Singapur B O S K I S A T S A N G

(1)

Singapur

B O S K I S A T S A N G

18 września 2017

(2)

2 Boski satsang

Singapur

18 września 2017

Boskie dyskursy Bhagawana Śri Sathya Sai Baby w Subtelnym Ciele

COPYRIGHT

Broszura ta zawiera materiał chroniony w ramach międzynarodowych przepisów i uzgodnień dotyczących praw autorskich. Nieautoryzowane kopiowanie lub użycie tego materiału jest zabronione. Żadna część tej broszury nie może być reprodukowana lub przekazywana w żadnej postaci, w oryginalnym języku ani w tłumaczeniu, na żadnych nośnikach, elektro- nicznych czy mechanicznych, włącznie z fotokopiowaniem, zapisem i innymi systemami przechowywania i odtwarzania informacji, bez wyraź- nego pisemnego pozwolenia od Wydawców. W celu uzyskania dalszych informacji prosimy o kontakt z bhagawanspeaks@gmail.com.

Wszelkie prawa zastrzeżone

Styczeń 2018

(3)

3 Wprowadzenie 4

Boski satsang z młodzie żą 5

(4)

4

Boska wizyta w Singapurze | Wrzesień 2017

Wprowadzenie

Na skutek zmian organizacji podróży Swamiego w ostatniej chwili, Pan spędził mniej dni w Singapurze, niż pierwotnie planowano. Swami poprosił o spotkanie z mło- dzieżą Singapuru rano 18 września 2017 r. w Sai Anandam.

Ta możliwość porannego spotkania z Panem mile zaskoczy- ła młodzież. Blisko 50 młodych ludzi dzieliło się na tej sesji z Panem i Jego asystą swoimi doświadczeniami.

Sesja zaczęła się od prezentacji przedstawionej przez dwóch młodych liderów z Singapuru. Po nich brat Bobby Patel mówił o programie Street to Stability (Z ulicy do stabil- ności), jaki realizuje się w kalifornijskim Bay Area. Ten amerykański program ma na celu poznanie problemów i pomoc młodzieży w potrzebie, szczególnie tym, którzy w młodym wieku muszą zmagać się z psychologicznymi i men- talnymi wyzwaniami. Próbuje się tam skierować tych nastolatków na właściwą ścieżkę i na czas dorastania stwo- rzyć im pełne miłości otoczenie dobrego towarzystwa. Żywi się nadzieję, że staną się oni wzorami dla młodszych i inspi- racją dla przyszłych pokoleń.

Brat Anand Kadali przedstawił postępy w realizacji programu Annapoorna Breakfast (śniadania dla dzieci w szkołach) rozpoczętego w 2012 r. Anand mówił o wielkim wpływie tego programu na tysiące małych dzieci w szkołach całych Indii, które dzięki niemu rozpoczynają każdy dzień od posiłku i miłości. Mówca pokazał, jak z łaską Boga i własnym wysiłkiem wszystko może się urzeczywistnić. To wystąpienie było naprawdę poruszające i inspirujące.

(5)

5 Boski satsang z młodzieżą 18 września 2017

Sai Anandam, Singapur

Dajwadhinam dźagat sarwam, satjadhinam tu Dajwatam,

tat satjam uttamadhinam, uttamo paradewatam.

(Pod kontrolą Boga jest cały świat, prawda rządzi Bogiem,

nad tą prawdą panują najlepsi ludzie, oni stoją wyżej niż Bóg.)

(6)

6

Wprawdzie dr Pillay prosił, aby Swami porozmawiał z jego przyjaciółmi, ale ja chcę rozmawiać z moimi przyjaciół- mi. Tylko dobrzy ludzie są przyjaciółmi Boga. Tam, gdzie jest dobro, jest też boskość (gra ang. słów goodliness i godliness). Dzisiaj nie potrzeba wielkich ludzi. Rawana był wielki – był biegły w 64 dziedzinach wiedzy; Hiranjaksza był wielki, Hiranjakaśipu był wielki, ale cała ta ich wielkość nikomu się nie przysłużyła. W rzeczy samej ich wielkość bardziej szkodziła społeczeństwu, niż pomagała. Potrzebni są nie wielcy, lecz dobrzy ludzie – dobroć, która emanuje z serca i, płynąc przez głowę, wyraża się przez ręce. Takie połączenie serca, głowy i rąk oznacza bycie dobrym. Gdy dobre uczucie rodzi się w sercu, w głowie powinno zostać przemienione w dobrą myśl, a dobra myśl powinna wyrazić się w postaci dobrej pracy rąk. Osoba, która ma zgodność dobrego serca, dobrej głowy i dobrych rąk, jest prawdziwie dobrym człowiekiem. Aby być dobrym, bardzo ważne jest pielęgnowanie tej trikarana śuddhi, czyli czystości myśli, słowa i czynu.

