• Nie Znaleziono Wyników

Teoretyczne aspekty konkurencyjności regionu

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Teoretyczne aspekty konkurencyjności regionu"

Copied!
11
0
0

Pełen tekst

(1)

Jacek Michalak

Teoretyczne aspekty

konkurencyjności regionu

Problemy Zarządzania, Finansów i Marketingu 35, 39-48

2014

(2)

ZESZYTY NAUKOWE UNIWERSYTETU SZCZECIŃSKIEGO

NR 824 PROBLEMY ZARZĄDZANIA, FINANSÓW I MARKETINGU NR 35 2014

JACEK MICHALAK1

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

TEORETYCZNE ASPEKTY

KONKURENCYJNOŚCI REGIONU

Streszczenie

Konkurencyjność regionu można definiować jako pewną formę przewagi konkurencyjnej nad innymi regionami, która jest wypadkową atrakcyjności oferty kierowanej do obecnych i po­ tencjalnych mieszkańców regionu. Celem opracowania jest przybliżenie zagadnień związanych z konkurencyjnością regionu, które stanowią przedmiot zainteresowania wielu autorów zajmują­ cych się problematyką rozwoju regionalnego i marketingu terytorialnego. W jego realizacji wyko­ rzystano analizę różnorodnych poglądów przedstawianych w licznych krajowych i zagranicznych publikacjach. Ich weryfikacja pozwala na stwierdzenie, że badana problematyka rozwoju obejmu­ je kilka kluczowych elementów. Są nimi przede wszystkim poziom życia mieszkańców, warunki prowadzenia działalności gospodarczej przedsiębiorstw oraz możliwości przyciągnięcia inwesto­ rów, a także umiejętności adaptowania pozytywnych trendów pojawiających się w otoczeniu, kreujących korzyści wewnętrzne i zewnętrzne (kreowanie wzrostu regionalnego, rozwój przed­ siębiorczości).

Słowa kluczowe: konkurencja, region, konkurencyjność regionu

Wprowadzenie

Region jest pojęciem wieloznacznym. Używa się go do zdefiniowania tery­

torium określanego kulturowo lub historycznie oraz obszarów wyodrębnionych

na skutek podziału administracyjnego, politycznego, a także wyodrębnionych

w ramach przestrzeni ekonomicznej1

2. Wyróżnia się więc regiony przyrodnicze,

1 michalak@uwm.edu.pl.

2 I. Pietrzyk, Polityka regionalna Unii Europejskiej i regiony w państwach członkowskich, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2000, s. 213.

(3)

ad m in istra c y jn e , sp o łe c z n o -g o sp o d a rcz e , u rb a n isty c z n e , sp o łeczn e, d e m o g ra ­ ficzn e, k ra jo b ra z o w e i inne.

B u d o w a n ie k o n k u re n c y jn e g o re g io n u n ie je s t p ro c e se m k ró tk o trw a ły m , lecz zło ż o n y m i d łu g o trw a ły m W p rz e c iw ie ń stw ie do k o n k u re n c y jn y c h firm , w p rz y p a d k u re g io n ó w nie is tn ie ją stałe i je d n o z n a c z n e m ie rn ik i, k tó re o b ra z u ją p o z io m k o n k u re n c y jn o śc i. C elem o p ra c o w a n ia b y ło p rz e d e w sz y stk im d o k o n a ­ n ie p rz e g lą d u lite ra tu ry z z a k re su isto ty k o n k u re n c y jn o ść reg io n u .

