Uchwały Wydziału Wykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej

Uchwały Wydziału Wykonawczego

Naczelnej Rady Adwokackiej

Palestra 7/6(66), 74-77

7 ł U c h w a ły W y d z ia łu W y k o n a w c z e g o N R A _{N r 6 (68)}

B. Uchwały Wydziału Wykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej

AKTÓW OSKARŻENIA CZY TEŻ DONIESIEŃ DO PROKURATORA. (uchwała W ydziału W ykonawczego N aczelnej Rady Adw okackiej z dnia 26

k w ietnia 1963 r.).

W ydział W ykonaw czy N aczelnej R ady A dw okackiej, po rozpoznaniu sprawy z odw ołania adw. X od u chw ały Rady Adwokackiej w A z dnia 7 sierpnia 1962 r. co do odm ow y w yrażenia zgody na Złożenie doniesienia i aktu oskarżenia prze­ ciw ko adw. Y,

p o s t a n o w i ł : odw ołanie adw. X pozostaw ić bez uw zględnienia.

Z u z a s a d n i e n i a :

(...) W ydział W ykonawczy Naczelnej R ady A dw okackiej zważył, co następuje: N ależy podzielić pogląd Rady A dw okackiej w A, że osobiste zatargi pom iędzy adwokatam i pow inny być załatw iane na drodze dyscyplinarnej, gdyż w zajem ne w noszenie w trybie pryw atnoskargow ym ak tów oskarżenia oraz składanie do­ n iesień o przestępstw ach z art. 143 k.k. odbiłoby się ujem nie nie tylko na pracy w zespole adwokackim , do którego należą dani adwokaci, ale m iałoby także szersze, niepożądane echo zarówno w kolach adw okackich, jak i poza nimi.

R epresje dyscyplinarne, które n iew ątp liw ie będą zastosow ane w razie stw ier­ dzenia — przez pow ołane do tego organa adw okatury — w ykroczeń ze strony adwokatów , na których doniesienia dyscyplinarne zostały złożone, pow inny być z jednej strony w ystarczającą satysfakcją dla adwokatów, którzy uważają się

z a upraw nionych do żądania satysfakcji, a z drugiej strony dostatecznym ostrze­

żeniem dla tych, którzy w ykroczeń takich się dopuścili.

D latego też Rada Adwokacka w A najzupełniej słu sznie postanow iła w niosek adw. X skierow ać do rzecznika dyscyplinarnego w celu zbadania, czy rzeczyw i­ ście adw. Y dopuścił się czynu, który m ógłby b yć-zak w alifik ow an y jako przew i­ nienie dyscyplinarne z art. 87 ust. 1 u.o u.a.

W ydział W ykonaw czy Naczelnej Rady A dw okackiej nie znalazł podstaw do podaw ania w w ątp liw ość słuszności stanow iska Rady Adw okackiej w A i dlatego postanow ił od w ołanie adw. X — podobnie jak uczynił to z odwołaniem adw. Y — pozostaw ić bez uw zględnienia.

2. ZEZWOLENIE PRZEZ RADĘ ADWOKACKĄ APLIKANTOW I ADWOKACKIE­ MU N A ZAJĘCIE UBOCZNE (RADCOSTWO PRAWNE) A SPRAWA KW ALIFI­

KACJI DO OBJĘCIA TAKIEGO STANOWISKA.

(uchwała W ydziału W ykonawczego N aczelnej Rady Adwokackiej z dnia 26 k w ietn ia 1963 r.).

W ydział W ykonaw czy Naczelnej Rady A dw okackiej, po rozpoznaniu spraw y z odwołania apl. adw. Z od u chw ały Rady Adw okackiej w C z dnia 14 lutego 1963 r. co do zezw olenia na objęcie pracy dodatkowej,

N r 6 (66) U c h w a ły W y d z ia łu W y k o n a w c z e g o N R A ₇₅

p o s t a n o w i ł :

zm ienić zaskarżoną uchw ałę R ady Adwokackiej w C i zezw olić apl. adw. Z na ob jęcie radcostwa prawnego na p ó ł etatu w Zakładzie Produkcji K eram zytu w E.

