Dalbawancyna - innowacyjny lipoglikopeptyd w leczeniu ostrych, bakteryjnych zakażeń skóry i tkanek
miękkich.
Dr n.med. Aneta Guzek
Pracownia Mikrobiologii ZDL Wojskowy Instytut Medyczny, Warszawa
Staphylococcus aureus jeden z
patogenów najczęściej wywołujących
zakażenia związane z opieką medyczną
Staphylococcus aureus
zakażenia skóry i tkanki podskórnej zakażenia
miejsca operowanego
endocarditis zapalenie
płuc
zapalenie kości, stawów
powikłania u pacjentów ze
stopą cukrzycową
inne syndromy zakażenia
łożyska krwi
Staphylococcus aureus MRSA
„alert patogen”
MRSA – (ang. methicyllin-resistant Staphylococcus aureus), gronkowiec złocisty oporny na metycylinę
oporność na meticylinę oznacza oporność na
wszystkie antybiotyki beta-laktamowe: penicyliny, cefalosporyny, karbapenemy oraz połączenia
penicylin z inhibitorami beta-laktamaz
„superbug”
Staphylococcus aureus MRSA
CA - MRSA
community acquired nabyty w środowisku pozaszpitalnym
HA -MRSA
hospital acquired nabyty w szpitalu
CO- MRSA community onset pozaszpitalne szczepy zawleczone ze szpitali.
FA –MRSA farm associated, od trzody chlewnej określane są także jako LA-MRSA
(Livestock associated = związane z hodowlą);
zwierzęta są nosicielami oraz mogą chorować i stanowić rezerwuar dla ludzi.
CA - MRSA
młody wiek
sporty kontaktowe
pożyczanie ręczników/sprzętu do ćwiczeń
złe warunki sanitarne
przeludnione mieszkanie
HA -MRSA
przedłużająca się lub powtórna hospitalizacja
pobyt w oddziale opieki długoterminowej
inwazyjne procedury diagnostyczne i lecznicze/przebyta antybiotykoterapia
obecność implantów w ciele (sztuczne zastawki serca, protezy naczyniowe, stawowe)
Czynniki sprzyjające zakażeniu
MRSA w Europie
25,4
%
Staphylococcus aureus: odsetek izolatów inwazyjnych opornych na metycylinę (MRSA), kraje EU/EEA,
15,8%
European Antimicrobial Resistance Surveillance System, EARSS 2015
25,3%
46,8%
34%
57,2%
28%
39,4%
MRSA w Polsce 2012-2015
Staphylococcus aureus: odsetek izolatów inwazyjnych opornych na metycylinę (MRSA), kraje EU/EEA
European Antimicrobial Resistance Surveillance System, EARSS 2012- 2015
25.4%
16%
20.6%
15,8%
15,6%
6,3% 13,4% 18,1%
Antybiotyki anty-MRSA
Stare antybiotyki „ Ostatnie” antybiotyki Nowe antybiotyki
Wankomycyna
Teicoplanina
Kotrimoksazol
Tetracykliny
Rifampicyna
Daptomycyna
Linezolid
Tigecyklina
Ceftarolina
Dalbawanycna
Oritawancyna
Ceftobiprol
Tedizolid
Dalbawancyna (Xydalba®)
nowy lipoglikopeptyd
do leczenia ostrych bakteryjnych zakażeń skóry i tkanek miękkich (ang. Acute Bacterial Skin and Skin Structure Infections, ABSSSI) u dorosłych
działanie bakteriobójcze
Dalbawancyna (Xydalba®) _mechanizm działania
Charakterystyka produktu_Angelini Pharma Polska Sp.z o.o.
Dalbawancyna- spektrum aktywności
Kryteria wrażliwości dla Dalbawancyny
Organizmy S<= (mg/L) R > (mg/L)
Staphylococcus spp 0,125 0,125
Streptococcus grupa A,B, C, D 0,125 0,125
Streptococcus anginosus grup 0,125 0,125
EUCAST breakpoints v 7.1 _13.03.2017
Dawkowanie Dalbawancyny
Charakterystyka produktu_Angelini Pharma Polska Sp.z o.o.
