Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 289. Legislacja. Akty o charakterze nieustawodawczym. Tom listopada Wydanie polskie.

(1)

II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

★ Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1978 z dnia 28 sierpnia 2015 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 w odniesieniu do warunków stosowania art. 8 wymienionych w załączniku VI do tego rozporządzenia ... 1

★ Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1979 z dnia 28 sierpnia 2015 r. zmieniające załączniki II, III i IV do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 wprowadzającego ogólny system preferencji taryfowych ... 3

★ Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1980 z dnia 4 listopada 2015 r. w sprawie sprostowania rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich (¹) ... 6

★ Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1981 z dnia 4 listopada 2015 r. zatwier- dzające formaldehyd uwalniany z N,N-metylenobismorfoliny jako istniejącą substancję czynną do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 6 i 13 (¹) ... 9

★ Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1982 z dnia 4 listopada 2015 r. zatwier- dzające heksaflumuron jako istniejącą substancję czynną do stosowania w produktach biobójczych typu 18 (¹) ... 13 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1983 z dnia 4 listopada 2015 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw ... 16 Wydanie polskie

Spis treści

PL

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.

L 289

Legislacja

Tom 58 5 listopada 2015

(¹) Tekst mający znaczenie dla EOG (Ciąg dalszy na następnej stronie)

★★ ★

★ ★

★★ ★

PL

(2)

★ Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/1984 z dnia 3 listopada 2015 r. w sprawie określenia okoliczności, formatów i procedur notyfikacji zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym (notyfikowana jako dokument nr C(2015) 7369) (¹) ... 18

★ Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/1985 z dnia 4 listopada 2015 r. na podstawie art. 3 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 w sprawie antywi- rusowej chusteczki higienicznej nasączonej kwasem cytrynowym (¹) ... 26

(¹) Tekst mający znaczenie dla EOG

(3)

II

(Akty o charakterze nieustawodawczym)

ROZPORZĄDZENIA

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/1978 z dnia 28 sierpnia 2015 r.

zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 w odniesieniu do warunków stosowania art. 8 wymienionych w załączniku VI do tego rozporządzenia

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 z dnia 25 października 2012 r.

wprowadzające ogólny system preferencji taryfowych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 732/2008 (¹), w szczególności jego art. 8 ust. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 978/2012 preferencje taryfowe przewidziane w rozwiązaniu ogólnym w ramach ogólnego systemu preferencji taryfowych („GSP”) zawiesza się w stosunku do produktów zawartych w danej sekcji systemu GSP, pochodzących z kraju korzystającego z systemu GSP, jeżeli średnia wartość przywozu takich produktów z danego kraju korzystającego z systemu GSP do Unii przez trzy kolejne lata przekracza progi wymienione w załączniku VI. Progi oblicza się jako odsetek całkowitej wartości przywozu do Unii tego samego produktu ze wszystkich krajów korzystających z systemu GSP.

(2) W przypadku wprowadzania zmian w wykazie krajów korzystających z systemu GSP, w rozporządzeniu (UE) nr 978/2012 upoważniono Komisję do przyjmowania aktów delegowanych, aby zmienić załącznik VI w celu dostosowania warunków wymienionych w tym załączniku tak, by zachować proporcjonalnie taki sam poziom sekcji produktów objętych znoszeniem preferencji jak ten określony w art. 8 ust.1.

(3) Z mocą od dnia 1 stycznia 2015 r. rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1421/2013 (²) z wykazu krajów korzystających z systemu GSP umieszczonego w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 978/2012 usunięto Chiny, Ekwador, Malediwy i Tajlandię. Ze względu na znaczny udział przywozu z tych państw w ramach systemu GSP ich usunięcie z listy krajów korzystających wymaga dostosowania warunków wymienionych w załączniku VI do rozporządzenia (UE) nr 978/2012.

(4) W rezultacie wszystkich zmian w wykazie krajów zamieszczonym w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 978/2012, w okresie między wejściem w życie tego rozporządzenia a dniem 1 stycznia 2015 r., całkowity przywóz do Unii z wszystkich krajów korzystających z systemu GSP, ujęty jako średnia w ciągu ostatnich trzech kolejnych lat (2012-2014), zmalałby do 30,71 %. Sekcje S-2a, S-3 i S-5 załącznika V są wartościami odstającymi, ponieważ w odniesieniu do tych sekcji całkowity przywóz do Unii z wszystkich krajów korzystających z GSP spadłby nieznacznie (o mniej niż 10 %). W związku z tym, w celu zachowania proporcjonalnie takiego samego poziomu sekcji produktów objętych znoszeniem preferencji, oba progi wymienione w załączniku VI powinny zostać zwiększone do odpowiednio 47,2 % i 57,0 % z wyjątkiem sekcji S-2a, S-3 i S-5 załącznika V, dla których próg powinien zostać zachowany na obecnym poziomie.

5.11.2015 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 289/1

(¹) Dz.U. L 303 z 31.10.2012, s. 1.

(²) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1421/2013 z dnia 30 października 2013 r. zmieniające załączniki I, II i IV do rozporzą

dzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 wprowadzającego ogólny system preferencji taryfowych (Dz.U. L 355 z 31.12.2013, s. 1).

(4)

(5) Ponieważ rozporządzeniem (UE) nr 1421/2013 z wykazu państw korzystających z systemu GSP usunięto Chiny, Ekwador, Malediwy i Tajlandię ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2015 r., w celu zapewnienia spójności oraz pewności prawa niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane z mocą wsteczną od dnia 1 stycznia 2015 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik VI do rozporządzenia (UE) nr 978/2012 otrzymuje następujące brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK VI

Warunki stosowania art. 8

1. Art. 8 ma zastosowanie, gdy udział procentowy, o którym mowa w ust. 1 tego artykułu, przekracza 57,0 %.

2. Art. 8 ma zastosowanie do każdej z sekcji GSP: S-2a i S-3 i S-5 załącznika V, gdy udział procentowy, o którym mowa w ust. 1 tego artykułu, przekracza 17,5 %.

