Kilka uwag o dolno-karbońskim wulkanizmie w okolicy Krzeszowic

ACT A G E O L O G I C A P O L O N I C A

VOL. X . 196Q No. 1

TEOFILA PILAT

Kilka uruag

0

dolno-karbotiskim ruulkanizmie

ru ·okolicg Krzeszoruic

STRESZCZENIE:·Autorka polemizuje z wypowiedziami S. Czarnieckiego. i K.Lydki (1958) poddajijcych pewnej krytyce pogllJ,dy autorki zawarte w jej pierwszym arty- kule (Pilat 195'7). Obie prace dotyczE& gl6wnie petrografii otoczaMw w zlepieDcach . dolno-karbonskich w kamieniolomie Orlej w· okolicy Kr;z:eszowic. Autorka podtrzy':' muje swe poprzednie stwierdzenia; ze W otoczakach pclrlir6w wyst~pujE& amfibole oraz pierwotne biotyty. Pararnetry Niggliego zostaly, zdaniem autorki, obliczone pra- widlowo, co pozwala na wilJ,zanie porfirow z magmlJ, sjenitowli, nie

zas

zriolitow,,"

. jak tego dowodzill S. Czarniecki i K. Lydka .

. W 4 zeszycie VIII tomu "Acta Geologica Polonica" ukazal si~ arty-.

kul S. Czarnieckiego i K. l..ydki pt. "Slady dolno~karbOliskiej dzialalnosci.

wulkanicznej w rejonie Krzeszowic", w kt6rym autorzy prtedstawili wyniki swych badati nad otoczakami porfirowymi z przekopu kamieniolo- mu Orlej kolo Zalasu (10 kn:l na S od. Krzeszowic). W artykule tym auto- rzy dochodzq · do wniosku, ze wyniki ich badaii znacznie odbiegajq cd

wy-:

nik6w mojego poprzedniego opracowania (Pilat 1957) pt. "Otoczaki porfi- rowe z lupk6w g6rnego wizenu z okolic Zalasu". Wobec powyzszego czuj~

si~ w obowiqzku do ponownego zabrania w tej sprawie glœu i udzielenia pewnych bliZszych wyjaSnien. .

Od razu 1).a ·vlst~pie podkreslam., ze w moim poprzednim artyku1e nie mialam zamiaru wyczerpania tematu, ~e po pros tu wysuni~cia pewnego

problemu~ Swiadczyé 0 tymmoze choéby ograniczona ilœé opisanych oto- czak6w porfirowych (zaledwie 5 egzemplarzy), chociaz zebralmn ich znacz",,:.

nie wi~cej.

Tematem mojej pracy byl opis przekopu kamieniolomu OrlejkolQ Zalasu, w ktOrym wsr6d gomo-wizenskich ·lupk6w z wkladkami wapien- nymi zauwaZono juz dawniej (doc. dr J.·Burtan, prof.dr T. Bochenski) wkladki zlepienc6w porfirowych, stanowiqcych przedmiot opracowania pe- trograficznego.

Wsr6d otoczak:6wporfirowych,ktO.rychsrednice .wahajq si~ 2-8 cm, makroskopowo moZna ·wyr6Znié dwie odmiany - szaro-zielonq i czezwo-

476 TEOFILA PIl..AT

no-rdzawq, mikroskopowo jednak nie wykazujqcych roznic w skladzie mi- neraIogicznym.

Zar6wno typ pierwszy jak i drugi wykazuje budow~ holokrystalicz- no-porlirowq. Ciasto skaJ,ne jest bardzo drobnoziarniste, skladajqce si~ ze skaIeni, kwarcu i mineral6w ciemnych. Z prakrysztalow· naIei;y wym1e- nié: skaIenie, amfibole, biotyt, kwarc Ïmineraly Zelaziste.

W celu uzyskania bardziej dokladnej charakterystyki, jeden otoczak poddano pelnej analizie chemicznej, a wyniki przeliczono na stosunki mo- lekularne w oparci~ 0 tabel~ H. Eckermana (1925).

