• Nie Znaleziono Wyników

Cmentarzysko kultury pomorskiej na stan. 31 w Gródku nad Bugiem, woj. zamojskie

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Cmentarzysko kultury pomorskiej na stan. 31 w Gródku nad Bugiem, woj. zamojskie"

Copied!
18
0
0

Pełen tekst

(1)
(2)

Archeologia Polski Środkowowschodniej, t. III, 1998

Cm e n t a r z y s k o k u l t u r y p o m o r s k i e j n a s t a n. 3 1 w Gr ó d k u n a d Bu g i e m, w o j. z a m o j s k i e Wa cła w Pa n a s ie w ic z

M uzeum im. S tanisław a Staszica w Hrubieszow ie w 1993 r. zostało pow iad o m io n e przez m ieszkańców G ródka o odkryciu zespołów grobowych. Po przepro­ w adzeniu prospekcji terenow ej i w eryfikacji dokum en­ tacji obszaru 87-94 A Z P zlokalizow ano w Gródku nowe stanow isko, które o znaczono nr 31 (69 na obszarze). Położone je st ono n a g rzb iecie terasy nadzalew ow ej Bugu, w odległości ok. 250 m na zachód od krawędzi stoku, na niew ielkim o ekspozycji SW, W, N w yniesie­ niu nad okresow ym ciekiem .

W wyniku przeprow adzonych badań odkryto i za­ dokumentowano 6 grobów ciałopalnych kultury pom or­ skiej (KP), w tym 4 groby kom pletne i 2 uszkodzone. W 1997 r. dalsze b ad an ia kontynuow ał tu J. Niedźwiedź, odsłaniając kolejny pochów ek (nr 7), będący drugim gro­ bem podkloszow ym na tym stanow isku. W większości obiektów zarysy ja m grobow ych były nieczytelne, je d y ­ nie w przypadku g ro b u nr 3 i 4 udało się uchwycić przy­ puszczalny zasięg (ryc. 1).

Przy opracow aniu zabytków ceram icznych posłużo­ no się typologią o p ra c o w a n ą przez S. Czopka (1992, s. 31-39).

Op i so b i e k t ó w iw y p o s a ż e n i ag r o b o w e g o

Grób nr 1. C ały zespół grobowy został wyjęty z jam y przez odkrywcę. W yposażenie składało się z 9 naczyń. W śród przepalonych kości odnalezione zostały 22 ele­ m enty kolczyków z drutu brązow ego i paciorków szkla­ nych oraz fragm enty innej ozdoby. Według relacji zna­ lazcy popielnica u staw io n a była na placku glinianym i przykryta dużą m is ą (ryc. 2: 1). O bok znajdow ało się naczynie baniaste, garnek z guzkam i i fragm ent chropo- waconej misy. P o n ad to w śród zebranej ceram iki w yróż­ niono fragmenty m ałej misy. W ewnątrz popielnicy znaj­ dował się kubek g lin ian y i połow a amforki.

1. Funkcję p o p ie ln ic y pełniło naczynie wazow ate typu I I 6Ab (ryc. 3: 3). C eram ika schudzona drobnoziar­ nistym piaskiem. P o stronie zewnętrznej w arstw a z gru­ boziarnistym tłuczniem kam iennym i ceramicznym. Prze­ łom dwubarwny. W ym iary: w ysokość - 27,5 cm, średni­ ca wylewu 17,8 cm , dna 11,7 cm, grubość ścianki -0,6-0,8 cm, grubość dna - 1,0 cm.

2. P o p ie ln ic ę p r z y k ra w a ła m isa ty p u III 4A a2 (ryc. 3: 1) o przełom ie jed n o - i dwubarwnym . M asa ce­ ram iczna schudzona d om ieszką o rg an iczn ą tłuczniem ceramicznym i w m ałej ilości tłuczniem kamiennym. Wy­ miary: wysokość - 9,3 cm , średnica w ylew u - 33,3 cm,

dna - 11,5 cm . G rubość ścianek w aha się od 0,6 do 1,3 cm, grubość dna - 1,0 cm.

3. M isa typu III 9C, z której zachow ały się fragm en­ ty w ylew u (ryc. 3: 2) o przełom ie trójbarw nym . M asa ceram iczna sch u d zo n a d ro b n o zia rn isty m i w bardzo m ałym stopniu średnioziarnistym paskiem . W ymiary: średnica w ylew u - ok. 21 cm , grubość ścianki - 0,6-0,8 cm.

4. G arnek esow aty typu II 8Cb (ryc. 4: 1) o przeło­ mie dw ubarw nym . M asa ceram iczna schudzona drob­ noziarnistym paskiem , tłuczniem ceram icznym , w nie­ w ielkiej ilości gruboziarnistym piaskiem oraz dom iesz­ k ą organiczną. C eram ika je s t stosunkow o krucha i roz- dw aja się. W ymiary: w ysokość - 20,3 cm, średnica w y­ lewu - 14 cm, brzuśca - 17 cm , dna - 10,4 cm, grubość ścianki - 0,4-0,7 cm, dna - 1,1 cm.

5. N aczynie baniaste typu II 1C (ryc. 4: 3) o przeło­ m ie jedno-, dwu- i trójbarw nym . M asa ceram iczna schu­ dzona drobnoziarnistym piaskiem i w mniejszej ilości średnioziarnistym , ponadto m ałą ilością tłucznia kam ien­ nego i ceram icznego. W ym iary: w ysokość - 18,0 cm, średnica w ylew u - 15,7 cm , dna - 8,0 cm, grubość ścian­ ki - 0,5-1,0 cm.

6. Placek gliniany typu V 1В (ryc. 3 :4 ) posiada prze­ łom jed n o - i trójbarw ny. M asa ceram iczna schudzona d ro b n o ziarn isty m p iask iem i d o m ieszk ą organiczną. W ymiary: średnica - 28 cm, grubość - 0,9-1,2 cm.

