Praca poglądowa/Review
Małopłytkowość – wskazania do zastosowania cytokin p łytkotwórczych
Thrombocytopenia – indications for thrombopoietic cytokines administration
Janusz K łoczko *, Anna Szumowska, Marzenna Galar
KlinikaHematologiiUniwersytetuMedycznegowBiałymstoku,Kierownik:prof.drhab.med.JanuszKłoczko,Poland
Wstęp
Małopłytkowość może być samodzielną chorobą lub powi- kłaniem w wielu różnych chorobach i stanach klinicznych lub też stanowić niepożądany skutek leczenia. Głównymi mechanizmamimałopłytkowościsą zmniejszenieprodukcji
i/lub zwiększenie destrukcji płytek krwi. Najczęstszą przy- czynąizolowanej małopłytkowościjestpierwotnamałopłyt- kowośćimmunologiczna(ITP;primaryimmunethrombocytope- nia).PatogenezaITPzwiązanajestzniszczeniempłytekkrwi na skutek obecności przeciwciał przeciwpłytkowych, jak również zichzmniejszonym wytwarzaniem przezmegaka- riocyty.
informacje o artykule
Historiaartykułu:
Otrzymano:21.01.2013 Zaakceptowano:04.02.2013 Dostępneonline:16.03.2013
Słowakluczowe:
pierwotnamałopłytkowość immunologiczna
trombopoetyna
romiplostim
eltrombopag
Keywords:
Primaryimmune thrombocytopenia
Thrombopoietin
Romiplostim
Eltrombopag
abstract
Themostcommoncauseofisolatedthrombocytopeniaisprimaryimmunethrombocyto- penia(ITP).Forpatientsfailinginitialcorticosteroid-basedtreatmentandwithrefractory ITP post-splenectomy, thrombopoietin receptor agonists are indicated. Two of this thrombopoiesis-stimulating agents have been approved for use in ITP – eltrombopag, formulatedfororal administration,onceadayandromiplostim,whichisadministered weeklyasasubcutaneousinjection.
©2013PolskieTowarzystwoHematologówiTransfuzjologów,InstytutHematologiii Transfuzjologii.PublishedbyElsevierUrban&PartnerSp.zo.o.Allrightsreserved.
*Adresdokorespondecji:.KlinikaHematologiiUniwersytetuMedycznegowBiałymstoku,ul.M.Skłodowskiej-Curie24a, 15-276Białystok.Tel.:+857468603.
Adresemail:kloczko@umb.edu.pl(J.Kłoczko).
ContentslistsavailableatSciVerseScienceDirect
Acta Haematologica Polonica
journal homepage:www.elsevier.com/locate/achaem
0001-5814/$–seefrontmatter©2013PolskieTowarzystwoHematologówiTransfuzjologów,InstytutHematologiiiTransfuzjologii.PublishedbyElsevierUrban&PartnerSp.zo.o.Allrightsreserved.
http://dx.doi.org/10.1016/j.achaem.2013.02.017
Płytki krwi, najmniejszy bezjądrowy element morfo- tyczny krwi, powstają z megakariocytów szpiku kostnego w wyniku oddzielania się fragmentów ich cytoplazmy.
Procestennazywanyjestmegakariopoezą.
Megakariocyty,jakwszystkiekomórkikrwi,wywodząsię zkrwiotwórczejkomórkimacierzystej(HSC).Etapy,poprzez które komórki macierzyste dojrzewają do megakariocytów, obejmująwczesnekomórkiprogenitorowemające zdolność do wytwarzania kolonii składających się z komórek kilku linii (multipotencjalna komórka progenitorowa tworząca kolonie granulocytarno-erytroidalno-makrofagowo-megaka- riocytowe; GEMM-CFC) oraz późniejsze komórki progenito- rowe zaangażowane wyłącznie w różnicowaniemegakario- cytów. Wyróżnia się dwa rodzaje komórek ukierunkowa- nych: większe (BFU-Mk; Burst Forming Unit-Megakaryocyte) i mniejsze (CFU-Mk; Colony Forming Unit-Megakaryocyte) (Ryc.1)[1].