Otoczak porfirowy Skladniki

1·

°/.

wagpwy

1

StoBunkl molekularne

SiOI 64.01 ,,1.0615

AlIOs 12.14 0.1188

TiOI . 0.37 0.0046

FeO 1.96 0.0273

FellOs 3.98 0.0498

MgO 1.75 0.0434

MnO 0.06 0.0008

K20 ^6.85 0.0727

Na20 1.50 0.02.42

Cao 4.05 0.0722

PIOIS ^{0.14 0.0110}

-HIO 0.42 0.1654

'+HIO 2.98

-

t~

^100.21 ₁

Z obliczonych· ilosci pœzczegolnych skladnik6w chemicznych i po- wykazuje ni.Zszq zawartosé procentowq krzemionki, wi~kszq natomiast wa- pilia, magnezu, zelaza oraz przewag~ potasu nad sodem w stosunku do wy-

st~pujqcych w tym regionie porfirow permskich.

J eszcze wyrazniej to zr6micowanie zaznacza si~, gdy porownamy pa-

rametry P. Niggliego (fig. 1). ,

Linie lqcz.!lce poszczeg6lne parametry zestaWionych skalsq zgodne z przebiegiem tych wartossi w wyk.resie dyferencjacyjnym skal sodowo- wapiennych. Zasluguje na. uwag~ punkt izofali, tj. tych samych wartoSci

"fm" i "aI" przypadajqcy na badanq skal~;

P. Niggli (1920, str. 490) pisze, ze punkt izofali jest charakterystyczny . d1.a magm diorytowych:

"Die Diorite sind die Geste1ne, be1'denen haiifig ungefahr al = fm ist. Solche Geste1ne sollen isofal genannt werden (Isofalie-Gle1chhe1t von fm mit al)".

o

DOLNO-KARB01lSKIM WULKANIZMIE OK. KRZESZOWIC 477

Magmt; badanego otoczaka okreslié wi~c mO'i:na jako diorytowq sred- nio zasadowq, charakteryzujqcq si~ ponadto dUZq zawartüSciq potasu, co nadaje jej cechy magmy sjenitowej, a scislej monzonitowej.

Analiza mikroskopowa opracowanych przeze mnie otoczak6w porfi- rowych z interesujqcego nas kamieniolomu wykazuje, ze wsr6d prakrysz- tal6w stwierdzié mozna ^przewag~ skaleni potasowych (ortoklazu) nad pla- gioklazami (zawartosé 25% An oznaczono na drodze optycznej), kt6rych

80 ID ^{Dl /YV VI VII}

fin ^1-

-6/

~. -...

c

al al/(

20

ar

_fm

al/(

r--

c

148/54 200 259 300 3/33/8 372 392 400 SIO

Fig. 1

Wykres dyferencjaeyjny(wg Niggliego) 8ka1 magmowych okolicKrakowa.

Parametry dIla magmowych skal permsldch wyliczone 2IOStaly z ana1Jz podanych przez Z. Rozena (1909)

1 melafir 'Z Alwerni (perm), II dfabaz oz Niedzwiedziej G6ry (perm), III porfir kar- boJ.iski z Orleja, IV porlir swieZy z Zalasu (perm), V porfir swieZY z Mi.E:kini (perm), VI porfir zwietrzal:y ^IZ ZaJasu (perm), VII porfir zwietnaly z Mi~kini (perm). Para- metry wg Niggliego: si SiO, al Al20a + Cr20S + Ce:lOa, :lm FeO + MDO + MgO, c

. CaO + BaO + SrO, alk Na20 + K20 + Li₂0

Diagramme différentiel (selon Niggli) des roches magmatiques des envf.rons de Cracovie. Les paramètres pour les roches magmatiques du Perm ont été calculés

d'après les analyses contenues dans l'ouvrage de Z. Rozen (1909)

1 melaphyre d'Alvernia (perm), II dfabase de Niediwiedzia G6ra (Penn), III porp- . hyre carbonifère d'Orle j, IV porphyre non altéré de ZaLas (perm), V porphyre non

altéré de Mi~kinia (Perm), VI porphyre altéré. de Zalas (Perm), VII porphyre altéré de Mh:kinia (Perm). Les paramètres selon. Niggli: si SiO, al A120 s + Or20a + Ce20a.

fm FeO + MnO + MgO, c CaO + BaO + srO, alk Na20 + _{K 20} + Li₂0

jest malo, niemniej jednak wchodzq one

w

sklad skaly. Ponadto wyst~pujq amfibole, kt6rych jest stosunkowo duzo, oraz w niewielkich ilœciach swie- zy biotyt; z innych mineral6w zanotowano tlenki zelaza.

S. Czarniecki i K .. Lydka (1958) nie potwierdzajll w skladzie mineral- nym obecnûSCÏ amfiboli twierdzqc, te

" ... mimo systematycznych poszukiwan nie zostaly one przez nas dostrzezone".

