Dyslokacje w kryszta
Dyslokacje w kryszta
ł
ł
ach
ach
I. Wprowadzenie do defektów
II. Dyslokacje: podstawowe pojęcie III. Własności mechaniczne kryształów IV. Źródła i rozmnażanie się dyslokacji
V. Dyslokacje a wzrost kryształów
1) D. Hull, Dyslokacje (PWN, 1982).
2) M. Suszyńska, Wybrane zagadnienia z fizyki defektów sieciowych (Ossolineum, 1990).
3) J.C. Brice, The Growth of Crystals from Liquids (North-Holland, 1973). 4) A.A. Chernov (red.), Modern Crystallography: Crystal Growth
(Springer, 1984).
5) K. Sangwal, R. Rodriguez-Clemente, Surface Morphology of Crystalline Solids (Trans Tech, Zurich, 1991).
Literatura
Keshra Sangwal, Politechnika Lubelska
I. Wprowadzenie do defekt
I. Wprowadzenie do defekt
ó
ó
w
w
w kryszta
w kryszta
ł
ł
ach
ach
•
Koncepcja idealnego kryształu użyteczna
-Niektóre własności kryształów, np. gęstość, ciepło
właściwe, podatność dielektryczna, niezależne od
szczegółów struktury krystalicznej
• Ż
aden rzeczywisty kryształ nie jest idealny –
Występują liczne wady (defekty, niedoskonałości).
Wiele własności, np. wytrzymałość, przewodnictwo
elektryczne, histereza magnetyczna, itp., bardzo
czułych na stopień niedoskonałości.
Rodzaje defektów w kryształach
-
Drganie cieplne atomów
0
Defekty punktowe
Luki, atomy międzywęzłowe, atomy domieszkowe (zanieczyszczenia chemiczne
)
1
Defekty liniowe
Dyslokacje: krawędziowe, śrubowe, mieszane
2. Defekty powierzchniowe
Powierzchnie zewnętrzne kryształu, powierzchnie wewnętrzne kryształu (granice ziaren, granice bliźniaków, błędy ułożenia
II. Dyslokacje: podstawowe poj
II. Dyslokacje: podstawowe poj
ę
ę
cie
cie
Geometria i ogólne cechy dyslokacji
Energia odkształcenia sprężystego
Dyslokacji (odniesiona do jednostkowej długości):
(6-10 eV)
Energia jądra dyslokacji
E core < 3RGTm. Ecore/Eel < 1/10
krawędziowa
śrubowa
, 0 2 el ln π 4 r r K Gb E =Wektor Burgersa i kontur Burgersa
b
1= b
2+ b
3E
1> E
2+ E
3 b ⊥ LD || LDb - wektor jednostkowy
b LD – Linia DyslokacjiGranice ziaren
Granice tworzone przez dyslokacje: - krawędziowe - śrubowe. Granica skręcona Granica daszkowa - niskokątowa - szerokokątowa 2 sin 2 θ = D b Ogólne równanie Dla małych kątów: θ = b/D.
Błędy ułożenia i wektory częściowe
Dyslokacje cząstkowe i wektory
częściowe
Metale: Mg, Cd, Zn Struktura: hcp Płaszczyzna najgęstszego upakowania: (1000) Kierunek najgęstszego upakowania: <1120>Jednostkowy wektor sieciowy:
Niektóre metody ujawnienia
dyslokacji
• Spirale wzrostu
• Trawienie chemiczne
• Trawienie termiczne
• Technika dekoracyjna
• Metody topograficzne
• Metoda fotoelastyczna
• Mikroskopia elektronowa
Literatura:- K. Sangwal, Etching of Crystals, North-Holland, 1987. - D. Hull, Dyslokacje, PWN, 1982.
J.J. De Yoreo et al., w:
Advances in Crystal Growth, Eds. K. Sato et al., Elsevier, 2001, p. 361-380.
Przykłady dyslokacji
Dekoracja
Topografia rentgenowska
Lefaucheux et al., JCG 67 (1984) 541. (a) (b)III. W
III. W
ł
ł
asno
asno
ś
ś
ci mechaniczne kryszta
ci mechaniczne kryszta
ł
ł
ó
ó
w
w
Wytrzymałość monokryształów na ścinanie
. . . d Gx/ = σ = a x d Ga π π σ sin 2 2 d Ga π σ 2 kr =
Dla małych odkształceń sprężystych, naprężenie ścinające
W całym zakresie
Krytyczna wartość naprężenia ścinającego
d
Teoretyczne dla d = a: G/σkr < 10
Doświadczalne dla różnych kryształów: G/σkr = 102 – 104.
Ruch dyslokacji
Pojęcie poślizgu
Naprężenie styczne:
τ = (F/A) cosφ cosλ.
τc - krytyczne naprężenie poślizgu.
System poślizgu:
(100)[010].
Poślizg i dyslokacje
Ten ruch jest tylko dla
dyslokacji krawędziowych
Poślizg poprzeczny
W kryształach metali:
Płaszczyzny gęstego upakowania typu (111) mają wspólny kierunek typu [101].
Składowe dyslokacji
śrubowych mogą się ślizgać w obu płaszczyznach.
-Wspinanie się dyslokacji
Zależność naprężenia od odkształcenia
θ - współczynnik umocnienia lub moduł plastyczności
θ1 – etap łatwego poślizgu
θ2 – etap liniowego umocnienia
IV.
IV.
Ź
Ź
r
r
ó
ó
d
d
ł
ł
a i rozmna
a i rozmna
ż
ż
anie si
anie si
ę
ę
dyslokacji
dyslokacji
Dyslokacje podczas wzrostu
Mechanizm I:
prążki wzrostu (step bunching) i makrostopnie
Dyfuzja objętościowa Domieszki
Inkluzje i skupiska domieszki
Dyslokacje
Inkluzje
Dyslokacje niedopasowania
Mechanizm II:
Parametry sieci podłoża i warstwy wzrostu
Lefaucheux et al., JCG 67 (1984) 541.
Liniowa gęstość dyslokacji niedopasowania gdzie a1 ≈ a2 ≈ a. , 2 2 1 1 2 a a a a a a ∆ ≈ − = ρ Epitaksja - homo-epitaksja - hetero-epitaksja
Dyfuzja wakansów i atomów
Mechanizm III
Kondensacja wakansów
i atomów międzywęzłowych
Zarodkowanie i rozmnażanie dyslokacji
Naprężenia lokalne(np. naprężenia termiczne) - Zarodkowanie
Naprężenia w dużych obszarach - Rozmnażanie
Mechanizm IV
V. Dyslokacje
V. Dyslokacje
a wzrost
a wzrost
kryszta
kryszta
ł
ł
ó
ó
w
w
Geometria dyslokacji Mechanizm wzrostu Powierzchnie wzrostuJ.J. De Yoreo et al., w: Advances in Crystal Growth, Eds. K. Sato et