1500 mg IV w 1-szym dniu lub
1000 mg IV w 1-szym dniu i 500 mg IV w 8-ym dniu
Unikatowy profil farmakokinetyczny Dalbawancyny
średni okres półtrwania w końcowej fazie eliminacji (t1/2) na poziomie 15,5 (od 13,9 do 16,9 dni)
nie jest metabolizowana przez enzymy CYP
wygodne dawkowanie
stężenia w osoczu były równe wartościom MIC90 dla patogenów Gram-dodatnich 12 dni po podaniu drugiej dawki
wiązanie z białkami 93%
dobra penetracja do tkanek, włączając w to płyn w pęcherzach na skórze
Elastyczna możliwość leczenia Dalbawancyną
Charakterystyka produktu,_Angelini Pharma Polska Sp.z o.o.
Skuteczność i bezpieczeństwo Dalbawancyny
Charakterystyka produktu_Angelini Pharma Polska Sp. z o.o.
Aktywność mikrobiologiczna Dalbawancyny (1)
Charakterystyka produktu,_Angelini Pharma Polska Sp.z o.o.
Aktywność mikrobiologiczna Dalbawancyny (2)
Skuteczność dalbawancyny podobna do wankomycyny/linezolidu
Charakterystyka produktu_Angelini Pharma Polska Sp.z o.o.
Oporność S.aureus MRSA na antybiotyki
anty-MRSA
Badanie własne in vitro (1)
Guzek A., Tomaszewski D., Rybicki Z.:
„In vitro analysis of the minimal inhibitory concentration values of different generations of anti-MRSA antibiotics”
MATERIAŁ I METODY
124 szczepy MRSA wyizolowane z materiałów biologicznych od pacjentów
hospitalizowanych w klinikach zabiegowych, internistycznych i KAIT Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie
materiał badawczy stanowiły: wymazy z ran (n=93) ropni (n=11) owrzodzeń (n=9), przetok (n=5) oraz krew (n=6)
identyfikacja szczepów co do gatunku - automatyczny system VITEK 2 (bioMerieux, Francja)
lekowrażliwość- oznaczenie wartości MIC dla antybiotyków anty-MRSA: wankomycyny, linezolidu, daptomycyny, tygecykliny, ceftaroliny, dalbawanycny – paski Etest
(bioMerieux, Francja)
oporność na metycylinę wykrywano z użyciem krążka cefoksytyny (30 μg) (Oxoid, Anglia) wg EUCAST
Podsumowanie
Badanie własne in vitro (2)_WYNIKI
Antybiotyk
Ilość szczepów z określoną wartością MIC (µg-1)
0.023 0.032 0.047 0.064 0.094 0.125 0.19 0.25 0.38 0.5 0.75 1 1.5 2 MIC 50 / MIC 90
EUCAST S<=, R>
Wankomycyna 1 6 14 49 45 9 1/1.5 <=2; >2
Linezolid 1 12 48 44 17 2 0.5/0.75 <=4; >4
Daptomycyna 1 10 30 41 34 8 0.25/0.38 <=1; >1
Tygecyklina 1 3 9 30 42 26 3 9 1 0.094/0.19 <=0,5; >0,5
Dalbawancyna 1 10 44 52 17 0.094/0.125 <=0,125; >0,125
Guzek A., Tomaszewski D., Rybicki Z.
Badanie własne in vitro (3)_WYNIKI
Antybiotyk
Ilość szczepów z wartością MIC (µg-1)
MIC 50 / MIC 90
Breakpoints EUCAST
S<=, R>
0.64 0.94 0.125 0.19 0.25 0.38 0.5 0.75 1 1.5
Ceftarolina 1 1 1 16 29 20 36 20 0.5/1 <=1; >1
Guzek A., Tomaszewski D., Rybicki Z.
