W KSZTAŁTOWANIU ŚRODOWISKA

PLANOWANIE PRZESTRZENNE W KSZTAŁTOWANIU ŚRODOWISKA

INWESTYCJE INFRASTRUKTURALNE, OBIEKTY KOMUNALNE,

WODY POWIERZCHNIOWE

ZAOPATRZENIE W WODĘ

Ujęcia wody:

• wód powierzchniowych

• wód podziemnych

Ujęcie wód powierzchniowych (z rzek, zbiorników) powoduje konieczność długoterminowej regulacji zagospodarowania przestrzeni na dużych obszarach zlewni danego cieku lub zbiornika.

W ramach działań planistycznych na poziomie SUiKZP wskazywane są główne zbiorniki wód podziemnych – GZWP, jako jeden z zasobów dyspozycyjnych, a w tym eksploatacyjnych wody. Kolejno, uwzględniane są punkty ujmowania wód podziemnych i ich strefy ochronne wraz z obostrzeniami użytkowymi terenów.

Strefy ochronne:

ujęcia wód powierzchniowych

• strefa ochrony bezpośredniej – w MPZP w stosunku do nowych obiektów – ogrodzona na odległość 50 m od zwierciadła wody ujmowanej

• strefa ochrony pośredniej:

• rzeka – 12 godzin w górę rzeki, licząc prędkość przepływu wody przy SNQ; na szerokość wzdłuż zewnętrznej podstawy wałów lub przy ich braku 250 m przy 5% spadku zbocza doliny, 500 m przy 15-20%; dodatkowa korekta ze wzgl. na rodzaj gruntu i pokrycie terenu roślinnością

ujęcia wód podziemnych

• strefa ochrony bezpośredniej – wokół studni powierzchnia szczelna, pochylona; MPZP – 10 m od osi przewidywanego odwiertu (ogrodzenie 8-10 m od obrysu obudowy studni)

• strefa ochrony pośredniej:

• może być zbędna w przypadku przykrycia poziomu wodonośnego warstwą nieprzepuszczalną o dużej miąższości

• wewnętrzna strefa ochrony pośredniej – czas przepływu wody do ujęcia w ciągu 30 dni

ZAOPATRZENIE W WODĘ

Planowanie przestrzenne na terenach, na których występują ujęcia wody powierzchniowej:

• minimalizacja zasiedlenia

• minimalizacja akcydentalnego użytkowania terenu (tereny rekreacyjno-wypoczynkowe jako niemożliwe do kontrolowania źródło zanieczyszczeń)

• ograniczenie ruchu kołowego i szynowego oraz żeglugi

• wykluczenie działalności przemysłowej

• wykluczenie magazynowania materiałów potencjalnie niebezpiecznych

• wykluczenie lokalizacji stacji benzynowych i obiektów przeładunkowych paliw

• wykluczenie intensywnej działalności rolniczej, w tym związanej z hodowlą zwierząt

• rozważne planowanie przestrzenne poza granicami stref ochronnych, z założeniem możliwości

przemieszczania się wielu zanieczyszczeń na duże dystanse i możliwości wystąpienia sytuacji awaryjnych Dla nowo planowanych ujęć wody powierzchniowej:

• optymalizacja lokalizacji, z uwzględnieniem obecnego

i historycznego użytkowania pobliskich terenów (100-150 lat)

• bardzo dobrymi terenami są obszary przyleśne, z uwagi na ekstensywne zagospodarowanie

ZAOPATRZENIE W WODĘ

Planowanie przestrzenne na terenach wewnętrznej strefy ochrony pośredniej ujęcia wód podziemnych.

• zakaz budowy:

• osiedli mieszkaniowych i obozowisk

• dróg publicznych i parkingów

• zakładów przemysłowych

• ferm hodowlanych

• cmentarzy i grzebowisk

• wylewisk ścieków

• składowisk odpadów

• magazynów i składów substancji ropopochodnych

• rurociągów substancji ropopochodnych

• zakaz w stosunku do domostw obecnych:

• wykonywania wszelkich wykopów i głębokich podpiwniczeń

• budowania własnych ujęć wód podziemnych

• wykonywania robót melioracyjnych

• niszczenia warstwy glebowej

• gromadzenia ścieków lub gnojowicy w nieszczelnych zbiornikach

• mycia pojazdów mechanicznych

• wprowadzania ścieków do ziemi

• stosowania nawozów sztucznych i środków ochrony roślin

• kompostowania bez zabezpieczenia podłoża

• składowania żużli, popiołów i innych odpadów domowych poza szczelnymi pojemnikami

• składowania substancji chemicznych i ropopochodnych

• grzebania zwłok zwierzęcych

ZAOPATRZENIE W WODĘ

Planowanie przestrzenne na terenach zewnętrznej strefy ochrony pośredniej ujęcia wód podziemnych, przy słabo przykrytych warstwach wodonośnych.

