• Nie Znaleziono Wyników

W kierunku jednolitej koncepcji przyrody : rozważania na kanwie Popperowskiej koncepcji trzech œświatów

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "W kierunku jednolitej koncepcji przyrody : rozważania na kanwie Popperowskiej koncepcji trzech œświatów"

Copied!
19
0
0

Pełen tekst

(1)

Bogdan Ogrodnik

W kierunku jednolitej koncepcji

przyrody : rozważania na kanwie

Popperowskiej koncepcji trzech

światów

Folia Philosophica 24, 89-106

(2)

W kierunku

jednolitej koncepcji przyrody

Rozważania n a kanwie

Popperowskiej koncepcji trzech światów

W p ie r w s z e j c z ę ś c i a r t y k u ł u u s t o s u n k u j ę s ię do k i l k u w y b r a n y c h te z P o p p e r a d o ty c z ą c y c h k o n c e p c ji tr z e c h św ia tó w , w s k a z u ją c n a m o ż ­ liw e jej ro z w in ię c ia , n a to m ia s t w d ru g ie j c z ęśc i p o d a m z a r y s k o n c e p c ji m o n is ty c z n e j s ta n o w ią c e j s z e r s z e r a m y te o r e ty c z n e , d o k ła d n ie j: m e ­ ta f iz y c z n e , w k t ó r e w p is u je s ię P o p p e r o w s k a k o n c e p c ja t r z e c h ś w ia - tó w 1. Z a p r e z e n to w a n e s ta n o w is k o m o n is ty c z n e n ie b ę d z ie j e d n a k ż e a n i f e n o m e n a liz m e m , a n i s p ir y t u a l iz m e m , a n i m a t e r i a li z m e m — s t a ­ n o w is k a m i k r y ty c z n ie o c e n ia n y m i p r z e z P o p p e r a . D o p o d ję c ia ta k ie j p r ó b y z a c h ę c a p o w s z e c h n ie z n a n y p o z y ty w n y s to s u n e k P o p p e r a do m e ta f iz y k i, m a ją c e j w p r a w d z ie — je g o z d a n ie m — s w e m ie js c e p o z a o b r ę b e m n a u k i s e n s u s tr ic to , s ta n o w ią c e j j e d n a k b o d a jż e n a jw a ż n ie j­ s z y s k ł a d n i k k o n t e k s t u o d k r y c ia n a u k o w e g o 2.

1 Na konieczność rozwinięcia koncepcji Poppera w kierunku bardziej komplet­ nego systemu tez metafizycznych wskazała L. W ę s i e r s k a w tekście Przedmioty

czysto intencjonalne a obiekty trzeciego świata. W: R. P o c z o b u t , L. W ę s i e r s k a : Z badań nad sprzecznością, przedmiotami czysto intencjonalnymi oraz Popperow- skim trzecim światem. Lublin 1996, s. 188. Niestety, poza zestawieniem koncepcji

Poppera z ontologią R. Ingardena nie zaproponowała rozwiązania żadnej ze wska­ zanych przez siebie trudności, jakie zawiera Popperowska koncepcja.

2 K.R. P o p p e r : Logika odkrycia naukowego. Tłum. U. N i k l a s . Warszawa 1977, s. 24; K.R. P o p p e r : Wiedza a zagadnienie ciała i umysłu. Tłum. T. B a s z - n i a k . Warszawa 1998, s. 106.

(3)

Analiza i rozwinięcie w ybranych tez

Popperowskiej koncepcji trzech światów

P o p p e r w k w e s tii m e ta fiz y c z n e j b u d o w y (w s z e c h )ś w ia ta s tw ie r d z a : T r z e c i ś w i a t, b ę d ą c c z ę ś c io w o a u to n o m ic z n y , m a sw ó j p o c z ą t e k w ś w ie c ie d r u g im , a t e n — w ś w ie c ie p ie r w s z y m . P o p p e r j a k o p l u r a l i ­ s t a w k w e s t ii ilo ś c i d z ie d z in b y tu , k t ó r e n a z y w a ś w ia ta m i, z a ró w n o o k r e ś la , n a c z y m p o le g a o d r ę b n o ś ć ( a u to n o m ia ) t r z e c h św ia tó w , j a k i w s k a z u je n a ic h ś c is łe p o w ią z a n ie . Ś w ia ty s t a n o w i ą „ c zę śc i” s k ł a ­ d a ją c e s ię n a „ c ało ść ”, j a k ą j e s t w s z e c h ś w ia t3. T rz e c i ś w ia t i s t n i e j e - z d a n ie m P o p p e r a — i j e s t r ó w n ie r e a ln y , j a k p o z o s ta łe d w a ś w ia ty , g d y ż o d d z ia łu je n a n a s z e m y ś le n ie , a z a n a s z y m p o ś r e d n ic tw e m — n a ś w i a t fiz y c z n y i o d w r o tn ie . W k w e s t ii i s t n i e n i a trz e c ie g o ś w i a ta P o p p e r z a s to s o w a ł k r y t e r i u m e m p ir y c z n e . W d a ls z y c h p a r t i a c h te j c z ę ś c i a r t y k u ł u n ie b ę d ę a n a liz o w a ł te z o n to lo g ic z n y c h , lec z z a jm ę s ię z a g a d n i e n ia m i, k t ó r e d o p ro w a d z iły P o p p e r a do ic h p o s ta w ie n ia . S y tu a c ja p r o b le m o w a J e d n y m z p o d s ta w o w y c h ty p ó w s k ła d n ik ó w trz e c ie g o ś w ia ta , i to t y p e m n a jb a r d z ie j i n tr y g u ją c y m s ą s y tu a c je p r o b le m o w e . T e o rie , a r ­ g u m e n ta c je , d o w o d y i in n e s k ła d n i k i trz e c ie g o ś w ia ta , cho ć s p r a w ia j ą w r a ż e n ie b y tó w u s ta l o n y c h ( s ta ty c z n y c h ), n ie z m ie n n y c h , p r ę d z e j czy p ó ź n ie j u j a w n i a j ą sw ój p o te n c ja ł p ro b le m o w y . P o p p e r s tw ie r d z a d o ­ b i tn i e , że w s z y s tk ie o r g a n iz m y p r z e z c a ły c z a s r o z w ią z u ją p r o b le m y ( n a w e t w e ś n ie ) 4. C h c ą c u o g ó ln ić t ę te z ę , m o ż n a s ię o d w o ła ć do m e ­ ta f iz y k i W h it e h e a d a , w k tó r e j k a ż d y a k t u a l n y b y t ( a c tu a l e n tity ) j e s t sw o iś c ie p o ję ty m o r g a n iz m e m 5. D la c z e g o w a r to n a w ią z a ć do s y s t e ­ m u W h ite h e a d a ? G d y ż z a p ro p o n o w a ł o n w XX w ie k u n a jb a r d z ie j w y ­ r a f i n o w a n ą i - j a k m o ż n a p o k a z a ć - w s p o ry m z a k r e s ie c ią g le a d e ­ 3 Zob. K.R. P o p p e r : Wszechświat otwarty. Tłum. A. C h m i e l e w s k i . Kraków 1996, s. 159. W tym kontekście zam iast o trzech światach lepiej byłoby mówić o trzech warstwach (wszech)świata. Zob. np. N. H a r t m a n n : Nowe drogi ontolo-

gii. Tłum. L. K o p c i u c h , A. M o r d k a . Toruń 1998.

4 K.R. P o p p e r : Wiedza a zagadnienie..., s. 78

5 Zob. A.N. W h i t e h e a d : Nauka i świat nowożytny. Tłum. M. K o z ł o w s k i , M. P i e ń k o w s k i OP. Kraków 1987.

(4)

k w a t n ą m e t a f i z y k ę , k t ó r a j a k o t a k a , m u s i b y ć p u n k t e m w y jś c ia w s z e lk ic h p r z y s z ły c h m e ta f iz y k . W ła ś n ie s y s te m m e ta f iz y c z n y te g o t y p u m o ż e w y z n a c z y ć s z e r s z e r a m y te o r e ty c z n e , w k t ó r e w p is z e się k o n c e p c ja P o p p e r a .

Co to j e s t s y t u a c j a p r o b le m o w a ? O d p o w ia d a ją c n a to p y t a n i e w r a m a c h p e r s p e k t y w y filo z o fii W h it e h e a d a , m o ż n a p o w ie d z ie ć , że j e s t to ro d z a j n a p ię c ia m ię d z y r o z w ija ją c y m s ię o r g a n iz m e m a je g o ś ro d o w is k ie m , c zy t e ż s ta ją c y m s ię je d n o s tk o w y m b y t e m a je g o o to ­ c z e n ie m , b ę d ą c y m s p o łe c z n o ś c ią in n y c h o rg a n iz m ó w . J e d n o s tk o w y m b y t e m m o ż e b y ć j e d n o s t k a fiz y c z n a , b io lo g ic z n a , p s y c h ic z n a (a t a k ż e j e d n o s t k a t e o r e ty c z n a czy k u l t u r o w a — zob. d a le j). Ś ro d o w is k ie m z a ś m o ż e b y ć o d p o w ie d n io : ś ro d o w is k o fiz y c z n e , b io c e n o z a , a k ty w n e p o le św ia d o m o ś c i (o ra z o d p o w ie d n io : śro d o w is k o te o r e ty c z n e czy ś ro d o w i­ sk o k u ltu ro w e ). N a p ię c ie to d y n a m iz u je u k ła d : o rg a n iz m — śro d o w isk o . D y n a m ik a t a j e s t u k i e r u n k o w a n a i w ią ż e s ię w p r o s t z c e lo w o ś c io w ą n a t u r ą p ro c e s ó w p s y c h ic z n y c h , b io lo g ic z n y c h . O ile ce lo w o śc io w o ść w s fe rz e p s y c h ic z n e j n ie b u d z i z a s a d n ic z y c h sp rz e c iw ó w , o ty le w b io ­ lo g ii r o z u m i a n a m u s i b y ć s p e c y fic z n ie . N ie m a — j a k c h c ia ł A r y s to t e ­ le s — g o to w y c h fo rm , do k tó r y c h z m i e r z a j ą p ro c e s y b io lo g ic z n e 6, a le s ą c o ra z to n o w e c e le ( n ie r a z c a ła ic h h i e r a r c h i a ) , k t ó r e m o ż n a o s ią ­ g n ą ć d z ię k i n a b y c iu n o w y c h u m ie ję tn o ś c i, d y s p o z y c ji czy z a c h o w a ń . C e le s ą r o z p o z n a w a n e w p o s ta c i a l t e r n a t y w 7. A lte r n a ty w a m i m o g ą b y ć n p . k o n k u r e n c y jn e h ip o te z y , p o g ląd y , m o ż liw e s p o so b y z a c h o w a ń . P u n k t e m w y jś c ia p r o c e s u w y ł a n ia n i a s ię n o w e j a l t e r n a t y w y j e s t s y ­ t u a c j a p ro b le m o w a . P o w s ta łe n a p ię c ie o b e jm u je u k ł a d o r g a n iz m — śro d o w is k o . A b y s y tu a c ja p r o b le m o w a z o s ta ł a r o z w ią z a n a , u k ł a d t e n m u s i w y k a z y w a ć d w a t y p y a k ty w n o ś c i: a k ty w n o ś ć g e n e r u j ą c ą p r ó b ­ n e r o z w ią z a n ia o r a z o k r e ś lo n y ro d z a j d y n a m ik i, k t ó r y w y z n a c z a z a ­ c h o d z ą c y w u k ł a d z i e p r z e b ie g z m i a n z a p o c z ą tk o w a n y c h w y g e n e r o ­ w a n ie m o k re ś lo n e g o p r ó b n e g o r o z w ią z a n ia . P ie r w s z y ty p a k ty w n o ­ śc i u j a w n ia a lt e r n a t y w y , d r u g i ty p w e r y f ik u je ic h p r z y s ta w a ln o ś ć , a d e k w a tn o ś ć do rz e c z y w is to ś c i z a s t a n e g o u k ł a d u , e lim in u ją c p r a w ie w s z y s tk ie a lt e r n a t y w y , z w y ją tk ie m k i l k u czy je d n e j, n a jle p ie j r o z ­ w ią z u ją c e j ( n a d a n y m e ta p i e p r o c e s u z m ia n ), z a s t a n ą s y tu a c ję p r o ­ b le m o w ą . K o ń c o w y m e ta p e m p r o c e s u r o z w ią z y w a n ia s y tu a c ji p r o b le ­ m o w e j j e s t u s t a l e n i e n o w e g o w z o rc a z a c h o w a ń ( P o p p e r n a z y w a to „ tr a d y c ją ”) c z a s a m i p o c ią g a ją c e g o z a s o b ą n o w e u f o rm o w a n ie , w y r a ­ ż a ją c e s ię a n a to m ic z n ie b ą d ź o g ó ln ie j — s t r u k t u r a l n i e .