W skomplikowanym mechanizmie megakariopoezy istotnąrolęprzypisujesiępowstającemuwwątrobieczynni- kowi stymulującemu dojrzewanie płytek – trombopoetynie (TPO), jak również licznym czynnikomnieswoistym, takim jak:IL-3,IL-6,IL-11,c-kitligand(KL)iwmniejszymstopniu erytropoetyna (EPO) [1, 2]. Trombopoetyna wspomaga róż- nicowanie komórek krwiotwórczych w kierunku komórek określonej linii, zwiększa tworzenie się CFU-Mk, nasilając działanie IL-3 i KL, przyspiesza dojrzewanie megakariocy- tów, a także ułatwia fragmentację megakariocytów itworzeniepropłytek.Indukuje równieżfosforylacjętyrozy- nowąwielubiałekpłytkowychorazzwiększawrażliwośćna oddziaływanieczynnikówaktywujących[2,3].
Trombopoetyna syntezowanajestkonstytutywniewwą- trobie.StężenieTPOregulowanejestpoprzezstopieńwiąza- nia z receptorami dla trombopoetyny (c-Mpl, TPO-R), które znajdująsięnapowierzchnikomórekmacierzystych,mega- kariocytówipłytekkrwi.Uwolnionadokrążeniatrombopoe- tyna w znacznej mierze ulega wiązaniu do receptorów na płytkach krwi i razem z nimi podlega eliminacji w śledzionie. Pozostała część wiąże się z receptorami na komórkach prekursorowych w szpiku kostnym istymuluje wczesny rozwój różnych linii hematopoetycznych oraz wzrost i różnicowanie megakariocytów [1, 4]. Choroby wątroby, takie jak wirusowe zapalenie wątroby typu C (WZW C), mogą upośledzać produkcję trombopoetyny i w konsekwencji zmniejszać produkcję płytek krwi [5, 6].
Wytwarzane w przebiegu ITP autoprzeciwciała wiążą się z glikoproteinaminazdrowychpłytkachkrwiwkrwiobiegu orazzmegakariocytamiwszpikukostnym[6].
Stężenieendogennej trombopoetyny w ITP zmniejsza się wraz ze stopniem trombocytopenii [4]. Próby wprowadzenia rekombinowanejtrombopoetynydoleczeniamałopłytkowości zakończyły sięniepowodzeniem. Indukowała ona produkcję przeciwciałreagującychznatywnątrombopoetyną[7].
ITP
Pierwotnamałopłytkowośćimmunologicznatonabytachoro- baautoimmunologicznaprzebiegającazizolowanątrombocy- topenią, ze spadkiem liczby płytek krwi (PLT) we krwi obwodowej poniżej100103/mli zezwiększonym ryzykiem
Ryc.1–Megakariocytopoezawszpikukostnym(TPO–trombopoetyna,IL–interleukina,EPO–erytropoetyna,G-CSF– granulocytarnyczynnikwzrostu)
Fig1–Megakaryopoiesis(TPO–thrombopoietin,IL–interleukin,EPO–erythropoietin,G-CSF–granulocytecolonystimulatingfactor)
krwawień.Diagnozaodbywasiępoprzezwykluczenieinnych przyczyn małopłytkowości ioparta jest w szczególności na wywiadzie lekarskim, badaniu przedmiotowym, morfologii krwiiocenierozmazukrwiobwodowej.U osóbpo60.roku życiawskazanejestwykonaniebiopsji szpikucelemwyklu- czeniainnychprocesówchorobowych.
Krwawienia z błon śluzowych, wybroczyny, krwawienia znosaorazdziąsełsąnajczęstszymiobjawamiITP.Powikła- nia w postaci krwawień wewnętrznych lub śmiertelnych krwawień wewnątrzczaszkowych występują rzadziej, głów- nie u starszych pacjentówz chorobami współistniejącymi.
Nasilenie krwawień zależne jest od stopnia małopłytko- wości, przy czym prawie wszystkie rozległe krwawienia występująprzyliczbiepłytekkrwi<30103/ml[8].
Leczenie
Pacjenci z łagodną i umiarkowaną małopłytkowością pod- legają obserwacji, preparaty płytkowe otrzymują jedynie przedplanowanymzabiegiemchirurgicznymlubpourazie.
Większość pacjentów z ITP wykazuje postać przewlekłą choroby, a leczenie skierowane jest na zwiększenie liczby płytek krwi do bezpiecznego poziomu i/lub zapobieganie krwawieniom.Celemleczeniajest utrzymanieliczbypłytek krwi na poziomie 30103/ml. Leczenie należy rozważać przy PLT<20–30103/ml, natomiast przy większej liczbie płytekkrwijestonorzadkowymagane.