Usłyszałem od wszystkich o rozmaitych inicjatywach, jakie podjęliście w celu poprawiania społeczeństwa wokół siebie, a przez to ulepszania samych siebie. Wprawia mnie to w wielkie zadowolenie. Jedynym celem, w jakim człowiek otrzymuje ludzkie ciało, jest służenie innym.

Do D o t t ą ą d d

P P O O DA D A NO N O P P I I ĘĆ Ę Ć M M I I L L I I O O NÓ N ÓW W

PO P OS S IŁ I ŁK KÓ ÓW W

(7)

7

Gdziekolwiek spojrzycie, cokolwiek zobaczycie w tym stworzeniu, wszystko wyraża tę prawdę: paropakara artham idam śariram – służenie innym jest celem tego ciała. Drzewa rodzą owoce dla innych, rzeki dostarczają wodę innym, a krowy dają mleko, aby żywić innych. Istnieją tylko ze wzglę- du na innych. Taki też powinien być człowiek.

Żadna dobra myśl nigdy nie idzie na marne. Każda dobra myśl jest jak nasienie, które zawiera w sobie całe drzewo – ze wszystkimi gałęziami, liśćmi, kwiatami i owo- cami. Ale musi zostać zasiane we właściwej glebie i mieć odpowiednie warunki, w których będzie mogło wykiełkować i rosnąć. Ja przekazuję liczne dobre rady, dobre idee i dobre przesłania, ale jeśli nie zostaną zasiane w dobrych sercach, w żyznych sercach, to nie wykiełkują i nie wyrosną. Nasienie rzucone na suchą ziemię pustyni w końcu obumrze. Ale nasienie, które padnie na żyzną glebę i będzie pielęgnowa- ne, wyrośnie na drzewo rodzące wiele owoców i nasion.

Wy wszyscy macie czyste, żyzne serca. Młodość jest najpiękniejszym i najpomyślniejszym okresem życia. Jeśli w tym czasie w swoich sercach zasiejecie nasiona miłości i służby, wyrosną one na olbrzymie drzewa, które zapewnią schronienie i cień oraz przyniosą ulgę otaczającym was ludziom borykającym się z trudnościami i cierpiącym.

W Ameryce rozpoczęto realizację programu Sai Ashraya (Schronienie Sai) i rozpoznano tamtejsze potrzeby.

1 DZIECKO NA 9 JEST BEZDOMNE OKOŁO 600000 RODZIN I

1,35 MILIONA DZIECI W USA DOŚWIADCZA BEZDOMNOŚCI

50% TO MŁODZI I INNI 43% TO RODZINY I DZIECI 7% TO WETERANI

(8)

8

Tam nie ma aż takiej potrzeby rozdawania śniadań ani świadczenia opieki zdrowotnej. W Ameryce większą potrze- bą jest miłość i uczucie do tych, którzy nie mają domu, nie mają rodziców, nie mają swojego miejsca.

W Singapurze bezdomność może nie stanowić problemu, ale jest nim współczucie i miłość. Wiele dzieci, chociaż żyją z rodzicami, nie doświad- cza żadnego uczucia, miłości czy opieki. Czasami rodzice nie żyją razem i stwarza to dzieciom nawet większy dylemat. Wiele z tych dzieci nie ma w otoczeniu właściwego towarzystwa i dobrych ludzi, dlatego mogą łatwo zejść na złe drogi, co w końcu prowa- dzi do nieszczęścia. Tutaj ważne jest, abyście, pod przykrywką obozu medycznego lub innego programu, próbowali sprowadzić tych ludzi na właściwą ścieżkę. Tak jak pokierowano wami, tak też powinniście doradzać innym.

W Singapurze powinniście zorganizować się w silną grupę wolontariuszy, która pomaga innym. Zrozumcie, że gdy je- steście w kłopocie, najlepszym z niego wyjściem jest pomaganie komuś innemu, kto ma kłopoty. Patrząc na jego ból i trudności, zapomnicie o własnych problemach. Ale nie tylko to. Gdy pomagacie innym, rozwijacie też w sobie wiele dobra. Zatem pomagajcie ludziom, którzy są w potrzebie.