Badanie własne in vitro (3)_WNIOSKI
wartości MIC dla dalbawancyny, tygecykliny, daptomycyny, linezolidu i ceftaroliny wobec MRSA były bardziej korzystne w porównaniu do wankomycyny
największa ilość szczepów MRSA z określoną wartością MIC wynosiły kolejno: dla dalbawancyny n=52, MIC = 0,094 µg/mL; dla tygecykliny n= 42, MIC = 0,094 µg/mL;
dla daptomycyny n= 41, MIC = 0,25 µg/mL; dla linezolid n= 48, MIC = 0,38 µg/mL; dla ceftaroliny n=35, MIC = 0,75 µg/mL; dla wankomycyny n= 49, MIC = 1 µg/mL
45 szczepów (36,2%) posiadało dla wankomycyny wartość MIC 1,5 µg/ml, która to wartość określana przez niektórych badaczy jako MIC – creep, której towarzyszy
statystycznie znamienne zwiększenie śmiertelności związanej z zakażeniami MRSA a 9 szczepów (7%) wartość MIC 2 µg/ml będąca wartością graniczną klasyfikującą szczep jako S/R
wartości MIC 50 (MIC=0,094 µg/mL) były takie same dla dalbawancyny i tygecykliny, zaś wartość MIC 90 najniższa była dla dalbawancyny ( MIC = 0,125 µg/mL), następnie tygecykliny (MIC= 0,19 µg/mL), daptomycyny (MIC= 0,38 µg/mL), linezolidu (MIC= 0,75 µg/mL), ceftaroliny (MIC = 1 µg/mL), wankomycyny (MIC= 1,5 µg/mL)
Przypadek kliniczny (1)
Guzek A., Suwalski G., Rybicki Z.: Dobry efekt leczenia dalbawancyną (Xydalba®) zakażenia mostka wywołanego przez Staphylococcus aures MRSA – opis przypadku. Forum Zakażeń 2016;7(5):397–398
Pacjent lat 60 z cukrzycą typu 2 leczoną insuliną, otyłością, miażdżycą tętnic kończyn dolnych, POCHP w przebiegi wieloletniego nikotynizmu, nadciśnieniem tętniczym, po operacji pomostowania naczyń wieńcowych (07.2016) przyjęty ponownie (09.2016) do Kliniki Kardiochirurgii WIM celem leczenia operacyjnego septycznego rozejścia brzegów mostka po sternotomii oraz podejrzenia zapalenia śródpiersia przedniego
W dniu przyjęcia:
BADANIE PRZEDMIOTOWE
stan ogólny średni
nasilona niewydolność krążenia w klasie NYHA III (NT-proBNP 2987 pg/ml)
wydolny oddechowo
gorączka 38 C
w miejscu rany po sternotomii – niezagojone powłoki w środkowej części mostka z przetoką o długości ok. 2 cm oraz z wysiękiem o treści ropnej
w badaniu palpacyjnym – umiarkowana niestabilność mostka w jego środkowym odcinku oraz podskórny kanał niezagojonej tkanki podskórnej przebiegający na całej długości rany
Przypadek kliniczny (2)
BADANIE LABORATORYJNE
15,5 (tys./ml) WBC; CRP 34,9 (mg/dl), PCT 0,22 (ng/ml)
POSTĘPOWANIE
pacjent zakwalifikowany do chirurgicznego leczenia po wcześniejszym wyrównaniu hemodynamicznym i przygotowaniu antybiotykami
pobrano posiewy z rany i krwi na badanie mikrobiologiczne
włączono terapię empiryczną – WANKOMYCYNA 2x1 g
badanie tomografii komputerowej klatki piersiowej – celem wykluczenia zapalenia śródpiersia
Guzek A., Suwalski G., Rybicki Z.: Dobry efekt leczenia dalbawancyną (Xydalba®) zakażenia mostka wywołanego przez Staphylococcus aures MRSA opis przypadku. Forum Zakażeń 2016;7(5):397–398
Przypadek kliniczny (3)
Guzek A., Suwalski G., Rybicki Z.: Dobry efekt leczenia dalbawancyną (Xydalba®) zakażenia mostka wywołanego przez Staphylococcus aures MRSA – opis przypadku. Forum Zakażeń 2016;7(5):397–398
WYNIK BADANIA MIKROBIOLOGICZNEGO – wymaz z rany
Identyfikacja – Staphylococcus aureus MRSA
Antybiogram – Antybiotyk MIC (mg/L) Interpretacja Breakpoints
Wankomycyna 1 S 2; 2
Ciprofloksacyna > 4 R 1; 1
Gentamycyna 4 R 1; 1
Rifampicyna <= 0,03 S 0,06; 0,5
Daptomycyna 0,5 S 1; 1
Linezolid 1 S 4; 4
Dalbawancyna 0,064 S 0,125; 0,125
Tygecyklina 0,25 S 0,5; 0,5
Trimetoprim/
Sulfametoksazol >160 R 2; 4
Przypadek kliniczny (4)
Ryc.1. Ryc.2. Ryc.3.