Konkurencyjność a konkurencja

K o n k u re n c y jn o ść je s t n ie ro z e rw aln ie z w ią z a n a z k o n k u re n c ją , g d y ż „m a o n a rację b y tu w y łą c z n ie w śro d o w isk u k o n k u re n c y jn y m ”3. Z a te m k o n k u re n c ja , b ę d ą c a p ie rw o tn y m p o ję c ie m w o d n ie sie n iu do k o n k u re n c y jn o śc i, n ie istn ieje b e z n iej, a k o n k u re n c y jn o ść b e z k o n k u re n c ji. Z ło ż o n o ść ty c h zja w isk sp raw ia, że p o w y ż sz e te rm in y n ie ty lk o n ie pod d aj ą się je d n o z n a c z n y m o c en o m , ale są ró w n ie ż cz ę sto ła tw o m y lo n e i n ie je d n o z n a cz n ie d efin io w a n e . Je d n y m z g łó w n y c h ź ró d e ł ich ró ż n e g o in te rp re to w a n ia j e s t b o g a c tw o p o d e jść k o n c e p ­ c y jn y c h do k o n k u re n c y jn o śc i i k o n k u re n c ji, k tó re w y n ik a ją z ró żn eg o p rz e d ­ m io tu z a in te re so w a n ia p ro w a d z o n y c h w ty m z a k resie b ad ań . W w y m ia rz e p o ję ­ c io w y m k o n k u re n c y jn o ść i k o n k u re n c ja nie s ą to żsam e. Z a sa d n ic z a ró ż n ic a w ogólnej in te rp re ta cji ty c h te rm in ó w z w ią z a n a j e s t z ty m , że k o n k u re n c y jn o ść to w ła śc iw o ść o b ie k tu k o n k u re n c y jn e g o , a k o n k u re n c ja to czy n n o śc i ry w a liz u ­ ją c y c h o b ie k tó w (rys. 1).

Rys. 1. Konkurencja a konkurencyjność Źródło: opracowanie własne.

3 M. Gorynia, Korzenie konkurencyjności w ekonomii, w: Kompendium wiedzy o konkurencyj­

(4)

Teoretyczne aspekty konkurencyjności regionu

41

Konkurencyjność jest to przede wszystkim cecha relatywna. Jej ocena do­

konywana jest na płaszczycie osiągniętych wyników i wymaga porównania

jednego „obiektu” konkurencyjnego z innymi obiektami. To porównanie wska­

zuje, czy dany podmiot jest bardziej konkurencyjny niż inne podmioty stano­

wiące punkt odniesienia, dlatego też w tym przypadku mamy do czynienia

z konkurencyjnością w sensie rezultatowym. Konkurencja natomiast związana

jest w swojej istocie z dążeniem jakiegoś podmiotu do wygrania lub pokonania

własnych przeciwników, gdy w określonej sytuacji konkurencyjnej osiągnięciu

celu przez jednego uczestnika często towarzyszy niepowodzenie (porażka) in-

nego4. W tym sensie konkurencja ma wymiar czynnościowy, obrazowany przez

proces podejmowania akcji i reakcji, związany z dochodzeniem do konkuren­

cyjności.

Konkurencyjność jako kategoria teoretyczna trudna jest do zastosowania

w badaniu realnie kształtuj ących się procesów gospodarczych, gdyż wymaga

porównania z obiektem konkurencyjnym, to znaczy z otoczeniem zewnętrznym.

W związku z tym badanie empiryczne w odniesieniu do konkurencyjności musi

poprzedzać określenie miar ocen oraz ich wag, a poza tym wybór metod ba­

dawczych, dostosowanych do analizowanego podmiotu. Istotę konkurencyjno­

ści, w najbardziej ogólnym i najszerszym uj ęciu, oddaje definicja przyj ęta przez

Organizację Współpracy Regionalnej i Rozwoju (OECD). Konkurencyjność

jest tutaj rozumiana jako „zdolność firm, sektorów, regionów, krajów i obsza­

rów ponad narodowych do tworzenia, w warunkach trwałego poddawania się

konkurencji międzynarodowej, relatywnie wysokich dochodów z wykorzystania

czynników produkcji i relatywnie wysokiego poziomu zatrudnienia”5. Uszcze-

góławiając tę propozycję interpretacyjną konkurencyjności - w aspekcie zdol­

ności podmiotu do konkurowania6, można analizować konkurencyjność na

trzech poziomach systemu gospodarczego, tj. makro-, mezo- i mikroekono­

micznym (rys. 2).

Każdy z tych poziomów jest reprezentowany przez różne podej ścia do oce­

ny i mierzenia konkurencyjności oraz różne interpretacje pojęcia „konkurencyj­

4 G.J. Kilduff, H.A. Elfenbein, B.M. Staw, The psychology o f rivalry: a relationally dependent

analysis o f competition, „Academy of Management Journal” 2010, Vol. 53, No. 5, s. 943-945.

5 A. Zielińska-Głębocka, Podstawowe koncepcje teoretyczne, w: Konkurencyjność przemysło­

wa Polski w procesie integracji z Unią Europejską. Teoria, praktyka, polityka, red. A. Zielińska-

-Głębocka, Wyd. Fundacja Rozwoju Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2000, s. 11-13.

