1. IDENTYFIKACJA PREPARATU, PRODUCENTA I DYSTRYBUTORA
Nazwa produktu: Nitroza
Zastosowanie: W produkcji kwasu siarkowego(VI), do wprowadzania grupy nitrozowej w wielu procesach chemicznych, w tym w produkcji materiałów
wybuchowych.
Producent:
Dystrybutor:
2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH
Charakter chemiczny: Preparat - Mieszanina kwasu nitrozosiarkowego, kwasu siarkowego(VI), kwasu azotowego(V) i tlenków azotu.
Składniki stwarzająca zagroŜenie:
Nazwa chemiczna
Numer CAS
Numer WE Symbole ostrzegawcze
Zwroty zagroŜenia (R)*
kwas nitrozylosiarkowy 7782-78-7 231-964-2 O, C 8-14-29-35
kwas azotowy(V) 7697-37-2 231-714-2 O, C 8-34-35
kwas siarkowy(VI) 7664-93-9 231-639-5 C 35
tlenki azotu - - T+ 26-27
Objaśnienie: T+= bardzo toksyczny, T= toksyczny, C= Ŝrący, Xn= szkodliwy, Xi= draŜniący, E= wybuchowy, O= utleniający, F+= skrajnie łatwo palny, F= wysoce łatwo palny, N= niebezpieczny dla środowiska
*Pełne znaczenie zwrotów zagroŜenia R z punktu 2 ujęto w punkcie 16
Uwaga: Zwroty R odnoszą się do substancji 100%, a nie do jej stęŜenia w preparacie.
3. IDENTYFIKACJA ZAGROśEŃ
Preparat został zaklasyfikowany jako niebezpieczny zgodnie z obowiązującym prawem.
O C
ZagroŜenie poŜarowe: Kontakt z materiałami zapalnymi moŜe spowodować poŜar. R 8 Reaguje gwałtownie z wodą. R 14
Kontakcie z wodą uwalnia toksyczne gazy. R 29 ZagroŜenie
toksykologiczne:
Powoduje powaŜne oparzenia. R 35
Nitroza w kontakcie z Ŝywą tkanką działa Ŝrąco, powodując uszkodzenie skóry i błon śluzowych oczu, dróg oddechowych, układu pokarmowego.
Dawka trująca wprowadzona do organizmu człowieka wynosi 2-3 g, dawka śmiertelna wynosi 4-8 g.
Działa bardzo toksycznie przez drogi oddechowe. R 26 Działa bardzo toksycznie w kontakcie ze skórą. R 27 ZagroŜenie
ekotoksykologiczne:
Nitroza niszczy wszelkie formy Ŝycia. Pary działają Ŝrąco.
4. PIERWSZA POMOC
Uwaga: W pierwszej kolejności naleŜy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skaŜonego Nitrozą środowiska na świeŜe powietrze. Skontaktować się z lekarzem lub centrum toksykologicznym.
Następstwa wdychania:
1. Poszkodowaną osobę naleŜy jak najszybciej usunąć ze skaŜonego środowiska i przenieść na świeŜe powietrze. Zdjąć skaŜoną odzieŜ, okryć i zapewnić jej bezwzględny spokój (groźba obrzęku płuc).
NaleŜy utrzymywać droŜność dróg oddechowych (głowę leŜącego skręcić nieco w lewo), potem wygarnąć śluz z jamy ustnej lub gardła, kontrolować, czy nie zapada się język. Skontaktować się z
centrum ratunkowym.
2. Jak najszybciej zapewnić pomoc lekarską.
Uwaga: W przypadku zastosowania metody usta-usta istnieje realne zagroŜenie Ŝycia ratującego.
Następstwa połknięcia:
1. Przy zatruciu doustnym osobie przytomnej naleŜy natychmiast podać do wypicia duŜe ilości wody i mechanicznie prowokować wymioty. Czynność tę powtarzać kilkakrotnie. Następnie podawać białka z 2-3 jaj kurzych roztrzepanych z jak najmniejszą ilością wody lub mleka. Nie podawać sody (poniewaŜ wytwarzający się ditlenek węgla rozciąga ścianki Ŝołądka, co grozi jego perforacją), nie płukać Ŝołądka, nie powodować wymiotów. W razie rozległych oparzeń jamy ustnej nie wywoływać wymiotów, a Ŝołądek płukać przez zgłębnik.