V

U z a s a d n i e n i e :

A plikant adw okacki Z, odbyw ający od 31.X.1961 r. aplikację w Zespole A dw o­ kackim Nr 12 w C (po uprzednio ukończonej aplikacji sądowej), zw rócił się do R ady A dwokackiej w C o u dzielenie mu zezw olenia na ob jęcie radcostwa praw ­ nego w w ym iarze Vi etatu w Zakładzie Produkcji Keram zytu w E. Zespól A dw okacki, w którym aplikuje apl. adw. Z, poparł w niosek o udzielenie zezw o­ lenia, przytaczając m. in., że aplikant ten złożył w 1962 r. egzam in na radcę praw­ nego, dobrze się w yw iązuje z e sw ych obowiązków i znajduje się w trudnej sytu acji m aterialnej.

Rada Adwokacka w C uchw ałą z dn. 14.11.1963 r. pozostaw iła w niosek apl. adw . Z bez uw zględnienia, uzasadniając odm ow ę powołaniem się na stanow isko M inisterstw a Spraw iedliw ości, że aplikanci adwokaccy nie m ają k w alifikacji w ym aganych przez uch w ałę nr 533 Rady M inistrów z dnia 13.XII.1961 r. (w spra­ w ie obsługi prawnej przedsiębiorstw p aństw ow ych, zjednoczeń oraz banków pań­ stw ow ych) do zajm owania stanow iska radcy prawnego.

W odw ołaniu od tej uchw ały apl. adw. Z powołuje się na zaśw iadczenie Okrę­ gow ej K om isji Arbitrażowej stw ierdzające, że w listopadzie 1962 r. złożył on egza­ m in na stanow isko radcy prawnego, uzyskując w ten sposób p ełne kw alifikacje w ym agan e dla radcy prawnego. Pow ołuje się rów nież na to, że został poinform o­ w an y w Okręgowej K om isji Arbitrażowej w W arszawie, iż okoliczność odbywa­ nia aplikacji adwokackiej n ie stoi na przeszkodzie do objęcia radcostwa prawnego.

W ydział W ykonawczy zw ażył, co następuje:

Rada A dw okacka w C nie podaje, z jakiego pism a czy też w yjaśnienia M ini­ sterstw a Spraw iedliw ości m a w ynikać, że aplikanci adw okaccy nie m ają k w alifi­ kacji do zajm owania stanow iska radcy prawnego. Stanowisko takie byłoby zresztą słuszne, gdyby m iało na w zględzie rozstrzygnięcie, czy sam fakt uzyskania w pisu n a listę aplikantów adwokackich uprawnia do zajm owania stanow iska radcy praw nego. Inaczej natom iast przedstaw ia się sprawa, gdy aplikant adwokacki od­ powiada warunkom przew idzianym w § 6 powołanej wyżej u chw ały nr 533. To­ też w piśm ie do Głównej K om isji Arbitrażowej z dn. 31.X.1962 r. L. dz. A. 2-664/62 M inisterstw o Spraw iedliw ości stw ierdza, że aplikant adwokacki może w ykonyw ać ob sługę praw ną przedsiębiorstw w rozmiarze xh etatu radcy prawnego i że rada adwokacka, udzielając zezw olenia aplikantow i adwokackiemu, pow inna określić oprócz w ym iaru godzin jednostkę, w której ma być w ykonana obsługa prawna.

Z akt apl. adw. Z w ynika, że odpowiada on w ym aganiom potrzebnym do obję­ cia fun kcji radcy prawnego, z tym zastrzeżeniem, że w razie złożenia wniosku o w pis apl. adw. Z na listę radców praw nych prezes kom isji arbitrażowej rozw aży zagadnienie posiadania bądź nieposiadania potrzebnych k w alifik acji do objęcia tego stanow iska (§ 10 u ch w ały nr 533 Rady Ministrów).

