• Nie Znaleziono Wyników

Ruch cząstek w kanałach międzyłopatkowych wentylatorów osiowych

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Ruch cząstek w kanałach międzyłopatkowych wentylatorów osiowych"

Copied!
8
0
0

Pełen tekst

(1)

Seria: ENERGETYKA z. 66 Nr kol, 562

Tadeusz CHMIELNI A K , Andrzej SZAFRANIEC Instytut Maszyn i Urządzeń Energetycznych

RUCH CZĄSTEK V KANAŁACH MUJDZYŁOPATKOWYCH WENTYLATORÓW OSIOWYCH

V

Streszczenie. Przedstawiono rezultaty obliczeń torów cząstek w kanałach m iędzyłopatkowyeh wentylatora osiowego. Obliczenia wykona­

no w oparciu o układ równań (Z ). Parametry czynnika gazowego (fazy nośnej) określono metodą odwzorowań konforeinnych. Otrzymane rezul­

taty wskazują na istotny wpływ na trajektorie cząstek sił Coriolisa i przyspieszeń odśrodkowych. Wpływ ten jest istotniejszy dla czą­

stek większych. Potwierdzają to dane podane na rys. 2-7.

Ważniejsze oznaczenia

A(Re) = • CQ - liczba występująca w równaniach (2 ), CD - współczynnik oporu aerodynamicznego, R - promień oznaczony na rys, 1, m Re = _ liczba Reynoldsa,

* « | f -V.r-* [f|

<?<

c - bezwzględna prędkość składnika podstawowego, ~

lj 3 s

ta — iL r (3c - masa cząstki, kg r - promień cząstki, ra

t - czas, s

u(ux , uy) uz ) - prędkość składnika podstawowego w ruchu względnym, ~ v(vx , V f v z ) - prędkość cząstki w ruchu względnym, —

w - bezwzględna prędkość cząstki, ~ x, y, z - współrzędne (rys. 1), m

•y - kinematyczny współczynnik lepkości składnika nośnego,—

1 8

- prę dko ś ć kątowa, —

^i ^ c -gęstość składnika podstawowego i materiału cząstki, ^

1. Wprowadzenie

Opis przepływów wieloskładnikowych (wielofazowych) jest bardzo złożony.

Decyduje o tym trudność w ocenie wzajemnego oddziaływania składników (fazX

(2)

166 T. Chmielniak, A. Szafraniec

Wieloraki -zakres dziedzin, w których występują przepływy wieloskładni­

kowa lub wielofazowe, powoduje duże zróżnicowanie rodzajów i charakterów tych przepływów. ¥ maszynach przepływowych (turbiny cieplne, pompy, sprę­

żarki , wentylatory) poza bardzo nielicznymi przypadkami można wyodrębnić składnik (fazę) podstawowy i składniki (fazy) o znacznie mniejszym udzia­

le objętościowym ozy masowym. Pozwala to uprościć równanie ruchu i w kon­

sekwencji zmniejszyć trudności w trakcie ich rozwiązania.

W zagadnieniach traktujących o efektach oddziaływania cząstek składni­

ków niepods tawowyci-s z elementami stałymi układu przepływowego (problemy e- rozji, osiadania itd.) można zazwyczaj oddzielić zadanie przepływu skład­

nika podstawowego c-d zadania przepływu składników dodatkowych. Natomiast w przypadkach, gdy interesują nas charakterystyki energetyczne danego prze­

pływu, takie oddzielenie może prowadzić do błędów.

W niniejszym opracowaniu, którego celem jest analiza ruchu oząstek w wirującym wieńcu wentylatora osiowego, założono potencjalny charakter prze­

pływu składnika podstawowego (nośnego) oraz pominięto wpływ oząstek skład­

nika dodatkowego na ruch składnika podstawowego. Założenia te są powszech­

nie stosowane przy analizie podobnych zagadnień w turbinach cieplnych |j , 2, 3j i sprężarkach 5 f 6l.

2. Równania ruchu cząstek

Przyjmować będziemy, że dla warunków przepływu w wentylatorach podsta­

wowe znaczenie posiada siła oporu aerodynamicznego. Wtedy równanie okreś­

la jąoe zmianę prędkości cząstki zapiszemy w postaci

m i ? * c D < ° - - *1 i 1 )

Przechodząc do układu współrzędnych związanych z wirującym wieńcem ło­

patkowym (rys. t), sprowadzamy równanie (i) do układu równań (jSjt

dv

x s i = X A (R e )(u - i) (2a)

dl* = * = X A(Re)(u - y) ł W j r - fcż (2b)

dv

2“ = z = %.A(Re)(ua - ż) ♦ tu (z + R) + 2t*>y (2o)

§£ = i (a*)

(3)

( 2e)

( 2 t )

Pierwsze składniki prawych stron równań (2a, b, o) są efektem oporu aerodynamicznego, składniki następne wywołane są odpowiednio przyspiesze­

niem odśrodkowym i Coriolisa. Nie­

liniowy w ogólnym przypadku układ

Równania (2 ) rozwiązano metodą Runge-Kuity przyjmując w konkretnych algorytmach procedurę Merscha. Charakter otrzymanego w wyniku zastosowa­

nia metody odwzorowań konforemnych rozwiązania dla u wymagał wprowadze­

nia dodatkowej procedury obliczającej wartość prędkości składnika gazowe­

go odpowiadającej trajektorii bądanyoh cząstek stałych. Szczegółowy pro­

gram obliczeń zawarto w 031.

