Geosport — udany rok dla sportowców z Pañstwowego Instytutu Geologicznego
Koniec roku to dobra okazja do podsumowañ, tak¿etych sportowych, chocia¿ nietypowo, bo na ³amach czaso-pisma geologicznego. By³ to rok kolejnego (dla sportow-ców z PIG ju¿ szóstego), miêdzynarodowego spotkania zawodników z narodowych s³u¿b geologicznych Europy. Trzeba przypomnieæ, ¿e zawody okreœlane jako Geosport odbywaj¹ siê zasadniczo co dwa lata w ró¿nych krajach i ró¿nych siedzibach s³u¿b geologicznych, choæ zdarzaj¹ siê wyj¹tki, np. Utrecht 2005. Rozgrywki s¹ prowadzone w ró¿nych dyscyplinach, ale niezmienny trzon stanowi¹ pi³ka no¿na oraz siatkówka.
W roku 2008 w dniach 29 maja – 1 czerwca goœciliœmy w Orleanie, w siedzibie BRGM. Oprócz gospodarzy z Francji przyby³y tak¿e reprezentacje Czech (CGU) oraz Niemiec (BGR).
Polska ekipa reprezentuj¹ca pañstwow¹ s³u¿bê geolo-giczn¹ liczy³a ogó³em 29 osób. Do³¹czy³a do niej Barbara Malinowska z Ministerstwa Œrodowiska, która wspar³a nasz¹ ¿eñsk¹ dru¿ynê siatkówki. Za to niniejszym dziêku-jemy.
W Orleanie wypadliœmy zupe³nie dobrze, ale najwa¿-niejsza na tych spotkaniach jest zawsze przyjazna atmosfe-ra i dobatmosfe-ra sportowa zabawa. Ponadto nasi gospodarze zad-bali o naukowo-poznawcze aspekty pobytu geologów we Francji. W Pary¿u zwiedzaliœmy wspania³e zbiory Muzeum Mineralogicznego oraz Muzeum Ewolucji.
Jako kapitan dru¿yny siatkarskiej mogê pochwaliæ swój zespó³ — ograliœmy kolejno Francuzów, Czechów, Niem-ców i zdobyliœmy puchar za I miejsce. Siatkarska dru¿yna ¿eñska, chocia¿ wygra³a z reprezentacj¹ BGR, zajê³a osta-tecznie 4. miejsce (zadecydowa³y tzw. ma³e punkty). Kole-dzy z dru¿yny pi³ki no¿nej otrzymali puchar za zajêcie II miejsca. Na drugim miejscu wyl¹dowa³ te¿ nasz team teni-sa sto³owego (Izabella Sadowa i Pawe³ Pietrzykowski), przy czym Pawe³ Pietrzykowski indywidualnie ogra³ w ping-ponga wszystkich przeciwników, co nas mile zasko-czy³o, bo dot¹d nie mieliœmy ¿adnych reprezentantów ani te¿ sukcesów w tej dyscyplinie.
Monika Cyrklewicz, która stanê³a do rozgrywek w tenisa ziemnego, dozna³a niestety kontuzji nadgarstka i musia³a zrezygnowaæ z dalszej gry. Wœród mê¿czyzn nie mieliœmy nikogo w tym duecie. Ewidentnie zabrak³o nam g³ównego geologa kraju, pana ministra Henryka Jacka Jezierskiego, który z powodu innego wyjazdu nie móg³ wesprzeæ nas w Orleanie, ale by³ przez nas zaproszony do reprezentacji, bo z pewnych Ÿróde³ wiemy, ¿e œwietnie i chêtnie gra w tenisa.
Klasyfikacja ogólna, bior¹ca pod uwagê tak¿e wyniki biegu na 2 km (po trzech reprezentantów z ka¿dej dru¿yny) oraz takie „dziwne” dyscypliny, jak pi³ka no¿na kobiet, by³a ju¿ ma³o istotna i przesta³a siê liczyæ, gdy ostatniego dnia wieczorem w trakcie gali fina³owej wrêczano nagro-dy, puchary i pami¹tki. Potem by³a sympatyczna dyskoteka i rozmowy z naszymi przyjació³mi zza granicy. Wiele osób chêtnie wspomina³o jeszcze „nasze” zawody Geosport zor-ganizowane w Warszawie w 2006 roku.
Po powrocie do Polski, od czerwca do koñca sierpnia, zdobyte trofea oraz zdjêcia z boisk Orleanu prezentowane by³y w specjalnej gablocie w holu g³ównym Pañstwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie.