• zakaz lokalizowania:

• składowisk odpadów i wylewisk ścieków

• stacji dystrybucji paliw bez odpowiedniego zabezpieczenia podłoża

• obiektów produkcyjnych emitujących zanieczyszczenia do gruntu

• ferm z bezściółkową hodowlą zwierząt

• magazynów substancji toksycznych

• magazynów i rurociągów paliw płynnych

• wprowadza się:

• zalesienie lub zadrzewienie na gruntach niskich klas

• zakaz transportu toksyn przez obszar chroniony

• likwidację istniejących mogilników środków chemicznych

• wyposażenie wszystkich domostw w szczelny sposób usuwania ścieków i skuteczne ich

ZAOPATRZENIE W WODĘ

Orientacyjny sposób rezerwowania przestrzeni dla ujęcia czwartorzędowego dla miejscowości do 25 tys. mieszkańców [Łyp 2008]

ZAOPATRZENIE W WODĘ

ZAOPATRZENIE W WODĘ

Lokalizacja stacji uzdatniania wody

• wskazana bliskość ujęcia

• odizolowanie od otoczenia

• dobre warunki ochrony przed wejściem osób nieupoważnionych

• kilkudziesięciometrowy pas izolacyjny wokół obiektu

• lokalizacja w bezpiecznej odległości od zakładów przemysłowych

• odległość obiektów od chlorowni:

• pojedyncze obiekty mieszkalne – 100-150 m

• drogi z małym natężeniem ruchu – 100-150 m

• osiedla mieszkaniowe – 300 m

• obiekty użyteczności publicznej – 300 m

• drogi z dużym natężeniem ruchu – 300 m

• małe stacje wodociągowe – brak stref ochronnych

ZAOPATRZENIE W WODĘ

Wodociągi

• pompownie

• zbiorniki wodociągowe

• magistrale

• przewody rozbiorcze

• przyłącza wodociągowe

W miastach magistrale i przewody rozbiorcze układane są w ulicach, nie wykraczając poza linie rozgraniczające.

Pompownie – w odległości 20-30 m od zabudowy mieszkalnej

przy separacji gęstą zielenią; przy dużych obiektach 80-100 m odległości.

Powierzchnia obiektu 900-1200 m²przy wydajności do 300 dm³·s^-1; 3 m² na każdy 1 dm³·s^-1 przy większych obiektach.

Pompownie sieciowe – brak stref ochronnych

KANALIZACJA

W sieci kanalizacyjne dla ścieków komunalnych, zakończone oczyszczalniami ścieków powinny być wyposażone aglomeracje (tereny skoncentrowane) o równoważnej liczbie mieszkańców powyżej 2000.

• kolektor główny

• kolektory boczne

• kanały ściekowe

• pompownie ścieków

• kanały deszczowe

• zbiorniki retencyjne

Pompownie – strefa izolacji od miejsc stałego pobytu i wypoczynku ludzi – 50 m; może być powiększona zgodnie z kierunkiem dominujących wiatrów na danym obszarze.

Osiedlowe pompownie podziemne – strefa izolacyjna 15 m;

dostęp z drogi dojazdowej.

Małe pompownie na kanalizacji ciśnieniowej – brak strefy.

Stacje zlewne ścieków – najlepiej lokować w granicach strefy wymaganej dla oczyszczalni ścieków.

Kanalizacja opaskowa – np. zbierająca ścieki z obszaru wokół zbiornika wodnego, nie dopuszczając do jego zanieczyszczenia.

