Kultura i Edukacja 2012, nr 2 (88) ISSN 1230-266X
KOMUNIKATY SPECJALNE
F i l i p N a l a s k o w s k i
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
KONFERENCJA „POPRAWNOŚĆ POLITYCZNA
W SFERZE PUBLICZNEJ I EDUKACJI” –
wprowadzenie
Dnia 1 grudnia 2011 roku odbyła się w Toruniu konferencja „Poprawność poli-tyczna w sferze publicznej i edukacji”. Jej organizatorem był Wydział Nauk Peda-gogicznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Jako pomysłodawca, ściśle w ma-terii przygotowania, współpracowałem z dr. Mirosławem Zientarskim i dr Dagną Dejną.
W zamierzeniu organizatorów konferencja miała dać odpowiedź na pytanie:
Czym w sferze społecznej, pedagogicznej poprawność polityczna jest, jak i zaprezen-tować różne punkty widzenia problematyki PC oraz jej specyfi czne obszary.
Miejscem konferencji był toruński hotel, ośrodek konferencyjny Filmar. Cało-dzienne obrady zostały podzielone na pięć następujących po sobie części. Na po-czątek sesja plenarna, a po niej pierwsza sesja posterowa – w kuluarach. Następnie pierwsza tura dwóch równoległych sekcji: Konotacje praktyczne i Zagadnienia
teo-retyczne. Druga sesja posterowa i na koniec ponownie obrady w dwóch sekcjach.
W programie znalazły się 4 referaty w sesji plenarnej, 24 referaty w sekcjach oraz 17 prezentacji na sesjach posterowych.
Na sesji plenarnej, otwierającej, wystąpili goście specjalni, niezwiązani bezpo-średnio z naukami humanistycznymi społecznymi, byli to: Bronisław Wildstein, pisarz, dziennikarz, publicysta; dr Katarzyna Kłosińska, językoznawca; Maja Bran-ka, trenerka polityki równościowej i antydyskryminacyjnej. Zaplanowany był także udział Jerzego Wenderlicha, marszałka Sejmu VII kadencji, który
ostatecz-152 Filip Nalaskowski nie, ze względu na nadzwyczajne posiedzenie Sejmu, nie mógł wziąć udziału w konferencji.
Z dużym zadowoleniem należy odnotować fakt, że występujący w ramach sesji reprezentowali szerokie spektrum dyscyplin naukowych, dzięki czemu dyskusja miała charakter interdyscyplinarny. Co za tym idzie, czysto pedagogiczne ujęcie zostało wzbogacone o perspektywy takich nauk, jak: socjologia, psychologia, fi lo-zofi a, fi lologie, nauki polityczne, dziennikarstwo, medycyna, a nawet sztuki piękne. Zwieńczeniem dnia konferencji był uroczysty obiad w restauracji hotelowej. Samo spotkanie spotkało się z niemałym zainteresowaniem, i to zarówno uczestników, środowiska naukowego, jak i mediów. Przyczyn należy tu pewnie upatrywać w atrakcyjności formuły, ciekawych gościach, jak i nowym, rzadko po-ruszanym zagadnieniu. W konferencji udział wzięło nieco ponad 100 uczestników. Wyrazem zainteresowania środowiska mogą być pojawiające się już w czasopi-smach sprawozdania, jak chociażby Beaty Pietkiewicz-Pareek na łamach „Historii i Kultury”, choć podobne są już zgłoszone do „Wychowania na co dzień” oraz „Przeglądu Pedagogicznego”. Wzmianki o konferencji pojawiły się w lokalnych gazetach i telewizji.
Do najważniejszych efektów spotkania należy zaliczyć z jednej strony otwarcie szerokiej dyskusji o problematyce PC – do dziś nie milkną, listowne, wymiany zdań i poglądów. Dzięki temu wydarzeniu zagadnienia poprawności politycznej na do-bre zaistniały w polskiej rzeczywistości naukowej. Z drugiej strony materialnym pokłosiem konferencji jest kilkanaście artykułów autorstwa uczestników kongresu, publikowanych w znakomitych czasopismach.