6 Arystoteles odróżniał formę substancjalną od entelechii. Ta pierwsza była

przyczyną formalną, ta druga — celową.

(5)

C z y d a s ię j e d n a k ż e w s k a z a ć z a s a d n o ś ć p r z y p u s z c z e n ia s f o r m u ­ ło w a n e g o p r z e z je d n e g o z a d w e r s a r z y P o p p e r a , k t ó r y s tw ie r d z ił: „O d k ie d y i s t n i e j ą r ó ż n e g a tu n k i , o d k ie d y w y s tę p u je j a k ik o lw ie k b y t, k t ó ­ r y m o ż e r e a g o w a ć n a o to c z e n ie , p r o b le m y w y jśc io w e j u ż i s t n i e j ą ”8. P o p p e r n ie w id z ia ł m o ż liw o ś c i p r z e n i e s i e n i a z a g a d n i e n ia tw ó rc z e g o r o z w ią z y w a n ia p r o b le m ó w p o z a g r a n ic e p s y c h o lo g ii i b io lo g ii9. T y m ­ c z a s e m o d d a w n a z n a n y j e s t f a k t s f o r m u ło w a n ia m e c h a n ik i k la s y c z ­ n e j i k w a n to w e j w f o rm a liz m ie tzw . r a c h u n k u w a ria c y jn e g o . S f o r m u ­ ło w a n ie to s ta n o w i p e w n ą a n a lo g ię do p ro c e s ó w c e lo w o śc io w y c h c h a ­ r a k t e r y z u j ą c y c h w y ż s z e p o z io m y o r g a n iz a c ji ś w i a ta . N a p o z io m ie k w a n to w y m „ c z ą s tk a , p o r u s z a j ą c się , e k s p lo r u je w s z y s tk ie m o ż liw e d ro g i p r o w a d z ą c e do p u n k t u d o c e lo w eg o [...]. C a ły p r o c e s w y g lą d a t a k , j a k b y z n a ł a sw ój p u n k t docelow y, b a d a ł a w s z y s tk ie d ro g i p r o ­ w a d z ą c e do n ie g o i w y b i e r a ł a d ro g ę , w z d łu ż k t ó r e j d z i a ł a n i e j e s t n a jm n ie js z e . J e s t to o c z y w iśc ie a n tr o p o m o r f is ty c z n y sp o só b w y r a ż a ­ n i a się , a le o d s ła n ia o n p e w n e p ra w id ło w o ś c i, d la k tó r y c h t r u d n o z n a ­ le ź ć je d n o z n a c z n e o k r e ś l e n ia w n a s z y m ję z y k u k s z ta ł to w a n y m p r z e z » lo gik ę m a k ro s k o p o w ą « ”10. W p o d e jś c iu w a r ia c y jn y m p o d s ta w o w e p r a ­ w a n a t u r y z a w s z e m a j ą p o s ta ć tzw . z a s a d e k s tr e m u m . I s t n i e j e r ó w ­ n ie ż k o s m o lo g ic z n a w e r s ja z a s a d e k s tr e m u m . T a k w ię c , po k o n ie c z ­ n e j m o d y fik a c ji z n a c z e ń , tzw . o b ie k ty w n a s y tu a c j a p r o b le m o w a o k a ­ z u je s ię o b e c n a n a w s z y s tk i c h p o z io m a c h r z e c z y w is to ś c i, c h o ć n a k a ż d y m z n ic h m a w ł a s n ą s p e c y f ik ę 11 (por. t a b e l ę 1). Z t a b e l i 1 w y n ik a , że k a ż d y ze ś w ia tó w j e s t c z ęśc io w o z a m k n i ę t y w ty m s e n s ie , że z a w i e r a c h a r a k t e r y s t y c z n e d la s ie b ie n a p ię c ia , k t ó ­ r e m o g ą b y ć n iw e lo w a n e p r z e z p ro c e s y r z ą d z ą c e s ię s p e c y fic z n y m i d la te g o ś w i a ta p r a w a m i. W o b r ę b ie d a n e g o ś w i a t a p r z e b ie g o w i p r o ­ c e só w z a in ic jo w a n y c h o b e c n y m w ty m św ie c ie n a p ię c ie m to w a r z y s z y w y ła n ia n ie s ię ( e m e rg e n c ja ) n o w y c h s t r u k t u r . S t r u k t u r y t e j u ż p r z e z s a m f a k t z a i s t n i e n i a w p e w n y m z m ie n n y m ś ro d o w is k u p r z y c z y n ia j ą s ię do p o w s t a n ia n o w y c h s y tu a c ji p ro b le m o w y c h i w k o n s e k w e n c ji — n a p ię ć . C z ę ś c io w a z a m k n ię to ś ć d a n e g o ś w i a ta n a o d d z ia ły w a n ie p o ­ z o s ta ły c h ś w ia tó w w y p ły w a ją c a z w a r s tw o w e j b u d o w y r z e c z y w is to ­ ści (w s e n s ie H a r t m a n n a ) j e s t p o d s t a w ą a u to n o m ii ( ta k ż e częścio w ej)

8 Ibidem, s. 57.

9 „Problemy — stwierdza Popper — to w istocie coś, co wiąże się ze światem bio­

logicznym”; i dalej „Naprawdę nie rozumiem, jak problemy mogłyby pojawić się przed powstaniem życia zwierzęcego”. Zob. ibidem.

10 M. He l l e r : Mechanika kwantowa dla filozofów. Kraków 1996, s. 76.

11 Można więc postawić pytanie: czy da się sformułować metafizyczną zasadę ekstremum. Jeżeli tak, to jakich kategorii ona dotyczy? Zob. B. O g r o d n i k : Traktat

(6)

T a b e l a 1 Ź ródło d y n a m ik i a w y g e n e ro w a n a s tr u k t u r a

ź ró d ło d y n a m ik i W y g e n e ro w a n a s t r u k t u r a

Świat n r 3 Obiektywna sytuacja pro­

blemowa

Wiedza obiektywna (w tym informacja genetycz­ na), wytwory kultury (w tym wytwory zwierząt)

Świat n r 2 Dyspozycje wrodzone i ich

modyfikacje, potrzeby psychiczne i fizyczne

Wiedza subiektywna, tradycja, wzorce zachowań

Świat n r 1

Siły, potencjały Korelacje kwantowe, struktury dynamiczne,

stru ktu ry czasoprzestrzenne (w tym anatomiczne) d a n e g o ś w ia ta . C z ę ś c io w a z a ś o tw a r to ś ć k a ż d e g o ze ś w ia tó w s t a n o ­ w i k o n s e k w e n c ję f a k t u o d d z ia ł y w a n ia t r z e c h ś w ia tó w n a s ie b ie . O tw a r to ś ć w s z e c h ś w ia ta ja k o c a ło ś c i z a w ie r a ją c e j t r z y ś w ia ty w y p ły ­ w a z f a k t u z a c h o d z e n ia w e w s z e c h ś w ie c ie e w o lu c ji e m e r g e n tn e j. T h e o rìa P o p p e r z g a d z a się z P la to n e m w k w e s tii k o n ie c z n o ś c i u z n a n i a i s t ­ n i e n i a a u to n o m ic z n e g o trz e c ie g o ś w ia ta , lecz d y s ta n s u je s ię o d s t a n o ­ w is k a P la to n a , k tó r e s p r o w a d z a do s tw ie r d z e n ia , że tr z e c i ś w ia t w y ­ p e łn i a ją p o jęc ia (o b ie k ty w n e ), czyli z n a c z e n ia słó w 12. J a k o p o d sta w o w e o b ie k ty trz e c ie g o ś w i a ta P o p p e r w y m ie n ia te o r ie , s y tu a c je p r o b le m o ­ w e, a r g u m e n ty itd . Z b liż a sw e s ta n o w is k o do p o g lą d u B o lz a n a o ra z F r e g e g o 13 u p a tr u j ą c y c h w z d a n ia c h o b ie k ty w n y c h czy m y ś la c h s k ła d ­ n ik i trz e c ie g o ś w ia ta . R ó ż n i go j e d n a k o d w s z y s tk ic h w y m ie n io n y c h w c z e śn ie j filozofów p r z e k o n a n ie o z m ie n n e j ilości o b ie k tó w w y p e łn ia ją ­ c y ch trz e c i ś w ia t o ra z o ic h g e n e ty c z n e j z a le ż n o śc i od ś w ia ta d ru g ie g o .

12 Interesujące jest, że Popper pozostawia nazwę „idea” jako nadrzędną wobec pojęciowej oraz zdaniowej interpretacji obiektów trzeciego świata. K.R. P o p p e r :

Wiedza obiektywna. Tłum. A. C h m i e l e w s k i . Warszawa 1992, s. 172.