KANALIZACJA

Zbiorniki retencyjne:

• ogrodzony zbiornik bez znaczenia krajobrazotwórczego – strefa izolacyjna od miejsc stałego pobytu i wypoczynku ludzi – 50 m

• zbiornik parkowy, na terenie wypoczynkowym – brak strefy

• oczyszczalnia wód deszczowych – w końcowym odcinku kanału deszczowego (niedaleko przed odbiornikiem) –

w przypadku konieczności ochrony rzeki przed

zanieczyszczeniem osadami niesionymi przez wody deszczowe – brak strefy

Rozwiązania dla małych jednostek osadniczych:

• odprowadzenie wód deszczowych do rowów melioracyjnych z ograniczonego obszaru (lokalna kanalizacja deszczowa)

• odwodnienie powierzchniowe (rynny przykrawężnikowe, muldy)

• zbiorniki chłonne z wodoprzepuszczalnym dnem – nie polecane wobec braku zwodociągowania i korzystania z wody studziennej

KANALIZACJA

Oczyszczalnia ścieków

• odległość od miejsc stałego pobytu i wypoczynku ludzi – 300 m

• oddzielenie zalesieniem lub zadrzewieniem

• strefowanie zabudowy – od strony oczyszczalni składy, magazyny, zakłady przemysłowe poza przemysłem spożywczym

• oczyszczalnia obsługująca do 100 tys. mieszkańców wymaga ok. 2 m²powierzchni na 1 mieszkańca

Oczyszczalnia przydomowa

• na działkach o powierzchni powyżej 1000 m²

• brak studni w promieniu 30 m

• drenaż rozsączający – grunt przepuszczalny; teren pozbawiony drzew i krzewów w odległości co najmniej 5 m (przy dużych drzewach podwojenie dystansu)

• odprowadzenie ścieków oczyszczonych do odbiornika powierzchniowego za zgodą właściciela odbiornika

PLANOWANIE PRZESTRZENNE NA TERENACH NIEUZBROJONYCH

• Lokalizacja studni – przestrzeń higieniczna Ø 15 m; na obszarach wiejskich 15 m od budynków

inwentarskich, silosów i szczelnych zbiorników nieczystości; od nieutwardzonych wybiegów dla zwierząt – 70 m; od hodowli zwierząt futerkowych 200-300 m

• Zbiornik bezodpływowy od strony ulicy dla łatwego opróżnienia; w odległości 2 m od granicy posesji

• Zagospodarowanie ścieków szarych do podlewania trawnika – 27m²trawnika na 1 mieszkańca posesji;

min. 15 m od ujęcia wody, 7,5 m od granic posesji

MODELE GOSPODARKI WODNO-ŚCIEKOWEJ

Współczesne aglomeracje są zarówno ośrodkami mieszkalno-usługowymi, jak też przemysłowymi.

W związku z tym powstają różne modele zaopatrzenia aglomeracji w wodę i odprowadzania ścieków.

• model oddzielnej gospodarki wodno-ściekowej miasta i zakładu przemysłowego

• model całkowitej obsługi zakładu przemysłowego przez miejską gospodarkę wodno-ściekową

• model częściowej obsługi zakładu przemysłowego przez miejską gospodarkę wodno-ściekową

• model zintegrowanej gospodarki wodno-ściekowej grupy zakładów przemysłowych Obsługa wodociągowo-kanalizacyjna a rozwój osadniczy

• nienaruszalność lokalizacji istniejących ważnych obiektów wod.-kan.

• analiza zapotrzebowania na wodę według zlokalizowanych wskaźników Q = N · n · q · k

gdzie N- liczba mieszkańców, n – odsetek ludności korzystających z wodociągu, q – jednostkowy wskaźnik zapotrzebowania na wodę (100-200 dm³·(M·d)^-1),

k – współczynnik zwiększający (zwykle 1,15)

• czynnik limitujący rozwój jednostki osadniczej – zderzenie z posiadanymi zasobami

• analiza ekonomiczna kosztu dostarczenia wody z zewnątrz

• konieczność rezerwacji terenów dla urządzeń

• max. chłonność odbiornika, do którego odprowadzane są ścieki – zaplanowanie przerzutu ścieków oczyszczonych do nowego odbiornika

• przeszkody terenowe, głównie problematyka ukształtowania terenu – inwestycje w stacje pomp

ENERGETYKA W PLANISTYCE

Sieci energetyczne o znaczeniu unijnym:

• ENTSO-E (Europejska Sieć Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej)

• ENTSO-G (Europejska Sieć Operatorów Systemów Przesyłowych Gazu)

10-letnie plany rozwoju sieci o zasięgu wspólnotowym (co 2 lata)  plany grup regionalnych Sieci energetyczne krajowe:

Polityka energetyczna Polski do 2030 r.