Pierwsząlinięleczenia stanowią kortykosteroidy. Lecze- nietojestskuteczneu70–80%pacjentów,jednakżeuokoło 65–70% z nich następuje nawrót choroby po zaprzestaniu podawania steroidów lub wytwarza się oporność na to leczenie. Ponadto u prawie 20% należy przerwać leczenie z powodu efektów ubocznych [8]. Najczęściej stosuje się prednizon, metyloprednizon podawany drogą pozajelitową lubdeksametazon.Lekitestosowanesątakżewpołączeniu z dożylnymi preparatami zawierającymi ludzkie poliklo- nalne immunoglobuliny oraz dożylnie podawanąimmuno- globulinąanty-Dupacjentówzeznaczącątrombocytopenią (<5103/ml)orazciężkimikrwawieniami.
Upacjentówopornychnakortykosteroidylubwprzypadku ich nietolerancji wskazana jest splenektomia, uważana za ,,złoty standard’’ leczenia przewlekłej postaci ITP. U zdecy- dowanej większości pacjentów (65%) zabieg ten powoduje wyleczenielubdługotrwałąremisję,trwającą10latlubdłużej [9]. W leczeniu ITP stosuje się również azatioprynę, cyklo- sporynęA, mykofenolan mofetylu i cyklofosfamid. U około 60%pacjentówz rozpoznaniem ITPuzyskujesięodpowiedź naleczenierytuksymabem(przeciwciałomonoklonalneanty- CD20)[10,11].Nowąopcjąterapeutycznąstwarzającąszanse naukierunkowaneiskuteczneleczenieITPjestzastosowanie agonistówreceptoratrombopoetyny.
Agoniści receptora trombopoetyny
Jednymzmechanizmówpowstawaniapierwotnejmałopłytko- wościimmunologicznej jestniewystarczającaprodukcja pły- tekkrwi.Agoniścireceptoratrombopoetynystymulująrecep- tor TPO na macierzystych komórkach hematopoetycznych
i megakariocytach, dzięki czemu zwiększają wytwarzanie megakariocytów ipłytek krwi.AgoniściTPO-R niewpływają natomiast na niszczenie płytek w mechanizmie immunolo- gicznym[4,8].WleczeniudrugiejliniiprzewlekłejITPrejestra- cjęuzyskałydwalekizgrupyagonistówreceptoratrombopoe- tyny: romiplostim i eltrombopag. Leki te oddziałują na odmiennefragmentyprzezbłonowejdomenyludzkiegorecep- tora dla trombopoetyny i indukują wewnątrzkomórkowe szlaki transkrypcji, co ostatecznie warunkuje dojrzewanie komórek prekursorowych w szpiku do megakariocytów odszczepiającychpłytkikrwi.
Romiplostim
Romiplostimjestbiałkiemfuzyjnymzbudowanymzdomeny FcludzkiejimmunoglobulinyIgG, któraodpowiedzialnajest zaprzedłużonyokrespółtrwanialeku,orazzdomenypepty- dowej, na której znajdują się 4 miejsca wiążące receptor TPO. Lekten uzyskiwany jestza pomocątechnik inżynierii genetycznejiniewykazujehomologiisekwencjizendogenną trombopoetyną.
Romiplostim był pierwszym agonistą receptora trombo- poetyny włączonymdoprób klinicznych[12]. Opublikowano dwa randomizowane, kontrolowane placebo badania, jedno u pacjentówposplenektomii,drugie upacjentówniepodda- nychtemuzabiegowi.Wobubadaniachzastosowanotosamo dawkowanieleku,ztygodniowymzwiększaniemdawkizależ- nieodutrzymującejsięliczbypłytekkrwi.Trwałezwiększenie liczby płytek krwiosiągniętou50–70%pacjentów leczonych romiplostimem przez 6 miesięcy trwania badania [13]. Na podstawie wynikówbadań klinicznych uzyskano rejestrację nastosowanietego leku.Dawka początkowawynosi 1mg/kg masy ciała (mc.). Maksymalna dawka tygodniowa wynosi 10mg/kgmc.Ocenępoziomu płytekprzeprowadzasięrazna tydzieńdoczasuuzyskaniaPLT50 103/ml,anastępnieraz namiesiąc.Podawanielekunależyprzerwać,jeśliliczbapłytek przekroczy400103/mllubgdypodawanielekuwnajwyższej dopuszczalnejdawce przez4tygodnie niespowoduje osiąg- nięciahemostatycznegopoziomupłytek[8,13].