7. A m forka zach o w an a w p o ło w ie ty p u II 5Ba2 (ryc. 3: 6), o przełom ie jed n o - i dw ubarw nym . M asa ce­ ram iczna schudzona drobnoziarnistym piaskiem i tłucz­ niem ceram icznym . W ymiary: w ysokość - 12 cm, śred­ nica w ylew u 12,1 cm, dna 9,0 cm, grubość ścianki -0,6-1,3 cm, dna - 1,2 cm.

8. K ubek gliniany typu II lC a l (ryc. 3: 5). Ucho ta- śm ow ate o szerokości 2,0 cm i grubości 0,7 cm. P rze­ łom jed n o - i trójbarw ny. M asa ceram iczna schudzona d ro b n o z ia rn is ty m p ia sk ie m . W ym iary: w y so k o ść

-10,5 cm, średnica w ylew u - 9,7 cm, dna - 5,4 cm. 9. Fragm ent m isy typu III IB (ryc. 4: 2). W ylew pro ­ sty, zdobiony naprzeciw ległym i odciskam i palca. M asa ceram iczna schudzona w dużej ilości tłuczniem kam ien­ nym grubo- i średnioziarnistym oraz w m niejszej ilości d ro b n o z ia rn isty m , p o n a d to tłu c z n ie m ceram iczn y m i w małej ilości dom ieszką organiczną. Przełom jedno-, dwu- i trójbarwny. W ymiary: w ysokość - 12,4 cm, śred­ nica w ylew u - ok. 22,0 cm , dna - ok. 6,5 cm, grubość ścianki - 0,6-1,2 cm, dna - 1,7 cm.

(3)
(4)

Cm e n t a r z y s k ok u l t u r yp o m o r s k ie jn as t a n. 3 1 w Gr ó d k un a d Bu g ie m 283

(5)
(6)

Cm e n t a r z y s k ok u l t u r yp o m o r s k ie jn a s t a n. 3 1 w Gr ó d k un a d Bu g ie m

(7)

10. Z pom iędzy przepalonych kości w ybrano elem en­ ty praw dopodobnie kolczyków i innych ozdób (ryc. 4: 4-25). Spośród nich w yodrębniono: 5 paciorków szkla­ nych osadzonych na drutach brązow ych, zniekształco­ nych przez w ysoką tem peraturę; szkło o barw ie granato­ wej i białej (ryc. 4: 7, 8, 13, 14, 24), 5 kaw ałków drutu brązow ego z m asą szklaną (ryc. 4: 16-20), 3 fragm enty „ozdoby” w ykonanej z drutu brązow ego o średnicy 1,5- 1,9 m m , tw orzącego sploty o średnicy kółek 3,0-4, 8 mm (ryc. 4: 9-11), „zw itek” blaszek brązow ych (ryc. 4: 12), 4 fragm enty drutu brązow ego o przekrojach: kolistym , kw adratow ym , nieregularnym (ryc. 4: 15,21-23), 4 frag­ m enty paciorków szklanych o barw ie granatow ej z odci­ skami drutu (ryc. 4: 4-6, 25).

G rób n r 2 odsłonięty przez znalazcę (ryc. 5 :1 ). Tuż pod w arstw ą orn ą była w idoczna duża m isa, przykryw a­ ją c a pozostałe elem enty składow e zespołu grobow ego. Jej dno i część przydenna została zniszczona przez pług. Pod n ią znajdow ała się m niejsza m isa, która bezpośred­ nio nakryw ała popielnicę - funkcję jej pełniło praw do­ podobnie naczynie baniaste, zachow ane w bardzo złym stanie (ryc. 2: 2). Poniżej zespołu znajdow ały się frag­ m enty dzbana.

1. Popielnica w ykonana została z m asy ceram icznej schudzonej drobnoziarnistym tłuczniem ceram icznym i w mniejszej ilości średnioziarnistym piaskiem . W ymia­ ry: grubość ścianki - 0,6-1,1 cm , dna - 1,2 cm.

2. D uża m isa typu III 10A (ryc. 5: 2), posiada taśm o- w ate ucho i przełom trójbarw ny. M asa ceram iczna schu­ dzona drobnoziarnistym piaskiem i tłuczniem ceram icz­ nym. W ymiary: w ysokość - 10,5 cm, średnica w ylew u - 26,4 cm, grubość ścianki - 0,5-0,8 cm.

3. M ała m isa typu III 6A (ryc. 5: 3) z uszkiem ta- śm ow atym o szerokości 1,7 cm i przełom ie trójbarwnym . M asa ceram iczna schudzona tłuczniem ceram icznym i dom ieszką organiczną. W ym iary: w ysokość - 6,8 cm, średnica w ylew u - 19,8 cm, dna - ok. 8 cm.

4. Fragm enty dzbana typu II 9C (ryc. 5: 4), o ścian­ kach w przełom ie jedno- i dw ubarwnym . M asa ceram icz­ na schudzona drobnoziarnistym piaskiem , tłuczniem ce­ ram icznym i dom ieszką organiczną. W ymiary: średnica dna - ok. 14,0 cm, grubość dna - 1,2 cm, grubość ścianki - 0,6-1,0 cm.

G rób n r 3 (ryc. 6 :1 ) został w yeksplorow any przez odkryw cę, przy czym dw a naczynia - klosz i dzban zo­ stały w cześniej naruszone przez pług. Sam pochów ek był bogato „w y posażony” . Popielnica, k tó rą stanow ił duży kubek przykryta była m is ą p o ło w ą dzbana, a na nich spoczyw ały ponadto fragm enty naczynia typu klosz. Od strony N znajdow ały się dw a kubki a od N E połow a m isy i fragm ent kubka, cechy zew nętrzne i m asa cera­ m iczna taka sam a ja k dw óch poprzednich (ryc. 2: 3).

1. Fragm ent naczynia - klosza typu I 3Aa (ryc. 7 :1 ). M asa ceram iczna schudzona tłuczniem ceram icznym , organicznym i drobnoziarnistym piaskiem . W ym iary: grubość ścianki - 0,5-0,8-1,4 cm.