6 W. Mantura, Systematyzacja czynników konkurencyjności przedsiębiorstwa przemysłowego, Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej, Wyd. Naukowe Politechniki Poznańskiej, Poznań 2001, s. 126.

(5)

n o ś ć ”7. R o z p a tru ją c k o n k u re n c y jn o ść w skali m e z o - i m ik ro -, p o d k re ś la się d y n am izm , p rz e d się b io rc z o ść i zd o ln o ść do k re o w a n ia i a b so rp cji n o w o c z e ­ sn y ch te c h n o lo g ii, sp ra w n o ść g o sp o d a ro w a n ia , ja k o ś ć p ro d u k c ji i śro d o w isk a. K o n k u re n c y jn o ść n a p o zio m ie m ik ro - in te rp re to w a n a j e s t ja k o u m ie ję tn o ść o sią g a n ia i u trz y m y w a n ia p rz e w a g i b ą d ź p o z y c ji k o n k u ren cy jn ej p rzez p rz e d ­ sięb io rstw o . A n a liz a n a p o zio m ie m e z o e k o n o m ic zn y m d o ty c z y b a d a n ia k o n k u ­ re n c y jn o śc i b ra n ż y b ą d ź g a łę z i, n a to m ia st p o z io m m a k ro o d n o si się do całej g o sp o d a rk i d an eg o kraju.

Rys. 2. Poziomy rozpatrywania konkurencyjności

Źródło: opracowanie własne na podstawie G. Maniak, Mikro-, mezo- i makroekonomiczne pozio­

my konkurencyjności - uwarunkowania i miary, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

nr 408, Prace Katedry Mikroekonomii nr 10, Wyd. Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin 2005, s. 5-19.

U cz e stn ik a m i ry n k u w w a ru n k a c h g o sp o d a rk i g lo b aln ej s ą za ró w n o j e d ­ n o stk i g o sp o d a rc z e , j a k i te ry to ria ln e . Z e sp ecy fik i o b u sek to ró w , p u b lic z n e g o i k o m e rc y jn e g o w y n ik a , że ic h o fe rty s ą b a rd z o ró żn e. K o n k u re n c y jn o ść ro z p a ­ try w a n a w o d n ie sie n iu do p o d m io tó w g o sp o d a rc z y c h o z n a c z a z d o ln o ść do o fe ­ ro w a n ia d ó b r i u słu g o ja k o ś c i i cen ie o d z w iercied lającej p o trz e b y n a b y w có w . W p rz y p a d k u zaś s e k to ra p u b lic z n e g o , k o n k u re n c y jn o ść je s t ro z u m ia n a ja k o z d o ln o ść tw o rz e n ia w a ru n k ó w d la p ro w a d z e n ia d zia ła ln o śc i g o sp o d arczej

7 N. Daszkiewicz, Konkurencyjność podmiotów - ujęcie teoretyczne, w: Konkurencyjność. Po­

(6)

Teoretyczne aspekty konkurencyjności regionu

43

i zamieszkania, zaspokajających potrzeby użytkowników (mieszkańców, przed­

siębiorców lub gości) danej przestrzeni (kraju, regionu, gminy, miasta)8.

Istota konkurencyjności regionów i czynniki ją kształtujące

Współcześnie konkurencyjność stała się jednym z najważniejszych zagad­

nień rozwoju regionalnego i lokalnego. Konkurencyjność regionów jest proce­

sem wynikającym bezpośrednio z faktu dążenia do podnoszenia konkurencyj­

ności gospodarki. Przyjmując, że konkurencyjność gospodarki jest to „zdolność

do produkowania oraz oferowania dóbr i usług o takich parametrach technicz-

no-użytkowych, cenach, jakości oraz warunkach sprzedaży, które znajduj ą na­

bywców na rynku krajowym oraz rynkach zagranicznych”9, wartościowa jest

definicja konkurencyjności regionu zaproponowana przez Stawasza. Twierdzi

on, że konkurencyjność regionu jest to „przewaga nad innymi regionami będącą

wypadkową atrakcyjności oferty usługowej kierowanej do obecnych i poten­

cjalnych użytkowników regionu, którymi są mieszkańcy, firmy, inwestorzy,

goście”10 1

1

. Konkurencyjność wynika z atutów, czyli najważniejszych silnych

stron regionu, których źródło tkwi m.in. w systemie edukacyjnym, strukturze

gospodarczej i infrastrukturze materialnej, instytucjonalnej i intelektualnej re­

gionu. Takie spojrzenie na konkurencyjność regionu samo w sobie prowadzi do

uj ęcia biznesowego przez pryzmat zestawu cech regionu decyduj ących o jego

atrakcyjności z punktu widzenia lokowania inwestycji lub jako miejsca za­

mieszkania. Jest to także wyraz przewagi technologicznej lub niższych cen dóbr

i usług wytwarzanych w regionie, w porównaniu z innymi regionami11.

