Ryszard Bandurski
"Organizacja i zarządzanie w
bibliotekach", Jacek Wojciechowski,
Warszawa 1997 : [recenzja]
Biblioteka 2 (11), 161-162
Recenzje
Kompozytora. Należy tytko żywić nadzieję, że kolejne tomy serii „Documenta Chopiniana* ukażą się niebawem i będą równie udane.
Andrzej Jazdon
Jacek Wojciechowski: Organizacja i zarządzanie w bibliotekach. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa-Kraków 1997
Zainteresowanie problematyką organizacji i zarządzania z racji posiadanego wy kształcenia oraz fakt długoletniej pracy w bibliotece szkoły wyższej, skłoniły mnie do zainte resowania się praca prof. Jacka Wojciechowskiego. Autor obszerną wiedzę z różnych dyscy plin nauki na temat organizacji i zarządzania przedstawił na trudnym gruncie biblioteki i zawodu bibliotekarza. Istniała potrzeba takiego opracowania, wobec bardzo skromnej pol skiej literatury przedmiotu w tej materii. Nie jest to więc .wyważanie już dawno otwartych drzwi0. Podobnie jak autor uważam, że podstawowe reguły i prawidłowości w organizacji i zarządzaniu są wspólne i uniwersalne. Wszystko co może być odniesione do bibliotecznej praktyki, my jako osoby związane z bibliotekarstwem powinniśmy znać, żeby w sposób optymalny wykonywać swoje codzienne zadania. Uwaga ta dotyczy również osób, które dopiero przygotowują się do zawodu bibliotekarza, kształcąc się na różnych poziomach wtajemniczenia a także osób które zam ierzają podjąć pracę w bibliotece.
Opracowanie to jest bardzo aktualne, również w dobie komputeryzacji i nowocze snych nośników informacji, jak również porusza problemy i niełatwe jego zagadnienia które zostały przedstawione w sposób przejrzysty, przystępny, dla zróżnicowanego poziomem wiedzy czytelnika.
Praca przedstawiona w 11 głównych rozdziałach, zawiera „abecado’ organizacji i zarzą dzania na gruncie biblioteki, datego uważam że trzeba ją przeczytać w całości, tym bardziej, że dotyczy ona bibliotek wszystkich typów. B ie żą c sygnalizacja zawartości treściowej bardzo ułatwia pracę nad tekstem, zarówno przy całościowym korzystaniu z opracowania, jak również w przypad ku cząstkowego posługiwania się tekstem l i t jego fragmentami.
Ciekawym rozwiązaniem są także streszczenia po każdym z 11 rozdziałów. Możemy więc zapoznać się w skrócie z ich treścią tym bardziej, że opracowanie ma formę podręczni ka. Ten element jest bardzo pomocny już przy ewentualnym powtarzaniu i grupowaniu wia domości.
Autor porusza wieie kluczowych zagadnień, niezbędnych dla działalności współ czesn ą biblioteki. Pizy niektórych jej nowych formach oczywiście mogą wystąpić pewne trudności związane z ich realizacją i wprowadzeniem w życie.
Pozwolę sobie zwrócić uwagę na dość szczególne dwa zagadnienia.
• W zakresie nowoczesnych rozwiązań organizacyjnych, sprawa macierzowego przyporząd kowania.
• Rotacji i stabilizacji personelu.
Moim zdaniem s ą to bardzo ciekawe i niezbędne dzisiaj rozwiązania, d a prawidło wego funkcjonowania biblioteki. S ą to fakty które mimo swego merytorycznego uzasadnie nia, napotykają jednak na duże trudności w realizacji w związku z brakiem poparcia, zrozu mienia przez dużą część kadry bibliotecznej. Ale niestety, łatwiej zbudować nowy gmach
Recenzje
biblioteki, niż zmienić sposób myślenia.
Wszystkich czytelników chcących pogłębić swoją wiedze z zakresu organizacji i za rządzania, odsyłam do obszernego wykazu wykorzystanych w pracy publikacji, która zawiera 165 pozycji. Zakres tej literatury jest bardzo szeroki i zróżnicowany, dlatego każdy znajdzie tu zagadnienia najbardziej przydatne dia siebie.
Środowisku bibliotekarzy bardzo polecam tę wartościową książkę. Zachęcam rów nież czytelników spoza naszego środowiska do przeczytania tej pozycji, którzy mogą ns pewno zawartą tam wiedzę wykorzystać w swojej specjalności, bo opracowanie w pełni na to zasługuje.
Ryszard Bandurski
Zofia Sokół: Prasa kobieca w Polsce w latach 1945-1995. Rzeszów 1998
Z reguły nie jestem entuzjastką wyłączania tzw. „problematyki kobiecej* z całości za gadnień poświęconych określonemu zjawisku. Zazwyczaj mam wówczas wrażenie, że pre zentowane uwagi dotyczą spraw błahych, obracających się wokół przysłowiowych trzech „k* i że nie wiedzieć dlaczego sprawy oczywiste d a mężczyzn w momencie, gdy zaczynają się nimi zajmować kobiety wcale ju ż nie są takie oczywiste, należy się z nich wytłumaczyć i omówić je jako kolejny „problem kobiecy’ . Często jest to robione wbrew zdrowemu rozsąd kowi i interesom samych kobiet.
Wyodrębnienie, w ramach badań prasoznawczych, prasy kobiecej nie jest inspiracją autorki. O polskiej prasie kobiecej, która istnieje już blisko dwieście lat, pisało bardzo wielu autorów a bogatą bibliografię tego tematu zam ieszcza Zofia Sokół w prezentowaną pracy.
To, że autorka podjęła się opracowania tą obszernej monografii nie jest przypad kiem. Pani Zofia Sokół, przez większość swojego dotychczasowego życia zawodowego związana z bibliotekarstwem naukowym, z pasją badacza od wielu już lat analizuje prasę i czasopisma kobiece często publikując wyniki swoich badań. Autorkę spotkać można także na konferencjach poświęconych problemom kobiet, gdzie prezentuje interesujące refleksje.
Zgromadzony w książce bogaty materiał, w przeważającej części znany autorce z autopsji, podzielony został na 11 głównych rozdziałów, gdzie z różnych punktów widzenia omówione zostało funkcjonowanie prasy kobiecej w okresie półwiecza 1945-1995. Zajmują cy jest wstęp do pracy, w którym autorka zastanawia się nad charakterem i rolą prasy kobie cej a także pozycją społeczną kobiet, i ich trwającą walką o równe z mężczyznami prawo do „samodecydowania i podmiotowości, do pracy zawodowej, jednakowych szans na osiągnię cie sukcesów zawodowych, zrobienia kariery i wreszcie prawo do udziału we w ładz/ (s.9). Koiejnych 11 rozdziałów, na tle rozwoju mchu kobiecego, sytuacji społeczną kobiet w po szczególnych okresach powojennych dziejów Polski oraz polityki państwa wobec kobiet, analizuje historię 345 tytułów pism kobiecych. W rozdziale I autorka przedstawia okresy rozwojowe prasy kobiecą w ramach zawartej w tytule cezury czasow ą oraz rys historyczny polskiej prasy kobiecą w okresie międzywojennym. Rozdział II daje czytelnikowi możliwość zapoznania się z dodatkami, kolumnami i działami kobiecymi w prasie ogólnej oraz z samo istnymi wydawniczo czasopismami d a kobiet ukaztjącymi się w pierwszych łatach po woj nie. Autorka, opatrując rozdział tytułem „Społeczno-kulturalna prasa kobieca w latach