13 Zob. E. P i e t r u s k a - M a d e j : Intelligibilia. Trzecie królestwo Fregego i Pop-

(7)

P o p p e r p o s łu g u je s ię t e r m i n e m „ te o r ia ” w k i l k u o d m ie n n y c h k o n ­ t e k s t a c h . W k o n te k ś c ie m e to d o lo g ic z n y m P o p p e r n ie w id z i i s to tn e j ró ż n ic y m ię d z y t e o r i ą a z b io re m z d a ń (p o w ią z a n y c h s t r u k t u r ą lo g ic z ­ n ą ). W k o n te k ś c ie e p is te m o lo g ic z n y m w s k a z u je o n n a f u n d a m e n t a l ­ n e z n a c z e n ie te o r ii. N a p r z y k ł a d o m a w ia ją c r o lę o b s e rw a c ji w r o z ­ w o ju w ied zy , p is z e : „[...] p r z y ją w s z y d o s ta te c z n ie s z e r o k i s e n s t e r m i ­ n u » te o r ia « , m o ż n a je [tz n . n a s z e d y s p o z y c je , a le t a k ż e o r g a n y c z u c io w e — B .O .] o k r e ś lić j a k o p r z e s y c o n e t e o r i ą [ p o d k r .- K .R .P ] ”14. W re s z c ie w k o n te k ś c ie m e ta fiz y c z n y m : „ P r ó b n e r o z w ią z a ­ n ia , w łą c z a n e p r z e z z w ie r z ę ta i r o ś l i n y w o b rę b sw e g o c ia ła o r a z z a ­ c h o w a n ia , s ą b io lo g ic z n y m i o d p o w ie d n ik a m i te o r ii, a t a k ż e o d w r o t­ n ie : te o r ie o d p o w ia d a ją e d o s o m a ty c z n y m o r g a n o m i ic h fu n k c jo m [...]. [...] P o d o b n ie j a k te o r ie , o r g a n y i ic h f u n k c je to p r ó b n e a d a p ta c je do ś r o d o w is k a , w k tó r y m ż y je m y ”15. W z m o c n ie n ie m m e to d o lo g ic z n e g o s ta n o w is k a P o p p e r a , z g o d n y m z je g o e p is te m o lo g ią i w y ła n ia ją c y m się s ta n o w is k ie m m e ta fiz y c z n y m , j e s t t e z a g ło sz ą c a , że „ d y s ta n s ”, k tó r y d z ie li te o r ię od z d a n ia , j e s t r ó w ­ n ie d u ży, j a k t e n , k t ó r y d z ie li z d a n ie o d p o ję c ia . M o ż n a s k o r z y s ta ć t u z in n e j te z y P o p p e r a : „[...] p o ję c ia s ą c z ęśc io w o ś r o d k a m i b u d o w y te o r ii, a częścio w o ś r o d k a m i ic h o c e n y ”16. T e ra z m o ż n a s tw ie rd z ić : t a k j a k p o ję c ia s ą c z ęśc io w o ś r o d k a m i b u d o w y z d a n ia , a c z ęśc io w o ś r o d ­ k a m i ic h oceny, t a k z d a n i a s ą c z ę śc io w o ś r o d k a m i b u d o w y te o r ii, a częścio w o ic h oceny. Z n a c z e n ie p o jęć - s tw ie r d z a d a le j P o p p e r - j e s t g łó w n ie i n s t r u m e n t a l n e , p o n ie w a ż z a w s z e m o ż n a je z a s t ą p ić i n n y ­ m i p o ję c ia m i. I z n ó w d a s ię t ę m y ś l r o z w in ą ć : t a k j a k z n a c z e n ie p o ­ ję ć d la z d a ń j e s t g łó w n ie i n s t r u m e n t a l n e , t a k i z n a c z e n ie z d a ń d la t e o r i i j e s t g łó w n ie i n s t r u m e n t a l n e , g d y ż z a w s z e m o ż e m y z a s t ą p ić je i n n y m i z d a n ia m i. W ś w ie tle d o ty c h c z a s o w y c h s tw ie r d z e ń k o n ie c z n a o k a z u je s ię m o ­ d y f ik a c ja t e z y P o p p e r a o o b ie k ta c h trz e c ie g o ś w ia ta : P o d s ta w o w y m t y p e m o b ie k tu n a le ż ą c y m do trz e c ie g o ś w i a ta j e s t th e o rìa 11. T h e o rìa to p i e r w o t n a j e d n o s t k a z n a c z ą c a , m a j ą c a j e d n o l i t ą , p r o s t ą t r e ś ć . 14 K.R. P o p p e r : Wiedza obiektywna..., s. 102. 15 Ibidem, s. 199. 1 167 Ibidem, s. 173.

17 Na potrzebę rozszerzenia znaczenia term inu „teoria” poza kontekst meto­ dologiczny zwraca uwagę Popper w przytoczonych wcześniej cytatach. Jeszcze da­ lej idzie R. Thom, który uzasadniając swe platonizujące stanowisko w kwestii s ta ­ tu su obiektów matematycznych, proponuje rozumienie tw ierdzenia-teorem atu w sensie pierwotnego znaczenia greckiego term inu theorìa. R. T h o m: Matematy­

ka nowoczesna: pomyłka pedagogiczna i filozoficzna? Tłum. R. D u d a . „Wiadomo­

ści M atem atyczne” 1974, T. 18, s. 118. Por. F.E. P e t e r s : Greek Philosophical

(8)

W o b e c n o śc i s z c z e g ó ln e g o r o d z a ju a k ty w n o ś c i, j a k ą j e s t a k ty w n o ś ć ś w ia d o m o ś c i18, th e o rìa m o że u le c „ ro z b ic iu ”, p r z e k s z ta łc a ją c s ię w z a ­ m k n ię ty u k ł a d w z a je m n ie o d n ie s io n y c h do s ie b ie p o c h o d n y c h j e d n o ­ s t e k z n a c z ą c y c h — j e d n o s t e k n iż s z e g o r z ę d u 19. T h e o r ìa m o ż e b y ć w sz c z e g ó ln o ś c i t e o r i ą n a u k o w ą , a r g u m e n te m , d o w o d e m . J e d n o s t k i t e m o g ą się w e w n ę tr z n ie ró ż n ic o w a ć n a o k re ś lo n e c ią g i z d a ń , t e z a ś — n a z d a n ia , fra z y , w y r a z y i t d . 20 T a k w ię c z d a n i a i p o ję c ia s ą t a k ż e s k ła d n i k a m i trz e c ie g o ś w ia ta , lecz w s e n s ie p o c h o d n y m . D a le j th e o rìa b ę d z ie r o z w a ż a n a g łó w n ie n a p r z y k ła d z ie te o r ii n a u k o w e j.

O p i s y w a n ą t u s y tu a c ję z ilu s tr o w a ć m o ż n a z a p o m o c ą te o r i i f r a k - t a l i , p o s łu g u ją c e j s ię p r o c e d u r a m i a lg o r y tm ic z n y m i, g e n e r u ją c y m i o b i e k t y o n a jw ię k s z y m z d o ty c h c z a s z n a n y c h s t o p n i u z ło ż o n o ś c i. O b ie k te m p r z e k s z ta ł c a n y m j e s t j a k i ś z b ió r p u n k t ó w n a p r o s te j czy p ła s z c z y ź n ie . Z ło ż o n a s t r u k t u r a — o b ie k t f r a k t a l n y — w y ła n ia się s to p ­ n io w o , w m ia r ę j a k p o s tę p u je p r o c e d u r a a lg o r y tm ic z n a . P r o c e d u r a t a z a w i e r a j a k i ś ty p s a m o o d n ie s ie n ia b ę d ą c e g o tzw . o d w z o ro w a n ie m z w ę ż a ją c y m , a w ię c p r z e k s z ta ł c a j ą c y m w y jśc io w y z b ió r w p o d z b ió r z a w a r t y w w y jśc io w y m z b io rz e; w n a s tę p n y m k r o k u ite r a c y jn y m w ę ż ­ sz y z b ió r p r z e k s z t a ł c a n y j e s t w sw ój p o d z b ió r itd . T e o rię j a k o p r o s t ą j e d n o s t k ę z n a c z ą c ą i lu s t r o w a ł b y w y jśc io w y je d n o r o d n y z b ió r p u n k ­ tów , n a to m ia s t z w i ą z a n ą z d a n ą s y tu a c j ą p r o b le m o w ą a k ty w n o ś ć r o z ­ s z c z e p ia ją c ą t ę t e o r ię n a j e d n o s t k i n iż s z e g o r z ę d u i lu s t r o w a ł b y a lg o ­ r y t m o d w z o r o w a n ia z w ę ż a ją c e g o . S to p n io w o w y ł a n i a j ą c ą s ię w ie d z ę o b i e k t y w n ą o b r a z o w a łb y s to p n io w o g e n e r o w a n y o b ie k t f r a k ta ln y .

18 Ponieważ Popper przyjmuje istnienie wielu poziomów świadomości, więc trze­ ba by zbadać, czy wspomniana aktywność może dotyczyć ich wszystkich, czy też raczej dla każdego poziomu jest inna.

19 W artykule Części i całości w języku R. Jakobson wskazuje, że problematy­ ka ta jest ciągle za słabo obecna w pracach z zakresu lingwistyki. Szczególnie za­ niedbany jest problem całości nadrzędnych wobec zdania, tj. wypowiedzi, czy ca­ łości jeszcze wyższego stopnia, czyli dyskursu. Język traktuje on jako obiektywną wielopoziomową hierarchię części i całości. R. J a k o b s o n : W poszukiwaniu istoty

języka. T. 1. Warszawa 1989, s. 135 i nast. Mistrzowskie analizy nadbudowania

całości nad częściami znaczeniowymi przeprowadził R. I n g a r d e n w O dziele li­

terackim. Warszawa 1960. Dwom wspomnianym filozofom i wielu innym wspólne

było podejście strukturalne. Mnie zaś interesuje — podobnie jak Poppera w oma­

wianym tu zakresie — podejście genetyczne.