Generalnie prezentowane w literaturze definicje konkurencyjności regionu

wskazują na kilka jego kluczowych elementów, tj. poziom życia mieszkańców,

warunki prowadzenia działalności gospodarczej przedsiębiorstw, możliwości

przyciągnięcia inwestorów oraz lokalizację instytucji i imprez o zasięgu krajo­

wym lub międzynarodowym12. Konkurencyjność może być również rozpatry­

wana w kontekście umiej ętności adaptowania pozytywnych trendów pojawiaj ą-

cych się w otoczeniu, kreuj ących korzyści wewnętrzne i zewnętrzne (rozwój

8 P. Bury, Oceny w planowaniu urbanistycznym a gospodarność w rozwoju miast, Wyd. Na­ ukowe Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 1993, s. 59.

9 T. Markowski, Zarządzanie rozwojem miast, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 1999, s. 101. 10 D. Stawasz, Ekonomiczno-organizacyjne uwarunkowania rozwoju regionu - teoria i prakty­

ka, Wyd. Naukowe Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2004, s. 203.

11 Konkurencyjność regionu, http://www.funduszeeuropejskie.gov.pl/slownik/strony/konkuren cyjnosc_regionu.aspx (20.01.2014).

12 P. Góralski, M. Łazarek, Czynniki kształtujące konkurencyjność regionów, http://www.wne. sggw.pl/czasopisma/pdf/PEFIM_nr_50_2009_s307.pdf (20.01.2014).

(7)

przedsiębiorczości, kreowanie wzrostu regionalnego)13. Natomiast za region

konkurencyjny uważany jest obszar, w którym poziom wiedzy ludzkiej (inter­

pretowany jako zdolność do identyfikowania potrzeb, odkrywania nowych ich

kombinacji, a także wykorzystania istniejących lub nowych zasobów rzeczo­

wych) pozwala na wytworzenie strukturalnej przewagi i skomercjalizowanie

wytworów regionu14. Konkurencyjność regionów to również umiej ętność przy­

ciągania kapitału i środków pomocowych oraz zdolność do zatrzymania w re­

gionie posiadanych czynników produkcji. Jest to także osiąganie trwałej, wyso­

kiej i stale rosnącej stopy życiowej oraz wysokiego wskaźnika zatrudnienia15.

Analizuj ąc poziom konkurencyjności regionów, należy zwrócić uwagę na

ich siłę ekonomicznej, którą Gorzelak proponuje wyznaczać na podstawie wiel­

kości dochodów publicznych generowanych w regionach16. Na konkurencyj­

ność regionów wpływ maj ą takie elementy, jak zróżnicowanie struktur ekono­

micznych, dostępność komunikacyjna, rozwinięte zaplecze naukowo-badawcze

oraz istniejące otoczenie okołobiznesowe. Sprzyjają one rozwojowi przedsię­

biorczości, natomiast ich niedostatek oraz słabości ogólnego poziomu zagospo­

darowania powodują, że region charakteryzuje się słabszą pozycją w stosunku

do pozostałych. Jeszcze inaczej ujmuj ą czynniki konkurencyjności regionu

Markowski i Stawasz. Czynniki mające wpływ na konkurencyjność regionów

dzielą na dwie kategorie, tj. konieczne do utrzymania zdolności konkurowania

oraz tworzące przewagę konkurencyjną, która wynika z cech dodatkowych,

unikatowych, trudnych do powielenia, maj ących decyduj ące znaczenie dla po­

zyskania inwestorów17. Z kolei Winiarski wyróżnia kilka istotnych czynników,

które determinuj ą budowę potencjału konkurencyjny regionu. Należą do nich:

a) zróżnicowana struktura gospodarki (gałęzie i przedsiębiorstwa zdolne

do rywalizacji w procesach międzynarodowej produkcji i wymiany);

b) infrastruktura techniczna, np. sprawny system telekomunikacyjny,

transportowy, zaopatrzenie w wodę oraz energię elektryczną;

13 B. Filipiak, M. Kogut, A. Szewczuk, M. Zioło, Rozwój lokalny i regionalny. Uwarunkowa­

nia, finanse procedury, Wyd. Fundacja na rzecz Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin 2005,

s. 264.

