Drogi szerzenia się zakażeń w populacji. Podstawowe pojęcia z epidemiologii. Patogeny alarmowe w
epidemiologii zakażeń i kolonizacji przewodu
pokarmowego. Kontrola zakażeń szpitalnych w aspekcie żywienia pacjenta.
Piotr Leszczyński WNoZ
Podstawowe definicje
• choroba zakaźna - choroba, która została wywołana przez drobnoustroje, ich toksyczne produkty, a także przez
pasożyty lub inne biologiczne czynniki chorobotwórcze, które ze względu na na charakter i sposób szerzenia się stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi
• zakażenie - wniknięcie do organizmu i rozwój w nim żywego biologicznego czynnika chorobotwórczego
Podstawowe definicje
• Rezerwuar - naturalne, biologiczne środowisko
umożliwiające metabolizm i namnożenie drobnoustroju (ludzki, zwierzęcy, roślinny, materia martwa)
• Źródło zakażenia - miejsce z którego czynnik
chorobotwórczy zostaje przeniesiony na osobę wrażliwą. Personel medyczny, chorzy lub osoby odwiedzające
Podstawowe definicje
• źródło endogenne - czynnikiem etiologicznym jest flora naturalna lub okresowo kolonizująca organizm pacjenta • źródło egzogenne
– suche: powietrze (kurz), ściany, meble, aparatura, pościel, - bakterie Gram (+), bakterie kwasooporne, przetrwalniki bakterii np. C. diffici1e. grzyby
zarodnikujące
– wilgotne: nawilżacze, urządzenia sanitarne, miski,
baseny, kaczki, ręczniki, gąbki - bakterie Gram (-) np. Enterobacteriaceae, Pseudomonas, Legionella
Najczęstsze źródła zakażenia
• personel - flora skóry dłoni lub nosogardła, fartuchów i słuchawek, manometrów itp.,
• drobny sprzęt medyczny - niejałowy, sprzęt anestezjologiczny i respiratory
• krew i inne płyny ustrojowe osób chorych
• pościel, materiały opatrunkowe, zlewy, wanny, ręczniki inhalatory, nawilżacze, baseny, woda wodociągowa i stojąca w wazonach
• środki myjące i dezynfekcyjne - przeterminowane roztwory robocze, mydło (w kostce)
Drogi szerzenia zakażeń szpitalnych
• droga powietrzna - wdychanie skażonego aerosolu lub kurzu (wielkość cząstek przenoszących drobnoustroje) • droga kontaktowa –
– kontakt bezpośredni – kontakt pośredni
• droga pokarmowa
Podstawowe definicje
• Droga zakażenia, to sposób w jaki drobnoustrój jest przenoszony ze źródła zakażenia na osobę wrażliwą lub zwierzę. Drogi zakażenia można podzielić na dwie
grupy: bezpośrednie i pośrednie – bezpośrednie:
• horyzontalna: podawanie rąk, stosunki płciowe, ukąszenia przez zwierzęta, przenoszenie podczas badań i zabiegów lekarsko-pielęgniarskich,
• wertykalna: ciężarna-płód
– pośrednie: poprzez wodę, pokarmy, powietrze,
przedmioty i materiały (z którymi stykał się chory), poprzez przenosicieli (stawonogi).
Podstawowe definicje
• Drogi pośrednie poprzez przenosicieli (stawonogi)
– przenosiciel czynny: drobnoustrój chorobotwórczy (w nim) namnaża się albo przechodzi cykl rozwojowy – przenosiciel bierny: przenosi drobnoustrój
chorobotwórczy mechanicznie na odnóżach albo tułowiu
Łańcuch epidemiologiczny
szerzenia się zakażeń
Rezerwuar
(źródło) Droga szerzenia się drobnoustrojów
pacjent personel
Podstawowe definicje
• epidemia - wystąpienie na danym obszarze zachorowań na chorobę zakaźną w liczbie wyraźnie większej niż w poprzedzającym okresie lub nagłe wystąpienie chorób zakaźnych wcześniej niewystępujących
• zagrożenie epidemiczne - prawdopodobieństwo
narastania liczby zachorowań występujących dotąd sporadycznie lub niewystępujących wcześniej na tym terenie
Podstawowe definicje
• dochodzenie epidemiologiczne - postępowanie
zmierzające do wykrycia źródła zakażenia (np. nosiciel) i drogi zakażenia. Podstawowym zadaniem w
dochodzeniu epidemiologicznym jest szczegółowa identyfikacja chorobotwórczego szczepu.