Nie chodzi tylko o tych, którzy znają Swamiego lub których rodzice Go znają. Każdy powinien wstąpić na ścieżkę dobra.

Na tym powinna skupić się młodzież w Singapurze. Stwórz- cie poważną siłę, zespół, bazę wolontariuszy, którzy będą gotowi robić coś dobrego.

Możecie działać pod dowolnym imieniem Boga, o ile tylko jest to dobre. Gdy w Indiach zaczynano program Annapoorna, udzielało się w nim tylko dziesięć osób. Dzisiaj jest ich tysiące, gdyż ludzie widzą skutki tych dobrych czy- nów. Nie muszą widzieć Boga, ale widzą dobro. Dobro inspiruje ich do uczestniczenia w tych programach i w końcu oni wszyscy ulegają transformacji. Czują się szczęśliwsi, czystsi i są bardziej bezinteresowni. W ten sposób zbliżają się do Boga.

(9)

9

Taki rodzaj możliwości powinniście stworzyć wszystkim tym, z którymi się zetkniecie. Na platformę tę wprowadźcie młodzież i nastolatków, których spotkacie w Singapurze, Malezji, Indonezji i w innych pobliskich krajach, do których się udacie. Jest to bardzo ważne i jest to dla ich własnego dobra. Możecie się wzbraniać, myśląc: „Czy jest w porządku prosić ich o uczestnictwo kosztem ich weekendów, świąt i wolnego czasu?” Nie powinniście tak myśleć. Czas, kiedy służycie, naprawdę jest dobrze spędzonym czasem. Czas poświęcony na co inne to czas straco-

ny. Zatem zapraszając ich, w rze- czywistości pomagacie im lepiej wykorzystać ich czas, zamiast marno- wać go na pogoń za błahostkami. W istocie robicie im wielką przysługę!

Musicie z dumą, życzliwością i współ- czuciem podchodzić do wszystkich młodych ludzi, jakich spotkacie, i za- bierać ich na tę ścieżkę służenia innym i kochania innych. Przyniesie to trans- formację w społeczeństwie i stworzy lepszą przyszłość całemu krajowi, a w istocie całemu światu.

Sami jesteście świadkami swojego rozwoju, jaki dokonał się od zeszłego roku. Nikt nie może powiedzieć wam, jak głodni jesteście – tylko wy znacie swój głód i to, ile zjedli- ście. Podobnie każdy z was musi ocenić dla siebie, ile pomogło wam, jako jednostce, zastosowanie w praktyce moich nauk i rad. Jeśli dalej jesteście niezadowoleni, jeśli ciągle jesteście głodni, znaczy to tylko tyle, że musicie zro- bić więcej, aby poczuć satysfakcję i aby być szczęśliwym.

Na pomaganie innym wykorzystujcie każdą dostępną chwilę, każdą ilość oszczędności i energii – nie marnujcie ich. Nie marnujcie czasu, nie marnujcie pieniędzy, nie marnujcie energii, nie marnujcie życia. Są to bardzo cenne rzeczy.

Bardzo trudno jest je odzyskać. Dobrze wykorzystajcie swoje życie na służenie innym i ich też uczcie, jak mogą dobrze wykorzystać swój czas. Jest to najważniejszy aspekt waszego życia, na którym musicie się skupić, robiąc wszystko inne.

(10)

10

Czy są jakieś pytania, które chcielibyście zadać? Gdy uczycie się, macie pytania.

Pytanie: Swami, właśnie teraz niedaleko od nas w Myanma- rze, jest wielki kryzys humanitarny. Wiele tysięcy członków grupy etnicznej Rohingja jest wysiedlanych z Myanmaru.

Wyjeżdżają do Bangladeszu, ale tam nie mają dokąd pójść.

Dlaczego są prześladowani? Czy możemy coś dla nich zro- bić?