2. Z achow any w połow ie dzban typu II 9Ca2 (ryc. 6: 2) pełnił rolę pseudoklosza. Posiada on trójbarw ny przełom a m asa ceram iczna schudzona je s t tłuczniem kam iennym , ceram icznym i średniozianistym piaskiem. W ymiary: w ysokość - 24,5 cm , średnica w ylew u - ok. 19,0 cm, dna - 13,0 cm, grubość ścianki - 0,65-0,95 cm, dna - 1,2 cm.

3. M isa typu III 1A (ryc. 6: 3) o przełom ie jedno-, dw u- i trójbarw nym . M asa ceram iczna schudzona tłucz­ niem ceram icznym i śladow ą ilością piasku drobnoziar­ nistego. W ymiary: w ysokość - 8,5 cm, średnica wylewu - 23,2 cm , dna - 11,0 cm , grubość ścianki - 0,6-0,9 cm, dna - 0,8-1,0 cm.

4. K ubek typu II lC a l (ryc. 7: 2) pełniący funkcję popielnicy, posiadał taśm ow ate ucho o szerokości 2,3 cm z trzem a pionow ym i kaneluram i. Przełom trój- i jed n o ­ barw ny. M asa ceram iczna schudzona tłuczniem cera­ m icznym i m ałą ilością drobnoziarnistego piasku. Wy­ miary: w ysokość - 11,8 cm, średnica w ylew u - 13,0 cm, dna - 5,2 cm, grubość ścianki - 0,4-0,7 cm, dna - 0,7 cm.

5. K ubek gliniany typu II 9 B a l (ryc. 6: 4) o przeło­ m ie dw u i trójbarw nym . M asa ceram iczna schudzona tłu czn iem kam ien n y m i p iask iem drobnoziarnistym . W ymiary: w ysokość - 9,5 cm, średnica w ylew u - 5,5 cm, dna - 3,3 cm, grubość ścianki - 0,6-0,9 cm, dna - 0,9 cm.

6. K ubeczek typu II 9 C a l (ryc. 7: 4) z uszkiem ta- śm ow atym o szerokości 1,2 - 1,7 cm. M asa ceram iczna schudzona piaskiem drobnoziarnistym . W ymiary: w yso­ kość - 5,1 cm, średnica w ylew u - 5,5 cm, dna - 3,3 cm, grubość ścianki - 0,4-0,7 cm, dna - 0,4 cm.

7. N aczynie zachow ane w 1/4, najpraw dopodobniej kubek typu II8 C (ryc. 7: 3) o przełom ie trój- i dw ubarw ­ nym. M asa ceram iczna schudzona tłuczniem ceram icz­ nym , kam iennym i w małej ilości drobnoziarnistym pia­ skiem. W ymiary: w ysokość - 11,3, średnica w ylew u - ok. 11,0 cm, grubość ścianki - 0,5-1,0 cm.

8. M iseczka zachow ana w połow ie, typu III 1A (ryc. 7: 5) o przełom ie jedno- i dw ubarw nym . M asa ceram icz­ na schudzona tłuczniem kam iennym , drobno- i średnio- ziam istym piaskiem oraz tłuczniem ceram icznym . Wy­ m iary: w ysokość - 6,8 cm , średnica w ylew u - ok. 16,0 cm, dna 7,0 cm, grubość ścianki 0,40,7 cm, dna -0,6-0,8 cm.

G ró b n r 4 znajdow ał się dw adzieścia kilka centy­ m etrów na E od grobu nr 3. N iem al doszczętnie został zniszczony podczas prac polow ych (ryc. 6: 1). Jego spąg znajdow ał się pow yżej stropu grobu nr 3. Spośród w y­ posażenia zachow ały się fragm enty popielnicy i czterech innych naczyń, znalezionych w obrębie wykopu. Przy­ pisano je tem u zespołow i, biorąc pod uw agę stopień zniszczenia sam ego obiektu i fakt m ożliw ości ich prze­ m ieszczenia w w yniku prac polow ych. Ponadto wśród przepalonych kości znaleziono dw a kaw ałki drutu brą­ zow ego.

1. C zęść przydenna popielnicy (ryc. 8: 3) z masy ceram icznej schudzonej tłuczniem ceram icznym ,

(8)

do-Cm e n t a r z y s k ok u l t u r yp o m o r s k i e jn a s t a n. 3 1 w Gr ó d k un a d Bu g ie m 287

(9)
(10)

Cm e n t a r z y s k ok u l t u r yp o m o r s k ie jn as t a n. 3 1 w Gr ó d k u n a d Bu g ie m 289

(11)
(12)

Cm e n t a r z y s k o k u l t u r yp o m o r s k ie jn as t a n. 3 1 w Gr ó d k u n a d Bu g ie m 291

(13)

m ieszką organiczną (sieczka ze słomy), drobnoziarnistym piaskiem i tłuczniem kam iennym . Ścianka o przełom ie jed n o - i trójbarw nym . W ymiary: średnica dna - 10,0 cm,

grubość ścianki - 1,2 cm , dna - 1,1 cm.

2. Fragm enty m isy typu III 1A (ryc. 8: 6) o przeło­ m ie trójbarw nym . M asa ceram iczna schudzona drobno­ ziarnistym piaskiem , tłuczniem ceram icznym i w małej ilości średnioziarnistym piaskiem . W ymiary zrekonstru­ ow anej misy: średnica w ylew u - ok. 21,5 cm, dna - ok.

11,0 cm, grubość ścianki - 0,6-08 cm, dna - 1,0 cm. 3. Fragm ent w ylew u esowatej m isy (ryc. 8: 5) o prze­ łom ie dw ubarw nym .

4. Fragm ent wylew u naczynia typu II (ryc. 8: 4). Masa ceram iczna schudzona drobnoziarnistym piaskiem i tłu­ czniem ceram icznym .

5. Fragm ent w ylew u (ryc. 8: 7) naczynia najpraw do­ podobniej typu II o jednobarw nym przełom ie. M asa ce­ ram iczna schudzona średnio- i drobnoziarnistym p ia­ skiem oraz tłuczniem kam iennym . W ymiary: grubość ścianki - 0,8-1,2 cm.

