomycin
1 Pracownia Mikrobiologii Zakładu Diagnostyki Laboratoryjnej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie 2 Klinika Kardiochirurgii Wojskowego
Instytutu Medycznego w Warszawie 3 Klinika Anestezjologii i Intensywnej
Terapii Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie
} ANETA GUZEK
Pracownia Mikrobiologii ZDL,
Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie, ul. Szaserów 128, 04-372 Warszawa, Tel.: 261 816 497, e-mail: aguzek@wim.mil.pl Wpłynęło: 17.10.2016 Zaakceptowano: 21.10.2016 DOI: dx.doi.org/10.15374/FZ2016066
WSTĘP
Gronkowce stanowią najczęstszą przyczynę zakażenia ran. W czystym polu operacyjnym stanowią około 2%. Mo-stek po zabiegu sternotomii jest szczególnie predyspono-wanym miejscem do powstania zakażenia, bowiem okolica ta jest gorzej ukrwiona ze względu na pobieranie do prze-szczepu tętnicy piersiowej.
Zakażenie kości (mostka) wymaga dłuższego leczenia niż zakażenie skóry i tkanki podskórnej, toteż leczenie dalba-wancyną ze względu na jej długi okres działania (do 14 dni) może umożliwić skrócenie hospitalizacji chorego, a tym sa-mym uzyskać oszczędności związane z krótszym poby-tem w szpitalu. Grupa lipoglikopeptydów, do których na-leży dalbawancyna, cechuje się niską toksycznością, działa-niem bakteriobójczym i lepszą penetracją do tkanek, co wy-daje się dobrymi cechami w porównaniu z wankomycyną.
OPIS PRZYPADKU
Sześćdziesięcioletni pacjent płci męskiej, obciążo-ny cukrzycą insulinozależną, otyłością, po przebytej ope-racji pomostowania naczyń wieńcowych wykonanej 13.07.2016 roku, został przyjęty 11.09.2016 roku do Klini-ki Kardiologii Wojskowego Instytutu Medycznego w War-szawie z powodu powikłań infekcyjnych w obrębie rany po sternotomii.
W badaniu przedmiotowym podczas przyjęcia stwier-dzono w dolnym brzegu mostka ropiejącą ranę oraz obrzęk okalających tkanek. Pacjent gorączkował powyżej 38°C. W badaniach laboratoryjnych odnotowano podwyższone wskaźniki stanu zapalnego CRP – 30,4 mg/dl, WBC –15 ty-sięcy. Pobrano posiewy z rany, krwi i moczu na badanie mi-krobiologiczne oraz włączono empirycznie antybiotykote-rapię wankomycyną (2×1 g).
Artykuá jest dostĊpny na zasadzie dozwolonego uĪytku osobistego. Dalsze rozpowszechnianie (w tym umieszczanie w sieci) jest zabronione i stanowi powaĪne naruszenie przepisów prawa autorskiego
398 © Evereth Publishing, 2016 FORUM ZAKAŻEŃ 2016;7(5)
Z posiewu z rany wyhodowano Staphylococcus aureus MRSA wrażliwy na wankomycynę (MIC 0,75 mg/L) oraz ryfampicynę, gentamycynę, teikoplaninę, daptomycynę, li-nezolid, tygecyklinę, tetracyklinę, trimetoprim/sulfametok-sazol, jak również dalbawancynę (MIC 0,064 mg/L).