Romiplostim jest lekiem dobrze tolerowanym, a efekty ubocznejegostosowania w6-miesięcznymokresieleczenia były słabonasilone[13].Dozaburzeńniepożądanych,uzna- nych za związane z leczeniem, należą: przejściowe zwięk- szenie ilości włókien retikulinowych w szpiku, trombocy- toza,pogorszeniemałopłytkowościpozaprzestaniuleczenia oraz ryzykozakrzepicy. Zuwagina faktpobudzaniakomó- rekprekursorowych,romiplostimmożestymulowaćprogre- sję istniejących zespołów mielodysplastycznych do ostrej białaczkiszpikowej[14,15]. Częstość występowaniadziałań niepożądanych w postaci bólów głowy, zmęczenia, krwa- wień z nosa, bólów stawów oraz wybroczyn skórnych jest podobnadogrupyplacebo[10,16].
Eltrombopag
Eltrombopag toniskocząsteczkowy, niepeptydowyagonista, który wykazuje selektywną interakcję z domeną przezbło- nową receptora trombopoetyny na megakariocytach. Ulega wiązaniu w miejscuinnym niż endogenna trombopoetyna.
Jest pierwszym doustnym lekiem, który u chorych
zprzewlekłąmałopłytkowościąsamoistnąstymulujewytwa- rzanie płytek. Wskazany jest do stosowania u dorosłych pacjentówzITP,uktórychwykonanosplenektomięiktórzy wykazująniedostatecznąodpowiedź nainne sposobylecze- nia(terapiakortykosteroidami,immunoglobulinami).Eltrom- bopag można też zastosować jako leczenie drugiej linii udorosłychpacjentów,uktórychniewykonanosplenektomii zpowoduistniejącychprzeciwwskazań[17,18].
Wtrakcieleczeniaeltrombopagiemzalecanejestregularne monitorowanie wyników klinicznych badań hematologicz- nychi badań czynnościowych wątroby orazmodyfikowanie dawkowanialekuwzależnościodwynikówoznaczanialiczby płytekkrwi.Dawkalekupowinnabyćdostosowanawsposób zapewniającyuzyskanie iutrzymanie PLT>50103/ml. Lek stosuje się w dawce 25–75mg/24h (dawka początkowa 50mg/24h). Przy wzroście liczby płytek krwi>250103/ml, należyprzerwaćpodawanielekuimonitorowaćmianopłytek dwarazywtygodniu.Pozaobserwowaniuponownegospadku PLT<100103/mlnależywznowićleczeniewdawcedobowej zredukowanej o 25mg. Leczenie eltrombopagiem wiąże się z możliwością wystąpienia efektów ubocznych. Na skutek zwiększonej,reaktywnejaktywnościproliferacyjnejliniipłyt- kotwórczejorazdziałaniacytokinmożedochodzićdoaktywa- cji i proliferacji fibroblastów, a tym samym zwiększenia stopniawłóknieniaszpiku[19].Ostrożnośćwstosowaniuleku należyzachowaćupacjentówzpierwotnąmałopłytkowością immunologicznązestwierdzonymiczynnikamiryzykapowi- kłańzakrzepowo-zatorowychorazupacjentówz przewlekłą chorobąwątroby[20].
Stosowanieanalogówreceptoratrombopoetynymawiele zalet. Stwarzają możliwość odstawienia lub zmniejszenia dawki klasycznychlekówstosowanychw pierwotnejmało- płytkowościimmunologicznej,zmniejszająryzykokrwawień ikoniecznośćleczeniaratunkowego,auniektórychpacjen- tów trwale zwiększają liczbę płytek krwi. Wadą tej grupy leków jest konieczność bezterminowego leczenia u więk- szości pacjentów i ryzyko pogłębienia małopłytkowości po odstawieniuleku.Ograniczone sądanedotyczące zwiększe- niaryzykazakrzepicyorazbezpieczeństwaleczeniawokresie dłuższymniż5lat.DotejporywEuropieniezarejestrowano agonistów TPO-R do leczenia pacjentów z zachowaną śle- dzionąprzybrakuprzeciwwskazańdooperacji[21].