W szlifach, kt6re ja obserwowalam, wyst~pujq amfibole 0 dobrze zachowa- nych formach krystalograficznych charakterystycznych dla tej grupy mi- neral6w. Wydluzone ich przekroje· wykazujq skosne znikanie swiatla

478 TEOFILA PlUT

(pl. XXXVI, fig. 1-4). Sl:l one wprawdzie zniszczone na skutek wietrzenia czy tez hydroteI'Illalnego przeobraZenia, nie posiadajQ dobrze zachowanej lupliwoSci, ale jest to jedna ze znamiennych cech skal wylewnych okolic Krakowa.

Autorzy w dal.szym ciQgU artykulu (str. 506) piszQ:

,OZ mineral6w ciemnych wsr6d prakrysztal6w pojawia !li~ brunatny biotyt. Czft- sto jest on ~clowo skalcytyzowany, nlekiedy zaB widoczne Sil tylko zarysyprzy-: pom1naj~ce biotyt (?) calkowiclê wypelnione kalcytem".

Biotyt, 0 kt6ryn:i. wspominajQ autorzy; zostal r6wniez obserwowany przeze mnie w moich szlifach, lecz. jest to mineraI wt6rny, wypelniajQcy wn~trza

amfiboli (tzw. biotytyzacja amfiboli). ·S. Czarniecki i K. Lydka nie wspo- minajll natomiast zupelnie 0 biotytach swieZYch magmowo obtopionych, o silnym pleochroizmie barwy jasnozielonej do bnniatnej, wykazujQCych prôste wygaszanie oraz lupliwœ6 charakteryzujllCQ biotyty {pl. XXXVII, fig. 1-4). Plytki cienkie, z kt6rych' 'zostaly sporzl:ldzone fotografie (pl. XXXVI i XXXVI!), znajdujll si~ w archiwum Geochemii i Mineralogü Zakladu U. J. w Krakowie.

N alei:y z naciskiem stwierd.zié, iZ skaly BQ silnie przeobraZone, przy czym ze wzgl~du' na dobrze zachowany biotyt trudno przyjQé, zeby powo- dem przeobraZeD. skaly bylo wietrzenie. Skalenie obserwowane 'w sz1ifach niejednokrotnie przedstawiaj~ obraz opisany przez Z. Rozena (1909) u ska-:- leni skalifikowanych. Ponadto, cz~sto spotyka si~ prakrysztaly niejednolite poo wzgl~em barwy interferencyjnej: BQ jE$: gdyby bardzo subtelnym zrostem wl6knistym lub plamkowatym skalenia potasowego i sodowo-wa- piennego. ' Sil tez widoczne osobniki swieze, przepelnione drobniutkimi blaszkami miki (serycyt?). Nadto ciasto skalnewykazuje duze zr6Znicowa- nie - 00 wyksztalcenia afanitowego poprzez felzytowe do prawie mikro- granitowego z tendençjQ do zrost6w granofirowych. DowOOzi ta bardzo skomplikowanego procesu zastygania magmy przy wsp6ludziale przeobra- ' zen zachOOzQcych w samej magmie oraz pomi~dzy fazami mineralnymi juZ wydzielonymi, a magm.~ zmieniajllCQ swoje wlasnœci fizyczno-chemiczne.

Stwierdzenie przeto przynaleznœci badanej skaly do seisle okreslonej gru- py czy rodziny wylQczn;e na podstawie obrazû· mikroskopowego, czy tez

wyl~cznie na podstawie analizy chemicznej jest niezmiernie utrudnione (wypOwiedzi prof. dr. A: Gawla).

Przy omawianiu w moim artykule wynik6w analiz chemicznych za- kradla si~ rzeczywiScie pomylka przy obliczeniu skladu mineralnego w oparciu 0 wyniki analizy chemicznej. Nie zostal bowiem uwzgl~dniony

biotyt, a do wyliczenia zawartosci skaleni wzi~to nieco zbyt wysokQ ilo§é AI₂0a,' cojednak nie mialo istotnego znaczenia w definicjach skaly.

Do PowaZnych rozbieznosci 'zaliczyé natomiast naIeïy roznice w obli-

o

DOLNO-XARBO~skIM wttLKANIZMIE OK. KRZESZOWIC 479

<:Zeniach parametr6w Niggliego przeprowadzonych przez S. Czarnieckiego i K. Lydk~ ~raz przeze mnie.