3. Art. 8 ma zastosowanie do każdej z sekcji GSP: S-11a i S-11b załącznika V, gdy udział procentowy, o którym mowa w ust. 1 tego artykułu, przekracza 47,2 %.”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2015 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 28 sierpnia 2015 r.

W imieniu Komisji Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(5)

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/1979 z dnia 28 sierpnia 2015 r.

zmieniające załączniki II, III i IV do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 wprowadzającego ogólny system preferencji taryfowych

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 z dnia 25 października 2012 r.

wprowadzające ogólny system preferencji taryfowych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 732/2008 (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 3, art. 10 ust. 5 oraz art. 17 ust. 2,

(1) W art. 4 rozporządzenia (UE) nr 978/2012 określono kryteria przyznawania preferencji taryfowych przewi

dzianych w rozwiązaniu ogólnym w ramach ogólnego systemu preferencji („GSP”).

(2) Zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 978/2012 kraj, który został sklasyfikowany przez Bank Światowy jako kraj o wysokim dochodzie lub o średniowysokim dochodzie przez trzy kolejne lata, nie powinien korzystać z preferencji w ramach GSP.

(3) Zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 978/2012 kraj, który korzysta z umowy o preferencyjnym dostępie do rynku, która zasadniczo w zakresie całego handlu zapewnia taki sam poziom preferencji taryfowych jak system GSP lub lepszy, nie powinien korzystać z preferencji w ramach GSP.

(4) Wykaz krajów korzystających z rozwiązania ogólnego w ramach GSP, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 978/2012, określono w załączniku II do tego rozporządzenia. Zgodnie z art. 5 rozporzą

dzenia (UE) nr 978/2012 należy dokonać przeglądu załącznika II do dnia 1 stycznia każdego roku w celu odzwierciedlenia zmian w odniesieniu do kryteriów określonych w art. 4. Ponadto artykuł ten stanowi, że krajowi korzystającemu z systemu GSP i podmiotom gospodarczym należy zapewnić wystarczający czas na dokładne przystosowanie się do zmiany statusu danego kraju w ramach GSP. W związku z tym rozwiązanie GSP musi pozostać w mocy przez rok od dnia wejścia w życie zmiany statusu kraju na podstawie art. 4 ust. 1 lit. a) i przez dwa lata od dnia zastosowania umowy o preferencyjnym dostępie do rynku zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. b).

(5) Fidżi, Irak, Tonga i Wyspy Marshalla zostały sklasyfikowane przez Bank Światowy jako kraje o średniowysokim dochodzie w latach 2013, 2014 i 2015. W związku z tym na mocy art. 4 ust. 1 lit. a) kraje te nie kwalifikują się już do statusu kraju korzystającego z EBA i powinny zostać usunięte z załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 978/2012. Rozporządzenie w sprawie usunięcia kraju korzystającego z wykazu krajów korzystających z systemu GSP powinno mieć zastosowanie po upływie roku od dnia wejścia w życie tego rozporządzenia. W celu zapewnienia prostoty i pewności prawa należy wykreślić Fidżi, Irak, Tonga i Wyspy Marshalla z załącznika II ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2017 r.

(6) W 2014 r. rozpoczęto stosowanie umów o preferencyjnym dostępie do rynku z następującymi krajami: z Gruzją w dniu 1 września 2014 r., z Kamerunem w dniu 4 sierpnia 2014 r. i z Fidżi w dniu 28 lipca 2014 r. W celu zapewnienia prostoty i pewności prawa należy także wykreślić Gruzję i Kamerun z załącznika II ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2017 r. Jak wyjaśniono w motywie 5, Fidżi i tak zostanie wykreślone z załącznika II na podstawie jego statusu jako kraju o średniowysokim dochodzie.

(7) W art. 9 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 978/2012 ustanowiono szczególne kryteria kwalifikowalności do korzystania z preferencji taryfowych w ramach szczególnego rozwiązania motywacyjnego dotyczącego zrówno

ważonego rozwoju i dobrych rządów („GSP+”). Jednym z podstawowych warunków jest to, że dany kraj musi być krajem korzystającym z systemu GSP. Wykaz krajów korzystających z systemu GSP+ ustanowiono w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 978/2012.

(¹) Dz.U. L 303 z 31.10.2012, s. 1.

(6)

(8) Ponieważ z dniem 1 stycznia 2017 r. Gruzja przestanie być krajem korzystającym z systemu GSP, na mocy art. 9 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 978/2012 Gruzja przestanie także być krajem korzystającym z systemu GSP+.

Należy zatem wykreślić Gruzję również z załącznika III do rozporządzenia (UE) nr 978/2012 ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2017 r.

(9) Artykuł 17 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 978/2012 stanowi, że kraj, który jest uznawany przez ONZ za kraj najsłabiej rozwinięty, powinien korzystać z preferencji taryfowych przewidzianych w ramach szczególnego rozwiązania dotyczącego krajów najsłabiej rozwiniętych (inicjatywa „Wszystko oprócz broni” (EBA)). Wykaz krajów korzystających z EBA ustanowiono w załączniku IV do tego rozporządzenia.

(10) ONZ wykreśliło Samoa z wykazu krajów najsłabiej rozwiniętych w dniu 1 stycznia 2014 r. W związku z tym na mocy art. 17 ust. 1 Samoa nie kwalifikuje się już do statusu kraju korzystającego z EBA i powinno zostać usunięte z załącznika IV do rozporządzenia (UE) nr 978/2012. Rozporządzenie w sprawie wykreślenia kraju korzystającego z wykazu krajów korzystających z EBA powinno mieć zastosowanie po upływie trzyletniego okresu przejściowego od dnia wejścia w życie tego rozporządzenia. Należy zatem wykreślić Samoa z załącznika IV ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2019 r.,

Artykuł 1

Zmiany do rozporządzenia (UE) nr 978/2012

W rozporządzeniu (UE) nr 978/2012 wprowadza się następujące zmiany:

(1) w załączniku II z kolumn A i B usuwa się odpowiednio następujące kraje i odpowiadające im kody alfabetyczne:

CM Kamerun

FJ Fidżi

GE Gruzja

IQ Irak

MH Wyspy Marshalla

TO Tonga

(2) w załączniku III z kolumn A i B usuwa się odpowiednio następujące kraje i odpowiadające im kody alfabetyczne:

GE Gruzja

(3) w załączniku IV z kolumn A i B usuwa się odpowiednio następujące kraje i odpowiadające im kody alfabetyczne:

WS Samoa

(7)

Artykuł 2

Wejście w życie i stosowanie Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.