14 A. Bałtromiuk, Regiony peryferyjne w perspektywie polityki strukturalnej UE, Wyd. Nauko­ we Uniwersytetu Białostockiego, Białystok 2003, s. 77.

15 J. Kot, Raport zbiorczy z badań przeprowadzonych w zespole badawczym I - Gospodarka

i Przedsiębiorstwa, http://www.ujk.edu.pl/iekon/zporr/raport/calosc%20raport.doc (15.12.2013).

16 G. Gorzelak, Polityka państwa w obliczu przekształceń strukturalnych polskiej przestrzeni, w: Przemiany polskiej przestrzenni, red. G. Gorzelak, Studia Regionalne i Lokalne 19 (52), Wyd. Europejskiego Instytutu Rozwoju Regionalnego i Lokalnego, Warszawa 1997, s. 31.

17 T. Markowski, D. Stawasz, Ekonomiczne i środowiskowe aspekty zarządzania rozwojem

(8)

Teoretyczne aspekty konkurencyjności regionu

45

c) infrastruktura społeczna, np. system pomocy społecznej, edukacji oraz

ochrony zdrowia;

d) inwestycje krajowe i zagraniczne, publiczne i prywatne;

e) działalność badawczo-rozwojowa, np. istniejące placówki naukowo-

badawcze, jednostki badawczo-rozwojowe, szkoły wyższe;

f) zasoby środowiska naturalnego;

g) instytucje okołobiznesowe - agencje rozwoju lokalnego, izby gospo­

darcze, fundusze poręczeniowe18.

Wiele regionów w Polsce charakteryzuje się występowaniem wymienio­

nych powyżej czynników, jednak odmienne są ich potencjał i jakość, co powo­

duje pojawienie się dysproporcji między poziomem rozwoju poszczególnych

regionów. Niektóre regiony cechuje „efekt doganiania”, a inne „efekt pozosta­

wania w tyle”. W pierwszym przypadku można mówić o zjawisku konwergen­

cji, czyli wyrównywania różnic między regionami o niższym poziomie rozwoju,

natomiast w drugim przypadku o dywergencji, a zatem pogłębianiu się dyspro­

porcji. W opinii Markowskiego istnieje konieczność przeciwdziałania proceso­

wi marginalizacji regionów i dążenie do przyspieszenia procesu konwergencji,

a co za tym idzie podnoszenia konkurencyjności regionów19. Podstawowe dzia­

łania w zakresie budowania długotrwałych przewag konkurencyjnych zamiesz­

czono w tabeli 1.

Tabela 1 Zasadnicze obszary oddziaływań w procesie podnoszenia konkurencyjności regionów Obszar oddziaływania Kierunki zmian

Infrastruktura drogowa

- prace modernizacyjne w zakresie drogowej infrastruktury komu­ nalnej

- tworzenie węzłów komunikacyjnych

- reorganizacja, przekierunkowanie ruchu drogowego - tworzenie parkingów, ścieżek rowerowych, chodników

Infrastruktura komunalna

- zaopatrzenie w energię elektryczną wszystkich j ednostek funk­ cjonujących w danym regionie

- inwestycje w nowoczesną infrastrukturę teleinformatyczną - uzbrojenie działek, budowa sieci wodno-kanalizacyjnej - tworzenie ośrodków rekreacyjno-wypoczynkowych - znaczenie i przygotowywanie szlaków turystycznych - inwestycje ukierunkowane na nowe źródła energii Ochrona środowiska

naturalnego

- budowa oczyszczalni ścieków - racjonalizacja gospodarki odpadami

- przyjazne środowisku metody utylizacji odpadów - popularyzowanie postaw proekologicznych

18 B. Winiarski, Czynniki konkurencyjności regionów, w: Konkurencyjność regionów, red. M. Klamut, Wyd. Naukowe Akademii Ekonomicznej, Wrocław 1999, s. 50-51.

