Orzecznictwo Wyższej Komisji
Dyscyplinarnej
Palestra 3/11(23), 131-133
O r ^ e r z w ł c ^ i i / o
j y g ź s z e / K o m i s j i D y s c y p l i n a r n e j
O rz e c z e n ie z d n ia 18 lip c a 1959 r. (W.K.D. 43/59) U b e z p ie c z e n ie a d w o k a ta w j a k i e j k o lw ie k in n e j in s ty t u c ji p o za a d w o k a c k ą n ie z w a ln ia go od o b o w ią z k u u c z e s tn ic z e n ia w F u n d u s z u W z a je m n e j P o m o cy , a lb o w ie m p rz y n a le ż n o ś ć do a d w o k a tu r y n a k ł a d a n a n ieg o o b o w ią z e k p o d p o rz ą d k o w a n ia się u c h w a ło m o rg a n ó w te jż e , a n a d to o b o w ią zek te n w y p ły w a z z a s a d y k u lty w o w a n ia i p o g łę b ia n ia k o le ż e ń sk o śc i i n ie s ie n ia w z a je m n e j p o m o cy .Dnia 18 lipca 1959 r. Wyższa K om i sja D yscyplinarna, po rozpoznaniu spraw y dyscyplinarnej adw. X z od w ołania obwinionego od orzeczenia Wojewódzkiej K om isji D yscyplinarnej w A. z dnia 18 października 1958 r. K. D. 14/58, o r z e k ł a :
zaskarżone orzeczenie zatwierdzić.
U z a s a d n i e n i e
W ojewódzka K om isja Dyscyplinarna w A. orzeczeniem z dnia 18.X.1958 r. uznała adw. X za winnego, że upor czywie w zbraniał się płacić składki n a Fundusz W zajem nej Pomocy od przeszło 5 lat i za to uchylanie się od obowiązków adw okata w ym ierzyła mu karę nagany.
W uzasadnieniu orzeczenia W oje wódzka Kom isja D yscyplinarna pod
kreśliła, że na gruncie przepisów tym czasowych w spraw ie Funduszu Wza jem nej Pomocy IZby Adwokacikiej w A. uczestnikam i Funduszu są wszyscy adwokaci wpisani na listę adwokatów Izby Adwokackiej w A. i że są oni obowiązani do płacenia składek bez względu na to, czy w ykonują zawód adwokata, przy czym zaleganie z za p łatą składek ,pociąga za sobą odpo wiedzialność dyscyplinarną. W alne zgromadzenie nigdy nie kw estionow a
ło kom petencji Rady w spraw ie uch w alenia obowiązku należenia członków Izby do Funduszu W zajemnej Pomocy, a zwyczajne w alne zebranie adw oka tów Izby w dniu 2 m arca 1958 r. uchw aliło podwyższenie składki na tzw. pozgonne z 15 do 30 zł od oso
by oraz podwyższenie zapomogi po śm iertnej dla wdów z 7 500 do 15 000 zł.
Po zanalizow aniu strony praw nej zagadnienia W ojewódzka K om isja Dy scyplinarna rozważyła w yjaśnienia ob winionego, który przyznał, że od sze regu la t nie płaci składek n a Fundusz W zajemnej Pomocy, albowiem: 1) brak jest jego zdaniem podstaw praw nych do wprow adzenia przym usu należenia do Funduszu W zajemnej Pomocy dla każdego adw okata wpisanego na listę; 2) obwiniony jest od daw na ubezpie czony w PZU, gdzie w arunki zabez pieczenia wdowy są o wiele korzy stniejsze i lepsza jest jego gw arancja. ■Maniem W ojewódzkiej K om isji Dy scyplinarnej ubezpieczenie adw okata w jakiejkolw iek instytucji nie może
132 O R Z E C Z N IC T W O W Y Ż S Z E J K O M I S J I D Y S C Y P L I N A R N E J N r 11
zwalniać go od obowiązku uczestni czenia w Funduszu W zajemnej Pomo cy, albowiem przynależność do adwo katury nakłada na adwokata obowią zek podporządkowania się uchwałom organów adwokatury, a nadto obowią zek uczestniczenia w Funduszu Wza jem nej Pomocy wypływa z bardzo istotnej zasady będącej wykładnikiem działania członków Iziby, tj. obowiązku koleżeństwa, współdziałania i niesie nia pomocy wzajem nej kolegom i ro dzinom kolegów, którzy tej pomocy potrzebują.
Od tego orzeczenia wniiósł odwoła nie adw. X, domagając się uchylenia i um orzenia postępowania. W obszer nym uzasadnieniu pow ołuje się na tek st ustaw y o ustr. adw. z 27.VI. 1950 r. i porównuje ją z praw em o ustr. adw. z 4. V. 1938 r., które w art. 2 lit. i wyraźnie stanowiło, iż do zakresu działania samorządu adwo kackiego należy m.i. „zarząd i rozpo rządzanie m ajątkiem samorządu oraz organizacja funduszów wzajem nej po mocy i zapomóg pośm iertnych”, a w art. 81 wprowadziło obowiązek adw o katów wnoszenia opłat na fundusze wzajem nej pomccy i zapomóg pośmie rtnych. Zdaniem obwinionego ustawa z 1950 r. nie przew iduje podobnych świadczeń ze strony członków izby, z art. zaś 23 tejże ustaw y nie można w yprowadzić upraw nień w tej dziedzi nie dla Rady Adwokackiej oraz obo w iązków dla członków izby. Tym sa m ym więc przynależność do F undu szu W zajemnej Pomocy nie może być uznana za obowiązkową dla członków izby, adw okat zatem wpisany na listę może się uchylić od płacenia składek, tak jak to czyni obwiniony.