Artykuł 1 ust. 1 i 2 stosuje się od dnia 1 stycznia 2017 r.

Artykuł 1 ust. 3 stosuje się od dnia 1 stycznia 2019 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 28 sierpnia 2015 r.

Przewodniczący

(8)

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/1980 z dnia 4 listopada 2015 r.

w sprawie sprostowania rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących

przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich (Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (¹), w szczególności jego art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 38 lit. d),

(1) W załączniku IV do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1235/2008 (²), ostatnio zmienionego rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/931 (³), wymieniono „Kiwa BCS Öko-Garantie GmbH” jako uznany organ kontroli dla Korei Południowej w odniesieniu do produktów kategorii D, mimo iż jego uznanie zostało cofnięte rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/131 (⁴) w związku z włączeniem Republiki Korei do załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008. Jako że Republika Korei jest wymieniona w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 jako uznany kraj trzeci w odniesieniu do produktów kategorii D, w tym w odniesieniu do przetwarzania przywożonych składników, „Kiwa BCS Öko-Garantie GmbH” nie może być uznanym organem kontroli dla Korei w odniesieniu do tej kategorii produktów na podstawie art. 10 ust. 2 lit. b) wspomnianego rozporządzenia. Należy zatem skreślić z załącznika IV informację o uznaniu w odniesieniu do produktów kategorii D. Dla zapewnienia spójności z terminami stosowanymi w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/131 nazwę „Korea Południowa” należy zastąpić nazwą „Republika Korei” w pozostałych wpisach dotyczących uznania „Kiwa BCS Öko-Garantie GmbH”.

(2) Informacja o uznaniu „Kiwa BCS Öko-Garantie GmbH” dla Gwinei Bissau w odniesieniu do produktów kategorii A, D i F, przyznanym uprzednio rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1287/2014 (⁵), nie występuje w tabeli w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008, mimo iż uznanie tego organu kontroli nie zostało dla tego państwa cofnięte. Należy zatem ponownie dodać informację o uznaniu do załącznika IV.

(3) Załącznik IV do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 zmieniony rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2015/931 zawiera również błędy w niektórych numerach kodów, które także należy poprawić. Należy zatem poprawić numery kodów dotyczące organu kontroli „Abcert AG” dla Bośni i Hercegowiny, organu kontroli „Istituto Certifi

cazione Etica e Ambientale” dla Wybrzeża Kości Słoniowej oraz organu kontroli „Organic Standard” dla Kazachstanu i Kirgistanu. Należy również poprawić błąd w numerze kodu dotyczącym organu kontroli „Bio.

inspecta AG” dla Kirgistanu, który to błąd pojawił się w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 355/2014 (⁶).

(4) Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik IV do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008.

(¹) Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1.

(²) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1235/2008 z dnia 8 grudnia 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich (Dz.U. L 334 z 12.12.2008, s. 25).

(³) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/931 z dnia 17 czerwca 2015 r. w sprawie zmiany i sprostowania rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich (Dz.U. L 151 z 18.6.2015, s. 1).

(⁴) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 2015/131 z dnia 26 stycznia 2015 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1235/2008 ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich (Dz.U. L 23 z 29.1.2015, s. 1).

(⁵) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1287/2014 z dnia 28 listopada 2014 r. w sprawie zmiany i sprostowania rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z państw trzecich (Dz.U. L 348 z 4.12.2014, s. 1).

(⁶) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 355/2014 z dnia 8 kwietnia 2014 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1235/2008 ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich (Dz.U. L 106 z 9.4.2014, s. 15).

(9)

(5) W celu zapewnienia jasności i pewności prawa wspomniane sprostowania należy wprowadzić niezwłocznie.

Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Jednakże sprostowania wprowadzone niniejszym rozporządzeniem dotyczące błędów w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/931 powinny obowiązywać z mocą wsteczną od daty wejścia w życie tego rozporządzenia.

(6) Przepisy niniejszego rozporządzenia są zgodne z opinią Komitetu Regulacyjnego ds. Produkcji Ekologicznej,

Artykuł 1

W załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 wprowadza się sprostowania zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Pkt 1, 3, pkt 4 lit. b) i pkt 5 stosuje się od dnia 8 lipca 2015 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 4 listopada 2015 r.

Przewodniczący

(10)

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 wprowadza się następujące sprostowania:

1) w pozycji dotyczącej „Abcert AG” w pkt 3 wiersz dotyczący Bośni i Hercegowiny otrzymuje brzmienie:

„Bośnia i Hercegowina BA-BIO-137 x — — x — —”

2) w pozycji dotyczącej „Bio.inspecta AG” w pkt 3 wiersz dotyczący Kirgistanu otrzymuje brzmienie:

„Kirgistan KG-BIO-161 x — — x — —”

3) w pozycji dotyczącej „Istituto Certificazione Etica e Ambientale” w pkt 3 wiersz dotyczący Wybrzeża Kości Słoniowej otrzymuje brzmienie:

„Wybrzeże Kości Słoniowej CI-BIO-115 x — — x — —”

4) w pozycji dotyczącej „Kiwa BCS Öko-Garantie GmbH” wprowadza się następujące zmiany w pkt 3:

a) wiersz dotyczący Korei Południowej otrzymuje brzmienie:

„Republika Korei KR-BIO-141 x — x — x —”

b) dodaje się wiersz w brzmieniu:

„Gwinea Bissau GW-BIO-141 x — — x — x”

5) w pozycji dotyczącej „Organic Standard” wprowadza się następujące zmiany w pkt 3:

a) wiersz dotyczący Kazachstanu otrzymuje brzmienie:

„Kazachstan KZ-BIO-108 x — — x — —”

b) wiersz dotyczący Kirgistanu otrzymuje brzmienie:

„Kirgistan KG-BIO-108 x — — x — —”

(11)

zatwierdzające formaldehyd uwalniany z N,N-metylenobismorfoliny jako istniejącą substancję czynną do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 6 i 13

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (¹), w szczególności jego art. 89 ust. 1 akapit trzeci,

(1) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1062/2014 (²) ustanowiono wykaz istniejących substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego zatwierdzenia do stosowania w produktach biobójczych.