Zasadą jest jak najszybsze podanie poszkodowanej osobie wody, a następnie mleka lub wody z roztrzepanym białkiem z kurzych jaj. Osoby niefachowe nie powinny podejmować działań leczniczych, jeŜeli poszkodowany jest nieprzytomny.
2. Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leŜenie i ciepło.
Kontakt z oczami:
1. Przemyć oparzone nitrozą oczy duŜą ilością bieŜącej wody, następnie roztworem 3% kwaśnego węglanu sodu, a dla złagodzenia bólu wpuścić 2-3 krople oleju rycynowego. Oczy osłonić gazą.
2. Poszkodowanemu podawać leki przeciwbólowe. Zapewnić pomoc okulisty.
Kontakt ze skórą:
1. W przypadku oparzenia skóry naleŜy zmyć ją obficie wodą, przemyć 3% roztworem kwaśnego węglanu sodu, a na oparzenia nałoŜyć opatrunek z gazy z maścią borną lub zwilŜony 3%
roztworem taniny.
2. Zapewnić pomoc lekarską.
5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POśARU
Szczególne zagroŜenia: Preparat niepalny, silnie utleniający. Zbiorniki naraŜone na działanie ognia lub wysokiej temperatury mogą ulec rozerwaniu. W ogniu wydzielają się toksyczne gazy.
Środki gaśnicze: Odpowiednie do gaszenia poŜaru obiektu lub substancji znajdujących się w sąsiedztwie cystern z nitrozą. W miarę moŜliwości nie uŜywać do gaszenia wody.
6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA
Zalecenia ogólne: W przypadku wydostania się większej ilości nitrozy do środowiska, skaŜony teren naleŜy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło skaŜenia środowiska.
Wezwać zakładowe lub zewnętrzne ekipy ratownicze. Unikać stosowania wody.
Środki ochrony osobistej:
Unikać kontaktu z uwalniającą się cieczą. Stosować ubrania ochronne z tkanin kwasoodpornych, rękawice ochronne kwasoodporne, okulary ochronne w szczelnej obudowie z tworzywa sztucznego, ochrony dróg oddechowych. NaleŜy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów cząsteczkowych i gazowych (filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2, filtr par kwaśnych oznaczony kolorem Ŝółtym i literą E).
Zalecenia szczegółowe: Wydzielające się pary rozcieńczać rozproszonym strumieniem wody, starać się odciąć źródło skaŜenia środowiska (zamknąć dopływ cieczy, uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym), miejsce gromadzenia się cieczy obwałować, zebrane duŜe ilości cieczy odpompować
urządzeniami kwasoodpornymi, małe ilości rozlanej cieczy przysypać chłonnym materiałem mineralnym, zebrać, skierować do ewentualnego zagospodarowania lub zniszczenia.
Zabezpieczenie środowiska:
Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W przypadku skaŜenia wód powiadomić odpowiednie władze. SkaŜony grunt podlega wymianie.
Metody utylizacji: Na drodze neutralizacji – zgodnie z wymogami przepisów prawa.
7. POSTĘPOWANIE Z PREPARATEM I JEGO MAGAZYNOWANIE
Postępowanie z preparatem:
Podczas stosowania nitrozy nie jeść, nie pić, nie zaŜywać lekarstw, unikać kontaktów z cieczą, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzieŜ i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu. Przechowywać w zamknięciu, poza zasięgiem dzieci. Unikać stosowania wody.
Zapobieganie
poŜarom/ wybuchom
Substancja niepalna, silnie utleniająca. Reaguje z wieloma substancjami, w szczególności organicznymi w sposób gwałtowny, często wybuchowy, co w efekcie moŜe wywołać poŜar. W sąsiedztwie nie powinny znajdować się substancje organiczne (papier, drewno, tektura i in.) oraz silne reduktory.
Unikać stosowania wody.
Magazynowanie W oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniach w magazynie substancji Ŝrących i utleniających wyposaŜonym w instalację wentylacyjną, na twardym podłoŜu. Opakowania napełniać do 90% ich objętości. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spoŜywania posiłków, otwartego ognia i narzędzi iskrzących
Metody postępowania z odpadami
Za odpad moŜna uznać nitrozę która w Ŝadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadową nitrozę naleŜy przewieźć do miejsca wskazanego przez słuŜbę ochrony środowiska celem utylizacji na drodze neutralizacji.
8. KONTROLA NARAśENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
Rozwiązania techniczne: Wentylacja na stanowiskach pracy i w magazynie. Techniczne środki uniemoŜliwiające skaŜenie środowiska, a w szczególności kanalizacji.
Ochrony osobiste:
Drogi oddechowe: Maski ochronne z filtrami pyłów i pochłaniaczami par kwaśnych, aparaty oddechowe.
Ręce: Rękawice ochronne z tworzyw kwasoodpornych.
Oczy: Okulary ochronne w szczelnej obudowie kwasoodpornej.
Skóra i ciało: Ubrania ochronne powlekane tworzywem kwasoodpornym. Buty kwasoodporne.
Ogólne środki ochrony:
Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Unikać bezpośredniego kontaktu powierzchni ciała i dróg oddechowych z nitrozą. Nie wdychać cząsteczek, par i aerozoli. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Po pracy dokładnie wymyć powierzchnię ciała. Nie jeść, nie pić podczas pracy. Natychmiast usuwać rozlewiska kwasu siarkowego
Obowiązujące w Polsce najwyŜsze dopuszczalne stęŜenie (mg/m3) w środowisku pracy:
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002 r. (Dz. U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie najwyŜszych dopuszczalnych stęŜeń i natęŜeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy, ze zmianą z dnia 1.10.2005r (Dz.U. 212 poz.1769).
Nazwa chemiczna Numer
CAS
NDS (mg/m3) NDSCh (mg/m3)
Kwas siarkowy(VI) 7782-78-7 1 3
Kwas azotowy(V) 7697-37-2 5 10
Tlenki azotu 7664-93-9 1 3
9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Postać fizyczna: Nitroza w warunkach normalnych jest oleistą cieczą W praktyce nie spotykany i pod tą nazwą kryje się ciecz stanowiąca roztwór tlenków azotu w kwasie nitrozylosiarkowym. Jest roztworem tlenków azotu w stęŜąonym kwasie siarkowym(VI)
Barwa: barwy słomkowej
Zapach: ostry, kłujący zapach, dymiącą na powietrzu.
Temperatura topnienia: Ciecz w warunkach normalnych.
Temperatura wrzenia: Rozkład > 50oC następuje z wydzieleniem toksycznych i Ŝrących gazów i par.
Gęstość: ok. 1,6 g/cm3 (20oC).
Gęstość par względem powietrza: ok. 2,3.
PręŜność par w 20oC: ok. 5,8 hPa.
Temperatura zapłonu: Substancja nie palna. Silny utleniacz Temperatura samozapalenia: Nie dotyczy.
Zakres tworzenia z powietrzem mieszanin wybuchowych:
Nie dotyczy.
Mieszalność z wodą: Nitroza nie miesza się z wodą lecz wchodzi z nią w reakcję, z wydzieleniem duŜej ilości ciepła.
Stopień zagroŜenia wód: Mały.
Inne: Nitroza słuŜy do osuszania, a takŜe do produkcji barwników, farmaceutyków i in..
10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ
Stabilność: W czasie przechowywania nitroza powoli rozkłada się i ciemnieje. Reakcję rozkładu przyspiesza światło i ogrzewanie.
Reaktywność: Nitroza posiada właściwości silnie utleniające. Substancje palne, takie jak papier lub tkaniny, w obecności nitrozy zapalają się lub ulegają procesowi nitracji.
Nitrozy w zetknięciu z alkoholem etylowym i terpentyną wybucha. W reakcjach z metalami, niemetalami i wieloma związkami ulega redukcji do ditlenku lub tlenku azotu, ditlenku lub tlenku siarki, utleniając te metale (z wyjątkiem metali szlachetnych - złota, platyny, rodu, irydu i tantalu). Niektóre metale - jak np. glin, chrom, Ŝelazo - w zetknięciu nitrozą ulegają pasywacji. Rozpuszcza metale półszlachetne z wydzieleniem ditlenku azotu i ditlenku siarki. Nitroza utlenia niektóre niemetale - np. siarkę na ditlenek siarki, fosfor na kwas fosforowy(V). Z wodą reaguje energicznie z wydzieleniem duŜej ilości ciepła.
11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Drogi naraŜenia człowieka: Wdychanie, połknięcie, kontakt ze skórą, kontakt z oczami.
Dane toksykologiczne dotyczące niebezpiecznych składników nitrozy : Kwas nitrozylosiarkowy: LC5O(inhalacyjnie, szczur) = 510 mg/kg/2 godz.,
Kwas siarkowy: LD5O(doustnie, szczur) = 135 mg/kg, LCLO(inhalacyjnie, szczur) = 178 ppm mg/3,5 godz.
Kwas azotowy: TDLO(doustnie, szczur) = 5275 mg/kg Ditlenek azotu: LC5O(inhalacyjnie, szczur) = 88 ppm/4 godz
Działanie miejscowe:
Kontakt ze skórą: Nitroza powoduje ścinanie substancji białkowej i martwicę skóry a takŜe głębokie zmiany związane ze zwęglaniem skóry. Rozległość kontaktu decyduje o cięŜkości przypadku. Zmiany płytkie i mało rozległe, rzędu 1- 2% całkowitej powierzchni ciała, wywołują tylko efekty miejscowe. W stanach zapalnych bardziej rozległych, ujawniają się po pewnym czasie wpływy resorpcji produktów rozkładu tkanki skórnej, które są źródłem ogólnego zatrucia organizmu. Dochodzą do tego efekty wyłączenie fizjologicznych funkcji większej powierzchni skóry. W zapaleniach toksycznych, rozległość przekraczająca 15% powierzchni ciała stanowi zagroŜenie dla Ŝycia.
Kontakt z oczami: W przypadku łagodnego kontaktu z nitrozą wystąpi podraŜnienie, pieczenie, zaczerwienienie i łzawienie. W kontakcie z gałką oczną mieszaniny polerującej następuje odwodnienie i ścinanie białka nabłonka rogówki i spojówki. Powstała w ten sposób martwica skrzepowa chroni na ogół tkanki przed wnikaniem składników nitrozy w głąb.
Wdychanie: Pary nitrozy wywołują ostre stany zapalny dróg oddechowych, a wysokie stęŜenie par kwasów oraz tlenków azotu w powietrzu mogą powodować podraŜnienie spojówek oczu oraz błon śluzowych, górnych dróg oddechowych, stany zapalne oskrzeli i płuc, a nawet utratę przytomności i uszkodzenie tkanki płuc. Wskutek działania par nitrozy w wysokich stęŜeniach, moŜe powstać bezpośredni ostry obrzęk płuc lub jako późniejsze następstwo, odoskrzelowe zapalenie płuc. Przy mniejszych stęŜeniach powstają podraŜnienia, które wywołują silne ataki kaszlu i kichania oraz silne wydzielanie śluzu. JuŜ stęŜenia około 3 mg/m3 powodują podraŜnienia i uczucia duszenia. Nitroza znajdująca się w powietrzu w postaci mgły, często wywołują nadŜerki na błonie śluzowej nosa.
Połknięcie: W przypadku połknięcia nitrozy śmierć następuje w następstwie przebicia ścian Ŝołądka lub jelit i w wyniku ich perforacji, równieŜ innych organów wewnętrznych. Dawka trująca wprowadzona do organizmu człowieka wynosi ok. 3 g, dawka śmiertelna wynosi ok. 7 g.
Skutki zdrowotnego naraŜenia przewlekłego
Osoby zawodowo stykające się (w dłuŜszym okresie czasu) z nitroza mogą skarŜyć się na choroby zębów, które stają się łamliwe w następstwie duŜego odwapnienia szkliwa. MoŜe dojść do obumarcia zębów i otwartego zgryzu. Oddziaływanie to dotyczy najpierw miejsc, które przy otwartych ustach nie są osłonięte przez wargi i nie są dostatecznie chronione przez ślinę. Ponadto mogą nastąpić zakłócenia w pracy nerek i upośledzenia funkcji kręgosłupa.
Powikłania:
Choroby uzębienia, uszkodzenia dróg oddechowych, choroby kręgosłupa i nerek, wątroby i nerek, powstawanie trudno gojących się zmian martwicowych
Przeliczeniowa doustna dawka śmiertelna: Dawka trująca wprowadzona do organizmu człowieka wynosi ok. 3 g, dawka śmiertelna wynosi ok. 7 g.
Następstwa opóźnione i chroniczne:
Uczulenie: nie dotyczy
Nowotwory: nie dotyczy
Mutagenność: nie dotyczy
Działanie na rozrodczość: nie dotyczy
12. INFORMACJE EKOLOGICZNE
Składniki Nitrozy szybko wchodzą w reakcję ze składnikami środowiska ulegając stosunkowo szybkiej biodegradacji. W kontakcie z wszelkimi formami Ŝycia nitroza działa na nie Ŝrąco bądź utleniająco.
Wskaźnik oceny dla ostrej toksyczności wobec ssaków: 3,1 Stopień zagroŜenia dla Ŝycia wodnego: mały
13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI
Metody unieszkodliwiania:
Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U.62 poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz. 1206).
Zawartość opakowania wg:
Rodzaju 06 01 99 inne nie wymienione odpady Opakowania wg:
Rodzaju 15 01 02 opakowania z tworzyw sztucznych Rodzaju 15 01 07 opakowania ze szkła
Sposób likwidacji (D10) - termiczne przekształcanie odpadów w instalacjach lub urządzeniach zlokalizowanych na lądzie.
Nie wprowadzać do środowiska. UŜywać odpowiednich pojemników zapobiegających skaŜeniu środowiska. Produkt i opakowania usuwać jako odpad niebezpieczny; dostarczać do uprawnionego przedsiębiorstwa.
14. INFORMACJE O TRANSPORCIE
Numer UN(ONZ): 2308 KWAS NITROZYLOSIARKOWY CIEKŁY
Klasa RID/ADR/IMO: 8
Kod klasyfikacyjny: C1
Ilości ograniczone: LQ22
Grupa pakowania: II
Numer rozpoznawczy zagroŜenia: X80
Nalepki ostrzegawcza wg ADR/RID Nr 8:
15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH
Preparat został zaklasyfikowany jako niebezpieczny zgodnie z obowiązującym prawem.
Na etykietach naleŜy umieścić następujące informacje:
Symbole ostrzegawcze na opakowaniach jednostkowych:
O C
Napis ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych:
Produkt utleniający. śrący.
Zwroty wskazujące rodzaj zagroŜenia R 8 Kontakt z materiałami zapalnymi moŜe spowodować poŜar R 14 Reaguje gwałtownie z wodą
R 26 Działa bardzo toksycznie przez drogi oddechowe R 27 Działa bardzo toksycznie w kontakcie ze skórą R 29 Kontakcie z wodą uwalnia toksyczne gazy R 35 Powoduje powaŜne oparzenia.
Zwroty określające warunki bezpiecznego stosowania S 1/2 Przechowywać pod zamknięciem i chronić przed dziećmi.
S 23 Nie wdychać gazu/ dymu/pary/rozpylonej cieczy (rodzaj określi producent
S 26 Zanieczyszczone oczy przemyć natychmiast duŜą ilością wody i zasięgnąć porady lekarza
S 30 Nigdy nie dodawać wody do tego produktu S 36 Nosić odpowiednią odzieŜ ochronną
S 45 W przypadku awarii lub jeŜeli źle się poczujesz, niezwłocznie zasięgnij porady lekarza – jeŜeli to moŜliwe, pokaŜ etykietę.
Kartę wykonano zgodnie z:
• Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11.01.2001r. (Dz.U.11 poz.84; z późniejszymi zmianami).