W piątej dobie stosowania wankomycyny dołączono do leczenia ryfampicynę 2×300 g. Mimo dziewięciodnio-wego leczenia wankomycyną (11–20.09.2016) i potwier-dzenia uzyskania jej wysokiego poziomu terapeutycznego (25–27 μg/ml), obserwowano narastającą bolesność rany przy palpacji i oddychaniu, sączenie się wydzieliny ropnej oraz utrzymywanie się podwyższonych wartości leukocy-tozy i CRP. Podjęto decyzję o refiksacji mostka, którą wy-konano 22.09.2016 roku. Stwierdzono rozejście się mostka na całej długości, zmiany ropne w ⅓ dolnej części mostka i niewielki zbiornik ropy pod rękojeścią mostka. Wykona-no chirurgiczne oczyszczenie rany, wypłukaWykona-no ranę i zało-żono dreny. Podjęto decyzję o zmianie antybiotyku z wan-komycyny na dalbawancynę na dzień poprzedzający opera-cję. Podano jedną dawkę Xydalby® 1500 mg i po 14 dniach, 5.10.2016 roku, drugą taka samą dawkę. Pacjenta wypisa-no 7.10.2016 do domu w stanie ogólnym dobrym – z zago-joną raną, stabilnym mostkiem bez gorączki, z CRP wyno-szącym 2,7 mg/dl i PCT w normie. W dniu 28.08.2016 roku wykonano posiew z materiału pobranego z usuniętych dre-nów (po 7 dniach leczenia dalbawancyną) – nie wyhodowa-no drobwyhodowa-noustroju.
OMÓWIENIE
Przedstawiony przypadek świadczy o wysokiej skutecz-ności dalbawancyny w leczeniu zakażeń skóry, tkanki pod-skórnej i kości wywołanych przez MRSA, w przeciwieństwie do wankomycyny, która mimo uzyskania jej wysokiego po-ziomu terapeutycznego – okazała się nieskuteczna w terapii.
Być może jest to związanez silniejszym działaniem bakterio-bójczym dalbawancyny, z uzyskaną w badaniu mikrobiolo-gicznym niższą wartością MIC i lepszą penetracją do kości. Dodatkowym efektem leczenia dalbawancyną było wypisa-nie pacjenta do domu po 2 dniach od podania drugiej daw-ki, co oznacza redukcję kosztów hospitalizacji. Zapewne po-zytywny wpływ na ostateczny wynik leczenia miało również chirurgiczne opracowanie rany.
WNIOSKI
Dalbawancyna wykazała większą skuteczność w leczeniu zakażeń mostka i okalających tkanek wywołanych przez
Sta-phylococcus aureus MRSA niż wankomycyna.
KONFLIKT INTERESÓW: nie zgłoszono.
PIŚMIENNICTWO
1. Boucher HW, Wilcox M, Talbot GH, Puttagunta S, Das AF, Dunne MW. On-ce-weekly dalbavancin versus daily conventional therapy for skin infection. N Engl J Med 2014370(23):2169– 2179.
2. Dunne MW, Puttagunta S, Giordano P, Krievins D, Zelasky M, Baldassarre J. A randomized clinical trial of single-dose versus weekly dalbavancin for tre-atment of acute bacterial skin and skin structure infection. Clin Infect Dis 2016;62(5):545– 551.
3. Jones RN, Rhomberg PR, Mendes RE. Reproducibility of dalbavancin MIC test results and an updated surrogate accuracy analysis of vancomycin MIC values to infer dalbavancin susceptibility (2014). Diagn Microbiol Infect Dis 2016;86(2):249– 251.
4. Juul JJ, Mullins CF, Peppard WJ, Huang AM. New developments in the treat-ment of acute bacterial skin and skin structure infections: considerations for the effective use of dalbavancin. Ther Clin Risk Manag 201616;12:225– 232. 5. Esposito S, Noviello S, Leone S. Dalbavancin for the treatment of acute
bacte-rial skin and skin structure infections. Infez Med 2015;23(4):313– 317. 6. Smith JR, Roberts KD, Rybak MJ. Dalbavancin: a novel lipoglycopeptide
anti-biotic with extended activity against Gram-positive infections. Infect Dis Ther 2015;4(3):245– 258.
7. Rybicki Z. Intensywna Terapia Dorosłych. Makmed, Lublin, 2014. Artykuá jest dostĊpny na zasadzie dozwolonego uĪytku osobistego. Dalsze rozpowszechnianie (w tym umieszczanie w sieci) jest zabronione i stanowi powaĪne naruszenie przepisów prawa autorskiego