(2) Wykaz ten obejmuje N,N-metylenobismorfolinę, której nazwa w wyniku oceny zostanie zmieniona na formaldehyd uwalniany z N,N-metylenobismorfoliny (zwany dalej „MBM”).

(3) MBM został oceniony zgodnie z art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (³) pod kątem stosowania w produktach typu 6 (puszkowanych środkach konserwujących) i produktach typu 13 (środkach ochronnych służących do ochrony płynów stosowanych przy obróbce metali), zgodnie z definicją w załączniku V do tej dyrektywy, co odpowiada odpowiednio grupom produktowym 6 i 13, zdefiniowanym w załączniku V do rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(4) Austria została wyznaczona jako właściwy organ oceniający i w dniu 25 lipca 2013 r. przedłożyła Komisji sprawozdania z oceny wraz z zaleceniami, zgodnie z art. 14 ust. 4 i 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1451/2007 (⁴).

(5) Zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1062/2014 w dniu 3 października 2014 r.

Komitet ds. Produktów Biobójczych wydał opinie Europejskiej Agencji Chemikaliów, uwzględniając wnioski właściwego organu oceniającego.

(6) Na podstawie tych opinii można oczekiwać, że produkty biobójcze zawierające MBM, stosowane jako produkty należące do grup produktowych 6 i 13, spełniają wymogi ustanowione w art. 5 dyrektywy 98/8/WE, o ile spełnione zostaną określone warunki dotyczące ich stosowania.

(7) Należy zatem zatwierdzić MBM do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 6 i 13, z zastrzeżeniem przestrzegania szczegółowych warunków określonych w załączniku.

(8) Ze wspomnianych opinii wynika, że MBM spełnia kryteria pozwalające sklasyfikować go jako substancję rakotwórczą kategorii 1B, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (⁵).

(¹) Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.

(²) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1062/2014 z dnia 4 sierpnia 2014 r. w sprawie programu pracy, którego celem jest systematyczne badanie wszystkich istniejących substancji czynnych zawartych w produktach biobójczych, o których mowa w rozporzą

dzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (Dz.U. L 294 z 10.10.2014, s. 1).

(³) Dyrektywa 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotycząca wprowadzenia do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 123 z 24.4.1998, s. 1).

(⁴) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 325 z 11.12.2007, s. 3).

(⁵) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).

(12)

(9) Ponieważ w myśl art. 90 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 528/2012 substancje, w przypadku których państwa członkowskie zakończyły ocenę do dnia 1 września 2013 r., powinny być zatwierdzane zgodnie z dyrektywą 98/8/WE, okres ważności zatwierdzenia powinien wynosić 5 lat zgodnie z praktyką ustaloną pod rządami tej dyrektywy.

(10) Jednakże do celów art. 23 rozporządzenia (UE) nr 528/2012 MBM spełnia warunki określone w art. 10 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia, a zatem należy ją uznać za substancję kwalifikującą się do zastąpienia.

(11) Ponadto zgodnie z pkt 10 załącznika VI do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 właściwe organy powinny również ocenić, czy mogą zostać spełnione warunki określone w art. 5 ust. 2, aby zdecydować, czy produkt biobójczy zawierający MBM może, czy nie może zostać dopuszczony.

(12) Ponieważ MBM spełnia kryteria pozwalające sklasyfikować go jako substancję rakotwórczą kategorii 1B oraz jako substancję działająca uczulająco na skórę kategorii 1 zgodnie z definicją w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, wprowadzane do obrotu wyroby poddane działaniu MBM lub zawierające tę substancję powinny być odpowiednio oznakowane.

(13) Należy przewidzieć odpowiednią ilość czasu, zanim substancja czynna zostanie zatwierdzona, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymagań.

(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych,

Artykuł 1

Zatwierdza się formaldehyd uwalniany z N,N-metylenobismorfoliny jako substancję czynną przeznaczoną do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 6 i 13, z zastrzeżeniem przestrzegania specyfikacji i warunków określonych w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Przewodniczący

(13)

ZAŁĄCZNIK

Nazwa zwyczajowa

Nazwa IUPAC numery identyfika

cyjne

Minimalny stopień czys

tości substancji czynnej (¹)

Data zatwier

dzenia

Data wygaśnięcia zatwierdzenia

Grupa produk

towa

Warunki szczegółowe

Formaldehyd uwal

niany z N,N-metyle

nobismorfoliny (zwany dalej „MBM”).

Nazwa IUPAC:

N,N-metylenobi

smorfolina Nr WE: 227-062-3 Nr CAS: 5625-90-1

92,1 % (w/w) 1 kwietnia 2017 r.

31 marca

2022 r. 6 MBM uznaje się za substancję kwalifikującą się do zastąpienia zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

W ocenie produktu szczególną uwagę zwraca się na narażenie, ryzyko i skuteczność związane z wszelkimi zastosowaniami objętymi wnioskiem o udzielenie pozwolenia, lecz nieuwzględnionymi w ocenie ryzyka substancji czynnej na poziomie unijnym. Ponadto zgodnie z pkt 10 załącznika VI do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 ocena produktu obejmuje ocenę, czy mogą zostać spełnione warunki określone w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

Udzielanie pozwoleń na produkty biobójcze podlega następującym warun

kom:

1) Produkty dopuszcza się do stosowania w państwach członkowskich, w przypadku gdy spełniony jest co najmniej jeden z warunków określo

nych w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

2) W przypadku użytkowników profesjonalnych należy ustanowić bez

pieczne procedury postępowania i odpowiednie środki organizacyjne.