W obec tego, że w ładzą kom petentną do ustalania, czy kandydat na radcę praw nego ma odpow iednie kw alifikacje, jest nie rada adwokacka, lecz prezes okręgow ej kom isji arbitrażowej, nie należy do obowiązków rady adwokackiej ba­ danie, czy aplikant adwokacki odpowiada wym aganiom staw ianym przez § 6 u ch w ały nr 533 Rady M inistrów. Rada Adwokacka, w ydając zezw olenie w trybie

76 N a c z e ln a R a d a A d w o k a c k a _{N r 6 (56)}

art. 77 u staw y o ustroju adwokatury, powinna się ograniczyć do badania, czy ew entualne objęcie radcostwa da się pogodzić z odbyw aniem aplikacji i czy w kon­ kretnych okolicznościach nie w płynie ujem n ie na jej przebieg, a nadto czy aplikant odbył już połow ę aplikacji adwokackiej (uchwała W ydziału W ykonawcze­ go z dn. 18.1.1903 r. — „Palestra” nr 3/1963, str. 84). U dzielenie zezw olenia przez radę adwokacką na objęcie przez aplikanta adwokackiego zajęcia ubocznego nie jest i nie m oże być równoznaczne ze stw ierdzeniem , że aplikant ma w szelk ie k w alifikacje potrzebne do objęcia takiego zajęcia, lecz jest tylko stw ierdzeniem , że ze strony rady adwokackiej n ie ma zastrzeżeń przeciwko tem u dodatkowem u zatrudnieniu.

Z zasad powyższych należało postanow ić jak w yżej.

3. W YSTĄPIENIE WYDZIAŁU WYKONAWCZEGO NACZELNEJ RADY

ADWOKACKIEJ DO M INISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI W SPRAWIE USTAWO­ WEGO UREGULOWANIA FERII SĄDOWYCH.

(uchw ała W ydziału W ykonawczego N aczelnej Rady Adwokackiej z dnia 26 k w ietnia 1963 r.).

W ydział W ykonawczy Naczelnej Rady A dw okackiej, po rozpoznaniu pism a Rady A dw okackiej w Poznaniu z dnia 14 m arca 1963 r. w spraw ie ferii sądowych,

p o s t a n o w i ł :

w ystąpić do O byw atela M inistra S praw iedliw ości z pism em następującej treści: „O bywatel M inister S praw ied liw ości.-

-Pism em z dnia 22 k w ietnia 1960 r. N aczelna Rada Adw okacka — w w ykona­ niu u chw ały Zjazdu A dw okatury — zwróciła się do Obywatela M inistra z prośbą o spowodow anie przyw rócenia ustaw ow ej in stytu cji fe r ii sądowych w okresie le t­ nim (lipiec i sierpień).

Tym czasowe uregulow anie pozaustaw ow e tego zagadnienia okólnikiem N r 4/8# z dnia 27 czerw ca 1960 r. nie m oże stanow ić w łaściw ego rozwiązania. Istota ferii sądow ych polega bow iem przede w szystkim na w strzym aniu biegu term inów pro­ cesow ych, u staw ow ych i sądowych, co jed ynie m oże zapew nić adwokatom jako zastępcom stron m ożliw ość praw idłow ego korzystania z urlopu wypoczynkowego w okresie letnim oraz zabezpiecza praw idłow ość działania wym iaru spraw iedli­ w ości i ochronę osób zainteresow anych przed szkodą.

W obec tego, że obecnie są w toku prace nad n ow elizacją prawa o ustroju są­ dów pow szechnych, N aczelna Rada A dw okacka prosi uprzejm ie Obywatela Mi­ nistra o w łączen ie do projektowanej n ow eli przepisów o feriach sądowych, pro­ ponując w prow adzić w dziale I praw a o ustroju sądów pow szechnych — po obecnym rozdziale VI — now y rozdział pod tytułem »Ferie sądowe* o następu­ jących przepisach:

»1. Ferie sądow e trw ają od 16 lipca do 31 sierpnia w łącznie.