odpowiedzialnego za zachorowania na chorobę zakaźną. • dochodzenie epidemiologiczne - wykrywanie przyczyn,
źródeł i mechanizmów szerzenia się drobnoustrojów • podstawowym zadaniem epidemiologa w ognisku
Czy dojdzie do zakażenia?
• wirulencji (zjadliwości) drobnoustrojów • ilości drobnoustrojów
• kondycji układu odpornościowego człowieka
(pierwszy kontakt?)
• drogi wtargnięcia drobnoustrojów - drogi zakażenia • ogólnego stanu zdrowia człowieka (wiek, płeć,
Czynniki ryzyka zakażenia
• Czynniki zależne od stanu chorego:
• związane z obniżeniem odporności lub większą podatnością na zakażenie:
• wiek: noworodki (szczególnie wcześniaki), starcy • choroby podstawowe: cukrzyca, mukowiscydoza,
choroby nowotworowe, alkoholizm, wyniszczenie, marskość wątroby, przeszczepy, przewlekła
niewydolność nerek, wrodzone i nabyte niedobory odporności (np. AIDS), neutropenia
• urazy wielonarządowe i oparzenia, zespoły wadwrodzonych
Czynniki ryzyka zakażenia szpitalnego
Czynniki jatrogenne:
• cewnikowanie pęcherza moczowego • intubacja: wentylacja mechaniczna
• zabiegi przebiegające z naruszeniem ciągłości tkanek • kaniulacja naczyń krwionośnych
Czynniki ryzyka zakażenia szpitalnego
Czynniki jatrogenne:
• inwazyjne metody diagnostyczne, leczenie
immunosupresyjne, chemioterapia onkologiczna,
radioterapia, długotrwała sterydoterapia, implanty w układzie naczyniowym, kostnym i nerwowym.
• hemodializa i dializa otrzewnowa,
• nieracjonalna antybiotykoterapia - selekcja szczepów wielolekoopornych
Każda decyzja o włączeniu antybiotyku jest
decyzją selekcjonującą specyficzną mikroflorę !!!
Zapobieganie i zwalczanie zakażeń
Przerywanie dróg szerzenia się zakażeń
• droga powietrzno-kropelkowa: prawidłowa eksploatacja urządzeń nawilżających (mycie dezynfekcja, sterylizacja, wymiana filtrów, zbiorników na wodę)
• izolacja chorych kaszlących i kichających, higiena jamy ustnej chorych
• higiena rąk personelu (mycie i dezynfekcja), stosowanie masek ochronnych
• droga pokarmowa: higiena przygotowywania posiłków, prawidłowe przechowywanie produktów spożywczych, • mycie i dezynfekcja naczyń i pomieszczeń kuchennych • izolacja chorych z biegunką
Podstawy prawne kontroli zakażeń
• Historyczne znaczenie zarządzenia MZiOS w sprawie
zapobiegania i zwalczania zakażeń szpitalnych z 15.03.1983 roku (Dz.Urz.Min.Zdr. i Op.Społ. nr 4, poz. 28)
• Ustawa z 6-09-2001 Dz.U. 126, Poz. 1384 Ustawa o chorobach zakaźnych i zakażeniach
• rozporządzenie do ustawy (zgłaszanie chorób zakaźnych) 2002 roku (obowiązek zgłaszania sepsy)
• Rozporządzenie MZ 21-12-2004 Dz.U.285, Poz. 2869 W sprawie kwalifikacji członków zespołu kontroli zakażeń zakładowych
Podstawy prawne kontroli zakażeń
• Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 23 grudnia 2011 r. Dz.U. 2011 nr 294 poz. 1741
W sprawie listy czynników alarmowych, rejestrów zakażeń szpitalnych i czynników alarmowych oraz raportów o bieżącej sytuacji epidemiologicznej szpitala
• Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. Dz.U. 2008 nr 234 poz. 1570
o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi
• Rozporządzenie MZ 27-05-2010 Dz.U.108, Poz. 706 (ze zmianami)