3* Analiza wyników obliogeń

z równań (2) można rozwiązać, jeżeli znany jest wektor ti (u__, u^., u^) prędkości składnika podstawowego (w naszym pi-zypadku składnika ga­

zowego ) oraz współczynnik oporu aerodynamicznego C „

" s t - - Dla wyznaczenia u przyjęto me­

todę odwzorowań konforemnych 07J . Liczbę A będącą funkcją liczby Rey­

noldsa definiowanej przez prędkość względną między obu składnikami wy­

znaczono stosując formuły 073*

(3) Re 700 A = 0,02 Re

Rys. 1

Związki (3 ) dostatecznie dokład­

nie aproksymują standardową krzywą oporu dla cząstek kulistych.

Z szeregu przeprowadzonych obliczeń wybrano dla ilustracji zjawiska re­

zultaty pokazane na rys. 2 i 3, k i 5 oraz 6 i 7.

(4)

T. Chmielniak, A. Szafraniec

Rys

(5)

Rys. 4 Rys

(6)

170 T. Chmielniak, A. Szafraniec

(7)

Rys. 2 przed;;tawia tory cząstek o promieniach r = 10'"' i jO"*“’ m w ka­

nale międzyłopatkowym wentylatora osiowego (gęstość cząstek ę = 2000

ob

^

liczba obrotów n = 29^0 5• Trajektorie cząstek o promieniu r = 10”° m nieznacznie odbiegają od linii prądu fazy nośnej. Pewne różnice występują w pobliżu profila. Tory cząstek większych są bardziej wyprostowane. Ha

—k „ 'i rys. 3 podano dla tych samych warunków tory cząstek o r = 10 m i 10 m.

Są one do siebie zbliżone. Podkreślić przy tym należy nieco większą krzy- wiznę toru cząstki o promieniu r = 10 —3 m. ¥ytłumaczyć to można znacznym wpływam na ruch cząstki o tym promieniu siły wywołaneJ przyspieszeniem Co- riolisa.

Krzywe pokazane na rys. 4 1 5 ilustrują wpływ na tory cząstek w płasz­

czyźnie x-y przyspieszenia odśrodkowego i Coriołisa, Stwierdzamy, że róż­

nica między trajektoriami cząstki o r = 10”^ m w wirującym i nieruchomym wieńcu łopatkowym jest niewielka. Potwierdzają to również dane podane na rys. 6. Tor cząstki o promieniu r = 10”^ m przy n = 0 wyprostowuje się w porównaniu z torem dla n = 29*tO — :— . Jeszcze intensywniej zjawisko to^ m m występuje w przypadku r = 10“ i 10“3 m. Biorąc pod uwagę rezultaty i wy­

niki podane na rys. 6 i 7, zauważamy, że wpływ sił uwarunkowanych przy­

spieszeniem Coriołisa i odśrodkowym rośnie ze wzrostem promienia cząstki.

Z punktu widzenia erozji oddziaływanie to jest korzystne, zbliża bowiem tory cząstek do linii prądu składnika podstawowego.

Krzywe przedstawione na rys. 6 i 7 ilustrują dodatkowo fakt zróżnico­

wanego kształtowania się prędkości cząstek w kierunku osi z. Dla r = 10-^m prędkość v jest bliska zeru. Ze wzrostem r bezwzględna wartość prędkości

35 —4 — 3

rośnie. W przypadku r = 1 0 i 10 m prędkości są porównywalne z Vy i v^. Trajektorie cząstek przy pi*ędkośoiach istotnie różnych od ze­

ra są krzywymi przestrzennymi.

b. Uwagi końcowe

Przeprowadzone obliczenia i dyskusja wyników są podstawą do następują­

cych wniosków:

a) w wirującym wieńcu łopatkowym na cząstkę obok sił oporu aerodynamiczne­

go działają siły Coriołisa i siły odśrodkowe. Ich wpływu na parametry ruchu cząstki nie można pominąć dla r > 1Q~lS mi

b) tylko dla cząstek o stosunkowo małych rozmiarach (r < 10"'’ m) współ­

rzędne z toru cząstki może być z pewnym przybliżeniem uważana za nie­

zmienną w czasie ruchuf

o) dla cząstek o promieniach nie przekraczających 10”^ m różnice parame­

trów ich ruchu dla co — 0 1 co f 0 są niewielkie i mogą być pominię­

te ,

(8)

172 T. Chaiielniak, A, Szafraniec

LITERATURA

HI Chmielnlak T . : Abaliza niektórych zjawisk charakterystycznych dla stopnia turbiny pracującego w obszarze pary wilgotnej. ZN Pol. Śl.