2. Podczas ferii sądowych nie biegną term iny procesowe, ustaw ow e i sądowe. 3. Ferie sądow e n ie m ają w pływ u na bieg term inów:

a) w sprawach karnych przeciwko osobom pozostającym w areszcie tym ­ czasowym i przeciwko nieletnim oraz w sprawach rozpatrywanych

N r 6 (66) O r ze c z n ic tw o W o je w ó d z k ic h K o m is ji D y s c y p lin a r n y c h ₇₇

w szczególnym trybie zaostrzenia odpowiedzialności karnej za chuli­ gaństw o,

b) w sprawach procesowych cyw ilnych: o alim enty, o u stalen ie ojcostwa, ze stosunku pracy, o zabezpieczenie powództwa, o zabezpieczenie dowo­ d ów i o egzekucję,

c) w spraw ach niespornych: opiekuńczych i k sięgow o-w ieczystych .

4. Prezes sądu m oże każdą spraw ę ze w zględu na jej pilność uznać za nie podlegającą przepisom o feriach sądowych.

5. W czasie ferii sądow ych odbyw ają się rozprawy tylko w sprawach, na które ferie sądow e nie m ają w p ływ u z m ocy ustaw y lub postanow ienia prezesa

sądu.«”. OHZCCZMCriri» W O J E W Ó D Z K I C H KOMISU 0rSCrPifV/in/VrCH O r z e c z e n i e s dnia 10 października 1962 r. (KD 13/62)

U staw iczne naruszanie obowiązują­ cych przepisów przez adwokata oraz b rak subordynacji wobec organów adw okatury mogą tak daleee naruszać zasady godności zawodu i obowiązki zawodowe, że odpowiednią karą, za tego rodzaju postępowanie powinna być k a ra wydalenia z adwokatury.

Wojewódzka Kom isja D yscyplinar­ na w X , po rozpoznaniu w dniach 25. VI. i 10.X.1962 r. sprawy ad w. A,

obw inionego o to, że:

1) w okresie od 1 stycznia 1961 r. do 5 czerwca 1961 r. oraz od 17 paź­ dziernika 1961 r. do 27 kw ietnia 1962 roku prow adził indyw idualną kance­ larię adwokacką w B bez w ykupienia k arty rejestracyjnej oraz bez uiszcza­ nia podatków za ten okres;

2) w okresie od 17 października 1961 r. do 27 kw ietnia 1962 r. nie za­ m ieszk iw ał bez zezw olenia Rady Ad­ w okackiej w wyznaczonej mu siedzi­ b ie zawodowej w B, nie przebyw ał w tejże siedzibie i nie ustanow ił adw o­ k ata jako sw ego zastępcę na czas

swej nieobecności trwającej przeszło 6 tygodni;

3) n ie staw ił się na w ezw an ie Ra­ dy Adwokackiej z dnia 6.II.1962 r. i z dnia 21.11.1962 r. oraz n ie odpow ie­ d ział na pism o Rady z dnia 7.II.1982 roku bez uspraw iedliw ienia;

4) począw szy od roku 1960 zaprze­ stał płacenia składek na rzecz Izby Adwokackiej i Funduszu Wzajemnej Pom ocy Izby A dwokackiej w X , nie składając przy tym w roku 1961 i 1962 deklaracji o w ysokości obrotów, co uniem ożliw iło u stalenie w ysokości składek na ten okres;

5) począwszy od dnia 1 stycznia 1961 r. do dnia w niesienia aktu oskar­ żenia nie spłacił jednej raty pożycz­ k i zaciągniętej w dniu 8.X.1960 r. z Funduszu W zajemnej Pom ocy Izby Adwokackiej w X w w ysokości 5 000 zł, którą zobowiązał się spłacać w ra­ tach m iesięcznych po 500 zł,

o r z e k ł a :

obwinionego adwokata A uznać za winnego popełnienia czynów objętych aktem oskarżenia i:

I. za czyn opisany pod pkt 1 aktu oskarżenia w ym ierzyć karę w y­ dalenia z adwokatury;