Sport, nawet ten amatorski, wymaga poœwiêceñ i ofiar. Dla niektórych zawody zakoñczy³y siê szybko i fatalnie — ju¿ w trakcie pierwszego meczu w siatkówkê pisz¹cy te s³owa dozna³ powa¿nej kontuzji i po paromiesiêcznej przer-wie dopiero wraca na boisko. Przed nami cotygodniowe treningi i spokojne przygotowania do spotkania Geosport 2010 w Hanowerze, w siedzibie niemieckiej s³u¿by geolo-gicznej BGR.
Po kilku latach aktywnoœci sportowej nadszed³ czas na stworzenie klubu. Pewne wzorce podpatrywaliœmy od daw-na za granic¹: francuski Club Omnisport du BRGM, nie-miecki Sport Bund Land Bodenforschung BGR Hannover, brytyjski Herkules Sports and Social Club przy BGS. I tak kilka miesiêcy temu utworzony komitet za³o¿ycielski za-rejestrowa³ stowarzyszenie kultury fizycznej pod nazw¹ Stowarzyszenie GEOSPORT. W listopadzie 2008 r., w trak-cie pierwszego walnego zebrania cz³onków stowarzysze-nia wybrano w³adze klubu sportowego geologów.
Wed³ug § 5. statutu stowarzyszenia:
Celem Stowarzyszenia jest dzia³alnoœæ publiczna na rzecz popularyzacji sportu oraz aktywizacji sportowej pra-cowników, by³ych pracowników i emerytów Pañstwowego Instytutu Geologicznego oraz cz³onków ich rodzin, w szcze-gólnoœci poprzez wykonywanie zadañ w zakresie:
1) organizacji i animacji zajêæ sportowych;
2) organizacji b¹dŸ wspó³organizacji zawodów sporto-wych, w których uczestnicz¹ cz³onkowie Stowarzysze-nia GEOSPORT, w celu podniesieStowarzysze-nia atrakcyjnoœci amatorskiego uprawiania ró¿nych dyscyplin sporto-wych;
1049 Przegl¹d Geologiczny, vol. 56, nr 12, 2008
Ryc. 1. Nasze zawodniczki, Marta Wróblewska i Olga Pole-choñska, przed startem do biegu narodowych reprezentacji na dystansie 2 km. Fot. I.Sadowa
3) wyposa¿ania dru¿yn i zawodników Stowarzyszenia GEOSPORT w niezbêdne stroje sportowe oraz sprzêt sportowy;
4) za zgod¹ Dyrektora Pañstwowego Instytutu Geo-logicznego reprezentowanie Pañstwowego Instytutu Geologicznego na bran¿owych, lokalnych, krajowych i miêdzynarodowych zawodach sportowych;
5) ochrony, promocji zdrowia oraz zdrowego, sporto-wego trybu ¿ycia;
6) dzia³ania na rzecz osób niepe³nosprawnych; 7) dokumentowania aktywnoœci sportowej cz³onków Sto-warzyszenia;
8) dzia³añ na rzecz integracji europejskiej na p³aszczyŸ-nie sportu i kultury fizycznej oraz rozwijania kontaktów sportowych i naukowych miêdzy spo³eczeñstwami.
Ca³y tekst statutu stowarzyszenia, jak równie¿ wiele istotnych informacji na temat dzia³ania, aktualnoœci oraz planów na przysz³oœæ mo¿na znaleŸæ na stronie interneto-wej www.pgi.gov.pl/geosport. Cz³onkiem stowarzyszenia mo¿e zostaæ ka¿dy, nawet sportowiec amator spoza bran¿y geologicznej.
Na prezesa stowarzyszenia zosta³ wybrany pisz¹cy te s³owa. Jest to dla mnie wyró¿nienie oraz jednoczeœnie wyzwanie do dalszego dzia³ania. Mamy nadziejê, ¿e kon-tynuowanie wieloletnich tradycji sportu wœród geologów w formule Stowarzyszenia GEOSPORT znajdzie sym-patyków. Liczymy na coraz wiêksz¹ liczbê cz³onków, na rozszerzanie wachlarza uprawianych dyscyplin i na spon-sorów.