(9)

Koncepcje finansowania

- korzystanie z finansowania UE

- pozyskiwanie środków finansowych z rynku kapitałowego - rozwój współpracy z sektorem bankowym oraz koncepcji part­

nerstwa publiczno-prywatnego

Marketing JST

- rozwój koncepcji marketingu mix w warunkach samorządu - rozwój systemów informacji marketingowej

- podejmowanie działań w zakresie stworzenia i utrwalenia wize­ runku JST w otoczeniu

- budowanie i weryfikowanie strategii - poszukiwanie nowych kanałów dystrybucji - intensyfikacja działań i obszarów konkurowania Kierunki działalności

gospodarczej

- rozwój koncepcji produkcji rolnej ukierunkowanej na wytwarza­ nie zdrowej żywności

- rozwój turystyki w warunkach JST Kwalifikacje urzędników

wchodzących w skład struktur władz lokalnych

- wzrost wymagań w zakresie kwalifikacji urzędników

- wzrost wymogów posiadania przez pracowników wykształcenia - utrwalenie się wymogów w zakresie samokształcenia i podno­

szenia kwalifikacji

Źródło: B. Filipiak, M. Kogut, A. Szewczuk, M. Zioło, Rozwój lokalny i regionalny. Uwarunko­

wania, finanse procedury, Wyd. Fundacja na rzecz Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin 2005,

s. 283.

Podnoszenie konkurencyjności regionalnej jest procesem systematycznym,

na który można i należy oddziaływać w sposób ciągły. Istotne jest podejmowa­

nie działań mających na celu tworzenie trwałych podstaw dla rozwoju.

Podsumowanie

Konkludując przeprowadzone rozważania dotyczące konkurencyjności re­

gionów, można stwierdzić, że pojęcie to w literaturze przedmiotu nie jest jedno­

licie definiowane. Autorzy w sposób zróżnicowany podchodzą do wspomniane­

go problemu. Bez względu na to, na jakim poziomie systemu gospodarczego

interpretuje się konkurencyjność, mamy do czynienia z dwoma jej rodzajami:

konkurencyjnością ex post, wynikaj ącą z obecnej pozycji konkurencyjnej, która

jest skutkiem zrealizowanej strategii konkurencyjnej jednego obiektu i strategii

konkurencyjnych innych obiektów, oraz konkurencyjność ex ante, która doty­

czy przyszłej pozycji konkurencyjnej obiektu konkurencyjnego (zdolności do

konkurowania w przyszłości), czyli rozpatrywana jest przez pryzmat potencjału

konkurencyj nego.

Bibliografia

Bałtromiuk A.,

Regiony peryferyjne w perspektywie polityki strukturalnej UE,

Wyd.

Naukowe Uniwersytetu Białostockiego, Białystok 2003.

Bury P.,

Oceny w planowaniu urbanistycznym a gospodarność w rozwoju miast,

Wyd.

Naukowe Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 1993.

(10)

Teoretyczne aspekty konkurencyjności regionu

4 l

Daszkiewicz N.,

Konkurencyjność podmiotów - ujęcie teoretyczne

,

w:

Konkurencyj­

ność. Poziom makro, mezo i mikro

,

red. N. Daszkiewicz, PWE, Warszawa 2008.

Filipiak B., Kogut M., Szewczuk A., Zioło M.,

Rozwój lokalny i regionalny. Uwarun­

kowania, finanse procedury.

Wyd. Fundacja na rzecz Uniwersytetu Szczecińskiego,

Szczecin 2005.

Gorynia M.,

Korzenie konkurencyjności w ekonomii

,

w:

Kompendium wiedzy o konku­ rencyjności

,

red. M. Gorynia, E. Łaźniewska, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa

2010.

Gorzelak G.,

Polityka państw a w obliczu przekształceń strukturalnych polskiej p rze­ strzeni

,

w:

Przemiany polskiej przestrzenni

,

red. G. Gorzelak, Studia Regionalne

i Lokalne 19 (52), Wyd. Europejskiego Instytutu Rozwoju Regionalnego i Lokalne­

go, Warszawa 199l.

Góralski P.,

Łazarek M.,

Czynniki kształtujące konkurencyjność regionów

,

http://www.wne.sggw.pl/czasopisma/pdf/PEFIM_nr_50_2009_s30l.pdf.

Kilduff G.J., Elfenbein H.A., Staw B.M.,

The psychology o f rivalry: a relationally de­ pendent analysis o f competition

,

„Academy of Management Journal” 2010, Vol. 53,

No. 5.