Swami: Usłyszeliście coś, o czym teraz szeroko się mówi, więc myślicie, że w jakiejś szczególnej części świata dzieje się niesprawiedliwość. Ale, prawdę mówiąc, gdzie na świe- cie nie ma niesprawiedliwości? Bogaci są niesprawiedliwi w stosunku do biednych, zdrowi i silni są niesprawiedliwi dla chorych, ludzie żyjący dostatnio są niesprawiedliwi dla tych, którzy nie mają szans, wykształceni są niesprawiedliwi dla tych, którzy nie wyuczyli się. Tak dzieje się wszędzie. Spo- tkaliście się z tą jedną niesprawiedliwością czynioną w imię religii, ale ja widzę tego rodzaju przypadki powszechnie we wszystkich społeczeństwach, wszędzie. Ten rodzaj prześla- dowania, ten rodzaj bojkotu występuje wszędzie na całym

(11)

11

świecie. Może pojawić się na skutek różnic w społecznym statusie, religijnej przynależności a nawet płci, ale występuje wszędzie. Ponieważ ta wiadomość jest aktualna i dotyczy niezbyt odległego miejsca, przykuwa waszą uwagę, ale prawda jest taka, że na całym świecie mamy do czynienia z powszechną niesprawiedliwością.

Istnieją pewne rzeczy, na które przy swoich możliwo- ściach i środkach możecie natychmiast coś poradzić, ale są też takie, na które nic nie poradzicie. Ważne jest, abyście pomogli następnemu pokoleniu uniknąć rozwinięcia takiej małostkowości i samolubstwa, jakie wiążą się z „ja” i „moje”

oraz z nietraktowaniem innych jako najbliższych. Jeśli dzisiaj usuniecie to z umysłów młodzieży, jutro będzie można mieć lepsze społeczeństwo, w którym nie będzie małodusznych postaw opartych o religię, płeć, kastę, położenie geograficz- ne, rasę, wykształcenie, możliwości zawodowe – właściwie o różnice dowolnego rodzaju. W tym kierunku musicie dzia- łać.

To, co opisujesz, nie jest niczym nowym na tym świecie.

Nie pierwszy raz coś takiego się zdarza. Ciągle tak się dzieje na całym świecie z powodu małoduszności i egoizmu, które zagnieździły się w psychice ludzi. Ten rodzaj tragedii możecie wyeliminować. Pomożecie społeczeństwu rozwijać się wspólnie jako jedna rodzina tylko wtedy, gdy nauczycie ludzi myśleć w sposób wielkoduszny, myśleć, że „wszyscy są naszymi bliskimi.”

Róbcie to, co jest w zasięgu waszych możliwości, i róbcie nie mniej, niż możecie. Ponadto powinniście tego rodzaju małoduszność wyrugować z umysłów przynajmniej ludzi z waszego otoczenia. Gdy to zrobicie, rozejdzie się to na następny krąg ludzi, potem na następny, a potem na kraj, kontynent i z czasem na cały świat. Wszystkie dalekie podróże zaczynają się od pierwszych kilku kroków. W miarę postępowania, krok po kroku, wasza dobroć będzie się roz- chodzić i sięgnie tam, gdzie chcecie. Takie jest rozwiązanie tego problemu. Innego nie ma – nie ma politycznego rozwią- zania, nie ma policyjnego rozwiązania i nie ma rozwiązania poprzez prawo. Transformacja jednostki jest jedynym trwa- łym rozwiązaniem tego problemu.

(12)

12

Swami: (Do młodzieńca, który w Malezji rozpoczął zdrowot- ny program „Divine Mother and Child” – Boska matka i dziecko) Czego nauczyłeś się z prowadzenia sewy?

Młody człowiek: Swami, dziękuję Ci za danie mi tej szansy przez polecenie podjęcia w Malezji programu Divine Mother and Child. Wzruszyło mnie to, gdyż od bardzo dawna modli- łem się o to do Ciebie. Zawsze niezmiernie cierpiałem, widząc fizyczne i mentalne znęcanie się nad zestresowany- mi dziećmi. Modlę się za nie. Często zadawałem sobie pytanie: „Jak mogę pomóc tym dzieciom?” Słuchanie wystą- pień tych wybitnych mówców zmotywowało mnie do zrobienia czegoś więcej oraz do wzięcia udziału w pierw- szym spotkaniu One Youth Camp (Obóz jednej młodzieży), który zorganizowała młodzież z Singapuru. Na tym obozie dowiedziałem się, że prowadzimy prace służebne i dzieciom zapewniamy pomoc medyczną. Zauważyłem też, że wśród tych dzieci brakuje miłości. Gdy okazałem im miłość, ich reakcja była niesamowicie wzruszająca. Wielkim szczę- ściem napełniało mnie samo patrzenie na te dzieci.

Chciałbym i proszę, aby Swami dał mi więcej okazji do słu- żenia im. Dziękuję Ci, Swami.