W sprawie kwalifikacji członków zespołu kontroli zakażeń zakładowych • Rozporządzenie MZ z dnia 26 czerwca 2012 r Dz.U. 0, Poz. 739
W sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać
pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą • Europejski odpowiednik CDC w Szwecji ECDC ( w toku od 2005 rok)
• 1-12-2011 Główny Inspektor Sanitarny instytucja do koordynacji współpracy pomiędzy Polska a ECDC
Podstawowe definicje
Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. Dz.U. 2008 nr 234 poz. 1570 o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi
33) zakażenie szpitalne - zakażenie, które wystąpiło w związku z udzieleniem świadczeń zdrowotnych, w przypadku gdy choroba:
a) nie pozostawała w momencie udzielania świadczeń zdrowotnych w okresie wylęgania albo
b) wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych, w okresie nie dłuższym niż najdłuższy okres jej
Zakażenie szpitalne (zakładowe)
• Zakażenie które powstało u pacjenta po 48 godzinach (72) godzinach od chwili przyjęcia do szpitala - nie było w okresie wylęgania.
• Noworodek - jeżeli matka nie była zakażona w
momencie przyjęcia do szpitala a urodziła po 48 (72) godzinach zakażonego noworodka, albo zakażenie rozwija się po 48 godzinie życia pozamacicznego.
• Do rozwoju zakażenia doszło po wypisie - powiązanie z florą szpitalną
Wskaźniki zakażeń
• liczba zakażeń u pacjentów pacjentów poddanym procedurom chirurgicznym x 100 / ilość pacjentów poddanych procedurom
• liczba zakażeń u pacjentów pacjentów poddanych określonej procedurze chirurgicznej x 100 / ilość pacjentów poddanym tej procedurze
Wskaźniki zakażeń związanych z intensywną terapią
• Wskaźnik zakażeń na osobodni = liczba zakażeń x 1000/ liczba osobodni
• pochodne :
– UTI związany z cewnikiem moczowym – BSI związany z linią centralną
Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. Dz.U. 2008 nr 234 poz. 1570 o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u
ludzi Rozdział 3
Zakażenia związane z udzielaniem świadczeń zdrowotnych oraz innych czynności, w trakcie
wykonywania których dochodzi do naruszenia ciągłości tkanek ludzkich
Kierownicy podmiotów leczniczych wykonujących działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne są obowiązani do wdrożenia i zapewnienia funkcjonowania systemu zapobiegania i
zwalczania zakażeń szpitalnych, obejmującego:
• powołanie i nadzór nad działalnością zespołu i komitetu kontroli zakażeń szpitalnych;
• ocenę ryzyka i monitorowanie występowania zakażeń szpitalnych i czynników alarmowych;
• organizację udzielania świadczeń zdrowotnych, w sposób zapewniający: – zapobieganie zakażeniom szpitalnym i szerzeniu się czynników
alarmowych,
– warunki izolacji pacjentów z zakażeniem lub chorobą zakaźną oraz pacjentów szczególnie podatnych na zakażenia szpitalne,
– możliwość wykonywania badań laboratoryjnych w ciągu całej doby, – wykonywanie badań laboratoryjnych, umożliwiających identyfikację
biologicznych czynników chorobotwórczych wywołujących zakażenia i choroby zakaźne, oraz ich weryfikację przez podmioty, o których mowa w art. 9 ust. 2,