Konkurencyjność regionu

,

http://www.funduszeeuropejskie.gov.pl/slownik/strony/kon

kurencyjnosc_regionu.aspx.

Kot J.,

Raport zbiorczy z badań przeprowadzonych w zespole badawczym I - Gospodarka i Przedsiębiorstwa,

http://www.ujk.edu.pl/iekon/zporr/raport/calosc%20raport.doc.

Maniak G.,

Mikro-, mezo- i makroekonomiczne poziom y konkurencyjności - uwarun­

kowania i miary

,

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego nr 408, Prace Ka­

tedry Mikroekonomii nr 10, Wyd. Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin

2005.

Mantura W.,

Systematyzacja czynników konkurencyjności przedsiębiorstwa przem ysło­ wego,

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej, Wyd. Naukowe Politechniki Po­

znańskiej, Poznań 2001.

Markowski T., Stawasz D.,

Ekonomiczne i środowiskowe aspekty zarządzania rozwojem miast i regionów,

Wyd. Naukowe Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2001.

Markowski T.,

Zarządzanie rozwojem miast

,

Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 1999.

Pietrzyk I.,

Polityka regionalna Unii Europejskiej i regiony w państwach członkow­

skich

, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2000.

Stawasz D.,

Ekonomiczno-organizacyjne uwarunkowania rozwoju regionu - teoria i praktyka

, Wyd. Naukowe Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2004.

Winiarski B.,

Czynniki konkurencyjności regionów,

w:

Konkurencyjność regionów,

red.

M. Klamut, Wyd. Naukowe Akademii Ekonomicznej, Wrocław 1999.

Zielińska-Głębocka A.,

Podstawowe koncepcje teoretyczne

,

w:

Konkurencyjność p rze­ mysłowa Polski w procesie integracji z Unią Europejską

.

Teoria, praktyka, polityka

,

red. A. Zielińska-Głębocka, Wyd. Fundacja Rozwoju Uniwersytetu Gdańskiego,

Gdańsk 2000.

(11)

THEORETICAL ASPECTS OF COMPETITIVENESS OF THE REGION

Summary

Competitiveness of the region can be defined as a form of competitive advantage over other regions, which is the result of the attractiveness of the offer addressed to current and potential inhabitants of the region. The aim of this paper is to discuss issues related to the competitiveness of the region, which are the subject of consideration by many authors dealing with regional de­ velopment and territorial marketing. In order to accomplish the objective, various views presented in numerous national and international publications, were discussed. Conducted considerations lead to the conclusion, that problem connected with the issues of development includes several key elements. They are mainly: standard of living, business conditions, opportunities to attract investors, as well as ability to adapt positive trends in the environment, that create internal and external benefits (creation of regional growth, entrepreneurship).

Keywords: competition, region, competitiveness of the region

Cytaty

Powiązane dokumenty

Celem artykułu jest przybliżenie znaczenia KI w konkurencyjności regionu oraz prezentacja koncepcji pomiaru kapitału intelektualnego na przykładzie dwóch metodologii:

Akceptując tę propozycję, czyli przyjmując, że kon- kurencyjność każdego obiektu można rozpatrywać ze wzglę- du na trzy składniki (konkurencyjność potencjalna, czyli ex

Tymczasem — paradoksalnie — wiedza o tym, że z pomocą odpowiednio spre­ parowanych przekazów językowych czy wizualnych można ograniczać lub posze­ rzać

Warto zaznaczyć, że język litewski był w owym czasie używany w dwu krajach: Księstwie Pruskim oraz Wielkim Księstwie Litewskim, i ta pierwsza książka w języku

cyjna nie wynika zatem z podobien ´ stw mie˛dzy regionami, lecz z ro´z˙nic wy- ste˛puja˛cych mie˛dzy nimi, sta˛d jest budowana na bazie zasobo´w rzadkich, kto´re dany region jest

W ramach konkurencji bezpośredniej regiony czerpią mniej lub bardziej wymierne korzyści z inwestycji dokonywanych na ich terenie, nowych miejsc pracy, zwiększonych

analizuje się ewolucję mierników statycznych w poszczególnych okresach (np. rok po roku). Przyjmując za punkt wyjścia kryterium Sposobu mierzenia międzynarodowej

Szybko więc ich celem stała się Syria - w połowie VIII wieku p.n.e.. wyprawił się tu król Tiglat-Pilesar III, wielki okrutnik i postrach ówczesnego