Produkty stosuje się przy użyciu odpowiednich środków ochrony indy

widualnej w przypadku gdy narażenie nie może zostać ograniczone do dopuszczalnego poziomu za pomocą innych środków.

3) Ze względu na ryzyko dla użytkowników profesjonalnych mieszanie i załadunek produktów do zbiorników do formulacji mieszanin odbywa się automatycznie, chyba że można wykazać, że potencjalne narażenie skóry, oczu i dróg oddechowych na MBM może zostać ograniczone do dopuszczalnego poziomu za pomocą innych środków.

Wprowadzanie do obrotu wyrobów poddanych działaniu produktów bio

bójczych podlega następującemu warunkowi:

Osoba odpowiedzialna za wprowadzenie do obrotu wyrobu poddanego działaniu MBM lub zawierającego tę substancję zapewnia, aby etykieta tego wyrobu zawierała informacje wymienione w art. 58 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

5.11.2015 L 289/11 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej PL

(14)

Nazwa zwyczajowa

Nazwa IUPAC numery identyfika

cyjne

Minimalny stopień czys

tości substancji czynnej (¹)

Data zatwier

dzenia

Data wygaśnięcia zatwierdzenia

Grupa produk

towa

13 MBM uznaje się za substancję kwalifikującą się do zastąpienia zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

W ocenie produktu szczególną uwagę zwraca się na narażenie, ryzyko i skuteczność związane z wszelkimi zastosowaniami objętymi wnioskiem o udzielenie pozwolenia, lecz nieuwzględnionymi w ocenie ryzyka substancji czynnej na poziomie unijnym. Ponadto zgodnie z pkt 10 załącznika VI do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 ocena produktu obejmuje ocenę, czy mogą zostać spełnione warunki określone w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

kom:

1) Produkty dopuszcza się do stosowania w państwach członkowskich w przypadku gdy spełniony jest co najmniej jeden z warunków określo

nych w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

pieczne procedury postępowania i odpowiednie środki organizacyjne.

Produkty stosuje się przy użyciu odpowiednich środków ochrony indy

widualnej, w przypadku gdy narażenie nie może zostać ograniczone do dopuszczalnego poziomu za pomocą innych środków.

3) Ze względu na ryzyko dla użytkowników profesjonalnych mieszanie i załadunek produktów do zbiorników do formulacji mieszanin odbywa się automatycznie, chyba że można wykazać, że potencjalne narażenie skóry, oczu i dróg oddechowych na MBM może zostać ograniczone do dopuszczalnego poziomu za pomocą innych środków.

Wprowadzanie do obrotu wyrobów poddanych działaniu produktów bio

bójczych podlega następującemu warunkowi:

Osoba odpowiedzialna za wprowadzenie do obrotu wyrobu poddanego działaniu MBM lub zawierającego tę substancję zapewnia, aby etykieta tego wyrobu zawierała informacje wymienione w art. 58 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(¹) Czystość wskazana w tej kolumnie oznacza minimalny stopień czystości substancji czynnej zastosowany do dokonania oceny zgodnie z art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE. Substancja czynna w produkcie wprowadzanym do obrotu może mieć taki sam lub inny stopień czystości, jeżeli udowodniono, że jest ona technicznie równoważna z ocenioną substancją czynną.

5.11.2015 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej PL

(15)

zatwierdzające heksaflumuron jako istniejącą substancję czynną do stosowania w produktach biobójczych typu 18

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (¹), w szczególności jego art. 89 ust. 1 akapit trzeci, a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1062/2014 (²) ustanowiono wykaz istniejących substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego zatwierdzenia do stosowania w produktach biobójczych. Wykaz ten obejmuje heksaflumuron.

(2) Heksaflumuron został oceniony zgodnie z art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (³) pod kątem stosowania w produktach typu 18 (insektycydy, akarycydy i produkty stosowane w celu zwalczania innych stawonogów) zgodnie z definicją w załączniku V do tej dyrektywy, co odpowiada grupie produktowej 18 zdefiniowanej w załączniku V do rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(3) Portugalia została wyznaczona jako właściwy organ oceniający i w dniu 11 lipca 2011 r. przedłożyła Komisji sprawozdanie z oceny wraz z zaleceniami zgodnie z art. 14 ust. 4 i 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1451/2007 (⁴).

(4) Zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1062/2014 w dniu 3 grudnia 2014 r. Komitet ds. Produktów Biobójczych wydał opinię Europejskiej Agencji Chemikaliów, uwzględniając wnioski właściwego organu oceniającego.

(5) Na podstawie tej opinii można oczekiwać, że produkty biobójcze zawierające heksaflumuron, stosowane w produktach typu 18, spełniają wymogi ustanowione w art. 5 dyrektywy 98/8/WE, o ile spełnione są określone wymogi i warunki dotyczące ich stosowania.

(6) Należy zatem zatwierdzić heksaflumuron do stosowania w produktach biobójczych typu 18, z zastrzeżeniem spełnienia określonych wymogów i warunków.

(7) Ze wspomnianej opinii wynika, że właściwości heksaflumuronu sprawiają, że można go zaklasyfikować jako substancję bardzo trwałą (vP), wykazującą bardzo dużą zdolność do bioakumulacji (vB) i toksyczną (T), zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku XIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁵).

(8) Ponieważ w myśl art. 90 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 528/2012 substancje, w przypadku których państwa członkowskie zakończyły ocenę do dnia 1 września 2013 r., powinny być zatwierdzane zgodnie z dyrektywą 98/8/WE, okres ważności zatwierdzenia powinien wynosić pięć lat zgodnie z praktyką ustaloną na mocy tej dyrektywy.

(¹) Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.

(²) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1062/2014 z dnia 4 sierpnia 2014 r. w sprawie programu pracy, którego celem jest systematyczne badanie wszystkich istniejących substancji czynnych zawartych w produktach biobójczych, o których mowa w rozporzą

dzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (Dz.U. L 294 z 10.10.2014, s. 1).

(³) Dyrektywa 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotycząca wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 123 z 24.4.1998, s. 1).

(⁴) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 325 z 11.12.2007, s. 3).

(⁵) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).