– ograniczenie narastania lekooporności biologicznych czynników
chorobotwórczych w wyniku niewłaściwego stosowania profilaktyki i terapii antybiotykowej;
Program kontroli zakażeń szpitalnych
• szybka identyfikacja ognisk epidemicznych – wyszukiwanie przypadków
– szybki system ostrzegawczy
– monitorowanie drobnoustrojów alarmowych
• opracowanie instrukcji dla procedur związanych z ryzykiem wystąpienia zakażeń
• edukacja i pisemny zbiór wytycznych
• zalecenia i wskazówki dotyczące racjonalnego wykorzystania – środków dezynfekcyjnych
– sterylizacji
Program kontroli zakażeń szpitalnych
• opracowanie zasad antybiotykoterapii i profilaktyki antybiotykowej
• stałe szkolenia personelu – cele kontroli zakażeń – definicje zakażeń
– zasady rejestracji
– podstawy higieny szpitalnej
– schematy profilaktyki i terapii antybiotykowej
– pobieranie materiału do badania mikrobiologicznego – zapobieganie zakażeniom u personelu
Ramowy program kontroli zakażeń szpitalnych
• monitorowanie procedur związanych z ryzykiem powstania zakażenia
• tryb wyszukiwania i analizy poszczególnych przypadków i epidemii
• monitorowanie leczenia przeciwbakteryjnego – zużycie antybiotyków
– wzory oporności drobnoustrojów szpitalnych • kontrola sterylizacji i dezynfekcji
Ramowy program kontroli zakażeń szpitalnych
• zapobieganie i zwalczanie epidemii szpitalnych • określenie sposobu postępowania w określonych
obszarach szpitala – pralnia
– kuchnia
– usuwanie odpadów
• doradzanie w zakresie budownictwa szpitalnego i remontów
CMJ
• KZ 1. W szpitalu prowadzi się działania redukujące
ryzyko zakażeń. Redukowanie ryzyka zakażeń obejmuje: • KZ 1.1. efektywne funkcjonowanie zespołu i komitetu
ds. kontroli zakażeń,
• KZ 1.2. mycie i dezynfekcję rąk,
• KZ 1.3. sprzątanie i dekontaminację pomieszczeń szpitalnych,
• KZ 1.4. mycie i dekontaminację sprzętu użytkowego, • KZ 1.5. mycie, dezynfekcję i sterylizację sprzętu
CMJ
• KZ 1.6. postępowanie z bielizną szpitalną,
• KZ 1.7. stosowanie środków ochrony osobistej, • KZ 1.8. szczepienia personelu,
• KZ 1.9. postępowanie po ekspozycji zawodowej,
• KZ 1.10. izolację chorych zakażonych oraz pacjentów o podwyższonym ryzyku zakażenia,
• KZ 1.11. identyfikację i wygaszanie ogniska epidemicznego.
W skład zespołu kontroli zakażeń szpitalnych
wchodzą:
• lekarz jako przewodniczący zespołu;
• pielęgniarka lub położna jako specjalista do spraw
epidemiologii lub higieny i epidemiologii, w liczbie nie mniejszej niż 1 na 200 łóżek szpitalnych;
• diagnosta laboratoryjny jako specjalista do spraw
mikrobiologii, jeżeli lekarz, wymieniony w pkt 1, nie posiada specjalizacji z dziedziny mikrobiologii
Do zadań zespołu kontroli zakażeń szpitalnych
należy:
• opracowywanie i aktualizacja systemu zapobiegania i zwalczania zakażeń szpitalnych;
• prowadzenie kontroli wewnętrznej oraz przedstawianie wyników i wniosków z tej kontroli kierownikowi szpitala i komitetowi
zakażeń szpitalnych;
• szkolenie personelu w zakresie kontroli zakażeń szpitalnych; • konsultowanie osób podejrzanych o zakażenie lub chorobę
zakaźną oraz tych, u których rozpoznano zakażenie lub chorobę zakaźną.
