• Nie Znaleziono Wyników

Kronika : z życia izb adwokackich

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Kronika : z życia izb adwokackich"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Kronika : z życia izb adwokackich

Palestra 4/3(27), 94-96

(2)

94 K R O N IK A N r 3

Jednocześnie Prezes Sądu W ojewódzkiego dla m iasta st. W arszawy podał da w iadom ości Rady, że spraw y KP nie zakończone do 31.XII.1959 r. w poszczegól­ nych w ydziałach karnych sądów pow iatow ych dla m. st. W arszawy i W arszaw y- -P ragi pozostają w tych wydziałach.

3. SPADKI W ZWIĄZKU RADZIECKIM

M inisterstw o Spraw Zagranicznych nadesłało pism o z dnia 15.XII.1959 r. Nr K. V. 317/Og/13 treści następującej:

„Do M inisterstw a Spraw Zagranicznych oraz do Urzędów K onsularnych PRL w Związku Radzieckim zw racają się często adwokaci ze spraw am i spadków, do których prawa spadkobierców uległy przedawnieniu. W zw iązku z tym M ini­ sterstw o w yjaśnia, że w edług u staw odaw stw a radzieckiego praw o spadkobierców do p rzyjęcia spadków po obyw atelach radzieckich przedawnia się z upływ em 6 m iesięcy od daty zgonu spadkodawców. W przypadku zgonu na terenie Związku R adzieckiego obyw atela polskiego, prawo spadkobierców p olskich do przyjęcia pozostaw ionych przez zm arłego nieruchom ości spadkowych przedaw nia się w tym sam ym term inie, z tą jednakże różnicą, że bieg term inu liczy się od dnia zaw ia­ domienia konsula polskiego o śm ierci spadkodaw cy (art. 42 pkt 2 w zw iązku z art. 46 pkt 3 um owy polsko-radzieckiej o pomocy prawnej i stosunkach praw ­ nych w spraw ach cyw ilnych, rodzinnych i karnych ■—■ Dz. U. z 1958 r. Nr 32, poz. 147). Dla uniknięcia zbytecznych zgłoszeń przedawnionych roszczeń spadko­ w ych oraz celem zapobieżenia przedaw nieniu tego rodzaju roszczeń bieżących M inisterstw o sugeruje, aby N aczelna Rada Adwokacka odpowiednio poinform o­ w ała podległe jej okręgow e rady adwokackie”.

4. Z ŻYCIA IZB ADWOKACKICH I z b a k a t o w i c k a

1. Rada A dwokacka w K atow icach ma poważne trudności z rozstrzygnięciem podań kandydatów na aplikantów adwokackich, zw łaszcza wobec faktu, że na trzy w oln e etaty zgłosiło się 23 kandydatów.

W yniki egzaminu konkursowego w ykazały, że b. w ielu kandydatów w yk azu je dobry poziom przygotow ania praw niczego oraz w iedzy hum anistycznej. N iek tó­ rzy z nich od paru lat starają się u siln ie o uzyskanie w pisu na listę aplikantów adwokackich.

Problem am i spornym i dyskutow anym i wśród członków Rady Adwokackiej są głów nie dw ie sprawy:

a) uzależnienie w pisów w yłącznie od osiągniętych w yników przy egzaminie* b) liczba etatów aplikanckich ustalona przez Radę Adw okacką w związku

z obowiązującym i przepisam i (art. 81 u-o u.a.).

Część członków Rady A dw okackiej zajm uje stanowisko, że logiczną konse­ kw encją wprowadzenia egzam inów konkursowych powinno być uzależnienie w p i­ su od w yników egzaminu, inni członkow ie w ypow iadają się za rozważeniem cało­ kształtu okoliczności przem awiających za kandydatem lub przeciw. .

(3)

Nr 3 kro nik a 95;

Jeśli chodzi o liczbę etatów , to część członków Rady Adwokackiej uważa za najlepszy system obecnie pralctykowany, tj. u stalanie liczby etatów przez Radę Adwokacką. Inni jednak członkowie, pow ołując się na treść u staw y, podkreśla­ ją, że skoro sprawa uregulow ana jest ustaw ow o w ten sposób, iż zespół płaci aplikantow i w ynagrodzenie w edług norm ustalonych przez Radę Adwokacką, to w takim razie oświadczenie zespołu, że wyraża gotowość przyjęcia kandydata na aplikanta i płacenia m u wynagrodzenia, powinno pociągnąć za sobą w pis na listę aplikantów, co zresztą bynajm niej nie ogranicza uprawnień Rady Adwokackiej w spraw ie nadzoru nad praktyką aplikantów oraz prowadzenia szkolenia ap li­ kantów. W interesie zaś m łodzieży leży, by dostęp- do adwokatury m ieli przede w szystk im młodzi i by liczba etatów była rozszerzona.

2. Zespoły adwokackie na terenie Izby katow ickiej w prow adziły nowe zasady biurowości i księgow ości — zgodnie z instrukcją N aczelnej Rady Adwokackiej Zasady te w ym agają w praw dzie w iększej pracy, stanow ią jednak krok naprzód, zm ierzający do uzyskania lepszej gw arancji praw idłow ego prowadzenia kaso- w o ści oraz pew ności w doręczaniu korespondencji.