20 Związek teorii ze zdaniem określiłem analogicznie do tego, jak Frege powią­ zał myśl logiczną z pojęciem: „Nie wychodzę zatem od pojęć, składając z nich my­ śli czy sądy, lecz na odwrót: rozszczepiając myśl, dochodzę do jej składników”. G. F r e g e : Pisma semantyczne. Tłum. B. Wo l n i e w i c z . Warszawa 1977, s. 134. Zrezygnować w związku z tym trzeba z pierwszoplanowej w epistemologii pozycji prawdy logicznej i odwołać się do innych idei regulatywnych. Zob. K.R. P o p p e r :

(9)

R ó ż n ic a m ię d z y t e o r i ą a c ią g ie m z d a ń j e s t z a s a d n i c z a i m o ż n a j ą u k a z a ć p r z e z o d w o ła n ie s ię do p o ję c ia p r z e s t r z e n i s e m a n t y c z n e j 21. W j ę z y k o z n a w s tw ie o d r o k u 1 9 1 0 f u n k c jo n u je t e r m i n „p ole s e m a n ­ ty c z n e ”, k tó r y je d n a k ż e s łu ż y do o p is y w a n ia z w ią z k ó w z n a c z e n io w y c h ty lk o m ię d z y w y r a z a m i. S z y b k o o k a z a ło się , że u w z g lę d n ie n ie f a k t u , że d a n y w y r a z w c h o d z i w s k ła d w ie lu p ó l s e m a n ty c z n y c h , n a d m i e r ­ n ie k o m p lik u je p o s łu g iw a n ie s ię ty m p o ję c ie m . P o n a d to s y s t e m a t y ­ z a c ja ty c h p ó l j e s t w d u ż y m s to p n i u a r b i t r a l n a . W p s y c h o lin g w is ty - ce z a c z ę to t a k ż e u ż y w a ć p o ję c ia p r z e s t r z e n i s e m a n t y c z n e j 22. D o ty c z y on o p o jęć i b a d a je p r z y u ż y c iu m e to d y s k a lo w a n i a w ie lo w y m ia ro ­ w eg o. B a d a n i a t e u j a w n i a j ą k o r e la c ję m ię d z y p o d s ta w o w y m i w y m ia ­ r a m i p o ję c ia , tj. c h a r a k t e r y s t y k a m i s k ła d a ją c y m i się n a je g o t r e ś ć j ę ­ z y k o w ą (ce c h y d e fin ic y jn e i c e c h y c h a r a k te r y s ty c z n e ) . P r z e s t r z e ń s e m a n t y c z n a t e o r i i s ta n o w i n ie ja k o je j „ ś ro d o w is k o n a t u r a l n e ”. J e d n ą z c e c h c h a r a k te r y s ty c z n y c h te j p r z e s t r z e n i s t a n o ­ w i j e j „ w ie lo w y m ia ro w o ś ć ” . „ W y m ia r” te j p r z e s t r z e n i m o ż n a b y o k r e ­ ś lić — c h o ć n ie p r e c y z y jn ie — l ic z b ą n i e s p r o w a d z a ln y c h do s ie b ie ( n ie ­ z a le ż n y c h ) n ie z m ie n n ik ó w o n to lo g ic z n y c h z a w a r ty c h w ję z y k u , w k t ó ­ r y m d a n a t e o r i a z o s ta ł a o p is a n a . K a t e g o r i a n i e z m ie n n i k a ( i n w a r i a n t u ) n a le ż y do t y c h k a te g o r ii, k t ó r e w XX w ie k u w rę c z z d o m in o w a ły p o d s ta w o w e k i e r u n k i n a u k i. I d e a p o s z u k iw a n i a r e la c y jn y c h s ta ły c h n ie w r a ż liw y c h n a t r a n s f o r ­ m a c je o k a z a ła s ię n ie z w y k le p ło d n a . W m a t e m a t y c e F. K le in o g ło sił p r o g r a m o k r e ś l a n i a r ó ż n y c h g e o m e t r i i z a p o m o c ą n i e z m ie n n ik ó w p r z e k s z t a ł c e ń g e o m e try c z n y c h . W fiz y c e E . N o e t h e r s f o r m u ło w a ła t w ie r d z e n ie , d z ię k i k t ó r e m u z r o z u m ia n o , że p r a w a z a c h o w a n ia p o d ­ s ta w o w y c h w ie lk o ś c i fiz y c z n y c h (n p . p ę d u , m o m e n tu p ę d u , e n e rg ii) s ą k o n s e k w e n c ją i s t n i e n i a n ie z m ie n n ik ó w p r z e k s z ta ł c e ń p o d s ta w o ­ w y c h r ó w n a ń fiz y k i. W lin g w is ty c e C h .S . P e ir c e s fo r m u ło w a ł te z ę , że n a ż a d n y m p o z io m ie n ie m o ż n a b a d a ć z n a k u , je ż e li je d n o c z e ś n ie n ie b a d a s ię je g o i n w a r i a n tó w i w a r ia n t ó w tr a n s f o r m a c y jn y c h . N ie z m ie n n ik i o n to lo g ic z n e ś w ia to o b r a z u z a w a r te g o w ję z y k u to u s ta l o n e (często t r u d n o d o s tr z e g a ln e ) e le m e n t a r n e je d n o s tk i z n a c z ą c e ( te o r ie e l e m e n t a r n e lu b ic h w y r a ź n ie w y o d r ę b n ia ją c e s ię s k ła d n ik i, n p . t w ie r d z e n ia , k lu c z o w e p o jęc ia). P rz y k ła d o w o , je d n y m z n ie z m ie n ­ n ik ó w o n to lo g ic z n y c h j ę z y k a p o to c z n e g o j e s t t e o r i a s u b s ta n c ja ln o

-21 W dalszej części artykułu próbuję rozwinąć pomysł R. Jacobsona i R. Tho- ma zapożyczony od Peirce’a: „Lingwistyka wiele nauczyć się może w szczególności

od topologii R. J a c o b s o n : Kilka uwag o Peirce’em, poszukiwaczu dróg

w nauce o języku. W: I d e m: W poszukiwaniu istoty języka..., s. 56.

22 Zob. J. T r z e b i ń s k i : Twórczość a geneza pojęć. Warszawa 1981, s. 35 i nast, 45 i nast.

(10)

-p rz y p a d ło ś c io w e j b u d o w y e le m e n tó w r z e c z y w is to ś c i. W y k ry w a n ie m n ie z m ie n n ik ó w z a jm u je się o n to lo g ia . O n to lo g ia u ja w n ia w ię c w y m ia r p r z e s t r z e n i s e m a n ty c z n e j. J e s t j e d n a k w ie le o n to lo g ii „ re g io n a ln y c h ”, g d y ż w ie le j e s t s y s te m ó w ję z y k o w y c h . D la k a ż d e j o n to lo g ii w y d a je się o b o w ią z y w a ć tw ie r d z e n ie : w p r z e s t r z e n i s e m a n ty c z n e j d a n e j t e o ­ r i i (o lic z b ie w y m ia r ó w w y z n a c z o n y c h p r z e z z a d a n ą o n to lo g ię ) c ią g z d a ń o p is u ją c y te o r ię tw o r z y o b ie k t o m n ie js z e j lic z b ie „ w y m ia ró w ” n iż t a te o r i a . Tę s a m ą te o r i ę b o w ie m m o ż n a w y r a ż a ć z a p o m o c ą r ó ż ­ n y c h c ią g ó w z d a ń z a w ie r a ją c y c h o d n ie s ie n ie do n ie z m ie n n ik ó w , z k t ó ­ r y c h c z ę ś ć m o ż e b y ć r ó ż n a . W y r a ż e n ie t e o r i i w c ią g u z d a ń m o ż n a o k r e ś lić j a k o z r z u to w a n ie w ie lo w y m ia ro w e j te o r i i n a n iż e j w y m ia r o ­ w ą p o d p r z e s t r z e ń , k t ó r ą w y z n a c z a j ą n i e z m ie n n i k i o n to lo g ic z n e s y s ­ t e m u z d a ń u ż y ty c h do je j o p is u . L o g ic z n a s t r u k t u r a w ią ż ą c a z d a n ia , w y r a ż a ją c e d a n ą te o r ię , j e s t w y z n a c z o n a sp o s o b e m je j r z u t o w a n i a n a p o d p r z e s t r z e ń z d a ń . K a ż d y c ią g z d a ń o p is u ją c y d a n ą te o r i ę tw o r z y z ło ż o n y o b ie k t ze w z g lę d u n a łą c z ą c e t e z d a n ia o d n ie s ie n ia w z a je m ­ n e . O d n ie s ie n ia o w e s ą w c z ę ś c i z a w a r t e w s t r u k t u r z e lo g ic z n e j w i ą ­ ż ą c e j z d a n ia i t r e ś ć p o jęć w y s tę p u ją c y c h w t y c h z d a n ia c h . J ę z y k „ N a jw a ż n ie js z y m » tw ó rc ą « [trz e c ie g o ś w i a t a — B .O .] j e s t ję z y k ”23 - s tw ie r d z a P o p p e r. N a j ę z y k s k ł a d a j ą się częścio w o p r z e n ik a ją c e się, c z ęśc io w o w y o d r ę b n io n e th e o rìa - p o d s ta w o w e j e d n o s t k i z n a c z ą c e . J ę z y k m a t a k ż e so b ie w ł a ś c i w ą d y n a m ik ę . T rz e c i ś w i a t n ie j e s t j e d ­ n a k n a j s z e r s z ą p r z e s t r z e n i ą s e m a n ty c z n ą , g d y ż t ę k a ż d o ra z o w o w y ­ z n a c z a th e o rìa . T rz e c i ś w i a t m a n ie z w y k le b o g a t ą to p o g ra f ię , c e c h u ­ j e go b o g a c tw o k r a i n b ą d ź to g r a n ic z ą c y c h z so bą, b ą d ź p o w ią z a n y c h s z la k a m i k o m u n ik a c y jn y m i. P o z o s ta je k w e s t i ą o t w a r t ą , co j e s t g r a ­ n i c ą te g o ś w ia ta . C z y t r z e c i ś w i a t o t a c z a ją p u s tk o w ia , czy te ż s a m j e s t ra c z e j p u s t y n i ą z r z a d k o r o z s i a n y m i o a z a m i, czy w r e s z c ie t r z e c i ś w i a t n ie m ia łb y g r a n i c w ty m s e n s ie , że k a ż d o r a z o w a p r ó b a w y j­ ś c ia p o z a g r a n ic e k o ń c z y ła b y s ię a k t e m c r e a tio ex n ih ilo , po k tó r y m n a d a l p o z o s ta je s ię w o b r ę b ie (p o sz e rz o n e g o ) trz e c ie g o ś w ia ta ?

J ę z y k c h a r a k t e r y z u j e s ię tw ó r c z y m n a p ię c ie m , gdyż:

23 K.R. P o p p e r : Wiedza a zagadnienie..., s. 56. Język badany z punktu wi­ dzenia przynależnych mu różnych aspektów jest zarówno twórcą trzeciego świa­ ta, jak i jego składnikiem.

(11)

1. J e s t z n a t u r y n ie s p ó jn y m z w ią z k ie m p o d s ta w o w y c h je d n o s t e k z n a c z ą c y c h — th eo rìa . 2. Z g o d n ie z p r z y w o ł a n ą p r z e z P o p p e r a k o n c e p c j ą K. B u h l e r a z 1 9 3 4 r o k u ję z y k r e a l iz u j e n a r a z w ie le fu n k c ji, n p . t a k i c h ja k : e k s ­ p r e s y j n a , k o m u n ik a c y jn a , o p is o w a , a r g u m e n t a c y j n a . S p e ł n ie n ie k a ż d e j z t y c h f u n k c ji w y m a g a s p e ł n i e n i a n i e r a z p r z e c iw s ta w n y c h w a r u n k ó w . 3. R e a liz a c ja n a t u r a l n y c h f u n k c ji j ę z y k a p r z y c z y n ia s ię do je g o ro z w o ju , co c h w ilo w o w z m a g a n ie s p ó jn o ś ć i z a b u r z a r e a liz a c ję p r z y ­ n a jm n ie j n ie k tó r y c h f u n k c ji ję z y k a .