6. W śród p rzepalonych kości znaleziono dw a k a­ w ałki drutu brązow ego (ryc. 8: 1 ,2 ) . P ierw szy lekko zgięty z jed n ej strony nieznacznie spłaszczony o dłu­ gości 2,5 cm i średnicy 0,2 cm. Drugi o długości 2,1 cm, i szerokości 0,2-0,4 cm , spłaszczony, kształtem naw ią­ zuje do litery S.

G ró b n r 5 (ryc. 8: 10) podobnie ja k grób 4, został zniszczony w czasie prac polow ych. N a pow ierzchni w ystąpiły p rzepalone kości oraz fragm enty ceram iki. W trakcie eksploracji w ykopu pozyskano oprócz cera­ m iki jed en fragm ent i dw a całe paciorki szklane osadzo­ ne na drutach brązow ych oraz kaw ałek drutu żelaznego z blaszką żelazną i przyklejonym i do niej fragm entam i kości. Z zebranego m ateriału ceram icznego w yodrębnio­ no fragm ent popielnicy oraz fragm enty ornam entow a­ nej m isy z pseudouszkiem .

1. Fragm ent popielnicy (ryc. 8: 8). Strona zew nętrz­ na nierów na ze śladam i m aźnięć i odciskam i słomy. M asa c e ra m ic z n a s c h u d z o n a d ro b n o z ia rn is ty m p ia sk ie m i tłuczniem ceram icznym . W ymiary: zachow ana w yso­ kość 6,0 cm, średnica dna 11,0 cm, grubość dna -0,7 cm, ścianki - 1,2 cm.

2. Fragm enty esow atej m isy typu III 9A (ryc. 8: 9). M asa ceram iczna schudzona drobnoziarnistym piaskiem i tłuczniem ceram icznym . Przełom trój- i dwubarwny. Wymiary: średnica w ylew u - ok. 24,0 cm, grubość ścianki - 0,5-0,9 cm.

3. Fragm enty ozdób, które uczestniczyły w krem acji zwłok. D w a paciorki szklane osadzone na drutach brą­ zowych. P ierw szy - duży, nieregularny na drucie o prze­ kroju eliptycznym (ryc. 8: 11). Szkło barw y granatowej. D rugi - mniejszy, na drucie o przekroju trójkąta z za­ okrąglonym i w ierzchołkam i (ryc. 8: 12). K aw ałek drutu brązow ego oblepionego przetopionym szkłem o barwie granatow ej i brązow ej (ryc. 8: 13) oraz drutu żelaznego

0 średnicy 3 mm, „oblepionego” blaszką żelazną i ka­ w ałkiem przepalonej kości (ryc. 8: 14).

G ró b n r 6 (ryc. 9: 1) położony był na S od pozosta­ łych. Pod w arstw ą orną odsłonięto w ylew ow ą część klo­ sza - część przydenna została ścięta przez pług. Wewnątrz znajdow ały się przepalone kości, usypane na dnie z na­ czynia typu klosz. N ie udało się w yodrębnić jam y gro­ bowej.

1. F ragm ent klosza praw dopodobnie typu I 2A al (ryc. 9: 3) o przełom ie dw ubarw nym . Przy eksploracji g robu nastąpiło w w iększości ro zdw ojenie ceram iki. M asa ceram iczna schudzona tłuczniem ceram icznym , d ro b n o z ia rn isty m p ia sk ie m , d o m ie s z k ą o rg a n ic z n ą 1 tłuczniem kam iennym . W ymiary: zachow ana wysokość 18,0 cm, średnica w ylew u 32,0 cm , grubość ścianki

-1.0 cm.

2. D na.naczynia typu klosz (ryc. 9: 2) o przełom ie dw ubarw nym . M asa ceram iczna schudzona piaskiem drobnoziarnistym , d o m ieszk ą org an iczn ą i tłuczniem kam iennym . W ymiary: w ysokość - 8,0 cm, średnica dna - 16,5 cm, grubość ścianki - 0,7-1,5 cm, dna - 1,3 cm.

G ró b n r 7 (ryc. 10: 1) położony był na W od pozo­ stałych w odległości około 34 m. Po zdjęciu w arstwy ornej ukazał się ścięty przez pług klosz. Jego dno spo­ czyw ało na popielnicy. Poza tym cały zespół zachow ał się w nienaruszonym stanie. Popielnica przykryta była pokrywką. Dołożono czerpak gliniany, fragm enty dwóch m is oraz fragm ent garnka.

1. K losz typu I 2 A c l (ryc. 10: 5) o przełom ie dw u­ barw nym . W ylew prosty, karbow any. M asa ceram iczna schudzona średnio- i drobnoziarnistym piaskiem oraz tłu c z n ie m c e ram iczn y m . W ym iary: w y so k o ść - ok. 50.0 cm, średnica w ylew u - 38,0 cm, dna - 20,5 cm, śred­ nia grubość ścianki - 1,0 cm.

2. Funkcję popielnicy pełniło naczynie baniaste typu II 1C (ryc. 11: 2) o przełom ie jednobarw nym . M asa ce­ ram iczna schudzona piaskiem drobnoziarnistym i tłucz­ niem ceram icznym . W ymiary: w ysokość - 27.7 cm, śred­ nica w ylew u 16,0 cm, dna 1 3 ,6 cm, grubość ścianki -0,8-1,0 cm, dna - 0,8-1,6 cm.

3. Profilow ana pokryw ka typu 3 (ryc. 10: 4) o prze­ łom ie jednobarw nym . M asa ceram iczna schudzona drob­ noziarnistym piaskiem . W ymiary: w ysokość - 5,9 cm, średnica - 20,7 cm, w ysokość uchw ytu - 0,4 cm.

4. C zerpak gliniany typu II 9 A al (ryc. 10: 2) z ta- śm ow atym uchem o szerokości 3,0 cm i przełom ie trój­ barw nym . Poddany był w tórnem u oddziaływ aniu w yso­ kiej tem peratury. M asa ceram iczna schudzona piaskiem drobnoziarnistym i d o m ieszk ą organiczną. W ymiary: w ysokość 7,0 cm, średnica w ylew u 12,0 cm, dna -4,5 cm.