W skład komitetu kontroli zakażeń szpitalnych
wchodzą pracownicy szpitala:
• kierownik szpitala lub jego przedstawiciel oraz wyznaczeni przez niego kierownicy komórek organizacyjnych szpitala, w tym działu diagnostyki mikrobiologicznej, centralnej sterylizatorni, apteki
szpitalnej - jeżeli szpital posiada takie komórki organizacyjne; • przewodniczący oraz członkowie zespołu kontroli zakażeń
szpitalnych;
• osoba kierująca pracą pielęgniarek w szpitalu;
• lekarz wykonujący zadania służby medycyny pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny
Do zadań komitetu kontroli zakażeń szpitalnych
należy:
• opracowywanie planów i kierunków systemu zapobiegania i zwalczania zakażeń szpitalnych;
• ocena wyników kontroli wewnętrznej przedstawianych przez zespół kontroli zakażeń szpitalnych;
• opracowywanie i aktualizacja standardów
farmakoprofilaktyki i farmakoterapii zakażeń i chorób zakaźnych w szpitalu.
Zapobieganie i zwalczanie zakażeń
Profilaktyczne uodpornianie i ochrona
• wcześniejsze leczenie zakażenia i eliminacja nosicielstwa • szczepienia ochronne np. szczepienie przeciwko WZWB • leczenie nosiclelstwa lub kolonizacji u personelu:
program MRSA
• izolacja ochronna chorych z immunosupresja oraz
profilaktyczne ich leczenie np.. stosowanie antybiotyków u chorych z neutropenią
• wczesne leczenie i profilaktyka zakażeń CMV u pacjentów po przeszczepie narządu
Zapobieganie i zwalczanie zakażeń
Likwidacja źródła drobnoustrojów
• wykrywanie i leczenie
– nosicielstwa pałeczek jelitowych Salmonella u personelu bloku żywieniowego
– nosicieistwa MRSA u personelu medycznego i innych chorych
• właściwa dezynfekcja i sterylizacja
• szeroko traktowana higienizacja pracy szpitala
-właściwe utrzymanie higieny pomieszczeń urządzeń i personelu
Zapobieganie i zwalczanie zakażeń
Przerywanie dróg szerzenia się zakażeń
• droga przez przerwaną ciągłość tkanek
• prawidłowe przygotowanie pola zabiegu (dezynfekcja skóry, jałowe obłożenie)
• prawidłowa sterylizacja narzędzi lub jednorazowy sprzęt • prawidłowe przygotowanie personelu do pracy w
warunkach aseptycznych (mycie I dezynfekcja rąk przed zabiegiem, jałowe rękawiczki jałowe ubrania i maski)
• przygotowanie pomieszczeń do warunków aseptycznych (sale zabiegowe)
Zapobieganie i zwalczanie zakażeń
Przerywanie dróg szerzenia się zakażeń
• opieka nad miejscem wkłucia, zranieniem lub raną po zabiegu
• prawidłowa technika zakładania cewników naczyniowych
• usunięcie cewników naczyniowych i wenflonów jeśli nie są potrzebne i wymiana w ciągu określonego czasu
• prawidłowa prof1aktyka antybiotykowa miejsca operowanego
Postępowanie zmierzające do zmniejszenia egzogennych zakażeń szpitalnych pacjent sprzęt produkty spożywcze sala chorych powietrze woda kontakt z personelem chory z czynnym zakażeniem personel nosiciel szczepu szpitalnego po dg rzew a n ie chl o ro w a ni e stery liza cj a dezy nfek cja odpowiednie sprzątanie ubranie ochronne leczenie
Kierownicy szpitali lub zespołów zakładów opieki zdrowotnej, w skład których wchodzi szpital, są obowiązani do wdrożenia i zapewnienia funkcjonowania systemu zapobiegania i zwalczania
zakażeń szpitalnych, obejmującego:
• powołanie i nadzór nad działalnością zespołu i komitetu kontroli zakażeń szpitalnych;
• ocenę ryzyka i monitorowanie występowania zakażeń szpitalnych i czynników alarmowych;
• organizację udzielania świadczeń zdrowotnych, w sposób zapewniający: – zapobieganie zakażeniom szpitalnym i szerzeniu się czynników
alarmowych,
– warunki izolacji pacjentów z zakażeniem lub chorobą zakaźną oraz pacjentów szczególnie podatnych na zakażenia szpitalne,
– możliwość wykonywania badań laboratoryjnych w ciągu całej doby, – wykonywanie badań laboratoryjnych, umożliwiających identyfikację
biologicznych czynników chorobotwórczych wywołujących zakażenia i choroby zakaźne, oraz ich weryfikację przez podmioty, o których mowa w art. 9 ust. 2,
– ograniczenie narastania lekooporności biologicznych czynników
chorobotwórczych w wyniku niewłaściwego stosowania profilaktyki i terapii antybiotykowej;
Antybiotykoterapia
zakażonego pacjenta
Kierownicy zakładów opieki zdrowotnej oraz inne osoby udzielające świadczeń zdrowotnych są obowiązani do
podejmowania działań zapobiegających szerzeniu się zakażeń i chorób zakaźnych.