Prawo energetyczne  Gminny plan zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe;

Plany rozwoju przedsiębiorstw energetycznych

Przy budowie i rozbudowie wymagane uwzględnienie postanowień MPZP lub (przy ich braku) SUiKZPG.

KPZK 2030  PZPW  SUiKZPG  MPZP

Kierunek działań 5.1. Przeciwdziałanie zagrożeniu utraty bezpieczeństwa energetycznego i odpowiednie reagowanie na to zagrożenie

ENERGETYKA W PLANISTYCE

ENERGETYKA W PLANISTYCE

ENERGETYCZNE SIECI PRZESYŁOWE

Sieci gazowe w Polsce:

• GAZ-SYSTEM SA – jednoosobowa spółka Skarbu Państwa

Rozp. Min. Gosp. z dnia 26 kwietnia 2013 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuowanie (Dz.U., poz. 640)

§ 7.1. Teren o zabudowie budynkami zamieszkania zbiorowego oraz obiektami użyteczności publicznej, o zabudowie jedno- lub wielorodzinnej, intensywnym ruchu kołowym, rozwiniętej infrastrukturze podziemnej, takiej jak sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, gazowe, energetyczne i telekomunikacyjne, oraz ulice, drogi i tereny górnicze zalicza się do pierwszej klasy lokalizacji.

2. Teren o zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej, zabudowie budynkami rekreacji indywidualnej, a także niezbędnej dla nich infrastrukturze zalicza się do drugiej klasy lokalizacji.

3. Teren niezabudowany oraz teren, na którym mogą się znajdować tylko pojedyncze budynki jednorodzinne, gospodarcze i inwentarskie oraz niezbędna dla nich

ENERGETYCZNE SIECI PRZESYŁOWE

4. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się transportem gazu ziemnego w uzgodnieniu z projektantem gazociągu, na podstawie istniejącego zagospodarowania terenu oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego zalicza teren, na którym będzie budowany gazociąg stalowy, do odpowiedniej klasy lokalizacji.

§ 10. 1.Dla gazociągów należy wyznaczyć, na okres ich użytkowania, strefy kontrolowane.

2. W strefach kontrolowanych należy kontrolować wszelkie działania, które mogłyby spowodować uszkodzenie gazociągu lub mieć inny negatywny wpływ na jego użytkowanie i funkcjonowanie.

3. W strefach kontrolowanych nie należy wznosić obiektów budowlanych, urządzać stałych składów i magazynów oraz podejmować działań mogących spowodować uszkodzenia gazociągu podczas jego użytkowania.

4. W strefach kontrolowanych nie mogą rosnąć drzewa w odległości mniejszej niż 2,0 m od gazociągów o średnicy do DN 300 włącznie i 3,0 m od gazociągów o średnicy większej niż DN 300, licząc od osi gazociągu do pni drzew. Wszelkie prace w strefach kontrolowanych mogą być prowadzone tylko po wcześniejszym uzgodnieniu sposobu ich wykonania z właściwym operatorem sieci gazowej.

5. Jeżeli w planach uzbrojenia podziemnego nie przewidziano stref kontrolowanych dla gazociągów budowanych w pasach drogowych na terenach miejskich i wiejskich, lokalizację strefy kontrolowanej należy ustalić w dokumentacji projektowej gazociągu, po uzgodnieniu z zarządcą drogi.

6. Szerokość stref kontrolowanych, o których mowa w ust. 1, powinna wynosić dla gazociągów

ENERGETYCZNE SIECI PRZESYŁOWE

§ 20. 1. Dla gazociągu układanego w przecinkach leśnych powinien być wydzielony pas gruntu bez drzew i krzewów o szerokości minimum po 2,0 m z obu stron osi gazociągu, licząc od osi gazociągu do pni drzew lub do krzewów.

2. Jeżeli gazociąg na terenach leśnych jest budowany za pomocą przewiertu sterowanego, nie jest wymagane wycinanie drzew i krzewów. W takim przypadku gazociąg należy ułożyć poniżej poziomu systemu korzeniowego drzew.

3. Gazociągi stalowe o maksymalnym ciśnieniu roboczym (MOP) większym niż 0,5 MPa należy projektować i budować w taki sposób, aby inne obiekty budowlane znajdowały się w odległości od osi gazociągu nie mniejszej niż:

1) połowa szerokości stref kontrolowanych – na terenie zaliczonym do pierwszej klasy lokalizacji,

2) dwukrotność połowy szerokości stref kontrolowanych – na terenie zaliczonym do drugiej klasy lokalizacji, 3) trzykrotność połowy szerokości stref kontrolowanych – na terenie zaliczonym do trzeciej klasy lokalizacji – na którym usytuowane są te obiekty budowlane.