(16)

(9) Jednakże do celów art. 23 rozporządzenia (UE) nr 528/2012 heksaflumuron spełnia warunki określone w art. 10 ust. 1 lit. a) i d) tego rozporządzenia, a zatem należy go uznać za substancję kwalifikującą się do zastąpienia.

(10) Ponadto, na podstawie pkt 10 załącznika VI do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 właściwe organy, aby zdecydować o możliwości udzielenia lub nieudzielenia pozwolenia na produkt biobójczy zawierający heksaflumuron, powinny również ocenić, czy mogą zostać spełnione warunki określone w art. 5 ust. 2.

(11) Ponieważ heksaflumuron spełnia kryteria pozwalające zaklasyfikować go jako substancję bardzo trwałą (vP), wykazującą bardzo dużą zdolność do bioakumulacji (vB) i toksyczną (T), zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku XIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, wyroby poddane działaniu heksaflumuronu lub zawierające go powinny być odpowiednio oznakowane przy wprowadzaniu do obrotu.

(12) Należy przewidzieć odpowiedni termin, który powinien upłynąć, zanim substancja czynna zostanie zatwierdzona, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymagań.

(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych,

Artykuł 1

Zatwierdza się heksaflumuron jako substancję czynną przeznaczoną do stosowania w produktach biobójczych typu 18, z zastrzeżeniem przestrzegania specyfikacji i warunków określonych w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Przewodniczący

(17)

ZAŁĄCZNIK

Nazwa zwycza

jowa

Nazwa IUPAC Numery identyfikacyjne

Minimalny stopień czystości substancji

czynnej (¹)

Data zatwier

dzenia

Data wygaś

nięcia zatwier

dzenia

Typ produk

tu

Heksaflumuron Nazwa IUPAC:

1-[3,5-dichloro-4-(1,1,2,2- tetrafluoroetoksy)fenylo)-3- (2,6-difluorobenzoilo) mocznik

Nr WE: 401-400-1 Nr CAS: 86479-06-3

984 g/kg 1 kwietnia 2017 r.

31 marca 2022 r.

18 Heksaflumuron należy uznać za substancję kwalifikującą się do zastąpienia zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. a) i d) rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

W ocenie produktu szczególną uwagę zwraca się na narażenie, ryzyko i sku

teczność związane z którymkolwiek z zastosowań objętych wnioskiem o udzielenie pozwolenia, lecz nieuwzględnionych w ocenie ryzyka substancji czynnej na poziomie unijnym. Ponadto, na podstawie pkt 10 załącznika VI do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 ocena produktu obejmuje ocenę tego, czy mogą zostać spełnione warunki określone w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

kom:

1) Pozwolenia na stosowanie produktów w państwach członkowskich mogą być udzielane wyłącznie wówczas, gdy spełniony jest co najmniej jeden warunek określony w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

pieczne procedury postępowania i odpowiednie środki organizacyjne. W przypadku gdy narażenie nie może zostać ograniczone do dopuszczal

nego poziomu za pomocą innych środków, produkty stosuje się przy uży

ciu odpowiednich środków ochrony indywidualnej

3) Ponieważ heksaflumuron uważany jest za substancję bardzo trwałą, wyka

zującą bardzo dużą zdolność do bioakumulacji i toksyczną, narażenie zwierząt innych niż docelowe i środowiska należy zminimalizować, uwz

ględniając i stosując wszystkie odpowiednie środki ograniczające ryzyko.

Obejmują one ograniczenie wyłącznie do zastosowań profesjonalnych i obowiązek stosowania w pułapkach zamkniętych z przynętą.

Wprowadzanie do obrotu wyrobów poddanych działaniu substancji podlega następującemu warunkowi:

Osoba odpowiedzialna za wprowadzanie do obrotu wyrobu poddanego dzia

łaniu heksaflumuronu lub zawierającego go, dba o to, by etykieta wyrobu poddanego działaniu substancji zawierała informacje wymienione w art. 58 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(¹) Czystość wskazana w tej kolumnie oznacza minimalny stopień czystości substancji czynnej stosowany do dokonywania oceny zgodnie z art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE. Substancja czynna w produkcie wprowadzanym do obrotu może mieć taki sam lub inny stopień czystości, jeśli udowodniono, że jest on równoważny technicznie z ocenioną substancją czynną.

5.11.2015 L 289/15 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej PL

(18)

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustana

wiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (¹),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (²), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

(1) Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2) Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporzą

dzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych.

Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(¹) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(²) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

(19)

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN Kod państw trzecich (¹) Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00 AL 46,6

MA 68,6

MK 44,1

TR 74,5

ZZ 58,5

0707 00 05 AL 92,7

TR 140,9

ZZ 116,8

0709 93 10 MA 143,3

TR 153,3

ZZ 148,3

0805 20 10 CL 168,9

MA 95,6

PE 167,8

ZA 150,6

ZZ 145,7

0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90

PE 132,9

TR 112,5

ZA 107,4

ZZ 117,6

0805 50 10 TR 115,3

UY 53,9

ZZ 84,6

0806 10 10 BR 309,5

EG 231,7

PE 300,3

TR 171,5

ZZ 253,3

0808 10 80 CL 173,0

MK 23,1

NZ 123,4

ZA 165,9

ZZ 121,4

0808 30 90 TR 137,7

ZZ 137,7

(¹) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicz

nego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7).

Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

(20)

DECYZJE

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2015/1984 z dnia 3 listopada 2015 r.

w sprawie określenia okoliczności, formatów i procedur notyfikacji zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku

wewnętrznym

(notyfikowana jako dokument nr C(2015) 7369) (Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (¹), w szczególności jego art. 9 ust. 5,

(1) Notyfikowanie przez państwa członkowskie systemów identyfikacji elektronicznej jest warunkiem wstępnym wzajemnego uznawania środków identyfikacji elektronicznej.