D y n a m ik ę w y w o ła n ą tk w ią c y m i w ję z y k u n a p ię c ia m i w p ie rw s z y m p r z y b liż e n iu m o ż n a o p isa ć j a k o m e c h a n ic z n y p ro c e s z e s t a w i a n i a o ra z r o z d z i e l a n ia s k ła d n ik ó w ję z y k a . P ro c e s t e n m o ż e d o k o n y w a ć s ię n a w s z y s tk ic h je g o p o z io m a c h (słów , f ra z , z d a ń , w y p o w ie d z i, te o r i i itd .). Z e s ta w ia n ie i r o z d z ie la n ie p o z w a la u w id o c z n ić n a p ię c ia w y s t ę p u j ą ­ ce m ię d z y n i e k tó r y m i s k ła d n i k a m i ję z y k a . W d r u g im p r z y b liż e n iu d y n a m ik ę j ę z y k a p o jm o w a ć m o ż n a ja k o z ło ż o n y p ro c e s , w k t ó r y m d o k o n u je s ię a n a l i z a o r a z s y n te z a . N a p i ę ­ c ia u w id o c z n io n e w t e n czy i n n y sp o só b (n p . z a p o m o c ą z e s t a w i a n i a i r o z d z i e l a n ia s k ła d n ik ó w ję z y k a , i n tu ic ji, p rz y p a d k o w e j o b s e rw a c ji) m o ż n a p ró b o w a ć n iw e lo w a ć , s ta w ia ją c h ip o te z y . P r o c e s y a n a li z y o ra z s y n te z y s ą u k i e r u n k o w a n y m i p r z e z h ip o te z ę c z y te o r i ę p r o c e s a m i p r z e k s z ta ł c a n i a w y jśc io w y c h s y tu a c ji p ro b le m o w y c h . D z ię k i ty m p r o ­ c e so m p o w s ta je w o b r ę b ie j ę z y k a n o w o ść. J ę z y k d a je s ię r o z p a tr y w a ć t a k ż e j a k o ś ro d o w is k o ż y c ia s z c z e g ó l­ n e g o r o d z a j u „ o rg a n iz m ó w ” . T a k ie p o d e jś c ie u m o ż liw ia je s z c z e p e ł ­ n i e j s z e u ję c ie d y n a m i k i j ę z y k a . M y ś l t ę r o z w ija m ię d z y i n n y m i R . T h o m , p is z ą c : „ W e d łu g m n ie rz e c z o w n ik o d p o w ia d a w u m y ś le p o ­ ję c iu , p o ję c ie z a ś w in n o b y ć t r a k t o w a n e j a k o coś w r o d z a ju b y t u ż y ­ w e g o , o r g a n iz m u , k t ó r y ż y je , k t ó r y m a p e w n e c ia ło w p r z e s t r z e n i s e ­ m a n ty c z n e j. »C iało« to m a p e w ie n b r z e g , a p o ję c ie m a m e c h a n iz m y r e g u la c y jn e h o m e o s ta z y , p o z w a la ją c e m u o p ie r a ć s ię » a g re s ji« p o jęć o ta c z a ją c y c h . N a ogół s ą to w ła ś n ie m e c h a n iz m y o p is y w a n e p r z e z c z a ­ s o w n ik i i j e s t to z b ió r ty c h p ro c e s ó w r e g u la c y jn y c h , k t ó r e p o z w a la ją d e fin io w a ć s e m a n t y c z n ą n a t u r ę p o ję c ia ”24. R. T h o m s ta w ia p r o b le m d o ty c z ą c y r o z u m i e n i a n a t u r y p o ję c ia j a k o n i e z m ie n n i k a p r z e k s z t a ł ­ c e ń , k t ó r e d o k o n u ją s ię w o b r ę b ie p r z e s t r z e n i s e m a n ty c z n e j te g o p o ­ ję c ia . Z n a m ie n n e j e s t , że p r z e s t r z e ń s e m a n t y c z n ą t r a k t u j e R. T h o m — w m y ś l sw ej filo z o fii m a t e m a t y k i — ja k o p r z e s t r z e ń s u b s t r a t , z k tó

-24 R. Th o m: Parabole i katastrofy. Rozmowy o matematyce, nauce i filozofii. Tłum. R. Du d a . Warszawa 1991, s. 138.

(12)

re g o w y g e n e r o w a n e s ą z a ró w n o p o ję c ia , j a k i m e c h a n iz m y z a p e w n ia ­ ją c e p o ję c io m s t r u k t u r a l n ą s ta b iln o ś ć . T a filo z o fia p r z y z n a je p i e r w ­ s z e ń s tw o c ią g ło ś c i n a d d y s k re tn o ś c ią : „[...] s t r u k t u r y d y s k r e tn e s ą i n ­ t e r e s u j ą c e ty lk o w ta k i e j m ie r z e , w j a k ie j, w t e n czy i n n y sp o só b , m o g ą b y ć z a n u r z o n e w c o n tin u u m ”. I d a le j: „ [ n a w e t — B .O .] s t r u k t u ­ r y n a jb a r d z i e j d y s k r e t n e w y ł a n i a j ą s ię p r z e z p e w ie n ro d z a j c ią g łe j g e n e r a c ji z p o d ło ż a ”25. W p ra w d z ie p o d e jś c ie T h o m a k o n c e n tr u je się n a p o ję c ia c h o r a z ic h t r a n s f o r m a c j a c h , j e d n a k ła tw o je u o g ó ln ić n a p r z y p a d e k th e o ria . M o ż n a p o s ta w ić h ip o te z ę , że c ią g ły s u b s tr a t- p o d - ło że g e n e r u ją c y th e o r ia w r a z z o d p o w ia d a ją c ą m u p r z e s t r z e n i ą s e ­ m a n t y c z n ą to ty le , co a k ty w n e p o le ś w ia d o m o ś c i (św ia d o m o ś c i w s z e ­ r o k im z n a c z e n iu ) .

E w o lu c ja e m e r g e n t n a

Z w ią z e k m ię d z y w y jś c io w y m p r o b le m e m i r o z w ią z a n ie m (m o g ą ­ c y m s ta ć się n o w y m p ro b le m e m ) n ie j e s t — z d a n ie m P o p p e r a — z w ią z ­ k ie m ś c iś le d e te r m in is ty c z n y m , p rz y c z y n o w y m .

Z n a c z y ć to m o ż e , że:

1. W ś ró d w ie lu m o ż liw y c h r o z w ią z a ń w y jścio w eg o p r o b le m u w y ­ z n a c z o n y c h p r a w a m i n a t u r y ty lk o je d n o ro z w ią z a n ie j e s t r e a liz o w a n e (u c ie le ś n ia n e ) w s k u te k jeg o p rz y p a d k o w e g o czy „sw ob od neg o” w y b o ru .

2. R o z w ią z a n ie p r o b le m u n ie j e s t je d n o z n a c z n ie w y z n a c z o n e n a m o cy o b o w ią z u ją c y c h ( n ie k o n ie c z n ie n a m z n a n y c h ) p r a w p rz y ro d y , g d y ż i s tn ie je w n a t u r z e n ie u s u w a ln y s k ła d n ik in d e te r m in is ty c z n y i n ­ g e ru ją c y w p r z e b ie g p ro c e s u , d o p ro w a d z a ją c e g o do te g o r o z w ią z a n ia .

W j e d n y m i d r u g im p r z y p a d k u p o ja w ia s ię c z y n n ik , k t ó r y w p r o ­ w a d z a no w o ść i n ie p o w ta r z a ln o ś ć w p ro c e s d z ia n ia się (ew olucji) ś w ia ­ t a . To p o ja w ia n ie s ię n o w o śc i i n ie p o w ta r z a ln o ś c i m a — z d a n ie m P op - p e r a — c h a r a k t e r e m e r g e n c ji.

A d 1. D o t e z y P o p p e r a o e w o lu c y jn e j n a t u r z e n a u k i n a w i ą z a ł M . H e lle r, p r z e d s t a w ia j ą c k o n c e p c ję tzw . n ie lin io w e j e w o lu c ji n a u k i 26.

25 Ibidem, s. 143.

26 M. He l l e r : Nieliniowa ewolucja nauki. W: „Roczniki filozoficzne. Seria 3” 1984, T. 32, s. 105—124. Tekst ten wszedł nieznacznie rozwinięty do skryptu: I d e m:

Filozofia nauki. Wprowadzenie. Kraków 1992, s. 65—72. Można powiedzieć, że Hel­

lera w równym stopniu inspirowały poglądy na tem at istoty nauki formułowane przez Poppera, co I. Prigogine’a zawarte w: I. P r i g o g i n e , I. S t e n g e r s : Z cha­

osu ku porządkowi. Tłum. K. L i p s z y c . Warszawa 1990.

(13)