5. Fragm ent m isy typu III 4A lub 9A (ryc. 11: 3) o trój- i dw ubarw nym przełom ie. Egzem plarz był w tór­ nie poddany działaniu w ysokiej tem peratury. M asa ce­ ram iczna schudzona drobnoziarnistym piaskiem i

(14)

tłucz-Cm e n t a r z y s k ok u l t u r yp o m o r s k ie jn as t a n. 3 1 w Gr ó d k un a d Bu g ie m

(15)

niem ceram icznym . W ymiary: w ysokość -1 0 ,0 cm, śred­ nica w ylew u - 29,0 cm , średnica dna - 8,2 cm.

6. Fragm ent m isy typu III 4 A lub 9A (ryc. 10: 3) 0 przełom ie w w iększości dw ubarw nym . Jak poprzed­ nie przystaw ki była poddana pow tórnem u działaniu w y­ sokiej tem peratury. M asa ceram iczna schudzona p ia ­ skiem drobnoziarnistym , tłuczniem ceram icznym oraz dom ieszką organiczną. W ymiary: zachow ana w ysokość - 3,8 cm, średnica w ylew u - ok. 25,0 cm, grubość ścian­ ki - 0,6-1,0 cm.

7. Fragm enty garnka typu II 9C (ryc. 11: 1) z karbo­ w anym w ylew em , z których zrekonstruow ano całościo­ wy w ygląd naczynia o przełom ie dw u- i jednobarw nym . M asa ceram iczna schudzona drobnoziarnistym piaskiem , dom ieszką organiczną i tłuczniem kam iennym . W ymia­ ry zrekonstruow anego naczynia: w ysokość - ok. 22,0 cm, średnica w ylew u - ok. 20,0 cm, dna - ok. 14,0 cm, gru­ bość ścianki - 0,5-1,2 cm, dna - 0,7-1,7 cm.

Ceramika

W rozw ażaniach w zięto pod uw agę w szystkie na­ czynia, rów nież zachow ane fragm entarycznie. W sum ie odkryto 36 naczyń w 7 grobach, co daje średnią około 5 naczyń na pochów ek. Stosując typologię zapropono­ w aną przez S. C zopka (1992, s. 32-39) uzyskujem y na­ stępującą statystykę: 18 sztuk typu II - naczynia wazo- w ate, kubek-dzban, 12 typu III - misy, 4 typu I - klosze oraz pojedynczo typu IV - pokryw ka i V - talerz-placek. N a cm entarzysku przew odzą naczynia w azow ate, w tym 5 kubków, 3 garnki, 3 w azy (przy czym kształty egzem ­ plarzy z grobów nr 4 i 5 są dom niem ane, ze w zględu na fragm entaryczne zachowanie), a pozostałe formy po 2 lub 1 sztuce.

A nalizując m asę ceram iczną stw ierdzono, że schu­ dzona była 4 rodzajam i dom ieszki: piaskiem , tłuczniem ceram icznym i kam iennym , i dom ieszką organiczną. Do rzadkości należy fakt schudzania jednym (4 naczynia) lub w szystkim rodzajam i dom ieszki (2 naczynia). N a pierw sze m iejscu w y suw ają się naczynia, których m asa schudzana była 2 rodzajam i - 21 sztuk. N atom iast 9 n a­ czyń - 3 rodzajam i. W śród pierw szych dom inują te, któ­ rych m asa ceram iczna została schudzona piaskiem drob­ noziarnistym i tłuczniem ceram icznym .

K ubki w y stę p u ją w dw óch form ach. D w a sw oim k ształtem n aw iązu ją do naczyń baniastych, pozostałe w yglądem zbliżone są do garnków. W 3 przypadkach ucha um ocow ano do w ylew ów (ryc. 3: 5; 6: 4; 7: 4), natom iast do kubka-popielnicy z grobu nr 3 przym oco­ w ane zostało poniżej w ylew u (ryc. 7: 2). Podobny, ale w iększy znaleziony został w T arnobrzegu-Zakrzow ie, w oj. T arnobrzeg. K u b ek z grobu 1 p o sia d a analogie w R zem ieniu, woj. Rzeszów, stan. 1 grób nr 1, rów nież w W ysokiem, woj. Zam ość. Jednakże cechą odróżniają­ cą go je s t k ró tk a szyjka (por. S. C zopek 1992, tabl. XXXII: 2; X X X V I: 2, 5).

Pozostałe kubki w swej form ie przypom inają m niej­ sze garnki z przym ocow anym i ucham i. A nalogie do nich odnajdujem y w K rzem nicy, w oj. Rzeszów (S. Czopek 1992, tabl. XXI: 8), ale więcej egzem plarzy spotykamy w Transborze, woj. Siedlce (A. K ietlińska, R. M iklaszew­ ska 1963, tabl. II: 2, XXI: 8, 9).

W aza-popielnica z grobu 1 o płaskim dnie, bania­ stym , schropow aconym brzuścu, z najw iększą wydęto- ścią powyżej połow y w ysokości, krótką, starannie gła­ dzoną szyjką i tuż pod n ią dw om a pseudouszkam i, po­ siada analogie w popielnicy z Ż ukow a, woj. Zamość (S. C zopek 1992, tabl. XL: 1), R aszyna, woj. W arszawa (J. G łosik 1976, s. 232), a najbardziej w popielnicy z gro­ bu nr 32 w T ransborze, w oj. Siedlce (A. K ietlińska, R. M iklaszew ska 1963, tabl. VII: 4).

Popielnica z grobu nr 7 cecham i zew nętrznym i na­ w iązuje do podobnej z C hom ęcisk D użych, woj. Zamość (S. C zopek 1992, tabl. X: 1). N aczynie baniaste z grobu 1 z p o w ierzchniam i w ybłyszczonym i, przysadzistym brzuścem i p ro filo w a n ą w y so k ą szyją bardziej nawią­ zuje do kubków. P rzykładem m oże być kubek z Trans- bora, woj. Siedlce z grobu nr 116 (A. K ietlińska, R. Mi­ klaszew ska 1963, tabl. XX: 4).