BhI,d w· poj~ciu S. Czarnieckiego i K. Lydki polegal,· jak si~ wyra;..

'zili (str. 507)

" ... na riieprze1!czen,iu Fe20S na FeO, co przy. wysokiej zawartoiici tego sklad-

1 nika (3.SUO/. FE!JOs) zmieniloby znacznle rzeczywlste stosunki· wér6d wielkoéci po- :szczeg6lnych parametr6w Nlggliego".

W moim artykule przy wynikach analizy chemicznej poszczeg6lnych sklad- nikow podane byly stosunki molekularne. Mi~ innymi Fe20a 0 zawar- tosci 3.98% zostal od raza przeliczo~y na FeO, gdyZ w przeciwnym przy- padku stosunek molekularny nie wynioslby 0.0498 ale 0.0249, czego nie zauwazyli, obaj autorzy. Wobec powyzszej pomylki S. Czarrlieckiego i K. Lydki wylièzone przeze mnie wielkoSci parametrow Niggliego pozo- stajl4 nadal aktuaIy.e, choéptzyznaj~, zenawias umieszczony przy pozycji

Fe20a i Fe<) usunl4lby nieporozumienie.

PrzynaleZnosé zatem magmy"badanego porfiru okreslié mozna nie jako riolitowl4 ~ odpowiednik magmy granitowej, jak tego chC14 S. Czar-

" niecki i K. l..ydka, lecz jak poprzednio okreSillam - jako diorytowl4. sred-

nia zasadowl4, Charakteryzuj~C14 si~ ponadto duZl4 zawartoSCÜl potasu, co nadaje jej cechy magmy sjenitowej, a sciSlej monzonitowej.

Nalezy z kolei poru.szyé spraw~ niezupehlej zgodnosci opisu profilu utworow przekopu w kamieniolomie Orlej podanego poprzednio przeze

'mniè,

a ostatnio przez autor6w omawianego artykulu. Do slu8znych spo- strzeZen autorow, po spraw&eniu swoichr~opis6w; zaliczam uwag~ 0 za- notowaniu obecnosci fauny w warstwie ponizej 92.82 m zamiast do przy- leglej do niej od stropu w warstwie 91.32-92.82 m. Odnosnie do lokalizacji na profilu wszystkich innychstanowisk autorzy nie wyraZajl4 zadnych za- strzeZeiJ..

Na przedstawionym przeze mnie profilu podalam wszystkie zauwa-.

zone stanowiska fauny i jak wyraznie zaznaczylam w opisie tegoz profilu (str. 174-175), wyst~puje ono w skalach wapienno-dolomitycznych oraz w przyleglych do niej od stropu lawicach lupk6w. Dezorientujélce jest wi~c

zdanie w artykule S. Czarnieckiego i K. Lydki na str. 502:

" ... wl,=ksze nagromadzenie fauny wys~puje w warstwach z Orleja jedynie w skalach ,wapienno-dolomitycznych i w lawicach lupku leÙlcYch w ich stropie, cze- , go T. PUat w swoim opisie nie uwzgl,=dnia".

Nie stwierdzenie przez autorow istriienia zaznaczonego przeze mnie na profilu iylki zwietrzalego porfiru, a tym bardziejnie podanie przeze mnie latwo makroskopowo wyr6Znionego tufitu, staje si~ zrozumiale, jesli

si~ uwzgl~dni, ze autorzyopisywali profil wprawdzie z tegoz przekopu,lecz zmieniony robotami g6rniczymi. Wobec powyZszego dyskusj~ na ten temat moZria uWaZaé za bezprzedmiotoWI4.

480 TEOFlLA PILAT

W swietle powy.zszych rozwazait nasuwa si~ ostateczny wniosek, ze . praca autor6w jest uzupelnieniem i pewnym rozszerzeniem pod.j~tych

w moim artykule zagadnieti. Dopiero wnioski. z obu opracowati,. ll:lcznie z przedstawionynii obecnie uwagami rzucajij pelniejsze swiatlo na charak··

ter dolno-karbotiskiego wulkanizmu w oko~cy Krzeszowic.

W zakoticzeniu niniejsZych uwag niech mi b~dzie wolno serdecznie

pod.zi~owaé prof. dr. A. Gawlowi oraz kolegium mgr. K. Bojkowskiemu i mgr. J. Kuchcitiskiemu za ch~ ponownego przedyskutowania poruszo- nych pOwyZej zagadnieti.