• stosowanie środków ochrony indywidualnej i zbiorowej w celu zapobieżenia przeniesieniu na inne osoby biologicznych
czynników chorobotwórczych;
• wykonywanie badań laboratoryjnych oraz analizę lokalnej sytuacji epidemiologicznej w celu optymalizacji profilaktyki i terapii
antybiotykowej;
• prowadzenie kontroli wewnętrznej w zakresie realizacji działań, o których mowa w ust. 1.
Kierownicy zakładów opieki zdrowotnej oraz inne osoby udzielające świadczeń zdrowotnych prowadzą dokumentację realizacji działań, o których mowa w art. 11.
Izolacja rozszerzona
• decyzję o rodzaju izolacji i czasie jej trwania podejmuje lekarz
– kontakt – objawy
– sytuacja epidemiologiczna
– wiek pacjenta, lokalizacja zakażenia/kolonizacji • informacja ustna dla pacjenta, oznakowanie pokoju i
udokumentowanie w historii choroby
• w przypadku braku warunków izolacji pacjent pacjenta
należy przekazać do oddziału zakażnego lu innej jednostki spełniającej warunki izolacji
i. uwzględniająca drogi przenoszenia
• i. kontaktowa (C): adenowirusy (dorośli), C.difficile, błonica skóry, enterowirusy (małe dzieci), goraczka Ebola,Marburg,Lassa,
• i. powietrzno-kropelkowa (D): adenowirusy (małe dzieci i zapalenie płuc dorośli), błonica gardła, grypa,
H.influenzae - zapalenie nagłośni/zapalenie zom-r, zom-r N.meningitidis, koklusz, Parwowirus B19, różyczka
• i. powietrzno-pyłowa (A): ospa wietrzna/półpasiec u pacjentów z obniżoną odpornością i postać rozsiana, odra, gruźlica płuc
RĘCE
MYCIE RĄK
• medyczne
• higieniczne -
dłonie i przedramiona myć mydłem w ciepłej, bieżącej wodzie przez 1 minutę• mycie chirurgiczne -
dłonie i przedramiona myć przez• 5 minut w bieżącej wodzie mydłem (5 razy po 1 ml mydła) • do czyszczenia paznokci używa się jałowej szczotki
„MEDYCZNE” MYCIE RĄK
• Przed i po każdym dniu pracy
• po kontakcie z krwią, płynami ustrojowymi,
wydzielinami, wydalinami
• po kontakcie z brudnym lub skażonym sprzętem lub
bielizną
• przed jedzeniem, piciem lub przygotowywaniem
posiłków
• po wyjściu z toalety
Personel działu żywności
- zobowiązanie zgłoszenia zakażenia
• Jeżeli chorowałem na chorobę w wyniku której występowały:
– wymioty – biegunka
– wysypka na skórze
– zakażone uszkodzenia skóry (czyraki, zakażone rany, itp. niezależnie od ich wielkości)
Personel działu żywności
- zobowiązanie zgłoszenia zakażenia
Zobowiązuję się zgłosić kierownikowi działu lub jego zastępcy:
• Po powrocie do pracy i przed rozpoczęciem czynności pierwszego dnia jeżeli występował u mnie, któryś z objawów
• Po powrocie z urlopu, w czasie którego, biegunka lub wymioty trwały dłużej niż dwa dni
• Jeżeli u kogokolwiek zamieszkującego ze mną wystąpiła biegunka lub wymioty
Najczęstsze problemy żywienia zbiorowego
• mycie i czyszczenie surowców - obróbka wstępna • zanieczyszczenie ze strony niedomytych maszyn i urządzeń
• niewłaściwa obróbka cieplna
• zbyt powolne schładzanie żywności
• długie przechowywanie żywności w niewłaściwych warunkach