Interleukiny
Interleukina 11 (IL-11) jest białkiem produkowanym przez komórki podścieliska szpiku i wykazującym szeroki wach- larz działań na linię megakariocytową. Podjęto skuteczne próby jej zastosowania w małopłytkowości polekowej uchorych naprzewlekłe wirusowezapalenie wątroby typu C[22].Próbyzastosowania rekombinowanejludzkiejpostaci interleukiny 11(rhIL-11) w opornejnaleczenieITPzakoń- czyłysięniepowodzeniem[23].RhIL-11jestjedynącytokiną pobudzającą układ płytkotwórczy, dopuszczoną w USA do leczeniamałopłytkowościupacjentówznowotworamiukła- dukrwiotwórczego, poddawanych chemioterapiimieloabla- cyjnej. Lek podaje się w iniekcjach podskórnych w dawce 50mg/kgmc./dobę,poupływie6–24godzinodostatniejdawki chemioterapii. Efekty uboczne jej stosowania związane
z retencją płynów, takie jak: względna niedokrwistość, zastoinowa niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca, wstrząs anafilaktyczny, ograniczają jej szersze użycie wleczeniu[24].
Zastosowanie cytokin płytkotwórczych w innych jednostkach chorobowych
Prowadzonesąpróbyleczeniaagonistamireceptoratrombo- poetyny małopłytkowości w przebiegu marskości wątroby na tle zakażeniaWZW typu Coraz zespołów mielodyspla- stycznych i ostrych białaczek. Pecci i wsp. podjęli próbę zastosowania eltrombopagu u chorych z wrodzoną mało- płytkowością na podłożu mutacji w obrębie genu MYH 9[25].
Wkład autorów/Authors' contributions
Wedługkolejności.
Konflikt interesu/Conflict of interest
Niewystępuje.
Finansowanie/Financial support
Niewystępuje.
Etyka/Ethics
Treści przedstawione w artykule są zgodne z zasadami DeklaracjiHelsińskiej,dyrektywamiEUorazujednoliconymi wymaganiamidlaczasopismbiomedycznych.
Badania własne zostały przeprowadzone zgodnie z za- sadami Dobrej Praktyki Klinicznej i zaakceptowane przez lokalnąKomisjęBioetyki,aichuczestnicywyrazilipisemną zgodęnaudział.
pi smiennictwo/references
[1] KaushanskyK.Historicalreview:megakaryopoiesisand thrombopoiesis.Blood2008;111(3):981–986.
[2] GeddisAE.Megakaryopoiesis.SeminHematol2010;
47(3):212–219.
[3] DebiliN,WendlingF,CosmanD,TiteuxM,FlorindoC, Dusanter-FourtI,etal.TheMplreceptorisexpressedinthe megakaryocyticlineagefromlateprogenitorstoplatelets.
Blood1995;85(2):391–401.
[4] ToltlLJ,ArnoldDM.Pathophysiologyandmanagementof chronicimmunethrombocytopenia:focusingonwhat matters.BrJHaematol2011;152(1):52–60.
[5] PocrosPJ,DuchiniA,McMillanR,NybergLM,McHutchison J,ViernesE.Immunethrombocytopenicpurpurainpatients withchronichepatitisCvirusinfection.AmJGastroenterol 2002;97(8):2040–2045.
[6] CinesDB,BusselJB,LiebmanHA,LuningParkET.TheITP syndrome:pathogenicandclinicaldiversity.Blood2009;113 (26):6511–6521.
[7] TaharaT,KuwakiT,MatsumotoA,MoritaH,WataraiH, InagakiY,etal.Neutralizationofbiologicalactivityand inhibitionofreceptorbindingbyantibodiesagainsthuman thrombopoietin.StemCells1998;16(1):54–60.
[8] LiebmanHA,PullarkatV.Diagnosisandmanagementof immunethrombocytopeniaintheeraofthrombopoietin mimetics.HematologyAmSocHematolEducProgram2011 2011;384–390.
[9] KojouriK,VeselySK,TerrellDR,GeorgeJN.Splenectomyfor adultpatientswithidiopathicthrombocytopenicpurpura:a systemicreviewtoassesslong-termplateletcount responses,predictionofresponseandsurgical complications.Blood2004;104(9):2623–2634.