W yjątkowo jednolite typologicznie są misy. Wyróż­ niono dwie formy: o kształcie odcinka kuli z grobów 3 i 4 (ryc. 6: 3; 7: 5; 8: 6) oraz o profilu lekko esowatym z grobów 1, 2, 4, 5, 7 (ryc.: 2: 5; 3: 1; 8: 5, 9; 10: 3; 11 :3 ). N aczynia te pozbaw ione są ornam entyki, z wy­ jątkiem jednej m isy z grobu nr 5 (ryc. 8: 9), która przy w ylew ie posiada pseudouszko. Poniżej szyjki na brzuś­ cu występuje zdobienie w postaci rytych linii poziomych, ukośnych i pionow ych. Takie zdobnictw o w ystępuje w ceram ice grupy czem iczyńskiej, np. w K olonii Łasz­ czów, woj. Zam ość, stan. 5 (S. C zopek 1991, ryc. 16: a;

18: b; 22: c, o, p).

N a uw agę zasługuje m isa z grobu nr 1 (ryc. 4: 2), nie pasująca do pozostałych. Posiada chropow aconą ze­ w nętrzną pow ierzchnię, karbow any w ylew i w yodręb­ nione dno. Jej m asa ceram iczna schudzona została dużą ilością gruboziarnistego tłucznia kam iennego. W dostęp­ nej literaturze nie znaleziono bezpośrednich analogii. N a le ż y o na do m is g łę b o k ic h , a ta k ie zn ajd u jem y w T ransborze, w oj. S iedlce, np. w grobach 5b i 33 (A. K ietlińska, R. M iklaszew ska 1966) oraz w Pasiko- w ie, woj. Skierniew ice, w grobie 6 (H. R óżańska 1976, s. 145- 146). S ą to jed n ak m isy o ściance obustronnie gładzonej i innej dom ieszce schudzającej.

K olejną grupę naczyń stanow ią klosze w w iększo­ ści zachow ane fragm entarycznie. Jedynie w przypadku klosza z grobu nr 7 (ryc. 10: 5) je st m ożliw a pełna re­ konstrukcja. M a on analogie w kloszach z Krzemnicy, woj. Rzeszów, stan. 2, grób n r 5 i D obrego, woj. Lublin, stan. 1 (S. C zopek 1992, tabl. XXII: 1; XIII; 1) a także z T ransboru, woj. Siedlce, grób nr 67 (A. K ietlińska, R. M iklaszew ska 1963, tabl. XI: 18). Do fragm entu

(16)

kio-Cm e n t a r z y s k ok u l t u r yp o m o r s k ie jn a s t a n. 3 1 w Gr ó d k un a d Bu g ie m 295

(17)

sza z grobu n r 6 (ryc. 9: 3) m ożna znaleźć analogie w na­ czyniu z B orow a, woj. Lublin, stan. 1 (S. Czopek 1992, tabl. IX: 1), a także z Transboru, woj. Siedlce, z grobów nr 1 0 ,1 2 ,3 0 (A. K ietlińska, R. M iklaszew ska 1963, tabl. III: 1, 14; VII; 14). Fragm ent klosza z grobu nr 3 (ryc. 7: 1) sw oim i cecham i naw iązuje do podobnego, pochodzą­ cego z O choży K olonii, woj. Chełm (W. M azurek 1992, tabl. X: 1).

Garnki reprezentow ane są przez trzy egzem plarze, w tym je d e n b e z m o ż liw o ś c i p e łn e j re k o n s tru k c ji (ryc. 8: 7). N ajlepiej zachow any je s t garnek z grobu 1 (ryc. 4: 1 ). Jest to naczynie o gładzonej obustronnie ścian­ ce, pogrubionym i lekko w ychylonym na zew nątrz w y­ lewie. C echą charakterystyczną, w yróżniającą go są dwa guzki. A nalogii nie udało się znaleźć. W grobie n r 7 w ystąpiły fragm enty garnka z karbow anym w ylew em (ryc. 11: 1).

N astępną form ą naczyń są dzbany. W grobie nr 2 zna­ leziono fragmenty, z których podjęto próbę odtworzenia wyglądu naczynia. Posiadało dwa taśmowate ucha umiesz­ czone na największej w ydętości brzuśca i wyodrębnione dno. W grobie nr 3 niem alże połow a dzbana została użyta do przykrycia popielnicy. Ten z kolei ucha miał um iesz­ czone tuż pod najw iększą wydętością. Wylew lekko po­ grubiony, podobny do wylew u garnka z grobu nr 1 (ryc. 4: 1). W Transborze znaleziono dwa dzbany (A. K ietliń­ ska, R. M iklaszew ska 1963, tabl. VI: 11; XXI: 15). Czę­ ściowo pasują do tych z Gródka, jednakże nie posiadają zaznaczonej szyjki i pogrubionego wylewu. Wydaje się, że więcej w spólnych cech posiada dzban znaleziony w Li- toweżu, obł. Łuck (S. Czopek 1992, tabl. XXIV: 16).

W śród naczyń w yodrębniono am forkę z grobu nr 1 (ryc. 3: 5), o esow atym kształcie i w ybłyszczonych po­ w ierzchniach ścianki, z zachowanym taśm owatym uchem i w klęsłym dnem. Fragm ent w ylew u tej form y naczynia znaleziono w grobie n r 4 (ryc. 8: 4).

P ojedynczo w ystąpiły: w grobie nr 7 - czerpak (ryc. 10: 2), pokryw ka (ryc. 10: 4), placek gliniany (ryc. 3: 4). C zerpak nie posiada w m akroregionie lubelskim analo­ gii. Znane egzem plarze tych form przypisane zostały w w iększości grupie czem iczyńskiej (S. C zopek 1992, ryc. 5: c). Do tej pory nie znaleziono kom pletnego plac- ka-talerza. W ydaje się, że w oparciu o fragm enty została w ykonana klasyfikacja tej form y naczyń glinianych. Po­ zyskany z G ródka egzem plarz posiada dw a typy brzegu, reprezentujące typ IB i 2B.

