WCZESNE WSPOMAGANIE ROZWOJU DZIECKA

WCZESNE

WSPOMAGANIE ROZWOJU

DZIECKA

S P E C J A L N Y O Ś R O D E K S Z K O L N O W Y C H O W A W C Z Y U L . Ś W . J A N A P A W Ł A I I 6 B , 6 4 - 4 0 0 M I Ę D Z Y C H Ó D

T E L . 6 9 7 9 7 7 1 3 3

szansa zrównoważanego rozwoju dziecka niepełnosprawnego lub dziecka zagrożonego

niepełnosprawnością

RODZICU!

JEŚLI NIEPOKOI CIĘ ROZWÓJ TWOJEGO DZIECKA - REAGUJ!

IM WCZEŚNIEJ ZAREAGUJESZ, TYM WIĘKSZE SZANSE MA TWOJE DZIECKO!

ZESPÓŁ WWRD SŁUŻY WSPARCIEM

Nieprawidłowości w rozwoju ruchowym często sygnalizują opóźnienia w rozwoju poznawczym,

emocjonalnym, społecznym. Jest to sygnał nieprawidłowości rozwoju dziecka. Zaobserwowanie tych nieprawidłowości powinno skutkować pogłębioną

diagnozą lekarską, psychologiczną i pedagogiczną.

Zajęcia organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin w miesiącu, indywidualnie z dzieckiem i jego rodziną. Do ścisłej współpracy zapraszani są Rodzice, do których skierowane jest wsparcie, pomoc i informacja.

ZESPÓŁ WCZESNEGO WSPOMAGANIA

Dla każdego dziecka powołany jest odrębny zespół, w skład którego wchodzą osoby posiadające kwalifikacje do pracy z małymi dziećmi o zaburzonym rozwoju psychoruchowym: pedagog specjalny (oligofrenopedagog, surdopedagog, tyflopedagog), psycholog, logopeda, neurologopeda, terapeuta integracji sensorycznej, fizjoterapeuta, inny specjalista, w zależności od potrzeb dziecka i rodziny.

znaczenie WWRD:

zmniejsza ryzyko opóźnień rozwojowych;

dostarcza informacji z zakresu diagnozy, przyczyn zaburzeń, prognoz, wiedzy na temat normalnego rozwoju dziecka i jego stymulacji;

umożliwia całej rodzinie przystosowanie się do nowej sytuacji związanej z obecnością i postępowaniem wobec dziecka z niepełnosprawnością;

pomaga rodzicom ze wsparciem psychologiczno-pedagogicznym lepiej funkcjonować na wielu poziomach.

Wczesne wspomaganie to bezpłatna, kompleksowa i profesjonalna pomoc. Celem działań jest

pobudzanie ruchowego, poznawczego, emocjonalnego i społecznego rozwoju dziecka, od

chwili wykrycia niepełnosprawności do podjęcia nauki szkolnej. Wczesne wspomaganie:

Zajęcia organizowane są dla dziecka z niepełnosprawnością, posiadającego Opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju, wydaną prze Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną. Opinia ta jest warunkiem zakwalifikowania dziecka na zajęcia. Zespół specjalistów opracowuje Indywidualny Program Wczesnego Wspomagania, na podstawie którego dobierana jest terapia i rodzaj zajęć.

RODZAJE ODDZIAŁYWAŃ TERAPEUTYCZNYCH

terapia:

pedagogiczna

psychologiczna

logopedyczna

fizjoterapia

Celem terapii jest wspomaganie rozwoju dzieci z nieprawidłowościami i zaburzeniami w różnych sferach: opóźnienia rozwoju psychoruchowego, zaburzenia rozwoju mowy, zaburzenia rozwoju emocjonalno-motywacyjnego, koncentracji uwagi, zakłócenia funkcji wzrokowych i słuchowych, z autyzmem.