I z b a w a r s z a w s k a

P o s t ę p o w a n i e d y s c y p l i n a r n e . Jak w ynika ze sprawozdania po­ przedniego, na dzień 1 sierpnia 1959 r. znajdow ało się w urzędowaniu rzecznika 11SJ spraw, w okresie spraw ozdaw czym w płynęło spraw 79, razem w ięc było w za­ łatw ieniu w okresie od l.V III 1959 r. do 31.XII.1959 r. — 197 spraw.

W yniki pracy Rzecznika Dyscyplinarnego i jego zastępców w okresie sp r a ­ w ozdawczym przedstaw iają się, jak następuje:

Do załatwienia Z a ł a t w i o n o Uwagi

Pozostawało dochodzeń akt osk. umórz. inne r a z e m pozostało

z r. 1955 = 1

_

1

_

1

0

1956 = 7

2

3

1

6

1

1957 = 17

1

3 3 7

10

1958 = 23 4

10

1

15

8

1959 = 70 31

68

4 103 46 UJpłyiLJ „ = 79 197 38 85 9 132 65

Spośród spraw, które w płynęły w okresie sprawozdawczym , wyodrębnić można następujące grupy.

Jeśli chodzi o in icjatyw ę ścigania, to:

z doniesienia w ładz i urzędów w płynęło 2 0

ze skarg adw okatów na kolegów — 7

ze skierow ania przez w ładze adwokackie 9

ze skarg osób pryw atnych — 43

(4)

96 KRONIKA Nr 3

W rozbiciu na kategorie zarzutów sprawy te były następujące:

zarzuty naruszenia obow iązku zaw odow ego — 31

zorzuty naruszenia godności i etyk i zawodu — 34

znrzuty naruszenia regulam inu w ięziennego — 1

zarzuty w zakresie nadużycia w oln ości słow a — 5

•zarzuty naruszenia zasad koleżeństw a — 6

inne — 2

razem: 79

A ktualny stan liczby zastępców Rzecznika D yscyplinarnego obejm uje nazwiska 44 kolegów.

W okresie spraw ozdaw czym kancelaria Rzecznika D yscyplinarnego była obsłu­ giw ana przez 1 siłę sekretarską.

W okresie spraw ozdawczym R zecznik D yscyplinarny złożył 6 odwołań od za­ padłych orzeczeń W ojewódzkiej K om isji D yscyplinarnej. Ponadto w okresie sp ra­ w ozdaw czym załatw iono 7 czynności rekw izycyjnych z odezw innych rad adwo­ kackich.

Od postanow ień Rzecznika D yscyplinarnego umarzających dochodzenia (85) złożo­ n o 30 odwołań do W ojewódzkiej K om isji D yscyplinarnej, która dotychczas roz­ poznała 24 odwołania, pozostaw iając w szystk ie te odwołania bez uwzględnienia.

Za cały okres pracy Rzecznik D yscyplinarny w nowej Radzie (tj. od 5.V.1959 r. do 31.X II.1959 r.) z p rzyjętych 153 spraw i z nowego w p ły w u 137, tj- razem 290 spraw, załatw ił spraw 225. Pozostało do załatw ienia na dzień 1.1.1960 r. 65 spraw.

Jak w ynika z powyższych danych, w okresie pracy Rzecznika D yscyplinarne­ go w nowej kadencji Rady m iesięcznie kończono średnio 28 spraw. Zastępcy Rzecznika D yscyplinarnego w okresie sprawozdawczym brali udział w 38 posie­ dzeniach K om isji D yscyplinarnej eraz w 4 posiedzeniach niejaw nych W ojewódz­ kiej K om isji Dyscyplinarnej.

Cytaty

Powiązane dokumenty

W toku diagnostyki rozpoznano postać ograniczoną drobnokomórkowego raka płuca (limited disease small cell lung carcinoma, LD-SCLC).. Pacjent był leczony

zwolnienia akcji serca i obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Patomechanizm omdleń do końca nie jest poznany. Dlatego też zastosowanie odpowiedniego testu diagnostycznego jest

Wartość zabytkowa obiektu nie pozwala przem ilczeć faktu jego bezpowrotnej utraty i zmusza do w yrażenia ostrzeżeń przed m ożliwością dalszych

Jego zaletami, w porównaniu ze znieczuleniem ogólnym, są: mniejszy wpływ na czynność układu krążenia, oddechowego i supresję immunologiczną, co przyczynia się do ich lepszej

Oszklono okna, uło­ żono posadzkę betonową, otynkowano ściany zostawiając żebra i służki w suro­ wej cegle.. W roku 1951 zaszła konieczność rozebrania

Pomimo to problemem związanym z brakiem skuteczności leczenia jest nie tylko pobieranie leków przez chorych starszych, ale zjawisko niepodawania im preparatów koniecznych

W innych badaniach, w których ranelinian strontu podawano w dawce 2g/24h przez 3 lata w podobnej grupie chorych, wzrost BMD w zakresie szyjki kości udowej oraz całego stawu

— Krót­ ka historia rozwoju miasta oraz om ów ie­ nie w ytycznych i realizacji odbudowy za­ bytkowego ośrodka starom iejskiego (G. Jacka i kam ienic