Pokryw kę w typologii S. C zopka należy um ieścić w typie 3. Pod w zględem kształtu uchw ytu i uform ow a­ nia czaszy m ieści się w podtypie C, ale nie posiada w cię­ cia. Ten egzem plarz zm usza do uzupełnienia typologii. N ależałoby w yróżnić dw a podtypy, przyjm ując jak o ce­ chę odróżniającą form ę geom etryczną: stożkow ate i pro­ filow ane, a ponadto dodać w yróżniki, biorąc pod uw agę m ikrocechy, takie jak: uchw yt prosty lub profilowany, w ylew prosty bez w cięcia, z w cięciem oraz w ylew w y­ w inięty bez w cięcia i z w cięciem .

Zabytki szklane i

metalowe

W trzech grobach - n r 1, 2 i 3 - w śród przepalonych kości w ystąpiły fragm enty ozdób w postaci paciorków szklanych i pozostałości po nich, osadzonych na półko­ liście w ygiętych drutach brązow ych oraz części pacior­ ków. N ajw ięcej zarejestrow ano ich w grobie nr 1. Pa­ ciorki osadzone na drutach brązow ych to najpraw dopo­ dobniej fragm enty kolczyków , które zdobiły zmarłą, a które uległy destrukcji w ogniu. Na obszarze występo­ w ania popielnic tw arzow ych kolczyki przyczepione były do uszu tych naczyń. N atom iast na innych terenach spo­ tyka się je w popielnicach. W grobie nr 1 zarejestrow a­ no też fragm ent kolczyka w ykonanego ze zw itka bla­ szek brązow ych (ryc. 3: 9), ponadto w grobie nr 5 frag­ m ent kolczyka żelaznego (ryc. 8: 14). W m iejscowości Czem iejów -N atalin, woj. Chełm (W. M azurek 1992, tabl. IV: 8) został znaleziony fragm ent kolczyka z paciorkiem szklanym . D użo więcej egzem plarzy znanych je st z ob­ szaru w ystępow ania popielnic tw arzow ych (M. A ndrze­ jew ska 1981, s. 185-234). Z agadkow e są e so w a te frag­ menty drutu brązow ego (ryc. 3: 7 ,8 ,1 3 ), a w tym kawałki bardziej „kanciaste” (ryc. 4: 12, 13). Trudno je st wyro­ kow ać ja k w yglądały wyroby, których były częścią.

Obrządek

pogrzebowy

W w yniku badań ratow niczych przeprow adzonych w latach 1993 - 1997 zadokum entow ano 7 grobów KP, z tego 5 obiektów kom pletnych oraz w dw óch przypad­ kach pozostałości po grobach. W całym zespole w yróż­ niono 2 groby kloszow e (nr 6, 7), 4 groby tzw. pseudo- kloszow e (nr 1 - 3 i praw dopodobnie 4) oraz 1 grób bez- kloszow y (nr 5). F unkcję pseudokloszy pełniły różne naczynia: w trzech przypadkach były to m isy (grób nr 1, 2, 4), a w grobie nr 3 fragm enty dw óch naczyń: dzbana i naczynia typu klosz. W grobie bezkloszow ym znale­ ziono resztki popielnicy i fragm enty zdobionej misy, która praw dopodobnie służyła za pokryw kę.

W yposażenie grobów w przystaw ki było w większo­ ści przypadków bogate. W grobach n r 1, 3 i 7 normę ilościow ą stanow ią 4 naczynia bądź ich fragmenty. Ich przeciw ieństw em są pochów ki ubogie. Przykładem jest grób nr 6. U w agę zw raca grób nr 7, gdzie do jam y w sta­ wiono przystaw ki, które w cześniej zostały poddane dzia­ łalności w ysokiej tem p eratu ry - najpraw dopodobniej uczestniczyły w krem acji zwłok.

W trzech grobach (nr 1, 4 i 5), w śród prochów zna­ leziono fragm enty ozdoby w postaci kaw ałków drutu brązow ego z paciorkam i szklanym i bądź ich fragm enta­ m i, sploty drutu lub je g o kaw ałki. M. A ndrzejew ska (1981, s. 185-234) stw ierdziła, że w ystępow anie ozdób w w iększości oznacza pochów ek kobiety. M ożna więc ostrożnie postaw ić hipotezę, iż były to pochów ki kobiet. Jeśli chodzi o pozostałe groby trudno wyrokow ać bez analizy antropologicznej.

W śród opisyw anych grobów na uw agę zasługuje grób nr 1. W yróżnikiem je st tu obecność i funkcja plac­

(18)

Cm e n t a r z y s k o k u l t u r yp o m o r s k i e jn as t a n. 3 1 w Gr ó d k u n a d Bu g ie m 297

ka glinianego (ryc. 2: 1). Na nim ustaw iona była popiel­ nica. Taki układ naw iązuje do pochów ków z północnych ziem polskich, gdzie popielnice ustaw iane były na bru­ kach kamiennych.

Plan cm entarzyska przedstaw ia norm alne rozm iesz­ czenie pochówków, tak charakterystyczne dla KP, a za porównanie może p o słu ży ć stanow isko w Transborze (A. Kietlińska, R. M iklaszew ska 1963). O dległości po­ m iędzy obiektami s ą różne - najm niejsza (pom iędzy gro­ bami 3 i 4) wynosi dw adzieścia kilka centymetrów, a naj­ większa osiąga aż o k . 34 m (grób 3 i 7).