Guzek A., Suwalski G., Rybicki Z.: Dobry efekt leczenia dalbawancyną (Xydalba®) zakażenia mostka wywołanego przez Staphylococcus aures MRSA – opis przypadku. Forum Zakażeń 2016;7(5):397–398
WYNIK BADANIA TOMOGRAFII KOMPUTEROWEJ
Ryc.1. Przedoperacyjny obraz tomografii komputerowej klatki piersiowej ukazujący rozejście brzegów mostka oraz przetokę do śródpiersia przedniego.
Ryc.2. Obraz śródoperacyjny – lokalizacja przetoki.
Ryc.3. Obraz śródoperacyjny – widoczne nie zrośnięte brzegi mostka w dnie przetoki.
Przypadek kliniczny (5)
OBSERWACJA
modyfikacja leczenia: w 5 dobie do wankomycyny dołączono rifampicynę 2x300g
mimo leczenia wankomycyną (9 dób) i potwierdzenia wysokiego poziomu terapeutycznego 25-27µg/ml obserwowano narastającą bolesność rany przy palpacji i oddychaniu, sączenie się wydzieliny ropnej oraz utrzymywanie się podwyższonych wartości leukocytozy i CRP DECYZJA ZESPOŁU KARDIOCHIRURGICZNEGO
REFIKSACJA MOSTKA + zmiana antybiotyku z WANKOMYCYNY na DALBAWANCYNĘ 1500 mg oraz powtórzenie tej dawki po 14 dniach
PROCEDURA CHIRURGICZNA
operację wykonano w znieczuleniu ogólnym
otwarto ranę na całej długości i wypreparowano oba brzegi mostka na całej długości
stwierdzono objawy zakażenia śródpiersia z kilkoma zbiornikami o treści ropnej po powierzchnią mostka
tkanki martwicze usunięto w całości
śródpiersie kilkukrotnie wypłukano roztworem Betadyny oraz założono drenaż płuczący pod do śródpiersia
mostek zrekonstruowano za pomocą szwów metalowych oraz zaszyto powłoki
prowadzono płukanie śródpiersia roztworem Gentamycyny
Przypadek kliniczny (6)
PRZEBIEG POOPERACYJNY
przebieg pooperacyjny był niepowikłany
obserwowano prawidłowe gojenie rany, poprawę wydolności krążenia oraz wydolności oddechowej
drenaż płuczący śródpiersia prowadzono przez 7 dni
w kolejnych dobach obserwowano spadek parametrów zapalnych oraz markerów zakażenia
po 6 dniach od podania Dalbawancyny – ponowny posiew z rany – uzyskano eradykację mikrobiologiczną
pacjenta w stanie ogólnym i miejscowym dobrym wypisano w 15 dobie po operacji
Tab. Dynamika parametrów stanu zapalnego
KONTROLA PO LECZENIU W PORADNI
po miesiącu od operacji- zdjęcie szwów, całkowicie zagojona rana
Guzek A., Suwalski G., Rybicki Z.: Dobry efekt leczenia dalbawancyną (Xydalba®) zakażenia mostka wywołanego przez Staphylococcus aures MRSA – opis przypadku. Forum Zakażeń 2016;7(5):397–398
Parametr Przy przyjęciu Po pierwszej dawce Dalbawancyny (przed reoperacją)
Przed drugą dawką
Dalbawancyny Przy wypisie ze szpitala
WBC (tys./ml) 15,5 11,4 9,03 6,31
CRP (mg/dl) 34,9 4,7 3,4 2,3
PCT (ng/ml) 0,22 0,1 0,08 0,06
Przypadek kliniczny (7)
WNIOSKI
przypadek świadczy o skuteczności Dalbawancyny w leczeniu zakażeń skóry, tkanki podskórnej i kości wywołanych przez MRSA w przeciwieństwie do Wankomycyny mimo uzyskania jej wysokiego poziomu terapeutycznego
oszczędność na hospitalizacji- wypisanie pacjenta do domu po 2 dniach od podania drugiej dawki Dalbawancyny
chirurgiczne opracowanie rany - pozytywny wpływ na ostateczny wynik leczenia
Guzek A., Suwalski G., Rybicki Z.: Dobry efekt leczenia dalbawancyną (Xydalba®) zakażenia mostku wywołanego przez Staphylococcus aures MRSA – opis przypadku. Forum Zakażeń 2016;7(5):397–398