G6rno81qska Stacja Terenowa.

Instlltutu Geologtcznego CzeladZ. w lut1lm 1960 r .

. LITERATURA' CYTOWANA

CZARNIECKI S. & L YDKA K. 1958. Siady dolno-karbonskiej dzialalno~ei wulkanicz- nej w rejonie K~wic (Lower Carboniferous volcanism in the Krzeszowic&

area). - Acta Geol. Pol., voL VIIV4. Warszawa.

E.CKERMAN H. 1925. Molecular proportions.

NIGGLI P. 1920. Lehrbuch der Mineralogie. Berlin.

PILAT T. 1957. Otoczaki. porfirowe z lupk6w g6rnego wizenu Z okolic Zalasu, okolic&

Krakowa (porphyric pebbles from. the shales of the Upper Viseap of the region of Zalas, Cracow region). - Biul. I. G. (Bull. Inst. Gilol. Pol.) 115. Warszawa.

ROZEN Z. 1909. Dawne lawy Wielkiego Ksit:stwa Krakowskiego. Studium petrogra- . ficzno-chemiczne (Die alten Laven im Gebiete von Krakau). - Rozpr. Wydz.

Mat.-Przyr. Akad Um. (Bull Int. Acad~ Sei. Lettr. Cl. Sei. Math.-Nat.), ser. 3.

t. 9. Krak6w.

T. IIHJIAT

BECKonKO 3AME'IAII1Dt 0 BHlIQIEKAP,BOBCKOM BYJlKA.HH3ME B PAA:OBE KlKjEmOB~

(Pe3IOMe) .

ABrop nO..JIeMJf3Hpyer C BLreKa3:E.IBilHHJ1MH C. lJapHeWCoro K

K. ~ (1958) nOMem;ëH:H:&!MK B CTaTLe ~,cJxe~ "mOKHeKapOOHCKOO ByJIKamAecKOH Ae.RTeJIbHOCT.H B paHOHe KxenroBHIJ; (3an~ . Kpaxo-

sa)", B KOTOpOH OHH IIOABeprJIH x:pHTKKe HeKOTOplde B3l'.7IHAId aBTOpa co.n;eplKaII:(KeCH B eë CTaTbe ,;IIop<pHpOBlde raJIDKH !Id BepXHeB:K3eJreJOOC CJIamJ;eB B paHOHe 3a.rraça" (IIHJIaT 1957).

ABrop IIOA,ll;epllOœaeT COOK ~e B3rJIH,ttbI, 'ITO B ram.Kax WOIœeKap60HcKHX nop<pKpOB 06HapY:xœm.r 8McpHt50m.I C xopowo coxpa-

o

DOLNO-KARBO:RSKIM WULKANIZMIE OK. KRZESZOWIC 481

JiëHH:E.D,m KpJœ"I'8JlJIoopaq,JAecKHMH <PoPMaMH (IIJI. JOafVI) H nepBJA- Hlde 6HOTm'LI (nJI. XXXVII). ; .

HecnpaBe.ztmm TOlKe ynpëK ,8 TOM; "'l'I'O . npH 'BhI'lHCJIemm napa- lIeTpOB HHI'rJIH, aBTOp He nepec~HTa.iI F~03 Ha FeO, ^'IITO. nOBJIIDI.rro

mc:06w Ha x03reKYJIJIpIBlde O'.l'SDwemœ. TaK KU nepec'lëT TaKOH 6&IJl npoBe,u;ijJr.

CJre,ll;OBaTe.m.lm HCCJI~OBa:HHl>Ie nOPCPHpId B03HHKJIH He JO PJroJDf- TOBO:H N8.1'M&I, KaIt 3TO ,ItOKa3E>IB8JIH C. :qapgeI\lOlH H K. .1Il.JAKa, a H3 . CHemn'OBO:H WIH TO~ee .~OlDlTOBOH MarMLI.

,lq>yrHe paCxoJIQ{emœ B ynoMHRaeMl:aIX BLIIIIe CTaT'LHX HMeIOT CBOlO DpJrDœY B H3MeHemœx, K8.K:Jœ npoJOOWJlK IIpH 1I0CTyIIalOID;eH . SKC-

. IIJIYaT~ KapLepa.