Datowanie

Bazując na opraco w an ej przez S. Czopka datacji ceramiki południow o-w schodniej strefy KP podjęto pró­ bę ustalenia ch ro n o lo g ii zaprezentow anych tu obiek­ tów. Pod uw agę w z ię to 31 naczyń, w tym 3 form y klo- szowate, 14 w azo w aty ch , 12 m is, 1 pokryw kę i 1 p la­ cek. Okazało się, że m am y 12 naczyń przypadających na II fazę rozw oju, 9 na II - IV, 4 na I - III, 3 na II - III,

po jed n y m na II/III i na III - IV oraz placek gliniany, który w ystępuje przez cały okres istnienia KP. W opar­ ciu o te dane m ożna datow ać groby na III fazę istnienia tej kultury. N ie b y ło b y to je d n a k ca łk o w itą praw dą. N ależy w ziąć pod uw agę cechy w iodące poszczegól­ nych faz. W ystępująca na cm entarzysku form a pseudo- k loszow a p o ch ó w k ó w je s t c h arak tery sty cz n a dla IV fazy. Ta cecha zdaje się przesąd załab y o czasie funk­ cjonow ania cm entarzyska w G ródku w fazie IV, to je st starszym okresie przedrzym skim , synchronizow anym z Lt B2 i częścią Lt - C l (300 - 200/150 r. p.n.e.). Jed­ nakże w tej fazie d o m in u ją naczynia chropow acone, a p rzew o d n ią fo rm ą pochów ku są groby popielnicow e i jam o w e. Tych cech brakuje na tym stanow isku, a do­ m inacja naczyń gładzonych m ogłaby sugerow ać III fazę w y zn aczo n ą na Н а С (około 400/375 - 300 r. p.n.e.). M am y w tym m iejscu przeplatanie się cech charaktery­ stycznych dla dw óch kolejnych faz. O kres funkcjono­ w ania cm entarzyska m ożna w ięc datow ać na schyłek fazy III i po czątek IV.

Lit e r a t u r a

A n d r z e j e w s k a M.

1981 Kolczyki ludności pomorskiej, WA, t. 46, s. 185-234.

C z o p e k S.

1991 Grupa czemiczyńska - prezentacja i analiza źró­ deł, Pr. i Mat. Zam., t. 3, s. 45-143.

1992 Południowo-wschodnia strefa kultury pomor­ skiej, Rzeszów.

G ł o s i k J.

1976 Katalog Pogotowia Archeologicznego za rok 1972, W A, t. 41, s. 225-240.

K i e t l i ń s k a A., M i k l a s z e w s k a R.

1963 Cmentarzysko grobów kloszowych we wsi

Transbów, pow. Mińsk Mazowiecki, Mat. Star., t. 9, s. 225-330.

M a z u r e k W

1992 Niepublikowane materiały związane z tzw. kul­ turą pomorską z woj. chełmskiego, [w:] Ziemie polskie we wczesnej epoce żelaza i ich powią­ zania z innymi terenami, Rzeszów.

R ó ż a ń s k a H.

1976 Cmentarzysko kultury pomorskiej i grobów klo­ szowych we wsi Pasikowie, pow. Sochaczew, WA, t. 41, s. 139-154.

Wa c ł a w Pa n a s i e w i c z

A Po m e r a n i a n Cu l t u r e Ce m e t e r y in Gr ó d e k o n t h e Riv e r Bu g, Sit e 3 1 , Za m o ś ć Vo iv o d s h ip

The site is situated on the ridge of a supra-flood terrace of the Bug river, 250 m w e st of the slope edge. It was set up on the SW-W-N side of a sm all promontory at a temporary spring.

As a result of rescue excavations carried out in 1993 -1997 seven graves of th e Pomeranian culture were recorded. Five graves were complete and two (4 and 5) were destroyed. The whole assemblage included 2 cloche graves (6 and 7), 4 pseudo-cloche graves (1, 2, 3 and possibly 4), and one um grave (5). The function o f pseudo-cloches was performed by various vessels: in three cases these were shallow bowls (gra­ ves 1, 2 and 4), while grave 3 contained fragments of a jug and a vessel of a cloche type (grave 3). Feature 5 (Fig. 8:8, 9) can be regarded as an urn grave, where fragments of an urn and an ornamented shallow b o w l used as a lid were found.

The furnishing graves with accompanying vessels was abundant in most cases. In graves 1, 3 and 7 it is the norm to have four vessels or their fragments. Worth mentioning is gra­ ve 7 where the accompanying vessels had been subjected to high temperatures - most probably they took part in the crema­ tion process.

In three graves (1 ,4 and 5) fragments of ornaments were found among ashes in the form of bronze wire with glass be­ ads, and wire coils. It may be hypothesised that these were women's burials. As to the other burials, it is difficult to deter­ mine the sex without an anthropological analysis.

The functioning period o f the cemetery may be said to fall between the end of phase III and the beginning of phase IV of the Pomeranian culture.

Cytaty

Powiązane dokumenty

W 2004 roku na podstawie działania zapoczątkowanego przez Euroregion Nysa ówczesny wojewoda dolnośląski zwrócił się do samorządu dolnośląskiego, by w pracach nad

Pod względem agregatowej miary obwarowania kapita­ lizmu regulacjami Szwecja plasuje się w czołówce badanych krajów (obok m.in. innych krajów skandynawskich, a także Austrii

W ierzyciele cechują się w iększą awersją do ryzyka niż akcjonariusze banków, co stanowi przyczynę konfliktu interesu. Akcjonariusze często przychylnie oceniają systemy

Zaufanie do instytucji finansow ych traktow ać należy dwojako: po pierwsze jako zaufanie do jednostki, której celem jest przechowywanie, zarządzanie i pom nażanie

4 / górna saria gruzieto-lesaowa, zawierająca też małą ilość drobnej fauny, będąca prawdopodobnie złożem materiałów górnopaleolitycz- nych, niestety bardzo ubogich.. 5 /

W r*b* przeprowadzono badania ratownicze kuźnicy* 2 badać powierzchniowych wladomem było, że kuźnica istnieła od XIII w* źródła historyczne przekazały dane o dustowie

niki uzyskano w jamie odkrytej prsy oosyososania profili wyble-. rsyaka /jamm

W wykopie IV zlokalizowanym w środkowej części ogrodu odkryto pozostałoś­ ci XVIII wiecznego lektorium na wolnym powietrzu, składają­ cego się pierwotnie z