Wojciech Irmiñski
Ruszy³ krajowy program magazynowania CO
2W dniu 14 listopada 2008 r. w Pañstwowym Instytucie Geologicznym w Warszawie odby³o siê inauguracyjne spotkanie Konsorcjum Naukowego ds. Realizacji Krajo-wego Programu Rozpoznanie formacji i struktur do
bez-piecznego geologicznego sk³adowania CO2 wraz z ich
programem monitorowania. Program ten, finansowany ze
œrodków Narodowego Funduszu Ochrony Œrodowiska i Gospodarki Wodnej, zosta³ uruchomiony przez Minister-stwo Œrodowiska w odpowiedzi na potrzeby gospodarki narodowej, która w przysz³oœci mo¿e stan¹æ przed koniecznoœci¹ u¿ycia technologii geologicznej sekwestra-cji CO2na skalê przemys³ow¹. Do tego konieczne jest
rozpo-znanie struktur umo¿liwiaj¹cych bezpieczne magazynowanie du¿ych iloœci CO2oraz przetestowanie nowej technologii
w instalacjach demonstracyjnych.
W celu realizacji projektu Ministerstwo Œrodowiska powo³a³o konsorcjum naukowe, do którego nale¿¹:
Pañstwowy Instytut Geologiczny (PIG) — lider pro-jektu;
Akademia Górniczo-Hutnicza (AGH);
G³ówny Instytut Górnictwa (GIG);
Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energi¹ PAN (IGSMiE PAN);
Instytut Nafty i Gazu (INiG);
Przedsiêbiorstwo Badañ Geofizycznych (PBG). Bie¿¹ce zadania projektu bêdzie koordynowa³ Komitet Programowy w sk³adzie:
Adam Wójcicki (PIG) — koordynator projektu;
Jan Wachowicz (GIG);
Wojciech Górecki (AGH);
Stanis³aw Nagy (AGH);
Rados³aw Tarkowski (IGSMiE PAN);
Jan Lubaœ (INiG);
Tomasz B¹k (PBG);
Za strategiê, wykonawstwo i finansowanie prac bêdzie odpowiedzialny Komitet Steruj¹cy w sk³adzie:
Jerzy Nawrocki (PIG) — przewodnicz¹cy;
Józef Dubiñski (GIG);
Jakub Siemek (AGH);
Rados³aw Tarkowski (IGSMiE);
Jan Lubaœ (INiG);
Tomasz Czerwiñski (PBG).
Spotkanie inauguracyjne by³o poœwiêcone prezentacji projektu oraz obradom Komitetu Programowego i Komite-tu Steruj¹cego.
W ramach przedsiêwziêcia, zaplanowanego na najbli¿-sze cztery lata, przewidziano wspó³pracê zarówno z partne-rami przemys³owymi (firmami energetycznymi i naftowymi, w szczególnoœci z podmiotami realizuj¹cymi w ramach Programu Flagowego UE projekty instalacji energetycz-nych o obni¿onej emisji CO2), jak i z zagranicznymi
partne-rami badawczymi, w tym zw³aszcza europejskimi s³u¿bami geologicznymi.
Prace maj¹ charakter badawczo-rozwojowy. Ich wyni-kiem bêdzie wskazanie potencjalnych sk³adowisk CO2,
spe³niaj¹cych zarówno kryteria geologiczno-z³o¿owe i wykonalnoœci, jak i wymogi bezpieczeñstwa okreœlone w projekcie dyrektywy unijnej w sprawie geologicznego sk³adowania CO2. Dla wybranych piêciu sk³adowisk
zosta-nie opracowany program monitoringu œrodowiska przed rozpoczêciem sk³adowania gazu oraz za³o¿enia monitorin-gu w czasie eksploatacji sk³adowiska i po jej zakoñczeniu.
W Polsce za struktury odpowiednie do przysz³ego sk³adowania dwutlenku wêgla uznano:
silnie zasolone, g³êbokie poziomy wodonoœne (maj¹ najwiêkszy potencja³ i jak dot¹d s¹ bezu¿yteczne dla cz³owieka);
wyeksploatowane z³o¿a ropy naftowej i gazu ziem-nego (tu istnieje mo¿liwoœæ wspomagania wydobycia ropy — technologia Enhanced Oil Recovery, ewentu-alnie te¿ wspomaganie wydobycia gazu ziemnego);
g³êbokie, nieeksploatowane pok³ady wêgla (w nie-których przypadkach bêdzie mo¿liwe wspomaganie wydobycia metanu — technologia Enhanced
Coal-bed Methane).
Adam Wójcicki
1050