Pożar gazociągu w Jankowie Przygodzkim,

ENERGETYCZNE SIECI PRZESYŁOWE

ENERGETYKA WIATROWA

Zajęcie przestrzeni:

- 1 turbina (1MW) – 1 ha - 4 turbiny – 1 km²

Obowiązek umiejscowienia lokalizacji obiektów powyżej 100 kW w SUiKZPG  Zapis w MPZP (ustalanie według Decyzji o WZZT oraz jako inwestycji celu publicznego – wątpliwe merytorycznie, niestosowane).

Zakaz umiejscawiania siłowni wiatrowych w granicach administracyjnych miast i zabudowy zwartej wsi (POŚ)

Strefa ochronna wobec terenów zabudowanych – 500 m (POŚ)

Strefa ochrony widokowej w stosunku do pomników i zabytków – 100 m (Ust. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami)

ENERGETYKA WIATROWA

Procedury w zakresie procesu inwestycyjnego dotyczącego budowy elektrowni wiatrowych na terytorium Polski; wg: Energetyka Wiatrowa w Regionie Morza Bałtyckiego (Wind Energy in The Baltic Sea Region 2) Farmy wiatrowe o wydajności przekraczającej 100 MW zostały zaliczone do kategorii inwestycji, które zawsze wiążą się z ryzykiem występowania negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Rozporządzenie wymienia także te rodzaje inwestycji, które potencjalnie mogą (choć nie muszą) mieć negatywny wpływ na środowisko naturalne. Kategoria ta obejmuje turbiny wiatrowe, których całkowita wysokość przekracza 30 metrów, a także te, które mają być zlokalizowane na obszarze parków narodowych, rezerwatów przyrody, parków krajobrazowych, obszarów Natura 2000, obszarów użytecznych z punktu widzenia ekologii oraz obszarów wartościowych z punktu widzenia przyrody i krajobrazu.

Decyzja lokalizacyjna – jest ona zazwyczaj wydawana na podstawie lokalnego planu zagospodarowania przestrzennego. W przypadku, gdy dla danej gminy brak jest tego rodzaju planu, konieczne jest dokonanie zmian w lokalnej strategii zagospodarowania przestrzennego określonej w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, jako że założenia planu o zasięgu lokalnym muszą pozostawać zgodne z postanowieniami zawartymi w studium. Zmiany mogą zostać wprowadzone po zakończeniu postępowania wszczętego wraz ze złożeniem do wójta/burmistrza/prezydenta miasta wniosku w przedmiocie wprowadzenia niezbędnych zmian. Decyzja lokalizacyjna może także teoretycznie zostać wydana na podstawie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, niemniej jednak metoda ta nie jest stosowana w praktyce.

ENERGETYKA WIATROWA

Lokalizacja elektrowni wiatrowych jest wykluczona lub niewskazana dla terenów [Wojewódzkie Biuro Urbanistyczne we Wrocławiu 2011]:

• obszary bezpośredniego i potencjalnego zagrożenia powodzią, tereny podmokłe o niekorzystnych

warunkach dla posadowienia dużych obiektów energetyki wiatrowej oraz zawierające zbiorowiska cennej roślinności torfowiskowej i łąkowej (gleby torfowe i mułowo-torfowe, np. w dolinach rzecznych)

• cenne zbiorowiska roślinności występujące poza obszarami prawnie chronionymi, lasami i bagnami (np.

murawy kserotermiczne i wrzosowiska)

• kompleksy leśne,

• tereny zadrzewione i zakrzaczone na otwartych terenach intensywnie użytkowanych rolniczo, służące utrzymaniu ich różnorodności biologicznej i krajobrazowej,

• obszary o wysokich walorach kulturowych i krajobrazowych,

• tereny w granicach administracyjnych miast,

• tereny zabudowy mieszkaniowej ze strefą min. 1000 m,

• tereny szpitali i domów opieki społecznej ze strefą min.1200 m,

• tereny zabudowy przeznaczonej na cele uzdrowiskowe ze strefą min. 1600 m,

• tereny rekreacyjne ze strefą min. 850 m,

• pozostałe tereny związane ze stałym i czasowym pobytem ludzi ze strefa min.1200 m,