T. PILAT

QUELQUES REMARQUES SUR LES VOLCANISME INTBA-CARBONU'ftBE AUX ENVIRONS DE KBZESZOWICE

(Résumé)

L'auteur polémise avec les concluSions de S. CzarniecItï et de K. Lyd- ka (1958) qui soumettent à une certaine critique les points de vue de l'auteur, contenus dans son premier article concernant ce sujet (pilat 1957).

Les deux ouvrages' ont pour objet surtout la pétrographie des porphyres danS les conglomérats du Carbonifère inférieur dans la carrière d'Orlej . près de Krzeszowice.

L'auteur soutient ses premières conclusions que dans les galets des porphyres apparaissent les amphiboles (pl. XXXVI) ainsi que' les biotites primaires (pl. XXXVII). Les paramètres de Niggli ont été caiculés, selon

l'au~eur justement, ce qui permet à la liaison des porphyres avec le magma du type syénite et non pas avec le magma du type rhyolithe, comme c'était supposé par S. Czamiecki et K. Lydka.

Département de Haute Silésie de l'Institut Géologique

Czeladi. Février 1960

Acta GeoloSica Polonica tom X - 31

-482 TEOFlLA PILAT

.OBJASNIENIA DO PLANSZ XXXVI-XXXVII DESCRIPTION DES PLANCEQ!lS XXXVI-XXXVII

PL.·XXXVI

Fig. 1

·-otoC2:ak z warstwy zlepieilcowej. Amfibol. Pnekop kam. Orlej X 60

, Nikole ~wane

-Galet de la couche conglomératique. Amphibole. Carrière d'Orlej X 60 Nicols croisés Fig. 2

'otoczak z warstwy zlepieilcowe.j. Amfibol. P1'2ekop kam. Orlej X 80 Nikole r6wnolegle

·Galet de la couche conglomératique. Amphibole. Carrière d'Orlej X 60 Sans analysateur Fig. 3

. Otoczak z warstwy zlepieilcowej. Prakrysztaly amfiboli. przekop kam. Orlej X 60 Nikole r6wnolegle

"'Oslet de la couche congloméra tique. Fénocristaux d'amphibole. Carrière d'Orlej X 60

Sans analysateur Fig. 4

-Otoczak z warstwy zlepieilcowej. Pojedynczy prakrysztal amfibola. Przekop kam.

Orlej X 60

Nikole skrzyiowane -Galet de la couche conglomératique. Fénocristal d'amphibole. Carrière d'Orlej X 60 Nicols croisés PL. XXXVII

Fig. 1

. Otoczak z warstwy zlepieilcowej. Bioty1; z. wrostkaml magnetytu. Przekop. kam.

~ X~

·Galet de la couche conglomératique. Biotite avec des

<Carrière d'Orlej

Nikole r6wnolegle inclusions de magnétite.

X 80 Sans analysateur

o

DOLNO-KARBONSKIM WULKANIZMIE OK. KRZESZOWIC 4Sa:

Fig. 2

otoczak z warstwy zlepiencowej. Biotyt magmowo obtopiony. Przekop kam. Orlej X SO' Nikole skrzyzowane Galet de la couche oongloméraüque. Biotite résorbée par le magma. Carrière d'Orlej X SO"

Nicols croisés Fig. 3

otoczak z warstwy zlepiencowej. Prakrysztal bioMu magmowo obtopiony .. Przekop·

kéllIl. Orlej X 80'

Nikole skrzyzowane Galet de la couche conglomératique. Fénocristal de biotite resorbée par le magma.

CQrri~re d'Orlej . X 10'

Nicols croisés Fig. 4

otoczak z warstwy zlepienoowej. Prakrysztal biotytu. Przekop kam. Ol'lej X SO' Nikole r6wnolegle- Galet de la couche conglomératique. Fénocristal de biotite. Carrière d'Orlej X SO'

Fotografie wykonal W. PrZt/godzki Photographies de W. Przllgodzki

Sans analysateur'

ACTA OEOLO01CA POLONlCA. VOL. X. PL. XXXVl T. PtLA'1'

• _;;

.

Fig. 1 Fig. 2

• 1

\

~; t4

~

.. ^,

^.'~

:'" ^.

~~

fil"

,

.

_#

, . ^..

Fig. 3 Fjg.4

AC'rA GEOLOGICA POLONlCA. VOL. X. PL. xxxvn ^T.PILAT

, .

) • , ^,

,

. .. .

^,

Nf" '.

,

, 7

~

l

_,..

'

•

'\

"

~,

.

1

Fig. 1 Fig. 2

Fig. 3 Fig. 4