[10] ProvanD,StasiR,NewlandAC,BlanchetteVS,Bolton- -MaggsP,BusselJB,etal.Internationalconsensusreporton theinvestigationandmanagementofprimaryimmune thrombocytopenia.Blood2010;115(2):168–186.
[11] ArnoldDM,DentaliF,CrowtherRM,CookRJ,SigouinC, FraserGA,etal.Systematicreview:efficacyandsafetyof rituximabforadultswithidiopathicthrombocytopenic purpura.AnnInternMed2007;146(1):25–33.
[12] BusselJB,KuterDJ,GeorgeJN,McMillanR,AledortLA, ConklinGT,etal.AMG531,athrombopoiesis-stimulating protein,forchronicITP.NEngJMed2006;355(16):
1672–1681.
[13] KuterDJ,BusselJB,LyonsRM,PullarkatV,GernsheimerTB, SenecalFM,etal.Efficacyofromiplostiminpatients withchronicimmunethrombocytopenicpurpura:a duble-blindrandomizedcontrolledtrial.Lancet2008;371 (9610):395–403.
[14] SekeresMA,KantarjianH,FenauxP,BeckerP,BoruchovA, Guerci-BreslerA,etal.Subcutaneousorintravenous administrationofromiplostiminthrombocytopenic patientswithlowerriskmyelodysplasticsyndromes.
Cancer2011;117(5):992–1000.
[15] GreenbergPL,Garcia-ManeroG,MooreM,DamonL,Roboz G,HuK,etal.Arandomizedcontrolledtrialofromiplostim inpatientswithlow-orintermediate-riskmyelodysplastic
syndromereceivingdecitabine.LeukLymphoma2013;
54(2):321–328.
[16] BusselJB,KuterDJ,PullarkatV,LyonsRM,GuoM,NicholJL.
Safetyandefficacyoflong-termtreatmentwith romiplostiminthrombocytopenicpatientswithchronic ITP.Blood2009;113(10):2161–2171.
[17] BusselJB,ChengG,SalehMN,PsailaB,KovalevaL, MeddebB,etal.Eltrombopagforthetreatmentofchronic idiopathicthrombocytopenicpurpura.NEnglJMed 2007;357(22):2237–2247.
[18] StasiR,EvangelistaML,AmadoriS.Novelthrombopoietic agents:areviewoftheiruseinidiopathic
thrombocytopenicpurpura.Drugs2008;68(7):901–912.
[19] EttrupMS,JensenAØ,EngebjergMC,FarkasDK,Nørgaard M,ChaS,etal.Bonemarrowreticulinandcollagencontent inpatientswithadultchronicimmunethrombocytopenic purpura:aDanishnationwidestudy.AmJHematol2010;
85(12):930–934.
[20] GhanimaW,LeeSY,BarsamS,MillerA,SandsetPM,Bussel JB.Venousthromboembolismandcoagulationactivityin patientswithimmunethrombocytopeniatreatedwith thrombopoietinreceptoragonists.BrJHaematol2012;158 (6):811–814.
[21] GhanimaW,GodeauB,CinesDB,BusselJB.HowItreat immunetrombocytopenia:thechoicebetween splenectomyoramedicaltherapyasasecond-line treatment.Blood2012;120(5):960–969.
[22] ArtzAS,ErshlerWB,RustgiV.Interleukin-11for thrombocytopeniaassociatedwithhepatitisC.JClin Gastroenterol2001;33(5):425–426.
[23] BusselJB,MukherjeeR,StoneAJ.ApilotstudyofrhuIL-11 treatmentofrefractoryITP.AmJHematol2001;66(3):172–177.
[24] BhatiaM,DavenportV,CairoMS.Theroleofinterleukin-11 topreventchemotherapy-inducedthrombocytopeniain patientswithsolidtumors,lymphoma,acutemyeloid leukemiaandbonemarrowfailuresyndromes.Leuk Lymphoma2007;48(1):9–15.
[25] PecciA,GreseleP,KlersyC,SavoiaA,NorisP,FierroT,etal.
Eltrombopagforthetreatmentoftheinherited
thrombocytopeniaderivingfromMYH9mutations.Blood 2010;116(26):5832–5837.