F o r m u ł u j ą c t ę k o n c e p c ję , o d w o łu je s ię do m o d e lu e w o lu c ji z b u d o w a ­ n e g o z a p o m o c ą o d k r y ty c h w l a t a c h s ie d e m d z ie s ią ty c h XX w ie k u t e o ­ r i i s y s te m ó w d y n a m ic z n y c h ( b a d a ją c y c h n ie lin io w e r ó w n a n i a r ó ż ­ n ic z k o w e ). T e o ria s y s te m ó w d y n a m ic z n y c h m a z a s to s o w a n ie m ię d z y i n n y m i w t e r m o d y n a m ic e p ro c e s ó w n ie ró w n o w a g o w y c h , w k tó r e j r a ­ m a c h w y k a z a n o m o ż liw o ść p o w s t a w a n ia tzw . s t r u k t u r d y s s y p a ty w - n y c h . „ E w o lu c ja n a u k i j e s t n ie w ą tp liw ie p r o c e s e m g e n e r u ją c y m i n ­ fo rm a c ję i p ro c e s t e n n a p e w n o o d b y w a s ię w s t a n a c h d a le k ic h od ró w n o w a g i [...]”27. T a k o k r e ś lo n a p e r s p e k t y w a s p o jr z e n ia n a n a u k ę w y s t a r c z a — z d a n ie m H e l le r a — a b y w o p is ie e w o lu c ji n a u k i s k o r z y ­ s ta ć z b o g a te g o d o r o b k u w y p r a c o w a n e g o w te r m o d y n a m ic e n i e l in i o ­ w ej o r a z w e w s p o m n ia n y m w c z e ś n ie j d z ia le m a t e m a t y k i. J e ż e li p r z y ­ j ą ć h ip o te z ę , że n a u k a j e s t s t r u k t u r ą d y s s y p a ty w n ą , to m o ż n a n p . w y ja ś n ić k o n ie c z n o ś ć n a s tę p o w a n i a po so b ie o k r e s ó w s ta b iln e g o r o z ­ w o ju n a u k i i tzw . r e w o lu c ji n a u k o w y c h . W t y m o s t a t n i m o k r e s ie — w o k r e s ie b if u r k a c ji, tj. w ie lu m o ż liw y c h k i e r u n k ó w r o z w o ju u k ł a d u — s t r u k t u r a n a u k i s ta j e s ię n i e s t a b i l n a i p o d a t n a n a d ro b n e , s p o n t a ­ n ic z n e f lu k tu a c je . J e d n a z f lu k t u a c j i s k ie r o w u je t r a j e k t o r i ę u k ł a d u n a n o w y a t r a k t o r , co o z n a c z a o s ią g n ię c ie p r z e z p r z e k s z ta łc o n y u k ł a d r e ż i m u n o w e j s ta b iln o ś c i s t r u k t u r a l n e j . B a d a ją c p r z e b ie g t r a j e k t o r i i u k ł a d u n a p ła s z c z y ź n ie fa z o w e j, d o ­ s tr z e g a m y , że w y ło n ie n ie s ię n o w y c h s t r u k t u r n ie j e s t m o ż liw e , d o ­ p ó k i u k ł a d n ie o s ią g n ie i u r z e c z y w is tn i p o p r z e d n ic h s t r u k t u r . I n n y ­ m i sło w y: s y tu a c je p r o b le m o w e m o g ą b y ć d o s tr z e g a n e , p o d e jm o w a ­ n e i r o z w ią z y w a n e ty lk o w o k r e ś lo n e j k o le jn o ś c i. O b o w ią z u je t u w ięc i m m a n e n t n a lo g ik a ro z w o ju . M o ż liw o śc i ta k ie g o , a n ie in n e g o r o z ­ w o ju u k ł a d u w y ł a n i a j ą w m ia r ę je g o e w o lu c ji. N a jw y r a ź n ie j w id a ć to w p r z e b ie g u e w o lu c ji o r g a n iz m ó w ż y w y c h i r o z w o ju n a u k i (a t a k ­ że k u ltu r y ) . Z ja w isk o p r z e d w c z e s n y c h o d k ry ć czy w y n a la z k ó w d o b rz e i l u s t r u j e t ę p ra w id ło w o ś ć . K o n c e p c ja H e l le r a d o d a tk o w o u z a s a d n i a te z ę o o b e c n o śc i e m e r g e n c ji t r e ś c i n a w s z y s tk ic h p o z io m a c h r z e c z y ­ w is to ś c i, n ie ty lk o n a p o z io m ie b io lo g ic z n y m , a le i j ę z y k a ( n a u k i) . A d 2. B r a k je d n o z n a c z n e g o z w ią z k u p rz y c z y n o w e g o m ię d z y w y j­ ś c io w y m p r o b le m e m i r o z w ią z a n ie m czy n o w y m p r o b le m e m p o c h o ­ d z ić m o ż e z in d e t e r m in i s ty c z n e j „ d o m ie s z k i” , j a k ą z a w i e r a ś w ia t r e ­ a ln y . C zy d o m ie s z k a t a o b e c n a j e s t n a w s z y s tk ic h p o z io m a c h r z e c z y ­ w is to ś c i? T a k , lecz ró ż n ie się o n a p r z e ja w ia . N a k w a n to w y m p o z io m ie r z e c z y w is to ś c i d o c h o d z i do f lu k tu a c ji, k r ó r e d o p u s z c z a m ię d z y i n n y ­ m i e n e rg e ty c z n o - c z a s o w a z a s a d a n ie o z n a c z o n o ś c i. J a k j e d n a k p r z e ­ j a w i a s ię s k ła d o w a i n d e t e r m i n i s t y c z n a n a in n y c h p o z io m a c h ? P o p

(14)

p e r, id ą c z a e w o lu c jo n is ta m i, w s k a z u je , że n a p o z io m ie o r g a n iz m u m a m y do c z y n ie n ia z m u ta c ja m i o r a z n o w y m i w z o r c a m i z a c h o w a ń g e n e r o w a n y m i n a m o cy w e w n ę tr z n e j a k ty w n o ś c i o r g a n iz m u . N a p o ­ z io m ie ś w ia d o m o ś c i n a t o m i a s t o p e r u je m y h ip o te z a m i, p r z y p u s z c z e ­ n i a m i c z y p r ó b n y m i r o z w ią z a n ia m i g e n e r o w a n y m i p r z e z a k ty w n o ś ć p s y c h ic z n ą . Z a k a ż d y m r a z e m i n d e t e r m i n i s t y c z n a d o m ie s z k a m o d y ­ f ik u ją c a p r z e b ie g p ro c e s ó w w y w o d z i s ię ze sz c z e g ó ln e g o r o d z a ju p o d ­ ło ż a c e c h u ją c e g o s ię n i e u k i e r u n k o w a n ą a k ty w n o ś c ią , a k ty w n o ś c i ą c h a o ty c z n ą . W a rto z w ró c ić u w a g ę , że o b e c n o ść i n d e t e r m in i s ty c z n e - go s k ł a d n i k a ś w i a ta r e a ln e g o , s k ł a d n i k a p r z e n ik a ją c e g o w s z y s tk ie je g o p o zio m y, m u s i m ie ć s w e m e ta f iz y c z n e ź ró d ło 28. T r a d y c ja a d z ie d z ic z e n ie J e ś l i p e w n a c e c h a b e h a w i o r a l n a (w z o rz e c z a c h o w a ń ) u t r z y m u je s ię d łu ż s z y c z a s , c h o ć d o s tę p n e t a k ż e s ą i n n e w z o rc e , to t a k ą s y t u ­ a c ję P o p p e r n a z y w a t r a d y c ją . J e ż e l i t a s y tu a c j a t r w a d łu ż s z y c z a s (w s k a li w ła ś c iw e j t r w a n i u g a tu n k u ) , m o że n a s tą p i ć g e n e ty c z n e u m o ­ c o w a n ie te j c e c h y b e h a w io r a ln e j i w te d y in n y w z o rz e c z a c h o w a ń s ta je s ię n ie d o s tę p n y . G e n e ty c z n e u m o c o w a n ie o m a w ia n e j c e c h y u m o ż li­ w ia l e p s z ą s p e c ja liz a c ję g a t u n k u n iż o p a rc ie s ię n a t r a d y c ji, k t ó r a d o p u s z c z a i n n e t y p y z a c h o w a ń 29. K lu c z o w ą d la p r z e b ie g u e w o lu c ji ro lę o d g ry w a — z d a n ie m P o p p e r a — p o s z e r z a n ie i z a w ę ż a n ie s p e k tr u m w z o rc ó w z a c h o w a ń , a t a k ż e p o s z e r z a n ie i z a w ę ż a n ie g e n e ty c z n e g o p o d ło ż a z a c h o w a ń . K a ż d e g e n e ty c z n e u m o c o w a n ie s p e c ja liz a c ji po j a k i m ś c z a s ie m u s i s ię o k a z a ć l e t a ln e , c h o ć n i e r a z b a r d z o d łu g o m o że b y ć p r z y d a t n e w z a c h o w a n iu g a t u n k u , n a t o m i a s t o p a rc ie s ię n a t r a ­ dycji o g r a n ic z a w p r a w d z ie s p e c ja liz a c ję , a le z w ię k s z a e la s ty c z n o ś ć g a ­ t u n k u n a z m i a n y 30.

Z a p r o p o n o w a n e p r z e z P o p p e r a u o g ó ln ie n ie d a r w i n i z m u p o le g a t a k ż e n a ty m , że o r g a n iz m y r o z w ią z u ją p r o b le m y n ie z w ią z a n e b e z ­ p o ś r e d n io z p r z e t r w a n ie m . J e ż e l i o r g a n iz m m a p r o b le m z u w o ln ie ­ n ie m s ię o d p r e f e r e n c ji, to z n a cz y , że n a s t ę p u j e s p e c ja liz a c ja .

28 Por. P l a t o ń s k ą koncepcję chora, zaw artą w dialogu: Timajos Tłum. P. S i ­ we k . Warszawa 1986. Szczegółowe omówienie w B. O g r o d n i k : O współczesnych

rozwinięciach Platońskiej koncepcji chora. W: Materiały konferencji pn. „Kolokwia Platońskie - Timajos”. Karpacz 2000. [W druku].

29 K.R. P o p p e r : Wiedza a zagadnienie..., s. 82 i 85. 30 Ibidem, s. 87.

(15)

O s o b n ik i s ą s o n d a m i p r ó b n y m i d la g a tu n k ó w , g a t u n k i — d la r o ­ d z a jó w itd . M a m y w ię c c a ł ą h i e r a r c h ę w z o rc ó w z a c h o w a ń , o d p o w ia ­ d a j ą c ą h i e r a r c h i i g a tu n k o w o -r o d z a jo w e j. „ Z a c h o w a n ie j e s t w a ż n i e j ­ sz e o d a n a to m ii. J e s t to — j a k s ą d z ę — s p o s trz e ż e n ie , k tó r e u s z ło u w a g i b io lo g o m . D la w y ja ś n ie n ia e w o lu c ji z n a c z e n ie k lu c z o w e m a b e h a w io ­ r a ln a s o n d a p r ó b n a ”31. G a tu n k o w o - ro d z a jo w a h i e r a r c h i a w z o rc ó w z a ­ c h o w a ń o p ie r a s ię (p o d o b n ie j a k w u ję c iu D u n s a S z k o ta ) n a is to c ie je d n o s tk o w e j. P o p p e r b u d u je n a s tę p u j ą c e a n a lo g ie p ro p o rc jo n a ln o ś c i: ( k o n k r e t n y w z o rz e c z a c h o w a ń : o s o b n ik ) ~ (o so b n ik : g a tu n e k ) ~ (g a ­ t u n e k : ro d z a j) itd . D z ię k i ty m a n a lo g io m m o ż liw a j e s t o d b u d o w a m e ­ t a f iz y k i łą c z ą c e j w so b ie k l a s y c z n ą k o n c e p c ję w ie lo ś c i fo rm o k r e ś l a ­ ją c y c h s u b s ta n c ję z p o d e jś c ie m p r o c e s u a ln y m , w sz c z e g ó ln o ś c i e w o ­ lu c y jn y m . D la p r z e b ie g u e w o lu c ji i s t o t n e j e s t , że p r ó b n e fo rm y z a c h o w a ń , o so b n ik ó w , g a tu n k ó w itd . n ie m a j ą c z y s to lo so w e g o c h a r a k t e r u . Z a ­ c h o w y w a n e i w z m a c n ia n e s ą p r ó b y u k i e r u n k o w a n e n a ro d z a j p r o ­ b le m u , n a d k tó re g o r o z w ią z a n ie m o s o b n ik czy g a t u n e k „ p ra c u je ”. Z y ­ c ie n i e u s t a n n i e i n a r ó ż n y c h p o z io m a c h h i e r a r c h i i p e n e t r u j e ś r o d o ­ w is k o , d o s to s o w u je s ię do n ie g o , je d n o c z e ś n ie z m ie n ia ją c je.