(13)

13

Swami: To bardzo dobrze. Pamiętajcie, że chociaż możecie nie być w stanie rozwiązać wszystkich problemów wszystkich ludzi w jeden dzień, jeśli przygarniecie choćby jedno dziecko, pomożecie mu. Jest to ważne dla tego dziecka, więc powinniście to robić. Nie martwcie się o rozmiar problemu, czy o liczbę ludzi potrzebujących waszej pomocy.

Zacznijcie od jednego dziecka, a miłość i inspiracja, jakie mu okażecie, przerodzi się w dziesięcioro dzieci, te dziesięcioro stanie się tysiącem, a tysiąc – lakhami (setkami tysięcy), gdyż transformacja w tym dziecku sprawi, że będzie ono pomagało innym. Właśnie o to w tym wszystkim chodzi. Gdy pomagacie dzieciom, jednocześnie uczycie ich pomagania innym. Gdy oni otrzymają od was pomoc, zostaną przetrans- formowani i otrzymają motywację do pomagania dziesięcior- gu innym. Wtedy możemy rozwiązać ten problem. Z jedną osobą nie da się rozwiązać wszystkich problemów.

Obecnie trwają rozmowy z wielu agencjami, grupami.

Każda próbuje wykonać swoją pracę, ale jeśli zbierzecie wszystkie razem, będzie to jak połączenie wielu małych strumieni w postać potężnej rzeki. Nie bądźcie małostkowi, myśląc: „To nie nasza agencja; to nie nasza grupa; ta orga- nizacja nie jest nasza.” Nie myślcie w ten sposób. Pomyślcie o pracujących razem pięciu palcach. Chociaż są różnej wiel- kości i kształtu, pracują dla tego samego celu. Przyciągnijcie więcej ludzi do pomocy, wtedy będziecie mogli szybciej roz- wiązać wiele problemów.

Jednak o ile najpierw sami nie zrobicie czegoś, nie będziecie mieli prawa mówić o tym innym. Tylko wtedy, gdy czegoś doświadczycie, na przykład posmakujecie jakiejś potrawy, możecie opowiadać o tym innym. Czy możecie po- lecać przyjacielowi pożywienie, gdy sami go nie spróbo- waliście? Spróbujecie i powiecie: „Jest smaczne.” Ale musicie najpierw sami spróbować. Podobnie trzeba dzielić się z innymi radością służenia. Czasem możecie spotkać się z oporami, ale jeśli młody człowiek raz lub dwa razy doświadczy służby, łatwo z niej nie zrezygnuje. W ten spo- sób powinniście pomagać. Wasze plany sięgają jednego miesiąca, dwóch miesięcy, jednego roku lub dwóch lat. Mój plan obejmuje setki lat. Wy zaczynacie teraz i może za kilka

(14)

14

lat stan rzeczy będzie inny. Świat będzie inny – jeśli nie dla waszego dziecka, to przynajmniej dla waszego wnuka.

Żywiąc taką nadzieję, musicie robić to, co leży w waszym zasięgu.

Bądźcie z kilkoma dziećmi, jakie znacie. Bądźcie z rodzinami, o których wiecie, że potrzebują waszej pomocy.

Zamiast chodzić do kina, z przyjaciółmi na niepotrzebne imprezy i marnować czas, powinniście mądrze spędzać swój czas. Korzystając z dzisiejszej techniki, możecie przebywać tutaj, a inni mogą was zobaczyć, więc możecie zrobić wiele rzeczy. Wykorzystujcie wszystkie te techniki na wykonanie więcej sewy. Myślcie! Myślcie! Im więcej będziecie o tym myśleli, tym łatwiej rzeczy się potoczą. Całą tę wiedzę trzeba nabyć i stosować w praktyce. Wszystkie takie umiejętności dadzą wam równowagę umysłu, a ta równowa- ga przyniesie wgląd. Gdy zaczniecie rozmyślać o zdobytej wiedzy i zaczniecie ją praktykować, zyskacie dobrą równo- wagę rozumienia stanu rzeczy, a z tego zrozumienia przyjdzie wgląd. Staniecie się bardziej kreatywni i będziecie mieli pomysły, jak to można zrobić lepiej, jak zrobić

(15)

15

najłatwiej i najszybciej. Wszystko to przyjdzie z wnętrza.

Cała wiedza przychodzi z wnętrza. Im więcej będziecie o tym myśleli, im bardziej się w to zaangażujecie, tym więcej możliwości otworzy się przed wami i pojawi się więcej okazji zrobienia tego lepiej i szybciej. Tak właśnie się stanie. Jed- nak musicie dołożyć starań. Jest to bardzo ważne.