(2) Na potrzeby współpracy w zakresie interoperacyjności i bezpieczeństwa systemów identyfikacji elektronicznej konieczne są procedury uproszczone. Do celów współpracy między państwami członkowskimi, o której mowa w art. 12 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 910/2014 i która została szczegółowo uregulowana w decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/296 (²), wymaga się używania języka angielskiego, zatem przyjęcie takiego samego rozwiązania w odniesieniu do notyfikowania systemów identyfikacji elektronicznej powinno ułatwić osiągnięcie interoperacyjności i zapewnienie bezpieczeństwa tych systemów. Tłumaczenie istniejącej już dokumentacji nie powinno jednak powodować nieuzasadnionych obciążeń.

(3) Systemy mogą obejmować wiele różnych stron wydających środki identyfikacji elektronicznej lub wiele różnych poziomów bezpieczeństwa. W celu zapewnienia jasności i pewności prawa notyfikowanie takich systemów powinno jednak stanowić jeden proces, w którym stosuje się oddzielne formularze notyfikacji dla każdej strony wydającej środek identyfikacji elektronicznej lub w odniesieniu do każdego poziomu bezpieczeństwa.

(4) Organizacja systemów identyfikacji elektronicznej różni się w poszczególnych państwach członkowskich i obejmuje podmioty zarówno z sektora publicznego, jak i prywatnego. Formularz notyfikacji powinien służyć do przekazania jak najbardziej precyzyjnych informacji, m.in. na temat różnych organów lub podmiotów, które uczestniczą w procesie identyfikacji elektronicznej, nie powinno się w nim jednak wymagać wymieniania np.

wszystkich lokalnych władz gminnych, jeśli uczestniczą one w tym procesie. W takim przypadku w odpowiednim polu formularza notyfikacji należy określić szczebel uczestniczącego organu lub podmiotu.

(5) Przekazanie innym państwom członkowskim opisu systemów identyfikacji elektronicznej przed przesłaniem notyfikacji, zgodnie z art. 7 lit. g) rozporządzenia (UE) nr 910/2014, jest warunkiem wstępnym wzajemnego uznawania środków identyfikacji elektronicznej. Formularz notyfikacji określony w niniejszym akcie wykonawczym należy stosować przy przekazywaniu innym państwom członkowskim opisu systemu, aby umożliwić im przeprowadzenie wzajemnej oceny zgodnie z art. 10 ust. 2 decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/296.

(¹) Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 73.

(²) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/296 z dnia 24 lutego 2015 r. ustanawiająca proceduralne warunki współpracy między państwami członkowskimi w zakresie identyfikacji elektronicznej na podstawie art. 12 ust. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 53 z 25.2.2015, s. 14).

(21)

(6) Bieg terminu, w jakim Komisja musi opublikować notyfikację, określony w art. 9 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 910/2014, powinien rozpocząć się z dniem złożenia prawidłowo wypełnionego formularza. Formularza notyfikacji nie powinno się uznawać za prawidłowo wypełniony, jeżeli Komisja musi wystąpić o dodatkowe informacje lub wyjaśnienia.

(7) Aby zapewnić jednolite stosowanie formularza notyfikacji, Komisja powinna przygotować wytyczne dla państw członkowskich, w szczególności w odniesieniu do kwestii, czy zmiany formularza notyfikacji mogą pociągać za sobą konieczność ponownej notyfikacji.

(8) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu, o którym mowa w art. 48 rozporządzenia (UE) nr 910/2014,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Cel

Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 910/2014 w niniejszej decyzji określono okoliczności, formaty i procedury przekazywania Komisji notyfikacji dotyczącej systemów identyfikacji elektronicznej.

Artykuł 2

Język notyfikacji

1. Notyfikacji dokonuje się w języku angielskim. Formularz notyfikacji, o którym mowa w art. 3 ust. 1, należy wypełnić w języku angielskim.

2. Bez uszczerbku dla przepisów ust. 1, państwa członkowskie nie są zobowiązane do tłumaczenia dokumentów uzupełniających, o których mowa w pkt 4.4 załącznika, jeżeli powodowałoby to nieuzasadnione obciążenia.

Artykuł 3

Procedura i formaty notyfikacji

1. Notyfikacji dokonuje się drogą elektroniczną w formacie zgodnym z formularzem przedstawionym w załączniku.

2. Jeżeli w systemie uczestniczy więcej niż jedna strona odpowiedzialna za wydawanie środka identyfikacji elektro

nicznej lub system ten obejmuje więcej niż jeden poziom bezpieczeństwa, pkt 3.2 lub, w stosownych przypadkach, pkt 4.2 formularza notyfikacji przedstawionego w załączniku należy wypełnić oddzielnie dla każdej strony wydającej środek identyfikacji elektronicznej lub w odniesieniu do każdego poziomu bezpieczeństwa.

3. Jeżeli organy, strony, podmioty lub jednostki, o których należy powiadomić za pomocą formularza przedsta

wionego w załączniku, w szczególności strony zarządzające procesem rejestracji unikalnych danych identyfikujących osobę lub strony wydające środek identyfikacji elektronicznej, działają na podstawie tych samych przepisów i stosują takie same procedury, zwłaszcza jeżeli są to organy regionalne lub lokalne, stosuje się następujące przepisy szczegółowe:

a) informacje dotyczące wszystkich tych stron można podać w jednym formularzu notyfikacji;

b) w formularzu notyfikacji można podać informacje niezbędne do określenia poziomu funkcjonalnego lub szczebla organizacji terytorialnej reprezentowanego przez daną stronę.

4. Komisja potwierdza drogą elektroniczną otrzymanie notyfikacji.

(22)

5. Komisja może zażądać dodatkowych informacji lub wyjaśnień w następujących okolicznościach:

a) formularz notyfikacji nie został prawidłowo wypełniony;

b) w formularzu lub w dokumentach uzupełniających występuje oczywisty błąd;

c) przed notyfikacją nie dokonano wymaganego zgodnie z art. 7 lit. g) rozporządzenia (UE) nr 910/2014 przekazania pozostałym państwom członkowskim opisu systemu identyfikacji elektronicznej.

6. Jeżeli zażądano dodatkowych informacji lub wyjaśnień, o których mowa w ust. 5, notyfikację uznaje się za prawidłową tylko po przedłożeniu Komisji takich dodatkowych informacji lub wyjaśnień.