N ie p rz y p a d k o w o P o p p e r p o w o łu je s ię w ty c h k w e s t ia c h n a P e ir- c e ’a 32, k t ó r y o so b ie m ó w ił, że j e s t r e a l i s t ą p o ję c io w y m (b liż s z y m j e d ­ n a k D u n s a S z k o ta n iż P l a t o n a ) 33. S f o r m u ło w a n a p r z e z P e ir c e ’a z a ­ s a d a p r a g m a ty c z n a o k r e ś l a o s ta te c z n e g o i n t e r p r e t a n t a z n a k u . Z n a ­ c z e n ie m z n a k u j e s t w o s ta t n ie j i n s t a n c j i n a w y k d z ia ł a n i a , t r w a ł a d y s p o z y c ja do o k r e ś lo n y c h z a c h o w a ń . „ C e le m z n a k u j e s t w y tw o r z e ­ n ie n a w y k u ”34. N a w y k czy d y s p o z y c ja , o k t ó r y c h m ó w i P e irc e , s ą j e d ­ n a k ż e n o ś n ik a m i t r e ś c i o g ó ln y c h . T re ś ć t a m o ż e s ta ć s ię t a k ż e z n a ­ k ie m i w te d y k o ło s e m io z y s ię z a m y k a . Z a n im do te g o d o jd z ie , n a ­ s tę p u j e w i e lo k r o t n a k o n f r o n t a c j a p o s z c z e g ó ln y c h , in d y w i d u a l n y c h z a c h o w a ń , w y p ły w a ją c y c h ze z n a c z e ń z n a k ó w , z r z e c z y w is to ś c ią p o za- z n a k o w ą .

P r o b le m d z ie d z ic z e n ia i tr a d y c ji w ro z w o ju g a tu n k ó w p o n ie z b ę d ­ n e j m o d y f ik a c ji m o ż n a o d n ie ś ć do n iż s z y c h p o z io m ó w o r g a n i z a c j i ś w ia ta . P o n o w n ie p r z y w o łu ją c W h it e h e a d a , w y p a d n ie s tw ie r d z ić , że t r w a n i e b y t u (czy to w s e n s ie je d n o s tk o w y m , czy te ż g a tu n k o w y m )

31 Ibidem, s. 82.

32 Popper uważał Ch.S. Peirce’a za jednego z największych filozofów wszyst­ kich czasów. Zob. K.R. P o p p e r : Wiedza ob iektyw n a ., s. 272. W szczególności ak­

ceptował koncepcje semiotyczne Peirce’a choć — jak sam przyznaje — znał je w nie­

wielkim stopniu. Zob. I d e m: Wiedza a zagadnienie..., s. 34. 33 H. B u c z y ń s k a : Peirce. Warszawa 1965, s. 83.

(16)

p o le g a n a s t a ł y m n a w r o c ie , p o w t a r z a n i u (r e ite r a tio n ) o k r e ś lo n e j s t r u k t u r y ( tre ś c i) w s p lo ta c h (n e x u s) n a s tę p u j ą c y c h po so b ie a k t u a l ­ n y c h b y tó w . O k r e ś lo n a s t r u k t u r a „ p rz e ż y w a ” z a n ik a k tu a l n e g o b y tu , j e ś l i j e s t w łą c z o n a do i s t o t y k o le jn e g o s ta ją c e g o s ię a k tu a l n e g o b y tu . W łą c z e n ie s t r u k t u r y p r z e s z łe g o b y t u do is to ty a k tu a liz u ją c e g o się n o ­ w e g o b y t u (czy li d z ie d z ic z e n ie ) z a le ż y j e d n a k z a ró w n o o d c h a r a k t e ­ r u p o d m io t u n o w e g o b y t u , j a k i o d o ta c z a ją c e g o go ś r o d o w is k a . W p e w n y c h w a r u n k a c h z a c h o d z i p r a w ie p e łn e d z ie d z ic z e n ie s t r u k ­ tu ry . N a j p r o s t s z y p r z y k ł a d ta k i e j s y tu a c ji s ta n o w i p ro c e s fa lo w y z a ­ c h o d z ą c y w j e d n o r o d n y m ś ro d o w is k u . S k ą d i n ą d w ie m y , że w ła ś n ie o b ie k ty k w a n to w e c h a r a k t e r y z u j e n i e u s u w a l n y a s p e k t fa lo w y o ra z s w e g o r o d z a j u „ is tn ie n ie w ib r a c y jn e ”35.

Tezy o bycie realnym

D a le j szk ico w o p r z e d s ta w ię o p is b y t u r e a ln e g o n a w ią z u ją c y w w ie ­ l u p u n k t a c h do s ta n o w is k a P o p p e r a 36. W s z y s tk ie b y ty r e a l n e s ą p o c h o d n e w z g lę d e m c a ło ś c i, j a k ą j e s t ś w ia t r e a l n y 37. C a ło ść t a p o d le g a u k i e r u n k o w a n e m u p ro c e s o w i z m ia n — z a s a d n e j e s t m ó w ie n ie o e w o lu c ji ś w i a t a r e a ln e g o . K a ż d y z o s o b n a je d n o s tk o w y b y t r e a l n y z je d n e j s tr o n y d z ie d z ic z y s w ą o k re ś lo n o ś ć o d w c z e ś n ie js z y c h b y tó w r e a ln y c h , z k t ó r y c h p o w s ta ł, z d r u g ie j z a ś — d o s to s o w u je s ię do ś r o d o w is k a , k t ó r e z a s t a ł. Z a ró w n o b y ty r e a l n e , j a k i o ta c z a ją c e je ś r o d o w is k a o c o ra z to w ię k s z y m z a s ię g u s t a n o w i ą h ie r a r c h ię . Ś w ia t r e a l n y m a b u d o w ę h ie r a r c h ic z n ą . Ś ro d o w is k o o n a j ­ w ię k s z y m z a s ię g u j e s t ty m s a m y m , co ś w i a t re a ln y . B y t r e a l n y d o ­ s to s o w u je s ię do sw e g o ś r o d o w is k a a k ty w n ie , tj. o d d z ia łu ją c n a n ie . T y m s a m y m b y t w s p ó łtw o rz y sw o je ś ro d o w is k o ; j e s t t u z a w a r t y m o ­ m e n t s p r z ę ż e n ia z w ro tn e g o .

35 Zob. A.N. W h i t e h e a d : Nauka i świat n ow o żytn y., rozdział VIII Teoria

kwantów.

36 Zręby koncepcji zawarłem w Traktacie o Czystej Aktywności... Nie będę jed­ nak posługiwał się wypracowaną tam siatk ą pojęć, lecz opis poprowadzę w trady ­ cyjnym języku metafizyki.

37 Postulat ontycznego pierwszeństwa świata-całości nad jego dowolną częścią stanowi o holizmie metafizycznym koncepcji. Popper nie zajmował w tej sprawie wyraźnego stanowiska.

(17)

W h i e r a r c h i i b y tó w d a s ię w y ró ż n ić k i lk a g łó w n y c h s to p n i, z k t ó ­ r y c h k a ż d y j e s t w e w n ę tr z n ie b a r d z o z ró ż n ic o w a n y : — s to p ie ń n ie o r g a n ic z n y ; — s to p ie ń o rg a n ic z n y ; — s to p ie ń p s y c h ic z n y ; — s to p ie ń d u ch o w y . E w o lu c ja ś w i a ta r e a ln e g o p o c ią g a z a s o b ą e w o lu c ję b y tó w o r a z ic h ś r o d o w is k d o k o n u ją c ą s ię n a w s z y s tk ic h s to p n i a c h h i e r a r c h i i ś w i a ta r e a ln e g o . E w o lu c ja n a k a ż d y m s to p n i u h i e r a r c h i i p r z e b ie g a j e d n a k ­ że n a d w u p o z io m a c h : — e w o lu c ji t r e ś c i b y t u ( o b ja w ia ją c a s ię e m e r g e n c j ą n o w y c h ja k o ś c i, r e la c ji itd .); — e w o lu c ji z ło ż o n o śc i b y t u ( b a z u ją c a n a r ó ż n y c h r e la c ja c h t y p u c z ęść — cało ść). P o z io m y te , ś c iś le do s ie b ie o d n ie s io n e , w a r u n k u j ą s ię w z a je m n ie , lec z s ą do s ie b ie n i e s p r o w a d z a ln e . C z ę ś c i b u d u ją c e b y t r e a l n y m u ­ s z ą b y ć t a k lic z n e i p o w ią z a n e z s o b ą w sp o só b w t a k i m s to p n i u z ło ­ żony, a b y m ó c p r z y ją ć w ł a ś c i w ą d a n e m u b y to w i tr e ś ć . M ó w ią c m e t a ­ fo ry c z n ie : b y t r e a l n y m o że b y ć n o ś n ik ie m ty lk o ta k ie j tre ś c i, j a k ą z d o ­ ł a „ u n ie ś ć ” . N a p r z y k ł a d z ło ż o n o ść b u d o w y a to m u w a r u n k u j e je g o w ła s n o ś c i i o d w r o tn ie — t a k i e , a n ie i n n e w ła s n o ś c i d o m a g a j ą s ię t a ­ k ie j, a n ie in n e j z ło ż o n o śc i b u d o w y a to m u ; z ło ż o n o ść b u d o w y a m e b y i z a k r e s c z y n n o ś c i s ą d o s to s o w a n e do t r e ś c i z a p is a n e j w je j a p a r a c ie g e n e ty c z n y m i o d w r o tn ie : z d o ln o ś ć p r z y s w o je n ia p r z e z k o g o ś j a k i e jś z ło ż o n e j t e o r i i j e s t u w a r u n k o w a n a s to p n ie m p r z y g o to w a n ia do je j p r z y ję c ia , n p . u p r z e d n i m i s t u d i a m i te o r i i p r o s ts z y c h . M a to z a p e w ­ n e sw ój o d p o w ie d n ik czy n n o śc io w y , a m o ż e i a n a to m ic z n y w m ó z g u . D o p r z e b ie g u e w o lu c ji t r e ś c i b y t u r e a ln e g o k o n ie c z n e j e s t s p e łn i e ­ n ie d w u w a r u n k ó w . S ą n im i: 1. W e w n ę tr z n a a k ty w n o ś ć b y tu . W ś ró d w ie lu p r z e ja w ó w ow ej w e w n ę tr z n e j a k ty w n o ś c i k lu c z o w e d la e w o lu c ji t r e ś c i z n a c z e n ie m a z d o ln o ś ć do n i e u s t a n n e g o g e n e r o ­ w a n ia czeg oś, co m o ż n a b y n a z w a ć , z a P o p p e re m , s o n d ą b e h a w i o r a ln ą b ą d ź c z y n n o śc io w o p o ję ty m r o z w ią z a n ie m p r ó b n y m , p r ó b n y m w z o r ­ c e m z a c h o w a ń a lb o f lu k t u a c j ą . I s t o t ą te g o r o d z a ju a k ty w n o ś c i j e s t g e n e r o w a n ie „ ś ro d o w is k a te o r e ty c z n e g o ” o tw ie r a ją c e g o n o w e m o ż li­ w o śc i czy w ie lo c z ło n o w e a l t e r n a t y w y z a p o m o c ą s t a w i a n i a h ip o te z . S t a w i a n i e h ip o te z p o ję te j e s t c z y n n o śc io w o , a w ię c m a p o s ta ć z d a ­ r z e n i a lu b k r ó tk ie g o p r o c e s u 38. D o c h o d z i t u do a k t u r o z s z c z e p ie n ia