(Odnoszac się do wielbiciela, Śri Yugumarana) Mło- dzieżowiec! Pomóż tym młodym ludziom. Stwórz dla nich forum. Oni już zaczęli tu wdrażać jeden program. Zbierz ich razem. Czasem trzeba przyciągnąć młodych ludzi czymś, co oni lubią, a potem nauczyć ich tego, co chce się ich nauczyć. Przyciągnij ich programami dla młodzieży, wycieczkami, wspinaczkami w górach, skakaniem w oce- anie. Oni bardzo lubią takie zajęcia. Zbierz wszystkie te grupy razem, ale dopilnuj, aby jedna część dnia była poświęcona służbie innym. Spędzajcie pół dnia na tego rodzaju zajęciach, ale resztę dnia musicie poświęcić jakiejś pracy służebnej. Wtedy będzie dobra równowaga. Wtedy też niektórych z nich praca ta zainteresuje. Jeśli natomiast po prostu powiesz im, aby zrezygnowali ze swojego weekendu, nie poszli do żadnego z przyjaciół, nic innego nie robili, a tylko przyszli o godzinie siódmej rano i pozostali tam do je- denastej wieczorem, następnego dnia już ich nie zobaczysz!

(16)

16

Musisz więc znaleźć dla nich sposoby pracy i przygoto- wać programy, aby stali się dobrymi przyjaciółmi i stanowili szczęśliwą grupę. Grupa będzie trochę się bawić i barasz- kować, ale powinna też poważnie podchodzić do robienia czegoś dobrego. Na koniec dnia członkowie grupy powinni uświadamiać sobie: „Swój weekend, swoje święto dobrze spędziłem, gdyż komuś pomogłem.” W ten sposób powinie- neś z nimi pracować. Tak będzie dobrze. Czasami będziesz musiał być trochę elastyczny, aby nowym ludziom nie utrud- niać zrozumienia tego, co się dzieje. Powoli zrozumieją i zmienią się. Powinieneś rozwijać uczucia między nimi. Po- winniście często się spotykać. Im częściej będziecie się spotykać, tym silniejsze będą związki. Jeśli spotkacie się tylko dzisiaj, a potem nie będzie spotkań do czasu, kiedy przybędę tu następnym razem, to to nie zadziała. Spotkajcie się teraz, a potem róbcie to regularnie. To jest potrzebne.

(Do całej młodzieży) Kiedy przyje- dziecie do Indii? Na spotkanie młodzieży w listopadzie? Na to wyda- rzenie przyjedzie wielu młodych ludzi z całego świata. Będziecie mogli dzielić się doświadczeniami.

(Odnosząc się do Śri Ananda, któ- ry kieruje programem Annapoorna) Anand mówi, że powinniście udać się do niektórych z tych wiejskich szkół i zobaczyć transformację, jaka zaszła w dzieciach i nauczycielach. Da wam to wyobrażenie tego, co się dzieje. Mą-

drze spędzajcie czas razem. Nie spędzajcie całego czasu na rozmowach – róbcie coś praktycznego. Na Spotkaniu Mło- dzieży powinno być mniej teorii, a więcej praktycznej służby.

Teorii wysłuchiwaliście przez trzy lata. Teraz czas na poznanie aspektów praktycznych. Ważne jest, aby program to uwzględniał.

Bardzo szczęśliwy

(17)

17 BIBLIOTEKA ONLINE I SUBSKRYPCJA NA BROSZURY Z ZAGRANICZNYCH

WIZYT BHAGAWANA

Broszury opisujące zagraniczne podróże Bhagawana Baby są ze- brane w internetowej bibliotece. Aby je obejrzeć i pobrać lub zapisać się na otrzymywanie nowych broszur, prosimy odwiedzić stronę:

http://www.saiprakashana.online.

NOTA REDAKCJI

Poszukujemy profesjonalnych osób do transkrypcji zapisów audio, tłuma- czy i korektorów dyskursów Bhagawana we wszystkich językach. Muszą oni podpisać kontrakt z Wydawcą, Sri Sathya Sai Premamruta Prakashana

®. Więcej informacji można uzyskać pod adresem:

bhagawanspeaks@gmail.com.

WYDAWNICTWO I DYSTRYBUCJA KSIĄŻEK

W sprawie publikacji – druku – dystrybucji prosimy pisać na adres bhagawanspeaks@gmail.com.