• tereny związane z bezpieczeństwem i obronnością kraju,

• tereny otoczenia lotnisk wraz z polami wznoszenia i lądowania w zasięgu 4-6 km,

• tereny udokumentowanych złóż kopalin,

• tereny przeznaczone dla rozwoju turystyki,

ENERGETYKA WIATROWA

SIECI TELEINFORMATYCZNE / PRZEKAŹNIKI

Sieci teleinformatyczne / Komunikacja radiowa i przekaźniki Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego – o charakterze inwestycji przesądza jej dostępność dla

użytkowników, bez względu na to czy będzie ją realizował podmiot prywatny czy państwowy – NSA, sygnatura akt II OSK 1760/10 – praktycznie brak możliwości odmowy lokalizacji, chyba że narusza to przepisy odrębne.

Rodzaj przewodu

Minimalna odległość, m Do przewodu wodociągowego

o średnicy wewnętrznej, mm Do kanału ściekowego DN < 300 DN 300-500 DN > 500

Kabel telekomunikacyjny 0,6 0,7 0,8 0,8

Kabel elektroenergetyczny 0,7 0,8 1,0 0,8

Przewód ciepłowniczy w obudowie 0,7 0,8 1,0 1,4

Kanał ściekowy 1,2 1,4 1,7 -

GEOTERMIA

Energia geotermalna − energia termiczna skał znajdujących się we wnętrzu Ziemi, zaliczana do odnawialnych źródeł energii. Jest pobierana za pomocą odwiertów, do których wtłaczana jest chłodna woda i odbierana gorąca po wymianie ciepła z gorącymi skałami.

Eksploatacja podlega koncesjonowaniu,

opierając się na dokumentacji analogicznej do eksploatacji górniczej surowców.

Dla terenu górniczego należy sporządzić miejscowy plan zagospodarowania

przestrzennego, uzgodniony z właściwym organem nadzoru górniczego, sporządzony zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Jednakże, jeżeli przewidywane wpływy na środowisko będą nieznaczne, Rada Gminy

PROBLEMY PLANISTYCZNE WOBEC SIECI

Problemy przestrzenne:

• zachowanie odległości między sieciami antagonistycznymi:

• kanał ściekowy – przewód wodociągowy

• kabel elektryczny lub telekomunikacyjny – przewody wodociągowe, ciepłownicze, ściekowe, gazowe

• przewód gazowy – przewód ściekowy, ciepłowniczy w kanale, telekomunikacyjny w osłonie rurowej

• zachowanie odległości między sieciami i drzewami:

• przewód ciepłowniczy – drzewo

• drzewo – kanał ściekowy, kanał deszczowy, drenaż

PROBLEMY PLANISTYCZNE WOBEC SIECI

Problemy przestrzenne:

• konieczność wytypowania na pas drogowy kilkunastu metrów szerokości

• uzbrojenie ulicy w liniach rozgraniczających ulicy;

własność miasta

• tunele zbiorcze – 1,5 m od ścian budynków, 1,0 m od krawędzi jezdni

• poza ulicą przewody na obcym gruncie; pozostawienie pasa wolnego od zabudowy i wysokiej zieleni

• kable – 1 m

• przewody – szer. zewn. + głęb. posadowienia

• ustanowienie służebności przesyłu (terenu)

• wywłaszczenie – przejęcie gruntu na własność przez firmę obsługującą przesył

• pozostawienie terenu celem przekroczenia przeszkód liniowych – rzek, torów kolejowych itp.

• przewody wodociągowe na terenach zagrażających zanieczyszczeniem wód:

• 1,2-1,7 m od ścian kanału lub zbiornika ściekowego

SKŁADOWISKA ODPADÓW

Ustawa o odpadach  Plan Gospodarki Odpadami

Dokumentem planistycznym lokującym tego rodzaju inwestycje jest Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego.

Wniosek o ustalenie lokalizacji inwestycji celu

publicznego powinien zawierać w przypadku lokalizacji składowiska odpadów:

a) docelową rzędną składowiska odpadów,

b) roczną i całkowitą ilość składowanych odpadów oraz rodzaje składowanych odpadów,

c) sposób gromadzenia, oczyszczania i odprowadzania ścieków,

d) sposób gromadzenia, oczyszczania i wykorzystywania lub unieszkodliwiania gazu składowiskowego.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA z dnia 24 marca 2003 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących lokalizacji, budowy, eksploatacji i zamknięcia, jakim powinny odpowiadać poszczególne typy składowisk odpadów (Dz. U.03.61.549 z dnia 10 kwietnia 2003 r., z późn. zm.)

