poznać podstawy rachunku całkowego i ich zastosowań w ekonomii

(1)

SYLABUS

Przedmiot: MATEMATYKA II

Prowadzący zajęcia dr LUCJAN KOWALSKI,

analiza wypukła, metody probabilistyczne, 30 letnie doświadczenie w pracy naukowo- dydaktycznej, autor kilku podręczników akademickich.

Forma zajęć: wykład

Tryb studiów: niestacjonarne

Rygor: egzamin

Punkty ECTS: …

EFEKTY KSZTAŁCENIA:

W wyniku realizacji przedmiotu student powinien:

• wyznaczać ekstrema funkcji 2 zmiennych i stosować je w zagadnieniach ekonomicznych.

• poznać podstawy rachunku całkowego i ich zastosowań w ekonomii.

• zapoznać się z równaniami różniczkowymi zwyczajnymi.

• zapoznać się z zasadami rachunku wektorowego.

• zapoznać się z układami nierówności liniowych.

BEZPOŚREDNIE POWIĄZANIE PRZEDMIOTU Z INNYMI PRZEDMIOTAMI:

wymagane wiadomości z:

• Matematyki w zakresie I semestru,

podbudowuje takie przedmioty jak:

• Ekonometria,

TREŚĆ PROGRAMU:

Zajęcia 1. Funkcje 2 zmiennych. Pochodne cząstkowe. Ekstremum. Zastosowania.

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2000, str.

273-357,

(2)

Zajęcia 2. Całka nieoznaczona,

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2000, str.357-367

Zajęcia 3. Całka oznaczona.

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2000, str.357-367,

Całka niewłaściwa. Ekonomiczne zastosowanie całek.

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2000, str.368-393

Zajęcia 4. Wprowadzenie do równań różniczkowych.

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2000, str.404-417,

Zajęcia 5. Pojęcia: przestrzeni wektorowej, liniowej niezależności układu wektorów, bazy.

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2000, 108- 134,

Kowalski L., Elementy algebry liniowej z geometrią analityczną, Warszawa 2003, 93-108,

Zajęcia 6. Iloczyny: skalarny, wektorowy.

Zajęcia 7. Równania prostej i płaszczyzny.

Zajęcia 8. Zbiory wypukłe w Rⁿ. Układy nierówności liniowych i ich zastosowanie w ekonomii.

Kowalski L., Elementy algebry liniowej z geometrią analityczną, Warszawa 2003, 85-91, 161-177.

LITERATURA DODATKOWA:

• A. Ostoja-Ostaszewski, „Matematyka w ekonomii. Modele i metody”, t. I i II, PWN, Warszawa 1996,

• A.C. Chiang, „Podstawy ekonomii matematycznej”, PWE, Warszawa 1996,

• R. Kozarzewski, W. Matuszewski, J. Zacharski „Matematyka dla ekonomistów”, cz.I i II, wyd. WSE-I, 2000

METODY OCENY:

Ocena egzaminacyjna będzie średnią ważoną oceny z ćwiczeń (1/3) i oceny z egzaminu pisemnego (2/3) z uwzględnieniem aktywności na zajęciach.

Ocena z egzaminu pisemnego wg tabeli:

0,0 - 15 pkt. ndst 21,5 - 24,0 pkt. db 15,5 - 18,0 pkt. dst 24,5 - 26,0 pkt. db+

18,5 - 21,0 pkt. dst+ 26,5 - 30,0 pkt. bdb

(3)

ANGLOJĘZYCZNY SŁOWNICZEK GŁÓWNYCH POJĘĆ ZWIĄZANYCH Z PRZEDMIOTEM:

extremum,

constrained extremum, Hessian determinant, isoquant,

differentiable function, local extremum, partial derivative, integral,

integration by parts, definite integral, improper integral,

first order differential equation, vectors,

vector space, basis,

linear combination of vectors, scalar product,

vector product, line,

plane, convex set, inequality.