Pomoc psychologiczna ma na celu poprawę funkcjonowania dziecka oraz zapobieganie pojawieniu się kolejnych zaburzeń. Udzielana jest ona zarówno dziecku, jak i jego rodzicom. Obejmuje głównie dzieci z problemami w sferze społeczno-emocjonalnej, m.in.: kontrolowanie emocji, lęk separacyjny, zachowania trudne (agresja, nadpobudliwość).

Wsparcie dla rodziców polega na wyjaśnieniu skąd wzięły się problemy, oraz porad i konsultacji dotyczących sposobów reagowania na emocje dziecka.

Głównym celem   jest usprawnianie mowy i komunikacji dzieci. Terapia   przebiega w zróżnicowany sposób, w zależności od rodzaju i stopnia zaburzenia mowy, komunikacji, sprawności narządów artykulacyjnych. Obejmuje osoby, u których stwierdzić można między innymi: prosty opóźniony rozwój mowy, samoistny i niesamoistny opóźniony rozwój mowy (towarzyszący m.in. osobom z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, z niepełnosprawnością intelektualną, z niedosłuchem), ograniczony rozwój komunikacji.

Skierowana do dzieci z niepełnosprawnością ruchową, niemowląt, nieradzących sobie w pokonywaniu kroków milowych w 1 r.ż., dzieci z różnego rodzaju zaburzeniami ruchu, oraz wadami postawy. Zajęcia mają na celu wypracowanie, pokonanie i przejście przez wszystkie kamienie milowe w rozwoju małego dziecka, by wspomagać bądź wprowadzić dziecko w prawidłowe funkcjonowanie ruchowe. U dzieci starszych wypracować prawidłowe wzorce postawy ciała, jak również skorygować wzorzec chodu.

komunikacja alternatywna - AAC - dobór odpowiedniej metody komunikacji dla potrzeb i możliwości dziecka min. Makaton, Pecs, Piktogramy;

terapia ręki - usprawnianie motoryki małej, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców, sprawności samoobsługowej, manualnej i

grafomotorycznej, dostarczaniu bodźców dotykowych;

terapia neurotaktylna - rodzaj masażu, który pobudza receptory skóry, stymuluje zmysł dotyku.

terapia:

tyflopedagogiczna

surdopedagogiczna

integracja sensoryczna

terapia dzieci z autyzmem

Celem wspomagania dziecka słabowidzącego jest rozwijanie umiejętności posługiwania się wzrokiem, poprzez m.in.

pobudzanie patrzenia, stymulowanie widzenia, rozwijanie podstawowych sprawności wzrokowych, kształtowanie pamięci wzrokowej. U dzieci niewidomych istotne jest rozwijanie percepcji dotykowej, kształtowanie orientacji w przestrzeni oraz wdrażanie do samodzielności.

Skierowana jest do dzieci z wadą słuchu  oraz zaburzeniami mowy wynikającymi z wady słuchu. Głównym jej celem jest usprawnianie i rozwijanie percepcji słuchowej, rozwijanie kompetencji językowych, doskonalenie umiejętności komunikacji, uwrażliwianie resztek słuchowych, trening słuchowy.

Terapia ma postać "naukowej zabawy", w której używany jest specjalistyczny sprzęt stymulujący układ nerwowy.

Celem terapii jest wspomaganie rozwoju układu nerwowego dziecka. Poprzez ćwiczenia kształtuje się oraz poprawia połączenia synaptyczne w ośrodkowym układzie nerwowym, co wpływa na właściwie przetwarzanie informacji sensorycznych (zmysłowych), co w konsekwencji poprawia funkcjonowanie dziecka. Przeznaczona jest dla dzieci, które mają trudności z wykonywaniem i planowaniem własnych działań, są nadmiernie ruchliwe, mają kłopoty z koncentracją uwagi, koordynacją ruchową.

Terapia polega na rozwijaniu komunikacji funkcjonalnej, a także treningu umiejętności społecznych i komunikacyjnych. Celem wszystkich działań terapeutycznych jest zarówno poprawa aktualnego funkcjonowania dziecka, jak i zapobieganie nawarstwianiu się trudności, a przede wszystkim rozwijaniu samodzielności.

Techniki wspomagające: