Polska jak Lesznowola!

(1)

ISSN 1640–405X WYCHODZI OD 2000 R

Czyt. str. 7

Czyt. str. 10

Czyt. str. 4 Czyt. str. 6

22 kwietnia 2021 czasopismo bezpłatne Nr 16 (1056)

„Maciejka“ już otwarta! Wyścigi w czasach PRL

Czyt. str. 8

Z Ursynowa do Wawra?

FOTO BOGUSŁAW LASOCKI

(2)

S

łowo „prawda” jest rzeczow- nikiem, który w języku pol- skim nie brzmi dziś jedno- znacznie. Jeśli jakiś radiosłuchacz, telewidz lub czytelnik gazety albo portalu informacyjnego usłyszy na przykład komentarz na temat obecnego stanu polskiej gospodar- ki, to może się zdziwić, że w jed- nym medium napotka wyrazy za- chwytu, z innego zaś dowie się, że sytuacja w tej podstawowej dzie- dzinie jest dramatycznie zła. Opi- nia na ów temat zależy zwykle od politycznego punktu widzenia.

Jednemu komentatorowi będzie więc wypadało wypowiedzieć się pozytywnie, innemu natomiast – zmieszać zarządców naszej gospo- darki z błotem i roztoczyć przed społeczeństwem czarną wizję. Po- nieważ w redakcji „Passy” nie ma- my specjalisty w kwestiach eko- nomicznych, z wielkim zacieka- wieniem spróbowaliśmy wypytać po części w tak ważnych sprawach dyplomowanego specjalistę – pro- fesora Grzegorza Kołodkę, który w lapidarnej formie wykłada swoje poglądy na stronie 7. Profesor Ko- łodko akurat - chociaż wywodzi się z tej samej epoki i tej samej uczelni (SGPiS - SGH), co jego ko- lega po fachu Leszek Balcerowicz, ocenia jednak dzisiejszą rzeczywi- stość w odrębny sposób. A znajo- mości rzeczy na pewno nie można mu odmówić. Wiadomo skądinąd,

że Balcerowicza oczarował neoli- beralizm, a Kołodkę nie. Zapewne dlatego temu drugiemu przycho- dzi oceniać polską gospodarkę we- dle cokolwiek odmiennych kryte- riów i ten były wicepremier stwier- dza, iż jej obecny stan nie jest zły.

A skoro mówi to ekonomista w najmniejszym nawet stopniu nie- związany z obozem władzy, to chy- ba można mu wierzyć?

G

rzegorz Kołodko, zatrud- niony teraz w Akademii Leona Koźmińskiego, swe- go czasu wykładał m. in. na Uni- wersytecie Yale, na UCLA (Uni- versity California Los Angeles) i na Uniwersytecie Illinois. Jest czło- wiekiem, który poznał blisko 200 krajów i – co ciekawe – napisał 50 książek oraz ukończył 50 biegów maratońskich. Odczuł na własnej skórze, czym jest gospodarka w warunkach tzw. nominalnego so- cjalizmu, a czym wolny rynek w je- go najróżniejszych postaciach.

Rozpisuję się tak o naszym sąsie- dzie z pobliskiej Lesznowoli, bo dziś warto wiedzieć, kto jest na- prawdę ekspertem w określonej specjalności, a kto dyletantem, któ- remu – mimo to – państwo pol- skie powierza wykonanie facho- wych zadań i, co gorsza, przezna- cza na to miliony złotych. Jeśli pre- zydent Andrzej Duda albo premier Mateusz Morawiecki, a szczegól- nie wicepremier Jarosław Kaczyń- ski zapytaliby, kogo w tym ostat- nim wypadku mam na myśli, to powiem wprost: Antoniego Macie- rewicza, ignoranta na niwie wy- padków lotniczych, który w skali wielu lat zmarnował kupę czasu i kupę pieniędzy (państwowych, niestety) na „badanie” katastrofy smoleńskiej 2010 i w efekcie - na stworzenie z niej żenującej tragi- farsy. Nawet najżyczliwsi począt-

kowo mocodawcy pana M. teraz najwyraźniej go się wstydzą. I ja- koś nikt z nich nie zapewnia już, że w rezultacie wytężonej pracy, jaką wykonali Macierewicz i spółka, dochodzimy stopniowo do prawdy o katastrofie i lada dzień będzie można tę prawdę opinii publicznej przedstawić. Bo zamiast raportu końcowego serwuje nam się nie- mające nic wspólnego z logiką fil- my. Tymczasem fachowy raport, firmowany autorytetem auten- tycznego specjalisty Macieja La- ska, samozwańczy fachowiec An- toni kazał jakby wrzucić do ko- sza. I wbrew temu, cośmy mogli wysłuchać z nagrań czarnej skrzynki, ktoś nadal chce nam

wmówić, że przyziemienie rządo- wego tupolewa pod Smoleńskiem to nie był wypadek, lecz zamach.

N

o cóż, na razie możemy mówić o zamachu, ale na zdrowy rozsądek. A w po- dobnym sensie wypada potrakto- wać wynurzenia jednego z całkiem ciekawych publicystów, który nie- oczekiwanie ogłosił, że tych przed- stawicieli Polski, którzy się skarżą na nasze państwo w agendach Unii Europejskiej, należy otwarcie nazy- wać donosicielami i zdrajcami na miarę skompromitowanych przed laty targowiczan. Publicysta ten stoi murem za obecną władzą RP i broni dzisiejszych prominentów, ale chyba zapomniał, że całkiem

niedawno takimi „skarżypytami”, a nawet otwartymi przeciwnikami byli właśnie jego polityczni ulu- bieńcy. Tym, którzy usiłują bronić przed jawnymi wypaczeniami sys- temu prawa w Polsce, ów publicy- sta zarzuca, o dziwo – brak in- stynktu państwowego. A czy mia- ła ten instynkt premier Beata Szy- dło, gdy dwa lata temu głosowała przeciwko ponownemu wyborowi Donalda Tuska na szefa Rady Eu- ropejskiej? Nawet zaprzyjaźniony z pisowskim rządem RP węgierski premier Viktor Orban udzielił Tu- skowi poparcia, podobnie jak zde- cydowana większość elektorów - i szefowa naszego rządu musiała pogodzić się z porażką 1:27.

P

rawda jest niewątpliwie poję- ciem dla wielu osób nader rozciągliwym. Wspomniane- mu premierowi Morawieckiemu nie tylko przeciwnicy polityczni, lecz również sąd udowodnił, że się z nią mija w swoich wypowiedziach.

Ostatnio prezydent Warszawy Ra- fał Trzaskowski zarzuca rządowi Morawieckiego, iż - mimo drama- tycznej sytuacji związanej z pande- mią koronawirusa - lekceważy wy- siłki stołecznego samorządu, pra- gnącego pomóc w jej zwalczeniu.

Chodzi o to, że Warszawa - zgodnie z umową - przystąpiła do zorgani- zowania 13 punktów masowych szczepień, by ostatecznie zapropo- nowano miastu najwyżej cztery. Po- czątkowo było nawet gorzej. Jak powiedział Trzaskowski w wywia- dzie dla Onetu - „więc organizujemy w Warszawie 13 punktów, zaczy- namy kupować lodówki, rekruto- wać ludzi, tworzyć własny system re- jestracyjny, po czym premier wy- chodzi na konferencję i oznajmia nam, że będzie tylko jeden punkt pilotażowy…”. O co zatem tu cho- dzi? Czyżby jeszcze raz rząd chciał za wszelką cenę udowodnić, że na czele samorządu warszawskiego stoi nieudacznik? A może Mora- wiecki już kompletnie zapomniał, jak samochwalczo opowiadał o tym, że koronawirus został w Polsce zwalczony, by potem bynajmniej za to łgarstwo nie przeprosić?

Z

astanawia mnie wobec tego, jakim cudem wytrawnemu i dobrze zaznajomionemu z prawem publicyście przychodzi na- gle do głowy, by nazwać kogoś zdrajcą tylko dlatego, że ten ktoś nie jest jego politycznym idolem? I kto tym zdrajcą naprawdę jest.

M A C I E J P E T R U C Z E N K O PA S S M I TA n a c z e l n y @ p a s s a . w a w . p l

Z

Z d d rr a a jj c c a a ? ? C C zz a a ss e e m m tt o o b b rr zz m m ii d d u u m m n n ii e e .. .. ..

Z

Z d d rr a a jj c c a a ? ? C C zz a a ss e e m m tt o o b b rr zz m m ii d d u u m m n n ii e e .. .. ..

RYS. PETRO/AUGUST

(3)

(4)

W sobotę, 10 kwietnia, odbyła się inauguracyjna edycja Pucharu Polski MTB XC w Krynicy-Zdrój.

Kolarze ścigali się na wy- magającej, górskiej trasie z naturalnymi przeszko- dami. Na podium nie za- brakło także zawodników Warszawskiego Klubu Kolarskiego z Ursynowa.

- Cieszę się, że zawodnicy wspie- ranego od lat przez Urząd Dzielni- cy Ursynów klubu kolarskiego, przywieźli kolejne medale z ogól- nopolskiej imprezy. W okresie pandemii koronawirusa każda informacja o bezpośredniej rywalizacji sportowej jest jak powiew normal- ności – mówi Paweł Zalewski, za- stępca burmistrza Ursynowa.

Triumf w elicie kobiet odnio- sła dziewiętnastolatka, Matylda Szczecińska. Czwarte miejsce w tej samej kategorii zajęła Klaudia

Czabok. Wśród elity mężczyzn trzecie miejsce wywalczył Karol Ostaszewski. W kategorii do lat 23 drugi był Konrad Czabok.

Jako junior najlepiej zaprezen- tował się Michał Pomorski zajmu- jąc trzecie miejsce. Piąty zaś był Iwo Pacałowski. Na uwagę zasłu- gują także młodsze kategorie, w których zawodnicy WKK pokaza- li swoją dominację. W grupie ju- niorek młodszych druga była Hanna Mazurkiewicz, a trzecia Alicja Matuła. Wśród żaków zwy- ciężył Michał Struzik, a wśród młodzików najlepszy był jego brat, Aleksander Struzik. Trzecią mło- dziczką została Maria Ambroż- kiewicz. Ponadto klub zwyciężył w klasyfikacji klubowej oraz mło- dzieżowej klasyfikacji klubowej.

Kolejny wyścig odbędzie się 24 kwietnia na SIXT Puchar Ma- zowsza MTB w podwarszawskiej Jabłonnie.

Po zimowej przerwie w sobotę, 17 kwietnia, uruchomiona została tęż- nia w Parku im. Jana Pawła II.

Przypomnijmy, to projekt z budżetu obywatelskiego, na który zagłoso- wało 2245 osób. Po raz pierwszy so- lanka popłynęła w niej 1 lipca 2020 roku. Wszystkich korzystających z tężni obowiązuje reżim sanitarny związany z pandemią COVID-19.

Przy tężni, od strony południowej, zasa- dzonych zostało pięć drzew. W miejscu przedeptu powstał także nowy chodnik, łą- czący dwa dojścia do tężni. Tężnia czynna będzie codziennie w godz. 8.30-21.30. Za-

lecany jednorazowy seans w tężni powinien trwać do 45 min., przy czym należy zacho- wać odległość minimum 1 metr od tarniny.

Dzieci do ukończenia 10. roku życia mogą przebywać na terenie tężni wyłącznie pod opieką osób pełnoletnich.

Przeciwwskazaniem do korzystania z tężni są: stany zapalne, ostre choroby prze- biegające z podwyższoną temperaturą, nadczynność tarczycy, choroby niewydol- ności krążenia, zwłaszcza u pacjentów z niskim ciśnieniem krwi, stan po świeżo przebytym zawale mięśnia sercowego, choroby nowotworowe, zaawansowana astma oskrzelowa, po przebytej gruźlicy, nad-

wrażliwość na jod i brom oraz inne jony za- warte w solance.

Tężnia Solankowa „Maciejka” to konstruk- cja drewniana o wymiarach 11 metrów długo- ści, 1,3 metra szerokości, 3,65 metra wyso- kości, wypełniona gałązkami tarniny. Specjal- na pompa podaje solankę o dużej zawartości jodu, która spływając z góry tworzy mgiełkę do inhalacji. Powietrze wokół tężni kiedy pa- ruje solanka, zawiera minerały, które wspoma- gają odbudowę i regenerację błony śluzowej górnych dróg oddechowych. Działają one tak- że stymulująco na pracę układu odpornościo- wego. Zbiornik na solankę ma pojemność 7000 m3. Solanka pochodzi z Ciechocinka.

Młodzieżowa Rada Dzielnicy Ursynów włącza się do akcji „Narodowy Spis Powszechny 2021 to spis bez- pieczny dla seniorów!”. Na sesji we wtorek (19 kwiet- nia) postanowiła nie tylko pomóc swoim bliskim w wy- pełnieniu samospisu internetowego, ale także promo- wać akcję wśród rówieśników. Członkowie Rady będą zachęcać do tego, aby pomagać swoim rodzicom i dziadkom w dokonaniu spisu elektronicznie, bo jest to bardzo proste i szybkie rozwiązanie. Spis powszechny trwa do 30 września.

Narodowy Spis Powszechny 2021 jest organizowany z zachowa- niem wszelkich niezbędnych procedur bezpieczeństwa. Niestety mo- że się zdarzyć, że nieuczciwe osoby spróbują wykorzystać tę oko- liczność i będą się podszywać pod rachmistrzów, chcąc wyłudzić ja- kieś informacje lub pieniądze. Najbardziej narażoną na tego typu przestępstwa grupą są seniorzy, dlatego powinni jak najszybciej wy- wiązać się z obowiązku spisowego, robiąc to z własnej inicjatywy przez Internet lub telefonicznie.

- Chcemy pomóc naszym bliskim i znajomym seniorom wypeł- niać elektronicznie formularz spisu. Planujemy w tej sprawie współ- działać z Radą Seniorów naszej dzielnicy, a także myślimy o wystą- pieniu z taką inicjatywą do Młodzieżowej Rady m.st. Warszawy, by namówić całą warszawską młodzież do niesienia pomocy osobom starszym – mówi Antoni Kowalski, przewodniczący MRDU. - W dobie panującej pandemii taka solidarność i życzliwość są bardzo potrzebne nam wszystkim. A poza tym takie działania pozwalają nam realizować nasze cele statutowe – dodaje.

Seniorzy mogą się spisać także w Urzędzie Dzielnicy Ursynów przy specjalnym stanowisku spisowym, ale to wiąże się z koniecz- nością kontaktu z urzędnikiem, a co za tym idzie zwiększa ryzyko zarażenia wirusem COVID-19. Najbezpieczniejszą i najszybszą for- mą jest spis internetowy. Aplikacja spisowa jest dostępna na stronie www.spis.gov.pl.

W najbliższą sobotę, 24 kwietnia, w godz. 9.00 – 14.00 na parkingu przy Urzędzie Dzielnicy Ursynów odbędzie się kolejna akcja poboru krwi zorganizowana przez Klub HDK Krewki Ursynów. Krew szczególnie w czasie pandemii COVID-19 jest bezcennym darem, który może uratować komuś życie!

Ekipa Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Warszawie dołoży wszelkich starań, aby oddanie krwi w czasie pandemii było bezpieczne. Ważne jest, aby w tym szczególnym czasie stosować się do wszystkich zaleceń i nie przychodzenie na zbiórkę z osobami towarzyszącymi, z objawami infekcji, jeżeli mieliście styczność z osobami, u których potwierdzono zarażenie COVID-19.

Uwaga! Ze względu na stan pandemii COVID-19 wstrzymane zostają zapisy do bazy potencjalnych dawców szpiku.

W związku z budową Południowej Obwodnicy Warszawy na odcinku od węzła „Puławska” do węzła „Lubelska”, firma Astaldi informuje, że 26 kwietnia (poniedziałek) planowane jest wpro- wadzenie zmian w organizacji ruchu. Zmiana polegać będzie na li- kwidacji zawrotki na POW przy ul. Puławskiej, czyli skierowaniu ruchu relacji zachód-północ na skrzyżowanie pod wiaduktem na ul. Puławskiej.

Likwidacja zawrotki przy ul. Puławskiej

Kwietniowa zbiórka krwi

Pomogą w spisie powszechnym

Tężnia „Maciejka” już otwarta

Ursynowscy kolarze na podium

(5)

Wsparcie Mokotowskiego Centrum Zdrowia

Psychicznego

Mokotowskie Centrum Zdrowia Psychicznego świad- czy nieodpłatnie szereg form wsparcia dorosłym mieszkańcom Mokotowa:

Wsparcie Społeczne

MOBILNY ZESPÓŁ WSPARCIA SPOŁECZNEGO (tel. 570- 971-290, pon.-pt., godz. 8-16)

Krótkoterminowe (do 3 tygodni) intensywne wsparcie psycho- społeczne, prowadzone przez psychologów i pracownika so- cjalnego, nakierowane na wzmocnienie umiejętności korzystania z naturalnych zasobów osoby potrzebującej wsparcia. Może być udzielane w miejscu zamieszkania, w naszej siedzibie lub zdalnie.

CENTRUM KOORDYNACJI (tel. (22) 299-04 31, pon.-pt., godz. 8-18)

Bezpośrednie wsparcie, pomoc w rozpoznaniu i dopasowaniu oferty do potrzeb i możliwości uczestnika projektu. Opieka Ko- ordynatora jest dostępna przez cały okres udziału w projekcie.

Koordynator kieruje do grup wsparcia, mieszkań i doradcy zawodowego:

RÓŻNE GRUPY WSPARCIA DLA UCZESTNIKÓW PROJEKTU I RODZIN

Cykliczne, prowadzone przez psychologów i terapeutów spotkania o charakterze edukacyjnym, integracyjnym, terapeutycz- nym, aktywizujące, rozwijające kreatywność, a także grupy pracy z ciałem.

MIESZKANIE CHRONIONE TRENINGOWE I MIESZKANIA PRZEJŚCIOWE

Kilkumiesięczny pobyt w mieszkaniu treningowym celem zdobycia konkretnych umiejętności, wypracowania nawyków, po- staw, niezbędnych w uzyskiwaniu niezależności.

Roczny pobyt w mieszkaniu przejściowym koncentruje się na utrzymaniu satysfakcjonującego poziomu samodzielności, rozwoju posiadanych kompetencji, wzmacniając proces zdrowienia.

AKTYWIZACJA ZAWODOWA I TZW. DIAGNOZA FUNKCJONALNA

Profesjonalna pomoc doradcy zawodowego oraz trenera pracy w wyborze nowego miejsca pracy w tym pomoc w pierwszych dniach zatrudnienia.

Diagnoza (ocena) funkcjonalna określająca mocne strony, będąca podstawą do planowania szczegółowego wsparcia w ramach projektu, w tym wsparcia zawodowego i współpraca z trenerem pracy.

Wsparcie Medyczne

PUNKTY ZGŁOSZENIOWO-KOORDYNACYJNE (tel. (22) 840-66-44, pon.-pt., godz. 8-18)

Informacja i wstępne wsparcie terapeutyczne dostępne w go- dzinach 8.00-18.00 od poniedziałku do piątku. Koordynacja medycznych form pomocy psychiatrycznej: ambulatoryjnej, śro- dowiskowej, dziennej lub szpitalnej celem ustalenia najlepszej formy wsparcia dla zgłaszających się osób.

PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO

Zespół psychologów i lekarzy psychiatrów niosący podsta- wową pomoc w różnych kryzysach psychicznych.

ZESPÓŁ LECZENIA ŚRODOWISKOWEGO (DOMOWEGO) Długotrwałe wsparcie osób z doświadczeniem nawracają- cych zaburzeń psychotycznych celem zapobiegania kolejnym nawrotom i hospitalizacjom z możliwością wizyt w domu.

ODDZIAŁ DZIENNY

Program terapeutyczny wsparcia w wychodzeniu z kryzysu psychicznego poprzez uczestnictwo w kilkutygodniowym cyklu zajęć terapeutycznych, edukacyjnych, treningu umiejętno- ści społecznych oraz umacnianiu pacjentów.

ODDZIAŁY DIAGNOSTYCZNO-TERAPEUTYCZNE

Krótkoterminowa, kompleksowa pomoc szpitalna w sytu- acjach zagrożenia życia i zdrowia dla osób w kryzysie psy- chicznym.

Pozostałe działania

WARSZTATY PROFILAKTYCZNO-EDUKACYJNE

Zajęcia skierowane do różnych grup zawodowych prowadzone przez osoby z doświadczeniem kryzysu psychicznego wspól- nie z profesjonalistami, mające na celu przekazanie aktualnej wiedzy na temat zaburzeń psychicznych i zapobieganie stygmaty- zacji oraz poprawiające kompetencje zawodowe w pracy z osobami na różnych etapach kryzysu psychicznego.

PARTNERSTWA LOKALNE

Współpraca ze społecznością lokalną, instytucjami, organiza- cjami i mieszkańcami w celu tworzenia pozytywnego klimatu po- mocowego.

MCZP działa przy Instytucie Psychiatrii i Neurologii.

Partnerzy: Stowarzyszenie Rodzin i Przyjaciół Osób z Zabu- rzeniami Psychicznymi, Stowarzyszenie Integracja oraz Urząd Dzielnicy Mokotów m.st. Warszawy.

W ramach Mokotowskiego Centrum Zdrowia Psychicznego:

świadczenia zdrowotne finansowane są przez Narodowy Fun- dusz Zdrowia. Wsparcie społeczne realizowane jest w ramach projektu „Kompleksowe wsparcie osób z zaburzeniami i choro- bami psychicznymi w dzielnicy Mokotów”. Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego “Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

W dniu 20 kwietnia 2021 r. Technikum Ekonomicz- ne nr 8 w Warszawie oraz SGH podpisały list inten- cyjny, w którym wyraziły wolę wzajemnej współpra- cy na rzecz rozwoju i edu- kacji młodzieży, propago- wania wiedzy ekonomicz- nej oraz przygotowywania kadr na potrzeby polskiej nauki, gospodarki i społe- czeństwa.

Rektor SGH, prof. Piotr Wa- chowiak oraz dyrektor warszawskiego Technikum Ekonomicz- nego nr 8, dr Małgorzata Plich- cińska zobowiązują się do wy- miany wiedzy i doświadczeń, które przyczynią się do popula- ryzacji nauki i podejmowania działań edukacyjnych, a także do wzmocnienia współpracy śro- dowiska naukowego ze szkołą oraz wzajemnej promocji.

Szkoła Główna Handlowa w Warszawie od lat współpracuje ze szkołami średnimi w całej Pol- sce w ramach tzw. Klasy Akade- mickiej. To dla nas bardzo waż- ne. Nie zamykamy edukacji ekonomicznej w murach uczelni, na zajęciach ze studentami, w naszych kolegiach i instytutach.

Wychodzimy z nią na zewnątrz szukając instytucji, które chcą

wraz z nami wpływać na popu- laryzację wiedzy ekonomicznej w kraju. Otwarta edukacja to cel, który przyświeca nam od dawna. Dodatkowo zależy nam na współpracy ze społecznością lokalną i od zawsze bliskim hi- storii SGH i naszemu sercu Mo- kotowem. To nie pierwszy projekt, który realizujemy z myślą o najbliższym otoczeniu uczelni.

Tym bardziej cieszymy się na współpracę z nauczycielami i uczniami Technikum Ekono- micznego nr 8 w Warszawie – wyjaśnia prof. Piotr Wachowiak.

Nie od dziś wiadomo, że współpraca szkół z uczelniami przynosi wymierne efekty w na- uczaniu. Działania te nie tylko wzbogacają wiedzę uczniów, ale wpływają także na podnoszenie ich kompetencji, pozwalają na zaplanowanie dalszej ścieżki kształcenia oraz zwiększają szansę na spełnienie marzeń w przyszłości. Nasza szkoła ma na tym polu pewne doświadcze- nia, ale z wielką radością podpi- sujemy porozumienie o współ- pracy z najlepszą uczelnią eko- nomiczną w kraju. Cieszymy się,

że nasi uczniowie będą mogli korzystać z dorobku tak znako- mitej uczelni i że będziemy wspólnie promować wiedzę ekonomiczną – dodaje dr Mał- gorzata Plichcińska.

List intencyjny podpisano w obecności burmistrza dzielnicy Mokotów Rafała Miastowskiego, który życzy owocnej współpra- cy i ma nadzieję, że prowadzone działania w formie różnorodnych projektów przełożą się na liczne korzyści dla młodzieży uczącej się w mokotowskim Technikum Ekonomicznym nr 8.

SGH i Technikum Ekonomiczne nr 8 na rzecz edukacji

(6)

Mieszkańcy Ursynowa chcieliby skrócić swoją po- dróż komunikacją miej- ską na Wawer. ZTM przy- znaje, że będzie urucha- miał połączenia. Nowy most na Wiśle to nie tylko objazd Warszawy obwod- nicą. Powstała droga uła- twia też transport między peryferyjnymi dzielnica- mi. Niestety, mieszkańcy Ursynowa wciąż muszą przesiadać się w centrum, by dostać się do Wawra oraz Wesołej.

D

o redakcji napisał mieszkaniec Ursyno- wa, pan Marek. W dłu- gim liście obliczył, że na drogę do Wawra potrzebuje godziny i 17 minut. - To paradoks, że w europejskiej stolicy trzeba okrą- żać całe miasto, by przedostać się na sąsiadującą niemalże przez Wisłę dzielnicę. Moja cór- ka przeprowadziła się do jednej z nowych inwestycji. Niestety, podróż komunikacją miejską to prawdziwe wyzwanie. Trzeba prawie trzech godzin, by móc przekazać jej słoik z przysłowio- wą zupą - pisze Marek w liście. - Czy gazeta Passa nie mogłaby interweniować w tej sprawie?

Podobne posty pojawiają się na grupach mieszkańców zachod- nio - południowych dzielnic War- szawy. Otwarty przed świętami Most Południowy nie zapełnia się jednak na razie autobusami,

służąc przede wszystkim posia- daczom aut i rowerów. Zwolen- nicy komunikacji miejskiej mu- szą jak dotąd obejść się smakiem.

Z

wróciliśmy się z pyta- niami do warszawskiego Zarządu Transportu Miejskiego. Jak się okazuje pro-

blem ma zostać wkrótce rozwią- zany. Nowa linia będzie jeździć już po zakończeniu prac przy Obwodnicy Południowej.

R

zecznik ZTM Tomasz Kunert: Planowana trasa linii o roboczym nu- merze 319 prowadziłaby z pętli

w Międzylesiu ulicami: al. Dzie- ci Polskich, Żegańską, Patriotów (po zachodniej stronie linii kolejowej), Przewodową, Wałem Miedzeszyńskim, POW, Przy- czółkową, Branickiego, Płasko- wickiej, Rosoła, Gandhi, al. KEN do Natolina Północnego. Trasa

została przygotowana z założe- niem, że otwarty jest cały odci- nek POW oraz połączenie Przy- czółkowa - Płaskowickiej, dlatego linia zostanie uruchomiona po otwarciu całej obwodnicy. Nie zdecydowaliśmy się na urucho- mienie linii już teraz, czyli po

otwarciu fragmentu obwodnicy, dlatego że każda z analizowa- nych tras objazdowych nie za- pewniała podstawowego celu dla jakiego linia 319 jest planowana, czyli sprawnego połącze- nia Wawra, Wilanowa, Ursyno- wa i metra. Dodatkowo autobus utykałby w zatorach drogowych, które dziś tworzą się przy wjeź- dzie i zjeździe z obwodnicy. Ty- le rzecznik ZTM.

O

twarcie Obwodnicy Południowej ma na- stąpić w drugim kwartale 2021 roku. Obecnie kierowcy korzystają z ponad 15 kilo- metrów drogi ekspresowej S2 pomiędzy węzłami Warszawa Wilanów a Lubelska, z nowym mostem na Wiśle. Udostępnione zostały również kolejne relacje ruchu na węźle Lubelska, stano- wiącym połączenie autostrady A2 oraz dróg ekspresowych S2 i S17. Oddane odcinki ułatwią przemieszczanie się pomiędzy Wilanowem i Wawrem, a także połączenie stolicy z Siedlcami i Lublinem. Nowa przeprawa to dwa niezależne obiekty o dłu- gości całkowitej około 1505,5 m każdy. Most nad nurtem Wisły ma długość 533,6 m, a dwie es- takady nad terenami zalewowy- mi odpowiednio 342,8 m (po stronie Wilanowa) oraz 628,98 m (po stronie Wawra). Piesi i ro- werzyści mogą korzystać z chod- nika i ścieżki rowerowej po obu stronach mostu. P i o t r C e l e j W przetargu na wybór wykonawcy, któ-

ry dokona pomiarów jakości powietrza atmosferycznego w obszarze realizowa- nej drogi ekspresowej S2 węzeł Puławska - węzeł Warszawa Wilanów nie wpłynęła żadna oferta. Oznacza to, że GDDKiA bę- dzie musiała ogłosić trzecie postępowa- nie przetargowe.

W grudniu 2020 r. GDDKiA ogłosiła przetarg na wybór wykonawcy, który miał dokonać pomia- rów jakości powietrza atmosferycznego w rejo- nie tunelu w ciągu drogi ekspresowej S2 węzeł Pu- ławska - węzeł Warszawa Wilanów.

Postępowanie zostało unieważnione, ponieważ jedyna złożona w nim oferta nie spełniała wyma- gań postawionych w przetargu. Jednostka ba- dawcza nie posiadała certyfikacji lub akredytacji wymaganej przepisami ustawy Prawo ochrony środowiska. W marcu br. ponowiono to postępo- wanie. Do 13 kwietnia br. czekano na oferty, niestety żadna jednostka nie złożyła stosownych do- kumentów. Oznacza to, że trzeba będzie ogłosić przetarg po raz trzeci.

Celem zamówienia jest spełnienie wymagań nałożonych na GDDKiA w postanowieniu Regio- nalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w War- szawie z 20 października 2017 r. uzgadniającym realizację drogi ekspresowej S2 w. Puławska - w.

Warszawa Wilanów.

Zadaniem wykonawcy miało być dokonanie wszystkich niezbędnych pomiarów i badań powietrza atmosferycznego. Wykonawca miał ze- brać dane z wyrzutni spalin zlokalizowanych przy obu wylotach z tunelu oraz z okolic portali. Dane miały obejmować dwutlenek azotu, pył zawie- szony (PM2,5 i PM10) oraz benzen. Badania na

wyrzutniach wykonywane miały być całodobo- wo przez rok.

Zgodnie z przepisami prawa, a także w celu otrzymania jak najbardziej rzetelnych wyników, badania muszą być wykonane przez jednostkę posiadającą akredytację. Po niekorzystnym wyni- ku pierwszego postępowania, w drugim przetargu rozszerzono zakres możliwych do zastosowa- nia metodyk badawczych, co umożliwiało udział w postępowaniu większej liczbie laboratoriów.

Aktualnie zamówienie musi zostać zaktualizowa- ne pod względem obowiązujących terminów realizacji S2 POW.

Od 22 grudnia 2020 r. kierowcy mogą korzystać z ponad 15 kilometrów drogi ekspresowej S2 po- między węzłami Warszawa Wilanów a Lubelska, z nowym, najdłuższym mostem na Wiśle. Udostęp- nione zostały też kolejne relacje ruchu na węźle Lu- belska stanowiącym połączenie autostrady A2 oraz dróg ekspresowych S2 i S17. To duże uła- twienie dla przemieszczających się pomiędzy Wi- lanowem i Wawrem, a także dobre połączenie stolicy z Siedlcami i Lublinem.

Na odcinku pomiędzy węzłami Puławska a War- szawa Wilanów trwają zaawansowane prace w tunelu jak i na powierzchni. W ubiegły weekend ułożona została w całości nawierzchnia betonowa w tunelu. Mając na uwadze obecne zaawanso- wanie ok. 90%, należy spodziewać się zakończe- nia wszystkich robót jeszcze w czerwcu br. Umoż- liwi to przeprowadzenie niezbędnych testów i od- biorów, co w konsekwencji doprowadzi do odda- nia tunelu do ruchu. Ostateczna data zakończenia kontraktu zostanie wskazana po rozpatrzeniu zło- żonych przez wykonawcę roszczeń.

M a ł g o r z a t a Ta r n o w s k a

W ramach programu

„Warszawa szczepi” mia- sto było gotowe utworzyć 13 punktów szczepień po- wszechnych. Decyzją rzą- dzących będzie można uruchomić zaledwie czte- ry z nich. Nowe punkty szczepień zaczną działać w połowie maja bo wtedy rząd zapowiada zwiększo- ne dostawy szczepionek do Polski.

- Warszawiacy chcą się szcze- pić przeciw koronawirusowi, chcą wrócić do normalności i czuć się bezpiecznie, a naszym celem jest jak najszybsze za- szczepienie wszystkich chętnych mieszkańców. Dlatego byliśmy gotowi do uruchomienia 13 miejskich punktów szczepień powszechnych. Nasze założenia oparliśmy o informacje władz centralnych, że już w kwietniu do Polski trafią nieograniczone ilości szczepionek. Teraz będzie- my mogli stworzyć cztery warszawskie punkty szczepień powszechnych. Termin ich uruchomienia dostosowaliśmy od dostaw szczepionek, dlatego szcze- pienia w nowo tworzonych punktach planujemy rozpocząć w połowie maja – informuje Ra-

fał Trzaskowski, prezydent m.st.

Warszawy.

Największy z nich będzie dzia- łał na stadionie warszawskiej Le- gii przy ul. Łazienkowskiej 3, a pozostałe trzy powstaną:

- w hali sportowej OSiR Targó- wek przy ul. Ossowskiego 25;

- w Białołęckim Ośrodku Spor- tu przy ul. Strumykowej 21;

- w Wawerskim Centrum Kul- tury przy ul. Żegańskiej 1.

Jak informuje prezydent Trza- skowski łącznie w czterech war- szawskich punktach szczepień powszechnych po osiągnięciu pełnej zdolności operacyjnej bę- dzie można szczepić blisko 9 tys.

osób dziennie czyli ponad 60 tys. tygodniowo - pod warunkiem oczywiście, że punkty otrzymają wystarczające ilości szczepionek.

W ramach przygotowań War- szawy do programu szczepień powszechnych została już uruchomiona strona warszawaszczepi.pl. Mieszkańcy mogą na niej znaleźć informacje o pro- gramie szczepień, zarejestrować się w centralnym rejestrze na szczepienie czy pobrać gotowy do wydrukowania kwestiona- riusz kwalifikujący do szczepie- nia. – Co ważne za pośrednic-

twem strony warszawaszczepi.pl rekrutujemy również personel medyczny do miejskich punk- tów szczepień - dotychczas otrzymaliśmy prawie 700 apli- kacji – dodaje prezydent Trza- skowski.

Jak podkreśla Renata Ka- znowska, zastępca prezydenta m.st. Warszawy, odpowiedzial- na m.in. za obszar miejskiej polityki zdrowotnej, dzięki nie- zbędnemu personelowi i obie- canym przez rząd wielomilio- nowym dostawom szczepionek, Warszawa będzie szczepić wię- cej mieszkańców również w puntach szczepień, które działa- ją już w miejskich przychod- niach. – To 59 lokalizacji, gdzie obecnie szczepimy 2 tys. miesz- kańców tygodniowo, a przy zwiększonych dostaw szczepionek, możemy zwiększyć liczbę szczepień nawet do kilkunastu tysięcy tygodniowo – podkre- śla wiceprezydent Kaznowska, i dodaje: - Jako samorząd spro- staliśmy zadaniu i jesteśmy gotowi do uruchomienia w War- szawie programu szczepień powszechnych - teraz czekamy że- by rządzący wywiązali się ze swoich obietnic dostarczając

szczepionki. M B L

Jest problem z tunelem POW...

Warszawskie punkty szczepień powszechnych

Kiedy połączenie Ursynowa z Wawrem?

FOTO WIKIPEDIA

(7)

Niech Polska kwitnie jak Lesznowola

C

Czzyy ppaannaa zzddaanniieemm,, pprroocceess gglloobbaalliizzaa- ccjjii uucczzyynnii CChhiinnyy nnaajjppoottęężżnniieejjsszzyymm ppaańń- ssttwweemm śśwwiiaattaa??

To zależy od stosowanych miar. Zwa- żywszy wszak na największą na świe- cie liczbę ludności (miliard 400 milio- nów) oraz wciąż szybko rosnący po- tencjał ekonomiczny, Chiny już są, obok USA, jednym z najpotężniejszych państw świata. To wciąż nie jest kraj za- możny, bo z dochodem na mieszkańca dopiero zrównującym się ze średnią światową, ale już za 3-4 lata zaliczany będzie przez Bank Światowy do kra- jów wysokiego dochodu (ang. high-inc- ome country). Chiny są największym partnerem handlowym Unii Europej- skiej i raczej nic nie zepchnie ich z tej pozycji. Liczy się także nauka i tech- nologia, a tu w niektórych sferach Chi- ny wysunęły się na pozycję czołową.

Znaczące są ponadto międzynarodo- we i globalne inicjatywy chińskie, zwłaszcza wielki program Pasa i Szla- ku, tzw. Nowy Jedwabny Szlak. Potęgę Chin widać ponadto w sferze coraz większej i coraz bardziej skutecznej dy- plomacji. Państwo Środka już ma na świecie więcej placówek niż USA.

JJaakk mmoożżnnaa zzddeeffiinniioowwaaćć „„cchhiinniizzmm”” jjaa- k

koo nnoowwyy kkiieerruunneekk rroozzwwoojjuu ppoolliittyycczznnoo - g

goossppooddaarrcczzeeggoo??

Chinizm to jakby nowy ustrój, od- mienny zarówno od socjalizmu (a na pewno od komunizmu), jak i od kapi- talizmu. To nie jest ani społeczna gospodarka rynkowa, ani też państwowy kapitalizm. To system, który umiejęt- nie łączy potęgę niewidzialnej ręki ryn- ku z widzialną ręką państwa, dzięki czemu gospodarka dynamicznie funk- cjonuje w ramach pozytywnej synergii prywatnej i państwowej własności środków produkcji. Oczywiście, w praktyce występuje wiele mieszanych form własności. Chinizm, ukierunko- wany na rozwój społeczno - gospodar- czy i poprawę dobrobytu własnego społeczeństwa, umiejętnie wykorzystuje w tym celu globalizację. Politycz- nie to nie jest demokracja, lecz autory- taryzm, ale zarazem merytokracja, gdzie kompetentni ludzie w racjonal- ny sposób podejmują ekonomicznie racjonalne decyzje.

C

Czzyy PPoollsskkaa wwcciiąążż ppoozzoossttaajjee nnaa wwłłaaśśccii- w

weejj ddrrooddzzee rroozzwwoojjuu ppoo 11998899 rrookkuu,, cczzyy zzaacczzęęłłaa jjuużż bbłłąąddzziićć??

Z pewnością kroczymy właściwą drogą rozwoju. Ale to bardzo ogólne stwierdzenie. Słusznie zmierzamy do dojrzałej społecznej gospodarki ryn- kowej i bez wątpienia słusznie uczest- niczymy w procesie integracji europejskiej, choć należałoby na tym polu robić więcej i lepiej, niż miało to miejsce podczas minionych kilku lat. W zasadzie uporaliśmy się z nadwiślańskim neoliberalizmem, trzeba jeszcze dać odpór populizmowi, który daje o sobie znać. Natomiast w sferze pozaekono- micznej jest inaczej - można rzec, że

„Polska zaczęła już błądzić”. Nie na wiele zdadzą się z jednej strony euro- sceptycyzm i z drugiej daleko posu- nięty proamerykański serwilizm. Poli- tycznie Polska nie wykorzystuje nale- życie swej pozycji geopolitycznej na styku układu Euro-Atlantyckiego i Eu- ro-Azjatyckiego. Na podwórku krajo- wym zaś wiele zastrzeżeń można zgła- szać pod adresem polityki w zakresie systemu sprawiedliwości i praworząd- ności, polityki ekologicznej, kultural- nej, edukacyjnej, naukowej i zdrowotnej. To na dłuższą metę musi szkodzić

rozwojowi społeczno - gospodarcze- mu, eroduje bowiem kapitał społeczny i osłabia spójność społeczną.

C

Czzyy ccoorraazz cczzęęssttsszzee wwcchhooddzzeenniiee ww k

koommppeetteennccjjee ssaammoorrzząądduu llookkaallnneeggoo p

prrzzeezz wwłłaaddzzee ppaańńssttwwaa pprroowwaaddzzii ww PPooll- ssccee ddoo aauuttoorryyttaarryyzzmmuu??

Nie sądzę, ale trzeba uważać.

Względnie silna pozycja i dobre otoczenie instytucjonalne samorządności, to jedna z lepszych stron naszej rzeczy- wistości. Z natury rzeczy, ze względu na podział kompetencji – niekiedy ich na- kładanie się, innym razem niejedno- znaczny podział między władzą cen- tralną a lokalną – a zwłaszcza z powo- du delegowania pewnych zadań administracji i odpowiedzialności za ich re- alizację bez równoczesnego transferu dostatecznej ilości finansowych i rze- czowych oraz kadrowych środków, nie może nie dochodzić do sporów czy nawet antagonizmów. Trzeba nieustan- nie baczyć, co się dzieje i unikać sytuacji konfliktowych, a już na pewno bloko- wać jakiekolwiek zapędy autorytarne, jeśli mają miejsce.

A

Aggeennccjjaa FFiittcchh ppooddttrrzzyymmaałłaa oossttaattnniioo rraattiinngg ddllaa PPoollsskkii nnaa ppoozziioommiiee AA –– mmii- n

nuuss,, ppoottwwiieerrddzzaajjąącc ssttaabbiillnnąą ppeerrssppeekkttyy- w

węę oocceennyy.. ZZ ddrruuggiieejj ssttrroonnyy,, mmóówwii ssiięę g

głłoośśnnoo ww ppaarrllaammeenncciiee oo rroossnnąąccyymm ddłłuu- g

guu ppuubblliicczznnyymm ii nnaajjwwiięękksszzyymm ww hhiissttoo- rriiii zzaaddłłuużżeenniiuu ppaańńssttwwaa ((11,,55 bbllnn zzłł))..

IInntteerrnneett hhuucczzyy oo mmoożżlliiwwyymm bbaannkkrruucc- ttwwiiee ppuubblliicczznnyycchh ffiinnaannssóóww.. KKoommuu wwiiee- rrzzyyćć,, ppaanniiee pprrooffeessoorrzzee?? JJaakk ww rrzzeecczzyy- w

wiissttoośśccii pprrzzeeddssttaawwiiaa ssiięę ssttaann ffiinnaann- ssóóww nnaasszzeeggoo kkrraajjuu?? LLuuddzziiee ssąą kkoomm- p

plleettnniiee sskkoołłoowwaannii ii oocczzeekkuujjąą ooppiinniiii nniiee- zzaalleeżżnnyycchh eekkssppeerrttóóww..

Stan naszych finansów publicznych jest względnie dobry, bankructwo fi- nansów publicznych to nonsens.

Względnie dobry, bo należy je postrze- gać w kontekście realnej gospodarki, zwłaszcza poziomu produktu krajowe- go brutto, PKB, i dynamiki jego zmian oraz w porównaniu do innych krajów.

Niewiele jest krajów w relatywnie lep- szej sytuacji, sporo, w tym od nas bogat- szych, w dużo – niekiedy znacznie – gorszej. Tak w Unii Europejskiej, jak i poza nią. Rząd słusznie wpompował w gospodarkę znaczące kwoty pieniędzy finansowane z deficytu budżetowego, a więc w efekcie przyrostem długu pu- blicznego. Uczynił tak po to, by wspo- móc określone grupy ludności w szcze- gólnie trudnej sytuacji materialnej oraz dać szansę przetrwania pandemiczne- go szoku przedsiębiorcom, którzy bez państwowej pomocy nie daliby sobie rady. Oczywiście, zawsze wszystko można robić lepiej; tak było i tym razem. Powiada się, że „kto szybko daje, ten dwa razy daje”. Ale przy okazji daje też czasami nie tym, którym trzeba, nie tyle, ile warto, nie w takiej kolejno- ści, jak należy. Tak więc błędów nie uniknięto. Teraz jest ważne, aby pro- wadzić rozważną politykę w sferze naszych wspólnych finansów i tak zarzą- dzać długiem publicznym, by koszty jego obsługi nie były zbyt dotkliwe i nie pociągały za sobą konieczności cięć wy- datków na różne sfery usług społecz- nych – od ochrony zdrowia po edukację, od kultury po naukę, od ochrony środo- wiska po sprawną administrację. To jest trudne, ale możliwe. Będzie to o tyle łatwiejsze, o ile większy będzie poziom dojrzałości społecznej i zdolności do politycznych kompromisów. Niestety, z tym jest w Polsce dużo gorzej niż z fi- nansami publicznymi.

M

Maa ppaann nnaa kkoonncciiee jjuużż bbooddaajj 5500 mmaarraa- ttoonnóóww,, bbiieeggaałł ppaann ww kkiillkkuunnaassttuu rróóżż- n

nyycchh kkrraajjaacchh.. KKiieeddyy uucczzeessttnniicczzyyłł PPaann w

w oossttaattnniimm mmaarraattoonniiee ii cczzyy mmaa PPaann sskkoonnkkrreettyyzzoowwaannyy ppllaann ccoo ddoo kkoolleejjnneeggoo ssttaarrttuu??

Tak, przebiegłem 50 maratonów – od Karaibów do Pacyfiku, od Finlandii do Zimbabwe, od Pekinu do Los Ange- les. Ten 50. jubileuszowy w Jerozoli- mie, dwa lata temu. Na kolejny zareje- strowałem się do pięknego biegu nad oceanem w Rio de Janerio, miało to być w czerwcu zeszłego roku. Z powo- du pandemii maraton został wpierw przeniesiony na październik, a potem na czerwiec tego roku. Oczywiście nie odbędzie się, gdyż sytuacja odnośnie do Covid-19 jest w Brazylii wyjątkowo zła. Mam tylko numer startowy: 1293 L Tak więc nie wiem, kiedy i gdzie bę- dzie następny maraton.

C

Czzyy bbiieeggaanniiee ttoo nnaajjlleeppsszzaa rreecceeppttaa nnaa p

pooddttrrzzyymmyywwaanniiee zzddrroowwiiaa??

Nie wiem czy najlepsza. Na pewno dobra, ale to sprawa bardzo indywidu- alna. W ogóle trzeba prowadzić zdrowy tryb życia, bo w zdrowym ciele zdrowy duch. Ani chybi godzina biegu czy mar- szu to dobrodziejstwo dla człowieka, jeśli spędza w ten sposób godzinę dziennie, zamiast gapić się w telewizor, czy błąkać po internecie. Ważne, by się du- żo ruszać, oddychać jak najwięcej świe- żym powietrzem. Bieganie to świetna sprawa, a przy tym jakże prosta – biegać można praktycznie prawie wszędzie, prawie o każdej porze, prawie w każ-

dych warunkach. Równie piękny jest bieg po polach podczas śnieżycy, jak i po nadmorskiej plaży w słońcu i wietrze.

JJeesstt PPaann mmiieesszzkkaańńcceemm ggrraanniicczząącceejj zz U

Urrssyynnoowweemm ggmmiinnyy LLeesszznnoowwoollaa.. JJaakk o

occeenniiaa PPaann ssppoossóóbb zzaarrzząąddzzaanniiaa ttąą ggmmii- n

nąą oorraazz kkoommffoorrtt zzaammiieesszzkkiiwwaanniiaa nnaa jjeejj tteerreenniiee?? CCzzyy nnaa ttyyllee iinntteerreessuujjee ssiięę PPaann b

biieeżżąąccyymm żżyycciieemm sswwoojjeejj mmaałłeejj oojjcczzyy- zznnyy,, bbyy ppookkuussiićć ssiięę oo ooppiinniięę ww sspprraawwiiee zzaarrzząąddzzaanniiaa ggmmiinnąą..

Po owocach ich sądzić będziecie. Dla- tego też oceniam więcej niż dobrze. Nie obserwuję bliżej zarządzania gminą, ale widzę i odczuwam pozytywnie tego skutki. Mam też pewne wnioski z oka- zjonalnych porównawczych obserwacji.

I nie dziwię się, że nasza pani wójt Ma- ria Jolanta Batycka - Wąsik często jest na szczytach rankingów oceniających gminy i ich wójtów. Wiemy przecież jaki ogrom problemów trzeba pragma- tycznie rozwiązywać. I na co dzień wi- dzimy tego dobre efekty. Gmina trosz- czy się o zapewnienie odpowiednich usług nam, mieszkańcom swoich wsi, choć z tradycyjną polską wsią nie mają one już w zasadzie nic wspólnego. Gdy wprowadziliśmy się tutaj równo 20 lat temu vis-a-vis naszego domu pasła się koza, teraz stoi tam dom. A napotkanie podczas spaceru bażanta czy w trakcie biegu przez pola mysiadłowskie zająca, to już rzadkość...

Mogłaby też gmina zdecydowanie i bardziej rygorystycznie karać za śmie- cenie na ulicach oraz na nielicznych terenach rekreacyjnych. Okazuje się, że

ustawienie koszy na odpadki nie wystarcza. Tak, to kwestia osobistej kultury, a więc wychowania w domu przez rodziców i w szkole przez nauczycieli, lecz również bardziej aktywnej postawy administracji lokalnej. Przydałoby by się również bardziej ożywione funkcjo- nowanie instytucji kultury, do czego niezbędna jest większa aktywność mieszkańców. Miejmy nadzieję, że wię- cej w tej materii dziać się będzie, gdy wreszcie wyjdziemy z koszmaru pandemii koronawirusa.

Sądzę, że zbyt szybko buduje się zbyt wiele domów i mini - osiedli mieszka- niowych – nie zawsze ładnych – natomiast w tyle pozostaje infrastruktura drogowa, w tym parkingi publiczne.

Choćby ten przy stacji kolejowej w No- wej Iwicznej, który zawdzięczamy pani wójt Batyckiej - Wąsik, już zdecydowanie nie wystarcza. Nie sposób również nadążyć z twardą infrastrukturą nie- zbędną do świadczenia różnych usług publicznych, m.in. w sferze edukacji i sportu, choć pani wójt o to bardzo dba.

Ale to nie wina gminy, która robi co mo- że w ramach swoich kompetencji i środ- ków do dyspozycji, lecz błędów syste- mowych, które umożliwiają zoriento- waną na zysk ekspansją budownictwa deweloperskiego, bez troski o infra- strukturalne otoczenie nowych domów.

To problem, który doskwiera wszystkim gminom metropolitarnym leżącym na obrzeżu wielkich miast, nie tylko tym wokół Warszawy.

R o z m a w i a l i M a c i e j P e t r u c z e n k o i Ta d e u s z P o r ę b s k i G

Grrzzeeggoorrzz WWiittoolldd KKoołłooddkkoo,, polski ekonomista i polityk, profesor nauk ekonomicznych, autor teoretycznego nurtu ekonomii znanego jako nowy prag- matyzm. Wykładowca Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie, wice- prezes Rady Ministrów i minister finansów w latach 1994–1997 i 2002–2003, twórca programów rozwoju społeczno - gospodarczego – Strategii dla Polski, Pakietu 2000 oraz Programu Naprawy Finansów Rzeczypospolitej.

Autor książek i artykułów z dziedziny ekonomii i polityki gospodarczej, ekspert i konsultant międzynarodowych organizacji. Członek Europejskiej Aka- demii Nauki, Sztuki i Literatury. Zagraniczny członek Rosyjskiej Akademii Na- uk oraz członek Academia Europaea.

Wywiad z prof. Grzegorzem W. Kołodko, polskim ekonomistą i politykiem, profesorem nauk ekonomicznych, mieszkańcem gminy Lesznowola.

FOTO WIKIPEDIA

(8)

Te k s t i z d j ę c i a B o g u s ł a w L a s o c k i

Specyfika ursynowskiej ochrony przyrody jest oryginalna.

Z jednej strony trwają ciągłe boje o ratowanie najmniejszych skrawków trawnika lub realizo- wane są nowe nasadzenia drzew, choć najczęściej zastęp- cze, próbujące nieudolnie odbu- dować zniszczoną wycinkami przyrodę miejską. W sumie miałoby to walory pozytywne.

Odmładzanie drzewostanu poprzez wycinkę

Jednak taka pokazowa dbałość o zie- leń nie stanowi przeszkody dla wycin- ki drzew w celu “odmładzania” drzewostanu. Coraz bardziej zaczyna utrwalać się pogląd ursynowskich urzędników z obszaru ochrony środo- wiska, że jeśli drzewo jest stare, to

“trzeba je odmłodzić”, czyli zastąpić nowym. Co jakiś czas na ursynowskim FB pojawiają się dramatyczne posty o ko- lejnych wycinkach drzew. Niestety, są to sygnały o faktach dokonanych. Oczywi- ście natychmiast pojawia się informacja o nasadzeniach zastępczych, o ile któ- ryś z urzędników zostanie wystarczają- co skutecznie zapytany, dlaczego i po co. I oczywiście zawsze pada wyjaśnie- nie, że została przeprowadzona eks- pertyza dendrologa, i że Rejonowa Dy- rekcja Ochrony Środowiska albo urząd marszałkowski wydały zgodę. I koniec.

Niekiedy niezbędny jest wybór mniej- szego zła. Jakiś czas temu wycięto do- rodną wierzbę przy ul. Lokajskiego. In- ternauci natychmiast zareagowali. Wi- ceburmistrz Bartosz Dominiak odpo- wiedział w swoim poście na FB: “Wycin- ki obu wierzb płaczących dokonała spół- dzielnia Przy Metrze, Miała na to zgo- dę wydaną na wniosek tej spółdzielni przez zarząd dzielnicy. Pozwalała ona na usunięcie dwóch wierzb płaczących

przy ul. Lokajskiego 26 i 30. Oba drzewa były zamierające i stanowiące za- grożenie, oba mocno zainfekowane pa- sożytniczym grzybem czyreniem ognio- wym, który powoduje białą zgniliznę drewna. Rozkładowi ulegają mniej wię- cej w tym samym czasie wszystkie składniki drewna (celuloza, lignina i hemiceluloza), drzewo traci swoją wy- trzymałość mechaniczną. Generalnie, oba drzewa były w bardzo złym stanie zdrowotnym, choć na pierwszy rzut oka mogły wyglądać pięknie”.

Wycinka często niepotrzebna

Bywają jednak sytuacje odwrotne, czego przykładem może być piękna stara wierzba, której udało się przeżyć przy Domu Sztuki. Ktoś w katastroficznych wizjach spostrzegał gałęzie, które mo- gły podczas wichury połamać się. Poja- wił się dendrolog, który stwierdził że drzewo obumiera, w 60 proc. jest spróchniałe, stanowi zagrożenie i nic już nie da się z nim zrobić. Podjęto więc decyzję: wyrok śmierci. Jednak wizual- nie drzewo wcale nie wyglądało źle.

Owszem, było zaniedbane, wymagało pielęgnacji, ale poza tym sprawiało cał- kiem dobre wrażenie. Znalazła się gru- pa społeczników, którzy postanowili spróbować drzewo uratować. Kolejna, niezależna opinia dendrologiczna po- twierdziła, że stan drzewa daje szanse przeżycie pod warunkiem dokonania odpowiednich czynności pielęgnacyj- nych. Pomimo kłótni i dąsów drzewo uratowano. Stoi już kilka lat dumne, ku wstydowi pochopnie podejmujących decyzje działaczy i urzędników.

Również szczęście w nieszczęściu miała wspaniała wierzba na terenie spółdzielni Na Skraju przy ul. Strzelec- kiego 3. Dostojne drzewo miało kilka- dziesiąt lat i zupełnie nie pielęgnowane złamało się podczas wichury dwa lata temu poniżej poziomu gałęzi. Zostały tylko trzy cienkie gałązki, a więc właści- wie bez szans na przeżycie. Koronę usu- nięto, kikut pnia pozostał. Minął mie- siąc, dwa i zaczęły pojawiać się gałązki.

Potem zima i nagle wiosną ubiegłego roku drzewo jakby wybuchło. Trzy kiku- ty obrosły nowymi gałązkami, pojawi- ły się nowe. Drzewo walczyło o życie.

Kolejna zima tegoroczna, kilka tygodni

z ostrymi mrozami. Ale stara wierzba już zebrała siły. W ciągu dwóch ostat- nich miesięcy obrosła mnogością gałę- zi i... stoi ciesząc widokiem zielonych li- ści. Drzewo jest i żyje.

Drzewa wymagają pielęgnacji, a ta jest kosztowna. Najbardziej opłaca się po posadzeniu pozostawić drzewo wła- snemu losowi i potem, gdy wyrośnie do nieba, po prostu wyciąć. Jest uni- wersalny pretekst: drzewo stanowiło zagrożenie bezpieczeństwa. Każdy urząd, czy to RDOŚ, czy urząd marszał- kowski, wyda wtedy decyzję akceptują- cą wycinkę. Przykładem zaniedbań pie- lęgnacyjnych może być blisko setka topoli rosnących wzdłuż ul. Rosoła po- między Ciszewskiego i Gandhi. Posa- dzone 40 lat temu sięgają niekiedy do 8-9 piętra. Nieprzycinane gałęzie z niskich poziomów miewają długość nawet 10-15 metrów. Dla technokratów od zarządzania zielenią i środowiskiem są już za stare. Swoista eutanazja zacznie następować w ciągu najbliższych lat.

Brakuje mądrości opiekunów wiel- kiej topoli, rosnącej na Stokłosach po- między budynkami przy ZWM 1 a 4.

Drzewo dorasta do 10. piętra a obwód w pierśnicy wynosi ok. 350 cm. Dolne gałęzie obcięto, pozostałe w niezbęd- nym zakresie są co kilka lat przycinane.

Przy tym drzewie ursynowscy urzęd- nicy kochający wycinkę starych drzew powinni odbywać co miesięczne reko- lekcje z ochrony środowiska.

Przyroda była przed nami

Do wczesnych lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku teren obecnie zabu- dowanego Ursynowa zawierał wiele wspaniałych przyrodniczych enklaw.

Przyszła zabudowa i tereny zielone mu- siały się kurczyć. Lasek istniał już wiele lat przed usypaniem Górki Na Skra- ju. Las Natoliński ustanowiono rezerwa- tem przyrody i to go uratowało, choć ciągle występują naciski technokratów, by udostępnić go dla nieograniczonego przebywania i rekreacji. Trwają zakusy na “ucywilizowanie” unikalnej przy- rodniczo wschodniej części Parku Przy Bażantarni, z budową oświetlonych ścieżek przez najważniejsze przyrod- niczo tereny, pseudo-naturalnych pla- ców zabaw i wybiegów dla psów. Ko-

muś przeszkadzają wysokie drzewa, bo jesienią spadają liście i trzeba je sprzą- tać. Innym drzewa zacieniają światło, bo przez kilkadziesiąt lat urosły. Latają jakieś hałasujące ptaki, a na Kabatach i Przy Bażantarni biegają wiewiórki.

Zresztą wiewiórki, jak inne dziko ży- jące miejskie zwierzęta, to problem sam w sobie. “Wiewiórka zjada pączki roślin, jaja, młode ptaki. Bywa też szkodnikiem upraw w ogrodzie. Zwykły ordynarny szkodnik” - napisał internau- ta Seweryn w swoim poście na war- szawskim portalu FB. Ktoś odpowie- dział, że człowiek jest jeszcze większym szkodnikiem - całej przyrody, co zapo- czątkowało ciekawą dyskusję. O jej szczegółach może przy okazji. Jednak trzeba sobie uzmysłowić, że człowiek na ogół nie jest elementem przyrody, jest tylko urządzeniem biologicznym, od dawna oderwanym od przyrody. Pro- kreacja podporządkowana własnej wy- godzie, świadome niszczenie środowi- ska dla przyjemności i z niskich pobu- dek, czy wreszcie szukanie dróg do za- stąpienia metod biologicznych tech- nicznymi oderwało człowieka od natury. Pozornie wyższy etap rozwoju doty- czy tylko możliwości technologicznych.

Ale jako jednostki nawet nie potrafimy nawigować posługując się biologiczny- mi odbiornikami pola magnetycznego czy nadfioletu, co potrafi byle pszczoła, owad czy ptak. A że potrafimy zaprojek- tować i wykonać komputer? To jest pi- kuś wobec sieci miliardów posiadanych neuronów skonstruowanych i oferowa- nych nam przez “przyrodę”, gdy jeszcze byliśmy jej elementem.

Również czaple dla wielu ursyno- wian, zwłaszcza z Zielonego Ursyno- wa, stanowią problem. Uchowało się trochę mniejszych czy większych sta- wów i jezior. A wśród nich rozrastające się jak grzyby po deszczu nowe osiedla niedużych domków. Przy domkach za- zwyczaj ogródki, w nich często stawiki ze złotymi rybkami. I problem gotowy.

“Czapla to szkodnik polujący na moje ryby w moim stawie” - pisała na FB pani Emilia, wściekła na ptaki. No cóż,

“szkodnik” polujący w środowisku przy- rodniczym to pojęcie względne. Pod- stawą jest łańcuch pokarmowy, który jest jednym z najważniejszych naturalnych czynników. Gdy jest pokarm poja-

wia się konsument. Gdy nie ma, konsument znika. Gdy na tacy podamy poży- wienie (np. staw z rybkami) pojawiają się konsumenci, to zwykła konsekwen- cja praw przyrody. To my osiedliliśmy się na terenach wcześniej zajmowanych przez zwierzęta i ponosimy tego konse- kwencje. Dla gołębi też jesteśmy dobro- czyńcami tworząc uwielbiane przez nie

“półki skalne”, którymi są nasze parape- ty i balkony.

Bezwartościowe jest wartościowe

„Topola dla wielu osób to drzewo bezwartościowe, nawet na opał się nie nadaje - opowiadała dr Marzena Su- chocka z SGGW podczas jednego z ursynowskich spacerów przyrodniczych.

“To jest topola biała, trochę zmieszana z osiką, ma takie podobne listki osiko- we. Nasze rodzime to topole białe, osika (osika też jest topolą!), czarna i sza- ra. To są drzewa bezcenne dla nas - rodzime, długowieczne. Mówi się, że dla zastąpienia starego drzewa potrzeba 1200 sadzonek. Ja się nie zgodzę z tym absolutnie. Zastąpienie takiego drzewa jest niemożliwe w cyklu 100 czy 200 lat. Żadne 1200 sadzonek nie będzie pełniło takie roli jak to wielkie drzewo.

Czasem się mówi, że wytniemy i zrobi- my nasadzenia zastępcze. Nie, one nie zastąpią. W takim drzewie żyją tysiące różnorodnych gatunków, w martwym drzewie inne tysiące gatunków, w gle- bie jeszcze inne tysiące. Występuje fan- tastyczna bioróżnorodność, ale my tego właściwie dobrze nie znamy. Tym bardziej należy się takim wielkim drze- wom należyty szacunek” - tłumaczyła dr Marzena Suchocka.

Kiedyś w Wiśle pływały łososie i inne wspaniałe ryby. W lesie można było spotkać ptaki, które egzystowały spokoj- nie, a błotniaki można było bez proble- mów wypatrzeć na rozlewiskach wiśla- nych. Gdy ostatnio udało mi się zrobić dobre zdjęcie myszołowa w Lesie Ka- backim, czy błotniaka stawowego pod Piasecznem, było to wielkie “wow”.

Owszem, dzikiej przyrody trochę zo- stało, ale są to jedynie szczątki. Szanuj- my zatem to, co nam jeszcze pozostało, jak jakiś czas temu apelował radny To- masz Sieradz. Szanujmy, bo to niestety naprawdę szczątki przyrody.

Nie szkodzić przyrodzie...

W

Wiieerrzzbbaa pprrzzyy SSttrrzzeelleecckkiieeggoo 33 zzłłaammaannaa pprrzzeedd ddwwoommaa llaattyy.. PPoossiiłłeekk cczzaappllii nnaadd ZZggoorrzzaałłąą..

SSttaarraa ttooppoollaa nnaa SSttookkłłoossaacchh oobbww.. 335500 ccmm pprraawwiiddłłoowwoo ppiieellęęggnnoowwaannaa.. CCzzaappllaa ssiiwwaa..

W

Wiieewwiióórrkkaa zz KKaabbaatt..

(9)

W Warszawie – idąc za przykła- dem światowych metropolii – policzono, ile pieniędzy zarabia- ją drzewa, które dbają o jakość powietrza i zdrowie mieszkań- ców. Okazało się, że ich praca warta jest przynajmniej 170 mln zł rocznie. To pierwsze tego typu badanie w Polsce.

Wspólnie z zespołem naukowców z SGGW warszawski ratusz przeprowadził szczegółową analizę wybranych usług ekosystemowych, świadczonych przez drzewa na Woli. Jakie korzyści może przynieść pojedyncze drzewo? Topola biała w średnim wieku, rosnąca na jednym z wolskich osiedli, jest w stanie wy- produkować niemal 190 kg tlenu każ- dego roku. To konkretne drzewo maga- zynuje w swoich tkankach niemal 2,5 tony węgla, rocznie pochłaniając 70 kg dwutlenku węgla z atmosfery. Co więcej, taka roślina potrafi również oczyścić powietrze z niemal 400 g lokalnych zanie- czyszczeń (dwutlenku azotu, dwutlenku siarki i pyłów zawieszonych PM2,5).

– Z tych pilotażowych badań wynika, że drzewa na warszawskiej Woli – a zba- daliśmy ich ponad 1300 – w ciągu jednego roku przyczyniają się do oczyszcze- nia powietrza z około 440 kg szkodli- wych substancji. Dodatkowo produkują ponad 50 ton niezbędnego do życia tlenu, pochłaniają i magazynują 20 ton dwutlenku węgla z powietrza – mówi prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski.

W Warszawie jest 9 milionów drzew

Wartość najważniejszych dla zdrowia mieszkańców usług, takich jak

oczyszczanie powietrza z dwutlenku azotu, dwutlenku siarki, pyłów zawieszonych, a także magazynowanie dwutlenku węgla i produkcja tlenu, wynio- sła w przypadku tej grupy drzew około 25,5 tys. zł rocznie.

– Uwarunkowania zieleni wysokiej w mieście są bardzo specyficzne, stąd trud- no jest dokładnie wyliczyć wartość usług świadczonych przez wszystkie dziewięć milionów drzew rosnących w Warszawie.

Szacunkowo możemy jednak przyjąć, że jest to przynajmniej 170 milionów zło- tych rocznie – dodaje Rafał Trzaskowski.

Wycena powstała na podstawie szczegółowych pomiarów wskaźników biofizycznych, z wykorzystaniem spe- cjalistycznego oprogramowania i za- angażowania ekspertów z zespołu ba- dawczego SGGW.

– Dzięki współpracy z ekspertami nie tylko wyceniliśmy wybrane usługi eko- systemowe. Wiemy też jak chronić sto- łeczne tereny zieleni i w jaki sposób kształtować politykę zrównoważone- go rozwoju Warszawy. Daje nam to nie- zwykle cenną wiedzę do dalszych dzia- łań w sferze polityki adaptacji do zmian

klimatu i zarządzania zielenią – wyja- śnia Justyna Glusman, dyrektorka koor- dynatorka ds. zrównoważonego rozwoju i zieleni.

W 2020 roku posadzono w Warsza- wie ponad 210 tysięcy drzew.

Drzewa to zdrowie

Bliskość drzew wpływa pozytywnie na nasze zdrowie fizyczne i psychicz- ne, a nawet chroni nasze życie. Świa- towe badania wskazują, że wzrost po- krycia koronami drzew ma bezpośred-

nie przełożenie na zdrowie i życie mieszkańców miast. W związku z tym powinien stanowić podstawowy ele- ment polityki planowania przestrzen- nego, promujący zdrowie społeczne i sprawiedliwość środowiskową. Waż- nym jest także, aby decydenci i inwe- storzy dbali o lokalne tereny zieleni, ponieważ ich obecność bezpośrednio wpływa na podniesienie wartości nie- ruchomości – mówi dr Marzena Su- chocka, ekspertka zespołu badawcze- go SGGW.

Dla przykładu, w Liverpoolu ceny mieszkań położonych blisko parku są droższe o 40 proc. w stosunku do tere- nów intensywnie zabudowanych. W innym, amerykańskim badaniu wykaza- no, że wartość posesji spada w przeli- czeniu o 12 złotych na każde 30 cm od- ległości od terenu zieleni (źródło: The Freeway Roadside Environment 2000).

Bliskość drzew wpływa nie tylko na ceny nieruchomości, ale też na inne wskaźniki, chociażby te dotyczące zdrowia. Przeprowadzone w Filadelfii badania wykazały, że zwiększenie po- krycia koronami drzew w mieście z 20 proc. do 30 proc. pozwoliło na zapo- biegnięcie 400 zgonom rocznie (źró- dło: Kondo i in. 2020). Najbardziej zy- skują na tym mieszkańcy o niższym statusie społeczno-ekonomicznym, ży- jący w dzielnicach ubogich w zieleń.

Naukowcy stwierdzili, że mieszkanie w pobliżu terenów zieleni o odpowied- nim pokryciu koronami drzew (powy- żej 33 proc.) zmniejsza istotnie poziom stresu, lęku i depresji u miesz- kańców (B.Jianga Ch -Y.Changb ,W.C.Sullivan: 2014). K G

Wiosna to okres, kiedy dziki się rozmnażają, lo- chy prowadzą młode. Jest to również czas, kiedy mieszkańcy Warszawy zgłaszają wiele przypad- ków obecności dzików, zniszczeń – zwłaszcza w ogrodach, trawnikach – oraz poczucie zagrożenia bezpieczeństwa.

Liczba zgłoszeń, które wpły- nęły do Lasów Miejskich w pierwszym kwartale 2021 roku jest prawie trzykrotnie wyższa niż w analogicznym okresie 2020 r.

Liczebność populacji dzików szacowana jest na około 1000- 1500 sztuk i określana jest na podstawie obserwacji pracowni- ków terenowych Lasów Miej- skich. Wzrost częstotliwości spo- tkań z dzikami wynika z różnych przyczyn. Populacja dzików bytu- jąca w mieście jest bardzo licz- na, co wynika z dużej dostępno- ści pożywienia poza terenami le- śnymi (dokarmianie przez ludzi, niezabezpieczone kontenery na śmieci, nieogrodzone działki, nie- użytki, itp.). Do tego dochodzą korzystne warunki klimatyczne i brak zagrożeń środowiskowych.

Dodatkowo dziki swobodnie przemieszczają się w obrębie miasta, a także pomiędzy stolicą i gminami sąsiednimi. Teren ich żerowania jest często znacznie oddalony od miejsca ich byto- wania, a w wielu rejonach poja- wiają się okresowo.

Obecność dzików w środowi- sku naturalnym jest bardzo ko- rzystna, jednak powodują sporo zamieszania, gdy docierają w głąb miasta. Dzięki wysokiej in- teligencji radzą sobie dobrze z rozmaitymi przeszkodami oraz łatwo dostosowują swój tryb ży- cia do nas, ludzi.

Przypominamy, że chcąc unik- nąć spotkań z dzikami:

– należy utrzymywać czystość i porządek na terenach swoich nieruchomości,

– nie wolno wyrzucać żywno- ści w miejscach do tego nieprze- znaczonych,

– kosze na śmieci w okolicy gospodarstw domowych powin- ny być zamykane, aby dzik nie mógł się do nich dostać i nie wy- czuł zapachu pożywienia.

Natomiast, gdy dojdzie do spotkania z dzikiem:

– w momencie, gdy zauwa- żymy dzika (a gdy on nas nie

zauważył) należy oddalić się, nie wykonując gwałtownych ruchów,

– nie należy uciekać, ponie- waż może to sprowokować zwie- rzę do ataku,

– nie wolno głaskać, karmić, podchodzić do dzika, który sprawia wrażenie zwierzęcia oswojo- nego, ale w dalszym ciągu może być niebezpieczny.

Dodatkowo:

– przebywając z psem w miejscach, gdzie może dojść do spotkania z dzikiem, należy bez- względnie trzymać swoje zwie- rzę na smyczy – obecność psa oraz sprowokowanie dzika mo- że poskutkować śmiertelnym atakiem na psa,

– należy zachować szczególną ostrożność w miejscach bytowa- nia dzików - poznasz je po zry- tym terenie.

W przypadku bezpośrednie- go zdarzenia z udziałem jakiej- kolwiek zwierzyny dziko żyjącej prosimy o kontakt z pracowni- kiem ds. łowiectwa Lasów Miej- skich pod nr tel. 600-020-746 lub 600-020-747, które są czyn- ne całą dobę. Można też zadzwo- nić do Straży Miejskiej pod numer 986.

Ósmoklasisto, już za niecały miesiąc sta- niesz przed wyborem szkoły ponadpod- stawowej. Aby ułatwić to trudne zada- nie, warszawski ratusz ma dla Ciebie kil- ka wskazówek.

- Drodzy ósmoklasiści, przed wami trudny okres. Najpierw pierwszy poważny sprawdzian, a później wybór dalszej ścieżki kształcenia. Chce- my wam w tym pomóc – przygotowaliśmy dla was specjalny informator, zorganizowaliśmy tar- gi, możecie też liczyć na pomoc naszych specja- listów. Wybierzcie mądrze swoją przyszłość - mó- wi Renata Kaznowska, zastępca prezydenta m.st.

Warszawy.

Zastanów się, co chcesz robić w przyszłości?

W jakim zawodzie chcesz pracować? Która szko- ła pomoże ci w realizacji planów? Na co warto zwrócić uwagę, wybierając szkołę:

– jakich przedmiotów chcesz się uczyć?

– czy wiesz, na czym polega praca w interesu- jącym cię zawodzie?

– gdzie odbywają się praktyki?

– jakie są twoje szanse na dostanie się do wybra- nej szkoły?

– jakie języki obce chcesz rozwijać i poznać?

– w jakiej lokalizacji jest szkoła? ile zajmie ci dojazd?

– inne potrzeby, które są dla ciebie ważne.

Ósmoklasisto, masz do wyboru liceum ogólno- kształcące, technikum lub branżową szkołę I stopnia. Warszawskie szkoły ponadpodstawowe w roku szkolnym 2021/2022 przygotowały ok. 21 tys.

miejsc. Najwięcej, bo aż 13 803 - licea ogólno- kształcące, technika – 5968, a branżowe szkoły I stopnia – 1198 miejsc. Plan naboru, czyli informacje - ile i jakie oddziały zaplanowała każda szko- ła, znajduje się na stronie internetowej edukacja.warszawa.pl. A opisy zawodów, wykaz szkół

wraz z linkami i informacje, jakie szkoły są w Two- jej dzielnicy, znajdziesz w naszym informatorze.

Przygotuj listę szkół ponadpodstawowych, któ- re zwróciły Twoją uwagę. Sprawdź terminy dni otwartych on-line wybranych szkół. To świetna okazja, aby poznać ich pełną ofertę oraz porozma- wiać z nauczycielami i uczniami.

Rekrutacja do szkół ponadpodstawowych w Warszawie prowadzona jest wyłącznie elektronicznie pod adresem https://warszawa.edu.com.pl. Tam od 28 kwietnia również mo- żesz zapoznać się z ofertą edukacyjną szkół.

Poznaj wszystkie ważne terminy. Zapoznaj się z harmonogramem działań ucznia szkoły podstawowej w ramach elektronicznej rekrutacji do szkół ponadpodstawowych na rok szkolny 2021/2022 prowadzonych przez m.st. Warszawę.

Wszystko, czego się dowiesz, poddaj dokładnej analizie. Zajrzyj także na strony internetowe szkół, które cię interesują. Tam również znajdziesz nie- zbędne informacje. Zastanów się czy udało ci się znaleźć to, czego szukasz – czy wybrane przez ciebie szkoły odpowiadają twoim wymaganiom i możliwościom? Możesz także porozmawiać o swoich spostrzeżeniach z najbliższymi (rodzice, ro- dzeństwo, koledzy) jak i nauczycielami ze szkoły, a przede wszystkim z doradcą zawodowym.

Doradca zawodowy wesprze cię w wyborze szkoły. Pokaże, na co warto zwrócić uwagę, pla- nując przyszłość edukacyjno-zawodową. Bezpłat- nych porad udzielą doradcy zawodowi pracujący w Punktach Informacji i Kariery (dowiedz się od swojego wychowawcy czy taki punkt działa w twojej szkole), rejonowych poradniach psycholo- giczno-pedagogicznych, Centrum Informacji i Do- radztwa Młodzieżowego oraz Centrum Rozwoju Doradztwa Zawodowego. Powodzenia! M B L

Wybierz najlepszą szkołę dla siebie...

Dziki w mieście – zalecenia dla mieszkańców

Warszawskie drzewa zarabiają 170 mln zł rocznie

FOTO PIXABAY