• Rozporządzeniem w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 140, poz. 1171) ze zmianą z dnia 14.12.2004r. (Dz.U. 2 z 2005r. poz.2).
• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 28.09.2005r w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz.U.201 poz.1674), (29ATP).
• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2.09.2003r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 173, poz. 1679 z późniejszymi zmianami).
• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2.09.2003r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 171, poz. 1666 z późniejszymi zmianami).
• Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002r. (Dz.U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie najwyŜszych dopuszczalnych stęŜeń i natęŜeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ze zmianą z dnia 1.10.2005r (Dz.U. 212 poz.1769).
• Ustawą z dnia 27.04.2001r. o odpadach, (Dz.U.62 poz.628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27.09.2001r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz.1206).
• Ustawą z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych. (Dz.U. 2001 nr 63 poz. 638).
• Klasyfikacją towarów niebezpiecznych zgodnie z Umową Europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR).
• Ustawą z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych. (Dz. U. 2002 nr 199 poz. 1671) z późniejszymi zmianami.
• Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami.
• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30.12.2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86).
• Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173).
• Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami.
• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30.12.2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86).
• Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173).
16. INNE INFORMACJE
Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych O Produkt utleniający.
C Produkt Ŝrący.
Znaczenie zwrotów zagroŜenia z punktu 2 R 8 Kontakt z materiałami zapalnymi moŜe spowodować poŜar.
R 14 Reaguje gwałtownie z wodą.
R 26 Działa bardzo toksycznie przez drogi oddechowe.
R 27 Działa bardzo toksycznie w kontakcie ze skórą.
R 29 W kontakcie z wodą uwalnia toksyczne gazy.
R 35 Powoduje powaŜne oparzenia.
Normy na sprzęt ochronny:
PN-EN 141:2002 Sprzęt ochrony układu oddechowego. Pochłaniacze i filtropochłaniacze, wymagania, badanie, znakowanie;
PN-EN 344:1996 Wymagania i metody badania obuwia bezpiecznego, ochronnego i zawodowego do uŜytku w pracy. Zmiana A1;
PN-EN 166:2002 (U) Ochrona indywidualna oczu. Wymagania;
PN-EN 374-3:2004 (U)
Rękawice chroniące przed chemikaliami i mikroorganizmami. Wyznaczanie odporności na przenikanie chemikaliów;
PN-EN 466:1998 OdzieŜ ochronna. Ochrona przed ciekłymi chemikaliami. Wymagania dotyczące odzieŜy chroniącej przed chemikaliami z połączeniami nieprzepuszczającymi cieczy (typ 3);
Powietrze na stanowiskach pracy
PN-EN 1540:2004 Powietrze na stanowiskach pracy. Terminologia
PN-EN 689:2002 Powietrze na stanowiskach pracy. Wytyczne oceny naraŜenia inhalacyjnego na czynniki chemiczne przez porównanie z wartościami dopuszczalnymi i strategia pomiarowa.
Uwaga:
UŜytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacja zawarta w powyŜszej karcie stanowi opis wymogów bezpieczeństwa uŜytkowania preparatu. UŜytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do określonych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy uŜytkownika. Karta charakterystyki nie moŜe być traktowana jako gwarancja właściwości preparatu.
Produkt nie moŜe być uŜywany bez pisemnej zgody w Ŝadnym innym celu aniŜeli podanym w p.1 karty- charakterystyki.
Karta charakterystyki jest bezpośrednio przekazywana dystrybutorowi produktu, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.
Kartę wykonano w Przedsiębiorstwie EKOS S.C. 80-266 Gdańsk, al. Grunwaldzka 209, tel/fax: (0-58)305-37- 46, www.ekos.gda.pl e-mail: ekos@ekos.gda.pl na podstawie informacji i konsultacji uzyskanych od Zamawiającego oraz materiałów z własnej bazy danych.
Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyki są zgodne z aktualnym stanem naszej wiedzy i spełniają warunki prawa krajowego oraz Unii Europejskiej.
Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyki nie są gwarancją parametrów technicznych czy przydatności do określonych zastosowań.
* * * * *