§ 3. 1. Składowiska odpadów niebezpiecznych oraz składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne nie mogą być lokalizowane:

1) w strefach zasilania głównych i użytkowych zbiorników wód podziemnych (GZWP, UZWP);

2) na obszarach otulin parków narodowych i rezerwatów przyrody;

3) na obszarach lasów ochronnych;

4) w dolinach rzek, w pobliżu zbiorników wód śródlądowych, na terenach źródliskowych, bagiennych i podmokłych, w obszarach mis jeziornych i ich strefach krawędziowych, na obszarach bezpośredniego bądź potencjalnego zagrożenia powodzią w rozumieniu przepisów prawa wodnego;

5) w strefach osuwisk i zapadlisk terenu, w tym powstałych w wyniku zjawisk krasowych, oraz zagrożonych lawinami;

6) na terenach o nachyleniu powyżej 10°;

7) na terenach zaangażowanych glacitektonicznie lub tektonicznie, poprzecinanych uskokami, spękanych lub uszczelinowaconych;

8) na terenach wychodni skał zwięzłych porowatych, skrasowiałych i skawernowanych;

9) na glebach klas bonitacji I-II;

10) na terenach, na których mogą wystąpić deformacje ich powierzchni na skutek szkód górniczych;

SKŁADOWISKA ODPADÓW

3. Minimalna odległość składowiska odpadów niebezpiecznych lub składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne od budynków mieszkalnych, budynków zamieszkania zbiorowego i budynków użyteczności publicznej w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, mierzona od krawędzi kwatery składowiska odpadów, ustalana jest zgodnie z raportem o oddziaływaniu składowiska odpadów na środowisko.

§ 10. Składowisko odpadów wykonuje się w sposób uniemożliwiający dostęp osób nieuprawnionych oraz nielegalne składowanie odpadów.

§ 11. 1. Składowisko odpadów otacza się pasem zieleni złożonym z drzew i krzewów, w celu ograniczenia do minimum niedogodności i zagrożeń powstających na składowisku odpadów w wyniku emisji odorów i pyłów, roznoszenia odpadów przez wiatr, hałasu i ruchu drogowego, oddziaływania zwierząt, tworzenia się aerozoli oraz pożarów.

2.Minimalna szerokość pasa zieleni wynosi 10 m.

3. Dla składowisk odpadów, na których składowane są wyłącznie odpady inne niż komunalne, konieczność wykonania pasa zieleni, jego szerokość i usytuowanie uzależnia się od uciążliwości i lokalizacji

składowiska.

SKŁADOWISKA ODPADÓW

WODY POWIERZCHNIOWE

Woda w planowaniu przestrzennym - wody publiczne

- wody niepubliczne

Własność gruntu pod wodami – związana z własnością wody, w jej linii brzegowej. Zgodnie z prawem

(Ustawa Prawo wodne, art. 27, ust. 1) każdy obywatel powinien mieć swobodny dostęp do jeziora – wszelkie ogrodzenia muszą kończyć się 1,5 m od wody (krawędzi brzegu, linii stałego porostu traw, linii ustalonej przez PSH-M, linii łączących krawędzie budowli regulacyjnych). Grodzący bezprawnie podlegają karze grzywny do 5 tysięcy złotych, a budujący bez pozwolenia mogą trafić do więzienia na 2 lata.

W odniesieniu do zbiorników wód śródlądowych mogą być ustanowione ich obszary ochronne.

Na obszarach zagrożonych powodzią obowiązują obostrzenia w zagospodarowaniu. Zapisane one są w SUiKZP oraz MPZP.