Artykuł 4

Adresaci Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

W imieniu Komisji Günther OETTINGER

Członek Komisji

(23)

ZAŁĄCZNIK

FORMULARZ NOTYFIKACJI SYSTEMU IDENTYFIKACJI ELEKTRONICZNEJ ZGODNIE Z ART. 9 UST. 5 ROZPORZĄDZENIA (UE) NR 910/2014

(Wstawić nazwę państwa członkowskiego) niniejszym notyfikuje Komisji Europejskiej system identyfikacji elektronicznej, który ma zostać umieszczony w podlegającym publikacji wykazie, o którym mowa w art. 9 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 910/2014, oraz potwierdza, co następuje:

— informacje przekazane w notyfikacji są spójne z informacjami, które zostały przekazane w ramach sieci współpracy zgodnie z art. 7 lit. g) rozporządzenia (UE) nr 910/2014, oraz

— system identyfikacji elektronicznej może być wykorzystywany do uzyskania dostępu do co najmniej jednej usługi świadczonej przez podmiot sektora publicznego w (wstawić nazwę państwa członkowskiego).

Data

[podpisano elektronicznie]

1. Informacje ogólne

Nazwa systemu (jeśli nadano nazwę) Poziom(-y) bezpieczeństwa (niski, średni lub wysoki)

2. Organ(-y) odpowiedzialny(-e) za system

Nazwa(-y) organu(-ów) Adres(-y) pocztowy(-e) Adres(-y) poczty elektro

nicznej Nr telefonu

3. Informacje na temat uczestniczących stron, podmiotów, organów i jednostek (jeżeli system obejmuje kilka stron, podmiotów, organów lub jednostek, proszę wymienić je wszystkie zgodnie z art. 3 ust. 2 i 3)

3.1. Jednostka, która zarządza rejestracją niepowtarzalnych danych identyfikujących osobę

Nazwa jednostki, która zarządza rejestracją niepowtarzalnych danych identyfikujących osobę

3.2. Strona wydająca środek identyfikacji elektronicznej

Nazwa strony wydającej środek identyfikacji elektronicznej oraz wskazanie, czy jest to strona określona w art. 7 lit. a) ppkt (i), (ii) lub (iii) rozporządzenia (UE) nr 910/2014

Art. 7 lit. a) ppkt (i): Art. 7 lit. a) ppkt (ii): Art. 7 lit. a) ppkt (iii):

3.3. Strona przeprowadzająca procedurę uwierzytelniania

Nazwa strony przeprowadzającej procedurę uwierzytelniania

(24)

3.4. Organ nadzoru

Nazwa organu nadzoru

(podać nazwę(-y) w stosownych przypadkach)

4. Opis systemu identyfikacji elektronicznej

Do każdego z poniższych opisów można załączyć dokument(-y).

a) Krótki opis systemu, w tym kontekst, w którym działa, i jego zakres

b) W stosownych przypadkach, wykaz dodatkowych atrybutów, które można przekazać w odniesieniu do osób fizycznych w ramach systemu, jeżeli zażąda tego strona ufająca

c) W stosownych przypadkach, wykaz dodatkowych atrybutów, które można przekazać w odniesieniu do osób prawnych w ramach systemu, jeżeli zażąda tego strona ufająca

4.1. Mające zastosowanie system nadzoru, system odpowiedzialności i ustalenia dotyczące zarządzania 4.1.1. Mający zastosowanie system nadzoru

Opis systemu nadzoru stosowanego w systemie identyfikacji elektronicznej, zawierający następujące informacje:

(W stosownych przypadkach należy podać informacje dotyczące ról, obowiązków i uprawnień organu nadzoru, o którym mowa w pkt 3.4, oraz podmiotu, któremu organ ten podlega. Jeżeli organ nadzoru nie podlega organowi odpowiedzialnemu za system, należy podać szczegółowe informacje o podmiocie, któremu podlega organ nadzoru)

a) system nadzoru mający zastosowanie do strony wydającej środek identyfikacji elektronicznej

b) system nadzoru mający zastosowanie do strony przeprowadzającej procedurę uwierzytelniania

4.1.2. Mający zastosowanie system odpowiedzialności

Krótki opis mającego zastosowanie krajowego systemu odpowiedzialności w odniesieniu do następujących scena

riuszy:

a) odpowiedzialność państwa członkowskiego na podstawie art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 910/2014

(25)

b) odpowiedzialność strony wydającej środek identyfikacji elektronicznej, na podstawie art. 11 ust. 2 rozporzą

dzenia (UE) nr 910/2014

c) odpowiedzialność strony przeprowadzającej procedurę uwierzytelniania, na podstawie art. 11 ust. 3 rozporzą

dzenia (UE) nr 910/2014

4.1.3. Mające zastosowanie ustalenia dotyczące zarządzania

Opis ustaleń dotyczących zawieszania lub unieważniania całego systemu identyfikacji lub uwierzytelnienia albo ich skompromitowanych części

4.2. Opis elementów systemu

Opis sposobu, w jaki spełniono wymagania określone w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/1502 (¹), aby osiągnąć poziom bezpieczeństwa środka identyfikacji elektronicznej w ramach systemu będą

cego przedmiotem notyfikacji przedkładanej Komisji:

(załączyć wszelkie przyjęte normy)

4.2.1. Wprowadzenie do systemu a) Wniosek o rejestrację i rejestracja

b) Sprawdzenie i weryfikacja tożsamości (osoba fizyczna)

c) Sprawdzenie i weryfikacja tożsamości (osoba prawna)

d) Powiązanie między środkami identyfikacji elektronicznej osób fizycznych i prawnych

4.2.2. Zarządzanie środkami identyfikacji elektronicznej

a) Cechy charakterystyczne i konstrukcja środków identyfikacji elektronicznej (w tym, w stosownych przypad

kach, informacje dotyczące certyfikacji bezpieczeństwa)

(¹) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1502 z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ustanowienia minimalnych specyfikacji technicznych i procedur dotyczących poziomów zaufania w zakresie środków identyfikacji elektronicznej na podstawie art. 8 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 235 z 9.9.2015, s. 7).