38 Można by zapytać: ile, średnio rzecz biorąc, badacz stawia roboczych hipo­ tez, czy ogólniej: ile podejmuje prób rozwiązania problemu, prób świadomych,

(18)

pół-t r e ś c i p o c z ą pół-tk o w e j n a pół-t r e ś c i p o c h o d n e . T re ś ć p o c z ą pół-tk o w a o k r e ś la b y pół-t re a ln y , z a n im t e n z n a jd z ie s ię w s y tu a c ji p ro b le m o w e j. T re ś ć p o c h o d ­ n a to w y g e n e r o w a n e z t r e ś c i p o c z ą tk o w e j p r z e z w e w n ę t r z n ą a k t y w ­ n o ś ć n o w e tr e ś c i, „ u c ie le ś n io n e ” w e f lu k t u a c j a c h , w p r ó b n y c h w z o r ­ c a c h z a c h o w a ń , n o w y c h o s o b n ik a c h d a n e g o g a tu n k u , s fo rm u ło w a n y c h h ip o te z a c h ro b o c z y c h itd . 2. N a p ię c ia m ię d z y b y te m r e a l n y m a je g o ś ro d o w is k ie m . U k i e r u n k o w a n ie n a p ię c ia w y z n a c z a s y tu a c j a p ro b le m o w a . P o n ie ­ w a ż b y t r e a l n y m o ż e u c z e s tn ic z y ć w w ie lu s y tu a c j a c h p r o b le m o w y c h n a r a z , to p o d le g a o n w ie lo k ie r u n k o w y m n a p ię c io m . O b e c n o ś ć o k r e ­ ś lo n e g o n a p ię c ia p r e f e r u j e t e z f lu k t u a c j i c zy r o z w ią z a ń p r ó b n y c h , k t ó r e z m n i e js z a ją ow o n a p ię c ie , a w ię c p r z y n a jm n ie j w c z ę śc i r o z w ią ­ z u j ą s y tu a c ję p ro b le m o w ą . O p ty m a ln e r o z w ią z a n ie s y tu a c ji p r o b le ­ m o w e j p o z n a je s ię p o ty m , że w y d o b y ta t r e ś ć p o c h o d n a c e c h u je s ię p ło d n o ś c ią , tj. u j a w n ia m o ż liw o ść d a ls z e g o r o z w o ju (ro z s z c z e p ia n ia ) w r a m a c h d a n e g o b y t u r e a l n e g o (lu b je g o p o c h o d n y c h ) n a le ż ą c e g o do te g o s a m e g o lu b w ł a ś n ie z m ie n ia ją c e g o s ię ś r o d o w is k a . M o ż liw e k i e r u n k i r o z w o ju t r e ś c i p i e r w o tn e j d a n e g o b y t u s ą w m o m e n c ie je j r o z s z c z e p i e n ia (w w y n i k u w e w n ę t r z n e j a k ty w n o ś c i b y tu ) z d e t e r m i ­ n o w a n e p r a w a m i r z ą d z ą c y m i w d z ie d z in ie w ła ś c iw e j r o d z a jo w i b y tu , do k t ó r e g o d a n y b y t n a le ż y . T y lk o t a t r e ś ć p o c h o d n a u t r z y m a s ię w b y c ie , k t ó r a b ę d ą c z w i ą z a n a z t r e ś c i ą p i e r w o t n ą , j e d n o c z e ś n i e u w z g lę d n i n a t u r ę c z y c h a r a k t e r n a p i ę c i a m ię d z y b y t e m a je g o ś r o ­ d o w is k ie m . J e ż e l i n a p ię c ie m a c h a r a k t e r s ta ł y ( n ie u s u w a ln y ) lu b p o w t a r z a ­ ją c y się (np . głód, a n o m a lie ), to ro z w ią z a n ie s y tu a c ji p ro b le m o w e j te g o t y p u m o ż e s k u tk o w a ć u t r w a l e n i e m s ię n o w e g o w z o r u z a c h o w a ń , u z n a n ie m p ło d n e j h ip o te z y z a o b o w ią z u ją c ą te o r ię itd . K o ń c o w ą f a z ą p r o c e s u u t r w a l a n i a n o w e j t r e ś c i m o ż e b y ć p o w s t a n ie b y t u w y p o s a ­ żo n e g o w n o w ą , d o s ta te c z n ie z ło ż o n ą s t r u k t u r ę u c ie le ś n ia ją c ą t ę tr e ś ć lu b k o d u ją c e j ją .

W ra z z e w o lu c ją t r e ś c i b y t u r e a l n e g o p o s tę p u je e w o lu c ja je g o z ło ­ żo n o ści. E w o lu c ja z ło ż o n o śc i b y t u w y m a g a w z r o s tu lic z b y je d n o s t e k b u d u ją c y c h t e n b y t o ra z w z r o s tu lic z b y i ró ż n o ro d n o ś c i p o w ią z a ń m ię ­

d z y ty m i je d n o s tk a m i. B y t r e a l n y j e s t d y n a m ic z n ą je d n o ś c ią , a le o w a je d n o ś ć m o ż e z o s ta ć r o z b ita . D a s ię u z a s a d n i ć , że f lu k t u a c j e a k ty w -świadomych czy nie-świadomych. Oczywiście, odpowiedź na tę empiryczną kwestię wymaga sformułowania wielu hipotez dotyczących tego, co i jak można mierzyć. Tym niemniej samo postawienie tego pytania uświadam ia zasadnicze podobień­ stwo między procesem „rozwiązywania określonego problemu” np. przez gatunek ameb i rozwiązywaniem określonego problemu badawczego przez pracownika n a­

(19)

n e g o p o d ło ż a b y t u m o g ą r o z s z c z e p ia ć z a ró w n o t r e ś ć b y tu , j a k i je g o j e d n o ś ć 39.

Z a p r e z e n to w a n y o p is b y t u r e a ln e g o p r o w a d z i do p y t a ń d o ty c z ą ­ c y c h o s ta te c z n y c h z a s a d b y tu : z a s a d y w ie lo ś c i, z a s a d y je d n o ś c i, z a ­ s a d y u tr e ś c io w ie n ia , o r a z k w e s t ii ic h w z a je m n e g o z w ią z k u . P o s z u ­ k i w a n ia P o p p e r a n ie z a k o ń c z y ły się w p r a w d z ie s fo r m u ło w a n ie m t e o ­ r i i m e ta fiz y c z n e j (k o sm o lo g ic z n e j), z a o w o c o w a ły j e d n a k ż e w ie lo m a o d w a ż n y m i i p r z e n ik liw y m i h ip o te z a m i. C h o ć k r y ty k o w a ło go w ie lu filozofów , to łą c z n ie h ip o te z y t e w s k a z u j ą — j a k s ą d z ę — n a j e d n ą the- orìa , k t ó r ą P o p p e r je d y n ie w c z ęśc i w y d o b y ł z m ro k u . A r ty k u ł z a w ie r a w z a r y s ie o p is th e o rìa , k t ó r a u m o ż liw ia u z a s a d n i e n i e h ip o te z P o p ­ p e r a (w s e n s ie w s k a z a n i a ic h m e ta fiz y c z n y c h z a s a d ) . P o n ie w a ż a r ­ t y k u ł t e n j e s t o b ie k te m n a le ż ą c y m do ś w i a ta trz e c ie g o , a w ię c z g o d ­ n ie z t e z ą P o p p e r a m a w so b ie p o te n c ja ł w y tw o r z e n ia n o w e j s y tu a c ji p ro b le m o w e j d o ty c z ą c e j i n t e r p r e t a c j i i r o z w in ię c ia m e ta f iz y c z n y c h i n tu i c j i P o p p e r a , p r z e to w y p a d a a u to r o w i m ie ć n a d z ie ję , że p r z e d ­ s ta w io n a s y tu a c j a p r o b le m o w a o k a ż e s ię i n te r e s u j ą c a .

39 Zob. B. O g r o d n i k : Traktat o Czystej Aktywności..., s. 80—83 oraz Hipoteza 8, s. 93 i nast.

B o g d an O g ro d n ik

T o w a rd s a u n if ie d c o n c e p tio n o f n a t u r e

C o n c id e r a tio n s o n t h e b a s is o f P o p p e r ’s c o n c e p tio n o f t h r e e w o rld s S u m m a r y

The article discusses metaphysical implications of Popper’s conception of three worlds, conception of language and conception of evolution. It also shows th at these conceptions can be w ritten into a wider perspective referring to metaphysics of A.N. Whitehead.

B o g d an O g ro d n ik

Z u r e in h e i tl ic h e n K o n z e p tio n d e r N a t u r

D ie a u f P o p p e r s d r e i w e lte K o n z e p tio n b e r u h e n d e n Ü b e r le g u n g e n Z u s a m m e n f a s s u n g

Im vorliegenden Artikel werden metaphysische Implikationen der von Pop­ per entwickelten Konzeptionen: von drei Welten, von der Sprache und von der Evo­ lution besprochen. Es wird gezeigt, dass sich diese Konzeptionen auf A.N. W hite­ heads M etaphysik beziehen.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Wygłoszona przez Ksie˛dza Dyrektora Instytutu i przewodnicz ˛ acego Jury laudacja sławi jedn ˛ a z dziedzin mojej naukowopopularyza- cyjnej działalnos´ci, któr ˛ a jest

polszczyzna kresowa ukształtowała się stosunkowo późno na obcym (litewsko-białorusko-ukraińskim) pod- łożu etnicznym, południowe pogranicze polskiego obszaru

Sprawami z zakresu prawa pracy oprócz uprzednio analizowanych kategorii spraw są sprawy z innych stosunków prawnych niż stosunek pracy, do których z mocy odrębnych przepisów

While Donald Trump’s stance on US bases in Japan or TPP ran counter to Japanese interests, his posture towards North Korea, China and Russia seemed to be in line with the

Deze constructie is bestand tegen verticale krachten (F v ) die op de balk uitgeoefend kunnen worden.. (fig. 1-3) dan gaat de balk, als deze niet in

Based on measuring the actual cover depth, taking chloride profiles, additional parameters and a simple diffusion model, the expected time to chloride induced

Anyway, if it was also assumed, based on that belief, that the differences between cultures (and their value systems) “solve” (overcome) the one-to-one tolerance, social

Żmigrodzka closes her article with a discussion o f three Polish Romantics: Zorian Dołęga Choda­ kowski who felt that folk legends revealed the true nature o f