Niezależnie od powyższych zarzu tów obwiniany podniósł, że przed kil ku laty zawiadomił pisemnie Radę Adwiokacką w A., iż nie będzie płacić składek na Fundusz W zajemnej Po
mocy, co przyjęto do wiadomości i przez dłuższy czas n ik t nie żądał ani płacenia składek, ani wyjaśnień. Do piero ostatnio Rada Adwokacka zażą dała wytoczenia mu postępowania dy scyplinarnego i aczkolwiek rzecznik dyscyplinarny umorzył je, to jednak Rada zażądała wniesienia aktu o sk ar żenia.
Wyższa Komisja D yscyplinarna po rozpoznaniu spraw y podzieliła całko
wicie motywy zaskarżonego orzecze nia. W brew twierdzeniom obwinione go, jakoby władze adwokackie przyję ły do wiadomości w ystąpienie jego z Funduszu W zajemnej Pomocy i nie robiły mu. z tego tytułu żadnych p rz y krości, przypom nieć należy, że dnia 10.XI.1955 r. przewodniczący komisji Funduszu W zajemnej Pomocy w y tknął mu niepłacenie składek na ten cel i zażądał uregulow ania zaległości, a następnie pism em z dnia 7.1.1956 r. przypom niano obwinionemu obowiązek uiszczenia składek zgodnie z uchw ałą' Rady Adwokackiej z 8.III.1948 r. oraz tymczasowymi przepisami w spraw ie Funduszu W. P. i zażądano uregulo wania zaległych opłat.
Twierdzenie obwinionego, jakoby z zestawienia art. 2 i 81 praw a o ustr. adw. :Z 4.V.1938 r. z rozdziałem 2 u sta wy o ustr. adw. z 27.VI.1950 r. w y nikać miało, że Rada Adwokacka i W alne Zgromadzenie nie posiadają uprawnień do uchwalania obowiązku należenia adwokatów do Funduszu W zajemnej Pomocy — jest niesłusz ne i niaprzekonywające. P raw o o ustr. adw. z 1938 r. w przepisach ogólnych wymieniało taksatyw nie szereg różnych upraw nień należących do zakresu działania samorządu adwokackiego. W ustaw ie z 1950 r. o zakresie dzia łania jest mowa we wszystkich omal rozdziałach. W prawdzie nie w spom i na ustaw a express is verb is o organi zacji Funduszu W zajemnej Pomocy,
N r 11 O R Z E C Z N IC T W O W Y Ż S Z E J K O M I S J I D Y S C Y P L IN A R N E J 133
jak to m iało m iejsce w art. 2 i 81 praw a o ustr. adw., jednakże z tego bynajm niej nie w ynika, jakoby orga ny izb adwokackich nie m iały praw a podejmować podobnych uchwał. W łaś nie z brzm ienia art. 20 ust. o ustr. adw. z 1950 r„ na który powołuje się obwiniony, w ynika w drodze logicz nego rozumowania, że R ada Adwokac ka może obejmować zakresem swego działania te spraw y adw okatury, k tó rych ustaw a nie zastrzegła innym w ła dzom i organom. Spraw y niesienia sobie w zajem nej pomocy iprzez uisz czanie składek n a Fundusz W zajemnej Pomocy nie zostały ustaw ą z 1950 r. zastrzeżone innym władzom.
Uchwały rad adwokackich w spra wie utw orzenia Funduszu W zajemnej Pomocy m ają swoje praw o obywa telstw a od szeregu lat i nigdy nie by ły kwestionowane przez w ładze nad zorcze, które z tytułu swego stano w iska w ładne są uchylać uchwały or ganów adw okatury, jeśli są one sprze czne z prawem .
Obowiązek płacenia składek na Fun dusz W zajem nej Pomocy musi być re spektow any przez członka izby nie zależnie od tego, czy się dobrowolnie ubezpieczył w PZU. Faikt wpisu na listę adwokacką nakłada na członka izby obowiązek podporządkowania się
uchwałom w ładz adw okatury, które w postępowaniu swym kierują się kulty wowaniem i pogłębianiem koleżeń- skości, obowiązek izaś niesienia w za jem nej pomocy kolegom i ich rodzi nom uczyniły w ykładnikiem godności stanu.
Nie ulega wątpliwości, że uporczywe uchylanie się od podporządkowania u- chwałom organów adw okatury i od m aw ianie wnoszenia składek ma F un dusz W zajemnej Pomocy godzi w po jęcie godności zawodu adwokackiego i tym samym pociąga za sobą odpowie dzialność dyscyplinarną.
Wyższa Kom isja D yscyplinarna ex
re rozpoznawania niniejszej sprawy nie może pominąć wypowiedzenia je dnej uwagi, mianowicie tego, że po stępowanie dyscyplinarne wytoczono obwinionemu stosunkowo dość późno, aczkolwiek — jak to w ynika z da nych znajdujących się w aktach oso bowych — w okresie kilku ostatnich lat przypominano mu wielokrotnie o- bowiązek uregulowania zaległości i wnoszenia opłat na Fundusiz W zajem nej Pomocy.
Wyższa Kom isja Dyscyplinarna po dzieliła w zupełności motywy zaskar żonego orzeczenia i utrzym ała je w mocy.