Energetyka k k, 1972.

[2l Kirillow « . , Jabłonnik R.J.: Osnowy teorii wlaznoparowych turbin. Izd.

*■ Maszinoatrojenije, Leningrad 1968.

[3] Valga J.: Tiecenija dwuchfazowych sried w priamych łopatkowych rabat­

kach. Prace IMP z 29-31, Warszawa-Poznań 1966.

|Vf Hussein M.F. , Tabakoff W. ¡ Computation and Plotting of Solid Particle Flow in Rotating Cascades. Computers and Fluids, vol. 2, pp 1-15, Pergamon Press 197**.

Pf] Tabakoff W, , Hussein M.F.; Trajectories of Suspended in Fluid Flow Trough Cascades. AIAAJ 8, pp 60-62, 1971.

f6"| Tabakoff V. , Hamed A. : Dynamics and Erosion Study of Solid Particles in a Cascade. Praoe IMP z. 71-72, 1976.

[7] Chmielniak T. i inni: Badania erozji w wentylatorach. Etap X. Praca naukowo-badawcza Instytutu Maszyn i Urządzeń Energetycznych Pol. śl.

Gliwice, 1977.

łBKEEHHE HACTHU, B ME.m>nATCMHhffi KAHAJIAX OCÉBHX BEHTHJ1HI0P0B

P e 3 ¡0 m e

B ciaibe npeflciaBJieHb! peayjiBiaxK paevSxoB otHOCHxeALHoro leveraa Hecymsíí cpeflH o TBépíbtKH vacnmaMn bo Bp&naiOĘHZcs. K a a a a a x oceBoro BeHiHMiopa. P a c -

ą§Ta CAejiaHH no $opMyjiaM (2) , C kopoctŁ H e cym e ft cpess onpefleneHa m b i o a o m koh- (fopMHŁDc oTo6pa&eHn8. no.iyveH.ibia peayffBxaxu QBHfle$ejii>cxByi!>x o cyąeciBeHHOM BJIJMLHHH H a ipaeKTOpHB V a C T H li KOpHOJIHCOBHX OHJI HHepUHH H R e H lp o 6 e k H b IX y C K 0 ~

peHHił. 3x0 BAHAHae oymecxBeHHee asa ó o a í.k k x vacxau;, noAXBepswawi sxo n a H H tre , u p e a c x a B A e H H H e H a p a c . 2-7«

RELATIVE MOTION OF SOLID PARTICLES IN AXIAL FLOV FAN CASCADES

S u m m a r y

The paper presents results of calculations of the relative trajectories of solid particles in a rotating oasoad® axial flow fan.

Calculations were made from relation (2).

The gas phase velocity has been defined by oonfonml rrpre.ssntation method. Results have indicated an influence of Coriolis aiw otrlfug&i foroes.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Do b a d ań zjaw isk nieustalonych w osiowym stopniu w entylatorow ym oraz burzliwości przepływ u opracow any został system pom iarowy umożliwiający okresowe,

Instytut Maszyn Przepływowych PAN w Gdańsku podjął się w latach 1987-1990 zaprojektowania układu przepływowego nowej serii wentylatorów osiowych morskich dla

O ile najp ro stszą konstrukcję dyfuzora stożkowego opisać m ożna za pomocą 3 bezwymiarowych param etrów geometrycznych, to w przypadku dyfuzora pierścieniowego ich

T w or zy wa sztuczne zastosowano w technologii elementów went yl at or ów przy wdrażaniu nowego typoszeregu przemysłowych went yl at or ów osiowych ogólnego przeznaczenia

Model modalny struktury mechanicznej definiujemy jako zbiór częstości własnych, współczynników tłumienia oraz postaci drgań dla tych częstości.. Częstości własne

rzają możliwość poszerzenia zakresu obliczeń przepływu [li]* W przypadku wystąpienia w przepływie lokalnych prędkości naddźwiękowych, w pierwszej kolejności

Wykorzystując wyniki badań wizualizacyjnych oraz dane S u m o m odnośnie wpływu spłycenia skrzyni na charakterystyki pracy wentylatora (rys. 1 *4) przy założeniu uzyskania

micznych, kinematycznych oraz geometrycznych określających ruch cząstek w kanałach maszyn i urządzeń przepływowych ocena poszczególnych rodzajów sił dowodzi,