W ślad za zapisami Dyrektywy 200/60/WE w sprawie polityki wodnej RZGW mają opracować zasięgi obszarów ochronnych dla:

• ujęć wód

• wód rekreacyjnych

• terenów chronionych siedlisk przyrodniczych

WODY POWIERZCHNIOWE

Urządzenia melioracyjne w dokum. planistycznych:

• budowle piętrzące

• ujęcia wód

• stopnie wodne

• zbiorniki wodne

• kanały i rurociągi o średnicy co najmniej 0,6 m

• budowle regulacyjne

• budowle przeciwpowodziowe

Zjawiska dotyczące zachowania się wód gruntowych na terenach miejskich:

• obniżenie zwierciadła wód gruntowych przez:

• podziemne części budynków

• uzbrojenie terenu

• urządzenia służące do odprowadzenia wód opadowych

• zamierzone obniżanie poziomu wód gruntowych

• komunalny system drenarski

• pompownie odprowadzające wody do odbiornika

• nawadnianie terenów:

• infiltracja wody ze stawów, rzek, zbiorników, rowów

• aranżacja wodoprzepuszczalnych nawierzchni drogowych

• systemy nawadniające

WODY POWIERZCHNIOWE

Ochrona przeciwpowodziowa w planowaniu przestrzennym

• strefa małego zagrożenia – zalanie wodami terenu do poziomu występującego raz na 20 lat

• strefa średniego zagrożenia – zalanie wodami terenu do poziomu występującego raz na 50 lat

• strefa wielkiego zagrożenia – zalanie wodami terenu do poziomu występującego częściej niż raz na 50 lat

• stan powodziowy – zalanie wodami terenu do poziomu występującego raz na 100 lat (zasięg WW)

Granice zasięgu wielkiej wody są nanoszone w MPZP.

Ochrona miast:

• dużych – przed wodą 500-1000-letnią

• średnich – przed wodą 200-letnią

• mniejsze miasta, wsie, tereny rolnicze – przed wodą 100- letnią

Obostrzenia wobec terenów zalewowych i międzywala:

• zakaz wznoszenia budynków i budowli

•

WODY POWIERZCHNIOWE

Ochrona przeciwpowodziowa na terenach górskich – trudny element z uwagi na szybkość wezbrań i duże przepływy oraz konieczność ochrony walorów krajobrazowych

• budowa zbiorników retencyjnych

• regulacja rzek i potoków

• budowa wałów przeciwpowodziowych

• zalesienie

• mała retencja wodna Spiętrzenia:

• możliwość organizacji terenów rekreacyjno- wypoczynkowych

• możliwość wykorzystania energetycznego

• urozmaicenie krajobrazu

• napowietrzenie wód

Problemy związane ze spiętrzaniem wód:

• przesiąk wód na tereny okoliczne – unikanie głębszych wykopów 100 m od spiętrzenia na wysokość 10 m, 500 m od budowli wyżej piętrzących

• możliwość podtopień i zalań w sytuacji katastrofy – sprawdzenie zagrożenia dla obszarów zurbanizowanych od 2 m spiętrzenia

• ograniczenie przepływu wód w cieku poniżej spiętrzenia

WODY POWIERZCHNIOWE

Poldery zalewowe – zwykle naturalny obszar zalewowy. W okresie wezbrania rzeki pozwala na rozlanie się z koryta nadmiaru wody i jej naturalną retencję.

Polder Krzesin-Bytomiec

CMENTARZE

Cmentarz - wyraźnie wyodrębniony, oznaczony, zdeterminowany teren, przeznaczony do grzebania zmarłych; występujące na nich mogiły są w zwyczajowo przyjętej formie wizualnej.

Na szczeblu lokalnym cmentarze są wyszczególniane w SUiKZP oraz w MPZP, uzyskując w obu dokumentach wyodrębnione specjalnie dla tych założeń oznaczenie.

CMENTARZE

MPZP dla terenów cmentarnych ujmuje lokalizację (przebieg):

• stref o różnych formach zagospodarowania;

• pól grzebalnych z opisem formy pochówków na danym polu;

czasem z dodatkowymi wskazaniami architektonicznymi;

• Dróg;

• obiektów cmentarnych wraz z wyznaczeniem linii zabudowy;

• sieci przesyłowych – wodnej, cieplnej, gazowej i

elektrycznej wraz z lokalizacją stacji transformatorowych;

• kanalizacji deszczowej wraz z lokalizacją projektowanej podczyszczalni ścieków deszczowych

i ich dalszego odprowadzenia;

• miejsc gromadzenia odpadów;

• drzew.

CMENTARZE

Prace związane z likwidacją cmentarza Św. Trójcy i stan obecny

CMENTARZE

Cmentarz Zielonokrzyżowy i katolicki w Grünberg i. Schl. – obecnie Park Tysiąclecia (Zielona Góra)