• niewłaściwa higiena pracowników • nosicielstwo
GHP - Dobra Praktyka Higieniczna
• warunki sanitarno higieniczne zakładu • maszyny i urządzenia
• procesy mycia i dezynfekcji • zaopatrzenie w wodę
• kontrola odpadów
• zabezpieczenie przed szkodnikami • szkolenie personelu
• higiena personelu
Funkcjonalność procesów
• droga surowców
• droga półproduktów
• droga potraw gotowych
• droga czystych naczyń kuchennych • droga brudnych naczyń kuchennych • droga odpadów poprodukcyjnych
HACCP
Hazard Analysis and Critical Control Point System
System Analizy Zagrożeń i Krytycznych
Punktów Kontroli
Elementy systemu HACCP
• identyfikacja mogących pojawić się zagrożeń • ocena ich istotności
• oszacowanie ryzyka (prawdopodobieństwa) ich wystąpienia
• określenie metod ich ograniczenia
w łańcuchu produkcyjnym i dystrybucyjnym wszystkie etapy i czynności w których mogą wystąpić
CCP - Critical Control Point
KPK - Krytyczny Punkt Kontroli
Czynność lub etap procesu, gdzie można
zastosować środki kontroli w celu zapobieżenia występowania zagrożeń, wyeliminowania go lub
ograniczenia do akceptowalnego minimum Wartość krytyczna i zakresy tolerancji
Drobnoustroje chorobotwórcze szczególne ważne w
epidemiologii zakażeń szpitalnych
• czynniki alarmowe = szczepy alarmowe = alert
patogeny
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 23 grudnia 2011 r. Dz.U. 2011 nr 294 poz. 1741
W sprawie listy czynników alarmowych, rejestrów zakażeń szpitalnych i czynników alarmowych oraz raportów o bieżącej sytuacji epidemiologicznej szpitala
Szczepy alarmowe - Gram-dodatnie
• Staphylococcus aureus
– oporny na metycylinę (MRSA)
– lub oporny na glikopeptydy (VISA lub VRSA); • Streptococcus pneumoniae
– szczepy oporne na cefalosporyny III generacji lub penicylinę
Szczepy alarmowe - Gram-dodatnie
• Enterococcus spp.
– szczepy oporne na glikopeptydy (VRE) • Clostridium difficile
– szczepy chorobotwórcze laseczki beztlenowej oraz
– wytwarzane przez nie toksyny A i B; • Clostridium perfringens
Szczepy alarmowe - Grzyby
• grzyby Candida oporne na flukonazol lub – inne leki z grupy azoli lub kandyn;
Szczepy alarmowe - Gram-ujemne
• pałeczki Gram-ujemne Enterobacteriaceae spp. – wytwarzające beta-laktamazy o rozszerzonym
spektrum substratowym (np. ESBL, AMPc, KPC) lub
– oporne na karbapenemy lub
– oporne inne dwie grupy leków lub – oporne na polimyksyny
Szczepy alarmowe - Gram-ujemne
• Pseudomonas aeruginosa (pałeczka ropy błękitnej) – oporna na karbapenemy lub
– oporna na inne dwie grupy leków lub – Oporna polimyksyny;
• pałeczki z rodzaju Acinetobacter spp. – oporne na karbapenemy lub
– oporne na inne dwie grupy leków lub – oporne na polimyksyny;
Szczepy alarmowe - wirusy
• rotawirusy, • norowirusy
• syncytialny RS,
• zapalenia wątroby typu B (HBV), • zapalenia wątroby typu C (HCV),
Szczepy alarmowe - inne
• biologiczne czynniki chorobotwórcze izolowane z krwi lub płynu mózgowo-rdzeniowego, odpowiedzialne za uogólnione lub inwazyjne zakażenia.